장음표시 사용
101쪽
Impia cen therus, nimis malitiose grassar in sacras literas noui TestamentiL:. 4 μ h Equoium Canone, audaci censura reiaciebat Epistolam ad He noui T stiraeos, Epistolam Iacobi, Epistolam Iudae, Apocalypsim Ioan .nis.Quas sane S atrocibus infamabat calumni j in his praefatio nibus. In prstatione uero generali, etiam in sacratissima Euangelia audacissime manum mittebatruolens in primis repudiandam esse uetustissimam hanc Sc omnibus Christianis notam ac receptam opinionem Sc sententiam, Elle scilicet Quatuor tantum Euange lia,totidemΦ Euangelistas: reprobas per hoc etiana sacratissimas figuras, S uisiones,atc mysteria scripturaru, qua Quaternarium illum numerum praemonstrant in Genesi,in Ezechiele, in Apoc lypsi S cI ericiebat item diuisionem librorum notu Testamenti in Legales,Historiales, Prophetales Sc Sapientiales,uulgo usitatam. Iubebat praeterea cauere lectorem, ne ex Euangelio, legis aut do- strinae librum faciat: Sicut factium fuit hactenus inquit,& qua dam praefationes Hieronymi quoi docuerunt. Evangelidenim non requirere opera,aut praecepta praescribere, sed blum fidem in Christum docere,& dulciter consolari credentes,affirmabat. Mutauit Et data opera,ipse plarra doca scripture aliter uertebat, in alium multatu sensium trahebat, quam habebat Ecclesia:Praesertim uero in ris Io- heru in quae notissima cunetis uulgo erat.Qualia sunt. Oratio Domi- Rψμ inica salutatio Angelica Canticiim Maris, Sc Canticum Zacharis: ut exij populus eo facilius o ederet,Ecclesiam non habuisse hast nus veru textum Euangelicum. In oratione igitur Dominica, quae a Matthaeo comemoratur sexto capitulo, mox immutauit initium, dicens. Noster pater in coclo,ruum nomen sit sanetum. At uniuersa Ecclesia Momnis Germania ha fienus sic dixit.Pater noster,qui es in coelis,sanctificemr nomen tuum:nec Graecialiter habent. In medio aut illius orationis pro supersubstatis positit Quotidianum, quod Lucas dicit. In fine addit integram clausulam, quam uel antiquissima Ecclesiam exemplaria ante annos DCC aut DCCC. scripta nusquam habet. Etenim ait Ecclesia Sed libera nos a malo Amen. Lutherus uero sic ait Sed libera nos a malo:Quia tuum est regnu, Ruirtus,&gloria in saecula Amen. Caetera tria habentur Lucae i. In salutatione ita Angelica, ubi Ecclesia ait Aue gratia plena, Lutherus ait: Aue gratiosa, seu amabilis Teuthonice, duholbselige. Hoc es , digna amari.In Cantico Mariae,quod a
gnificat uulgo dicitur,ubi Ecclesia legit aut canit. Beatam me dicent omnes generationes, Lutherus ait:Beata me glorificabunt omnes
filiorum fili . Denis in Cantico Zachariae, quod per Omnes M tutinas legitur,ac Benedictus appellatur,ubi Ecclesia canit In san-elitate
102쪽
mate 8c iustitia coram ipse,omnibus diebus nostris Lutherus sic uertit.Quo ad uiuimus in sanctitate Sciustitia, quae ipsi placita cst.
