장음표시 사용
421쪽
De humana' figurae varia transformatione ex praedictis animalibuου facta.
P Rimo,in statua hieroglyphica considerabant AEgyptii; formam, situm,
gestum, habitum, vinamenta, instrumenta, quibus omnibus varia denotabant. Et primo quidem vel statua erat simplex & naturalis, vel cω posita seu multisormis , vel enim statua referebat caput humanum , Teliquo corpore, Vno e sacris animalibus transformato, & dicebatur Sphyn-ges & androsphynges, erantque diuinitatis latentis indicia; Simplex dicitur, quando figuram humanam, sine ulla transformatione ex acie & simpliciter exhibet. Multiformis siue quando loco humani capitis, aliud quodvis ex sacris animalibus corpus apponitur, uti Accipitris, vel Canis, et Ibidis, Bouis, Felis, Hirci, Simiae, Leonis; vel contra, humano capiti supponebatur corpus siue truncus unius ex recensitis animalibus; hoc pa- cto dicuntur statuae sacrae.
Accipitrino Cattiformis Felino Arietisorm is
Miisuiuis, Tran formatio praeae ea respςctu c teroru me brorsi manuu vel pedum amilumq; laxi O. .tendenda est , subinde videas statuas inuolutas sine manibus & pedibus; ve
in canopis nonnunquam reperias manibus instructas quidam, sed sinoiedibus , di contra; Praeterea situs diligenter explorandus, statua enim vel edet, vel stat, vel igcet, Vel repentis in morem incuruata est; vel deniq; omnium membroruis situ in Varias literas, seu monogrammata mirifice tr fArmata, quorum paradigmata in sequentibus adserentur. Statuarum, manus nunc extense, jam cuntractae aut pendulae, modo genibus applicatae, subinde veluti quidpia prementes, saepissime clausae,vel apertae alijsiue sacris instrumentis praeoccupatae spectantur. Pedes ovouue vel disereti . veI com-de,,uabitus. plicat a Vel Mire 33 Vel repandi, Vel in currentis situm adaptati , vel etiam in sipplicantium morem inflexi cernuntur. Ad habitum vero quod attinet
vel enim nudae sunt, vel simplici vestitae indusio, aut accipitrinis pennis varie adornari, vel tutulis & diadematis, vel sine hisce conspicuae. Quorum omnium disserentias, & arcanas significationes declarare,cum infiniti pen4 lab
422쪽
laboris opus sit, Oedipoilla cosutrida reseruauimus,l quo seo tempore per se stam singulorum cobinationem instituemus. Vti enim diuersia membris diuerso virtutes-operationes attribuebant ita l,la uni ex recensitis, rebus adiuncta, iam aliam de aliam significationem illis exhiberi significab4nς, 'tio sequentibus varie patebit i& pulchre exponit Porphyrius in. 4. libro de
Abstin. his verbis: Ab hac itaque exentitatione ,-cum Eo coniundisone proficii nouerunt , mon per hominem transiuisse, neque animam insolob mine in terra tabernaculum obtinuisse, sed etiam piopemodum per omnia animoliape transire; inde etiam ad Deorum abricam o-m animal na cum homine assum Grum; in quin,ν brutoru,s hominis,ct auium. Bem-homini corpora commi puere. Singula enim apud ipsos Deorumstatuae, vel isque ad collum humanam speciem praeserunt , raput vero Uelauis, me Leonu, la cuius alterius animalis imp'suum habens Melia contrario casti hum ρ subieriluon alte ius animalis corpuspraemonstrat. quibus et idelicet signiscant, haec GDeorumsentent a habere inter se focietate atq; adeo cognata tam mansiueto,quam agrest Vimis non sineidiuina quada moluntate esse: φω es 8-τῶ π ν ἰεόν αρρη- ανελειουν, Ira ὀκ
πι ιμ i -Et Abenephi fgyptius confirmat his verbis :
Phi subi A p ij magna arcana s a miplurimum' exhilebant figuris animalium
quadrupedum et molucrium , vel herbarum4 qua innisumexstorum , mel fissuris peο- metricis, mel extremis eorum, evidelicet ,'er caput P manus, pedes eorum , cistun- 'gentes ijs alia instrumenta figuras herbarum, G om tricas, misi. Desilia Verum,ut dixi, cum de ingulis recensitis com sinatorum symbolorum ζ-gnificationibu ex professis in Oedipo tractemus usii peruacaneum esse ratus
