Athanasii Kircheri e Soc. Iesu obeliscus Pamphilius hoc est interpretatio noua & hucusque intentata obelisci Hieroglyphici quem ... ex veteri Hippodromo Antonini Caracallae Caesaris in Agonale forum transtulit ... Innocentius X

발행: 1650년

분량: 660페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

451쪽

Proprietas Circuli ,

Cur Aegypti,

capitibus Deorum eirculares cor nas seu orbes imposuerint 4

tum ob dictas causas, tum quia hanc Vniuersi molem circulari figura in si,

gnitam videbant. Hanc enim ex omnibus Coelo maximὸ competere, ne

mine latet; quod quemadmodum capacissimia, simpliciisimu θ: persecticsimu esse oportebat sic in eius coditu capacissima,simplicissima & persectis

simam figuram sapientissimus Architectus elegit persectis simum enim est, cum sua omnia possidςalinec fieri possisivi iacturam vel minimam patiatur. Simplicisiimum, quoniam, ut sentiunt Platonici, non est, ex quo fiat, aut in quod reseluatur, alioquin generationem & corruptionem incurreret. Capacissimum, quoniam nihil extra seipsium relinquit, sed uniuersa initis complectitur . At huiusmodi sphaeram esse, inditio est, quod eandem ad

coetera solida, quam ad sua plana circulus , habet comparationem. Primo quidem circuli figura est omnium is perimetrarum capacissima, ad haec persectissima,quod nullum incrementum decrementumque suscipat,quin& simplicissima, quod una duntaxat linea contineatur.Sic& sphaera figurae ii solida una superficie contenta, ad quam ab uno puncto centrali omnes rectar lineae ductae sunt aequales; ergo &sphaera capacissima est, quia pro terrinino circulu habet est persectissima, cu non, sicut corpus angulosu, crescat uspia,nec decrescat; quin& simplicissima, na unica superficie concluditur. Accedit ad hanc causam alia tantae venerationis ratio, quod per lineam ro-ctam circulum que prima simplicissimaque suit rerum tum non existentium, tum in naturae latentium inuolucris, in lucem productio repraesentatioque; sed circulus neque recte , nec artificiose sine puncto fieri potest; puncti itaque mo disque ratic ne res & esse coeperunt primo, & quae peri pheria affectae quantaecunque fuerint, centralis puncti nullo modo carer possunt ministerio. His itaque sic demonstratis, restat, ut cur AEgyptii ci culum &sphaeram capitibus statuarum,ut ex plerisque obelisci nostri sim lachris videre est, imposuerint, dicamus Consueuit antiquitas res hominum opinione religiosas & augustas II diose venerari, inter has maxime nobiles sunt, orbis quidam capiti aliqua.do circumscriptus, venerationis index & maiestatis,quae humanam excederet. Hic passim Imperatoribus,quos Veteres supra fastigium mortalitatis ela ros suspiciebant, Provinci, Orbis Romani, Vrbibus primarijs, animalibu etiam Deorum circumpositus notatur; & quod ad Augustos pertinet, exx xnumjsmata qnea Antonini Pij & Constantij,quorum meminit Lauretius P, gnorius vir antiquitatis peritissimus in mensae Isiacae expositionO .Hμnc Crbem, ait, Aeg 'iij insummo capitesimulacrorum suorum locabant. hic alibi licet notare,ab illis Romanos sumpsisse licet susticari re mariasse habit'

decoris rotione, quod capiti,cui diuinum aliquid inesseeputatant, eositu coron tur, qui tamen ornatus in sequentium principum nroderatione tacito omniam sensio Sanctis eius mi pleraq; in totum cessit antiquum diadematis nom vin hodiernum diem retinuit; Hactenus Pignorius, cui fauent ea, quae Pieriu. sel 4. lib. χ9 . dicit. Unus, inquit, circulus deseriptus au impliciter, aut alterimipi ε