Haec exempli gratia commemorata sint. Ex quibus facile co I ut, in se gnoscitur, merum pessima intentione nouum Testamentum eo
tempore inclinguam umille sermanicam, scilicet ut conuinceret, sit .
aut saltem perseaderet populo,Ecclesiam in textu sacro saepe errasse, Germano, quod postea publice laetare ausus sitit,ha lienusust ad praedicationem suam nunquam antea veru Germanum audiisse Euangelium. Ipse tamen me post aliquot annos,priorem suam aeditionem in plaerist locis mutauit: adeo sane, ut ex solo Matthaei Euangelio adnotauerint quidam locos XXXIII. In quibus aliter habet secunda aeditio eius, quam prima, quae post
riorem Quinq; annis praecellerat. Nec his uersionibus contentus, Latinam quo aeditionem,a propria suaTeuthonica in multis diauersam,adiecit,anno post primam peditionem septimo, scilicet, ut non solum Germanos:ueruetiam Latinos quoslibet in sacra Euangelii lecitione perturbaret. Et ne ulla esset ni alitiae conflammatio, Duo Panis ordidit eodem anno S alios libelIos turbulentos Teuthonice. E datos libri quibus duo ad perturbandum praecipue destinati erant: unus ui Teinhoni tam Monasticam, alter uitam Conili galena: Prior inscriptionem habebat. De uitandis hominum doeti inis: Posterior, De uita Coniugali Prior multo scripturarum praetex udamnat omnia praecepta Sc instituta Ecclesiae quae in sacris literis expressa no sunt: au lia lint, Ne in Qtiadragesima uescamur ouis aut carnib. Item, Ut diebus inanior temporum,S in Uigili l Apostoloruna, ex praecepto Ecclesiae ciunetur. Item, od Benedictiini Sc Cariusiani ilcarnibus abstineat. Item, Ne liceat Monacho habitum religiosum abiicere. 8 Iibere ad taculam redire c. Posterior dissime
contra naturalem pudorem loquitur de commixtione maris Sofoeminae probans ex illo uerbo Dei, Crescite Sc multiplicamini, cessiarium esse eiusmodi commixtionem non minus, quam cibum, potum, innum, alia naturae opera:Addens,Qtiemadmodum uir non potest mutare sexum seu ita nec possit carere muliere quia non sit liberum aut consilium,sed res necesi artad naturalis,ut omnem uirum oporteat habere mulierem,& omnem mulierem ha re uirum. Et hoc sit magis necessarium,quam edere, bibere, creare, dormire,uigilare,&c. Ideoc teneantur sacerdotes Monachic ac
Moniales, sua relinquere uota, nuptiis , operam dare. Et de impodimentis Matrimonia, gradibus p assinitatis δc consanguinitatis nihil non perturbat ac suggillat, quicquid ibi sancti Patres praeter expressam scriptura constituerunt. mech melior erat liber esus Teuthonicus,
103쪽
Aerx am scRIPTA MARTINI LUTHER lTeuthonicus, quem de abusibus Misi ae inscripsit, translatum ex Latino, De abroganda ista In quo sane tantum pestilentia in populum cotra pios Ecclesiae ritus euom tui, ut nisi inexhaustae essetna alitiae,omne pus totius virulentiae suae ibi egessisse uideretur. Liber Lut.
