Arnoldi Vinnii ... In quatuor libros Institutionum Imperialium commentarius academicus et forensis

발행: 1767년

분량: 670페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

re videatur , sic enim scribit I. s. cap. I. Iu

menta nomen a re traxerunt, quὀd nostrum Iaborem veI onera subvectando vel arando juvarent.

Iumentum igitur . ὐπeζυγι .Quid si dicamus, exempli dumtaxat caula jumenti mentionem factam Ut enim reponas

armentum , aut retineas jumentum , non continebitur verbis definitionis actus ovium, caprarum, & reliquorum minorum pecorum, quibus proprie gregis non armenti aut iumenti appellatio convenit , d. i. 8 I. g. armento 4. de legat 3. d. I. I 8. f. . de aed. edict. I. I. f. ult. de rei vind.4 Vel oebi Ium Hic iterum Hotomannus contendit legendum esse, non etiam υebicuium. Sed profecta nimis confidenter: non enim hoc tantum loco, verum etiam infinitis alus jus agendi vehiculum actu contineri a veteribus traditum est, d. I. r. l. 7. ι. I 2. eod. I. I I. quem inad. serυ. am. idemque manifeste colligitur ex IV. t I. g. r. de areept. Nam si non actus, sed viae proprium esset vehiculum agere ; non debuit Jureconsultus liberare eum , qui viam promisit, si stipulator viae iter & actum tantum accepto tulerit. At quo argumento con vellere conatur , quod tam constanter tradiis

tur Nimirum quia alioqui nulla futura sit inter actum & viam differentia. Sed hoc falsum esse ostendemus in explicatione definitionis viae. Nihil Hotomannum juvat, quod scribit Pompon. I. i 3. de se . Si via concessa sieram angusti loci demonstratione facta , ut jumentum dumtaxat duci possit, non etiam vehiculum , actum magis, quam viam, acquisitum videri. Non enim ut via semper & natura sua utrumque ius continet, & iumentum agendi & ducendi vehiculum, ita & actus, sed aliquando illud dumtaxat, non hoc , puta si vel expresse convenerit, ut actus esset sine iure agendi vehiculum , vel tacite idem actum est , ut in specie , d. t. i 3. de serv. Atque hoc satis ostendunt verba ipsa hujus definitionis, quibus actui non utrumque conjunctim , sed hoe vel illud disiunctim tribuitur. Itaque &Graeci minus plene actum vertunt αμαξικυόδόν. ViNN. Rem expedivisse videtur Illustris Corn. van. Bynhers hoeli Obs. IV. 7. ubi docet , intelligi vehiculum quod agi solet, vel propelli , vel manu trahi, id est, currum trusatilem. Quod & spatium quatuor pedum postulat, quibus circumscriptum fuisse actam docet Varro de L. L. IU. 4. HEi N.

ti potest etiam sine iumento Τraditur hoe

& verissimum esse docet t. qui usu infructum s 8. da virborum Oblig. Ubi Julianus reteri, eum, TIT. III.

qui actum stipulatus postea iter stipulatur, osteriore stipulatione nihil agere , scuti qui ecem , deinde quinque stipulatur. Quod &apud Ulpianum relatum est ι. s. s. uit de novat. Falso , si actus tacite non contineret etiam ius eundi sine iumento sue iter separatum. Neque tamen hoc ita accipimus , quasi iter separatum sit de essentia i phus actus, &sine eo actus consistere aut constitui non ponsit , sed hoc dicimus , & actu constituto regulariter , & ex tacita voluntate & sententia constituentis, etiam iter sine iumento conce

sum inteligi, arg. I. non debet 2I. l. in eo I Io. de reg. jur. e. cui licet eod. in s. Atque ideo jus agendi dumtaxat, non etiam eundi, ambulandi , in definitione actus exprimitur. Adhaee , si actus essentialiter etiam iter contineret , quo utimur sine iumento, nullius momenti esset conventio , ut actus sit fine itine re , contra ι. 4. g. r. si se . vind. Non obtatat, quod apud Paulum legimus , actu legato iter frustra adimi, I. i. de adim. IV. Nam ratio subjecta non obscure arguit loqui Jurisconsultum de itinere , quo necessario utimur in ipso actu, cum jumentum aut vehiculum agimus. Ait enim , ideo iter frustra adimi, quia numquam actus sine itinere esse potest. Sed nee iter videri poterit ea ademptione detractum , quod sine iumento est, quia per se non est legatum , atque ita actus potius in nriura sua , & qualis regulariter est , relictus. Plane si testator nominatim hoc iter ademerit, hoc est, expresse vetuerit ire sine iumento ; nullus dubitat, quin utilis sit ademptio , arg. d. i. 6. g. r. si ferv. υind. Et est in proposito eadem fere ratio itineri, & actus , quae usus & usuia fructus e nam etsi fructui usus inest , & ideo legato usufructu , usus ademptio nulla, I. I f. I. de Q. & hab. nihil tamen vetat usum a fructu expresse separari, I. s. b. I usu . quemeav. Hinc jam liquet, quid de judicio & usu

Ant. Fabri sentiendum , qui I. I. cos. c. ult. Verba haec , eoque uti potest etiam sine jumento, tot locis expressa , damnare non Veretur , ut emblema imperiti interpretis , consulta D n. II. eom. s. Duar. I. disput. 3r. Bachov. hie π in Treui. vol. I. disp. IT. tbef. Φ.

Via est jus eundi , agendi , ambulandi Via, ut mox subjicitur , iter & actum in se continet , hoc est , ex itinere & actu essentialiter

via constituitur arg. I. I 3. 6. I. de accept. i. s.

si ferv. vind. ac proinde quicquid est in definitionibus itineris & actus, id una definitione viae debuit comprehendi , quod & curiose ab Ulp. I. I. defer υ. prad. rust. & Justinian. hic observatum est. Mirorque adeo viros doctissi

292쪽

DA SERVIT. RUSTICO R. ET URRANOR α c. 2ssmos, Connan. 4. comm. II. & Don. I - quos eius aquae usus pertinet, voluntas exqui- comm. s. pro verbo eundi reponentes Neb ndi, renda est, id est , eorum quibus servitus aequae motos tantum vocis definitae etymologia, quam debetur : quippe cum hic agatur de iure eo- Varro de ling. a vehendo deducit, & analo' rum minuendo , quod omnes tangit , ab om-gia praecedentium definitionum : nam sic bis nibus debet approbari , l. p. de aq. pluv. arc. idem diceretur, cum verbum agendi etiam junct. I. ωIt. C. de auct. praest. Illud hic genera- vectionem contineat, i. q. S. 1. deser M. Quid liter tenendum , neminem posse aquam aut

igitur amplius est in via quam in actu Pri pubicam aut privatam per fundum alienum in s mum hoc , quod via etiam iter in se ἡ ω .s suum ducere , cui non sit haec servitus consti- contineat, ita ut sine jure eundi per se Via tuta a domino illius fundi , t. quemadmodum. intelligi aut constitui non possit 3 in quoi pe- 2'. g. r. ad leg. AqυiL I. 2. Cod. de ferv. necifice differt ab actu , qui potest esse sine itine' minem quoque posse ex suo aquae ductu alterire separato. Deinde etiam hoc, quod Via nun- commodare , nisi id nominatim convenerit, quam esse ootest sine iure ducendi vehiculum, tri. ex meo 24. I. cum essent. 3 I. g. I. de ferv.

