장음표시 사용
131쪽
rra Ll B. X. DE S/sgnum Crueis fronti tuae impressum . Palam
confitere evangelicam Moralem non verbo tantum, sed moribus. Characterem ex hoc sacramento animae tuae infixum Meteis, ut a. Cis. I. Iestatur s. PAulus. Urixti Deus,
in signavit nos , o dedis pignus spiritus in
emi ius nostris . Vide plura Tom. 8. Lb. 2. Disi. 2. c i. s. IX. QUAEST. IX. Datur ne praereptum susci-ii ndi Me sacramenrum 8 REI P. Plures benigni Probabilistae negant quodcumque praeceptum sive divinum , sue ecclesiasticum huius sacramenti luscipiendi. P. Leander tr. ἶ. AMP. I. q. s. probabilius respondet non dari tale praceptum divinum ', & qu. 6. similiter probabilios respondet , non dari praeceptum ecclesiasticum . Tandem q. 7. definit probabilius peccare veniriiter qui ex negligentia hoc lacramentum omitteret. X. P. Viva ultra pergit in suo Curs. N. r. I. q. R. g. a. num. 6. ubi statuit , praeciso scandalo, & contemptu , ne venialiter quidem peccare qui omittit hoc sacramentum, quia, inquit ex Trull. nultibi extat praeeeptum
XI. P. Claudius La-Croix ld.6. p. I. dub.I. n. J9 s. q. γλ. asserit ex Dicastillo, suisse olim praeceptum ecclesiasticum , sed per desuetudianem nune desiisse illia praereptum. P. Thomas
Tamburinus Bb. r. c. I. g. 4. acriter invehitur contra Leandrum, quod docuerit peccare venialiter omittentem ex negligentia hoc sacramentum : quia de hoc nullum apparer praeceptum : quae es sententιa Suaret μοι Cain
XII. Hre Casu istarum opinio falsa est.
Rescripsi Tom. 8. I b. 2. DOL 2. c. 6. Patrum testimonia, decreta Conciliorum, tipraesertim testimonia Catechismi Tridenti. ni, qui z. p. de Confirm. g. i5. γ a 7. inculcat vehementi adhortatione istius sacra. menti susceptionem. XIII. Convenit penes omnes hoc sacramentum non esse necessarium necessitate me. dii. Verum praeceptum tum divinum, tum ecclesiasticum , quamvis expressis verbis latum non si, colligitur tamen ex communi tradit jone S consensu Ecelesiae. Licet adiicere verba BENEDICTI XIV. seliciter re. gnantis, qui in Constit. de rit. Graecor. g. ῖ. ait admonendum ab Episcopis, eas erois yeccati reatu teneri, si edim possunt au eonfirmarionem acredere, Hum νenuunt , ac neglisunt.
Revolvantur omnes Sunodi , & Catechismi postremae aetatis, nedum antiquae; & euique competuam erit, quo Zelo, quo studio CR AMENT . Patres, & Episcopi, atque eelebriores The alogi inculcent istius sacramenti suscepti Hem , & administrationem . Quare omnia Concilia nobis propinquiora, praesertim VOrmati ense , Mediolanense lU. Burdigalense , Aquense , & Catechismus Tridentinus evincunt commentum ipsis Conciliis injurosum, esse doctrinam excusantium a veniali culpa fideles negligentes susceptionem istius saeramenti . Quatnobrem jure Academia Parisienis sis an. 162 s. hanc opinionem proscripsit:
Omnes Theologi dicum , confirmatronem nompraecipi , nisi cum commode haberi potest, via
ut alii dicunt mmmomisme, quando sine ulla, υia minimo premus incommodo. In quam opiis nionem hanc tulit Sorbona censuram : I propositio est scandalosa , tu maximum sacra.
meuti suscipiendi REs p. i. Eligendus est partimis , qui onerat neophi tum confirmandum .
2. In patrinos eligi non debent qui non sint confirmati , quia non sunt perfecta Christi
membra. r. Assini in patrinos non debent parentes ob cognationem spiritualem quam contractura essent, neque qui non attigerint
annum I . nec feminae mares, nec mares
seminas , nee adolescentes senes in laeta. mento Confirmationis suscipiendo Osterant,& compatres agant, nisi necessitas aliud agere cogat. q. Tempus Confirmxtionis olim erat Pentecostes . Haec disciplina mutationem pass, est . Peroptime tamen Episcopi agent, si hoc tempore, quando opportunitas adst, .acramentum istud ad mini sirent. Iaquolibet templo administrare hoc Sacramen tum Episcopus valet. 6. His dispositas Episcopus accedit ad signandos neophylos genuflexos, manusque ante pectus tenentes. Formam pro nuntiat : Signo te signo Crucis &c. chrismate eos ungendo. 7. Confirmatum alapa leviter percutit, ut h: ne colligat, se paratum esse debere ad injurias, contumelias, & persecu . tiones pro Christi nomine sustinendas . 8. Postea circumligatur frons confirmati vitia, seu fascicula I in ea candida, ne chrisma demfluat , & ut confirmatus intelligat quanto studio custodire acceptam gratiam debet. Hanc caere inaniam praescribit Pontificale R manum . Septem diebus olim ligata frons confirmati manebat. Deinde contractum temopus suit ad tres dies , & tandem ad horas xxiv. sed in hoc serventur consuetudines unius. euiusque Ecclesiae. Vittae istae in usum pr sanum converti ne ueunt, sed crem ra debent.
132쪽
D I s s. III. DE EUCHARIST. EA .R
De augustissimo Eucharistiae Sacra
thosiae notio, eiusque materia, s forma. I. e uiusT. I. Quid sit Eucharisia λ Rrs p. Omissis variis acceptionibus, est .D. Gamentum evoris oe sanguinis Chrisi sub speciebus panis oe vini realiter contemorum, ad spirisualem fidelium stimoniam a Christo ino institutum. Corpus, & sanguis sunt res, di saetamentum simul, quae significantur per species consecratas, & insuper significant i piis
ritualem animae nutritionem . Unde patet Eucharistiam sacramentum esse, cum eidem
competat ratio signi sens bilis divinitus innituit , habeatque annexam gratiae promissionem , & divinum mandatum illius signi observandi : quae tria ex divina scriptura Euch tristiae convenire evincitur. Panis, &vinum sunt signum sensibile . Matth. 26. Accepit Iesus panem &c. observantibus hoe signum promittitur 3ratia Ioan. 6. Ut manducat hunc panem, visu in aeternum. V rget
mandatum istius signi adhibendi. me facito
in meam commemorationem. Luc. 22.