452쪽

uunc siemperi nise perpetuum θν aeternum, nune Ini, uim τὸ 'ignificabant Aeg; t'. nempe uod in ea figura nequeprimipiηmm- ques em iημenire siti quod aeterminis sproprium: Et paulo post , Cuius etiam principi sique nusequam compa=entis ratione habita, Aet pii, Deo m ex hyoglyphiaco circuli mulligebant Porphyrius apud Eusebium c 3 .de prςp.Pilam ab

piij ,sini, attributam testatur, hisce verbis: Pilao rotunda omnia mundo,' Merpune Soli ει Lunae attribuuntur in ei seuli figuram aras , templa figurabunt . Peris quoque Brissonio teste et cum Iou m Caeli Dominum dicerent .sacrificia illi sacere putabant, rubi celsissimam speculam consiendisnt, Iouemque Coeli cireulum nuncupas nt. Transit idem mos ad Tureas, hinc ab alta ouadam turri matutina- 'ppi lesillae conclamationes; l. alla/lle Hla, Quorum sensusest, Deum ess semper, suturumque semper, nec quicquam aliud quod suum etiata saturent Ma hometem . Saraceni quoque & pleraeque aliae nationes Deum Deus ircu u circulum appellabant,atque hinc sempiternum exprimi concludebant, Mogorea quoque Regem suum, quem veluti diuinis honoribus venerantur , depingunt radiose capite fulgentemo . Ex hac AEgyptiorum consuetudine, Graecorum & Romanorum origo

profluxisse videtur, quod Deos suos radios' circulo ornarent; quae omni h: Et infinita medalia, & numi, quos apud pulvium Vrsinum, Parutam , alios' Antiquarios vide, monstrant. Nam Dijs omnibus radiorum corona, seu fulgens quoddam lumen appingi quandoque solitum , fuse a me in apparatu hieroglyphico dictum est, idq; propria quadam appellatione nim- Nimbu qVidbum vocabant, ut pluribus locis testatur Seruius; neque vero quis putet seceteris quidem Numinibus solidum tantummodo lumen, & quasi continuum assingi consueuisse ; Soli vero in radios dispertitum; Nam & ijshominibus,quibus diuinitas tribuebatur,dabatur radij in modu circuli. Lucianus de Dea Syria. κεφαλῆ ἀμπιαι φορε : dc in Mysanthropo Ioue describit; Mes υνον ει si κεφαλῆ. AEthiopes quoque hanc consuetudinem habuisse testatur Heliodorus, qui tib 9. AEstilop. histor. eleganter has radiorum circumpositiones describit: inquit, si

circulari, inquit, i,Mιolucro quodem caput an bimtes, illud lagittis in orbem configentes, priores quidem ad copui conu νtunt, cu 'des vero ad infriar radiorum extror*m

protendunt. Quibus quidem nihil aliud indicare voluerunt, nisi ad a gyptiorum mentem, diuinitatis latentis indicia , uti in v. libro copiosius declarabitur. Quomodo autem AEgyptij Deum, infinitum per circulum demonst rarint, &. quomodo lineam, circulum,&trigonum quadratumque in DEO idem esse ex circulo didicerint, restat explicandum ; cum itaque cognoscerent,Deum ex naturae suae necessitate necessario infinitu esse,primo ex similibus circuli proprietatibus, ad infiniti proprietates subtili sane ratiocinio

453쪽

Cilomodo Dei infinita

deuoluebantur; circulus enim quo maior est, eo semper obtusiorem vide ibant obtinere circumserentiam , fiant itaque circuli semper in infinitum maiores maiores, necessari' consequebatur, ut is, qui infinitatis, ut ita dicam, terminum attingeret, linea re stainfinita coincideret; ita si circuli D,E, F, in infinitum kmper maiores, & maiores effigientur omnes in puncto C se contingentes, certum est, . omnium maximum,atque adeo infinitum omani exutum obtusit te, cum linea AB pariter infinita coincidere. Fingamus iam triangulum CDB ex centro semper obtusius&obtusius versus DEF promoueri crure DB, certum est illud triangulum in circulo infi nito in F productum infinitum fore, atque idem cum diametro CF,quanta cum infinitam supponamus, infinitum quoque triangulum fore, atquO adeo linea rectam, circulum, & triangulum in infinita magnitudine in unii concidere. Vide quae abstrusissima quaevis de hisce & similibus in Gehine tria nostra hieroglyphica docuimus, ut proinde ex pauculis hisce satis si perque constet, quam subtiliter veteres immensam Dei naturam inu stigarint,&quam apposite paulatim ex sensibilibus, ad inuisibilia, di intellectui humano impervia penetrarint, patet quoque ex hisce, quomodo definitio Dei,ex Trismegisti, paulo ante proposita descriptione circuli intellectualis,infiniti, totelligenda sit. Visa itaque ratione, qua stipremu Numenia per geometrieas figuras, innueban iam, quomodo eius in mundo sensibili operationes per easdem indi ducrin dispiciamus.

