장음표시 사용
271쪽
nare poterant, Se haeredibus relinquere, deservitutem his imponere , ι. I . C. defervit. Ex eausa Numquam enim nuda traditio dominium transfert: sed ita, si venditio aut alia iusta causa , id est, titulus ad dominium transferendum habilis precesserit , ι. I r. b. t. saltem opinione tradentis.
COMMENTARIUS. a citra trassitionem dominia rerum jure gentium' non transferri; ex quam rationem hoe babeat 2 An ad transferendum dominium requiratur vacuae possessionis traditio 3 Responsum Triphonini sub tit. de fund. dot. expositum. 4 Traditἰone non transferri dominium , nisi instaea a saltem opinione tradentia praecesserit, propter quam traditio sequatur. y An tτ quando dissensio in causis tradendi σ ae-eipiendi impediat dominii translationem c De veteri discrimine dominiorum nonnulla. I ctuale jus olim pofessores praediorum provinetae iam habuerint 8 Stipendium ex tributum tin vocὸ dic
s Provincialium qui vectigales , qui stipendiarii sive tributarii appellati
Ηm. quoque aequisitionis species ad gene
ralem occupationem reserri debet: nam cum traditione rem acquiri dicimus, non in .
telligimus solum factum tradentis , sed ex eia sectu magis etiam rei traditae acceptionem a que apprehensionem : quippe sine qua traditio non perficitur, hoc est , dominium non
transfertur aut acquiritur, L in omnibus s s . de obl. σ act. Differt autem hie modus acquirendi a superioribus ejusdem generis, quod earum rerum, quae nullius sunt, acquirendarum
ratio ptaeter apprehensionem nihil desiderat, quia occupantur sine cuiusquam iniuria , quae ex hostibus capiuntur , invitis dominis ad nos transeunt iure belli : in specie autem proposita non satis est nanciscendi dominii causarem apprehendi sse, nisi & voluntate domini in hoc tradita sit; quod omnino hic exigit ratio iuris gentium , d. I. in amnibus x s. l. a. de his qui sui HI al. jur. t. id quod nostrum Ir. deo . jur. Et quia nemo eo animo est, ut velit rem suam in alium transferre sine causa, inde
est , quod cum in caneris omnibus iuris gentium acquisitionibus modus acquirendi idem se & eausa sive titulus, verbi causa occupatio serae bestiae est & modus acquirendi & titu lus) ea in hac specie perpetuo distinguantur. .Modus acquirendi est traditio vel potius rei
traditae acceptio & apprehenso: titulus, vel ii emptio , permutatio , donatio , caeteraeque causae , ex quibus re a domino tradita dominium in accipientem transi, sin minus jus usucapiendi , ι. numquam 3 i. hoe tit. I. 2. seqq. de ptibi. in re- act. Per traditionem Traditio vel vera est , quae naturalis datio appellatur , ι. non statim 8. depecia. & in re mobili est de manu in manum transsatio, in re soli in possessionem inductio: vel ficta, quae commoditatis causa fit, vel brevi manu , vel actu aliquo corporis , aut notae sive symbolo, quod veram traditionem repraesentet. Non minus vero ficta di symbolica traditione dominium in accipientem transit quam vera & naturali , f. interdum 43. seq. infriae . At citra ullam traditionem nudis re solis rpactis domini uti transfertur, etiamsi id agatur in negotio gerendo , ut transeat et verbi causa, placuit inter nos,ut mea res esset tua: licet id placuerit ex iusta causa, puta quia eam
tibi vendidi, non ante tamen tua erit, quam a me tibi tradita sta Vid. l. traditionibus 2 . Cis. de pact. I. si ager so. de rei viad. l. quoties LPen.
C. eod. I. s. C. de har. vel act. vend. Cur vero
ad dominium transferendum non placet sunficere nudam convenientium voluntatem NLmirum quia nemo ex ratione iuris gentium
facto suo rem , sive ea nullius sit , sive alte rius , acquirit, nisi cujus potestati & manui
subjecta sit: quod ita quisque consequitur , si
eam apprehenderit, si postessionem ejus nanciscatur, arg. I. I. de aeq. pus. Non aliter autem possessio.rei alienae apprehendi, di teream potestati nostrae res subjici potest , quam
si dominus eam tradiderit, in cujus tamdiu potestate est & manet. Diff. tamen D. Grol.
a. de jur. bHI. e. s. π g. contendens, ex rati
ne iuris naturae seu gentium nihil amplius ad translationem dominii requiri, quam solam voluntatem domini rem suam alteri in hoc addicentis r iure autem & ratione civili institutum esse , securitatis dominiorum causa , re occurrendi temerariis alienationibus , ut tunc
demum dominium a priore domino abeat, cum is alteri rem tenendam de possidendam tradiderit; quod quia a multis gentibus receptum , ius gentium improprih dicatur. Sed posito eo , quod diximus , & quae veterum sane omnium sententia fuit; traditione non nuda conventione dominium iure naturali sive gentium acquiri, quaestum porro ab InterpP. aest , an in proposito ad dominium transfereniadum sufficiat rem qualiter qualiter tradidisse, dum ea tradita sit vacua ab omni detendore, qui apprehensionem impediat; an vero ad
272쪽
DA RERυΜ DivisIONE, ET Ac QUIREND. IPSAR. DΟΜINIO. 23seam rem necesse sit tradere rei vacuam ple- tineri potest, traditio non desideretur, ι. s. s. nam possessionem Breviter : An res ab alio interdum s. ins eod. His accedit & veterum possena ita alicui tradi possit , ut dominium manifesta auctoritas , quibus tradere cum de In eum transeat. Finge ita e Fundum tibi ven- transferendo dominio quaeritur γ nihil aliud
didi, qui ab alio bona fide possidebatur e & est , quam potestatem facere rei habendae &dum forte possessor peregre abest , eum tibi possidendae: traditio nihil aliud est , quam
tradidi dominii transferendi causa a tu in eum possessionis datio atque transsatio , ισ. I. g. ingressus es eo animo , ut capias quod tradi- r. de asy. e t. Hinc illa re tradita, possessio-tur , & dominus fias. Quaeritur , an quia va- nem arnitti, ι. si ager ν o. de rei vina. retentacua possessio tradita non est, ae ne possessio possessione, nihil traditum intelligi , ι. serta quidem, nihilominus tibi fundus jure gentium 36. de pee. σ eomm. rei vind. Huc denique acquiratur Et putavi aliquando cum DD. pertinent textus, L eum rer Ιχ. C. de probat. t. LonSobardis. Placent Ioan. Aron. Accursi qui praedium I 3. C. de dis r. pign. & maxime ι. Odoired. Bart. Bald. quos sequitur D. Don. 8. C. de act. e t. item ι. baesi 47. de rei vinae. . Commem. I9. acquiri : neque alienam ab- quo loco diserte scribit Paulus, non aliter docentis possessionem obstare domino , quomi- minium rei absentis , nobis acquiri , quamnus ille rem suam transferat in eum , cui eius f possessionem