II in Esτ. II. Utrum solus panis triticeus , O υinum do visa sit materia Eucharistia λREsp. Adfirmant omnes, quia hce est materia a Christo institu a . Accepit Iesus 8anem &e. Matth. 26. Et de materia calleis subdit ibi: Non bibam amodo de Me genimiano υisis &e. Accedit universalis & perpetua Eeelesiae traditio. Quaecumque materiae quantitas apta est consecrationi Eam tamen quanti ratem consecrare sacerdos debet, quam fidelium usui prudenter agnoverit conis
lentibus , farre , hordeo sit materia conse
erationis . Et communis sententia negat.
De AEuine in utramque partem disputant Sed di ii inguendum ess . Si βigo Meipiatur eum Plinio pro eandidi frumenti genere, seu pro tritico selecto, tunc eum aleua apta consecrationi; si vero accipiatur pro secate, vulso fetala, maletia inepta est, & conse
IV. QuaesT. III. Ureum yanis eonsecrandus debeat es e a mus , vel fermematus REs . Concilium Florentinum in decreto unionistae statuit : Definimas in aet O , Me in se mentato I ane ιritiere Christi corpus verariter eoos . Valide confiei in aetymo Eucharistiam, exemplo Christi Domini consaet, eui accesdit perpetua Ecclesiae traditio. Valide quo. que eam eonfici in sermentato patet, quod i nunquam Ecelesia Latina reclamaverit eonisi tra ritum Ecclesiae Graecae in fermentato eoa.secrantis . Nec Latini in serruentato, nee Graeci in azymo consecrare debent; sed tam Graeci, quam Latini Sacerdotes propriae Eeaelesiae ritum servare tenentur, ut t decreta praeeipiunt, & novissime B Ninicetus X trii feliciter regnans in Coa sit. svo risibur Gno.
r. edita an. I 742. confirmavit. V. QUAEST. Iv. Am vinum de υiro sit ma
ireta Eucharisia RΕs . Adfirmant omnes, ut patet ex rex tu evangelico iam adducto,& ex perenni Ecclesiae traditione. Tantam vini quantitatem consecrare sacerdos Eecleissae Latinae debet , quantam iuxta Ecelesae suae consuetudinem sumere potest . Solum ergo vinum de vite sive album , sive nigrum, sue dulce, sive asperum , est materia consecrationis ea licis. Congruum tamen est ut vinum album sit ad evitandas mac las quas vinum nigrum, seu rubrum relinis quit in purificatorio, quae indecentiam prae erunt. Vinum congelatum non est material apia, quia bibi nequit. Quare liquefieri dol bet, si in calice congelatum evaderet.
III. Haec materia praesens sit oportet sa-lstenda sit in calicis conserear tone REsP. L cerdoti ci nsecranti . Praesentia haee motalis therus humanum figmentum hanc mixtio est , non physica . Quare improbandus estinem reputavit ; sed perpetua Ecclesiae tra- n. Os quorumdam Sacerdotum , qui os, &idatione constat vino admixtam iam par se: sis labia admovere pani , & caliel lolent, ha- se aquam . Cone ilium Carthaginense III. litumque in ipsum calicem inspirare. Talis an . 3p7. can. 24. Synodus Qui m-sexta, seu praesentia requiritur ut demonstrati queat i Trullana an. 692. testantur ritum hune abdicendo, Hoc est, vel his est. Innumeras ex- Apostolis descendisse. Accedunt omnium Pa. citant aliqui super hae praesentia quaestio- l trum testimonia , & tandem Tridentinumnes, quas omnes ut inutiles, & arbitrariasisese. za. c. Φ. can. R. Omnia anteriora decre praetereo. Disputant etiam num panis con-l ra confirmavit .. Necessaria est haec admixis
133쪽
x 4 LIB. X. DE SI sacramenti. A qua immiscenda na uralis sit
oportet . Modica quoque quatur eas immiscenda est. Hanc aquam vi consecrata sconverti in sanguinem Christi tenent CatholicI omno . Disputant vero Theologinum modica haec aqua prius convertator in
vinum, & postea in sanguinem. Alsi sustinent Immediate converti in sanguinem .
Communior sentent: a defendat prans converinti in vinum . Et hanc secundam sententiam adoptavit Catechismus Tradentinus p. a. de Euch. f. II. Ratio etiam sustragarur , quia aqua nullo modo est materia etiam partialis calicis. Et ideo ut sacri or sit conversio rarum aquae immisceri praecipitur. Neutra tamen opimo ad fidem attinet .
VII. Disputant Theologi possit ne una
species sine altera consecrari urgen e necessitate, & ex dispensatione lumini Pontificas. A firmat Drana cum nonnull:s alias . Cerintum est valde unam sne altera specie consectari posse. Sed dii puratur , utrum alt- quando liceat urgente necessitate id praestare ' Negat q. f. q. 7 . u. I. S. Thornas, cui subter bunt grav:ores Theologi. Et hanc doctrinam confirmare v:detur Tridenti numhy 22. c. I. Sacramentum enim Euchariis serae insitu um est per modum convivii spiritualis, Ac ut sacrificium. Porro hoc sacrificin m nequit una sola specie immolari , cum sit cruenta Sacrificii commemoratio, in quo Sacrificio ia paratus a corpore languis fuit Vlli. Quη s T. vi. Ortim hae sola iacmι. nica verba , Hoc eii corpus meusa , sint ej- flentιalta conjecviationi anis eucharistitit Rrs p. sententia adfirmans certa est , & dcnnita in Concilio Florentino, seu in decreto pro Instrin. Ainrem & in Tridentino sess. iῖ. e. g. ubi statu: tur, consecrationem fieri verbis christi Chii sius autem haec verba protulit:
H- es corpus meum. Hinc consequitur verba, qui Priate quam x-ιeretur dcc. non attinere ad essentiam conlecrationis, quia praefata Merba non sunt dominica, seu Christus illa non protulit, sed sunt Evangelistarum. IX. QuKsT. v II. Sola ne haec versa, Hic est calix Sanguinis mei, sera hic eli Sanguis
metis , sunt ae essentia consecrottoms eaticis λAu υero etriam atia quae sequuntur: Novi Acaeterna tes amenti, musterium fidei, qui pro vobis, Et pro multis et undetur in remissonem. Peccatorum , ad essentiam conjecrationis pertι--My RLsP. Disputant in utramque partem
Theologi etiaν Thom istae. Probrii lior mihi sententia est sola haec verba, Hic es funguis metis, vel quod eodem recidit, Irae es calix
CR AMENTI s. Sanguinis mer , constitnere se am etyenti lem consecrat: s calicis. Sete ut enim haec sola verba , Hoc G eorpus meum, constituunt formam essentialem panis z ita alia praefata verba efficiunt formam essentialeme alitis. Siquidem haec sola verba ex Pr: munt , & efficiunt conversionem vini in sanguinem ἐscuti priora significant transubstantista nempanis in corpus Christi. Haec veris non hiasorree, ut protestantes contendunt, sed asse
stus, ut contendunt nonnulli ; sed adiecta suit ab Ecclesia. Disputant auctores pecca
tet ne morialiter eum qui voluntarie hanc particulam omitreret. Probabilior sententia docet peccare mortaliter eum qui volunt
ite hane particulam omitteret. Quoniam li-l cet in se quid leve sit, in Qrma tamen sal cramentali maηm momenti est . Graviust pecearet qui illam par iculam ex contemptu sive sol mali, sive Interpretativo omitteret.