'e Bi uero accepit a Catholicis Principibus nouum
Testamentu suum prohiberi, ne emeretur,ac putalicis Edicitis praecipi, ut naptum tradatur delectis Commist artis aut I 'raestistis:ita prosecto in saeculares quoq; Principes N ira exarsit 5 maledico calamo dehacchatus est ut omnes maledicedi uires, Nomnia conuitiorum tela,in eos istos reserualle: In Papam uero et Episcopos nihil antea euomuille uide, potuerit. Mox igitur post initium Noui anni sub sc luentis aedidit librum Theuthonicum, Deiotcliate seculari, ad uincipcm suum Duccm Saxoniae Ioannem,qui tuc, fratre seniore adhuc uiuente nondu Elcisior erat. Ad quem sanetata mordacitate in Principes libere inuet ius est, perinde ac si is, ad qucm bebat,aut Pi inccps natus no elici aut ab aliis Principibus .uelut hostis. aut Apollata dcgener . ad ignobile uulgus defecisset. Qitis nim non miretur, Principem tot retro claris simis nobilissimis i Atauis illustre aequis auribus accipere potuisse haec igno lis ex plebeia sece Apostatae in colibro ucrba. Ita Misnia, inquit, in Baliaria, in Marchia. aliisqin locis promulgauerunt Tyranni Edictum, ut noua Testamenta hinc inde in praenesturas tradantur. Hic subditi sic agant. Non liolu non literam saereias , unam tradant,sub Periculo salutis suae. Qtiisquis enim id secerit is seu munda tradit Christum Herodi in manus. Illi enim agunt uelut Christici ni Princi dae sicut Herodes Hoc aute ferre debent, si iubeatur irruptionent Per in domos fieri, Zoili tolli siue libros bona emeritati resisti nodebet, sed ferenda est, non aure iustificanda:nec ad eam praestari obsequiti,aut sequela aut obedieria, ne uestigio quidem aut ligito uno.Tales nac Tyiani agut, sicut agere debet Principes mudant. Mundani Principes sunt: Mundus autem inimicus est Deo Idcirco Z ipsos quoc sacere oportet,quod Deo contrariuiri, muri do autem consentaneum sit:ut scilicet non fiant infames sed Principes mundani permaneant. Ne mireris igitur,si Otra Euangelium
firmit, de fatue aput oportet ipsos titulo noinini sio satisfacere. Et
104쪽
Et scire debes,quod ab initio mundi admodum rara avis est Princeps prudens,adhuc multo rarior Princeps probus: Sunt commmia iter maximi fatui,aut pessimi nebulones super terram. Quapropter semper pessima quaec ab ipsis expedianda sunt, Sciarii boni
sperandum est praesertim in rebus diuinis, quae ad salutem animarum pertinenti Ipsi enim sunt lictoress carnifices Dei,qtubus utitur ira diuina in ultionem malorum, et ad externan pacem conse
uandam. Magnus Dominus est Deus noster,idcirco Sciales, iam biles scilicet Issus besa diuites carnifices nictores, eum habere Qportet: S utili,ut habeant opes, honorem & timore ab omnibus copiose Mabunde Placet diuinae cius uoluntati, ut carnifices eius uocitemus clementes dominos:ad pedes eorum procidamus,eis cit omni humilitate subiecit simus:sed eatcnus, quatenus artificium situm non extendant nimis longe ut ex carnificibus pastores fieri uellent. Si Princeps prosperatur, ut sit prudens, probus aut Chri τί; ut . b. stianus,hoce magia is miraculis unu est Nireciosissimum signumsum fuerunt diuitas gratiae super eam prouinciam Nam itaria communem cur
sim euenit secundum illud Esais 3.Dabo pueros Principes eorum, . s. sis
8ccisciminati dominabuntur eis. Et Oseei3. Dabo tibi rege indu Dux saxonia rore meo Scauseram in indignatione mea. Mundus nimis malus si uim est,nec dignus, ut nivitos habeat Principes prudcntes Scirobos: Oportet ranas habere Ciconias. Hsc ibi Luthcrus in odium S de.