eius nacti s mus ex voluntate rei corpus prehendendum & tenendum dat si- domini, etenim, inquies, nihil commune ne cuiusquam impedimento. Caeterum nunc in habet possessio cum dominio , ι. i 2. g. r. de Contrarium moveor, & quidem maxime illa aeq. pus Quid tum postea nam nec titulus ipsa ratione, qua illi utuntur ad probandum sive causa , nec nuda apprehensio & detentio necessitatem traditionis. Aiunt enim , ideo habet: quae tamen illi ipsi in proposito requi- ad acquisitionem &translationem dominii ne- runt, qui hoc obiiciunt. Separata quoque est cessiriam esse traditionem, quia ratio iuris causa possessionis& usucapionis , i. t. f. r. gentium exigit, ut quod facto nostro acquiri- pro e r. nemo tamen inde colligit, usucatur , prius potestati nostrae subii elatur. Ae ve- pionem sine possessione procedere. Nihil adro res potestati nostrae subjecta dici non potest, rem facit, quod dominium retineri potest cuius plenam possessionem, eamque quae avel- sine possessione. Non enim tam facile quid
Ii non possit, nacti non sumus , I. non vide- acquiritur, quam quaesitum semel retinetur. rur 22. G aeq. poss. ι. 4. g. itine in potestatem Possessio non acquiritur nisi animo & eorpo-12. de usu. I. i 3. 6. 2. de verb. An. Neque po- re ι animo retinetur solo , I. 3. f. r. in g. DI-test in nos transferri possessio justa ejus rei, tui m. t. s. in M. de aeq. pus. Ferae bestiae non quam alius possidet, quamdiu possidet, & vel aliter nostrae fiunt , quam si eas ceperimus:
animo retinet possessionem , I. 3. g. ex eon' manent nostrae semel captae , quamvis effuge-rrario s. ex s. . I. s. s. ult. de aeq. pus. Sunt rint, quamdiu cum spe recuperandi eas per-
vero & alia hujus rei argumenta non pauca. sequimur, g. fera m. sup. eod. Unus locus est, s Nam eum unum idemque genus sit , & actus quo Praecipue moventur qui dominium etiam idem traditionis qua transsertur dominium & sne possessione acquiri posse contendunt, ι. Praestatur cauta usucapionis , ara. I. tr. 6. r. si fundum I s. de funa. rit. Aiunt in eo responde ass. empl. I. funaum 46. 6. I. de evict. f. pen. in mulierem a Triphonino proponi, quae fun-ἐU . per quar pers non magis convenit, re a dum , quem Titius possidebat, & prope iam domino tradita dominium transferri sine tranς usu ceperat, marito in dotem dedit eo effectu, Iatione possessionis , quam te tradita a non ut fundus dotalis fieret, atque ex eo tempore
domino jus usucapiendi. Ad haec si dominium ad prohibitionem legis Juliae pertinere ioci-
nobis acquiri potest directo sine possessione, peret, maritoque acquireretur vindicatio: quae ter it & per procuratorem eodem modo. Omnia arguant, dominium istius landi mari Quid enim interest, mihi res tradatur an mea to quaesitum fuisse, per I. in rem 23. de rei sind. volantate alteri meo nomine accipienti Pla- iunci. I. Gl. 13. s. h. defund. dot. cui tamen ne nihil, I. restituta 3 7. ad sen. Trebet. At cer- possessio acquiri non potuit , eum alius fun- tum est, per procuratorem dominium nobis cum possideret. Unde porro effici putatur,
non acquiri nisi per consequentiam possessi fundi istius dominium simplici traditione aenis per eum nobis adeptae, ι. tradisio 2 o. f. ult. nudo , brutoque corporis contactu in mari-Boe t. d. g. pen. ins per quas pers. t. I. π ι. 8. tum transsatum fuisse. Sed eorum , quae colli
c. de ae . pus. Quin etiam ipsa traditio non gunt, nihil ex dito responso necessario sequi Propter se, sed propter possessionem videtur tur. Etenim in dutem quoque data dicuntur requiri, cum ubi sine traditione possessio ob- quae non Protinus tradita sunt, sed dari tan-Gg x tum
273쪽
iiiiii destinata, Is rem r4. T IJeq. de jur. dot. ει cur praedium dotale constitui minus recte dicatur , quod mulier instrumento dotali profitetur se in dotem dare , quam ususfructus &jura praediorum constitui dicuntur pactionibus & stipulationibus, S. I. inse. r. g. ult. ins de semis. praed. Sed & jus vindicandi marito competere potest , nondum transsato rei in dotem datae dominio , cessione videlicet actionis, arg. ι. ult. C. bar. vend. quam in
specie a Tryphonino proyosita intervenissesne actione in ipsam rem datam omnino credibile est , cum ipsam in dotem tradere, quam alter possidebat & tenebat , mulier non potuerit. Lex Julia vetat alienari vel usu capi fundum dotalem. Haec prohibitio legis Iuliae pertinet quidem maxime ad fundum jam traditum & marito acquisitum; quippe qui proprih dotalis est, d. I. dotale I 3. s. 2. de fund. dotis di dotalis constituitur, non quali quali traditione , sed ea , quae di possessionem transferat , t. s. in M. fol. matrῖm. Caeterum, ut Tryphoninus significat , pertinet ea lex etiam ad fundum nondum traditum , sed doti t. nitim destinatum, aut instrumento promissum, translata actione ad dominium vindicandum: prointerea credo , quod qui actionem ad rem vindicandam habet, prope abest ab eo , qui habet rem ipsam, l. qui actionem de reg. jur. Juvat hane interpretationem locus ipse , in quo eum nulla fiat mentio traditionis , tum quod maritus dieitur landum a Titio petere debuisse; argumento est Titium ipsum fuisse & mansisse in possessione , nihilque marito ne corporaliter quidem traditum & tenendum datum. Plane sufficit tradentem vere possidere, licet alius in possessione sit, hoc est, rem detineat ; nam jus detentionis non impedire,
quominus simplici traditione possessio & per
eam dominium transferatur, Ostendit I. I 4. σrol. tit. qua in fraud. eris. Nec oh stat quod dicitur In I. et . f. l. de act. empl. vacuam posse
sonem emptori traditam non intelligi, si creditores bona possideant. Hoc enim ad obli- pationem venditoris pertinet, quae hoe exigit , non tantum , ut res praestetur vacua ab
omni vero possessore, sed etiam ab alio omiani , qui ius aliud vel detentionem habeat, cuiusmodi habent creditores , qui morante pomro debitore , etiam secundum decretum petere & impetrare possitnt. Illud meminisse opo tet, disputare nos de acquirendo rerum dominio iure gentium e nam quin iure civili
multis ex causis sine possessione acquiratur, veluti aditione haereditatis , agnitione bonorum possessionis, legati , fideicommissi, du-TIT. I. bium non est. Utilitatis quoque causa iure si
gulari in quibusdam caulas receptum, ut cui possessio non acquiritur, aut acquiri non p test, ei simplici apprehensione acquiratur d minium, eo qui tradit amittente possessionem, .
