장음표시 사용
331쪽
acquirere volentibus numquam prodest , ι. 7.ι. 8. de jur. ty DEI. un. ac proinde nec Ponsessori in usucapionibus, ι. numquam. r. pr. boe tit. l. r. f. si a pupillo. II. pro empl. Caeterum sussicit, ab initio bona fide posseAionem nancisci. Jure enim civili bene coeptam ulli capionem non impedit scientia rei alienae
postea luperveniens , ι. Mn. Cod. de Uuc. transform. L bona. 48. 6. I. de acq. rer. dom. spectaturque in ea re initium traditionis, non contractas, I. si ii. 16. f. ult. i. justo. S d. boeo tit. praeterquam in emptione , In qua m rumque tem ut inspici placet , dc quo contrahitur , & quo res traditur , ι. 2. pr. pro empt. I. pen. boc tit. Diversitatis rationem naicat Paul. in stipulatione d. t. is . in An. quia, inquit, concessum est stipulari rem etiam , quae Pro miliaris non sit, innuens, salva fide etiam icientes rem alienam stipulari uos posse : at non pati sinceram fidem , ut rem alienam sciens qais emat. Et ideo huic non praestatur evictio, L si fundum. 27. C. de evict. Rem Corporalem icti. nam res incorporales, veluti servitute, , per se usa capionem non recipiunt , L I . de ferv. i. Jervus. s. de acq. rer. dom. qui Pec in quae non cadit posset so , in ea nec uiucaplo cad. t. Caeterum ult in his rebus locus acquintioni longae quali posse1- sonis , de effecta iuris quasi mucae tua cur , ι.ult. C. de praese. Iong. temp. ι. I . si e v. vi .
Vide quae icripsi ad S. uit. Dp. de se . Plane
per contequentiam etiam veteri jure ui ucapiebant ar , cum id praedium ulucaptum ei set; cui servitus debetur , l. IO. f. I. b. tit . quamquam revera nihil hic uiucapitar , sed Prae' dium tuae conditiones tequuncur , I. via. 1 .f. a. de fero. praea rust. de aliis rebus, quae usucapio ae m. non admitcunt , dicam seqq.
Aliaυe justa ea a Idest, justo titulo, eoque
qui idoneus sic ad transferendum dominium: eos enim, qui nullo iusto titulo possident, ratio iuris dominium quaerere non patitur , ι. nullo. 2 . C. de rei vind. ι. C. de pr c. ιong. temp. eademque procius iii pro eo suo ratio est dominii transferendi , dc transterendi conditionem usucapionis , ι. numquam. I I . de acf. rer. dom. s. pen. ins per quas pers. cuique acq.
Iusta causa , au: a privacis est , aut a iudice, aut a Magistrata , aut a nullo , ted ab i pla rerum consitione. A privatis; si quid ab nis dominii transferendi causa traditur, i Olvitur, da tur , derelinquitur, ι. I. f. antep. dea l. posscujus generis pleraeque propriis tat. comerehensae in Pan. 3c C. A. iudice in adiudicantibus ; quae fiunt in judiciis divi torus , si videlicet de alienis fundis tamquam communibus a ctum sit , ι. si per errorem. x . bee tit. alioqui statim res eius fit, cui adiudicata est , f. iat. f. de o= jud. Α Magistratu quibus in causis pollessionum transferre potest: siqv:dem juste possidet, qui auctore Praetore pol Sidet, d. l. I. in M. I. 1 a. de aeq. poss A nullo, quae sola occupatione , si nullius et sent, statim nostra fierent. Hinc titulus possessionis lpeciali pro suo , ι. a. pro suo. Generaliter quidem etiam
quisquis ex justa causa possidet, pro suo possidet , ι. i. eod. verum ex speciali titulo certa usucapio; ex generali nulla, nisi specialis aliqua causa , puta emptio , donati O , &c. praecesserit: nec tota existimatione nostra, ted revera,ι. Celsus. 17. boe tit. de quo plenius postea. Si nobilis erat, anno ubique Mno Ubique, tam in provinciis , quam in Italia. Nam ciam res mobilis toto nou cohaereant , loco diffngui non potuerunt, de conditione sua omne, uiu- capionem recipiunt. Immobilium autem quaedam tales erant, ut usucapio in iis non haberet locum I qualia crant praedia provincialia, ut mox dicemus. Quod autem brevius tempusulucapio m rerum mobilium praefinitum sit, quam immobilium , id eam rationem habere putant , quod regulariter minus in illarum, quam harum a musione praejudicium vertitur: cum alioqui longius tempus p Olcere videatur usucupio cer. mobilium, utpote quae occultari
potiant, quam praedior. Sed hoc nihil est : nam occultatio illa vitio furti rem afficit, Se usuca-ioni eximit. Non alia ratio est quam ea, quam ic indicat Justinianus post Caium , I. r. hoc rit. quod veteres crediderunt, annum aut biennium domino sui ficere ad inquirendas res tuas : polle scit. quemlioet patrem familias res mobiles uno semestri recensere , Se alteroque desiderantur quaerere : praedia uno an ol ultrare , de quae ab auo pol fessa invenerit, altero anno recuperare : quod di Vatro de rer . bono patritam. faciendum esse monet. Immobilis tantum in Italico Iolo Aut eo, quod jus Italici loli hao eoac. Nam de in provinciis fruere quaedam piaedia iuris Italici , videlicet coloniarum , quibu, jus Italicum datum erat, ι. I. de censio. in quibus praedias mancipationi& ulu capio m locum fuisse dubitandum non est. His exceptis , praedia provincialia neque a posset laribus manci io dari , neque ab alio usucapi olim potuerunt. Nimirum quia ute
que hic modus acquirendi ex iure Quiritum 'erat, plenumque ius de dominum Quirit larum continebat. Possessores autem praediorum provincialium directi dominii & pleno iure nomerant: led jus summum dominii populus Romanus sibi reservare consueverat, cum ea beDIo
332쪽
DA Usuc Ap IONE ET LONGI TΕΜPORIS PRAES c RIPT. 26 et Io capta veteribus dominis restitueret , inque argumentum retenti iuris annum iis vectigalim Poneret. Caeterum ius, quod possetaribus relictum erat, ut id a domino juris statim in alios traditione transferri poterat i ita re a bonae fidei possessore longi temporis possessione
acquiri, ne semper inquietaretur : quae acquisitio praescriptio dicebatur , ι. qui alienum sq. in pria de eoth. I. si duo m. f. i. de jurejur. l. ei. quo LI. boc tit. Erat autem jus tale, quod de exceptione defendere , & amilia pol seisione, utili actione prosequi, d. I. I . f. i. de jurejur. I. g. C. de praescr. 3 o. ann. haeredibus denique relinquere , & in alios quoivis transferre licebat. Jus nimirum aliquod reale simile emphyleutico , quod proxime ad jus dominicum
accedebat, te quod nunc vocarent dominium vide. Repetantur quae notavimus, sup. per traditionem 4o. de rer. divis. Postquam autem Justinianus, quod praetcriptioni deerat, ex ulu- Capione supplevit, unumque genus ac qui sitionis ex duobus fecit, certum est , possessione Ionei temporis iustum & directum dominium possessori acquiri. Ne rerum dominia in incerto essens Si ius de usucapione constitutum aestimetur ex moris Praeceptis iuris naturae sive pentium , defendi ab iniquitate non potest , ted quod ex iniquo habet, id contra singulos rependitur utilitate publica. Bono enim publico usucapio introducta est , ne scilicet dia rerum dominia in incerto essent, I. i. hoc tit. quippe incertitudo dominii facit, ut res quaeque negligentius habeatur , agri minus diligenter colantur: parit lites di controversias , quibus occurri publice interest : atque ut occurratur , & litium aliquis sit finis , usucapio constituta est , t.