spectunt Principum s caenium, ad Principem N protectore suum. Et adhuc multo minacius seditiosius* paulo post in haec uerba subiunxit. Hi sunt inquit Christiani Principes nostri,qui fidem assci unt, Turcamin devorat:Immo uero pulchri secti, super quibus in Luti bene confidendum est, ut eiusmodi pulchra prudentia aliquid effi ς' IRPxi'
Gant:nempe, ut Praecipitio collum frangant, terrast Sc homines V p in clades S miserias perducant. Ego autem excaecatis hominibus,
perq; fideliter cosulerem,ut prospiciant sibi a quodam paruo partio dicto quod PDI. io s.habetur. Effundit contemptu super Principes. Ego uobis iuro per Deum,si neglexeritis,ut hoc paruum di ei super uos ueniat cum impetu perditi estis, etiam si unusquiscyuestrum tam potens stet, quam Turca est,ia nihil proderit uobis inflari ac furer Et iam magna eius dieii pars in essectum processit. Nam admodum pauci sunt Principes, qui non habeantur pro fatuis aut nebulonibus Causa huius est,quia et tales sese demonstrat,& populus communis fit intelligens:&Principum plaga, quam
Deus contemptu uocat,potenter progredivir in plebe et communi Populo. Et vereor ne prohiberi non possit,nisi Principes agant,
105쪽
64 Ac TA T sc Riprx HIRTINI LPTII TRIbernare. Non serent,non postant nec uolunt uestra Tyrannidem petulantiamsi diu perferre,boni Principes 8 Domini: Secundum
hoc agi. resciatis, Deus non uult diutius permittere. Non amplius illinc mundus est, ut olim,quando honunem siciat feras uenaba- mini& cxagitabatis S c.
Defensio. Inici ea dum sic fili crct Lutherus, quidam Germani piam aenea libri eruditam Regis Angliae astertionem, qua gloriose ac sortiter de ςg δ'' sendita Lutheri Captiuitate Babylonica, Septem Ecclesiae Sacra
Coronai menta: Ceperunt a Lutheranis calumniis asserere dc mendacia in mendacia os 5 calamum Lutheri retorquere, O Ioannes Eclaus Latine,D. Lum Thomas Muria crus Teuthonice Ethiesiasticissime,cum enum rasiet 8c conuicillet Lutheri mendacia Quinquaginta,elibello uno
ipsitis in stegem aedito, Quinquagesimo Multimo eius mendacio appinxit in margine corona insignem,cό quod in siqnissimum, Scuelut rex quidam caeterorum eius menclaciorum illud ester. Nempe
dixerat in fine libri sui Lutherus, Latone quidem sile. A virulentia et mendac as abstinui, quibus liber Regis resertisis inaus est Teuthonice uero in huc sensum. Ego quoci circunicirca dimicaui, at nullus adhuc utic nae ullius mendach arguere potest. Hoc nobile eius
mendacium, Murncro uisum est corona dignum,cuia statis ostet, omnes, quotquot in illumicripsere, aduersiarios,qua plurimorum ipsiam senapc arguisse niendaciorum. Nam unus D. Io. Dicim bergius, pius S eximius Tla cologus,in duabus duntaxat Consulationibus quas in eum deuotis S de Confessione scripsit, arguitia conuicit cum DCCC. S LXXIlII. mendaciorum pi lcralia innumera,quae aliis in responsionibus ius illi non falso nec iniuste Libri Ioan imputauit Caetcrum ex Anglis quoq; uiri Duo, Regem suum Fystheri, i Lutheri obie stionibus & calumnias defenderunt aeditis libris:
' 'l' ' seminae ac omni iugete cruditionis,&integerrimae uitae famaeci ac pietatis,qui ut summus est Theologiis c trium linguarum praecipuarum pcritissimus, grauissime sane S copiosissinae consutauit, Duos prscipuos Scantesignanos inter haereticos huius tenaporis, Lutherum et Oecolampadium:hunc libris Quin 7, De uenerabili Sacramento Eucharistiae: Illum grandi primum uolumine, miretra assertionem XLI. articulorum, quos in Bulla sua damnauerat, Papa Leo X. Deinde alio libro,pro defensione Regis assertionis
Alio ite libro pro defensione sacri sacerdotiss. In quibus sane omnibus di mira ustis est modestia contra immodestissimum, profunda in confutandis erroribus cmendacius citandis' tum scri-Pcurae tum ueterum autorum testimoniis eruditione Cuius sane initium
106쪽
initium in Reg a libri defensione,propter insignem aduersari ima-henitatem,ex iusto dolore est aliquanto acrius,quam summa uiri lenitas & mansuetudo loqui cosueuerat. Sic enim ait Christi uo milli be. in Canticis est Capite nobis vulpes paruulas,quae demoliuntur ut sita Luitie. Neas. Qua plane monet, haereticos rite capiendos antequam ado rus est.
