장음표시 사용
211쪽
Coptitae, qui retento Alphabeto veterum, paralicia quadam rati e multasan , quae uacrosanctae fidei nostrae mysteria concernunt,' sub huiusmodi literarum figuris, numeris, & mysticis significationibus ita abdiderunt, ut hoc ipso priscamillam hierophamicam sapitaliam in omnibus Ne affectasse innuerint quod de Magnus ille Dionysius Areopagita in mysticis suis libris deDium e nomin. m. 9, tinus, si ita loqui fas hisce, &viρη si uin similibus v bis pallim indicat ; -- i,' ἀιδι - δε τω θυ MIM, Mi in.
. ei, insigm rerum diuinar in titia instructi , cpnsiderantes, magnam Aurna nostris fidei mysterijs assinitatemhabere deprehenderene, Leos in Vsum .
quoque sacris suis studiis, η' IMicςancumbebant,xougrua iaci convom terunt. Atque hoc ita esse satis, superquQ.demonstraut epistolae quaedamvsiis ibi, s. Sancti Pachamh1ει Theodori eius distipuli, Pistrum memi L Guiadiusi, 'Massiliensis scripuorphmetus, ad diuersi AEgypti inlaria eo quas hymbrii*η- non ita pridem dotectas pro suo ergae Rempublicam literariam affectu,m ibi communicauit insignis ille Lucas Holstentus, philologus clarissimus. α
totius antiquitatis consultus: In quibus veterum scribendi rationem, prorsus obseruare videtur, qu ni nunc latentis arcana diuinitatis, nunc occultum animorum cum DEO nexum, nunc vitae sancte, beateque instituendae rationem abstrusissimis lano meta phoris,parabolisque intricatissimis,nunc ex Arma, Hc figura literarum, jam ex numeris sub eo latentibus,
subinde ex ipsa literarum significatione 4esumptis, sta apposite describit, Vt AEgyptiorum Hierophantam seu Pythagoram quendam Samium, sua pructantem sy mbola te legere diceres. ' Memihil huius arcanae scribendis Cyrillus 3c rationis S.Cyrillus in quadam epistolaad S. Leonem Papam Sozome 'φ' s Eccles c. 1 3 : ubi ait in rabula Pacli' j, quam λεπροὶ
Monasterium T Conuentum 1 iussis angeli tintinctum est, singulas Cia ei sin- in Aegrpto fusis literis sir ci ocat εἰ iussi e quoque, i, mur simpliciores mocarentur α, melle ii diiuisuiu σμtem sev Vers cile M alij aliarum lite arum notis appellaren. tur. Prout forma litera rationem mitis Maps euiusuis apte 4 ideretur exprimere. In
212쪽
tur Inores exprimeret, pucioribus et innocentioribus ι et ι nomen imponens si isti tuυδε. competeuter accommodans, ita tpro modo conuersis-tionis. 6epit singulis turmis, Iiter rum elementa concinnarent ; selis valentibus. Verum ut Lel x aliquod nitem uius reconditα scriptionis, eiusque selutionis specimen videat, vissum luit hiς unicu in taprum paradigma proponere et quod ex prima San-
. . ,οῦ. ltimuS: sic enim in quadam epistola ad Com
Facerη -λ. 'ne ac Lante oculos t-s, mi beneflu animae tuae. Cane κω, neorte secuilumn ti, cantu Iuum Ne oblissificaris Kalendarum , M. Vu' quid lendae sunt 'mea. e, Wima. Pasita; dc sic de aliis, quae nos subsidio linguae Copiae ita interpretamur. Dum igitur in epistolis suis dicit Abbas Pachomius, lauta, rnterpretatio Vir sanctus nihil aliud intelligit, nisi quod ei, qui ad eminentem vitae Re- siby μῆς μ' ligiosae statum vocatas est, omitia in simplicitate& sinceritare cumintentione recta,sine villo ad proprium commodum, utilitatemque respectu,pem agenda sint. Quod enim sibi, αι inter numeros, id Iotainter literas AEgyptiacas, e qua, Voluti omnium minima, coeterre omnes literae componuntur ;lia sincera & recta intentio, humilisque coram DEO conversatio, caeterarum actionum, operationumque altissimarum in spirituali aedificio adhibendarum, primum veluti fundamentum est, caetera omnia componens. unde non immerit o pueris id sanctus vir applicabat, qui cum impolluti ab hoc seculo,nihil adhuc est falsis mundanarum rerum Illecebris gustave-.rint, omnia puro naburae instinctu, sine ullo dolo, suco,' ac praeposterae intentionis versutia peragere solent; cum praeterea Iora lingua Egyptiaca , nihil aliud, quam paruulum denotet, an non apposite ad illud coelestis v xl,lagistri epiphonema . Nisi es iamini irparuult. , non ιntrabitis rn regnum camalludit atque hoc primum est, qued tamen fusius alijs enodandum relinquo.