nem appellat finem sollicitudinis tr Iiritim. Plato I 2. de Iuth. Haec igitur causa legislatores movit, ut usucapionem introducerent: ut Ve-το id fieret cum minima privatorum injuria, certa atque idonra tempora praestituerunt, quae
abunde dominis lassicerent ad inquirendas res suas , easque sibi asserendas, & possessionem alterius interpellandam. Quod n facere negligant, & patiantur usucapi , suamet ipsorum voluntate quodammodo rem alienare videntur: I. alienationis 18. de verb. sign. Quamquam etiam contra ignorantem rem suam ab
alio possideri usucapio procedit , I. un. C. densue. transfor. I. ult. C. de pr c. Iong. remp. Privatum enim damnum , quod ex usucapione est , pensatur egregio publico , in quo vera de solida utilitas continetur , di cujus Proinde prima ratio habenda. Atque haec huius acquistionis defensio sit contra eos , quibus ea genere ipso iniusta vi detur. Appellat sane Justinianus praescriptionem impium praesidium
π improbam temporis aIIegationem. Nov. s. Ve
rum non simpliciter, sed quatenus eo praesidio
homines scienter abutebantur contra consti-t. tutionem ipsius, & adversus bona ae subsidia Ecclesiarum. Postea tamen constitutionem in tam abrogavit, experimento doctus , eam ex usu Reipub. non esse , Nov. III. ty III. cap. s. v INN. Nec tamen defendi non potest usucapionis iustitia, si respiciamus ad ejus fundamentum. Qui intra tantum temporis spa-'tium , puta intra decem vel viginti annos rerum suarum nullam curam egit; is sane eas vi detur pro derelictis habuisse : maxime cum res immobiles , earumque stus latere vix possint.
Si dicas , domino defuisse occasionem vindicandi , quidni possessionem saltim denuntia-'tione interrupit Ei quidem, qui rem proderes icta habet, animus esse debet & consilium derelinquendi, quale hic in domino esse negant, sed justissime leges hujusmodi consilium
praesumunt ex negligentia domini , intra tantum temporis i patium rem non vindicantis. Si enim iusta ipli causa sit, cur vindicare non potuerit , veluti absentia rei p. causa , minor aetas &c. leges ipsi haud negant restitutionem in integrum & uti capionem rescindunt. HEIN. 'Ne domini maturius rebui 'Is defraudetur Id est , ne maturius res suas amittant, ne possensionibus suis citius , quam rar est , cadant, ut est in d. I. un. C. de Uue. transform. Usus 'autem est verbo defraudandi propter duritiem legis antiquae , quae nimis angusto temporis spatio usucapionem terminabat, remque alienam exclusin domino addicebat possessori. Caeterum quod I roprie hoc verbum significat; per fraudem rem alienam intervertere, id neque lege antiqua possessori permissum fuit. Consitutionem super bee promti avimul in Ea
est I. un. C. de Uue. transform. qua lege, cum
jam antea sustulisset antiquam distinctionem dominii in bonitarium & Quiritarium, I. Mn. C. de nud. jura Κυἰν. toll. hoc insuper constituit, ut praedia provincialia eodem iure cum Italicis censerentur, atque aeque ut Italica, eodemque essem usu capi possent. Praeterea tempora usucapionum tam in rebus mobilibus , quam in rebus soli in tantum prolongavit , ut nulla iusta quaerimonia supersit , si tam longo tempore continu/ta possessio ponsessorem tueatur , eique dominium adjiciat. Summa constitutionis est , ut qui rem a non
domino accepit ex iusta causa & bona fide,
333쪽
ay6 LIR. II. eamque mobilem per triennium , immobilem per decem annos inter praesentes , per Viginti inter absentes continenter possedit ; is ejus rei dominus pleno jure efficiatur. Quod jus etiam hodie apud nos obtinere debere multi concendunt. Alii ad rerum immobilium praescriptionem sive usucapionem triginta requiri an nos , aut tertiam saeculi partem existimant. Apud Zelandos adversus praesentes annis viginti; adversus absentes triginta annorum spatio res soli certo iure usucapiuntur, c. 2. flat. Mand. art. 2. In hoc autem nunc sere a jure
civili recessunt est , quod in praescriptione quantumvis longissimi temporis non tantum bonum possessionis initium requiritur, verum etiam bonae fidei perseverantia, juxta scita juris Canonici, e. sin. x. de praesc. cum jure civili susticiat possessionem ab inicio bona fide nancisci, nec bene coepta usucapio aut praescriptio interpelletur incidente postea mala fi
de , d. I. un. de Uuc. tr. quin nec bonum initium in praescriptione Io. annorum jura civilia desiderent, d. I. I. l. Φ. C. de prascr. I .ann. Clarii simus Grotius lib. 2. manis I. ad
furio. Bal. e. 7. tradit; duplicem in hac retione usucapionem seu praetcriptionem rerum oti in usu antiquitus suisse , unam brevioris, alteram longioris temporis. Brevem fuisse unius anni & diei, eamque iure singulari multarum civitatum & agrorum tunc locum habuisse, cum praedium aliquod venditum esset, interveniente auctoritate & cognitione. Scabinorum aliorumve, qui iurisdictioni praesunt, dique praedium per illud tempus ab emptore
sine interpellatione possessum esset. Longam fuisse tanti temporis, quantum tertia pa S saeculi continet, id est annorum II. & Φ. mensium 3 cui locus erat in alienatioue rei immobilis faeta absque cognitione publica. Et hoc
sequendum etiamnum putat. De rescriptione tanti temporis iuxta consuetudinem Geldriae
ex professo disserit doctissimus Lamb. Goris
ad υ. jur. tract. 3. eap. s. Vix autem est, ut ali-uid certi secundum mores hodiernos hic de-niri possit , vid. Groen euv. ad rubr. Cod. de' pr se. Io. annor. σ ibi laudat. Decennio inter praesentes , viginti annis inte
absentes Explicat, quantum tempus intelligat per possessionem longi temporis , nimirum inter praesentes , id est, qui in eadem provincia sient, I. ult. C. de prascr. Iovi temp. decem annos , inter absentes viginti. Atque ita sicut ex veteri usucapione effectum sumit & acquisitionem veri dominii, ita ex veteri praescriptione sumit spatium temporis , atque id ad usucapionem omnium rerum immobilium TIT. VI. transfert, efficitque ex duabus unam aequisitionis speciem , ut jam nulla amplius differentia inter praescriptionem & rerum immobilium usucapionem supersit; praescriptionem inquam longi temporis, quae itidem ut usucapio , titulum & bonam requirebat fidem : nam praescriptionis temporis longilsimi, Q. 3 o. vel o. annorum , alii. ratio est , quae solo temporis lapsum possessionem tuetur.