Vid. I. acquiruntur ro. S. 4. I. liber is . iuncti I. homo s 3. b. t. l. eriam invitis 32. eod. iunci. i. peregre 44. g. I. de aeq. pus I. II. de donat
Voluntatem domini Est enim suae quisque rei
moderator & arbiter , I. in rem mand. 2I. C. mand. Caeterum ut quis velle rem suam transis
serre intelligatur, duo haec concurrere debent, ut sciat rem suam esse, quam transferre cogitat; ut justam causam habeat, cur velit,
puta quia vendit, dare promist, &c. Illud,
quia nemo , qui errans in dominio rei suae, suam esse ignorans eam pro aliena tradit, hoc animo est, ut eam transferat, I. st procurator 3 s. b. t. arg. LI s. de juri . Aio , in dominio rei suae: nam si quis non erret in re sua , non
in ea , de qua transferenda agitur 3 sed in realia , suta in causa debendi; hic error alienationi non obstat: & ideo isdebiti ser errorem soluti nulla vindicatio est. Hoc, quia nemo rem suam alicui tradit trans serendi gratia, nisi causam habeat, cur id faciat. Hinc illud
Pauli: Nunquam n da traditio transfert domi- 4niν1n, sed ita si venditio aut aIia justa ea a praeesserit, propter quam traditio secuta sit, ι. ntim- quam . hoe tit. Nec dicat quisquam , id requiri superflue, cum s nulla causa adsit, praesumi debeat donatio , arg. i. campanus T. deoper. lib. Quoniam hoc tunc sollim locum habet , cum res consulto data est , L cujus per errorem F 3. de reg. jur. Illud non resert , acirevera praecesserit causa , an opinione tradentis , ut patet in solutione indebiti. Sed quae . tionis est, si ego ex una causa tibi tradam, tu ex alia accipias : an haec in causis tradendi &accipiendi dissenso impediat dominii transsationem. Et squidem in tradente nulla si cau- Isa dominii transserendi, vel in capiente nulla nanciscendi s ut si ego deponam apud te P
cuniam, tu quasi mutuam aut donatam acci pias, aut e converso , si ego tibi dem pecuniam quasi mutuam , tu quasi commodatam accipias ostentandi causa , certum est , dominium non transferri, t. si ergo I g. g. I. de reb. eria. Non enim hic concurrit affectiis ex uir
que parte contrahentium, quem ad transsationem dominii requirimus, ι. in omnibus f s. de obl. ty act. At si utrinque subesse existimetur causa idonea , ex qua dominium transseratur , veluti si tibi dem landum tρmquam a
274쪽
DE RERUM DIVI IIONE, ET ACQUIRE . IPSAR. DOΜINIO. 237 me debitum ex testamento, tu quasi ex stipulatu debitum accipias , vel si ego tibi tradam pecuniam donandi animo , tu accipias quasi creditam i hic quia ex utraque causa id pariter agitur ut dominium transseratur, puto traditionem emcacem esse : idque & Julianus generaliter probat, I. eum in corpus I 6. beetit. Videtur autem a Juliano dissentire Ulpianus in specie posteriore , cum pecuniam tibi dedi quasi donaturus , tu quasi mutuam accipis , d. ι. si ego i8. pr. de reb. ered. Primum negat hic esse donationem , sed hoc etiam ex sententia Juliani. Deinde ait, nec mutuam esse. Nec hoc quidem negaverit Julianus, quia mutuo data non est. Sed quod addit postea, magisque nummos acc*ientis non feri in eo dixeris eum dissidere a Juliano , qui generaliter definit,
dissensum in causis transserendi non obstare transsationi, cum in corpus quod traditur, consentimus , & hanc regulam etiam eodem exemplo declarat, d. l. cum in corpus I 6. quod proponitur ab Ulpian. d. l. si ego i 8. de reb. ered. D. Contius, I. disp. s. & Bacho v. in Treues. disput. de mutuo, thes. 4. negant hoc dissidium componi posse e & sane ferri non potest , quod Alciatus s. pereet. I s. Pac. I. q. 6 . Gilb. Reg. 2. enant. MD. putant, diversas esse horum locorum species, pecuniam creditam apud Julianum interpretantes debitam , contra usum verborum & manifestum
sensum Jurisconsulti. Si qua est componendi
ratio , ea est , quam affert C Onnan. I. comm . T.& Don. . comm. I 8. de ad d. I. si ego i8. Greb. cred. nimirum verba haec Ulpiani, magi que nummos accipientis non seri, duplicem ponse pati interpretationem. Posse sic accipi, ut nummi omnino non fiant accipientis. Posse etiam se, ut non fiant persecte , non irrevocabiliter, ex comparatione scit. acquistionis rei donatae, arg. I. alιud est capere Ti. de ureb. R n. Ieg. cum quis 38. g. . de solui. fiant tamen eo effectu , ut etiamsi adhuc extent, vindica-xi nequeant consumpti, nec emcaciter condici Atque hoc posteriore modo verba Ulliani accipienda esse propter generalem Ju-iani definitionem. Et videtur aliquo modo suadere hanc interpretationem etiam ratio ab Ulpiano subjecta , eum alia opinione acceperit; quippe qui donatum sibi tamquam mutuum accipit, non eo animo est, ut dominus non fiat, sed ut non fiat simpliciter & sne obligatione restituendi tantumdem , tamquam ex causa donationis. Fufius haec exaequor lib. 1.fel. qu. c. 3 s.
Cui cumque generis si Modo ne talis, c jus alienatio Prohibita, ut sundi dotalis : aut
ne causa ex qua traditur iure improbata , ut donatio inter virum & uxorem. Ait autem, cujuscumque generis , ut significet , non solas nunc res nec mancipi, ut olim , simplici tr ditione & nudo naturali actu pleno jure transferri r sed etiam res mancipi, cuiusmodi erant
praedia & praediorum jura in Italico solo, se vi , & quadrupedes, quae dorso collove d
mantur , & olim non abalienabantur ex j re Quiritium sne actu civili , sine nexus aut cessionis in iure solemnitate , vid. Ulpian. tit.
