Athanasii Kircheri e Soc. Iesu obeliscus Pamphilius hoc est interpretatio noua & hucusque intentata obelisci Hieroglyphici quem ... ex veteri Hippodromo Antonini Caracallae Caesaris in Agonale forum transtulit ... Innocentius X

발행: 1650년

분량: 660페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

391쪽

Colebant, inquit, εχ ηtiqui etiam Deam, quam Alilath vocabant, sir dicebant ibialam Luisare Daemonium ejis, apprilabant auteni eam Abiath , eo quod ipsa Domina

reaberina noctu est Cui consentit Herodotus , quia in Euterpe asserit, Arabes Deam nomine Alitiam coluisse, ubi loco Alitiae corrupti vocabuli, Alilath legendum esse censeo. -- ΑφρολτL δἰ Αλύν Quaesuis Militiam Mor Isaac Syrus a pariendo. sic dictam esse velit, ubi enim de Astartha Dea Assyriorum agit, sic ait:

laruth, inquit, 'dus eri inum de septem errantibussiue planetis, quae etiam mo-catur sienitrix,s obsistrix eo quod ipsis meluti mater sit omnium omnium produ iEctrix rerum, omnium quae in mundo sunt construatrix. Quicquid sit, siue Milit ta a Valed, id est, parturiendo, siue alail Alilath&Lilath, hoc est, a nocte derivetur; Certe omnia hucusque recensitanona in altithya, Militia, Ali' lath, Lilith, eandem Deam esse, &cum Lucina, Hecate, Proserpina, Isi seu Venere subterranea Nephth mpusia,Lamia,Lemuribus d monibusq; nocturnis confundi fatebitur qui singillarum actiones Authoresque mythologos, & quae alibi de hisce scripsimus,rite inter se contulerit,&per noctuas symbolice indicatas,pulatire ex Parutae numis& medallijs nuc Iunoni,modo Palladi, jam Pr.serpinae,inscriptis, demonstratur, ut suo loco videbitur. Quae omnia fusus hocioco prosequi voluimus, ut consensus Authorum omnium populorum circa damonem illum nocturnum siue prosperata, siue aduersa portendentem, per noctuam ab AEgypt ijs demonstratum tu culentius patefiat; & quomodo noctua naturalibus suis actionibus pulchreeόἡιό.c., dςmonstret, quomodo sapientia quam Numen . Egyptiorum Hemphtha, symbolorum quod Eusebius Emet, Iamblichus Gneph corrupte vocat, per noctuam,ceu βήμμ' μ' per voluntatis suae intestiunciam docet) aduersis omnibus resistere possit.

Quς omnia fusius in Theologia Ugyptioru hieroglyphica, ubi secundum a 'nagogicos sensus, memorata symbola explicantes, diuinae prouideliae mira vim docemus; atq; adeo Hieromantas non multum ab orthodoxoruTseO-.logorum doctrina dissensisse, aperte monstramus. Sed ad institutum . :x Tertiis, reperio nonnullὀsper noctuam & cornicem dissidium natu'

. . di Antipathiam vocant, significasse, eb qudd hae duae volucres adeo

irreconciabili odio dissideant,ut sanguis cornicis,sanguini noctuae commi i

eoinieissa, tur)diuersam omnindearundem temperiem, dc maximum naturam ii

SU' ''' dissidium ostendit. Verum cum de huiusmodi symbolo nihil apud AEgy' ptios repererim, de eo quoque nihil proserre libuit: Horus tamen ait, si quando AEgyptii hominem ad alicuius aras patrocini; , vel sallitis causa euentu irrito confugientem significare vellent, passerem dc noctuam 1 cur

Dissidium naturae per iam coalescit. . Us

392쪽

ius patrocinio perieulum euadere sperat,confugit, ab eametipsa longe i

tellius QScipitur. βοηθου- μν-δi- αν ω' PrM. Hominem qui ad proprium Patronum contagiat, nec eiussubleuetur s*xitiis, monstrare cupientes, Vsere o noctuam pingunt. Hic enim dum Aucμ-pum venatione petitur, ad noctuam eo Rugit, aqua mox opprimitur.