Nonnulla quaestiones quae super reali Christis Uenσιa in Eucharis/a excitari solent. I. D Lures sunt haereticorum errores ad veris I su hoe sacramentum , a quibus cavere Catholia os debet. RDissis Capharnaitis, Manichaeis , Marcionatis, Phantasiastis, Mese talianis, Enthusias is , qui Chi sit carnem negabant, primus qui male dc Eu haristia sensit saeculo ix. sui3 Ioannes Scotus Heriis pena, & saeculo xi. Berengar us, cujus d
et rina prolcripta fuit a n. ioso in Conc: Iio Romano. Re ractationem sui erroris obtulit Berengarius Gregor o Ull. Pluries in suos errores relapso, , pluries eosdem retractavit,& catholiciis ohidit an . Io88. Successere Petrobussiam, Hentici inr, Zc Albip .nses, qui
de medio tollere Sacram emum Eucharistiae
tentarunt. Inter Nova Dres nobis proximi
l res primus suit Caνι aartis , qui an is z . realem Christi praesentiam negavit in E charistia. Hul tricus Ztii litis Eucharis iam meram esse figuram eo potas Christi hoc e
dem anno et urit . Zi,an Rhi doet ranain amplexus es, Bucerias; sed ur invid: am declinaret Luria eri , qui acriter prauentiam realem propugnabat , varus lint mentis eam emperare studuri .
II. Calvinus Arianis, fi veteratoribus mmnibus fraudulentior, modo a Buceto, quem
134쪽
DIss. III. DE EUCHAnt magistrum eolit, recedit, modo eidem,& Zuin glio adhaeret , modo utrosque resellit, & ad Lutheranos declinat ἰ nune Ecclesiae catholicae doctrinam versuto artificio propugnare se fingit; & tandem , larva posita, catholicum dogma detestatur. III. Errotes illos Concilium Tridentinum
ma , O Divinitate Domini nostri Iesia Chrisi, ac proinde totum Christum s sed dixe ιι
tantummodo esse ro eo μι in signo, μι figura, aut virtute ; a thema sit . Hunc canonem eruit Tridentinum ex perpetua Ecclesiae tra
IV. Lutherus nobiscum haeres s Calvini. sas postulat, quod negent veram , realem , di substantialem Christi praetentiam In Eucharistia. Contendit vero simul eum substantia corporis Christi permanere substantiam panis. Heinc ejus gregales Impanar res, seu Panisae dicti sunt . Hunc errorem damnavit ses. νῖ. e. q. Tridentinum, &dogma perpetuum Ecclesiae catholicae confirmavit his verbis. Quoniam autem Ghrasus Redemtor noster corpus Dum id quis sub sporte panu sterebat, υere es aixit, ideo perjuasum semper in Ecessa Dei fuit , idque nunc demo sancta haec SynMur Melarat, per consecratιonem panis , vini, eonve sionem fieritorius substantiae panis an substantiam corporis Chrisi Domini nosia, o ιοιιus iv bstantιa υλ
Messa Transubsantiatιο es appellata . V. Paucis exposito dogmate catholico, Tridentinum exponit modum quo Christus existit in hoo Sacramento. Vi horum verborum, Hoc est eispus meum, directe poni. tur corpus Christi. Per haec alia verba , Hiees DNMis meus , directe ponitur sanguis Christi , Vi autem concomitantiae ea Onan Ianuntur quae corpori Christi sunt unita:
quia corpus sanguini, & animae, & Divinitati unitum est ; immo corpus ipsum subsistit per subsistentiam Verbi : ideo ubi est corpus Christi, eum eodem haec omnia sunt. Et se in Eucharistia per concomitantiam anima , substantia Verbi , Divinitas speciali modo in hoe Sacramento sunt , ut ps. 3ῖ. e. q. Tridentinum perspicue exponit. VI. QUπsT. L. An Chri I sit totus in quatiber specιerum parte λ Rrs . Si partes se- Parentur, in qualibet.totum Christum exi-RIs T. C A P. II. & II t. ris stere definivit sessi r3. ean. 3. Tridentinum. Disputant vero Theologi , mim ante separationem hostiae totum Christi corpus sit in tota hostia , & totum in qualibet parte ρAdfirmantem sententiam,p. q. 76. a. 6. defendit S. I homas. Non est corpus Chri osti in hoc Saeramento tanquam in loco, quia est ibi modo saeramentali. Sed modus iste fugit ingenioli nostri aetem. VII. Qu EsT. II. An accidentia, seu spe
ries sacramentales eorrumpi, ω nutrire υalea, REsp. Certum est remanere postem ieerationem aecidentia quae asti eiebant panem, & vinum . Experientia vero constat ea corrumpi post consecrationem posse , sic out antea . Quantum temporis requiratur ad corruptionem in stonracho recipientis Sacramentum , nihil certi statui potest . Non re quiti vel horae medietatem omnes adfiriarant. In uno citius , in al:o tardius corrumpunintur. Quare per quadrantem saltem se cololigere Sacerdos debet post celebrationem in tanti Sacramenti reverentiam.