actus potest , I. I 3. de servit. Item quod qui praed. νυst. Item jus hoc ad certum usum prae- viam habet, vel iter di actum separatim, vel dii concedi oportere : nam si concessium sit ita, atrumque simul iter & actum , Vel uno Vςrbo ut aqua quocumque duci possit a non fundi, viam vindicare potest : qui vero actium haber, sed personae jus erit, I. pen. eod. i. I. f. praeterea non potest neque iter separatim, neque iter Q. dea . quot. Denique concedi posse ductum di actum coniunctim , sed solummodo actum aquae non tantum praesentis & fluentis , sed

vindicare. Cujac. 22. obf. 3 s. fac. i. 11. g. 6. etiam quaerendae & nondum inventae , I. Labeo de eaee. rei jud. Sunt & aliae quaedam differentiae, Io . eod. hoe t. I. uis. Aserv. vind. add. VveL par. sed minus principales : nam qui Viam habet, hoetit. n. 1. Pet. Greg. q. s trim. I s. Τulden. etiam lapides & tigna trahere , & rerum bai- eommen. Dp. derer. div. e. Ir. fuse Caepoll. de

tam serre , modo ne fructus laedat , Ρος esto serv. νυ. cap. 4. Christin. vol. s. decis. 33. quod ei, qui actum habet , non licet pleri que existimaverunt, I. T. de serv. pr U. dc Τ Ε x Υ u s. potest etiam sine his via constitui. Illud omnino ex accidenti est, quod actus di via aliquan- De servitutibus urbanis.

do differant latitudine , vid. I. 8. I. II. f. 2. eod. add. D. Bus. ad ι. I. eod. Tuld. cst . bis x. Praediorum urbanorum servitutes sunt bae,it. ViNN. Nihil verius , quam in dei nitione stiae ad elis inhaerent , ideo urbanorum praedio-οiae pro eundi legendum esse Neb Mi. Alias rum dicta , quoniam aediflcia omnia urbana prae- nullum esset inter viam & actum discrimen, dia appellamus , et si in villa ad eata sunt. Item Vide sis Viri Summi, Cornes. a Bynyer b. Obs urbanorum praedurum servitutes sunt hae , ut visi T. HEIN. nus onera vicini sustineat, ut in parietem ejus lia me ductus est ius aqua ducenda per θηήμm ceat vicino riguum immittere ; ut stilliciditim, vel Hienum d. I. i. eod. Id fieri solet Vel canλli' sumen recipiat quis in aedes 'as , HI in aream,hus , sue tubis , aut ducto rivo per longitu vel in cloacam, meI non recipiat; in ne altius quia dinem depresso, quo aqua decurrat, i. . S. 3. tollat ades suas : ne luminibus vicini o ciat. de ris. Ducitur autem aqua aut publica aut Privata. Publicam ducere , puta ex flumine N o T AE . Publico , cuique licet : nisi Imperator aut S natus vetent, aut aqua si in ulu publico, pu r. Item urbanorum Ex Caio I. 3. P. V. ubita si flumen sit navigabile , vel ex eo aliud na & aliae add. I. I. I. 3. 4. Is . I s. eod. vigabile fiat, I. 1. de sum. I. ro f. Mit. de σς . Onera vieini Veluti si columna aedium tua-FIuυ. are. aut si periculum sit , ne exare cat, rum onus aedium mearum serat; & hic tu, cu- quamvis navigabile non sit, d. i. I. f. non jus aedes serviunt, columnam reficere dcbes, autem. m. de flum. Sed neque ex castello, Vel ι. 3 d. rit. I. c. g. x. Eserv. vind. qua parte ex rivo, vel ex quo alio loco, qui aquam pu servitus haec spuria , I. I s. g. r. de servit.blicam suscipit, ducere fas est fine permissu Vel non reeipiar Aut meo iure sillicidium

Principis, I. i. g. permittitur. 4r. LX v. seq. de non recipio, aut jure servitutis e naeo iure, si a q. quot a. In concedendo autem jure ducendi non lege civitatis cuique permissum obversa aquam privatam , sive fontis , sive fluminis, in alienum stillicidia habere : jure servitutis, sive putealem , non tantiim eorum , quorum si iure publico cuique pernutam stillicidia sua in loco aqua oritur , verum eorum etiam, ad in alienum averter Ita melius quam Cuiae.

293쪽

& Pae. Quid differant stillicidium & flumen,

disce ex ι. Eo. 6. 3. σ seq. de serv. b. Varr. lib. . de lingua , cap. s. COMMENTARIUS.I Verum non efe, quod quidam tradunt , sola aedisicia bab tandi causa parata urbanorum

praediorum numero censeri.

a Praedia eorum rue jura , si non simpliciter , sed

cum e fectu juris considerentur , numquam Io

eo disingui, sed genere, usu , flue.s ct id intersit inter se/vitutem tigni immittendi π oneris ferendi ; item inter jus projiciendi, X protegendi stu id stillicidium , quid flumen. s υι servitutibus stillicidiorum in suminum, tum

avertendarum , tum non avertendorum.

ε Aa jus altius ιollendi At aliquando prυitus per se.

I Confutatu late sententia Bacbovii contendeatis , jus altius tollendi ty non tollendi esse unam eamdemque servitutem. 3 Plus esse tu servitute ne luminibus of iatur,qu.im vel in altius non tollendi, υei luminum. s C acii in Duarent opinio de Ieriature tuminum refellisur.