De Circulo, or An gularibus auris.

CVm AEgypxij in DEO tanquam in Archetypo rerum omnium, Ci

cularem proprietatem notassent, eundem merito in sensibilis mundi symbolum selegerunt , ut sic ideatum ideae suae undiquaque perfecte respbnderet : Etenim intuentes rerum omnium vestigia actionesquo circulares, mundum,& quae in mundo sunt circulos dixerunt sensib, les intelligentias vero in voreas, circulos inuisibiles; quae in l. 3. Eud

argute more solito explicat Proclus. Cunctae res mathematica in 'u sprimum in imo anima μηt, y ante numeros numeri, qui per se mρης' - εν ante opparentes Αμras, figurae emtales, ante ea , quae concinnato μης harmonicae rationes , st ante corpora quae cireulando mouentur , iημisibili

circuli producti sunt, cum enim stellarum rassios, terrae veluti centro in nixos, vertigine circulos describere cognoscerent; proprium id diuinη faces

454쪽

ficultati. opu ςxistimante . cum symb0lis suis aut diuinitatem, aux mun dum,'ut scelo indigitare volobant, circulo id, vel sphaera , vel ijs, symbolo Jur/m ex rebus inserioribus assumpto, haud absimili expr ebant , Vn-dς ης naturin puto, quod delubra,arae, & instrumenta quibus sacra admini-Grauant, omnia circulari apparatu efformarentur, cerimonia: quoquQ gς v. motusque in circulum fierent, quibui cum sparsim toto hoc Opςrς ωςruerimus, breuiter ratum hic ea indicare voluimus. Do circulo tracti dii qua4 figuras angulares progrediamur. Cum itaque vetereβ notarent, ex centro seu puncti fluxu imaginario nasci lineam, cuius unus terminu immotus, alter circumduci us curuam describeret lineam, quem circulum dicebant,ex hac contemplatione paulo altius progressi, nescio quid ang

lare quoq; in ipso circulo imaginati sui; Na ngulus in eo costituitur,innu-xus pyramidalis symbolum; deindς alia quaevis linea,dia metrum in cen trosecans constituit decussim, quae si ad angulos rectos fieret, crucem periectam consituebat, symbolum influxusin . mundi plagas.s ad acuto ,pro prie essiciebat, siue decussim , pyramidalis Numinum influxus symbolum . prius probat Iustinus Martyr, qui mundum a DEO condi

iam γ' inquit,' πηυ n, decussauit ipsum in toto ; alludens ad crucis mysterium, quemadmodum in apologia II. tribus circiter ante finem folijs ostendit , μη πνοησας

Sit dedit agnouit Plato , non certo sciens , illud talpum esse crucis, sed decussi rationem solum cognoscens , midelicet illam a primo DEO evirtutem,decusiatim factam esse in iniuerso Mystitium aenei serpentis, de Christo explicauerat, quo Platonicum hoc trahit. addit in notis ad Iustinum ipsa Sylburgius Platonis

λ 6,όιον X ἀε- . Quae in opera de Vniuersitate sic conuertit igitur omnem coniunctionem duplicem in longitudinem deindens, mediaeque accommodans mediam quasi decusiauit. siue decussis

mysterium haud dubie ab Aegyptijs hauserat. Qilia decussim quoque innumerum literarum, ob rationes solio I 26. demonstratas , od exsemia mysteria sub ea latentia haud illibenter assumpserunt. Ex quo quidem deinde charactere innumeri alij originem inuenererunt, inter cstera crux ansata, cuius mysteria in praecedentibus declarauimus, di aliae eaeque variae decussium species quς in hoc nostro Obelisco passim occurrunt,quas que suo loco exposituri sumus, emerserunt. Nam primo A ex Ibidis incessu inuenta , influxum Numinis in inseriores hylaos mundos, per V vero rostru Ibidis apertum , reditum Numinis ex inferioribus ad superiora denotabat, quibus quide in unu coniunctisverticibus, X emergebat,decussis illa celebris di mysteriosa,qua processum spiritus mundi .ν s-ap e innuebat ; quo & denariu numeru sImbolu uniuersitatis reru, clarissime Horus