VIII. Quaes T. III. An CMlut in EuchaoνiJa adorandus H euisti latνi Rxsp. Adfiramant omnes Catholici, & veritas definita est sess. II. ean. q. a Tridentino. Religio. se quoque , & sancte custoditur in templis Eucharistia , quidquid blaterent Protestanotes, sicut pie di sancte publicae fidelium ad
Da Euelarsii ministro, de tuis quibus
I. OIIR IT. t. An solus sacerdos sit dis η sande Eucharistia min, fer orcinarius RES P. Episcopi, & Sacerdotes sunt adminia strandae Eucharistiae ministri ordinarii , ut 3. p. q. 8a. a. 7. evincit S. Thomas , Ω confirmat Tridentinum fg. i 3. c. 8. Ministri extraordinarii sunt Diaconi in utraque Ecesesia orientali , & occidentali . Pri lcis saeculis Diaconi dispensabant calicem Sangui nis Domini, etiam sublata necessitate. luxata praesentem Ecesesiae disciplinam , iusta dumtaxat ex eaula Episcopi , & Sacerdotes comittere Draconis queunt ut Eucharistiam administrent. Non tamen Clericis Diacono inferioribus, & multo minus lateis licitum est vel sibi , vel aliis communionem admisnistrare in Eeelesia Latina, quia plures canones id vetant. In extremo neeessitatis ea.
su potest Sacerdos seipsum communicare s
135쪽
116 LIB. X. DE SMut & Diaconus. Immo solius devotionis finis, si desiit idoneus minister, posse semetipsos communicare Sacerdotes, & Diaconos, contendunt multi. Sed spectanda est hodierna diseiplina.
II. QuaesT. II. Tenetur ne Parochias tem pore pestir eum vitae periculo communicare fιos parochianas REIP. Omnes curam animarum
habentes, Papa, Archiewscopi, Epscopi,
Parochi, Rectores, Superiores tempore pe- sis , vel epidem: at astricti sunt com vitae periculo adnum strare subditis suis Saetamentum Eueharistiae. Disputant, num adminis rare tali tempore oueant in cochleari argenteo praefati ministri Eueharistiam infirmis. Ait i adfirmant, negant alii. Spectandae circumstantiae sunt, & Episcopi judicio deliberandum . Tunc licite instrumentis maxime uti possunt , cum ministrorum penuria urgeret. Superiores , qui mortis perieulum in his casibus pertimescerent, non pastores, sed mercenarios se proderent. IlI. Urgente artieulo mortis licitum esse petere Eucharistiam a Sacerdote excommunieato , schismatico , & haeretico docent Theologi plures, dummodo absit scandalum,& Religionis contemptus. Graviter peccant sacerdotes administrantes Eueharistiam absque superpelliceo & stola, ut eommunis &vera sententa a docet. Ritus itaque Ecelesiae in hoe augustissimos aeramento administran- lo Observentur exactissime. IV. QuaesT. Iri. Admia randa no Pa M. is est Euebastia Rrs p. Certam est olim in utraque Ecclesa orientali , & occidentali una cum Baptismo administratam fuisse Eu- charassiam parvulis ; quae disciplina et ramnum obtinet in Ecelesia orientali. Quinque abhine saeculis disciplina haee abrogλta sua tin Eeclesia Latina . Utramque diiciplinam commendat Tridentinum se . a l. c. q. V. Energumenis, qui diuturna turbatio, ne vexabantur a maligno spiritu , denegatam suisse sacram communionem tolligitur ex eo. 2st. Concilii Illiberitani: sub vitae termino illis eoncedebatur. Exempla plura per hibent, energumenos vi hujus sacramenti sanatos esse. De his, & de amentibus su-se ς. p. q. 8o. . p. loquatur S. Thomas. Amentibus a nativitate non esse hoc Saer mentum administrandum s illis vero qui antequam in amentiam inciderent , dederunt poenitentiae signa, & in extremo sint pericuἐo constituti, administrandam esse Eucharistiam docent. Verum ad hoc quod attinet , spectari circumstantiae debent, nec re-
Eula a eneralis praescribi potest .
CRAMENTI s. VI. Supplicio extremo plectendis non est deneganda Eucharistia , ut olim fiebat in Hispania, euius morem improbat Domini-eus Solo. Daseiplina quae nune obtinet,
VII. QumsT. iv. A. renodenda H F- eburtina publicis peceatoribus REsp. Animadvertit S. Jhomas ῖ. p. q. 8O. a. 6. dupli. ei modo peccatorem diei publicum . primum per consessionem ipsius delinquentis, per testium depositionem, & judicii publi- ei sententiam : & is dieitur publicus publι- citare iuris. Secundo per eu: dentiam iacti, ut sunt feneratores, raptores, histriones, mimi, mimae, saltatrices. Publicis peccatoribus denegandam esse Eucharistiam petentibus, fatentur omnes. Ministrr enim instituti sunt dispensatores prudentes mysteriorum Dei . His dictum est Matth. 7. Mitte sanctum dare canibus . Peccatori publico secreto emendato deneganda Eucharistia est, si publice petat, usquedum publicum scandalum auserat. Peccatori occulto publice petenti Eucharistiam, concedenda est, quando denegari nequit sine eiusdem infamia. Si oeculte petat, denegari debet. Si peccatum tamen notum sit ex consessione, denegati Eucharistia non potest , & oppositam opinionem damnavit Innocentius X l. Si pee-eator hoc in loco publieus, alio pemat ubist occultus, denegari eidem Eucharistia non debet, ut opinio mihi probabilior defendit.
VIII. Quaes T. v. Potest e iacerdos ob me tum mortis, . aut notabilis suae infamiae admisnistrare EueBars am pallico peccatori REs p. Adfirmans opinio mihi falsa est. Nam lanctum dare canibus non treet, etiam vitandae mortis causa. Nec minus falsa est opinio docens, posse Sacerdotem peccatori Oe- culto porrigere hostiam non consecratam. Quonἰam, inquit J. p. q. M. a. 6. S. Th n as, Sacerdos iste facit ιaolatrare tuos qui eradu, hostiam consteraram. Non minus peceat Sacerdos qui ad evitandam infamiam Peccatoris in os eiusdem simulat se immittere hostiam . Haec mendax smulatio sive Eucharistiae , sive Poenitentiae sacrilega est,& scandali plena.