Hoc f. agitur de servitutum praedialium

specie altera, praediorum scilicet urbanorum : & ait Imp. eas et se , quae aedificiis inhaerent, atque inde sic dictas , quia omnia aedificia urbana praedia appellamus, cisi in villa aedificata sunt: quod de alibi saepe traditum,

I. I. com. praed. I. urbana familia I ss. I. urbana

praedia i 98. de υεrb. An. Nimirum , ut i uperius obiter monuimus, distinctio haec praediorum non a loco sumitur , sed a materia vel' genere praedii, d. t. Sunt qui a fine sumptam

putant, & ea sola aedificia praediorum urbanorum numero ei se, quae parata sunt habitandi causa , horrea autem , quae ruri aedificantur ad fructus reponendos & custodiendos, magis esse ut praedia rustica censeantur , Caepoll. de

se . urbis cap. II. n. 2. Myns. Wel. Vult. Ne

Broch. r. ag. ys. Sed hoc recte, meo judicio , quod ad propositam tractationem attinet , improbat Bach ovius. Fac enim, alterum ex dominis , qui vicina aut contigua horrea habeant, alte Ii, cui sorte ad grana a paleis repurganda flatu venti opus sit, ut fieri potest, ι. iat. S. I. C. de serv. cessisse servitutem aliatius non tollendi, aut jus alteri constituisse tigni immittendi in parietem horrei sui. Hae servitutes utique urbanae dicendae lunt, non

rusticae. Quid enim interest, horreum aa aliud

aedilicium altius non extollatur In constituendo ; in amittento omnia eadem, idem juris

effectus in oppigneraudo , novo Opere nuntiando. Ratio autem non patitur, ut eadem specie servitus nunc urbana, nunc rustica dicatur. Non est contrarium , quod scribit Neratius ι. a. de ferv. praed. U. rustici praedii servitutem esse , licere altius tollere ex os ere pratorio vicini. Nam praetorium significat id aedificium , in quo dominus , si quando ruri est, habitat, separatum ab habitatione villici, ut

constat ex Columella de re rust. lib. I. c. s. NPalladio lib. i. eap. 8. At tale praedium omnes urbanum esse fatentur. Atque ut demus , appellatione praetorii non tantum villam urbanam , sed aliquando etiam rusticam & frue tuariam quoque significari, ut putat D. deo quod Ulp. d. i. i5 8. de verb. sign. dictu tionis causa, cum praetoria urbanis praediis adnumerat, videtur addidisse , voluptati tantum deferυientia , nemo tamen tam ineptus est, ut putet, Neratium d. t. a. de fero. prad. M . praetorii appellatione intellexisse villam fructuariam aut horreum, quod utique non est

subiectuin servituti protegendi, cujus ille ibidem etiam mentionem facit. Cur igitur , inquis, Neratius servitutem praetorio impositam

rusticam appellat Nimirum quia ille arbitrio a suo loquitur, non considerato iuris effectu. Hoc ut perfectius intelligatur, sciendum, praedia eorumque jura dupliciter confiderari posse , vel simpliciter , qua consideratione nihil prohibet ea loco distinguere , quod fecit N. ratius ι vel cum effectu juris, qua considera tione loco numquam distinguuntur. Cum qum ritur de jure taciti pignoris , quod domino tribuitur in invectis di illatis ab inquilino tot raedium urbanum, non item in invectis a coia

otio in praedium rusticum, ι. q. I. I. g. I. inquib. cap. pign. tac. urbana praedia accipimus etiam tabernas, stabula, quae non sunt in continentibus aedificiis , vel ipso Neratio teste, MI. 4. S. I. aliaque meritoria in villis & vicis. Villa autem fructuaria & habitatio villici in hac causa praedia rustica habentur , arg. d. teg. I98. de verb. An. Item cum quaeritur de alienacione praediorum pupillarium aut minorum et s. annis, quae si rustica sint aut suburbana, oratione Severi sine decreto prohibentur alienari , I. I. de reb. eor. qui sub tut. quod constitutione Constantini ad urbana quoque praedia postea extensum est , i. 22. de adm. tui.

praedia a fine de usu distinguimus, & rustica quoque intelligimus hortos olitorios , & vinearios, qui in urbe sunt, & villas iandi cau-ia dc propter opus rusticum aedificatas e rellis qua Disiligod by

294쪽

DE SERvIT. RUITI COR qua aedificia, stabula, meritoria, etsi ruri supt,

pro urbanis habentur, ut & horti aedificiorum, unde nihil aut parum reditus , di multo magis area , d. I. I98. de verb. Agn. quo loco orationem illam Severi Ulpianus interpretatus est, Cujac. T. obf. x . Simili modo de servitutibus , eum simpliciter quaeritur , quorum praediorum sint , loco itidem ut praedia distingui Possunt, at cum quaeritur de vi & effectu iuris

in iis constituendis , acquirendis, amittendis, Pignerandis , novo opere eorum nomine nunciando , vide obiter I. I. I. 6. deserv. prassi

mis. I. s. IV. I. g. P. comm . praed. I. II. g.

MD. er L se . de pigκ. ι. s. f. in bellὸ s. IV. I 4. Ae v. nov. --. loci ratio nulla habetur: sed quae aedificiis inhaerent , urbanae : quae locis puris , rusticae dicuntur. Et quia hac conia sideratione neque ulla aedificia possunt esse subjectum servitutum rustica rum, nec loca aedificiis vacua subjectum urbanarum; hine factum est, ut in proposito aedificia omnia, etiam quae in vilis re vieis sunt sive ad usum urbanum, puta ad habitandum , ad viatores recipiendos,aIiumve quaestum faciendum comparata sint, sue ad usum rusticum, ad fruges condendas &custodiendas ; ad stabulanda pecora , praedia urbana habeantur : contra loca omnia aedifi- . ET URRANOR . Acc. 2s tollendi, ne luminibus , ne prospectui officiatur : quaedam denique ad aedes exonerandas,

cujusmodi sunt ius cloacae immittendae, fumi immittendi , fluminis & stillicidii avertendi in aream alienam. Pretium fuit, digito saltem hoc indicasse.

Ut vicinus onera vieini stistineat , ut in parte tem ejus liceat tignum immittere γ Proponuntur 3 hae servitutes, ut species diversae e & sane di serunt gradu : In imponenda servitu e tigni immittendi hoc asitur , ut ex nostro pariete viliceat tignum , ξιλον ν , trabem immittere in patietem vicini, ita ut ibi requieiacat, & vicini paries sustineat onus immissi, nihil amplius , ι. malum. 2 2. f. I. de ven. sign. In servitute autem oreris ferendi hoc amplius est, quod vicinus columnam , aut Parietem , cui oneri serendo est , reficere tenetur . & idoneum oneri sustinendo praestare, ι. eum. D. de se,. pr d. urb. qua parte servitus haec degenerat & spuria esse agnoscitur: uippe cum contra naturam servitutum hoci, ut quis cogatur aliquid facere in suo I. 1 f. s. r. de servit. Qua ratione quoque iam olim Gallus putabat , non posse ita servitutem imoni , ut quis & onus ferret, & parietem re- ceret. Sed obtinuit Servii sententia conten- is vacua , etiam area in urbe , & horti ad VoIuptatem comparati , praedia rustica , disti actione subjecti ad naturam servitutum ac commodata. Haec nescio an quisquam tam distincte & Iucide. UINN. Ita facile intelligitur quod scribit Paulus I. 3. V. de serv. Servitia res praediorum alia in solo, alia in superflete eon- iam. In fundo servitutes praediorum rustico-Tum I. I. V. de ferv. prad. rust. In superficie servitutes praediorum urbanorum, ι. 2Ο. V. Ae serυ. ρ d. urb. Nulla enim servitus praedii

rustici utilitatem praestat aetificio , sed fundo: nulla urbana sunὸo , sed soli aedificio. Interim & aedificia quaedam rustica dici posse , si Ii usui oeconomico destinata sunt, certum, Prato , est ex I. r 98. F. drri S. & locis Columesiae Ee Palladii , ab ipso auctore allegatis.