docet his verbis δκα vieti Sin μαινουσι

455쪽

386 LIBER I V. I DEIE

Recta linea simul cum altera siverne in 'ex , Aecem linear planis signissant. Uerum cum hic locus prorsus in omnibus exemplaribus mendosus sit: quomodo restituendus sit, videamus; usi sumus codicibus impressis de M. S S. corrupti fere plerique sic habeant

decem lineas planas siunificant. Sensus prorsus inconueniens: In alijs man

is Horo, scriptis minus corrupte Ita legitur γγ ' η .... η en si a Linea recta mna cum linea inclinata,

Emendatio loci corrupti

. vel . . . l. . mel I O. lineas planas signi scant ubi vide, spacium punctis nota tum,aliquid omissum significare; unde ego sic legendum existimo;

Lin ea recta qua pariter alia linea secta est, hoc pacto X, mes decusisim, mel decem lineas planus hoc pacto I uultl significant. Decussim igitur in sermam crucis hoc pacto X designantes, denarium exprimebant , quae consuetudo in hunc usque diem a posteris recepta suit; quomodo vero I o. otio tabe, lineas planas hunc eundem denarium expresserint, restat explicandum , sciendum itaque veteres, dum necdum figuras numerorum certas inuerinissent; numeros siuos totidem lineolis quot numerus significabat, expressisse; hinc unum,duo,tria,quatuor,&c. innuetes, unam, duas, treS, quatuor, usque ad decem lineas ponebant, l. ll. lli. illi; hoc pacto illi illi . quibus numerum per decussim indicatum simpliciter ob oculos per 1 o. lineas ponebant, atque hoc est, quod verba Hori indicare videntur,

an 'qui numeios tormarct

atque hoc numero, Vti I O. ita rerum omnium complementum occulted

notabant ; vltra I o. enim omnes numeri nihil aliud sunt, quam repetitio priorum; videntur huius adhuc vestigia quaedam apud Veteres . Romanos,dum Du vir',Triumuiros,septemviros, Decemviros, hisce linearibus numeris livir lilvir illilli vir &c. indicabant. Quia ideo filsids explicanda duximus, ut& textus Hori restitueretur,& quomodo denarium per illa indigitauerint, patefieret. Per hanc enim decussationε duarum linem rum oriebarur veluti duplex pyramis communi apice connexa, quarum prior stirim, altera deorsim tenderet, processus animae mundi', α ω genuinum symbolum. Vide quae de hisce sol. I 26. I 69.I71. tra' didimus, Mya. ii sub Porro hanc decussin siue angularem figura,sub duplicis quoque piramidis expresset figura exprimebant hoc pacto N.quo signo pariter processu 1llum Numinis G- signabat . quam & in numerum literarum reserebant, uti sol. ii ostensum fuit. prior priramis ABC denotat illapsum sit- premae monadis in multitudine; BCD vero pyramis, eius lem monadi. ex inferiori, seu materiali mundo in lucis mundum reditum, vel quod idem est influxum Num inis activum per pyramidem ABC, quae fit expunctio Bin multitudinem, seu latitudinem AC. propagatum; influxum vero passi

456쪽

receptionem ininseriori per pyramidem inuetis

Bin indicabant; vide, quaesel. 17i . fusius de hisce egimus. Cum vero AEgyptiorum Geritus eoferretur, ut iuxta analogiam qualidam arsielybo congruam,reliquarum sensibilium rerum in generatione corruptioneque elucelcentium priscessum reserrent; per hanc .figuram apid fatiεsberinstiaeqVirtutis progressi'nem, qua omnia. quae in hylaeis mundis continerit ;& quae per quaternarium , septenarium, dc denari' decussim indicari tur xhibentur. Sed mysterium paucis explico,idq;vegerabilium exemplo Arbor cum ex semine progrediatur, atque Oxarbore iserum semen sit; hoc quidem posterius, aherum priu , finis quoque in numero, cum primoi. - .. . t K non Coincidat, ςoincidat autem finisessia usi; eunti principio refluxus; recte septenarius exoritur. ος Min

de denarius. Nam si A est ut semen; D ut arbor; G ut aliud sieme; Κ vero ut alia arbor; tunc A per BC in D