Is . in fragm. Raevard. ad leg. I 2. ab. cap. I s. Corporales res Nam res incorporales proprie traditionem non recipiunt, I. I. f. Fiter 1. de act. empl. I. servus 43. 6. I. bee tit.
uti nec possessionem , t. 4. f. si viam et . de uv. in v c. Sed est in his , quod vice traditionis iungatur, patientia domini, & vice ap- Irehensionis possessionisque sit usus illius, cui ominus hujusmodi ius quaestum vult , I. ultide sem. ι. 3. in m. de Misse. d. i. 3. g. si iter. de
A domino Qui scilicet liberam rerum suarum administrationem habeat. Nihil autem interest , utrum ipse dominus rem suam alicui
transferendi causa tradat , an voluntate ejus alius , procurator puta , aut creditor , f. nihil autem εχ. ins eod. f. I. ins quib. al. Iie. aut
etiam alii qui iure pro dominis habentur , ut
tutores & curatores, I. bona fidei Ios. de verb. An. i. non omni I s. in I. lex 22. C. de iam. tui.
Tradita alienatur Non minus videlicet pleno iure , quam si mancipata aut iure cessa esset, sublato antiquo discrimine dominii, I. Mn.
C. de nud. jur. Ruir. toli. Etenim duo antiquitus suere dominorum genera, naturale unum,
quod in bonis a alterum civile sive legitimum, quod ex iure Quiritium appellabatur , & vel
nudum erat, vel plenum. Si, verbi causa, civis Romanus a cive Romano servum emisset, isque ei traditus esset, neque tamen mancipatus aut celsus in iure , neque ab eo possessus, is servus in bonis quidem emptoris erat 3 ex jure vero Quiritium non erat, sed eo iure manebat venditoris , quamdiu mancipatus , in iure cessus , aut ulucaptus non esset. Jus hoc Quiritium sbi asserebat , qui vindicabat hae vulgata formula, Hunc ego hominem ex jure miritium meum esse o , ι. I. de rei vind. Hi ne &illa judicis dati formula apud Cic. 4. in Verri Cap. ia. Si paνet fundum Capenatem, quo de agiatur , ex jure Auisitium P. Servilii esse, vide si Theoph. ι t. deliberi. Ulp. d. tit. Is . Briston.
. antiq. 22. Raevard. d. c. p. I s. Erat autem
ejus, qui in bonis habebat causa potior, quam domini ex iure Quiritiarii : nam si servus U-
275쪽
terius in bonis , alterius ex iure Quiritium enset, ex omnibus causis acquirebat ei, cujus in bonis erat, Ulp. d. eir. I p. f. penuit. Qua de causa Iustinianus nudum hoc di inane Quiritium aus sustulit , d. IV. Mn. C. de nud. Iur. aeui . eoll. Tributaria praedia eodem modo alienantu Dixit, res omnes, cujulcumque generis sint, tr ditione alienari, hoc est, ut omnes exponunt, non minus res mancipi quam nec mancipi. Hinc infert etiam , eodem modo alienari prae dia provincialia. Atqui hic praedia tuere res nec mancipi : res autem nec mancipi etiam veteri ' jure nuda traditione abalienabantur, Ulp. d. tit. f. s. Unde videtur ex contrariose inserendum fuisse, Itaque Dalica quo Irae prae
dia eodem modo alienantur. Verum alio rei pice
re Imperatorem , ex sequentibus apparet , ad exequationem videlicet juris tridiorum Provincialium N Italicorum , crius ipse primus auctor est, I. un. C. de Uuc. Olim agri N praedia I in Provinciis non erant pleno jure possessorum , sed usu & fructu dumtaxat: summo autem iure propria erant populi Romani, quippe quae pridia cum primum jure belli una cum poste ribus in jus & ditionem Populi victoris venissent, hoc est, publica facta essent populi Romani , saepe provincialibus seu veteribus dominis denuo utenda & fruenda concedebantur, imposito annuo vectigali aut tribu to in argumentum retentae proprietatis aut
summi juris. Unde est, quod praedia ista a ponsessoribus mancipio dari non poterant , nec ab alio usucapi, sed longi dumtaxat temporis
Iossessione illud quod dixi jus in iis acquiri:
e quo uberius tit. s. Poterat&nuda traditione jus idem in quosvis alios transferri , salva scilicet semper manente proprietate populo aut Principi. Igitur quod ae hisce praediis ait, eodem illa modo alienari , sic accipiendum est, alienari plene & persecte , simpliciterque traditione transferri in accipientem verum &justum dominium : idem nimirum, quod nunc quisque dominus in re sua qualibet habet, sublata rerum & dominiorum distinctione , d. L
ranis. Atque hinc patet constitutione Antonini, qui provincialibus omnibus jus civitatis dedit, L in orb. I . de flat. bom. effectum non esse ut tolum provinciale ejusdem iuris esset cum solo Italico. Primus enim Justinianus di Diarentiam sustulit, voluitque, eodem jure praedia omnia censeri, d. I. un. C. de Uuc. trans.
ex hoe text. Obiter addo ius illv l vetvs provincialium possessorum non fuisse ius personale, quale est ususDuctus : sed reale di proximum dominio , cujusmodi est emphyleutieum , Nquod vulgo appellatur dominum utile. Nam de possessiones tuas haeredibus relinquere, & cuivis extraneo in jure cedere , Ulp. d. tit. I s. s. 8. Theoph. bie , & servitutem his imponere poterant, L 3. C. desere. Sunt autem sipendiaria in tributaru pνadi qua in nominetra Nemo hinc colligat , praeuia omnia , quae in provinciis erant , vectigalia fuisse. Certum enim est, multas civitates beneficio populi aut Principum jus habuisse Latii sive Italiae & sine eo iure colonias nonnullas provinciales & civitates immunes fuisse , ι. i. i. pen. I. ult. deeen . Cic. 3. in Verri Plin. l. 3. nat. bs. c. s. er D. Sed hic sensus est , praedia , quae in Provinciis sunt, quae stipendium aut tributum pendunt, stipendiaria dici & tributaria , uti possessores eorum dicuntur stipendiarii & tributarii. Tributum, si Theophilo credimus , inferebatur Principi, stipendium populo. Hinc Provinciae Caesaris tributariae , populi stipendiariae. De quo tamen dubito , magisque puto verba ista dici συνοίμως. Nam constat , Prinei pes sensim sibi 3 Provincias omnes seposuisse , neque diu ratam mansisse partitionem illam Provinciarum quam cum populo Augustum secisse resert Suet. c. T. Certe tempore Justiniani, ut fisci &aera--rii, ita &stipendii di tributi nulla fuit differentia. In libris Pand. aliquando separantur,
ut in l. r. f. a. de usus let. neque I 3. de imp. in res dor. I. aufertur 46. f. quἰ compensationem de jur. AD. Sed tamen συνομμα esse ex auctoritate Pomponii refert Ulpian. I. si ager EI. I. I. de verb. Iun. Stipendium, inquit, a stipe v- peliatum es, quod per stiper, id es , modio aera
colligatur. Idem boe etiam tributum appeliari Pomponius ait. Et sanὸ , inquit , a pellatur a contributione tributum, vel ex eo , quod militibus tribuatur , ita & Festus in voce Tributum. Varro autem ι. . de ling. sic dictum scribit, quod tributum a singulis pro portione eensus exigeba ur. Neque solum initio, ut ex Cic. Caes. Liv. Plin.