Quae usucapi possunt, vel non. De his
quae sunt extra commercium ; de servo fugitivo.
r Sed aliquanda , etiamsi maximὸ quis bona
fide rem possederit , non tamen illi usuevis ulla tempore procedit: veluti si quis liberum bo nem, vel rem Iaeram , vel religiosam , vel servum f.-gιιivum possideat. NOTAE. r. Liberum hominem, e . Quia hae res omnem respuunt acquisitionem, nec in honis esse possunt , I. s. D. hoe tit. f. a. inst. de inur. sip. Res quoque incorporales, veluti servitutes , natura sua usucapionem non recipiunt, ι. ι . D. de ferv. I. 43. de acq. rer. dom. P
rum effectu iuris diuturno usu & ipia quasi
usucapiuntur , ι. io. Aserv. vind. I. ult. c. de prascr. long . temp.
Servum fugitivum insenditur tamen ponsessor fugitivi 3 o. annorum praescriPtione,per
Hoc s.& aliquot sequentibus disputatur de
rebus, quae e si corporales sunt, usu capionem tamen non recipiunt: sed quia multae, quae in hoc numero sunt, hic non commem rantur , ecce tibi in summa omnes exhibebo. Quarumdam rerum ea natura est, ut omnem
omnino acquisitionem , qualiscumque ea sit, respuant, & consequenter simul usucapionem: cuiusmodi sunt, quae commercio humano sunt exemptae, ac proinde in bonis haberi non ponsunt, ut homo liber, res sacrae, religiosae, sanctae, publicae populi aut civitatum, ι.ε. ι.ε. de
coner. e t. t. s. hoe tit. Quaedam etiam res
sunt, quae cum sint in bonis & aequiri possint, usu capi tamen non possunt, lege earum usucapionem prohibente. In hoc genere sunt
res fisci, g. g. inf. i. quamvis Ig. eod. res dominicae, tit. C. ne rei dom. vel temp. vi . civi
334쪽
ω , 6. θε. praefidii contra legem Iuliam datae , ι. bona 48. de acquir. rer. dom. ι. pen. deteg. Iul. rep. res pupillorum , dict. L 48. I. 3. C. quibus non obstat long. temp. er c. quin nec Praetcriptio 3 o. annorum contra pupillos eurrit, i. I. C. de praesc. o. ann. res minorum 1 s. annis , I. ult. c. in qu b. ea. in int. rest. bona adventitia filii iam. t. I. g. 2. C. de annal. exeo
fundus dotalis , cuius quoque alienatio lege Iulia prohibita est, ι. 4. defund. dotia. hoc ip-lis etiam usucapionem prohibitam esse pro certo statuit Tryphoninus in I. si fundum i s.
eod. tit. Postremo res testamento alienari prohibitae , ι. 2. Cod. pro empl. I. ult. f. M autem, Cod. eom. de legat. Jam pergamus. Libertim bominem) Sola temporis longinquitate , etiamsi sexaginta annorum curricula excesserie , libertatis jura non mutilari a Constantino rescriptum est, ι. ult. Cod. de long. temp. praeseri qua pro lib. Meminit Imp. so. annorum , non quia longioris temporis lapsu libertati praescribatur; sed quia raro homines
diutius vivunt. Etenim nec centum annorum
Praescriptio hie suffecerit, ut bene istic Accursiquoniam nulli omnino hie loeus esse titulo potest. Possetares 3 o. annorum defenduntur exceptione temporis, quae omnes excludit actiones , etiamsi nec titulus probetur, nec bona fides , I. 3. I. 4. C. de praesta 3 o. ann. --terum res ipsas, quae possidentur , tales esse
oportet, ut justo titulo acquiri, & dominio nostro subiici possint. Servum fugitivum Ηie servus pertinet ad
prohibitionem g. seq. quippe qui sui ipsus
furtum facere intelligatur, I. ancu. co. de fu . I. r. C. de se v. fug. Accursus putat, dominum ne Io. quidem annorum praescriptione excludi, eo quod possessionem fugientis servi
retinet, ι. I. f. per servum I . I. rem quae I s.
in fri. de ae .pos. Quod ineptum est. Nam cum de usucapione aut praeseriptione quaeritur, necesse est ei ulmodi casus ponatur, quo alius servi possessionem nactus sit. Hoc vero cum fit et dominus possidere desinit. Tax τ Us.
De rebus furtivis & vi possessis.
2. Furtivaaquoque res, uin vi possessae sset, nee si praedicto longo tempore bona fide posserierint, Uueapi possunt. Nam furtivarum rerum D, duodecim tabularum eν' sex anilia inhibens
tia : αuod autem dictum est , furtivarum π vi possesarum rerum Uucapionem per leges prohibitam esse , non eo pertinet , ut ne ipse fur , quive per vim posidet, usucapere possit, nam his alia ratione ustieapio non competit 3 quia scilicet malafri possident sed ne Milus alius , quamvir ab eis bona Me emerit , HI ex alia ea a Meverit, Miscapiendi jus habeat. Unde in rebus mobilibur
non facile procedit, ut bona fidei posse foribus Uu-
capio eo erat. Nam qui sesens alienam rem vendiderit , vel ex alia ea a tradiderit , furtum eiureommittit. Sed tamen id aliquando aliter se babet. Nam si barer rem defuncto eommodatam, aut locatam , vel apud eum depositam , exsimans haereditariam esse , bona fide aeeipienti vendiderit, aut donaverit, aut dotis nom ne dederit ; quin is, qui acceperit , usucapere posit, dubium non est. Quippe quum ea res in furti vitium non reciderit: quum utique bares, qui bona fide tamquam suam alienaverit, furtum non committat. Item si is, ad quem anciIIae Uufructus pertinet, partum suum esse credens vendiderit, aut si donaverit, furtum non committit. Furtum enim sine assectu furandi
non committitur. Aliis quoque modis accidere potes , ut quis sine vitia fiarti rem alienam ad ali quem transferat, τ effle at, ut is possessere usum evi arti . auod autem ad eas res, quae solo conti nentur , expedit, juν ita procedit, ut si quis loci vacantis possesionem propter absentiam aut negligentiam domini, aut quia sine fure ore decesseris, sine vi nanciscatur 3 quamvis lase mala fide
postideat, quia intelligit, se aIienum fundum occupasse in tamen si aiii bona fide accipisnti tradiderit , poterit ei longa possesione res aequἰνi: quia neque furtivum, neque vi pessessum acceperit. Abo-ιita es enim quorumdam veterum sententἰa exsiamantium, etiam fundi Ioelis furtum feri. Et eorum utilitati, qtii res soli possident , pris italu Maeonstitutionibus prospicitur , ne eui longa in indubitata possessio debeat auferri. N O T AE . . Lex Atilita In Pand. Flor. Atinἰs 1. 4. 6. c. l. 3 3. pr. boc tit. I. xt s. de verb.sign. Aucto ritas, ait Grol. in spars. Hor. est ius vindicandi , vi NN. Recte haec lex dicitur Atinia : non Attilia , uti apparet ex Gell. lib. I T. eap. I. Ex quo etiam dicimus , hanc legem antiquiorem
esse temporibus Scaevolae , Bruti, Manilii, P. Nigidii , JCtorum. Verosimile itaque est eam latam Α. U. C. DLVI. C. Cornelio Cethego,& Minucio Rufo Coss. a C. Atinio, Labeone , Tribuno plebis. Steph. Vin. Pigh. Annal.