. . huiusinodi ab Horo recensita symbola, inter hierogly- Phica schemata necdum reperire licuerit, ea verius inter emblemata & apo-Pbtegmata AEgyptiorum reijcienda duximus. Porro noctuae symbolum Pro diuersis rebus eidem adiunetis , diuersa significat. Ita Noctua cunia Xautico charactere dcemonem averruncum norat. Eadem cum baculo recurvo sapientiam , cum figura aquam denotante, averruncationem ab aquis, cum Serpente, a terra; cum Niloseopio a Nilo; cum ali, alias signincationes habet. Ita Athenien sibus cum ramo lauri aut palmae, quem expansis alis ore gestabat, victoriam; superuolans vero Leoni procumbenti, vires cessisse prudentiae innuebant; Est enim Noctua, uti supra ostensum fuit, vigilantiae studiosis quam maxime necessariae symbolum, quam sobrietate colere & conseruare oportet; quam ob causam Attici ita Noctuam depinxisse legimus, ut vas seu dolium inuersum & vino vacuum pedibus premere videretur. Atq; haec de Noctuae hieroglyphico sussiciant.

HIERO GRAMMATISMUS XII.

Coturnicis, siue

De Coturnicis hierogophica significatione . CVni in obelisco nostro Pamphilio bis Coturnicis figura occurrat ;

quid per eam sapientes significauerint, iam dicendum est. Cunia itaque Coturnicem, nescio quod cum Luna dissidium habere comperiam, si quidem illa, Luna oriente mox inauspicatos clamores adtiersus eam e citat, non quae Deam saluere libeat,aut laudatione prosequatur, ut selent galli,gallinacei;sed manifestissima det indignationis aduersus eam indicia, Naxura eo. ante omnia autem terram sodicet, pupilla' ue identidem sibi conscribillet, utpote quae Lunae apparentiam indigne serat ; quam neque quidem intueri patitur; atque hoc idem facit in ipsius Solis diuini astri exortu . lathititudini, Quod cum apud is yptios summos Solis & Lunae cultores summae dare- ly hq Vm tur impietati & ingratitudini; hinc occulte impium quid, malignum &inuisum significantes, Volucrem degeneris & Typhoniae naturae Coturnicem pingebant ;Typhoniam enim quandam, Osiridi & Isidi aduersam Virtutem in ea obseruabant,quam & ipsa voce naturali profitebatur. Nam iijὸ nvoce sua continuo illud κri ria. Rri, quod inAEgyptiaca lingua idem notat ac

393쪽

ca non iuuenitur.

procul hinc , qua summum in dici Numina odium demonstrabat, te

Porro impurum sc lectumque notantes unimum)CΦtμ nicem, pingunt, quoniam ad ortum accedente Luna, intentis in Deam Ocμtis P spiciens, vociferatur,

non ei benediceni, nec Dina acclamatione Irμιμ tiρη Της Prosequitur, cuius rei argumentum ect opertis imμm, quod cruribui terrom est dieni siuas ipsius pupilus humi veluti pingens defigit, quasi indignabunda Hμit Τμe Deae ortum aspiciens . Idem quoque in exortu Dei,Solis, inquam, est cit quam d*nique praua atquO infesta Coturnicis natura,quamque omne bonum reliquis animantibus inuideat ; Horus in cit to loco suse prosequitur, Cum ζnim quemcunque in delerio locum aquil scatentem nacta tuerit, postquam biberit , rostro turbat, lutum que aquae commiscet, ac pedibus in eam puluerem conijcit, idque ne ulli alteri animantia qua sit adpotum idonea . Et cum Luna omnia, quae in toto orbe sunt utilia gignat, augeat, ac Vegetet, nihilominus eam quasi despicere videtur: η θῆκον , πς θεοῦ α,- -τα idque voce talam testatur, v

sed haec de Coturnice susticiant, qui plura desiderat, consulat Oedipum. ubi omnia sustu prosecuti sumus. Hierogramma Galli.

Graecis Gallum multa significasse, AEgyptijs vero vix, & non nisi in emblematis symbolicis adhibitu suisse constat. Quare cum nultu in Obel scis hieroglyphica literatura insignitis, sicuti nec in coeteris inscriptionibus eiusdem vestigium rςpererim , superuacaneum quoque esse ratus sem, de eius significatione sinus agere, quare ad alia progrediamur.

HIERO GRAMMATISMUS XIII.

Columba siue De Columbae hieroglyphica significative.