St Sceptrum ouoddam inter hieroglyphica litui instar curuum , quod nos ferulaeeum aut papyraceum interpretamur ex Arabico , K,α Eoc enim n ien idem est,ac virgultunt; thyrsus, seres instrumentu, natiuArab Rhastile pertic virga, flagellum,uti ex Camus siue Dietion .Afabico S Gra-
423쪽
natensi Lexico apparet, Dicimus autem ibyrsum ferulaceum , quia thyrsus non necessario ex racemis vitrum, scd ex quibusvis oblongis teretibusque caulium baculis assumptus, cuiuimodi terulaest hasta dice batur. Thyrsum autem dictum circum terebant, eo quod thyrsus , & ferula Baccho seu Dionysio Aegyptio attribueretur , unde & passim dicitur, ut alibi docuimus. iuxta illud Statij: i :molles, thyrsos Bacchaeaq; cornua . & alio loco I tamen aut teretes
thr os, aut mollia gessit Penthea . Meminit , & alio loco. Mollia Niphais armati brachia thyrsiis . Ouidius quoq; Metamorph. l. 6. Et fronde mirentes conjciunt thyrsis, item lib. 3. similia plura reperies. Sidonius quoq: Ind
ea Echionia 'Bromius rotat O 'a thyrsio.
Circum portabant autem , loco Symbolorum habebat thyrsos ferulaceos, eo quod eos portaret Dionysius; unde , &lib. a. praeparat. Evang. ab Eusebio seus dictus est,Thyrsia nacta νυδι- ν'θυρπια αηφε, hoc est, i qui thyrso regnat, dictus est, ) Hinc Orpheus ilia Hymnis, ipsum cum thymiamate Styracis venerabundus adorat, dimcendo In co legistrum 'Noarthicophorum Dionysium , Laudatum Eubuli semen ; cui nomina multa, Sacratum Cantumque a I en, dominumque merendum ;
ut mas, f= mulier duplex Lyseus, lacchis, seu te, Sacrata tem um delectet Eleusis seu phrygia cum Matre Deum steria tractasseu Cypri cythareia tehet te compta capillos, seu de frugi seris campis uraris honesto, matre Dea tecum, anguifera Iside casti. Aeg)pti propejlumen. Cur vero serula ceus thyrsus Libero Patri seu Dionysio Aegyptio, quςm nos eundem cum Osiride seu Sole in tertio libro demonstrauimus,assigne- haec hi tur , Varij varias dant rationes: Eusebius in prς p. Euang. - ηκ φορον, id est,t 'μφῆ pq serutigerum appellat, rationemq; docet, quod homines poti in surorς agantur, ac se inuicem seriant, ut se mutuis vulneribus confodiant, fer
lis 'tuntur , quarum ictus lemus, sed non aethalis est . Plutarchus ita sym- aliam assignat rationem ; ferulam ,& obliuionem Baccho dari, cui Vel parum conueniat, errorum inter pocula deinceps c.mminisci, aut siqua in parie peccatum sit, puerilis, S leuis repraehensio sussiciat , quin, &pueri serόla castigentur. Alii dicunt, quod serula Baccho aptissima sit, Vt infirmos ebrietate pedes leui hoc pedamento regant ebrij: a Latinis dicta ferula a serendo,quod illius caules senibus loco fulcientiu scipionum essent.. obse ipsi. Theophrastus ita eam describit ferula grandis admodsi surgit,unicaulis, M
geniculata a genibus cauliculi, ut folia alternatim, grandia multifida, ς 'pillamenti modo extenuata, maxima, ut quae terrae proxima sunt 3 ς ulςm amplexantia, Vt arundines, semen Anethi &c. in Aegypto cum m gno prouentu fiuticat:; Aegypuac sum caui, coeteri plerum in trinsecus obtinent mediiviam .i Sed nos hisce 'lictis
piij hisce ferula is th rsi pira symbolis usi sint. Ac pr-4quidqm Oni ridi iseu Dionrsio Hegyptio tribuitu quod docuerit primo Vi ΠM:
424쪽
plantare , ac eam thyrso serulaceo velivi statuinini sustentandae vitis aptissimo , applicare .- Cum enim seruta iuxta Theophrastum in Aegypto quin q, aut sex cubitorum plerumq; proueniarit in magna copia, ijs Osi ridem primo pedamentorum loco insatione vini usum , docet Tibullus.