Gellio discimus , stipendium & tributum promi lcue appellata est ea pecunia , quae populo imperabatur & colsigebatur in publicum , ut ex ea miles sustentaretur : sed etiam apud posteriores, Sueton. Eutrop. Sextum Rustum, promiscuum eorumdem verborum usum reperias, ut obiervavit D. Cui ac. 7. obf. I. In eo
sane aliqua differentia est , quod plerumque
stipendium , non tributum , appellamus aes, quod ex tributo militibus solvitur 3 unde stipendia facere &c. Petilius Cerealis apud Tacit. lib. . bist. cap. q. Neque quier, inquir, geritium sine armis, neque arma sine stipendiis, neque
276쪽
ue stipendῖ, sine tributis baberi queunt. Verum Me ad praesentem disputationem non pertinet. Illud verum esse ostendit antiquitas, quod D. Hotomannus hic notat , provincialium alios vectigales fuisse , alios stipendiarios , sive tributarios. Vectigales , qui incertum Vectigal solvebant, ut decimam partem frugum: unde Decumani dicti, & eorum ager decuma nus , de quibus multa Cicero 3. in Verr. Stipendiarios, qui certum vectigal in pecunia vel etiam in frumento pendebanti Quod & tributum seu stipendium , teste Cicerone s. in Vere. stipendiarium, dicebatur. Quamquam vectigalis appellatio latius patuit,easque etiam pecunias Comprehendit, quae vel portorii, vel scripturae, vel salis, aut vicesimae nomine exigebantur , de quo in praesentia non quaeritur,
ι. Mit. Decies 8. de publican. consule Sigon. I. de iur. civ. Rom. I s. Frei g. in lib. 3. Cic. in Verr. GCed. ad L in re publica tr. 6. i. σ i. si ager 2 T. de verb. sign. VINN. Accuratius haec omnia exponitV. C. Petr. Burmannus de vi tigalibus PopuIi Rom. qui hic omnino conserendus. HEIN. Tax TU ω
4r. Vendita vero res em tradita uon aliter emptori acquirunt- , quam si is venditori pretium solverit, vel alio modo ei satisfeceris , veluti ex promissore aut pignore dato : quod quamquam e vetue lege duodecim tabularum , tamen rectὸ dieitu π jure gentium , id est jure naturali , id ef i. Sed si is qui vendidit , fidem emptaris sequu- ινι fuerit, dicendum est, statim rem emptoris fleri.
COMMENTARIM s. x cur ex eat eris causis dominium traditione statim transeat , ex ea a emprionis non aliter
2 Satisfacere ex solvere , item Mejubere , tr ese promittere , quomodo disserans 3 an praesumatur venditor fidem emptoris secutus ex eo , quod simplisiter rem tradiderit 4 Ad translationem rerum immobilium quae jure civili Baraiorum desiderentur
inod hic traditur , proprium est emptio
nis. Ex alia causa si quis rem suam - sciens tradiderit, statim eam facit ac- ei Pientis , neque amplius quicquam ad translationem dominii requirimus : in emptione vero & tertium exigitur, ut pretium solutum
sit, aut necessitas eius solvendi in praesentia remisia. Cur vero tam varie Nimirum quia in caeteris , qui rem suam scientes ex justa causa tradunt, veluti ex causa donationis, dotis , legati, &c. voluntas transserendi manifesta est , in venditore non est, si nihil amplius de voluntate ejus constet; quippe qui ex communi hominum sensu hac lege & conditione Potius rem , quam vendidit & tradidit, transferre voluisse censeri debeat, si pecunia
sibi soluta fit, hanc enim spectat, di protinus sibi numerari velle videtur , qui rem vendit quam animum habuisse rem suam pure &simpliciter in emptorem transferendi. Constat autem, ejus, quod sub conditione datur aut traditur , dominium in accipientem non
statim transferre , I. 8. de reb. credis
Ves alia modo ei satisfeceris Traditur hoc
idem I. quod vendidi I9. de eoni. empl. I. s. g. pen. de trib. a I. fac. ι. ut res s 3. de coni. e t.
Satisfaciendi verbum generalius est , quam sol- , vendi. Qui solvit, utique & satisfacit : at non omnis satisfactio solutio est. Satisfacit & qui non liberatur , veluti si quis fideiussis rem vel Pignora det: solutione vero obligatio tollitur. Ait, ei satisfecerit 3 nimirum venditon volentidi fide jussorem vel pignus loco solutionis acciapienti : neque enim cositur creditor admittere satisfactionem vice solutionis, Ieg. s. s. Ιἀquib. mod. pign. I. Io. de pign. My. non magis quam tolutionem alterius rei, quam quae debetur , ιδ. a. f. de reb. eria. I. Iε. π seqv. C.
de foliat. Expromissere Hoc nomine etiam fideiussor hic intelligi videtur, ut in I. 4. f. 3. de rejud. Certum enim est , tam fidei utare quam expromi rore dato , rem emptoris fieri , d. I. Merea s . de coni. empl. Enimvero cum propri Eloquuntur Jurisconsulti , fidei utarem , quem
alio nomine ad promitarem vocant, L Ii veros . f. Φ. sol. matri ι. in o=nnibus 43. de soluti separant ab expromissore , ut in L L s 3. de contr. empl. i. qui Ilibertinus 37. g. ult. de op. Iiaberi. Expromis r is proprie dicitur, qui alienam obligationem novandi animo in se suscipit , IV. Miι. de sen. Mae. d. I. qui libertinus IT. f. 4. de op. lib. & simpliciter reus appellatur, I. I. s.servus 8. derit. mal. Lsi vero 64. f. q.set. mare. nempe quia promissor debitorem liberat, di vice ejus. se solum debitorem constituit. Fideiussione autem nulla sit novatio, aut
primi debitoris liberatio : sed fideiussoris obligatio , ut pignus, accessio est principalis obligationis, g. Mejuseres f. ins dest j f. l. in
omnibus 43. de solui. aeuamquam cavetur lege a a. tab. Pleraque quae
277쪽
quae lege ra. tabularum cauta sunt, rationem civilem habent, formulasque & solemnia spectant , ut liquet ex fragmentis , quae a viris doctis colle eta in manibus studi olorum ver lau- tur : non tamen omnia. Nam quod placet, rem venditam non aliter emptoris fieri, quam
si pretium venditori solutum sit , aut satis eo nomine factum , id iure & ratione naturali, ea quam dixi efficitur : & tamen id iplum quoque lege duodecim tab. cautum. Non rectε igitur sic collegeris , id cautum est lege civili, ergo est juris mere positivi; aut, ergo id non efficitur jure gentium sive naturali. VINN. Inde vero est , quod in traditionibus , quae nexu Scmancipio fiebant, adhibenda esset aenea libra,& emptor eam aere percuteret, indeque aes daret ei, a quo mancipio acciperet. Vid. G-ii fragmentum apud Boethium in Coment. ad Cic. Top. lib. 3. Non enim translatum credebatur dominium , nisi satisfactum esset mancipanti. HEl N.