Iescant. Nam hi uulpinis fraudibus uineas,hoc est Ecclesia Christi demoliri student.Optarim igitur,ut hanc uocem audi flent hi quihus ex officio incumbit, haereticos, dum paruuli sunt,comproeliendere Nec enim hodie tam grauis esset in Ecclesia tempestas,&ieriam omnium perturbatio, si Lutherus, dum esset uulpecula,suisset repressus. At nunc euasit in uulpem grandiusculam, annosam Scueteratricem, tot dolis, amitiis, artibus insi ruistam,ut medium teneri disticillimum sit. Sed quid dixi,uulpem parum est,canem di xistem rabidum,immo u in rapacissimum aut scuissimam quali. dam ursim, quae raptis catulis furore quodam agitur:uc magis hoc omnia simul. Multos enim hoc moniti uni intra se bestias alit.bed δ eiusnodi nomenclaturis apprime gloriatur:Seipsum enim appellat ursam Sc Iesia. i.Nam et utran de suturu Catholicis polli cetur Lutherum inquit Iaabebitis ursam in uia, S leaenam in semita. In eiusnodi monstrum euasit exuulpecula iam tandem Lutherus. Alter Anglorum,qui Regem suu egregie defendit, est ui Guilles,lielmus Rosleus: vir acutissimi sane ingeni),ac insignis tum erudi mus Rosiaetionis,tu eloquentiae: Qui mira dexteritates, facete ludens Sc gra is, Qui ire uiter obiurgans,certissimis testimoniis ita conuicit Luthem,&i 'ς os eius improba omnia ipsius mendacia retrusit, ut is cotra ne his x .cere quidem austis fuerit, uemadmodum Sc Episcopo Roffensi, fu, Antiis
nec Lutherus, ne Lutheranoru quispiam,respondere unquam Cancelli, attentauit. Quonia uero liber Rosiet, Londini aeditus,apud Gerarius. manos uulgori extat opera precium fuerit,unu aut alterum ex eo Iocum recitare, ex quo clarius intestigant Germani,quam nulla sit
apud exteros,quibus fides aut probitas cordi est,Lutheri existimatio. Ait igitur Rosseus. Vidisti lector aliquando caecum, qui pugna se cuperet irritanis Linlimis ulcisce erum, ut scire possit, quam in partem dirigat ictum,elicit similis ae ab aduersari uocem, quam prolatam protinus prosequimruer ς*dimi Rhere, nisi citius alter se subduxerit, quam ut a caeco prissitattingi d 'THunc caecia mihi uidetur agere Lutherus. sed ita,ut nemo unquam magis egerit ridicule. Nam cum Rex appellatus ei respondet ad dextram die contra letium prosscit in sinistram Atac specta, quae se quam festiuiter Lutherus hunc Iudit ladum. Cogita nunc uidere te illum obcaecans oculis intentu stare ad ingerendum colaphum.