Τhyrsus igitur ille serulaceus symbolu suit apud Aegyptios vini vitis'; usus; hinc, & promiscue Osiridi Isidi in tabula Bemesiua attribuitur
Ob quem usum etiam arundinem in Italia potissimum cultam scribit Plinius, vel quod ex eius interuallis: coniugatis compingeretui Jeptenu, ut Ouidius ait, Mula cannis. enim viscabant antiqui niunctam aran dinem, paria , &-fabricandis muMis instrumentis idonea Ho tum cauis, teste Macrobio, teneros racemos vitis, hὰderae imponebant i,nde incuruabantur in superiori parte , quod mysteris non carebat terea ex serulaceis thyrsis Miliuos,scutie, mulidinibusconcinnasse;testa- 'iur Herodotus: Cum autem Osiridi ri yis vini tantum inuentionem perthyrsos ferulaceos, ut dimim est , significatam sed, MMUsicae quoq; at tribuerint V iuxta Diodorum certe per nidium aliud Symbolum me lius eam exprimere valebant quam per se, arundines, ex quibus Musica primam traxisse originem in AEgypto,testatur Plinius lib. 16 εὶ Theophrastusqib. . c: et, cum utraq; fle uant iec set, utraq; cam: AEgypto proueniat c .AEgypto , enim reatente palustribus locis , proinde nequaquari roremte herbis , - dietis: locis , in quibus isserulae & arundines prouenire solens, cum inter caetera deptinendissem muli1 enera ferula. rum M arundinu flexu recipientia necno intrinsecus caua,viderentq, seno prouocando apta tandena utram fistulis & lituis inueniendis, crebra n . terueniente experientia, occasionem praebuit iuxta illud Ouiduditat et .
Vnde & graece , quae vox passim a latinis positis quoq; recepta '
Arundo apud Theophrastum lib. 24. c. vbeatureta vertens, stramentariam iugalem nominandam existimat, ut qua vites in iugum alligarentur , quam nectendae vitis rationem docet Columella lib. . c. I 7. Praeterea Theoprastus citato, loco duo genera facit arundinum , primum quam tibialem Plinius inteiphetatur, &alterunti πλοκιμον, idest , textilem, Gaza interprete , sortasse quod ex eius solijs tegeres&spira atq; alia 4d genisi fierent ubi Plinius amnitate voe-apud Theophrastum , pro legit V qnis quasi halitantem arundinenti. Sumi etiam gyptijs calami ,teste Plinio, uti& Creticis,qu.s,οξικήςaphel
Cur Osirithyrsus seruataeens sacer aur Italia vutis sacra. Cur curui essent Thyrsi. Litui ex iis conficieban
425쪽
3s6 LIBER IV. I DEElant , eo quod ex ijs optimo sagittae fistrent. H ., ζOphrasto teste, loco
citato te mpessive caedi solitas gnte Antigonem, cum adhuc simplicius tibi, 2 glarent.' canerent, sub Arcturo mense Septembris. Sic enim corsas multis post annis utiles esse, multaq; sonandi ea ercit*tione indigem , lad Ora lingstarum c5niuere, quod erat illis ad res populo signisi gnda. V diu , postquam vero varietas fictioq; accessit, caesara mutata est. Horum ςalamorum in AEgyptiacis solςnnitatibus usitatorum memisit Apuleius his verbis; ibat i dicati munρή rapidi tibicines, qui per Osiuiuis calamum M a-em sqrrect m dextram, miliare tς li, Deique modulum frequentabἀt. Imo ut multa pauςis somplectamur,dicimus AEgyptios hoc thJrsoruserui ceoru i qui partim manibui Deorum inserti spectabatur,partim in sese sis sol nnioribu circumserri solebano symbolo nihil aliud denotasse, nisi plantationem Vitis & Muscat inuen tionem, hoc ςst vita: liquorem, hammoni m rebvs singulis inςxissςnxem, qua tu prζma men mundum,& quq in mundo existunx, locupletavit. Nani Osiris, teste Diudoro, musica cum primis delect tusi Satyrorum Mutarumquς consortio nunquam destituebatur; ut quod per musas sapienter & harmonice disposuerat, pςr satyros, hoc est foecundam vir m constru ret, Attribuitur igitur Osiridi sceptrum seu thyrsus is ἐς fistularis, tum uretui in mundi harmonia potentiam denotarent. Tris igitur sunt consideranda in hoc hieroglyphico primd ratio vitispi ntandae ad serui