Praediorum urbanorum servitutes sunt Et Iorage etiam Plures e sed harum commemorario sufficit ad declarandum id quod dixerat,

Praediorum urbanorum servitutes esse , quae aedi ficiis inhaerent. Donellus II. comm. Φ.

etiam quae hujus sunt generis , in tres classes Partitus est ex triplici earum fine : quaedam enim comparatae sunt ad aedes vicinas dilatandas , ut tigni immittendi, oneris serendi, projiciendi , protegendi : quaedam ad aedium interiorem commoditatem , veluti altius non

mores. I.

dentis posse, ι.ε. g. α. sise v. vind. id quod in specie propo fita visum est , per consequentiam recipiendum esse ius , quod principaliter agitur. Agitur autem hoc , ut ius sit aedium

mearum , onus in parietem vicini immittere 3 quae servitus vix consistere potest , nisi paries reficiatur , & idoneus habeatur oneri ferendo. vINN. Ita fere omnes hanc servitutem vocant spuriam , anomalam , irregularem: nescio an satis bene. Non videtur veteribus

dubium fuisse , dominum praedii dominantis ordinarie debere parietem reficere : sed de eo disputarunt , an eiusmodi pactum iniri posset , & dominus praedii servientis reficeret Negabat Aquilius Gallus , quia esset contra

naturam servitutis : sed adfirmabat Servius, cuius sententia praevaluit, ita explicata a Labeone , ut quia non homo , seὸ res serviat, liceret domino parietem derelinquere , l. s.f. x. V. si se . vindie. Servii itaque sententiam non in universum statuit , parietem re ficiendum esse a domino I sed tunc reficiendum esse , si hujusmodi pactum intercesserit, quale est illud et paries oneri serendo, uti nunc est , ita si ι. H. Is de ferv. urb. praed. HEIN. Huius ejusdem generis est jus proiiciendi, I. I.

σ l. a. de se . praed. urb. videlicet ut liceat ex nostro tignum projicere in aream alienam,

295쪽

nusquam requiescat praeterquam in pariete nostro i sue id nat artificii supra id proiectum ponendi causa , sue tegendi parietis, ut plurimum autem aliquid lustruendi causa , putameniani aut suggrundae, d. I. malum. 242. g. I. de verb. Agn. nam quod tegendi parietis causa ad umbram faciendam emittitur, aut arcendos imbres a pariete , protectum in specie appellatur , d. I. I. ur 2. boe tit. ita protectum a suggrunda distinguitur in edicto de his qui dei. vel e d. I. s. praetor ait. 6. Cransus error est eorum, qui servitutem projiciendi interpretantur ius abjiciendi vel effundendi quid in aream alienam, aquam puta, vel quin quilias , Caepoll. e. 3 1. de se . urb. Nulla enim talis servitus constitui potest, quae quidem praedii sit , ι. foramen. 28. hoe tit. Atque

hunc errorem quoque notat Coras. I. mise. Mis. num. 8. ty s. Caeterum alium ille enarrat

n. vlt. ubi ne sub ordinatam quidem differentiam inter projectum & prc tectum agnoscit. in stillicidium et et flumen quis recipiat , vel non recipiat Hae eaedem servitutes sunt, quae dicuntur stillicidiorum & fluminum , I. r. de serv. praed. urb. Inter stillicidium & flumen

hoc interest , quod stillicidium est , cum asua pluvia ex tecto stillatim & guttatim cadit, Drop 3 flumen , cum fluxu & per imam aedium

partem more fluminis effunditur , VaterIooq. Varo. 4. de ling. e. s. Paul. I. servituter 2 o.

s. π seqq. de serv. praed. urb. Itaque stillicidii recipiendi servitus dicitur , qua vicinus ferre cogitur , ut aqua pluvia ex tecto meo in suas aedes castet ; fluminis vero , qua pati

cogitur, ut aqua eadem in alveum aut canalem recepta in suas aedes cum impetu seratur;

unde haec quam illa gravior , & proinde Paul. d. I. servitus 2 o. g. stillicidium , s. ait stilliei dium inferius demitti non posse , ne gravior flatservitus, in pro stillicidio sumen : altius tolli ρορ

se , quia levior eo modo flat , cum quod ex alto, lenitis eadat in interdum vi venti direptum non perveniat ad locum servientem. Duplex autem

est stillicidii & fluminis servitus , ut ostendit

hic locus & I. a. eod. una avertendi, altera non

avertendi stillicidii aut fluminis: quarum illas comparata est ad aedes exonerandas, haec ad interiorum aedium commoditatem pertinet.

Avertendi stillicidii est jus stillicidia nostra derivandi in aedes aut aream vicini, ut vicinus stillicidium nos rum recipere cogatur in aedes suas , vel in aream aut in cloacam , d. I. 2.εν hoc text. Stillicidia non avertendi ius est, quo vicinus stillicidium aedium suarum in aream vel cloacam vicini avertere prohibetur, aut non tenetur vicinus si illiculium vicini in

TIT. III.

suum recipere. Sane quidem iure communi nemo cogitur sti Ilicidia vicini reeipere, licetisque nobis jure libertatis rei nostrae vicinum prohibere , ne stillicidia sua in nostrum immittat. Caeterum sicubi constitutio aedificiorum talis est , ut leges aut consuetudine civitatis unicuique permissum sit stillicidia sua obversa habere in alienum , vicinique jure publico ea recipere cogantur; hic si velimus nobis jus esse prohibendi vicinum stillicidia tua in nostrum avertere , necesse est , ut id jus vicinus nobis constituat, suaeque rei hanc ter vitutem imponat : quod quamobrem & quam recte dicatur, mox certius intelligetur , cum de servitutibus altius tollendi & non tollendi disputavimus. Similiter servitus fluminis avertendi est ius fuminis immittendi in alienum : non avertendiser, itus, qua vicinus flumen, quod alioquia ge vel consuetudine civitatis liceret, avertere in alienum prohibetur. Ita recte Don. II. c. s. Docer. &Τuning. hie. Aliis vero servitus stillicidii aut fluminis non avertendi est , quia vicinus avertere cogitur stillicidium , aut flumen aedium suarum in aream vicini, ut aqMain cisternam eius recipiatur , vel hortum irriget : qua constituta , agi possit cum domino aedium servientium , ius ei non esse stillicidia laVertere , atque ut regulas , canalesque aut tubulos , per quos aqua labitur , suis expensis reficiat. Caepoll. ea. 28. π seq. de serv. urb. Pet. Greg. 4. θntum. s. n. 7. Sed hoc minus

placet : quia non pro commodo, sed pro on re passim habetur , stillicidium aut flumen alienum recipere : & praeter naturam servitutum est, ut quis aliquid facere cogatur in suo. Eι ne altius quis tollat aedes suas Haec servitus ob eum maxime finem constituitur, ne luminibus vicini altius aedificando officiatur Nam cum unicuique jure naturae in suo quidvis facere liceat, in alienum nihil immittae, ι. 8. g. Arso s. si ferv. vind. eique consi quens sit , posse unumquemque in area sua aedificare in infinitum, aedesve antea positas 2 tius tollere, etiamsi vicino incommodet, lM-mina ejus obscurando , quod & traditum est

de serv. hoc incommodum non aliter vitari potest , quam si a vicino impetremus, ut hanc I uis aedibus servitutem imponat, ne altius toI-lantur e qua imposita , si nihilominus altitas aedificet, iam recte cum eo agam , ius ei non esse aedes suas altius tollere 3 quae intentio est actionis consessoriae , qua servitus haec , quae dicitur altius non tollendi, vindicatur , lice everborum figura videatur negatoria , I. 4.ώθ. Aserv. v d. Creba est hujus servitutis meriti