De necessiato sius Sacramenti, eiusque essestibus. l. V Ivinum nunc mandatum paucis ex . Pon in . De fide est Sacramentum nucharactis in re sulceptrum non esse neces a-
136쪽
III rium neeessitate medii, ut definivit Tridentinum ses et r. can. 4. Disputant Theologi num salieni necessaritim si in voto necessitate tr.edii Negat Turnely, si sermost, inquit, de voto proprie dicto. Dissidium potius de voce est quam de re. Sententia probabilior est quam docet ex Au lustino S. Thomas R. y. q. 73. a. 7. necenariam esse Eucharistiain in voto non explicito , sed implicito. Eucharillia est finis omnium sic ramentotum, quae strictiori vinculo nos Christo coniungit, & membra eiusdem pecul: ara ratione nos efficit. Ergo dum
quis Baptismum suscipit, votum saltem implicitum habet suscipiendi Eucharili iam .
muniter omnes cum S. Thoma ἰ. p. q. 8o. a. a. probaturque Cheliti verbis: Nisi mau--eaveriris cia nem Ace . idque definitum est a Concilio Tridentino fessi II. Quod pire eptum obstringit omnes adultos . Quoniam divinum mandatum absolutum est, &nniversale. Ergo omnes comprehendit . Urget vero hoe Praeceptum Praesertam mortis artaculo urgente . Consuetudinem deserendi Eucharistiam
ad infirmos antiquissimam esse asserit Tti-ldentinum fg Iῖ. c. 6.
yringitur ne iterum stimere sacrum Raticum' lRΕsp. Adfirmat probabilior , & communior sententia. Qui tamen eodem die ex devo. tione communicavit, si in mortis periculum incidat , non tenetur eodem die Viati eum sumere , quia consuetudo Ecclesiae est ut bis
non sumatur Eucharillia eodem die . Si quis vero fervore succensus in extrema constitutus lucta peteret sacrnm Viaticum , ut securius saluti tuae consuleret; ego sane eidem
illud administrarem , licet olim suerim am
incidat in peccatum , non tenetur eodem, aut altero die sumere Uiaticum. Si vero plures supervixerit dies, puta oelo, decem, poterit eidem iterum administrari.
tum p ries obliger RESP. Adfirmant omnes. Regula peneralis praetcribi nequit. Ecclesia pro fidei in m communitate saluit semel in anno esse communicandum . Qitisque fide. lium propriae infirmitatis, & servoris coninstius, de prudens Consessar us, qui ejusdem eon se lentiam dirigit , pollant de Ierminare istius lacrae medicinae frequentiam. . Tom. II. VI. QUAEST. Iv. Obligat me Re disiatim praereptum ut Eiubaristia bumatur fias utraqtios et REsr. Distinguenda est dilciplina Ee-elesiae a praecepti obligatione. In Ecclesia Latina usque ad laeuium x M. in Graeca etiamnum obtinet disciplina communicandi sub utraque specie etiam quoad lateos. Saeculo xiv. nonnulli Boemi carpere Ecclesiae Latinae disciplinam ausi sunt, dictique Calix-tιni, quorum audaciam compressit Concilium Constantiense an. I i s. ltatuitque servandam esse invectam disciplinam , & tandem Concilium Tradentinum sess. 2I. can. I. definivit communionem sub utraque specie
non esse lateis , seu non sacrificantibus. ne cessariam neque necessitate sacramenti, noque necessitate praecepti divini. Dicit enime. 6. Ioannes 2 Si quir mandώωυσιι ex Mepaue, τινα m aeterarum. Sustraqatur quoqua
Ecclesiae traditio. Vide Tom. 8. lib. 3. diss
VII. QuKsT. v. QMinam sint Eucharistiae
e si Rrsp. i. Est augmentum gratiae. a. intima eum Christo, & eum fratribus conjunctio. I. Spiritus delectatio, & in te na cordis dulcedo. 4. Spirituale robur ad- verius daemonis tentationes , mundi praestigia, & peccatorum illecebras. Remisso venialium peccatorum. 6. Remissici menae. 7. Senisum, & appetituum compressio . 8. Immortali ratis, & resurrectionis semen. s. Perseverantia finalis, cui vita aeterna succedit.
quenta Communione . Plures quom am Fianiones refelluntur.
I. T Uplex dispositionum genus. Primum
.is removet Impedimenta, nempe Pec eata mortalia I alterum animam virtutibus exornat. De primo in praesens. Novatores
solam fidem pro dispositione requirunt ; sed horum errorem proscripsit fess. Iῖ. can. DTradentinum. Prima dispositio est mundi. ties a culpa mortali. Qui post absolutionem recordatur se aliquod crimen perpetrame, quod ex inculpabili oblivione non est con fessus, debet ante communionem illud conafiteri, ut communis, & vera lententia d eet . Non detunt Theologi , & quidem magni nominis , qui requirunt immunitatem ab affectu ad peccata venialia, ut siue usEucharilitae percipiantur. Alii docent asteis elum ad venialia diminuere quidem servo
137쪽
DI LIB. v. DE S Arem , secus impedire Eucharistiae fructus.
Hoe diisdium exeitare nos debet ad dete. sanda ipsa venialia crimina, cum juxta omnes caritatis servorem diminuant. II. QUI sT. I. An pro tum de Praemit-Dnda confessone ab eo qui es ιn teccato mortati , sit divinum, veι humanum λ REsp. Humanum dumtaxat esse conrendunt plures. Theologi communiter divinum esse adfirmant, declaratum a S. Paulo I. r. II.