progreditur . D vero in G. per EF progreditur,& clau

ditur septenariils; G οὐ In x per HI ascendit, & sic

denariust complebitur. Indi uidualis itaque, ut scholae xi'pi cora

loquuntur', contractio reiei iis A se ne tacorruptibilis, in dicie vero incorru bilis an virtuae .Fcie coipsia. existente se conseruare studens, in spectem se Fesoluens fi liuiduatio heni sem inili exuist, ut per Alcimedium ex se simile elicere quἡar; quMer tiari, uegii tur pr0tressione in arborein ascendit; quoniam sike eius medio se iis specifica uitiintdditie multiplicare non potest; intendit itaque A Ppr' asie e G: ist quoniam id sine astensu iri D perficere nequisiciscendititio, vi sit ad interitum pertingat. D Vero arbor existens no nisi in simili arbore se conserita se posse cόnspiciens, N infendit'; Κ autem sine G attingere he-quit, quare in G. descendit; Vt mus medio uttingere possit. Copul diu r1taque iii A duplex appetitus naturali j in G,& accidentalis qui in ter minatur. 1n D vero pariter duplexvbpulatur appetitus naturalis qui in Κ finem capit, accidentalis' qui im G terminatur ; ideὁ quate friarius ap- petitum mesaἡt; uno appetitu stimulante alterum . ut sit cbiminuatio dam generatibnis;&corruptionis successio. Verum hunc quammos felicialastico more 'proposuimus discursum , Aegyptij allegorico sic explicant: Osris humidii , Isis terra est, cui mistetur Osiris, ex quibus Horus spiritus omnia alens.&foecundaris,ex semihenascitur Isis ab inseris Horum restisci tat, dum semen terrae commissum in plantam es arborem, solia, flores , fructus protuberat: adustiua vero Typhonis vi de siccitate Horo insidianto , quod Autumnali tempore fit Horiis interimitur a Typhone, id est . fru-Aus decidens, nouam sementem praestat, quφ condita terrae, denuo ab Iside Anubidis,id est, Mercuriali Agricultoris itidustria instauratur. Hac sititi litudine non tantum de generationis ac corruptionis rerum vicissitudinhin semine vegetabili se exerente, sed&de sensibili, imb & de rationali atq, Ccc intelle-

457쪽

Arbor rati natis quae Triangulum aequilaterua sosceles de Scalenus quid notaret

388 LIBER IT IDEAE

intellectuali symbolice ratiocinabantur . Nam de sistane admirationis , arbor exoritur rationalis , quae fructus parit admirationi similes, per elicitam siquidem admirationem, similem erigit rationis arborem. Ita exseriminali demonstrationis principio, intellectualis procedit arbor, ex se principia seminalia exerens, per quae intellexaualis iterum arbor exurgit. Ex quibus omnibus, susui sorsan, quam par erat, enarratis patet, quam subtili ratiocinio, rerum generabilium vicissitudine sub vilissima etia, hac tris grama litera indigitauerint; θ: quomodo spiritus ille mundanus inseminisbus rerum uniuersi latens paulatim ascendat, & quomodo descendat, ut iterum ascendat, omnibus & singulis genitabilia principia instillando; ut sic mundus in esse suo conseruetur, quod sine hac vicissitudine minime

contingeret.

S. I V.

De Triangulo, Qua ramo M.

EXplicato iam Angularium linearum mystico processu , restat ut polygonorum symbolis pari paulo ratiocinemur. AEgyptij itaque per

lineas, angulos, di figuras genesin rerum occulte indigitabant: ita iuxta genesin quoque s surarum,corporumque ex punctis, lineis, & superficiebus, resultantium, spiritus mundani processum considerabant, qui ex unitatis suae puncto, seu centro euolutus nescio quid angulare primo in mundo efformat, inferiori; hinc vero remeans, dum omnia mundi corpora peD meat, yelutia anacamptico quodam variςque radiationis motu figuras innumeras describere videtur, quarum prim triangulus est ; isque triplex, Vel aequilaterus, Vel Isesceles, vel scatenus. Et primo quidem V. libro Schematismi I. interpretatione fuse ostensum est,triangulumςquilaterum suisse supremi Numinis in m udum sensibilem Elementarem diffusi symbolum, quid de Ioscele& Scaleno senserint videamus. Proclus in Comment. tria Eucl.scribit ex mente Pythagorae & Platonis,primam figuram triagularem, notam esse & imaginem coaristationis quae diuinis inest,ordinisque ratione, quae diuisa in unum, partibilia in impartibilem naturam, multaque copu