296쪽

tio , ut in I. 2. I. I 2. de serv. pr.ed. urb. d. ι. 4. s. ulti L T. f. I. rem. praed. Hic autems magna oritur difficultas. Nam si cuivis liceat aedes suas extollere , idque naturaliter & iure

Iiberratis rei suae , ut nulla in eam rem opus si constitutione servitutis, qui fit, quod inter servitutes praediorum numeretur etiam jus altius tollendi Hoc enim nullam videtur habere rationem : contraria quippe sunt libertas & servitus. Et si non licere altius tollere, servituris est ; licere altius tollere libertatis erit. Et tamen negari non potest , quin Veteres non minus ius altius tollendi quam non tollendi inter servitutes retulerint. Factum id compluribus locis a Paulo I. r. de ferv. p d.

urb. I. T. g. h. comm . praed. Cato ι. a. de se .prad. urb. Neratio , I. v. de se . praed. rus .

Justiniano S. v. ias de act. Tota vero difficultas in eo est , ut exempla proserantur quibus ostendatur , ius altius tollendi quandoque inter servitutes recte numerari. Etenim huic rei demonstrandae minime idonea sunt quae afferuntur a Glossa , Bart. & DD. in I. 2. de ineo . Praed. urb. quae ipsis prima est: nee item quae a Gloss. Dyn. Jas. & aliis ad s. h. ins deo. ut videre est in nostra illius loci interpretatione. Neque verum esse puto quod Culac.

dunt, jure servitutis constitutae aedes altius tolli , cum antea concesso aut longa quasi possensione quaesito contra vicinum iure altius non tollendi, rursus ei altius tollendi potestas con- Ceditar. Hoc enim casu perinde res in pristinam libertatem redit , ac si pacto servitus remissa esset, ut eodem loco abunde ostendimus. Primus veterum interpp. Jo. Faber in d. g. 2.xem vidit, & digito monstravit, praeeunte tamen Glossa, in I. qui luminibuI II . de serv. urb. praeae. ut observavit Caepolla & explicuit e. 16. m. a. de ferv. urb. sed ille longius excurrit, &multa aliena miscet. Rectius & apertius recentiores Zas. Baro. Myns. Donet Fabri vestigiis xosistentes , sic rem proponunt, & declarant.

Si de potestate aedificandi in suo nihil iure publico cautum sit , jus aedificandi aiunt esse

Iibertatis mostrae , & licere cuivis civi,

o & publico iure quam altissimε aedes

mas tollere , etiamsi obscuret vicinas. Si vero alicubi lege civitatis certa aedificioriam forma atque altitudo praescripta est , quam excedere aedificando invito vicinosiora liceat, hic ius aedificandi hactenus quidem adhuc liberum esse & iuris publici, ut si

intra definitum altitudinis modum consistatur, adriue liceat aedificare cum incommodo vicini , ι. qui ruminibvi ar. Caeterum si supra eam

altitudinem aedes extollere , T. c. ad s. vel Gpedes , velimus, quod iam iure publico invito vicino facere non licet, ut id nobis liceat a

vicino impetrandum esse ι. pen. g. I. Cod. de

aedis pris. eoque concesso , ius altius tollendi vicino servitutem esse , utpote qui jam inci

piat pati in suo , quod antea pati jure publi

co non cogebatur ι nobis ius , sed impostitium & constitutum a vicino , quod vindicetur hac formula consessoria , εο , m bi juresse ades meas aItius tollendi invito te d. g. E.

ins de ais. ubi plenius hoc exposui , atque ex Tacito aliisque Auctoribus, & textibus iuris nostri demonstravi, etiam in ipss urbibus in quibus sedes imperii fuit, Romae scilicet de Constantinopoli, iam olim certum suisse aedificiorum altitudini praescriptum modum , ut mirum non sit, Jureconsultos ad statum illum respicientes ius altius tollendi inter species

servitutum numerare. Adde, quod certo statu aedificiorum constituto , haec servitus etiam

quaeri potest praescriptione , si videlicet quis

contra veterem formam longo tempore aedificatum habuerit, & nec vi, nec clam , precario possederit , I. I. C. de ferv. Poterat hie consisti, nisi nobis negotium facesseret Bacho-

de act. hanc etiam Neotericorum sententiam penitus explodit contendens, jus altius tollendi & altius non tollendi, non duas, sed unam eamdemque servitutem esse , quae aut diversa consideratione diversis nominibus appelletur, atque ex parte servitutem sbi asserentis dicatur ius altius non tollendi, ex parte nestantis altius tollendi , aut potius ius altius tollendi improprie servitutum numero adscribi, atque ita appetari tantum respectu vicini , qui me altius aedificante ipse contra aedificare & luminibus meis officere , iure constituta servitute, non potest. In summa , ius altius tollendi excatalogo servitutum expungendum esse s &uoties eius mentio fit, ius contrarium signicari, videlicet altius non tollendi. Satis nercule confidenter : videamus quam vere Caius 3 l. 2. de ferv. praed. urb. ex prosesso species urbanarum servitutum enumerans sic orditur: Jura praediorum urbanorum sunt , altius tollendi

in offlciendi luminibus vicini; deinde subiungit,

aut non extollendi. Hic , si Bacho vio credimus,

Iureconsultus non duo inter se distincta jura tignificat , sed unum dumtaxat , altius non extollendi, quod solum sit servitus. Pauli I. .