inquienter Probet autem se ipsum homo, Ose de pane illo edat, de calue bibat: &rursus : Sancta sancte tractanda sunt. III. Qu EST. I i. Quid sentiendiam de interpretatione aliquorum is Iraecet tuni Tridentini confitendi quamprimum y REsp. Si Sacerdos urgente necessi Iale in peccato mortalie elebravit contritus, jubet Tridentulum ut quamprimum confiteatur. Disputare non pauci coeperunt de more, utrum praeceptum hoc sit, an consilium ρ Consili iam dumtaxat esse aliqui adfirmarunt ἰ sed horum opinionem damnavit Alexander VII. n. 78. Mandatum I id istini factum Sacerdat furescanti ex ne. cestate eum peccato mortati eo tendi quam Irιmum , est consilium, non praecep rem . IV. Qu sT. iri. Quid dicendtim de luterpretatione P. La-Crois, μυήν, CP aliorum inpurae fatum Tridentini decrerum RΕsp. P. Claudius La-Croix l. 6. p. I. de rich. n. 6. g. 4. haec scribit. is Docent Suar. Vasq. Sayr. March. Nou. Lugo, Diana, Dicari stil. Avver. Joan. Sancti Gob. Pelliet. Leanis de r. & In hoc convenIunt fere omnes, is inquit Moya . . . . citans valde multos, , , quia Sacerdos nou tenet r hoc praecepto, his habens copiam Confessoni non sit confessus, ex malitia: quia licet gravius peccet, ta- is men in praeceptis positivis non valet ar- gumentum a minori ad maius, vel ad si- , , mile, uti cum communi docet Lugo ....is Tridentinum autem loquitur de eo quiis necuptate urgente celebravit sine consessi is ne piae via. Sed si fuerit copia Consessarii, is nou fuit necustar urgens celebrandi absque
se consessione Praevia. Ergo tunc non tenetiaris ad confitendum quam rimum . Haec sentent/ais est PROBA Alias. Hanc eamdem Opini nem defendit P. Viva in Trut. in prop. ῖ8. Alexand. VII. n. Iz. . in Cur. Th. q. q.
V. Tridentinum jubet ut Sacerdos qui, necessitate urgente, & Confessam copia de .s: tutus in peccato mortali celebravit, quamprimum consite tur : quoniam iure naturali,
di divino sancta sancta tractanda Ium . Qui
RAMENTIS. vero nulla urgente necessitate , qui habent copiam Consessarii ex mera malitia in peein cato mortali celebrat, neglecta consessione; is, inquiunt, citari Probabilistae , non teneatur quam primum confiteri: quia inpraeestis
positiυis non valet aNumen iam a minore ad
majus , vel ad simile, uri cum commiani Gago. N: si hoc sit paradoxon inauditum , sa teor me nihil sapere . Praeceptum Tridenti num declarat ius naturale , & divinum,
quod sancta sancto tractanda sum, definit quo
ut, si urgente necessitare, di deficiente coapta Consessarii sacerdos confiteri non possit ante Missae celebrationem, quamprimum ean fiteartir . Hoc praeceptum Tridentinum, uti dixi, est declaratio iuris natural:s, Et divini . Ergo si quam primum tenetur confiteri Sacerdos qui necessitate eo imis ad eviran. dum scandalum, & ut populo fideli luccurreret celebravit in peccato mortali ; iure longe, & quam maxime potiori astringitve quam primum eonfiteri Sacerdos qui nulla necemitate pressus, sed ex mera malitia In peccato mortali celebravit. Et hoc adeo ea videns est ut susticiat sensus communis a praeiudiciis vacuus ad hane veritatem per ei piendam . Porio si in veritate adeo Iucualenta praejudicia excantant vel ipsos pios doctosque auctores ; quid expectandum est in quaestionibus ambiguis , & dMlicultatum involucro implexis
lis Eocet P. Tamburantis, Mrgente necessuare
j Rrsp. P. Tamburinus ioc. cit. g. 7. u. 35. tequentem opinionem scribit . is De laicori non est difficultas. Satis enim et , si elit is ciat contritionem γ immediate ante i pia n,, sumptionem : & quia sumptro seu mani is ducatio iubilantialiter fit cum cibum deisis Alurimus, Ieu trajήιι mus , non autem dum ,, ille est in Ore , quando so iam ισπι-tivet is est sumptio, ideo PROBARI LISSIMUM pa , , to I-tis esse, si iactur contritionιι , t , cumis ore habetur strictissima hostia. Ita de Lu- , , so de Eucharis. d: sp ia. n. 22. Hur a , , do de Euch. dris. S. ainque. Vll. Dum has, smilesque opiniones moudo deridendas , modo deplorandas exhibe
mus , clamores contra nos ingeminantur.
Sed oro obtcstorque vcl ipsos prudentes Pro babilistas, ut ipsi definiant, num permit i tendum sit u a chi ii ianis 1 celoribus haeci irata toxa an, ita legantur, sane prae V ιο minii rio, quo a , iisdem sibi caveant. Quid ti Hostia sacrosancta Christi in ore , S uιλ
138쪽
D Iss. III. DE EUCHARIST. C A P. V. II9bolus regnans in eorde λ In eodem hornine do inchoata sit actio facra , non debet ob re-Dens, & diabolus y Recipiat sceleratus ho- verentiam Eucharιψ.e recedere a dirina illamo Sacramentum in ore ἰ & antequam ho- l mensa. sic docent, & resolvunt casus tem. siam trajiciat in stomaehum , tune eliciat j porum Doctores temporum . Uerum enim. actum contritionis : qura dum est in ore, i vero Evangelium Christi clamat, seu Chri- est inlitatiυε sumptio, dum tra; lcimus, mu-λcario scibuanti ire sit λ Quis sine lacrymis sustinere potest haec proponi, & suaderi populo christiano , ut Imbasii ima , nedum
robabilia morum documenta ρ Docet Tam urinus cum ceteris Prob bili istis, vel ipsam imperscctam contritionem sola inchoata caritate formatam , adeo dit Betilem esse , ut Rigorismi notet sententiam requirentem eiusmodi contritionem : & nunc adeo facilem existimat, ut inter sumptionem hostiae initiatme , & deglutitionem mn mmatiυε iudie et elici posse non Mnperfectam , sed persectam contritionem. Sat est descripsisse opinionum illarum deplorabilia commenta: nec enim longius confutari merentur. VII l. Qu πsT. v. Quid dicendum de opinione P. Viasqueet , in Leandra asserentium,
Sacerdotem mortesiter peccantem in ipsa celebratione Misse non obstringi ad eo ten mquamprimum P. Leander tr. 7. disp. 7. q. I. proponit hanc quaestionem his verbis: is An Sacerdos, qui in ipsa adiiοον faerificandi re-D cordatur peccati mortalis , aut sciris BDEM committit, teneatur postea ex vi dicti praeis cepti quamprimum eonfiteri ρ Probabiliter
D respondeo, non teneri eo Praecepto, quia
se Concilium fuit locutum de Sacerdote qui
,, nec uate urZente absqua praevia confisson ,, eelebraυit, idest de Sacerdote qui necessi- D tate eoactus non praemisit consessionem is antequam ad celebrandum sacrificium ac-
, cederet .... non vero Est Sacerdote qui re- lebrando commistis peccatum, aut illius reis cordatur. Ergo quantumvis tunc conse-eret, atque communicet absque consessio-
is ne , non tenebitur pollea quam primum ,, confiteri. Sic UasqueZ disp. zo8. cap. s.