335쪽
Ab eis bon. fid. emerit Aut ab aliis, qui iam
ante a iure aut violento posse re rem acceperunt.
Bon. M. acripienti. Species : Cum Titius Iongo tempore abesset, fundumque suum incultum relinqueret, eum Sejus ocupavit , ac mox vendidit, & tradidit Sempronio ignoranti fundum alienum esse. Hic etsi ip si quidem seio non processisset ui ucapio propter malam fidem; procedet tamen Sempronio bonae fidei possessori ; quia neque surtivum , neque vi possessum accepit. ViNN. Sunt haec ex Theophili para liras h. f. descripta. HEi N. Euorumdam sententia L. 3 8. b. t. Inter hos, & Sabinum fuisse testatur Gell. I. II. C. ult.
COMMENTARIUS.r Aliqua easu qui seiens rem alienam vendit far tum facere non videri. x Emendationem C acii vers. auod autem , non
esse necessariam, FUurtivarum rerum Iex Ia. tab. er lex Atinia Utriusque hujus legis etiam meminit Julian. i. non solum. 33. in pr. hoe tit. Ve ha legis Atiniae prodit Celi. lib. I T. c. 7. Ned
surreptum erit , ejus rei a terna auctoritas esto.
Quorum verborum hic sensus est : ejus rei, quae surrepta est , dominium a domino numquam recedat et jus & potestatem habeat semper eam vindicandi , nec ullo usu alteri aequiratur. Fabrot. Quam sententiam fuisse legis , ex eo liquet , quod lex ita accepta est, quasi interdiceret rei furtivae usucapionem. Eademque sententia est eius , quod apud Cie.
lib. I. de offle. cap. I x. legimus : Adversus hosetem aterna auctoritas esto. Proculdubio autem
lege Atinia quaedam addita sunt, de quibus prius lege duodecim nihil cautum fuerat: &Paulus legi Atiniae tribuit hoc caput, quod est de usucapienda re surtiva , cum in potestatem dominii rediit, I. q. f. quod autem. c. hoc tit. I. potistatis. xi s. de verb. An.
non uno tempore latae : alioqui Italia Plautia diceretur sine copula, aut Plautia Papyria, Papia Poppaea, Junia Norbana, &c. led Plautia de vi, item Julia de vi, hoc caput habuerunt. Plautia de vi prior suit lege Julia , unde & in
Pand. praeponitur, ι. non solum M. f. a. boerit. Ait, vi possessarum. Vi possessa res sit oportet, ut usucapi nequeat neque sufficit , vi aliquem de praedio dejectum esse , nisi qui dei cit , possessionem occupavit. Quod si ille ingressus non fuerit, sed alius in vacuam posses-
sionem intraverit, poterit id praedium, etiam antequam in domini potestatem redeat, a bonae fidei posse re usucapi, ι. 4. 6 tu. . i. I 3. s. t. eod. v INN. Recte notat Vinnius binas has esse leges : & tamen iliarum , tanquam unius meminerunt leges nostrae etiam alibi , 1. 33. f. 2. F. de usurp. Ur Uue. Plautia , vel Plotia de vi lata est a M. Plautio Trib. pl. anno V.C. CCLXIV. Cn. Pompeio Strabone & L. Portione Catone Coss. Julia autem non alia
est, quam illa de vi publica & privata a Julio
Augusto lata. Vid. Antiq. Rom. nostr. Lib. a. tis. 6. f. s. p. 4os. HEIN.
Auod autem dictum est Superfluum hoc monere. Fustra enim praedictae leges latae fuissent, si nihil aliud caverent, quam ut ne sur is aut qui per vim possidet, usucapere possent. Quippe qui nec ante legem Atiniam, aut
Plautiam usu capere potuerunt certo iure II pter malam fidem, quam manifestum est usucapioni semper obsitisse. Hoc tantum pro picere leges voluerunt 3 ne maleficium alienum causam daret rem alienandi. Ne ulitis alitis , quamvis ab eis bona fide Aut etiam ab aliis, qui jam ante a iure aut violento possetare rem acceperunt. Nam reS Cum suo vitio , quo ab initio affecta est , transi,
Ut autem a bonae fidei posse Gre usucapa posist, talem esse oportet, ut in se non habeat vitium; f. novissimὸ. s. ins eod. Denique uri lex smpliceter inhibet usucapionem , bona fides polsidenti ad usucapionem rei nihil prodest, I. tibi. 14. bοe tit. Plane praescriptio triginta annorum dominum res ellet: sc enim constitutum est de actionibus omnibus , sive in rem snt, sive in personam , ut trigῖnta annorum jugi flentio praescrip tione excludantur: usque adeo , ut in rebus possessis hoc etiam ipsis malae fidei possessoribus trituatur , i. I.