DE hieroglyphicis Columbae, vari varia comminiscuntur. Certum est, eam non tam AEgyptij , quam Assyrijs cum primis in summa

394쪽

cultus suit, quod nonnulli Semiramidem, verius ali1 Dςσς'm semiramidis filiam in Columbam conuersam reserant De quo cum in Oedipo,in syntagmate Panthei Hebraeorum, tractatu do Decreto, Dagon, Oanne fusissime tractauerimus, eo Lectorem remittian si Inueni tamen, per columbam morales actiones significasse AEgv-ptiosi ut dum purum aerem ab omni pestilentis halitus contagione immunem per Colum m significant, quod esus Columbae eximium prophyla- isticum sit, adeoque solis regibus castisque facrorum ministris, temporieontagionis in cibum caedat , de quibus vide Horum lib. 1 .hieroglypL 7. secundo hominem, qui se pristinae nanitati restituerit ex oraculo, innuere volentes;palumbu pingunt,quod lauri soliu in nidu suum inferens,eo mo bis medeatur. Vide Horum lib. hieroglyphico 6. Terti0,mulierem, viduam, quae ad mortem usq; in eo permanserit vitae statu, volentes significare, nigram pingunt Columbam , haec enim quamdiu vidua est, alteri viro non miscetur. Vide Horum lib. a. hieroglyph. 3 α. Ex quibus pater, AEgypti*s non omnia animalia in album sacrarum literarum transtulisio, sed ea tantum, quae AEgypti, Dijs sacra habebantur, ob quandam ad Deorum operationes similitudinem & analogiam . Cuiusmodi sunt ea fiere, quae hucusque explicuimus. Quasdam vero, Vti equum, elephantem , leporem, alinum, ceruum,scorpium,mustelam,ichneumonem,pardum, porcum, hyaenam di aquilam, gallum, columbam , passerem similesque, quarum mentionem Horus facit, sacras literas non suisse, sed tantum ad morales actiones,per earum proprietates,indicandas,assumptas suisse, cuiusmodi hoc tempore sunt phrenoschemata, emblemata , prinuerbia, similiaque. Ratio huius rei,quam & supra insinuauimus, est qubdnullum citatorum animalium neque in ullo obelisco, neque sphyngibus, neque tabula Bembina, neque in ulla altera hieroglyphica inscriptioni, quas in Isiacis statuis,Mumi ho Canopis pingere solebant, periatur, haud dubie vero illa imposuissent, nisi ratio mystica obstitisset.

Morales ais ictiones per symboIacolumbae. Cotuatibae nohabetur inter

hieroglyphi.

HIEROGRAMMATISMUS XIV.

Ibis siue

o Ibidis hierari hica Agnificatione.

Omis oscit Volusi Bith=nice qualia demens

Aegyptus portenta colat, Crocodilon adorat Pars haec,illa huet saturam Serpentibus ibis. Ibidi itaque summos honores exhibitos plena sunt omnium pene v terem AEgyptiorum monumenta, de quo, Horo, & Plutarcho teste, varios apud Agyptios agitatos sermones,mirum non est. Cum nullum alia- Ss a. rum

395쪽

Ibis i u hiero

glyphicis fre. queatissim/. Vtilitat Ibsi . Vivum habu

ractillim ibis Mercuri .

Ibis symbo lum , , a. AEgyptum

notat.

Aelianus de ibi.

rum tantu in hieroglyphicae suppellectilis copiam suppeditaverit, tuam ibit .

Huius enim duetu Hermetem primum literas inuenisse , supra dictum est i huius ope arithmeticae, geometriae,&quae ad mensurae rationes pertinent, elementa perceperunt ; Ex huius miris proprietatibus, humano generi ne cessarias artes, praesertim quae ad medicinam& diuinandi scientiam pertisnent, se inuenisse gloriantur; huius beneficiis ab innumeris malis, quibus Egyptia tellus ontinuo, tum a Venenatorum animalium multitudine, tua Crocodilorum saeuitie infestabatur , liberabantur. Huius operationibus, non ad morales tantum, sed &physicas archetypasque rationes transsatis, ingentia tum sensibilis,lum insensibilis & supra mundanae Sphcerae mysteria denotabant'. Hinc vivum diuinitatis habitaculum appellabant; putabant enim Mercurium , quem ipsi nunc Phladam Thothi modo Tautum,