Cum porro in eadem epistola dicite Pone Δ ante oculos tuos, mi bene sit animae tuae, nihil aliud denotare videtur,nis perfectam diuinarum virtutum imitationem, juxta illud: Estote perfecti, sicuti pater Sester caelestis perfectus eriquod fit per unionem illam, consormitatemque intellectus, voluntatisque nostrae cum diuina. Cum enim, Platone teste, o figurarum omnium prima sit, quod reliquas omnes figuras, id est, omnium entium persectiones, quae sunt veluti numeri quidam, dc figurae, componat, &4R quam omnes resol
213쪽
resoluantur; Certὸ summa ratione a priscis Patribus id proditatis essentio
symbolo,diuinarumque persectionum. emanationum archetypo assumntum suit: uti susids in nostra Geometria hieroglyphica ostendetur. , T A igitur ante oculos ponendum est, id est, druinarum perfectionum aqspeculum,& juxta id reliquae omnes operationes ordinandae, ut bene sit ani
vi nimirum per continuam eius contemplationem mereantur heri
consormes imaginis filii sui. Siquidem nihil dignius esse potest, quam ut homo Conditoris sui sit imitator, & secundum modum propriae facultatis executor: ut pulchre demoniirat Angelicus Doctor opusc 61. Cum porro sincerta DEI seruis corruptibili; carnis, pondere pressis necdum ad stabilem istam aeternae beatitudini, rsectaeque Φnioni eliri, DEO connexionem ascendere licear,hi eanendum ia suadet ne secur impuderitissimum iω, ipsis canat. Est, utem in lin ua ' Elyptiaca ns hil aliud, nisi vox lugentis; sicuti is, vox thiense gaudentis; dum pernuos gemitus xlachrymas ad dilecti praesentiam , & induitiuam fruiti nem adistrant, dum omnia huius mundi arbitrantur ut stereora , d viri modo Christum lucrifaciant, iuxta illud e celactis Magistri: Sed quia hoc locutus sum mobis, tristitia impleuit cor mestrunt, ritum ectra conuertetur, inifaud iam videlicet, ubi post aerumnosam ii diu 'itaexsuram,verae& aetemnae beatitudinis centrum fueritis consecuti. I . . . . . Ii PerKalendas indelligit vocationem adfatum Religiosum ex seculari conuertatione : dicebatur autem Kalendaν ς' ' d Kalendis mensiu- ω siue primi die uniuscuiusque mensis, memoria huius tam insignis beneεficii celebraretur, quam consuetudinem adhuc in AEgyptiacis Monasteriis τquid notexi vitrere audio, Vocatque T, eo quod Diusmodi vocatio, salutis, quam iri notae, pignus quoddam, & signaculum sit, quo filij DEI, & commensales ι,. ii Christi distinguerentur assiij renebrarum .mundi huius. , Per H, heta auatem pascha illud intelligit, quita in Regno Coelorum amici sedent&bu bent super mensiam Christi, replebuturqud ab ubertate domus DEI &ito rente voluptatis potabuntur, videlicerin beatissimis illis aeternitatis atrijs. Atque haec sunt, quae breuiter Lectori circa mysticas literas S. Pachomii infidicare volui; cerre ipsa genuina verba libenter hoc loco apponerem. Vera cum plura ea praesupponant ad mysticum Alphabetum , characterum quo arcanorum rationes spectantia,quamivi hoc loco, ubi quantum fieri potest, succincti esse conamur,pro temporis angustia tractari queane, ne res ex se &sua natura obseuras, coacta quadam breuitate , majori caligine inuoluer mus, ea consultius Oedipo illi nostro fido aenigmatum interpreta reseruarevisti m est ubi absconditos harum Epistolarum thesauros, DEI gratia,nos .