m sev palum applicandat methodusi quam inuenti nem eius essς propriamiex varij silpr probauimus Secundo fistularum &lituorum compositio, quein P4na seu Mercurium primo ex calamis huiusmodi consecisi: varie quoque monstratum; ex quibu postmodum ma- sicae profluxerunt proportiones rtio demum,hoc, loco sceptri quoque in manu Osiridis &Isidis videtur, &hocpaeho sex te in tabula, Bembina ii sim uiui.' iusinodi thyrsis fistularis S: sceptrum recurvum in modum obliqui calami exporrectui repraesentatur, quo non obscuro potentiam rerum que ab ipsis inueninrum dispositarumque in hac mundi oeconomia harmonicania praestantiam significare voluerunt. Cur veris sexies tantum iste thyrsusim Bembina tabul reperiatur, mysterium est maximum in rerum natura,ὸ quo susissimesiis proprio loco . Nihil igitur aliud est signum hoc nisi thyrsiis serulamus aut arundineus,dictarum rerum symbolum hieroglyphiiacum, uti demonstravimus sed nunc ad tertium symbolum procedamus.
TErtium in ordine locum obtinet Iuncus Niloticus, vel mauis, scirpus leuis&enodis , qui a Plinio, Hermelao & Donato cum papyro seu biblo confunditur, quo Egyptij nihil aliud significare volebant, nisi lit
426쪽
rarum ac seriptionis nobile inuentum a Mercurio AEgyptio seu mauis Osi-ande &Iside primo repertum, testatur Diodorus lib. 3. cap . Estautem plattaleuis ei χωνος, solioru loco stol*nes seuGulmos, aut Virgas profert erectas, Totundas, tenues,terutes,enodes, cubitum vel sesquicubitum altos, herbaceoc flore virentes, acutis cuspidiqua, candida medulla resertas , elychnium referentes, do ivsu supplentes Theophrastus inquit Scirpus est Iunci qua dam species, leuis & enodis,unde cribra faciunt in AEgypto: Alij juncorum usum in nassas marinas reserunt ; Ali1 Plinio tes e, junci medullam in lucernarum lumine, veluti elychnium adhibent. I. et - li Habet autem iuncus hic toti: significationes, quot rebus app4stus fuerit, aliam enim habet significationem selus positus, aliam cum cribro , aliam, cum musca,aliam cu alijs . Hinc adiunctus symbolis inuentibnis rerum ab
Osiride factae, nil aliud signifiςat nisi literarum nobile inuentum, qu bd qua de causa breuiter videndum est . Constat iuncum seu scirpum , a uti mauis papyrum confunduntur enim haeς aplexisque Authoribus, uti exi Plinis Hermolaus & Donatus monstrantὶ p tantam ess qualem supra ex Diost orbde, Theophrasto, Plinio descripsimus . Et hanc nulla in parte prouenixe frequentius, quam in AEgypto, testantur, quotquot de era. scripserunt&tra, dideruat Author es. Et hunc ivncum,ub egregias sua. utilitates, easque multifarias , pro varijs quoque passim symbolis Mumptum fuisse , in sequen- cibus expresse videbitur. Hic autem P0situm symbolum esse literarum ab Osiride nuentarum, testatur Horus ipse libro I. cap. 3 8. his verbis, dcc Aegyptij , ait, uterat aut sacrμm scribam , aut sitiem significaturi, ramennim, cribrum s iuncum ponebant , quae omnia diuersas habent signisi catione=.Audi ias
quidem literas , quod his omnis apud eos scriptura compleaturo iunco enim non alio
'oprie scribunt; Libenter igitur assumebant pro symbolo literarum illud instrumentum, quod ijs primo scribendi dedisset occasionem, nec enim iuineus tantum suppeditat calamos', sed& chartam, utrumque enim ex eqder 'fieri testatur Theophrastus& Plinius; dc post hos Prosper Alpinus , & eius doctiisimus commentator Ioannes V uestlingus Archiater Paduanus.Vnde Apuleius,his verbis: Nilotui calami perfringere arguti. ,AEgyptiua papJriamin-nuit;& alius: Qui tenui committere merba papyro; & Martialis lib. 1 3. Perdite Nialiaco muse mea damna papyro. Significabant itaque AEgyptij, iunco papyraceo apposito Papilioni omnium rerum necessariarum abundantia;
sed haec de iunco seu papFro,su ciant.