huius animalis forma vestitum, Egyptum circumire, homines variarum rerum inuentionem, cultumque Deorum docere, unde M AEgyptiaca lini. gua,uti in Dictionario nostro ostendimus, eum dicebant, nunc Hermanu-phta, hoc est Deum interpretationis, nunc Hermanubis Zeuda, hoc est, Mercurium ibiacum sub sorma ibidis docentem; vide quae de horum etymo fuse in supplemento Prodromi tractauimus: Existimabant enim magnum illum reta Mercurium videlicet, qui ipsis tantarum rerum inuentiones praestiterat, ad Deorum assumptum consortium, homines quibus cunque modis non desinere instruere, dum sub Ibidis forma, varia praesentia sua oracula fundit, dum eos per occultas Alitis huius operationes ad mores sormandos instruit ue dum dira omnia felici augurio auertit & complura alia, de quibus insequentibus . . t IIbis itaque primae literae A , erat Hieroglyphicum, dicebaturqu quem Ibis, uti indicabat, ita rostro duobus cruribus inserto eundem pulehre exprimebat. Verum qui multa curiosa de prima AEgyptiorum characi erum fabrica,ex animalium forma,situq;de-- sumpta scire desiderat, is degat lib. 2. caput 7. de fabrica literarum AEgyptiarum; ubi sex diuersorum characterum formas ex Ibide desumptas su-He ex arijs probatissimisque Authoribus ostendimus, ut proinde superfluit

sit, easdem hic Authoritates repetere.

Secundo, pristi illi AEgyptij Regionem suam significaturi, Ibidenta

avem imprimis depingebant, primo quod haec auis ita Aegyptum amet, Vt

extra eam viuero non possit, exportataque quantocyus moriatur. Aeli rnu. , eXtra Aegyptum nunquam progreditur ibis ; qumam Caeli satus ille et Midμ

est , s Luna omnium maxime planetarum humida e PVam si quis mi atque impetu eam ab Aegypto exportet, illa quidem ex insidiatoribus mitionem capit, mel cum magna sui pernicie mortem enim sibi fame conscisiens, raptoribus Eudium in se exportanda extra Aeg=ptum, manum ust o tendit; Hinc mirum non est, s r

ste Strabone, nullum non Alexandriae triuium ijs plenum sit; Cum ita quo soli Aegypto haec auis peculiariis sit, mirum non est, eam in eiusdem Regionis

396쪽

gioni. niςroglyphycum assumptam. secundo, cam Ibis dum quiescit, di- Urerar uaricati. pedibus una cum linea terrae, uti citato capite septimo probatum fuit, o constituat, hine eandem , quae duobus tqili brachijs una eum obtense maris latere efformatur, a similitudine a Z elta, vel Coptice hoc est,bonum agrum dixerunt,ea hoc monogrammate unde Aegy-Vt cst to loco probauimus, vocitantes. Et cum ibis divaricatione morum crurum Nili divaricationε docuisset; hinc Ibidem pingentes hocai tu, hanc Aegypti partem piscaeteris f.cunda denotabant. Plato in Phoe-dro ea Mercurio dicat. Audiui, inquit, Brea Naucrate Aegyptiorisi ruinquenta ' efuisse Deorum, cui dicata sit auis, qua ibin iocanti Deo aute ipsi nomen Thoth. Cur autem illa Mercurio sacra suerit , sex causas reperio. Prima est, quod Mer- ςVreuriu2d Typhonicos flarόres vitandos . iiijsDijs, alias sibi gnimalium formas asiumentibus , ipse in Ibidem sit transsermatus. Ita Ouidius sepra curatus lib. 3. Altera est, quod Mercurius sub huius alitis sorma circumiens, hominibus variarum rerum usum ostenderet , ita Ahehephi.

Ibu, siue ciconia dicitur auis Mereurij, putabant enim, quod Hermes sua figura e compareret hominibus ad docendum eos.

cor significantes Ibidem pingebant,eis quod ipsa cordi magna ex pase cordis te similis sit, ita Horus

di-moderatori. Nam ibis per seipsam magna ex parte cordi similis e , de qua plurimus apud AegIptios sermo fertur. Vnde Pherecides in hymno Mercurii:

o Hermes ibiformis, Dux cordis, tu Literarum, tu totius mensiurae Auctor. Hinc scrutantes rerum naturam AEgyptii, cum inuenirent ibin . statim ab λ a Lotio excussum tantum pendere, quantum cor Inrantis recens nati, scilicet ouo exclusa

tantum pen

duas drachmas, ex similitudine, quam cor adibin habet, in eam deuene-det.quantuni runt cogitationem, cor membrum esse Mercurio dicatum, uti de ibin;quod 'ζόh, ΣΟ cor occ ulta figurae, ponderis ac mensurae proprietate referret, imis ea, idem ccrtis pedum inter se, dc ad rostrum interuallis designaret, dum trigonum aequilaterum, ceu cordis quandam speciem & formam constituebat, ita Plutaretius lib. de Osiride&Iside. A , ἡ Quartam causam resert AElianus his verbis: Ibin,oratio=us parenti Mer- όisis ' curio aiunt in amore esse, quia reationis Ipecimen, Amilitudinemque gerat, namque