s. I. comm. prad. haec verba sunt 3 Sertatus

297쪽

quasi alterum tantum Paulus expressisset, ut ne liceat altius tollere. Sed profecto si hoc Bach ovio concedimus , summae inscitiae insimulamus Jureconsultos, qui ex uno iure duo faciunt , atque inter se ut servitutes diversae speciei tam aperte opponunt. Itaque , ut evidentius demonstremus errores Bach ovii , putat ille , ius altius tollendi per se servitutem nunquam esse , sed hoc nomine appellari re- Iatione facta ad vicinum , cujus aedibus imposita sit servitus altius non tollendi 3 propterea quod hae servitute mihi constituta ius altius

tollendi, quod per se quidem semper sit libertatis , sed inutile mihi alias reddi vicino contra aedificante poterat , nunc pleniores ure,& effectu consequor. Hoc vero salsum esse ontendunt quotquot sunt loci , in quibus ius altius tollendi inter servitutes numeratur , ut in I. 1. de se . prad rus . δ. Ieg. 2. de se . prad. iarb. d. i. T. q. I. eomm. prad. f. t. ins de asy.ι. I. Cod. de serv. σ aqua. Quibus omnibus i

cis palam est, ius altius tollendi non ea ratio ne servitutem dici, aut ex eo aestimari , quod alter facere non potest in suo : sed ex eo simpliciter , quod alterum facientem iure impo-stitio pati cogitur. Hoc enim ipsum, licere altius tollere , & officere luminibus vicini, ius praedit & servitus appellatur: ius respectu eius, cui id facere liceat , servitus respectis vicini,

qui id pati cogitur. Ac proinde si cui huius

iuris controversia fiat , licebit ei hoc vindicare hac formula , Ma mibi licere ades meas altius tollere. Quae & vi & verbis confessoria est , d. g. z. ins de act. Idque evidentissime confirmatur d. I. r. C. de ser vis. quo loco cum quaesitum esset , an in eum , qui contra veterem formam aedificasset, ut luminibus vicini officeret , competeret vicino actio negatoria , qua intenderet, ius non esse advertario aedes ita sublatas habere 3 respondet Imp. competere: sed addit hanc exceptionem, nisi quis ungo tempore ita ad catum babueris. Quippe Iongi temporis consuetudinem vicem obtinere

servitutis. Quod fi igitur ius altius aedificandi

contra formam aedificiorum Praescriptione quaestum servitus est, nobisque defendi & actione eonsessoria vindicari potest; idem qu

aue ius pactionibus eodem modo constitutum

ervitus erit, non jus libertatis ς eoque nomine confessoria , non negatoria agendum.

Miror autem iudicium Bacho vii , qui his argumentis probari existimat , jus altius tollendi pro iure imposititio aut rvitute censeri

non posse. Primum quia servitutum non ea natura est , ut aliquis faciat quid in suo , sed ut aut non faciat, aut alium iacientem patia-

Lur. Secundo quia omnis servitus emeit , ne praedium serviat: at aedes , quas ex pactione contra ustatum modum tollere licet, nullo

modo dici posse servire. Postremd quia serviatus omnis onus praedii est, jus dominantis augens , servientis minuens. At concessione i ris altius tollendi etiam servienti praedio restitui libertatem. Manifestus enim in his omni

bus error est παρά ειν Ἀνι- νου Φλέγχου. Nam

non quaeritur , an ius altius tollendi contra praescriptum modum sit servitus in eo, cui id ius concessum est; hujus enim respectu ius est, quod servitutem facit; nihil minus quam servitus;& omnis servitus est in alieno: sed hoc, an non in eo, qui jus hoc alteri constituit,servitus siti an non ille pati aliquid cogatur ici suo,vide. licet Iuminibus suis offici, quod antea pari Iure

publico non cogebatur e an non ille eo 2ac

to suum praedium servire faciat, ius sui praesiminuat , alterius augeat. Hoc vero est , quod nos asserimus & abunde probasse existimamus. Stet igitur haec sententia , ius altius tollendi nonnumquam esse jus libertatis nostrae , nonnumquam imposititium seu servitutem e active respectu eius cui debetur; passive in eo vi debet. Utrum autem horum sit, eius rei dii dicationem pendere ex eo , quod cuique iure publico in suo facere aedificando liceat, aut

non Iiceat.

Ne luminibus vicini offleiar His verbis non videtur hoc loco nova demonstrari servitus,

sed finis propositae: est enim hic praecipuus finis servitutis altius non tollendi , ne luminibus nostris officiatur, qui ob id etiam plerumque simul exprimi solet, L 2. de se . urb. I. 2. de ser . rus . quamquam & alius dari potest, ne scilicet in aedes aut aream nostram prospectus pateat. Porro quod ait, ne luminibus officiat; sic accipiendum est a ne officiat altius aedificando ; non etiam ne alio modo, veluti arbore posita , ut quam minimum rccC- adatur a libe te naturali. Quamobrem hoc plus erit in servitute, ne luminibus officiatur, quam in illa , ne aedes altius tollantur , ι. m. t. inter. I s. ty 2. fere. de se . pria. urb. A. servitute ne luminibus officiatur , parum dinferre videtur servitus , quae luminum dicitur: atque ut haec magis respicit novam luminum constitutionem , ita illa conservationem eorum , quae jam sunt I. 4. eia. Ni fi forte diceridum fit in servitute luminum hoc minus esse quam in altera et quod qui hanc debet, altius

aedificare non prohibeatur, aliaque facere, in do tantum luminis vicino relinquat, quaritum ad usum diurnum sufficiat : qui ais temserint utem debet ne Iuminabus Officiatur , ni

298쪽

DA SARvIT. RUSTIco R. ET URRANOR. &c. 26 Ihil omnino facere possit , quo lumen minuatur , etiamsi vicini aedes luminibus abundent: quae lententia est Pauli Castr. in dict. I. 4. prohata a Caepoll. eap. 3 s. de serv. urb. arg. d. l. inter is . & eodem teste communiter recepta. Aliter Cujac. r. obf. I 3. & Duar. I. disp. D.

servitutem luminum accipiunt , nimirum jus Iuminum nostrorum in alienum immittendorum , quo efficiatur , ut liceat nobis aperto Iariete nostro fenestras in eo positas habere uminis excipiendi gratia. Sic enim illi interpretantur , quod Paulus scribit d. I. 4. Luminum servitute constituta , id acquisitum videtur, mi vicinua Iumina nostra accipiat. Verum haec

sententia impingit in notissimum illud juris principium , Unumquemque in suo quidυis facere polse , veι cum incommodo alterius , moia iaalienum ni bi ι immittat, ι. 8. f. in . s. Aserv. vind. I. s. de serv pr . urb. I. 8. C. de servias in acq. Neque enim in alienum quicquam immittit , qui suum parietem aperit , re in eo fenestram ponte : proinde suo quisque iure facere potest : licet id vicino molestum sit, nee ad eam rem indiget constitutione servitutis. Verborum autem Pauli, ut vicinus lumina nostra excipiat, non hic sensus est, qui a Cu- acio de Duareno his assingitur , sed hic , ut ita excipiat, ne quid contra erigat in suo, quo lumina praecludantur : quod alioqui servitute non constituta suo jure facere postet, i. s. defero. praea. urb. Immo vero , inquiunt, qui senestram in suo ponit, aliquid immittit in alienum, quod non licet citra constitutionem servitutis; immittit enim oculos. At testimonio Xenocratis , sia ἐν λα φέρων ς νύσ