integre eruturos confidimus . .
vi sit .is., De Literi igitur hactenus, nunc ad ipsam linguam Coptitaru in tran-G ηοδ ab Ae seamus, de cujus Ethymo cum satis,superque in Prodromo tractatum sit, id tantum breuiter hocioco discutiendum restat; virum lingua Graeca ab ipsis i
214쪽
ET FABRICA HIERO GLYPHICORVM.ss AEgyptis processerit, utrum non Θ Certe literas ab AEgyprijs primum per
Cadmum ad Graecos translatas , ex Herodoto in Terpsichore S Clio patet quae dicuntur; Vnde S consensus ille veru'ssissimus ibit Graeciae satis conuincit,literas a Cadmo Graecos accepisse, ne que causa est, currem tam manifestam aut negemus , aut Zetzae neganti as- 'sentiamur: qui duplisi argumento probare nititur, Graecos ante Cadmum, Cadmus graeliteras habuissepriores, quod oraculum redditum fuerit Cadmo: πιμῖξον Alreru argumentu , quod Bellerephon antiquior Cadmo scriptas tabellas de sua ccede attulit; virumque argi, mentum stitile est, de ac Pocris Vtrumque fictum . Quare Cadmeae literae vocatae, si Cadmo Authori acceptae non referuntur Θ Et si Cadmus author est , aut saltem primus doctor' index earum in Graecia, quomodo ante Cadmum literas ha-ur Graeci , cum vetustiores nusquam , qua vocabantur
quibus omnibus subscribit Clemens Alexandrinus lib. I . st romatum . γαμ μα-
tus scribit literas suisse vocatas Pliqnicias: suisse autem Cadmum &Phqnice AEgyptios,eosque,s Hieronymus testatun teporibus Iosue flMuisse,Ciam uvna cum fratre Pliqnice Thebis AEgyptiorum, unde oriundi erant, in Syria profectum fuisse; ut verisimile sit,tempore Oth Uelis e Phoenicia in Graecia renisse, atque ibi in memoriam Thebarum AEgyptiarum , Thebas Motias condidisse, retusta fratri Phςnici Phςnicia, a quo & nomen obtinuit . st d iapiij autem virilirera alias,quam quas a puero in AEgypto didicerant,tradere si, Ri 'ς non potuere. Cadmum igitur suisse primum illum, qui Gr costiteris AEgympiijs perfecte libuit, nulli dubium esse debet. Fuisse autem in Graecia ante' Cadmum seme quoddam seu rudimentum aliquo tharum literarum,fuisseque iam tunc in Graecia doctissimos Viros, ex Philone in praecedentibus patuit, qui resert in Vita Moysis, ex Graecia ad eius instructionem, doctissimos quosvis magnis promtilis vocatos fuisse; velitaque proprias tunc temporis habuere literas, siue, a Cecrope primo Allieniensium Rege, ex AEgypto illatas,sive ante eum ab Inacho introductas, undὸ fabulam postea emem ' Hsse stiteras Graecos habuisse ante Cadmum verisimile est; siquide Cedrops Rex cu &ipse AEgyptius, Cadmo uno fere faeculo antiquior,& Mosi, teste Eulinio ideo Teleta testes νυης dictus fuit, quod Graecam &AEgyptiacan . Linguam ex aequo calleret; hunc etiam βου τρωαν ex AEgypto in Graecia Tta, una cum alijs cerimonijs transtulisse author est Pausanias ; de quo & Te taesita canit: Ἀ
215쪽
Mistura linguarum eXterarum in Copta concuris rentiun . .