IX. Quae lex consistere valet eiusmodi interpretamentis admissis ρ Qui in ipsa ce-
debratione Missa: perpetrat mortale flag-tium, non tenetur quam primum confiteri lInauditum mihi est paradoxon istud . Nec minus laxa est altera Opinio Tamburini demeth. Com. c. I. n. 6ῖ. & Leandri q. 8. qui docent laicum assidentem mensae communiinnis posse suscipere Eucharistiam, non praemissa confessione mortalis peccati, cuius recordatur, etiamsi absque scandalo recedere
valeat: quia , inquit Leander, cum quodammo-l stus ore Evangelistae Matth. c. s. Si ergol offers munus tuum ad aliare, in recordatus ibi
fuerit, quod frater tuus habet aliquid ad se fum te; relinque ibi munus tuum N. I.
ante altare, o vade 'ius reconciliari fratri
tuo , . tune veniens offeres munus tuum.
Quid ad haec Cxsuiliae citati λ Hic non est
sermo de sunt ptione sacratissmi eorpori Christi, sed de oblatione muneris. Non est sermo de peccato mortali o serentis, sed de ira, & indignatione in adierum stat rem. Oh
quam distat Theologia Christi a Theologia istorum Casu istarum i Tamburinus, &Leander docent non recedendum a mensa sacra, etiamsi nullum timeatur scandalum ;alii cautiores docent, tunc recedendum non esse cum timetur scandalum . Sed scandalum illud, quod exaggerant Calaistae , contemnendum Christus docet in laudato texistu . An tribunal Poenitentie non adimus omnes ' An praetermittendum sacramenturuPoenitentiae, ne homines dicant nos esse flagitiorum reosy Quod vir, aut semina chri-
1liana recedant a sacra mensa , non scandalum , sed probitatis argumentum perhibent. Adstantes enim inserunt: Recordatu ille est alicuius culpae, vel dubius evasit, &noluit conscientia perplexa sacrosanctum Christi corpus suscipere . Ergo scandalum quod plures Caluistae obtrudunt, chimaericum est . Tot Sacerdotes , tot Christiani,& Christianae gravissimum ingerunt scandalum propter frequentes celebrationes, & com
mun Iones, ex quibus nullum Ductum, nullam morum reformationem praeserunt. Tot proraces sentinae, impudentes, expudoratae, qua continenter cum amasiunculis salvet santur, quae choreas, theatra, ludos, cOmaedias frequentant, simulque ad altaria aecedunt, quae Christum cum Belial coniungere pertentant, & lucem cum tenebris,lcandalum gravissimum populo christiano ingerunt. Hoc est scandalum in quo tollendo
X. QuaesT. vi. Quid dicendum de opinione
P. I amburant uocentis , dari posse casum is
quo communicans rn mortali πουum peccatum
non committaι λ RrsP. P. Tamburinus tib. demeth. Com. c. I. g. io. n. i. ut viam sibi
sternat ad uerilegium honestandum lect Iem suum animat his verbis. Tam benign/
139쪽
inguetur exeusare aliquando συicaciam nostram . Inisnio enim renum , vel alterum casum , in quo quis purissimam communtoclem an peccato sumere siue peccato possit. Ne vero adversarii mei de more imponere imperitis queant , me truncatas reserre Caluitiarum vi opiniones, rescribam totidem verbis Tamburini decisionem, quae ei uim i est. X l. Etenim ex supradictis constat, Sa- ,, eerdotem qui incepta bona fide Missam, se recordatur se mortalis culpae reum , de- ,, bere elicere actum saltem a se exasti in a-
is tae contritionis. Sed jam si non possit, D seu reperiatuν actum tirum sibi υaIae esse ,, dissicilem, quid agat Confiteri non pot-
,, est , conteri nequaquam valet, sacraficium m inchoa um relinquere , ob infamiam sibim resul alitem, disseιllimum est. Quid ergo,, ab an ma sic aincta superest extorquen- ,, dum ' P obabile esse ex a,iquorum sentenis tia judico, hune non peccaturum mortaliis ter, si eum huiusmodi conicientia pecca- is ti mortalis, &cum eo dolore quem tuncis potest elicere, Missam prolequatur, Lon ,, secret, communicetque . Ita Uasque et dem Euch. disp. zor. e. r. n. ῖ4. Huit. dis
D s. stre r. n. 8. Ratio est , quia praece. D ptum digne communicandi non videturis tam arcte fideles astringere, ut cogat S D cerdotem cum tanto suo dedecore ab in- cepto sacro discedere. Tum autem eju ,, modi Sacerdos non acquiret gratiam; sedis tamen non peccabit.
XII. Velitas fidei est Deum imposswilia non jubere, ut definivit Trident inuin I si. 6.
e. ii. Si impossibile asserunt citati auctores Praeceptum eontritionis , Lutheran limum , di Jan senismum docent. Si polsibile concedunt praeceptum ; ergo qiu illud non un-
pleni' peccant. Ergo salsa, & seandat: plena est doctrina Tatii burim, & auorum aD larentium, calum dari in quo quis purissim-m
possit. xl II. Pergit ibidem no 7ς. P. Tamburinus: Memque erit de laico, qui iam jam re-
QUE TIMIDi. Haec doctrina, quam adoptat
Ipse P. Viva , non refellenda verbis, sed lucrymis deploranda est.