tor Plutarch. lib. περι πολυ πραλμ. Ego Vero

iudico , hanc objectionem indignam esse tantis viris, nec debuisse eos , quod a Xenocrate figurate dictum est in homines curiosos, qui 1e ubique contra rationem ossicii ingerunt et abuti ad demonstranda dogmata disci inae iuris civilis. Nihi I autem in contrarium facit t. pen. eod. quia aperte Ioquitur de pariete communi ; in quo constat nihil licere facere invito socio , ι. 3. L quidam I 3. ι. in

re Ps. eod. I. Sabinus 28. eom. div. Illud coniatae , diversam esse a superioribus servitutem Iroipectu, seu ne prospectui oficiatur : nam ervitute prospectus hoc continetur , ne quid nobis ossiciatur ad gratiorem prospectum ac Iiberum , & cum lumen tantum sit ex loco su-Feriore , prospectus ex loeis inferioribus esse Potest, L 3. L rt. ι- r s.'seq. de serv. prad. mrb. Sunt qui putant , etiam servitutem Prolpectus ad divinam gradu a servitute ne prospectui ossiciatur , distinguendam esse, eadem scilicet ratione & proportione , qua cedentes luminum , & ne Iuminibus onciatur. Moribus sere harum regionum aut Iegibus municipalibus vetamur fenestram facere, unde directo proximἡ & de plano pronpiciatur in aream vicini , prascripto certo

spatio , quo distare hujusmodi senestra a P

De reliquis servitutibus rusticla.

2. Intra rusti eorum pr ad strum servitute a quia dam eo utari rem putant aqua haustum , pec

rir ad aquam appulsum , jus pascendi , calciι c quenda , arena fodienda. NOTAE E. 'eoris ad aquam appulsum Ius adaqua

di di appellendi pecora , quae fundi causa habentur , ad aquam alienam. COMMENTARI Us. I Explieatur er emendatu Iocus Ustiani in LMela I . ult. de alim. legat.

Docendi ratio postulabat ut huic g. pr

tinus subjiceretur principio hujus lita dilata tantisper tractatione servitutum urbanarum , clim a rusticis coeptum esset. Sed hoc tanti non est, ut ob id maledictis impetendus sit Tribonianus, quasi temetum, cum haec scriberet , bibisset e nollemque eo proterviae Irocessisse etiam viros caetera incomparabies. Verum age. Ait Imper. inter servitutes rusticorum praediorum recte computari aquae

haustum , pecoris ad aquam appulsum , &c. Aquae haustus est jus aquae hauriendae ex puteo, vel fonte vicini, ad praedii nostri vel familiae rusticae usum & commoditatem. Qui haustum habet, iter quoque ad hauriendum habere videtur , sive ei ius hauriendi 8c simul adeundi cessiim sit. sive hauriendi tantum. Sed etsi tantum adeundi ad fontem, placuit inesse & haustum. Caeterum ex flumine publico cinn sine servitute cuivis haurire liceat , haustus frustra

conceditur , iter cedi debet uir. deserv. praed. rust. Caepol. e. T. Pecoris ad aquam

appulsus est jus adaquandi & appellendi pecora , quae fructuum fundi causa habentur, ad aquam alienam. Utrumque autem hoc ius passim refertur inter servitutes praediorum rusti-

299쪽

corum, ι. T. g. I. Ieg. 2. I. I. I. 3. f. ult. L

I. s. in M. de serv. praed. νus . Caeterum objici solet responsum Ulpiani l. Mela I . f. ult. de alim. legat. quo loco aquae haustus & pecorum ad aquam appulsus dicuntur esse 1 ervitutes personarum : sic enim in omnibus codicibus locus iste legitur: Nam π batissus aquae in peeoris ad aquam appulsus est semirus persona: tamen ei , qui vicinur non es, inutiliter relinquitur. Uerum hic locus, si ullus in libris nostris manifeste corruptus est, idque cuivis qui modo proprius eum consideret, facile erit deprehendere. Laborat autem duplici vitio. Primum quia mendose interpunctus est; deinde quia omissa est negatio in postremis verbis 3 omninoque

ita restituendus est: Nam in haustus aqua ty pecoris ad aquam appulsus est servitias e persona tamen ejus, qui vicinus non est , non inutiliter relinquitur , vel detracta privata , utiliter. Nisi etiam ita legamus, ιγεές. Nec sententia loci, nec ratio iuris de his servitutibus constabit , nec quicquam in eo loco erit, quod cohaereat. Consulebatur Jure consultus de fidei commisso , quo aqua relicta erat ei, qui vicinum praedium non habebat; respondet, utile esse fidei commissum, nec obstare, quod aqua haec relicta proponebatur non possessori vicini praedii; nam quod personae relinquitur, ut in proposito aqua, id non vicino quoque recte relinqui, quantumvis tale si quod regulariter ius praedii censetur. Argumento esse aquae haustum & pecoris ad aquam appulsum,

quae cum natura tua servitur es praediorum sint, tamen ei, qui vicinus non sit, utiliter constituantur: non ut iura praedii , sed personae, quod etiam toties actum intelligitur, quoties res gesta est inter duos, qui vicina praedia non

habent; qua de re monuimus in explicatione rubricae sub finem. VINN. Hae 1 crvitutes modo sunt personales, molo praediales. Persona-Ies , si non in usum vicini praedii, sed personae constituuntur : praediales , si vicino praedio inserviunt. Id liquidum ex ι. 4. F. de ferv. praed. rust. Hinc tolerari possunt verba Vlpiani in ι. 1 o. Τ. de alim. Iegatis e Nam in haustas aqua π pecoris ad aquam est fervitur persona:

pro tamen autem legendum videtur nam neci Nam nee ei, qui vicinus non est , inutiliter relinquitur. Ita verba praeclare quadrant speciei, quam ibi tractat Ulpianus. HEIN. Pecoris pascendi D. I. I. f. 1. I. I. pr. ι. 4. eod. servitus pascui dicitur, ι. s. in M. eod.