De Loto, ei que sceptris, coro G -usis.
Inuentum ii. terarum perthyrsum papylaeeum .
Definitio papyri. scirpus quid usus iuncorii signifiea Ap/pyri seu IIunci Aedy
Gm de Iunco, Papyro, Arundine, ferula , similibusque sese actum siti restat ut& de reliquis plantis hieroglyphicis breuiter aliquid dica-Υ y α muS,
427쪽
imu i de primo quidem occurit inter hier glyphica non instequens Lotui planta Agyptia, quam alij cum N enuptia e suo Nymphaea , alii cum laba
AEgyptia prorsus confundunt Horum opinioncm Vt mijcimui, ita ili rum libenter acceptamus. Est enim Lotus nihil aliud quam Nymphaea tigrptia, herba palustris, inter stagnantium aquarum i cunas luxurioso amiis votui. Os - istu tripudians putant nonnulli hanc plantam summe venustam inter OQ. ridii α Isidis complexus natam; eandemque cum nostra N ymphaea esta, distare tamen tum a Lutea illa maiore, quae radices in longum porrigit,tum ab alba illa vulga ius cognita, filorum paulo cohtractiore magnitudine dc quod orat habeat leuibus illis quidam , sed latis incisuris excavatas, neru lii etiam copiosioribus pertextati tum semina capiti papaueraceo inclusa quam vulgari Nymphaea, magnitudine conspectiora possidet. t j. Sed ad institutum , indicabant itaque AEgyptis pri md per Loton , εο ibes iis . ion a siuς Suli mytum ex oriente in occidentem peractum , ob naturalem xur, quandam cum sole symeathiam, Plerique tamen etiam eam plagam n rant,in qua sol exoritur, quod hieroglyphicum inde sumptum crediderim, quod ea ante Solis emerium implieataiolia habeat, quae quidem ita senum,
Oxsinuantur aperiunturque, ut magis ac magis tollitur iubar Solis. Maxut
me vero panduntur, ubi medium is iter emensius est; Eodem vero decedς- te sellaipsa vicissim contrahuntur, complicarique incipiunt, ac insinuaris veluti nulli patere velint, praeterquam Numini quod venerantur, atque ita quibu liceat modis, eo abeunte sese inera claustra cohibeant. Quod,Vr Pro clusair, obieruatum a Magis, ut sacram omnino eam Apollini crederςnr, effecit. Sed audiamus de hoc ostento Theophrastum, qui lib. . hiscς pl/n
επι-το σιειρ hoc est,sui Lotus iocatur,in planis par re 'Vimaprouenit, cum ris hi undantur; huic natura causis si milii Iaia, s J μ' Lotus motu Aus eodem modo, merum minores graciliore siq; Nascitur fluctus in capite, Ibi c- β'i si 'μ μ -Iiijsfoliorum angustia proximus ructus multi ac promiscue dense exeunt. Gli ρς cidente se comprimunt, caputque integunt mira industria , ad ortum operio tur
super aquam assurgunt; idque facit, dum caput perficiatur lor que destμ ηπιοῦ α paulo post . In Euphroυ caput, floressue meret referunt, atque destendere 'e in medias ristis; tantumque abire in altum, mi ne dimissa quidem manu capere sit. δε- ι'ςμἰοδε inde edit Soli oriente iam extra ndas emeVere ιγ
428쪽
ri inde minime mirus viderii brati sibiaeneo hunc florem honore 'rmuς ntur. Praetere por hunc florem indicabant, sympathiam rerus erioribuit uti sio loco in ipsa Obelisci interpretatio'