1 4 LIBER H. DE INSTITUTIONE L
Literas igitur Graecas ab Aegyptijs primum prosectas, exuuibus in Oedipo fustissime. Vtrum autem lingua Graeca quoque abavptlaca processerit,merito quispiam dubitare posset,assirmativam in PrΟ-dromo capite quarto asseruimus. Verum quotidiana experietia instructior tandem comperi, linguam Aegyptiacam ex matribus unam cunia nulla alia amnitatem, quantum quidem ex idiotismo, conrugatione, & inclinatione nominum colligere licuit, habere neque nos mouere debent vocabula redolentia , vocesque graecanicae passim in Lexico occurrentes . Siquidem huiusmodi vocum cum Copticis vocabulis commissionem,primum Alexandri Magni,& reliquorum ex Ptolemaic irpo prodeuntium Regum,AegJpto potiuntium temporibus, ex frequeti, quod ipsis cum Graecis vltro citroque comeantibus, trecentorum dc amplius anis norum spacio intercedebat, commercio contigisse, alibi buse docemus, re Coptitae circa id a me consulti id ipsum amrmant. Non itaque verba mea in Prodromo Copto hoc sensu intelligi velim , quasi asseverem, Graecam linguam ad Aegyptiam ea se ratione habere , Ut Chaldaea v. g. lingua ad Hebraeam, aut Italica ad Latinam, sicuti quidania opinati sunt; quarum hanc Latinae, illam Hebraicae linguae filiam esse, nemo nisi dictarum linguarum imperitus inficiabitur: non enim sentio Graecam ab Aegyptia originem suam immediate traxisse; multo minus Graeca linguam Aegyptiam corruptam dicendam arbitrer. Sed totam similitudi nem utriusque ad inuicem ex vocum commisti one, ut dixi, contigisse is nouerit, qui unam cum altera contulerit. Possunt enim aliquae linguae ijsdem vocibus alteri linguae usitatis uti, etiamsi ipsae quoad substantiam toto, ut aiunt,coelo discrepent ita Germanica multas voces Latinas,Italicas, Gallicas interserit; Latina quoque Graeca vocabula libens suscipit,cum tamen utraque diuersissima sit ab ijs linguis, a quibus mutuatur,quae fusius alibi tractata reperies. Quin &lingua Copia non Graecis tantum vocabulis, sed do Latinis, Arabicis, Hebraicis, Samaritanisque, ex vicinarum, ut reor, nationum consertio utitur, quae omnia Lexicon hoc nostrum perseque tia paradigmata declarat.
Ab Hebraeis mutuatae hae Copiae Voces.
216쪽
ASamaritanis haec mutuo accepit . Creavit ma rariZ
Cella rerum Gala Coptitar ab Arabibus has sequente .
Et sic de coeteris quamplurimis , quq in hoc dictionario Copto passim currerunt, statuendum est: . Manet igitur, linguam Aegyptiacam, excepto charactere, toto Coelo a GRca diuersam esse. Restar hoc loco dilucidandu, quomodoli clingua apud setos Coptitas manserit; contigit id ea, quq si quitur,relatione Coptitarum. Linguam Copiam,videlicesimaxime floruiLse tempore Sestris, id est,Sesestris Regis Aegypti, eam vero declinasse in occasum post CambIsis, uti in uniuersam Aegyptum sibi subiugatam, ita &in antiquitatum,literarumque monumenta squientis tyrrannidem; atquOh Uc fuisse primam cladem , altera clades , quq ab hominum m moria eam pene i aboleuit, fuit Graecorum in. Aegyptios imperium, nobilissimaeque Bibliothecae Alexandrinae, per incendium omnibus simculis deplorandum interitus, quo praestantissimorum lingua Coptata, conscriptorum Codicum, innumera perierunt exemplaria, nec quicquam remansi deinde, nisi paucula inter Sacerdotes & patriorun ta T rituum
ando ma. xime florue rit lingua Coptias a
217쪽
xituum sectarores, quaedam veluti assiimenta 1 ex. tam celebri naufragio relicta , ' Deficientibus veris paulatim sacerdotibus , ritibusque Aegyptijs, ita quoque haec lingua paulatim dei'cit, ut vix eiusdem vestigium amplius superesse vidoretur: donςc. post salutiferum Christi aduentum Gentiles Aqgyptij luce sacri Euangelii illustrati, relictas veluti tabulas, patriae, inquam, linguae fragminua colligentes, ut potuerunt in integrum , ne lingua primae a, ac tot tantisque sapientiae notis insignita prorsus pessum iret, restituere conati sunt, quam ct in album doctrinalium idi'matum reserentes di ea in sacris, ec-- . clesiasticisque codicibus cbnscribendis imposte um usi sunt. Cur v
guae vicissi- ro lotam Coptam, non Arabicam, aut in lacrorum Vlum
reseruauerint, causa fuit, partim inaturalis Og i, pa-idioma affectio, partim ut hac lingua nativa, scri sia Z gΥptiaca a coeteris Ecclesijs Orientalium, veluti nota quadam dHjngue neue Christianae fidei mysteria ab infidelibus coniam inarentur, ea sub lingua propria consultd abdere visum fuit. Quod re Syros Maronitas in hunc diem charactere suo Κarsunt iacere notius est, quam dicii debeat.