107쪽
tat ut accedat propius,nempe,tit feriat certius Proslucite, inquit,
uestrum egregium contra Lutherum libelltim Procluco Adnue propius Q u fallerit uestra Dominatio ante cin Sacramcnta Ailcro. Adhuc prop:us paululum. Quibus loci nis Dei an homminu Dei tam feriendi certus scilicet,en quam recte librati stum. Audiat,inquit,ergo Dominatio uestra. Frustra colunt me doctiri
trivi admisit risium teneatis amici. Qui uicietis hunc caecum lascium quam longe aberrari in diuei sana partem, sic exultare prae gaudio, ut conlpos non sit sui, quia Ia 'antia' egregiunt colaphum infregerit aduersario. Et insta. Verum, Lutheri, ciuis nebulonem ferre potest talem, ii Mille uiti s ostedat se pos
'li ι stilum, atq; agitatum a legione daemonum tamen ita se iactat
de s h bE Qtide. Sanei paἰres omnes erraucrunt Ecclesia tota saepius err re do inia uit doctrina mea non potest i rare, quia certis, imus sum, do stri
ta sua nam meam non elle meam sed Christi. Utilelicet illudens ad illa uerba lirisu rba mea iron sunt mea se qui usit mes tris. Quid istud sapaca dct, dogmatam si s filiunt. Nonne cer tare uidetur cum illo Christi. Coelum o terra transibiit, unum iotano peribit de uerbis meis Nam cum ait. Rapuit me Donianus imprudentem in medias has turbas. Hoc plus est quam,Tulit illum Diabolus de statuit supra pinnaculum tenipli. Quod si quis res olideat Testimonium tuum non est uerum: iuia testimonium perhibes de teipso, Ricurret illico est nouam scr i turam suam. Ego cer tus sum, los mala mea habere me de cito Alca ibi sistet in hoc suo principio, uelut firmissina, ndamcnto quoci non omnes Papc, Reges,Doctores, homines Angeli micrunt cucrter Certus tur, immo certissimus, dogmata sita habere sede coelo: sicut celli sunt & certissimi, qui dormiunt, omnia uera esse, quae tanniant. Immo uero cci tus ccertissimus,mentiri statu istantem dogmata sua esse dec allo quae si a sibi murmurat contaici uia daemonum illi praestigias immisi a. Hominibus maledicit S. Angelis, quicu dogmatis ipsius contra dicunt, S eos clanaatos sic tum Poncrcrcon
spurcare sacra, blasphemare Deum,quicula non Uerentur arguere spurcissimas ipsius blasphcinias Tantii inmodo clamat, Ana thema sint omnes, qui impetunt dogmata mea : quia certus sum, dogmata mea habere me dccato. Hoc igitur principio a reueren- r ictim, S a nemine concessis, sicar uit ulterius reuerenta
rai r, pater,potator, Lutherus,extra Orit m sancit Augustini fugitiuus unus exis gistris inertibus Uu taciabergensibus, utrius q
108쪽
utrius pluris Bacchanalius in raeis, S in sacra Theologia Dictor indoetus Ego certus sum, dogmata mea habere me de coelo, ei sodo mata mea sunt talestia. Et tunc uitreius sic. Dominata
mea Iunictalcitia ergo quicunc contradicit O matis meis, os
ponit incoctum A blasphemat Deum. Quoniain quidem igitur cola tradicunt meis dogmatibus, Pontifex, imperator Reges, Episcopi,sacerdotcs, Laici 5 omnes in summa boni: mihi licebit pro
Dei mei maiestate Pontificen Caesarem, Reges, EpiscOPOS, sacer dotes, Laicos omnes lenici bonoS,anathematizare, maledictis contiitri incessere, at* in omnium coronas de capita licebit x ore incolumna, conum, ite cora, incritas expuer c. Et rursus libro se
cundo in fine idem Rosseus ait Iam illud quam ridiculu, quod Qucili, se socii sat se, ne uideatur scilicet nimis inclemenici mordere Princi ptorcii Lupem. Ego proseisio non dubito. coem illi facile norsis omnes herus. condonaturum atrippe qui uerum uideat illud elle enc '. Raro mordet canis qui latrata Latratibus prolicto Lutheriis aequiparat Cerberum, morsu in culicent. Verum quid ni latret strenue,uir uidelicet optimus cmoclestissimus, quando cum inscia satis, ut ait, monstris, quae non sentiant, eius omnia scripta elle ipsius uniuspricconia optimat modestissima id cst horrcsibus blasphemi sram inflata, quam nullum unquam utrem quisquam inflauit uento. Qua monstra induruertit etiam ex illius humillima submissi ne qua in se submisit fraterculus uicat o Christi, quomodo Iudaei se submiserunt Christo, quum datis alapis, flexerunt genua cla mantes per Iudibrium Aue Rex Iudaeorum. Veruin a mendaciis Rutietilentia prorsus abstinuisi se testatur ipse cui nihil est aliud in calanto, quam calumniae, mendacia syco, billulae: Cui nihil est aliud in animo quana uirus, tumor inuidia. Qui nihil in capite concipit praeter stultitias, furorcs, a nuntias: Qui nihil habet in
ore praetc latrinas incrdas, stercora. Quibus stadius ec bur iciusquam ullus unquam seurra scurratur.Quorum nemo repertus est unquam praeteris ui . tam stolidus plage patida, ut sibi stercus in os coniiceret, quod alii pueret in sinit. Quamobiem uti lii huiusmodi,nihil miror,si nunc indignus hiabeatur,quo cum quisci disputet. Certe quandoquidem totum se deuouit inseris,d obduratrii in Indistrili,
schismate,nec unquam decreuit haereses recantare statuere ramen si Luit .