Est autem jus pascendi pecora in fundo alieno. Si plurium commune est , Jus compascui appellatur, ι.pen. f. i. st fero. Und. Hinc ager compascuus, in quo vicinis jus est commum,

ter pascendi. Fest. In voce compastutis. Cle. in Top. eap. 3. A compascuus es ager , ιicet compascere. Oeterum ita pecoris pascendi jus se vitus praedii videtur , si fruetinim sundi causa

ecora habeantur , d. I. eodo quod ita fit,snt boves aut iumenta , per quae iundus c litur, dict. I. 3. in pr. Semper enim hoc tenendum est, servitutem praedii non posse constitui ultra quam ad praedium ipsum opus est, ι.ε . eod. Idem tamen dicendum erit, si oves sint, aut vaccae ad lac praebendum, butyrum , c

seum conficiendum , quibus ad vitium familiae rusticae utamur. Qui servitutem pascui habet , aut pecoris appellendi , ei etiam talis constitui potest , ut tugurium ibi habere Iiceae, ut si hiems ingruerit, habeat, quo se recipiat , d. I. s. in M. eis. De iure pascendi,

late tapoli. ea. s. de servit. praed. rust. Schneid. hic num. 28. seqq. Diι eoquenda , arena fodiendae D. I. item lapidis caedendi, cretae eximendae, pedamenta ad vineam ex vicini praedio sumendi, d. I. 3. g. I. ex 2. I. s. I. s. eod. Omnes

autem, quae hujus generis sunt servitutes , eo pertinent, ut quid ex alieno sumere liceat, quod transferatur ad usum praedii nostri. Eo autem etiam illud contineri intelligitur, quod consertur in familiam rusticam & pecora, quae fundi colendi causa habentur, d. l. . in ρr. I. I. s. y s. eod. Sed Se s quid in alieno facete nobis commodum sit, quod pertineae ad fructus praedii nostri exprimendos meliusve habendos , placet, etiam ejus rei servitutem

praedialem recte constitui; quasi ad praedii utilitatem & hoc pertineat, quod pertinet ad fructus commode ad usum habendos , quippe quorum causa praedium ipsum habetur. Huius generis sunt ius praeli sive torcularis , ut

mihi liceat uvas vineae meae aut olivas oliveti exprimere in tuo; ius area tua utendi ad exprimenda frumenta aut legumina ; item ut fructus in vicini villa cogantur , coactique habeantur , ι. I . q. ult. de alim. Ieg. I. I. S. I.

Qui servitutem debere vel acquirere

possunt.

3. Ideo autem ba fervitutes pra/ἰον- aveMιantur , quoniam sine praediis consistere non possunt. Nemo enim potest fervitutem acquirere M -bani vel rustici praedii , nisi qui habet praedium, nec quisquam debere , nisi qui praedium habet.

300쪽

Ideo hae servitutes Ex UIp. s. I. ι.ε.

Nisi qui praedium babet Nam & a praediis

debentur hae iervitutes , & debentur praediis. Sed & vicina esse praedia oportet , ι. s. g. I. P. R. I. 1 f. π seq. P. V. ut tamen inter medium praedium non officiat, si non impediat usum iervitutis , I. I. g. ult. I. ult. P. R. I. I.

P. V. ιQ. T. S. I. comm. Praed. COMMENTARI Us.

AGitur hic de subjecto sive materia servitutum praedialium , id est , de rebus, in

quibus consistunt, & a quibus ob eam causam nomen quoque acceperunt. Sunt autem hae res non omnes , ted immobiles tantum , sive res soli, quae uno nomine praedia appellantur. Si- e enim rem spectes , quae servitutem debet, sive id , cui debetur; utrinque praedia esse necesse est: hinc ut sit, cui imponatur servitus, ilisnc ut sit, cui acquiratur : unum ut serviat, adterum ut dominetur. Quamobrem nemo potest praedio letvitutem vel imponere , vel

acquirere , nisi qui habeat praedium, hoc est,

qui praedii dominus sit, leg. I. b. I. I. 6. comm.prad. in hoc text. Domini autem appellatione etiam emphyleutam di iupern clarium comprehendimus , tam in Perlona constituentis quam acquirentis, I. r. f. u. t. desupersc. I. I. i. r . in n. vrct. Caeterum his obstare videtur quod traditur ι. io. de se . p d. rust. ι. siservitus 23. S. I. de se . prad. urb. fucuro quoque aedificio , seu nondum aedificato servitutem vel imponi vel acquiri posse , siquidem ejus aedificii, quod nondum eu , nemo potest dici clominus. Sed facilis responsio est, nimi-xum hic quoque constitutionem tervitutis reserti ad praedium, sed iervitutis ius esse in suspenso , donec aedificium extruatur , in quo constat, quasi sub tacita conditione constitutum. Eadem ratione & fidei utar dicitur suturae obligationi accedere posse, ι.ε. f. ult. de ejus 6. 3. ins eis. non quidem hoc effectu, ut antequam reus debeat, fidei ultor conveniri possit: sed ut demum fideiussio vim tuam exerat, cum principalis OF ligatio, cujus illa accessio est, fuerit subsecuta , ι. Mejussor. 6 . eod. tit. De vicinitate praediorum di utilitate dominantis actum est iub rubricis. Tax TUM

Quibus modis servitus constituitur.

4. Si qtiis veIit vicino aliquod jur constituere, pactionibus atque stipularionibus id es ere debet.

Potest etiam quis testamento baredem suum damnare , ne alius tollat ades stias, ne luminibus vieini of iat : vel ut patiatur eum tignum in parietem suum immittere , stillicidiumve adversu eum habere I veI ut patiatur eum per fundum ire,

agere , aquamve ex eo ducere.

N o T AE . 4. Pactionibtis Idoneis ad dominium trans- serendum. Non solis autem pactionibus servitutes nostrae fiunt, 3. D. de Obl. σ act. sed tune cum secuta est traditio naturae harum rerum conveniens , ι. ult. D. de se . l. I. in M. P. R. I. II. f. I . de pubI. in rem act. Pactiones tituli sunt& causae acquirendi remotiores: m dus acquirendi & caula proxima traditio , S. o. svr. de rer. divis. ι. dio. C. de pact. COMMENTARI Us et communi praedio ab uno ex δε nis neque eos stitui neque aequiri servitutem posse. 2 Non nudis pactionibus , quantumvir ad transferendum eo araι is, servitutem acquiri , sed facto aliquo , quod traditionem repraesenter. 3 Suprema voluntate servitutem eonstituι ipse jure.

auemadmodum usu ty possessione nostra servi

tus capiatur.

ς Explicatur ιatius, quod de consteturione π' aequisitione servitutis dιctum es n. i. ex refutatur singularis Bacbovit opinio. ε Euibus modis servitute; amittantur.

FAlso Myns &Pac. existimant, hoc loci

materiam tradi, ex qua iervitutes praediorum constituantur : conventio enim & ultima voluntas, non materiae ex qua , sed causae efficientis rationem habent, chm snt servitutum constituendarum modi. Est autem insignis hie locus dignusque, in quo explicando plusculum operae ponatur. Servitus praedii a lege non constituitur : sed potest re exi sentea iudice constitui in iudiciis lamiliae ercii cundae , & communi dividundo, in pluribus praediis dividendis, unum uni, alterum alteri ad-judicante , & unum alteri servum faciente, Litem Labeo 22. b. 3. fam. ere. I. ut fundus I 8.eom. div. Extra hunc casum a solo praedii domino constituitur. Caeterum & longa quasi possessione nostra acquiritur. De domino iam raliquid dictum f. praec. addo nunc, hoc etiam exigi in constituente , ut sit dominus praedii totius, non pro parte indivisa; communi P dio unum ex dominis ne Pro Parte quidem sua

SEARCH

MENU NAVIGATION