Fidem emptoris securus fuerit Id est , fidem emptori de pretio habuerit siue ulla satisfac
circumstantiis aettimandum , veluti si dies s lutioni dicta sit, ieg. 3. Cod. de pact int. empl. in υend. aut si, cum emptor Pecuniam ad manum non haberet, venditor dixerit, I, licet: nunc non requiro : Postea dabis. Plane si nulla mentio facta sit de pretio postea ibi vendo, 3 ex eo solo quod venditor rem tradidit, censeri non debet fidem emptori habuisse, ut hic locus&d. I. I s. apertissime ostendunt. Adeoque regula illa , quam hic ex communi opinione Schneid. tradit; In dubio qui rem venditam simplieite emptori tradit , sequi videtur F-dem emptorir, nisi contrarium appareat; convcr- tenda est , & sie concipienda : In dubio qui reme tori tradit , non videtur sequi fidem emptorii, nisi emptor contrarium doceat. Atque ita com- muniter DD. suo tempore tenuit se refert Jo. Fab. & probant Hesemb. de Bach ov. Jure civili Batavorum ad translationem sive alienationem praediorum, centuum , decimarum, aliarumque rerum immobilium non sufficit eam privarim traditam esse , licet a domino , qui lenam rerum suarum administrationem ha-et; led necesse in I ut earum rerum traditio fiat publice & coram judice eius loci, in quo sitae sunt. Privatim aut apud alium judicem facta , nullius momenti habetur : exceptis bonis seudalibus , quorum traditio facienda coram domino studi, eiusve Uicario , &paribus curiae. Hoc enim clim antea quibundam dumtaxat in locis ex coaluetudine oblei Varetur , generali lege sancitum est a Carolo Quinto anno i s as. Ab Ordinibus additum, ut hujusmodi traditiones actis insinuarentur, hoc est , referrentur in litteras publicas: & fiex causa venditionis aut permutationis fierent , quadragesima pretii aut iussae rei aestimationis in usum publicum fisco poneretur,
42. Nibli autem interest, utrum ipse dominus
tradat alicui rem suam, aut voluntate ejus altus,
cui ejur rei possessio pe missa sit. Aua ratisne flcui libera tintiersorum negotiorum admini rario permissa fuerit a domino, isque ex iiι negotiis rem vendiderit, in tradiderit; uerit eam accipientis. COMMENTARIUS. r. Distinctio , quis vulgo At inter procuratorem, cui simpliciter rerum omnium adminbgratia commissa es s ty procuratorum m ιibera, ω loquuntur , Iate improbatur.
CVm ad dominium traditione transserenis
dum necesse sit, ut dictum est, ut res tradatur a domino, hoc nunc ex CajO leg. sis f. nibu autem hoc tit. declarat Imp. atque sic esse accipiendum ait, ut nihil intersit, utrum dominus ipse per te rem alicui tradat, an alius
voluntate ejus : quippe quod quis Per alium facit, dum ei mandat aut jubet, ut faciat,
id ipsum eum facere videri, leg. s 3. de admistui. LI. f. dejecisse ii. de vi σ de υἰ arm.
Cui ejus rei possessio permissa est Hotom restituit , eui uui rei potestas permissa est , quod quidem senium habet commodiorem: sed tota haec adjectio abest a Caio, & parat hrast. Graeco. Unde suspicor , glossema esse, quod intextum rept avit : ob eamque cauiam etiam 1 Cujacio hoc omissum. Si cui Lbera universorum negotiorum Si nominatim alicui mandatum tu , ut rem tradat, nemo ambigit, quin si mandato persevcrante id faciat, dominium ejus rei transi cratur in accipientem , ι. solutum et I. g. iat. de piguis asy. teg. restituta 3 7. in M. pr. ad Ien. Treb. I.
fundi II. de acq. pus nec ulla hic exceptio est : quoniam in i Peciali mandato non potest dubitari de voluntate domini. An autem Mmandati generalis haec vis sit , ut procurator cui universorum bonorum administratio perin
278쪽
DE RERυΜ Div IIIo NE, ET Ac QUIREND. IPSARU Μ DOΜINI o. a imita est, possit rem ad administrationem suam
pertinentem sine exceptione alienare , aut in alium transferre , quaeri solet, DD. comm. duo genera ejul modi procuratorum faciunt, unum eorum , quibus simpliciter rerum omnium administratio commissa est ι alterum, quibus commissa est libera , nominatim scit. hoc adjecto, & procuratorem cum libera sic loquuntur etiam jus rem alienandi habere contendunt, modo ne id fiat animo donandi : eum autem , cui simpliciter administratio mandata est , nihil alienare posse praeter fructus, aut res alias, quae facile corrumpi ponsunt. Vertim haec distinctio ut commentitia& Veteribus incognita , a Duar. ad leg. I. g.
per procuratorem 2 o. de acq. poss. Don. . eom.
Is . Vaud. I. quas. 4 . & aliis nonnullis doctis viris reiicitur. Et vero si ex manlato aestimandum, quid euique liceat in re aliena, dicendum omnino videtur , parem esse debere horum procuratorum potestatem 3 nec quod alteri non licet, id alteri in re dominica Iicere. Quid enim interest , simpliciter alie ui bonorum universorum administratio mandatast, an mandata adjecto verbo , libera Non magis haec differunt. quam haeres simpliciter institutus , & institutus ex asse. Administratio quantumvis simpliciter tradita , nihilominus libera tradita intelligitur: quippe quam libere exercere liceat in rebus omnibus , nec
minus libere , quam si specialiter de singulis rixandatum esset, excepto si quid generali cuiusmolicumque mandato non continetur: qua-ia sunt donatio, leg. 7. de donat. manumissio, Ieg. servus i 3. de manumiss rei dominicae pro alio obligatio , Ieg. r. g. qua res pign. dat. Iiberatio pignoris aut hyyothecae , leg. T. g. r. Wib. mia. ρign. ΡIυ. item quaevis alia iuris domini remissio , Ieg. mandato so. de procur. I. raser x 2. C. de transact. alienatio quoque re rum domini , quam non exigit ratio administrationis, Ieg. proeurator tutorum 63. de procur. iuncti Ieg. I a. ex ult. de eurinu . I. procuratorem 16. Cod. de proc. l. I .f. I. de Us proc. Caes. Hinc
cui simpliciter rerum gerendarum provincia demandata est , rem domini in iudicium deducit, leg. ri. de pact. quod illis tantum licet,
qui domini loco habentur , Ieg. tutor. 22. σιeg. 27. de adm. tui. potest exigere & accipere , IN. II . de pact. I. qui bominum S.I. de foliis. creditoribus solvere, Ieg. quolibet 87. eod. rit. novare , I. 2 o. g. I. de novat. potest transigere , pacisci, iusiurandum deserre, d. I. prae-
es Ιχ. C. de transact. d. t. I t. de pact. I. jusju-wandum II. f. ult. de jurejur. modo ea faciat
in re dubia & probationibus deficientibus,arg.