397쪽

LIBER IR IDEAE

eius vigrae penna cinn tacito ,-nondum emi se sermone comparari queunt; necdum mero prolatae orationi intimorum sev m eumnciatrici,candidae possunt conferri, Volaterranus hoc pacto explicat: Ibis,in cruit,ἀ Mercurio seligitur,quod eius na-ιura conueniat; nam quod nigra, malba in inoc genere reperitur, altera mentis tantum excogitata, tacitaque notantur; altara mero nunciui auditiprolatique sermobis

extrinsecus significatur. Quinta ratio est , quod cum Mercurium Hermophroditum sue Lunae-Solarem assererent, sicuti per cordis fer rem calorisque sontem,Sola .rem, ita Ibidem pingentes , vim eiusdem Lunarem designabant. Glan,

Expansis alis, eo quod Ibis tot diebus ova excludat, quod Luna augetur, decrescit,imeninumque eius Luna crescente comprimitor, pingebant.

Aliam causam Plutarchus adducit , quod videlicet , nigrae eius pennet albis, ita appositae sint, ut Lunam αμφίηvρ- , hoc est utrinque inflexam, dc gibbosam referant, .unde&Isidi Sacra quoque fuisse dicitur. Quae Clemens Alexandrinus libr. s. stromatum de Commasiarum Solennitatibus comprobat. Vbi inter coetera simulacra, quae circumferebantur, Ibis quoque limulacrum erat, qua Lunam denotabant. de qua solennitate pluribus in locis huius operis egimus. Sextam tam insani cultus ibiaci causam assignat Cicero his verbis.

conficiunt, cum si inlaues excelse, cruribus rigidis, corneo proceroque rostro , Consecrationis igitur causa erat Mutilitas ' serpentibus enim alatis ex e rabia in Aegyptum aduentantibus, obuiam procedentes Ibides, eas confiaciunt, eorumque ova disperdunt oti Herodotus, Solims, Iuvenalis reserunt) quibus terra re ultis incommodis purgata liberatur.

Atque hae sunt causae , cur Ibis tanto in honore haberetur, adeo ut capite poenas lueret, qui etiam imprudens Ibin, teste Herodoto, occidisset, qui sanetionem hanc etiam ad Accipitrum occisores protendit. De ibidetestatur eadem Diodorus, additque veluti oculatus testis, eandem poenam manere, ut supra dictum est, etiam inuoluntarios interfectores. Adiungit hisὀe Cicero s. Tuiculant Astidem, Canem, Crocodilum; vere ergo Pomponius Mela; colunt aera ij, e Ries multorum animalium, atque Esa magis animalia; sed alij alia adeo, mi etiam quaedam eorum per imprudentiam interemissi capitale fit; qua quidem siversiitione Prudenter sus eri Cambyses, dum Pelusium oppugnaret, cum enim Aegypti, mistibus eius exercitum evexarent,is, του κρομ , ante agmen milli consilio collocauit, Aegistij enim iaculari δε- ierunt, timentes ne seueris occisis animalibus magnum sibi crimen assciscerent. is j,--ia ς ux*d institutum reuertamur. Ibis itaque quarto loco praeterea

symbola , hieroglyphicum auoau:

eta Meleta n0 Lunarii siue praesidi in humidum elementum. Quam ob causiam L

nae, seu Isidi quoque Sacram fuisse paulo ante indicauimus. Atque sub ud hieroglyphicum in Tabula Bem bina, ubi simulacrum siue ibisorine cubo insidens, LQua baculum Hori capite