irum Hierosphicis S mbo lis AEgypti'subio m eruerint char cten , ω nomina linguae vulgaris, macis Charm
Agnum sane dubium Lectori curiose hoc loco proponimus, cui I ut dii luend uti multorum annorum studio, & inuestigatione in
cubuimuhita mixum quoque dictum pst,quantum rorserit ingenium meu ςx continua ramon hieroglyphicorum characterum ad inuicem combuenatione, id tandem me consecutum esse existimo, quo nodum hunc gomssium me dissecare possin confidam. Dico itaque primo AEgyptios non ita sacris, &'etoomorphis charais isteribus usos esse, ut non subinde vulgaris alphabeti literas, & nominata hieroglyphicis notis inseruerint ; ita ut hieroglyphica literatura non eic mystici tantum, ijsque abstrusis Characteribus, sed ex vulgaribus coaluo rit, quod ita ostendo: Primo ex praecedentibus luculenter patuit , Alpha- tum AEgyptiacum a Mercurio non casu, sed mystica quadam ratione, libteris ex sacrorum animalium membris, situ, incessu, actionibusq; deductis, construinum esse; imo pleraque hieroglyphica in easdem literas transfodimatas esse, testantur obelisci, abaci ,& omnia pene fragmenta, quae hucus'
218쪽
ΕΤ FABRICA HIEROGLYPHICORUM. 1
. . quς supersiunt. Et prima idem litara A,ut hyc ed latere patet, A αψα, 'in omnibus pallinia obesistis, uti &in nosti o hinc inde inserta , speci tur. Ex literis vero
Da , O, C, similibusque nihil magis o
vium, ve in decursu , Operis videbitur. DO, blijsceigitur nullum prorsus dubium est. I hoc tantum dissicultatis cardo versatur, utrunomina quoque rerum ijs expressa hieroglyphicis inseruierin quae 't dilucidentur; Notandum AEgypxij in mom positum suisse, ut exacte i ultimo libro docebitur, statuas Deorum eo situ i bricari,ut ipse situs,tioinen Genij,quem notaret,ex' primeret. Exemplum primum dedimus libro 1 v. in hierogrammatisitio Arietis , ubi Ammiin foecun-reruni praesidis nomen de characteribus vul- 'garibus, & simul mysticis expresse spectatur in se mamAmuleti,ut hic e latere,ubi primoloco ponitur caput Arietis, post quod ordine sequvistur quatuor literae A M v N , quibusvi nonaem D E i exprimitur,& simulsingulae literaesuam mysticam significationem obtinent. Verlim figuram eiusq; interpretationε vide libit'. hierogrammatismo Arietis. Et in Prodromo sol. Σ3L. Alterum produc, mus in v libro Schematismo secundo lateris Orionialis,ubi figura humanae mero I . signata, situ exprimit &Genium, &.nomen Genu, hoc est, Et in varijs alijs locis obelisci nostri hujusmodi monogrammarita spectantur, nomina Deorum,quor exhibent, exprimentia, quae cum pas
smin v. libro eurrant, eo Lectorem relegamus. I . . ia. Tr
Alterum vidure est,in mumia quadam Illustrissimi Petri della vallo Equitis, in qua inter caetera, hieroglybri i ii impnilux quoque hoc nomen Insertum ; tu auri.'quod AEgyptiaceadem ad acn 'eritur. Tor. Iesum inuenitur sin tabulit Bembina in vitiatae selidis penultima figura, in qua scarabaeus Andropomorphus tabulam Chelis suis ten ens hoc nomine AEgyptiaco no- - tatum t. cverum de hisce vide, quae lusissime in
Prodromo a fidio ααα. usque ad Bl αε oetiadidimus;
i Quartum habetur id bragmenta quodam simula -- il Elyptiaci, quod ex Muiso suo instructissimo dec romptum Elim mihi communicauit D. Carolus ditio; 4numillia Patritius & Eques Panormitanus; in quo si T α pra
219쪽
pra Cynocephalum staritem , systroque onunturhaec verba ,