- O litterum invS super' Lot sedens indica principatu diuini omnia superemi, netiam, ita Iamblichus narratieuiuis suntleque Hai: Confirmat -hoc, quρ4sebindui sequimurmb bina ναγbi DEUS inducitur strinistra collum,u- Pinicam scitiset arborem, vuR--ur principatu mundanum με inder Mum , nec attingere gubernando; sedprincipatum gerere intellectualem penitui et emureum. Omnia enim in Loto rotundabunt, tum poma tum ἀά; ex pu gni
eatur circularis actio mentis, per eadem et idelicet, di
eodem pacto F habens. DEUS igitur j ira hanc
inseveractionem in seipsa consim severans elusinodi i i - principatum, sanctus menerandu ,-in seipse penitus conquisens, quod quidem ea actu sedendi signiscatur . Hinc natum reor hieroglyphicum illud Harpocratis super Lotu sedentis,& digito labra prementis vesuluilentiu suadentis; Cuiusmodi non instequenter occurrunt, in varijs medalijs,ut vides in ectypo; Estq; idem qui Horus; sive mundus sensibilis, teste Plutarcho, cuiu*ρr, rhety pus intellectus , iuxta anagogicam interpretationem, supremum illud Numen supram undanum est siue Idealis, omnia virtute su gubernando conseruandoque , Ac ad quam Loti instar, omnia superiora &inferiora radiose actionu motu couertuntur .14uod de Gnostici in suis sigilsis exhibent, sedetem in Loto cum flagello seu scutica,e cuius regione haec verba ponuntur cvla tua quae quidς ea hebraeo corrupta idem denotat,
ac nascitu Iehoua seu Adonat Sabaoth : Dominus exercituum cuius virtute bomnis aduersarum potestatum vis & truculentia enervata prostribitur; quae apte sane. Per scuticam indicantur', malorum auersionis symbolum . Digito silentium suadet , ut indicent naturam eius esse ineffabilem, ac proinde solosilantio venerandam, Vt proinde non inepte. eide. nome 'Dei assinxerint, & corruptum, quod idem Dei nomen mn hebraei sideo Barbara uo
α ρρηπν-ανεκέρωνιτον arcanum ic nullis verbis pronunciabile asserunt;vide quae uo .h ,' qalibi de hoc nomine copiose tradidimus; acceptabant enim AEgyptij perlibenter huiusmodi nomina . Nam ut Iamblichus ait, omnia huiusmodi nomina aliquid significat apud Deos,quamuis in quibusdamlignificata nobis sin t ignota; esse tamen nota quaedam, ait, quorum interpretationem diuia initus accepimus, omnino vero modum in eis significandi ineffabilem esse . Neque secundum imaginationes humanas,sed de secundum intellectunia, qui in nobis est diuinus. Quaeritur autem, cur nam inter nomina diuinoru, barba
429쪽
barbara coeteris anteposuerint. Re*ondet Iamblichus: ama indelicet μι
rum gentium meluti A ptiorum: riorum Me totum sermonem Dij α probarauit:.r tanquam factis maxime concruentem I, propterea-communes dictiones'inia au.
loquendi arbitramur cognata ad Deoi dicitioni, orationique adhibendos, prasieritii quia antiquior prim i e extitis iste motas loquendi: Patet 'igitur Flam eratis Loto insidentis significatio. Hinc quem Gnostici I s Graeci Ioua dia xerunt, ex eadem Hebraica origiue corrupto vocabulo, quem Iouem muruti, ut in s. libro patuit, cum Horoconfundunt; est enim Iuppiter nihil aliud, quam mundus,vel mundi pars; vri Horui; hinc solem Iouis oculum appellauit ntiquitas,&Ioue,seu Coelu,Mundi mente;& AEgyptij Hori oculos so lem μLunam dixere. Sed de hoc Harpocrate seu Horo, fusius suo loco .
De Persea Hieroglyphica, ei que τε sis.