398쪽

pite insignitum, dextram ansatam crucem praefert sedis biternuntur duo Croςodili in oppostas partes respicientes , capite vero rutulum, quae omnia sua mysteria habςnx, quae li- ioc loco explicarem, nisi integrs e huiu. t bula interpretationi reseruassem . Sussicit hoc loco tantum hiςroglyphicam significationem obiter de monstrasse, Quinto ibidis ala iuncta cum Crocodilo , indica' bant vim quandam malorum averruncatiuam; scuti enim Ibis,vel selo tactu Crocodilum siderat,id est, immotum reddit,itaGenius tutolaris vi superdomin/tiua sita omnem Typhonicam vim per Crocodilum indicatam , ut supra dictum est, praesentia sita dissipat prosigatque , siue quod idem , malorum inim, nentium sistit impetum inualidumque reddit . ita

Θειν θίγ- ἀκίνη τον ἀυτο - pacem inertem significaturi Crocodilum pingunt in capite Ibidis ten nrem adam , hunc enim si Ibis penna ιangat, immotum reddet. Et quamuis haec Horus ad morales actiones transserat; Aegypti tamen per rapacem Crocodilum intelligunt Typhonem , quem in Crocodilum versum,teste Plutarcho,crςdebant,uti alibi dictum est. Sexto haec eadem auis, quoniam Clisterem, siue illud remedij genus reperisse putatur; quod ad conseruandam , dc inducendam salubritatem in sirequentissimo apud Aegyptios usu erat , ita depicta , ut rostrum in aluum inditum teneret , salubritatis symbolum eisdem Aegyptijs fuit. Verum

haec de Ibidis significatione sussiciat .

HIERO GRAMMATISMUS XU.

De significatione hieroglyphica.

OVamuis inter obelisci nostri hieroglyphica, V pupae figura integra non

compareat, quia tamen caput eius sceptro impositum subinaὸ inter alia non infrequenter comparet, quid per upupam & sceptrum eius capito insignitum indicauerint, hoc loco explicare visum est. Inter cςtera itaque portabilia, queis simulacra Comasiarum dicta, o nata videbantur, sceptru quoq; , seu upupae capite insigne erat, cuius ignorantia multis quoque magnam errorum materiam suppeditavit. Pierius quidem non upupae seu cucuphae, sed cicumae, hoc est,ciconice caput

399쪽

quid proprie

3εῖ LIBER I V. I DEAE

, ut esse existimat. Quod falsum esse ex Festo&Isidoro, qui eam noctuam

interpretabantur,pater. Goropius Becanus multa de hoc fingendo more suo, nobis percucupham,galeritam omnibus modi intendit obtrudere, crista sorsan delusus; Alii Ciconiae asserunt esse caput, sed quis unquam erist tam vidit Ciconiam 8 nisi sorte pro ciconia gallum intelligat calecuti cunia. Sed erroris materia protulisse videtur, utriusque maxima in suos φiuπργια. Nos ut difficultarem, quam Authores in hoc nodo dissoluendo reperiunt, tandem dirimamus,hoc dicimus nihil aliud esse,quam caput upupae, quod ex Arabico facile liquebit. Abenephius enim hoc loco sceptrum vocati .dfiod Vpupae capite insignitum hoc est,sceptrum,euim eo tremum caput Hod , quam Camus Arabum,verbo apposite describit. Accedit, quod in lingua antiqua AEgyptia se a Coptica, Vpupa, se Arabibus ide sit, quod κου' κφ , uti videre est in nostro thesauro Pptio & Coptico, capite de animalibus, quem ex Arabico in Latinum translatum, proxime edidimus. 1 rus 2 c.ρi- Atq; hinc apparet ex te per Cucupha Vpupa intelligi. Est enim Vpupa amans libroru ,est Upupa sceptrorum diuinorum insigne &ornamentu, teste Horol. I .c. 3 Τ

θμων - κουκουφα Cucupha quoq; no valde distingui videtur ana 2'in Duchiphath, quod 7.. Interpretes in Leuit. I I. vertunt Vpupam. Vbi