lantem communitatem colliguntur,idedque ab oraculis,angulares figuraruconiunctiones, nodos nuncupari quia imagines sunt, unionum coarctantium diuinarumque coniunctionum; per quas ea quae natura distreta sunt, sibi inuicem adhqrent. Deinde idem adijcit eos angulos, qui in superficiebus spectantur, ipsarum rerum uniones exprimere,magis immaterialeS,simpliciores,& persectiores. Eos vero qui sunt in selidis, iam ad inferiora progredi, magisque disiunctis rebus communitatem&omnino partibilibus e iusdem natura: Vnionem tribuere. Rursus eorum angulorum, qui sunt in supernciebus,quosdam primas horum sermas, mixtasque actingere alios easquα i

458쪽

quae infinitatem progressionum in ipsis existentium complectuntur nonnullosque intelligentes formas unire, ut qui ad circulos pertinent; alios sen-

medium locum obtinent. Quae faciunt ut intelligamus, cur pro principij elementorum, quae prima sunt sensibilia corpora, eos rantum angulos Alcinous ex Platone sumat, qui & in planis sipectantur, & rectis linei onstant. Cum vero rectilineorum tres fur sipecies,rectus,obtusus,& acutus, recti quia inter se omnes sunt similes, re ijdem, idcirco hos Pythagoras cense:rat Dus puris & immaculati , Ut Authoribus diuinae prouidentiae,qua inferiora reguntur. At quia acuti&obtusi maioris vel minoris inaequalitate distincti sunt, & secundum haec ipsa motum infinitum habent, hos illi reserunt ad Deos progressionis& motus,qui rebus ipsis natura constatibus varias facultates dicuntur tribuere; quibus etiam explicari potest, cur in triangulis elementa primo constituentibus,Plat potissimum assectaberit angulum recto, nec tamen eius originem siue obtusio estisato explicare potuerit. Quoniam ut idem Proclus diciti obtusius angulus elementis uniuersiam substantiam trilauit, eiusque ratio materiales sormas in magnitudinem auget, & in omnis generiS mutationem; acutus verd eorum naturam diuisibilem facit; addit etiam,hinc in triangulis aequilaterum,utpote immutabilis Essentitomiidam

eue optimum, &circulo, diuinis'; animis sua ςqualitate & simplicitate maxime cognatum. Quoniam, inqvit, mensura inaequaliuaequalitas est,quemadmodum inferiorum omnium diuinitas,hinc patet,cur Plato in primis Glementorum principijs aequilaterum triangulum non usurparit , & cur nos supra id,Dei in mundum sensibilem diffusi symbolum dixerimus Hinc ciatatus Proclus ex Pythagoriorum sementia, ut triangulum ortos consorm tionisque rerum omnium Principium esse doceret, eo inexplicandi prumorum corporum causis fuit contentus; Quae philolaus pythagόricus dith genter obseruans, trianguli angulum Dijs quatuor consecrasse dicitur, a turno, Plutoni, Marti, & Baccho; his comprehendens quatuor elementiarum exornationem, quae ab ipso coelo, vel a quatuor Zodiaci segmentis proficiscitur ; si quidem Saturnus humidam& frigidam constituit essentiania; Mars ardentem, Pluto terrenam, Bacchus humidam & calidam. Verum cum haec omnia fusissime in V. libro in Schem. I. interpretatione prosecuti fuerimus,Lector, ne eadem toties reperere cogeremur, adire poterit; ubi geriesin s. regularium corporum , quae sunt geneseos elementarium corporusymbolum, persei te demonstratam reperiet.

g. V. De Hierogly hicis instrumentalib- ω Oriologicis.

A Egyptij ut omnia mystica quadam ratione sibi constarent,non anima- A tantum,sed &adeis instrumenta ipsa,quae in usium sacrorum adhi-

Angulus reis

ebis quibus

sacer.

Acuti BC obtusi anguli . quid nolent.

Proclus.