posit uni , pulchre declarat ; & Cynocephalus quidem Lunam denotae orientem, systrum malignae potestatis aeterruncationem , quasi diceret, veniat anima, siue Genius humoris lacri , dispellatque omnem vim nocivam; sic enim4quae vitam debitam acquirent. Quintum habetur in quodam Psyla sterio, lays pabricius petrestius interpresandum mihi transmisi , iquem inedi' Sol & Luna, portae, quam n Coptum refert, inclusi spectantur ,
quam p9rtana a 4. Partibus 4. statuae hieroglyphicae eius generis,quq pastina in omnibus obe
mina . mundi plagarum cardinalium ; wium schematum apparatum tandem serpent . k4udam , e mordens commac , hos symbolicum vero xx innuunt domus mundi nae porrius , per O Solem , ω per C Lunam teste Clemente lib. 3. Stroim arumς j v xv a Scri ptu rim,' videlicet AegypRη v stata m; myp pti ta marmbus siue .gis su Perisse caudam*ordentem v xi in cir la- conformato, stbHoro pirim denbtant mundanum norum, & temporum,sive aeui Authorem, qvibus quidenae uist veriant racimmo mundanae huius domus, temporisque a suetemo mundi Spiritu*4c est,m sides Sole,& Luna in medio costituto esse, ut Omnes partes murciuisa huce benigne influentibus participaren .u'm se , inserius apertum e a 4 significandum fi- ω 2 . in inseriora fieri, non contra ;ti vem hieroglyphicis unicuiqqe plagae i.dscriptis . indicat Genios istarum fiag rum I - 4ed merito hocloeo quispiam, bitare posset mumijs, statuisque hieroglyphicis haec tantum pQ iantur, nunquam tam en ullum nonata huiusnodi, nisi ser abstrusilli. mam transsermation in obeliscis spectetur Respondeo, His vilisci soloru sacerdotu opus suerint, ut pote in quibus altissimR quaeuiSmysteria PQsioris admirationi sutura, reserie t; uti ad ea relitipso. profahorum i nieb
220쪽
ET FABRICA. HIEROCLYPHICORVM. CAP. an
lectu abscondenda,jurejurando: tenebantur, ita sim ma quoque cura noquicquam in ijsyulgare, nihil plebeis idiotisque peruium poneretur, vetabant. Statuis vero, tabulis, amuletisque fabricandis, cum non sacerdotes tantum, sed & plebei incubuerint mirum non est,ih Usce subinde nomina Aegyptiaca pura hieroglyph icis mixtim inserta esse. Patet igitur ex hoc discursu, Aegyptios vulgarem linguam hieroglyphicis non miscuisse, non qudd, ut quidam perperam volunt,ij alios, pra ter hieroglyphicos characteres, non habuerint; sed ne stiblimibus suis conceptibus per mysteriotim literaturam hieroglyphicam indicatos, vulgaribus elementis praeiudicare viderentur. Verum cum de hilae ex proseiso in Oedipo, DEO dante,acturisimus, hic ea tantum paucis indicasse sussiciat.
.id in interpretatione Obelisi Gemmosertis praestiterit Hermae
Dost tot ecula Vnum inuentum legimus, quisbsellis ' rq mtionem molitus sit; & is fuit Hermapion. Obellicus igitur, quem uia gratiam Augusti, cuius tempore vivebat interpretandum susteperat, fuit, quem Plinius Senneserteum vocat, a Rege Psam muta' erectus, isque est,
qui olies in Circo -ximo ab August6-mbdh hie Visinu I vulgo G in vii Flaminia 'hies hi spectaturi 'Huiu interpretationem citat I militatius in ellinurum historiarii ; ve Hes, ve solidius A ei disii odi sermare possinius mmd interprii Mileti Verba itaque praedicti
Aee fiunt, qua Regi Rameni donauimin, suem totum terrarum Orbem gubemnans Sol Apollo amatjortu, meri amator, Heronustius ex DEOgenitus,