ι. 4. C. de prase. 3 o. ann. quamquam id secta nostrorum temporum non admittit. Unde in rebus msbilibus non facile praeerit Quia rerum mobilium tantum, non etiam immobilium suturum fieri potest , inde eolligit, usucapionem in rebus mobilibus ditacilius,& rarius contingere , hoc argumento , quod res , que furto obnoxiae sunt, etiam facile in surti vitium cadunt: quisquis enim rem alienam mobilem sciens quacumque ex causa Miltradit, eum furtum committere : quod etiam scriptum est I. r. C. pro e t. l. 2. C. pro donat. Rui sciens rem alienam vendiderit Videamus an non aliquo casu haec regula vitietur. Finge, haeredem rem defuncto commodatam , quam hereditariam esse putabat, vendidisse , & tradi-
336쪽
didisse bona fide accipienti r emptorem , dum quia iuris hie error est , qui possessori in ulu-
esset in conditione uiue apiendi , cognovisse capione non prodest , t. numquam. 31. hoc tit. rem alienam esse. Constat , non interrumpi Caeterum s partum suum esse credens, forte Mi iacapionem et sed quaero , an si possessor eam errori causam praebente, quod scelus pecudum ταm , antequam usucapionem impleret , alteri ad fructuarium pertinet, alteri eum vendide-
iterum vendiderit, furtum sacere dicendum si rit , poterit a bonae fidei possessore usucapi, Et quidem,quandiu res usucapta non est,aliena d. I. I. i. quippe cum hic nihil si in perest ut si verba regulae praecise sequamur, dicen- sona accipientis , quod usucapioni obstet, dum sit, furtum committi: sed puto , hoc in neque surti vitio res affectast : non enim si proPosito non debere admitti;& regulam pro- fructuarius ignorantia iuris partum ut suum cedere , cum quis ab initio scivit rem alienam vendat, idcirco eum furtivum facit. Quippe
esse : qui cum usucapere non possit, intelli- cum furtum non committatur sine animo , dcgitur vendendo rem velle intervertere domi- affectu furandi,qui in errante nullus est,t. δε no et nam etsi sibi eam retineat intervertendi tMm. 3 7. eod. f. placuit. I. ins de Obi. qu ex causa , furtum facit, ι. in iando. ε . d. θνρ. deI. Vulgatumque est, quamvis vel fatuam exis- At vero qui bonum initium habet, cum possit timationem excusare a dolo , per ι. I. in M. ivse continuando possessionem rem usucape- de abigeis. l. r . C. ad I. TH. de plag. Te , non potest viaeri furtum committeri , si Aliis quoque modis ace dere potes in Alius mo- alteri eam tradat. Cui M. ad I. I. s. praeurator. dus est apud Caium d. I. g. r. si quis sic. er-ε. pro empti rorre aliquo lapsus crediderit se haeredem esse, Sed tamen id aliquando aliter Dixit modo, cum non esset, & rem haereditariam alienave rerum mobilium difficilem esse usucapionem, rit. Item alius apud Papinian. t. mandatum.
idque probavit hac ratione , quod res alienae mandat. s haeres defuncti mandataria quid mobiIes difficulter transferantur quin in vi- distraxerit animo exequendi, quod defunctus imtium furti cadant. Id nunc ostendit aliquando suae curae fecerat. Duo alii sunt apud Pompon. Qiter se habere , & non uno etiam modo ei- ι. s. pro dereI. s quis id quod pro derelictoria surtum accidere posse , ut res aliena alteri habitum possidebat, vendiderit 3 item si quis Vendatur , aut donetur , ac proinde totidem rem vendiderit ab uxore sibi donatam : usque modis fieri , ut a bonae fidei posse re usuca- adeo , ut hic non obstet usucapioni, quod Pi queat. Locus hic descriptus est ex Caio ι.ρο- emptor sciverit , rem in ea causa esse et quia est. 3 c. boe tit. non iisdem quidem verbis, sed quasi volente & eoncedente domino venditur,
idem si nificantibus,aeque claris ae peripicuis. d. ι. s. pro deret. Quod ideo moneo, quia Hotomannus feribit, aeuod autem ad ear rer , qua solo continentur, Tribonianum hoc Ioco non satis ad suum ne- expedit, jur ita procedit , ut si qNis D. Cuja- gotium attentum fuisse , de verba huius textus cius hunc locum sic restituit: inuod autem ad nihil significare. Mihi ipse Hotomannus, dum eas rer, qua solo continentur, expeditius procedit, haec scriberet, vigilaci non videtur. Hi quis &c. ut haec phrasis, Ruod ad ear rer, quam Me aeeipienti vendiderit, aut donaveris) solo continentuν , sit elliptica , & intelligatur mos profert modos, quibus alienatio rei alie- verbum attinet, & quia tunc nondum totus nae mobilis fit absque furto et utrumque ex Ca- loci sententia constat, inter colon Sc conjuninio d. ι. Unus hic est, si haeres rem defuncto ctionem discretivam quamvis ponit relativum commodatam , locatam, aut apud eum depo- Ut sit haec sententia : Expeditius procedit, sirum existimans eam haereditariam esse, tam- ut quis sine vi nanciscatur rei alienae immobi-
quam suam alienaverit. De haerede ipso rem lis possessionem , quam rei mobilis sine furtoi talem retinente nihil dicit , quia ad proban- ac proinde etiam facilius est, ut res immobiles dum , quod propositum erat sine vitio furti a bonae fidei possessore usucapi queant. Quae aliquando rem alienam transferri posse , hoc sententia quidem vera est; sed non ideo neces- nihil facit. N ,s, an haeres ipse hujusmodi rem se est quicquam mutari. Nam & lectionis vul- usucapere possit , videbimus postea sub s. gatae recta est, & aperta sententia , atque effe-
diutina. I. ins eod. . ctu pene eadem , nimirum haec : Auod ad res
Partum suum esse eredens Casus huius gene- immobiles attinet. Proquo Tribonianus dixit, ris alter. Partus ancillae in fructu non est, sed Expedit, jus ita procedere , tit si quis fundi, aut ad dominum proprietatis pertinet f. in pecu- IOei alieni possession m nactus ' sine vi, lic t ma-dum. 3 I. sv. de re . div. Sed nec fructuarius is Me de quo dubitari praeipue poterani is eum I usucapere partum potest , sive sciat, partum eum aut fundum in alium bona fide accipientem alienum esse , sive ad se pertinere Puteta transferre posit eum rendisione usucapiendi, in
337쪽
qua ipse propter malam fidem non erat: quoniam neque vi possessum aceipitur, neque furtivum, cum rerum immobilium furtum fleri non intelligatur, Iege furtum. 37. f. r. er leg. seq. boc tis. unde haec sumpta sunt. In re autem aliena mobili secus esse , quae a sciente vendita in vitium furti cadat. Quamobrem causam non video, cur restitutio Cui ac ii quibusdam tantopere taceat, ViNN. At quis vel barbaro aevo itaoquutus est : Euod ad bane rem expedit : pro attinet Recte itaque Cuia eius vidit hic illi p-fin esse : quod autem ad eas reι qtia selo continentur, scilicet attinet Recte etiam pro expedit jus, rescripsit expeditius. Sed ego postremas ljllabas : expedit JUS ex lege geminationis legendas puto : expeditius jus ita procedere , quo facto s ne ulteriore emendatione totius loci
sententia constat. HEIN. Vacantis propter absententiam aut negligentiam
Simplex absentia domini possessionem vacuam non facit : quippe quam constat solo animo retineri l. 3. f. saltus. II. I. s. f. r. de acq. pus f. possidere. s. inse. de interd. Quapropter locus hic intelligendus est de absentia domini diuturna, rem suam penitus negligentis & relinquentis incultam 3 & Caius hoc ex- Iressit longo tempore , d. leg. furtum 3T. f. I. Ili perspicue errant, qui locum vacantem interpretantur a domino derelictum. Quippe res pro derelicto habita statim fit occusantis,f. pen. Dp. de re . div. qui vero hic vacuus dicitur , negantur etiam usucapi ab occupante posse , uti & in I. quam. rem. 38. eod. Errat &Glossa, quod putat, quae hic scripta sunt, correcta esse per ι. ult. C. unde vi, eoque nomine etiam vulgo reprehenditur. Non enim id coqui a Jusinianus interdictum momentaneae possessionis dedit adversus eum, qui vacanistem possessionem occupavit, statim pronunciandum est, eum in caeteris quoque omnibus pro invasore & violento possessore habendum esse. Et potest aliquo casu etiam , ubi competit interdictum unde vi, locus esse usucapioni, l. 4. 6. A tu me. za. I. non flum n. 33. g. 2.hoe tit. Adde, quod constitutio ita diutius anno Institutiones edita suit ut ostendit subscriptio.