secum debet, aliquam saltem ut habeat ciuilis honestatis rationem, cui re quo sibi potius uendicet autoritatem dogmatistae, quam uilis in he sipiade iur. retico scurrs. Quod si quando uolet si disceptabit crio, si nacta laria sua recantet,ac sycophantias,si abegerit stultitias, farores, S hacie nus nimium familiares furias,si merdas suas resorbeat et tua relii L.
109쪽
gat stercora quibus tam inde linguam sitam calamum diconspur
cat: non deerunt, qui de re graui grauiter,quod decet, disserant. Verum si ad istium, quo coepit, modum sciarrari pergat,8 furere,agrassar calumnia, nugari stultitia, insanire dementia scurrilitate
Iudere, nec aliud in ore gestare quam sentinas, cloacas, latrinas, merdas,stercora:faciant quod uolent alii,nos ex tepore capiemus consilium,uelimus ne sic bacchantem ex eius tractare uirtutibus,&coloribus suis depingere, an fiuiosem Datcrculis N atrinariu nebulone,cum suis furiis et furoribus,cu suis merdis et stercoribus. cante cacatia reImquere. Et in peroratione operis haecquossa ει Quam e iungit. Nam is eo modo mira stat,ut plane se declaret meditarida sit sedi secum, immortalitatis quoddam genus absurdissimum, ea plana Lurberana coepissi persevi,ssic totus este, uersari,uiuere in huiusmodi sensu Sctitillatione gloriolae, quod futurum praefirmat post aliquot adhuc
aetatum myriadas, ut recordentura loquantur homincs, futilia olim aliquando apud saeculum prius nebulonem quendam, cui nomen Luthero fuerit,qui quum Cacod mones impietate uicisset, ut dignis emblematis ornaret iram sectam, picas garrulitate,leno ne improbitate, prostibula obscoenitate, scurras omnes scurrilitate superarit.Qui id studuerit curarit, effecerit, ut uelut Philosophorum sectae, ex ipsiis habent uocabula Sc nato meditatus sit parasiti itidem,ut Gnatonici uocentur. Sic absurdissimum genus haeret, corum,impietatis, scelerum, spurcitiae colluuies, appellentur Limtherani. Haec Rossetis.