Rabb. Salomon exponit gallum sylvestrem duplicata crista, unde etiameia Eta nomen sti fit, quasi Tλη Dph th, habens crinias, verba eius sunt: ba ann na

vν- - fucopha gallus Jylo it 1 sic dictus a dua us fractis, ni D NEnta quibus ornatur. Eundem sequuntur Κimchi &Abenezra, quorum versi nem sequens Pagninus,air,Vhupam auem esse,cristis a capite exeuntibus, galeatam. Quae versio Rabbinorum non displicuit: nam Vpupa a quibusdam etiam Graecis dicitur F ων ἄγε qς, uti & a nonnullis gallus paradisi. Et quoniam V pupa in crista cum galerita,in solitaria vita cum cicu . ., .e h mR ' CRm ς ς ni , ira C nxu denique cum cuculo conuenit.Hincis. ω cie4- diuersorum in determinanda specie Vpupae opinio nata,haec tria animalia uti Goropius cum Galerita, Pierius cum Ciconia, .Eschulus cum cucul

passim confudit. Cum igitur Vpupa insigne fuerit sceptrorumq; hieroglyphicorum O ini a j namentum nunς Vi ςndum est; quidper eius iodi κουκουφολωρφον sceptrum L, T. I intollexerini Notum quidem est ex Horo, Cucupham per se positam gratitudinis symbolum esse : per in sceptro vero positam, ex superius addusai patet, varietatem rerum incommutabilem insinuasse. videbant enim gyptij, uom osse multicolorem, pulchram, plicatili crista instructam 3 aliisque raris virtutibus ornatam, eam absieroglyphicorum suorum cat Iogo abesse noluerunt. Est enim Vpupa auis,teste Aldrouando & Pausania, magnitudine excedens coturnicem, capite acuta, quali Philiclem Com

400쪽

rabili, constante ex viginti is plumis, ' uuamuis AEgvpta j viginti octo, ut

sis ad flauum ergentis; palpebra, ut in gallinaceo genere , oculum con, tegit Porro cristam pro libitu nunc erigere, nunc deprimere dicitur, sinς 'dii uomusculorum quorundam ope, ubi collum capiti annexum aliquan-

Descriptio

tulum riissescens ; tandem in cineritium declinat ad dorsum usque, a dorso usque ad caudam cinereis vestitur plumis per interualla albicantibus,distinetis maculis. Caudam habet sex digitos per transuersum longam , in medio inansuersalis linea alba, lata, primae quadraturae ipsius Lunae crescentis emgiem referens, inserta a natura spe statur, cauda iota decem eonstat pen vis, crura sunt breuia, colore plumbeo. Αlas habet nigras, lineis latis, altis per transuersum distinctis; Harum pennae aliquae in extremis nigricant, aliae vero albicant. Cauda alas superat,sub ventre vripygium versus candicat, pectus vero russiescit, linguam habet trigonam , initio latam, extremo acutam instar periecti & aequalium laterum trianguli. Ex qua minuta exactissimaque descriptione illam pulcherrimam auem esse, & sicuti mystico quodam colore plumarum que Varietate imbutam, sic occultis naturae dotibus quam maximὸ excellere 'erisimile esst, uti ex Abenephio patet, qui AEgyptios varietatem rerum huiusmodi indicasse existimat, quod alia r tione melius praestare non potuerunt, quam per symbolum Vpupae, quam

non immerito dicere possumus. Vnde Κiramides ei diuersita, tem colorum, & quatuor anni tenapora accommodat, verba eius sunt: Οιερο eni septicolor, regimen habens iu capite, . altitudine digitorum duorum, quod aperi

tur contrahitur, erique qua tuo obruuet conuenienιium .d quatuor anni tempora.

Septem igitur colores habet upupa, quibus verisimile est, AEgyptios significasse septem planetarum radios, quorum commixtione, sicuti colorum quadam contemperatione omnes res in seriores, id quod sunt, sunt . per quatuor autem colores, queis cristam upupae constare indicat Κira nides , non tantum quatuor anni tempora, sed quicquid illis analogum est, intellexisse, probabile est, utiquatuor elementa, quatuor Lunae phases, qu tuor mundi plagas, quatuor Zodiaci triplicitates, similiaque, habet iuxta . Ai.ω.M. superiorem descriptionem crista upupae nigrum, albo-subssauum,russum dc cinereum colorem, qui pulchre quatuor elementis conueniunt , ita ut niger terrae, aquae ceruleus, albus aeri, flauo-fuscus igni respondeat,qui eluti primarij colores alijs mixti, infinitas colorum diuersitates producunt. Sic elementa radijs coetistibus incitata , mixtisque coniuncta, infinitas rerunta peties producunt. Sic Luna tot nimirum dierum spatio, quot iuxta AEgy- Luna fimb

ptios upupa plumas habet in crista, viginti octo nimirum, tametsi alijdiacam miginti sex , periodicum cursum perficiens, totum Lunarem annum Ttin

SEARCH

MENU NAVIGATION