ni pignori dare , si mandatum accepit ab eo,' qui sub pignoribus solebat mutuas pecunias
accipere, i. I 2. de pign. My. Potest vendere ea , quae servando servari non possunt , tu. procurator ε 3. de procur. & quatenus negotiorum exigit administratio , etiam alia quaedam ob magnam utilitatem alienare , arg. I. . . I. MII. de eur. fur. Non debet plus licere ei,
cui libera administratio permissa est I ut enim maxime libera sit administratio,tamen est nihil amplius. Quod igitur de hujusmodi procuratore traditur , posse eum aliud pro alio permutare , ι. procurator s 8. de proe. hoc & in superiore verum est: in utroque autem se accipiendum , si conditio & ratio administrationis id flagitet. Eodemque modo etiam accipi debet, quod hoc loco & apud Caium , d. l.
s. f. eod. relatum est , procuratorem cum
libera rem ex negotiis sibi commissis vendendo & tradendo facere accipientis. Plane potest mandatum ita concipi, ut .post generalem clausulam quaedam etiam specialiter exprimantur : quae alioqui aut non concessa, aut non tam planε concessa intelliguntur, ut in spe
mentum , quod ab administratione peculii sumptum , ad distinctionem suam probandam DD. afferunt, nullum est , & distinctio administrationis peculii in simplicem & liberam,
ex IV. I . Cod. quod eum eo qui in al. mr. ipsa quoque suspecta , conser. IV. si eonvenerit I p. s. ult. de pign. My. ι . si quis i. g. ult. de rei vind. I. pen. g. 3. de div. ex temp. praese. I. II. in M. de cond. ind. I. libera 48. pr. σ f. r. depecia. I. ult. de novat. i. contra 28. 6. 3. de pass. Ieg. 8. s. an pacisci s. quib. mod. pign. Atque hoc etiam Vaudus animadvertit d. Ioe. qui etiam
contendit, plus licere filiosam. aut servo liberam peculii administrationem habentibus in administratione rei peculiaris 3 quam procuratori universorum bonorum in rebus mandatis: propterea quod peculium est quasi proprium patrimonium servi filiive familias substantia & rationibus domini patrisve separatum atque abstractum, Ieg. s. l. peculium
de pecvi. quod longe diversum si in procuratore. Ad haes , unam eamdemque servi & domini , unam patris & filii personam viderisi
sub st. f. q. π f. post mortem ret. ins de inuis'. Utcumque sit , certὶ alienationem ut donent, aut jus aliquando gratuito remittant, vi g neralis mandati non habent, t. I. g. si servum
8. de don. int. vir. σ uxor. I. I. g. I. qtiae res
279쪽
De quasi traditione. Si traditio ex alia
4 . Interdum etiam sine traditione nuda vo- Iunias domini susscit ad rem transferendam , velati si rem , quam tibi aliquis commodaverit, aut Iecaverit, aut apud te deposuerit, postea aut ven-dikerit tibi , aut donaverit , aut dotis nomine dederit. Auamvis enim ex ea causa tibi eam non tradiderit 3 eo tamen ipso, quod patitur tuam esse,
statim tibi acquiritur proprietas , perinde ac si eo nomine tibi tradita fuisset. N o T IE . 43. Perinde ae si eo nom ne Fictione scille.
brevis manus, iit una actio hic occultetur, leg. . f.pen. D. de don. int. vir. . ux. Fingitur res
ex priore causa restituta,& ex posteriore denuo tradita.
DIctum est in explicatione g. per tria tion.
go. Dp. eod. dominia rerum transferri non nudis pactis , sed traditione. Nihil autem interesse , an vere traditio fiat & natura- Iiter, an ficte & per repraesentationem. Fictae traditionis usus in rebus incorporalibus necessarius est 3 utpote quae natura traditionem non recipiunt , I. servus 43. f. I. boc tit. pro traditione autem in his est utendi concessio, I. ult. deferv. l. I .de r. in aliis rebus propter commoditatem recepta , quo expeditior esset ratio commerciorum. Et in his rebus
fingitur traditio intervenire, si ea vel notafive symbolo aut alia re quapiam repraesentetur , vel res geratur brevi manu. De ea , quae symbolo fit , dicetur s. proximo. Fictione brevis manus traditio fit, cum vel rem meam, uae apud te sit, ex alia causa tibi vendo autono , ad quam speciem pertinent exempla hoc f. pro posta ex Cato I. s. f. interdum s. eod. vel cum eum , qui mihi dare volebat, aut debebat, jussero tibi dare, I. I. s. pen. σ
Nuda voluntas Non quae plane & per se nuda sit, aut praeter consensum nihiI habeat, quemadmodum cum dicimus , ex pacto nudo actionem non nasci , nudum intelligimus, quod simpliciter nudum est, hoc est, tale, quod praeter conventionem nihil causae habeat ad obligandum eum, qui pactus est; l. 7. S. . deTIT. I. a I. I. I o. c. eod. Nam cum ne actio quidem ex hoc genere pacti competat ad dominium adipiscendum , plusquam manifestum est, dominium ex eo transsciri non posse. Non etiam quae nuda st ab omni traditione: quomodo nuda pacta accipimus, cum traditionibus in genere Opponuntur , I. traditionibus 1 o. C. depact. & pignus nuda conventione contrahi dicitur , qua convenit: ut res pignori sit sine ulla traditione , I. I. de pign. act. Sed nuda ex comparatione eius rei, cui hoc loco opponitur , id est , nuda a vera & naturali traditi ne , quae causam transferendi sequatur. Nams nuda st ab omni non tantum reali , sed etiam ficta & symbolica traditione , sola v Iunias dominium transferre non potest. Eodem sentu quarumdam rerum pollessio animo apprehendi dicitur , i. antep. de aeq. pus nismirum oppostive ad actualem dc naturaum apprehensionem. Commodaverit, Iccaverit, aut apud te deposue
rit Vel etiam pignori tisi dederit, leg. s. f.