Epistola ipse, ubi uidisset Lutheri in Maiestate sitam furorena
Regis An uerius quam librum, non contra Lutherum iratus rescripsit leuiter gliae ad Diaut contetiose sed grauiter cum limina et pietate Sc prudentia per ς μῆ Q Iiteras admonuit periculi Saxoniae Duces Fridericum Principe Electorem,uelut seniorem dc fratrem Patruelem p eius, Ioannem& Georgium:hunc Catholicu illum exemplo fratris Lutheranum, Itidem Saxoniae Ducis, Turingiae Lanigrauios ac Marchiones
Miser inas sane literas Latine scriptas attulit eis Nuncius Regis, qui a Principibus illis tum honorifice susceptus tum liberaliter habitus,titerisci & muneribus datis, limissus ad Regem suum redint. Rex autem in epistola sita, quae sane grauissima tum uerbis tu sententiis erat, captata primunes a cognatione beneuolentia, illos de multis periculis, quae ipse prudenter praevidit, Z Germania post calamitos experta est: admonuit. De quibus&Dux Georgius se honeste purgauit,eius p admonitioni reuereter gratias egit. Qui ducibi Re u rQ. Principes Regi rescripserint,vulgo non compertum
O. habetur Verba Regis inter caetera sic habent.Quid ad uos imquit
110쪽
quit S tam potentes, in Claristi cultu tam deuotos Principes, aut propius spectare potest,aut debet mouere uehementius, quam coli: benda facitionis istius Luthera nar studium qua nullam unquam in terras nocentiorem malus uexit Genius, aut quae malo
rem perniciem sit allatura propcdicm, nisi honi priss omnes obstiterint, Z in primis qui plurimum N possunt S debent Principes.
Et infra. Quanquina non admodum decoriputem,ita me con parare ut cum homine tali publice componar ac disputem: ramen cunis ex propheta Dauid ,non censuit indecorum, ante arca iri foederis nudum saltare cum quolibet ipse certe no eram quenquam habiturus indignum, quocum in gratiam religionis,pro fidei uerbialed: sterci cm. Nunc uero,cum nihil ad rem respondeat, sed rationuni loco proferat mera deliria, alios cum illo congredi nccinhortabor nec prohibebo. Ipse certe no committam, ut cum insaniente
insaniam. Nam quisquis Maequus lector N prudens,libellu meum cum illius libro perleget, is prosectio facile iudicabit,iam nunc Lu-thcri Nsnias satis supcrq; responsium esse.Qtiod si quis illi tamini
que fati eat,ut mea uerba no sustineat inspicere, aut tam insigniter in stupescat,ut collatis utrino locis, non sentia rem adhuc responso no egere huic nulla unquam,csponsione satisfecero. Et rursus. At nunc effecit hostis, ut orbi toti in larescat alterum, nempe aut ipsum esse prorsus imbccillum,aut meas rationes ad modii ualuisse:
quas contra nihil inuenire potuerit, praeter insulsa commata, Scprorsus insana conuitia. Quibus si me commoueri pusat, egregie Comitia in Profecto fallitur. Etenim quantumuis ille me uocet insanum uo. g m, Genecat opinor plus millies nunquam tamen tam insanus ero, ut aegre
seram,quod insanus uocer ab insano Itaci aut mea me fallit opinio aut istius in me ac Regium nomen contumeliosa spurcitia, uos haud paulo magis quam me, uiri Clarissimi,comouet. Solet enim generosus animus nobilium reuerentia quadam inter se colligari, qua uel in hoste, qua oderint ac persequantur hominem, persenam tamen honorent,ac revereantur osticium. Nec generosus serὰ
quisquam inuenitur usquam tam inciuilis ac barbarus, qui uel inimicitiis ullis adduci possit,ut scurrilem in modum,linguae petulantia conspergat nobilem.Et infra. Nam si quid maledicitis illis ini Lutherus miscuit de cuius ueritate poterat, quisquis rem non nosset, aliquid , Riun inns
fortasse dubitare nunc in animum luccurret Iccioribus nihil illius ζ δμ
maledicentiae credendum,cui perpetuum institutum es. uideat, de edetiit Principibus prorsus omnibus, atq; ipso etiam Caesare mentiendi. Nec enim istud Luthero nouum est, omnia comminisci ac fingcre, quibus in odium Principum scelerate concitet, at* cxtimulis populum.