Angulus tria

459쪽

Quaenam sint symbola yyriologica .

LIBER IV. I DEAE

bebatur, in hieroglyphicorum album receperunt ; sunt ea varij generis:qui dam in ornamenta capitis symbolica cedebant sacrorum symulachrorum, uti tutuli, struppi cidares, tiarae, e varijs materijs confectae, Nonnulla mani biis inserebantur Deorum, uti baculi, sceptra , lauticus character, sistrata, aliaque innumera; quae pro diuersitate Numinum, e diuersa quoque male ria fiebant;de quibus vide hierogrammatismum vegetabit um,de sceptris&thyrso. Erant praeterea variae sed tu formae quibus insidentia Numina veluti potestate suprema praedita,rerum potiri videbatur. Quoru quidem omnium rationes mysticae, lib. V proprijs locis,explicabuntur, ut proinde superuacaneum esse ratus sim, hoc loco peculiares de ijsdem hierogrammatismos attexere

Denique Κyriologica hieroglyphica ea dicuntur, quae ipsis rebus appropriata sunt. Ita Solem & Lunam, expressuri, circulum aut circuli segmentum pingebant; si portam, portae figuram; si catenam, catenam ; si sacra craterem, craterem; si septum Apidis,septum si sacrum feretrum, seretrum; si sacram barrani, barram; idem de innumeris alijs quae passim tum in hoc nostro, tum alijs in obeliscis occurrunt, figuris, iudicandum est; neque tamen quisquam sibi persuadeat, eus similes res, sine mysterijs adhuibui , cum enim summo ingenio pollerent, singulas etiam minimas & vilissimas res, adeo mTlleriqsa effugiati0ne exhibebant; ut ignarus rerum significa. tionem quidem rei, nudumque corticem perciperet, nucleum tamen, si uowsticas rationes nequaquam pervideret Etsi enim Solem per circulum exbiberent, sub circuli tamen propriςtatibus varijs, varias Solaris Numinis excellentias & praeroga uuas, solis mystis notas, iuna exhibebant. Hoc pacto, eas portas per quas in adyta sacra, aditus patebat, non nuda tantum figura contςnti, sed eas architectura mysteri, plena, essormabant. Idem de catena, pheretro, barra, cratere,receptaculo sacrae lymphae sentiendum. De qui bus omnibus, ut dixi, in sequentibus proprijs locis, copiosior dabitur dia sceptandi materia . Atquae haec sunt,quae de ideis hieroglyphicis paucis per stingenda duxi . U

460쪽

Actualem Obelisci Interpretatibnem

continens.

OS T verosam in superioribus librispropositas vellectilis comparationem , tandem ipsam meruis phicorum in Obeli seo ordine contentorum interpretationem flic, diuini Numinis auspicio ordimur. In qua ita ei dem diuina Patris luminum gratia ersabimur, it nihil adeo minutum atque exile relinquamus, quod non explicemus , explicatum congruis Authoritatibus ex

omnigena doctrina depromptis Babilitu' comprobemus. Lectormero ipso facto comperiet; Don me selis coniecturis,mi quidam sibi imaginari postent, indulsisse, sed ex meterum probati seimorum Authorum monumentis, doctrinam hanc priorum depromptam ta,ni fallor, me feliciter combin se, ita succe stu temporum diseip tam connmusF; ut mel inde catenam si 'hieroglyphiscrpnh cusis mdesideratam restituisse evideam μη . Cum porro literaturis hieroglyphicae contextus idealis sit,s integros siue naturalium siue diuinarum rerum sense s inuoluat , demo hic Lectionem illam, qua ex iterarum coniunctione in merbaWperiodbs e urgii eripe- Eet , Sed eum quae abditos Agaptio umsenses,sub Ombolicis ibini,cris lateistus indicat, correstondentem contempletur αναγ*mi , laua 4mnia clarὸ curioso Lectori ex se

Interpretationem mero hoc pacto instruim.s mo , singula ordine hieruωmmata occurrentia is nominibus exprimimus; Actiones figurarum,seu imaginum trἀs firmationes indicamus; deinde si Horum mysticassignificationes adiungim*s, Ex Auihoribus probatis ita Habilimus, mi si fidei humanae locus ' ; Listor de meritatis notitia minimὰ dubitare postis.

SEARCH

MENU NAVIGATION