Sine successore decesserit Ira etiam Caius d.
I. 37. f. i. eod. Sine successore autem sic accipiemus , non tantum si quis decesserit sine ullo successore 3 sed etiam si certum successorem reliquerit , legitimum , aut testamentarium haeredem , quamdiu is rerum haereditariarum possessionem nondum nactus sit. Et jacente quidem adhuc haereditate, nec furtum rei haereditariae fieri, a Scaevola proditum est, ι. r. s. Seavοia r s. si is qui testam. lib. Adita autem haereditate , etsi jura omnia ad haeredem transeunt, possessio tamen ei non acquiritur , nisi naturaliter apprehensa fuerit , ι- cum haeredea 2 3. de aeq. p s. Quamobrem etsi quis vacantis fundi haereditarii possessionem sne vi occupavit : etiam ubi certus haeres est, eumque bona fide accipienti tradidit , procedet bonae fidei possessori usucapio et quia neque furtivum neque vi possessum accepit. Neque obstat quod constitutum est, coeptam usucapionem a defuncto poste di ante aditam haereditatem impleri , I. captam qO. boc tit. ut proinde non videatur posse rem interim ab alio possideri , quoniam duo eamdem rem simul possidere nequeunt , ι. I. f. ex contraris s. de acq. pess. Hoc enim , ut alibi traditum est, tunc procedit, quando medio temvore possessio ab alio occupata non est , ι. possessio.
loquimur , quae defuncti propria fuit , non quam ille possidebat tantum, di coeperat ut
Abolita es sententia exsimantium In hae opinione etiam Mas urium Sabinum nisi e tesitatur Gell. I. II. ea. uir. non quod ille credidit fundum locumve auferri, aut loco moveri
posse , sed quia surtum a fraude dici putaviti vel, ut Varro quoque & Labeo, a furvo, quod clam & obscure , & plerumque nocte fiat: aeque autem clam & per fraudem posse intercipi possessionem fundi, ac rei mobilis , aut
se moventis. Sed verius est , fui tum a serendo seu auserendo dictum esse , aut potius a Graeco φώρ, per affinitatem litterarum, quod παρ νι-, Graeci dixere , L I. de furt. f. a. ins de obi. qua ex dei. Gell. lib. a. c. 8. quae notario non patitur , ut rei immobilis furtum
fieri dicamus. Quid nec illud verum est , possessionem domino intervelli , fi quis clamsendum ingressus fuerit, ι. 6. f. I. de acq. p . furtum autem est interverso pol se suonam Quod si revertentem domin υ non admisint, jam vi intelligitur possidere , d. lec Fundi Ioetve Auctores nostri plerumque fundum a loco separant , I. ex milis. Κ . de evict. Caius I. 3 8. hoc tit. bie Justinian. Perfundum sere integrum quod fgnificant, agrum cum villa , aedificium cum area : per locum autem certam fundi portionem , ι. locus 26. de aeq. pus & plerumque agrum aut aream, qui loci sunt sine aedificio , in urbe area , ruri
ι. fundi. x M. de ven. Agn. Quamquam haec non sunt pertetua, di loci significatio , saepe generalior quam fundi etiam apud nostros, I. .
338쪽
si fem. - I. r. g. 4. und. vi. Consulendi Mi 34. s. I. boetit. I. pen. de IN. IMI. rep. Ver. Alciat Forn Goedd. in tit. d. verb. An. bum potestatis in proposito possessionem sin Principalibus constiturionibus Tum quibus nificat, & potestatem habendi tenendique, d. Possessores rerum soli longi temporis, id est, ι. 4. f. tunc. ra. Res vi possessa redire debet I o. vel xo. annorum polaessione desundun- in potestatem eius , qui dejectus est, ut matur , tit. C. de prase. long. temp. quod tempus xime dominus non sit: neque enim aliter vi- nunc ad rerum immobilium usucapionem Lium violentiae purgatur , quam si dejectus transsatum est e tum quibus 3 o. annor. praes- ipse restituatur in possessionem, fac. I. c. s.criptione domini omnimodo excluduntur, L 3. deprecor. Res contra legem repetundarum 3 . q. de prase. 3 o. ann. Illud hic monendi data necesse est ut revertatur in potestatem sumus , Iustinian. Nov. iis . c. 7. unde sum- Ciu. , a quo profecta est , haeredisve ejus , d. pta est autb. mala fidei , C. de proc. long . temp. teg. pen. de ies. Iul. r . Rei autem surtivae vi- hactenus juris ejus, de quo proxime egimus, tium ut purgetur , in ipsius dominii potesta- constitutioni derogasse , ut si a possessore ma- tam eam reVerti oportet, d. Ieg. 4. S. quos Iae fidei res alienata se: non aliter ab eo , qui Mem. o. quippe surium in re furtiva so- eam etiam bona fide accepit, usucapi aut lon- lum dominium laedit : cui proinde soli etiamo possessione ro. vel 2 o. annorum ac uiri de re furtiva condictio competit, s. vii. infvobsit, quam si dominus sciverit , rem suam de Obi. qMAE ea dei. Plane nihil interest , utrum ab ilio possessam esse, & toto eo tempore con- in PDieitatem domini aut polletaris ies per- testatus non fit: alioqui spectari jubet Io. an- Venerit, an quocumque modo his satisfacium norum praescriptionem. Caeterum hoc proce- st , d. s. q. f. sed in si ι 3. i. si fur. 31. pr. . dere tune tantum volunt, s eo ipso tempore, eod. i. quamviι. 84. de surt. De re pignori da quo res alteri traditur , sciat is qui tradit rem ea di surrepta creditori dubitari potest, in do alienam esse , & initium quoque bonum ha- mina debitoris, an creditoris potestatem rebuerit. Add. quae notat D. Gothosted. ad a. dize debeat , ut vitium purgetur , & usucapiatilb. poisit: nam Paulus rei pondit, in domini po-Τ a x T v s . testatem redire debere , d. I. 4. f. qtiad atiatem. 6. Labeonis quoque eadem sententia est, De vitio purgato. ι. ult. eod. Idem tamen Paulus d. I. ult. notas ad Labeonem 1 cribens contra affirmat, rem
3 Aliquando etiam furtiva , -ι vi pessessa res pignori datam & surreptam usucapi posse , sv-capi potest ; veluti si in domini potestatem re- in potestatem creditoris redierit. Sed haec non
3. In potestatem domini Non utique eius, cui surres ta est , ι. q. f. s. h. t. I. MI . de vibon. rvt. Igitur si creditori res surrepta sit , in domini potestatem redire debet, d. ι. 4. f. c. nisi dominus ipse surripuerit: ita accipe Paul. L iat. eod. in Dotestatem domini rediiise videtur, cum possessionem ejus nactus est juste, ut Melli non possit , & tamquam suae rei, d.