Ersea Planta AEgypti est, quam hisce verbis Theophrastus describit: Erit in Aerapto alia quoque arbor Persea dicta, a seectu magna formosaque δ. liis, sore, ramo, totaque figura potissimum nro similis pnsi quod altero solio perpetuo, altero deciduo sit , & paulo post. Ex hac simulacra, sis: mensas,x similia, ad sacram Jvellectitemspectantii, olim actobant i Qui vero fructum huius arboris venenatum in perfide gigni putarunt, decepti forsan sunt nominis vicinitate . Nam id de persea diligentiores tradunt, quae omnino alia est, myxis subru bescentinus similis spruna ea sunt sorbis insita in Athiopia lethalis, in/gypto salubris. Huius arboris tum foliorum , tum fructuum, tum ramoru, magni alud AEgyptios sapientes, in sacris sculpturis usiis est; Primo etenim fgnificant silentium, eam proinde Harpocrati Sigationi dedic antes , cum enim fructum habeat cordi ,folium linguae simile, subobscure indicant, sera monem, qui fiuctus est intelligentiae , sedem in corde, non in lingua habere debere; Vnde & cordis symbolum fuit, ut est apud Plutarchum , cum enim mystR- dilaturam ei cordis figuram impresisse, atque adeo eum fiuctum cordi mir, fice conferre comperirent, ut cui esset genitus parti, vel ea ipsa specie de climracterismo patefaceret, haud incongrue eum in cordis symbolum assum'ptum, Isidi lacrarunt. Cum enim Isis τὸώά, sit,sapientiam hoc indicat intellectu primum concipi , sed parum hoc prodesse, nisi etiam in mortalia usum enuncietur . Subinde fructum una cum solio exhibent;& tunc verita tis symbolum figurabat. Quippe quod ea species linguam cordi coniuncta ostendat,ac perinde sermo cordis ipsius penetralia adaperiat,n5 ah ud quippe sentiat, aliud loquatur; cuiusinodi orationem ingenue, dc citra fucum loquentis esse debere,omnes sapientes fatentur . Veritas itaq; dicta tanti apudVt ad eam acquirendam phyla erijs ex persea consectis usi sine. Ira Plutarchus: Unde et O. die primi meus , diem agercu uenum Gebra
430쪽
tis , mel st sicut Munt , si mul dicentes, γλυκὰ ἡ-- Dulcis, ea meritaso Isidis an uiuum, quod appendis sibi eam fabulantur , interpretatum senat φωyη κληθης, 'M πώ - Harpocrates neque Dem imperfectus, ac infans putandu3 en; n que ιμν' leguminum: sed pr sis utque corrector recentis , imperfectae δ' comps hominum de Dist sententia r itaque o digitum ori impositum tenet, argumentum tam citurnitatis silent', re mense Mesere osserentes ei legumina . dicunt ..
De Hirpibus Aegyptijs maxime ronsieratam v Eo aiunt Perseam; quod eius Lota&li ructus, cordis,solium linguae sepeciem referat, Gippe eorum quae homini obtingere posjunt, omnium , nihil inui ius erit oratione praecipue de Dist, neque maius res mit' ad felicitatem momentum adfert, Itaque hic oraculum intraturo mandatur , mi sancte Jentiat, re modeste loquatur Hinc perseam, oppido frequenter in tabula Bem- bina De0rum Dearumque simulacris adiunctam videas ; Hanc in pompi , in Deorum honorem institutis,circumse bant,ut postea videbitur;ex ligno lue ornabanti N pau
IN solennitatibus Pompisque AEgyptiorum sacris,ramo circumlatos sui se, testatur Clemens ilexandrinus lib.6. stromatum : his verbis: :
dum s rota, quae mertebatur in II 'um solennitatibus , tracta ab 'plijs, rami quoque dabantur adorantibus, quae & Orphei versibus apud dictum Clementem hoc pacto exponuntur i , I amorum os queissunt humanum in .
Rami alit tem sunt symbolum primi nux imenti) ut sciat vulgu eius quidem omnino germinare & augeri , iqngissimo tempore permane-Ie,se autem accepisse exiguo 'itae tempus, & ea de caus volunt dari ramos. Certe apud Athenienses testus erat dies ramorum nomine insignis, quo in honorem Bacchi praeserebantur quasi moschi, hoc est tenues rami maxime vitis, ex quo ραρφρείας, solennitas &-ramiserorum obisenuerunt i sacrorumque ministri acceptos vitis ramusculos ex Bacchi rem' quid ε