XIV. QuκsT. vi I. Quid de dispositis seres
corporis adi Eucharistam necessariis dicendum rRΕsp. Primo est necetiarium ieiunium naturale Ecclesiae statuto praescriptum : & hac disciplina antiquissimam habet originem . Plurimas dii putationes quas excitant aliqu, , praetereo . infirmi urgente mortis pericu communicare non ieiuna valent, sicut & Sacerdos ob necessitatem perficiendi sacraficium, ab al: o morte occupato, vel alio In opinato easa imper clam re, ictum .
tres luadent ut die ante communionem cOR- uges continentiam ob ervent. Muss plutimis testimonias unum ti alterum pronram.
exemplo inam Πι , qui, c- panes prosinti nis a Sacerdote accepturus esset, purum se, pueros suos ab uxorum constaetudine tres σμdies eis professu est. De corporis ornatu extrema vιοῦ anda sunt. Sordidus dedeeet, &irreverentiam redolet . Honesta mundities in veste, in vultu, in manibus e tacete debet. Arcendri vero omnino lunt a lacra comis
muni e mulieres iliae quae sina nudato, Bevanis vellibus luxum , ialium , & mund nas pompas praeseserentibus ad tantam S
cramentum accedere non erubescunt . Ill rum Odores, pulveres, ementita pulchritudo auritiarum cetorem, S spurcitae in lonRi s. exhalant.
Parisiis liber inscriptus, Id Eoris de Ies
Chus ει a. ι' DIde Iur ni 1requente comma'. nisu. Hoc opuI editum a P. Pι. hora plures nc u Giliarum perdoris epistolis pro Icmplere, oc Romana Sedes damnavit - L-xa ejusdem paradoxa rekllere in hoc cominpendio non expedit . Extrema hac in re, licut in ceteris, declinanda sunt. Concilium Tridentinum sess. 22. e. o. inquit: Optar ae
sed sacramentati etiam Eucharistiae percepιIOue comm ιcarent, quo ad eos sauci Με ι ue Sacrificia fructus uberior protieniretia Uil nam
Christianinum mores tales ellent, ut Couc
140쪽
DIs S. I P. DE SACRI p. MI s. Cλ . I. IMIii istius vota executioni mandari possent. XVII. Laxa paradoxa in hae quoque materia docuerunt aliqui , ut ex sequentibus thesibus proscriptis patet. Ven. Innoc. XI. sequentem damnavit o. 36. Frequens consesesio , mmunis, etiam in his qui gentiliter vivunt, est nota praedestinationis. XVI ll. In aliud extremum lapsi alii lant, quorum errorem damnavit Alexander VIII.
n. a I. Sacrilegi sunt iudicandi qui fas ad
communionem Percssiendam Proendunt , ant
quam condignam de delictis suis paenitentiam
XIX. Similiter arcendi sunt a saera communione , quibus nonΗum inest amor Dei par mus, oe omnis mιxtionis exper . xx. Regulas frequentis communionis praescripsit Innocentius XI. in suo decreto Cum ad aures, quod legere poteris Tom. 8. lib. ῖ. Eiff. I. cap. I 2. sicut & plura SS. Patrum testimonia pro plena istius rei instructione, quae legere poteris Ae. eis. ibi invenies sacrilegarum communionum luculentissima argumenta
De Sacrificio Missae. CAPUT I.
- eraselum REsp. Sacrificium in sua ampla significatione omne opus M. num comprehendit, sive internum , sive externum , quo i in Dei gloriam dirigitur. Notio Sacrificii presse aecepti hale est: OMario exterua, soli Deo facta , qua in recognitionem suprema ejus domiuii a legitimo is mimprores aliqua sensibitis, . permanens ritu 'Aco consecratur. Locum generis siliatio tenet.
Dicitur externa, se a sensibilis, quia est actus Religionis , qua homines una conveniunt. Convenire autem nequeunt nisi signis sensibilibus, quibus id m nise stant quod animo intrinsecus gerunt. Reι sensi tis Sacrificium dicitur , ut distinguatur et sacrificio cordis contriti. Soli Deo facta. Scius quippe Deus conditor, & moderatot hominum est, principium , & finis. In re sn. tiam m supremi
dom/uιε. Sacrificio hoc exteriori proteitatur
homo Deo servitutem , oc quidquid boni lhabυ, ab eo accepisse . Primarius enim Sa- erificii finis est e ultus Deo exhibitus. A Ieagitimo ministro oblatio immolanda eil, scili. eet a persona quae ad hoc officium destinata est.
II. Saerifieium dividitur I. ratione mare riae, quae alia est solida, ut animal, quod offerebatur in veteri lege post partam de hoste victoriam: & ideo dicebatur hosia, &a victora a υictima. Solidae quoque res sunt panis, sal, thus, spicae , triticum. Alia est materia liquida , ut vinudi , oleum , san in Ruis, aqua, quae aliquando offerebantur, &dicebantur libamen . a. Ratione formae tribuitur in holocaustum , in sacriscium seu hostiam pro peccato, & hostiam pacificam.
Omnium sacrificiorum perfectissimum erat holocaustum, quod totum consumebatur. S crificium pro peccato partim consumebatur, partim cedebat in usum Sacerdotum . I. Ratione finis dividit ut in latreuticum , eucharisticum, impetratori uin , & propitiatorium .
III. QuaesT. II. An fidei dogma sit, Miffam esse Sacrificium REsp. Variis nominibus Missae Saetificium appellatur. I. dicitur Liturg/a. a. bnaxis seu coniunctio fidelium eum Christo . 3. Oblatio quae in expiationem peccatorum Ostertur. 4. Collecta , seu
congregatio fidelis populi . s. dicitur Missa a verbo mittere , sive quod Christus hostia sit a Deo missa nobis, sive quod ex donis a populo fideli missis Sacrificium fieret, sive quia peracto sacrificio populus mittitur, Diacono canente: Ite, missa est. IV. Triplici eanone definivit Tridentiis num fg aa. Eucharistiam esse verum Sacrificium . Can. I. Si quis dixerit in Missa
non ostreri Deo verum oe proprium Gers- Dum dcc. anathema sit . Similia habentur can. 7. cla 4. His tribus canonibus profligavit Tridentinum Novatorum errores. A cedit perpetua Ecesesiae traditio, & Patrum consensus, quorum testimonia dedit Tom. 8. Lib. 3. dio a. c. a. V. QUAEST. III. Utrum sentia saerseia
quae praecedit consecrationem, est mera praeparatio ad Sacrificium : est enim oblatio p nis , Et vini. Panis autem , & vinum non
sunt victima Sacrificii; sed victima est ipse Christus Dominus. Oblatio quae sacrificium conlequitur, similiter ad Saetificii essentiam non pertinet, cum non sit a Christo instis tuta , sed ab Ecclesia, sicut & prima.
VI. Oblatio sita in consecratione constituit essentiam Sacrificii Missae . Nam Sacris