3 si res pignori data surrepta sit, in ius in pote
rem redire debeat , ut vitium purget- : do minine debitoris, ae ereditoris
RErum furtivarum vi possessarum contra legem Iuliam datarum vitium purgatur, si in potestatem domini , aut prioris possessoris redierint: ex quo fit, ut jam iterum usucapi posse incipiant, ι. A. s. quod avem. 6. Lmagno negotio conciliari possunt. Resere enim , utrum debitor ipse , an alius rem creditori surripuerit. Posteriore casu sempcr necesse est , ut vitium purgetur , in potestatem debitoris rem reverti, d. I. q. f. quod autem. s. atque hoc etiam Labeo sensit. Priore autem casu purgatur reversa in potcstatem creditoris , neque hoc Labeo negaret , fuitque
semper extra omnem controversam , atque
a Paulo tam lini indicatur , ut ostendat, ponse aliquando pignus, quod in potestatem creditoris rediit, ulucapi et quod Labeo non exqprela erat. Fuit aulcm; ut dixi , illud 'explorati juris : siquidem ratio aliqua esse debet purgandi vitii per reueisonem rei in potestatem alterius quam iuris. Enim vero hoc amplius ulucapionem admittebat Cassius, etiam fi pignus a debitore surreptum & distractum in potestatem creditoris nondum pervenisset: e que sententia etiam obtinuit, d. I. 4. f. sirem. 2I. I. s. pro empl. quamvis aliis , nee dubito quin Labeoni etiam & successoribus ejus, displicuerit, de absurdum visum fit, ab eodemiaveri furtum, di furtum emcndari: quorum
339쪽
sententia etiam expresse confirmari videtur ι. 6. 3. pro empl. Verum Cujac. in d. I. 4. f. Frem. et r. ita distinguit. Aut debitor non tenente creditore pignus alii vendidit, & tunc ab emptore usucapi non potest, quia in i pia venditione furtum committitur , nec post admissum furtum vitium purgatur in re potestatem non reduente 3 ac de hoc casu loqui putat d. I. s. C. pro e t. aut tenenti creditori pignus auseri , & deinde vendit, & tunc ab emptore usucapi posse existimat: quoniam postquam furtum factum est , res in potestate debitoris fuit; auque hoc ostendere a. i. q. fl rem . ar. hoc tit. d. l. s. pro empl. Illud constat, tractari in hac quaestione de re aliena , quae a b
nae fidei possessore pignori obligata est , ut sit
Iocus usucapioni pro emptore , d. t. s. proe t. Quamvis enim res aliena pignori non sit, inter ipsos tamen, qui contraxerunt rata - est pignoris conventio , per ι. s. f. pen. i. si pignore 21. g. 2. de pign. af . TEXTU s.
De re fiscali & bonis vacantibus.
pinianui scripsit, bonir vacantibus Afeo nondum nuntiati,, bona fidei emptorem traditam sibi rem ex bis bonis Uuevere posse , tr ira divus Pius,
tr divi Severus in antoninus rescripserunt. NOTAE. - Rei Asel) L. t 8. L. 2 . f. r. hoe tit. Sunt de aliae , ut res dominicae , C. ne rei dom. vel empl. civitatum, Ecclesiarum, geron loco mi O-rum , &c. de quibus, I. ult. C. de uia. patrim. h. Nit. C. de fund. rei priυ. lib. I r. I. 23. C. G SS.
s. praesidi contra leg. Juliam datae , ι. pem
de leg. IMI. re p. I. 48. de aeq. rer. dom. bona adventitia filii fam. I. r. f. t. C. deaun. exc. denique res prohibitae alienari aut lege aut testamento , ι. 2. C. pro empl. ι. I s. de fund. dot. COMMENT, RIυ s. t me s. tolli mideri praescriptione quadrienniἰ, quae OIim bonorum vacastium possessori daba- tur adversus Ascum.
INter res , quae iuris constitutione usucapi
ni obnoxiae non sunt, quarum summam complexus tum sub g. I. Dp. primum locum obtinent res fisci, I. quamvis I 8. I. ubi x . f.
r. boe tit. l. v. C. est m. de Uuc. Hoc autem privilegium rebus fiscalibus merito datum est, ne negligentia procuratoris fisci Principi noceat,
qui aliis euris implicatur , & tot ae tanta negotia sustinet, ut de suis aut fisci rebus ipsi inquirendi otium non sit. Rerum patrimonialium eadem ratio est, quae ob id etiam cum fisca linus comparantur , f. uti. eod. Nullane igitur temporis defensio possessorem adversus fit cum tuetur De tundis patrimonialibus diret privatae rescriptum est , po Cilbres eorum 6o annorum praetcriptione defendi, ι. ult. c. de fund. patrim. lib. II. ι. MIt. C. de suis. rei priv. lib. eod. Tantum hoc cavetur , ut ne a versus fiscum ea praescriptione hoc assequantur, ut in futurum a canone possessio sit immunis , I. s. C. d. tit. Caeterum Justinianus, I. ut inter 23. C. de sacros ecel. civitatibus hoc Privilegium dedit, ut adversus eas nulla procedat temporis praetcriptio, praeterquam isto. annorum: quo jure vel magis fiscum uti dyot tet. Idem jus eodem loco concedit etiam D-clesiis: & confirmat Nov. . s. verum abrogat iterum Nov. Q r. in Nov. II i. e. s. substituta
Pro I o. annorum M. praescriptionet quibas posterioribus constitutionibus sublatum quoque intelligi debet jus civitatibus datum , i. 1 3. C. de Iacros Eccles. atque ita postremo in his rebus reditur ad praescriptionem 4o. annorum. In causis fisci criminalibus , uti persecutio criminum regulariter exceptione Io. ast norum excluditur, t. querela Da. c. ad leo cis
de fris ita etiam persecutio bonorum 41-ti aut adnotati, quam fitcus habet : eoque te' sero , I. in omnibus II. de divers. temp. pro quamvis D. Cujac. eam accipiat de ea fibus iis ci civilibus, quas omnes scribit x o. annista tingui, excepta causa commissi & bonorum
vacantium , ι. 2. C. de vect. & eomm. I. l. F. I.