I. de pub. in rem aes. Nec videberis causam
possessionis tibi mutare, qui ne possidebas quidem , I. I. g. sed fl xo. de aeq. ptis. Sed des rem meam possideas , & eam tibi vendam, aut tibi habere iubeam, fiet tua, quamvis Ponsessio apud me non fuerit, i. si servus 21. 6. I. hse tit. I. Io. de donat. I. si rem εχ. de mict. Ad hoc genus fictae traditionis etiam pertinent species, l. 3. f. pen. σ uIt. de Gn. int. vir. σώχ. s iὸ quod alius mihi dare volebat, jusserim Τitio dari : quamvis fictio nonnihil dissimilis , & inter tres personaS. Perinde ae si eo nomine i bi tradita esset APparet , hic actum aliquem adscisci sue fingi,
ut pro traditione sit; cum causam transfereni nulla sequatur traditio secundum ordinem naturae r & ideo in proposto dicitur res pro tradita haberi, d. I. si rem 61. de evict. & hoe g. dominium transferri nuda voluntate. Fictio sive cogitatio talis est : creditur res tibi commodata aut apud te deposita, domino, qui eam postea tibi vendidit aut donavit, restituta , atque ab eo mox ex ea causa tibi tradita. Quod a Consultis ideo excogitatum est, quia hoc modo celerius & sne inutili circuita ad finem propositum perveniatur , d. i. 3. f. pen. de dos . int. vir. se ux. Unde in simili ι si debitorem meum iusserim tibi dare , fingitur brevi manu acceptum a me, & tibi datum, ut una actio hic occultetur , d. I. . f. pen. σ MD. I. licet 43. f. I. de jur. dot. Eadem fictio intervenit & in iis, quae singulariter circa pecuniam creditam recepta esse scribit Ulp. I.
gularia I s. de reb. cred. sive res geratur intexcres
280쪽
DE RERUΜ DIVIsIONE, ET ACQUIREND. Ips ARU Μ DOMINIO erex personas , veluti si Titium pecuniam, quae m mihi debebat , jusserim Seici mutuo dare ; sive inter duas , puta si convenerit, ut pecuniam , quam tu mihi ex mandati causa debes , crediti nomine retineas. In utraque enim hac specie fingitur mihi data pecunia, de a me ad te aut ad Seium profecta : quamquam Africanus stricti iuris retinentior fictionem in
tam non videtur admittere in specie posteriore , vid ι. qui negotia. 3 . mand. eiusque Inter-Pretem Cujac. g. ad African. Sunt tamen,
qui putant, absentiam debitoris impedire fictionem brevis manus , quasi factum fingi non possit iure , nisi & per rerum naturam fieri Potuerit, per I. falsus 4 I. g. a. de Dei. & ideo Ulp. sententiam admittendam cesti , si debitor praesens sit de paratus pecuniam numerare: Asticani , in debitore absente, aut qui pecuniam ad manum non habeat: quippe diserte Africanum loqui de eo , qui epistolam misit ad creditorem , ac proide de eo , qui absit.
D. Don. in a. I. singularia. I s. de reb. cred.
m. 2 r.er seq. Ulut ili, hoc iure non utimur, vi absentia huiusmodi fictiones non impediat. Plura diximus lib. I. seIect. qu s. c. o. Potest & sine nota actus aliquis traditionem repraesentare et nam si in re praesenti & aperia dominus eam se mihi tradere dicat, ego sim hoc animo , ut velim possi lare i hic placuit me possessionem nancisci oculis & affectu, pe indeque hoc haberi , ac si pedem finibus intulissem , corpore ac manu rem apprehendinsem , I. r. g. pen. ιδ. quod meo. 13. s. t. de acquir. possessSimuI atque eIaves borrei tradideris Clavibus horrei aut cellae traditis , etsi merces incluta frumentum , vinum oculis & sensibus non subiiciantur , earum tamen rerum possessio &dominium nobis acquiritur , haud secus ac si res ipsae conditae nobis traditae essent, dict. IV.
qua ratione. s. f. item si s. d. i. r. s. penula. I. clavibur. 7 . de eontr. e t. Caeterum hoc ita,
si elaves traditae sat apud ipsum locum, in quo res conditae sunt, dict. l. elavἰbui. 74. Nam de symbolica traditio esse debet, ut per eam res potestati nostrae statim subiiciatur : quod non fit, si alibi claves tradantur : & ideo rectE hoc expressit Theoph. ιαν τῆ Tax TUS Tax τ Us.
44. Item si quis mereti in horreo depositar vendiderit , simul atque elaves horrei tradiderit emptori tranfert p oprietatem mercium ad emptorem. N o T AE
s. me amplius ἰnterdum π In Ineertam pre-fonam collata voluntas domini transfert rei proprietatem : ut ecce , praetorer in consules , eum
in filia jactant in vulgur , ignorant quid eorum qui ue sit excepturus 3 π tamen quia volunt, quod quisque adceperit , ejus esse , flatim eum dominum effleiunt. 44. Tradἰderit emptori Apud horeum , dict. I. 74. in re praesenti , I. I. g. penult. D. de ae
Hoc f. agitur de eo genere fictae traditiotis, quae nota aliqua aut symbolo veram repraesentat , cuius una species proponitur, si mercibus certo loco conclusis , quas dominus mihi tr1litas velit, claves eius loci mihi tradantur , ex dict. I. qua ratione s. f. item si s. Foe tit. Sunt autem huius generis & aliae species , veluti traditio instrumenti, quo tradito res ipsa, de qua alienanda in eo agitur, tradita & translata intelligitur , I. I. C. de don. Trabium & tignorum obsignatio pro eorum traditione valet, seg. quia si I . g. I. de per. σeom. ei vind. Item custodis appositio, si res non facile loco moveri possint propter magnitudinem ponderis , i. Mupen. de acquir. possessCOMMENTARI Us.
ΕΤ si regulariter in transsatione dominii
non minus persona accipientis quam tradentis certa esse debet , ut affectus ab utraque parte contrahentium concurrat, I. in omnibus. s s. de obi. Ur H. evenit tamen interdum , ut dominium per traditionem transeat in personam accipientis incertam, veluti cum
missilia jactantur aut sparguntur in vulgus; quod exemplum hoc loco proponitur , I. s. g. pen. eos. etenim qui pecunias suas ita spargit aut proiicit; in nullius certae personae desti nationem fertur , & plane ignorat, quis
quid earum rerum sit accepturus. Utique ta-mpn quia palam est , velle eum quod quisque ex sparso apprehenderit id sbi habere; aequissimum est & naturali rationi consen caneum, ratam haberi domini voluntatem , arg. g. peretraditionem εο . svr. eod. Poterat videri, quod