Bonis vaeantibu3 Bona vacantia dicuntur eorum , qui sine haerede decesserunt. Strabo
lib. II. a Geograph. λδ εσποτα vocat Harmeno pulus ἀκληρονόμητα , ιib. I. tit. r. f. is. Haec ex
lege Julia caducaria ad fiscum pertinest, ι
quidam 96. f. s. ι. Aliusfam. II . g. 2. 4er. ι. r. de jur. Afri ι. 1. C. de quadν. procr. io I. C. de bon. vac. σe. Jus occupandi bona cantia inter regalia numeratur, lib. i. Hud. tit
qua sint regia. Erant autem certi delatores, qui hujuimodi bona aliamve rem ad fiscum Terti nentem praemii alicujus gratia nuntiabant, tirude ju8. AD, ρ sim , similes sere antiquis qua druplatoribus, de qua voee vide Fest. Bon rum vacantium numero habendi etiam bon caduca nondum nuntiata , ita dicta , quod i fiscum cer is de causis cadunt. Verum eadu 3pene a Justiniano sublata sunt, L M. C. M
340쪽
DA Usuc APIONE ET Fisco non m nuntiatis Nempe a delatoribus , qui nuntiabant, aliquid cecidisse in fiscum, pasim rit. de jur. c. de quo ex prosesso Gudelin. lib. s. de jur. novus c. I . Usucapere posse opus tamen ad introducendam usucapionem rerum vacantium suille resiscriptis , indicat hic locus, σ d. l. I g. eod.
γ uippe bona vacantia ad fit cum pertinent ip-o iure, etsi in patrimonio fit ci non videantur
Computari, antequam nuntiata i unt , & fiscus ad ea animum adjecit. Videtur autem Justinianus hic tollere praescriptionem quadriennii , quae bonorum vacantium possestari dabatur adversus fiscum post quadriennium agentem , I. I. Cod. de quadrien. p-μ. I. I. g. a. detur. Asc. t. ιο. de div. temp. prascr. Nam olim quidem hic sua utilitas & praescriptioni quadriennii & usii capioni anni aut biennii adversus fitcum suit: praescriptioni in eo, quod fisco ea obstabit sine consideratione bonae aut malae fidei possessoris, quippe cum hoc tempus actioni fit ci praestitutum esset , uti quinquennium vindicandae rei, quae in commissum cecidisset, I. 2. C. de mea. ix comm. usucapimni in eo , quod breviori tempore impleatur. Si vero idem tempus in usucapione rerum immobiIium vacantium adversus fiscum desideramus , quod aliarum huius generis rerum usucapioni Justinianus praestituit, poterit fit cususque ad Io. annos quaestionem de his rebus movere, neque amplius finietur nuntiatio quadriennio. Et tamen vix dubito, quin haec mensistiniani fuerit: argumentoque est, quod Trionianus in I. quamvis r 8. hoc rit. pro eo, ruod Modestinus scripserae, usucapier, repouit diutina possessione evier: uti primae notae Scriptores Omnes profitentur. Hac vulgo intacta.
s. Novissimὶ selendum es , rem talam esse debere , ut in se non baseat vitium , ut a bona MM3 emptore ae capi posiι, μι qui ex alia justa
Conclusio superiorum. In summa autem hoc dicit , non sufficere possessori ad usucapionem , quod bona fide possideat, quod
xem ex iusta causa seu titulo ad transierendum dominium idoneo acceperat, nisi res sit intoga, di in se nullum vitium habeat, id est, ta
sit, qua neque natura, neque lege usuca.
LONGI TEΜPOR Is VR 'scRIPI pioni exempta est , fac. I. ubi t . Me tis. I. s.c. pro empl. De possessio Re, quae iundamentum est ulucapionis & causa proxima, deque ejus continuatione, dicam ad F. diutina I. inst. TEx TU s.
s. Error autem falsae causa usucapionem non par ιν I velut A quis, quum non emerit, emisse se exsimans , possideat, veι quum ei donatum non fuerit , quasi ex donato possideat. COMMENTARI Us.
JAm ante dictum est, nulla iusta causa pon
sessionis praeccdente , usucapionem aut iongi temporis praescriptionem non proced re , L niai. 24. C. de rei vind. l. 4. C. de praese. lora. temp. i. s. C. de acq. poss. Hae caulae in uiu juris etiam tituli appellantur , L MD. C. de M. pro bar. d. l. nullo 2 . C. de rei vind. d. I. C. de prascr. lora. temp. Justae autem causae possessionis sunt eaedem , quae & dominii acquirendi , ι. 3. S. 23. de acq. pus ubi plerrique hujus generis commemorantur. Error autem taliae causae, id est, opinio justi tituli usucapionem non Darit, sed oportet titulum revera intervenisse : hoc est, non is, qui putat se emisse , sibi donatum aut legatum esse, cum non sit, pro emptore , pro donato aut legatoulucapere potest; sed is solus, qui vere emit,
cui res vere donata aut legata est, I. OUM 27. hae sit. I. r. pro donat. ι. 2. σ pro legat. l. 7. pro derei. I. I. f. uir. pro dor. quippe falsa n stra existimatio rei veritatem non mutat, I. c. ad munie. Quidam tamen v terum censebant,
in falsa opinione tituli admittendam esse usu capionem pro suo: sed errare eos Celsus ostendit, L Lx is Utitur autem hac ratione, quod ubi nihil emptum , nihil donatum aut legatum est , usucapio pro emptore , Pro donato aut Iegato non valeat. Quae ratio prima fronte inepta videri potest et nam illi, quos errare ait,
non hoc dicunt, bonae fidei posse rem , qui
modo emptum, donatum aut legatum sbi existimet, etiamsi nihil horum si, pro emytore, prove donato aut legato usucapere posse , sed pro suo : quod rati. Cessi non videtur removere , quoniam & titulus pro suo justus titulus est. Explieanda igitur est Celsi ratio, ut appareat , ex ea etiam effici, ut in proposito nec
locus sit usucapioni pro suo. Titulus pro suo duplex est , unus speci lis, qui ex sola conditione rei possessae nascitur , di locum habet in