장음표시 사용
511쪽
a Ineis , deleto , eaneellato , m. testamento, iatrum baereditas siseo applicetur , an defer eur haered bus legitimis 3 an iura de incisione , inductione , ine. agentia aecommodari debeant ad testamenta nuncupativa , de quibur instrumentum conficitur , usmune moris est 34 Cur prius testamentum etiam tabulis manentibus integris semper rumpatur a posteriore λs Ad infirmandum prius testamentum necesse non esse , ut id in posteriore nominatim revocetur. Error Baeho vii notatur e ' eoprigitur. Euid si prius testamentum eontineat ela viam derogatoriam posterioris voluntatis 3 Prius testamentum per pserius tolli , etiamsi ex posteriore nemo hares extiterit. s Euibus modis flat , ut bares desciat , σ tes mentum destituetur
SEcundus modus, quo testamentim initio rite taetrem postea rumpitur , est mutatio
voluntatis testatoris. Hic modus iterum duplex est 1 nam & corruptis tabulis ita rumpitur, & integris manentibus. Corruptis, si te- stator testamentum inciderit,laceraverit, scripturam induxerit, deleverit, cancellaverit, signa amoverit, aut turbaverit, tit. de his qtia ingestam. delent. ι. ult. de injust. rvt. test. I. ad restium et t. f. 3. qvi test. De. I. I. g.pen. Lpen. f. 2. de bon. pus see. tab. I. ra. I. pen. C. detestam. nisi forte non consulto , sed incaute quid horum secerit, aut ipnorante eo contigerit e nam tunc si legi adhuc quod scriptum est utcumque poterit, ratum manebit testamentum , I. I. de bis quae In test. del. d. ι. pen. c. de test. Plane inductio aut cancellatio non ultra operabitur , quam scriptura inducta aut cancellata est, I. a. σ 3. d. tit. de bir quae in test. del. Neque ex pluribus testamenti codicibus uno deleto aut inciso , testamentum sublatum esse intelligitur, nis hi, qui ab intestato venire desderant, probaverint, id ideo a patre-fam. factum esse , ut intestatus moreretur, La ult. eod. tit. His autem modis testamento rupto , haereditas non applicabitur fisco, sed deferetur haeredibus ab intestato , d. I. pen. C. detestam. I. I. f. en. Mude liberi, I. xli. de his quae in t . deI. nisi speciali odio haeredum inductio facta probetur , quo in casu tamquam ab indipnis haereditatem fiscus aufert, I. d. tit.
I. cum tabulis I 6. g. 2. de his qua ut indign. Clar. f. Testamentum, q. s . num. 2. Manti c. de conject. uis. vol. lib. 12. ιit. I. n. D. Paul. Bus. ad
i. i. F seqq. de bis quae tit indign. Quae de incisone aut cancellatione testamenti dicuntur, ea constat ad testamenta nuncupativa, qua ta-
I T. XUII. Ita sunt, applieari non posse. Sed an his mo
dis item rumpantur , quae , uti hodie moris est , per nuncupationem quidem fiunt, sed ita ut voluntas suprema iussu testatoris scripto comprehendatur a Notario in scheda, uade mox diligentius exscribatur & in formam redigatur instrumenti, quaesitum est. Julius Cyrus d. loe. existimat, incisonem aut cani
tionem instrumenti ad cassationem & ad qtationem talis testamenti non sufficere, fi pto iocollum Notarii integrum relictum st; quo & Vigilo placere videtur , in s. pen. butit,
cum ait, non minus talia testamenta ex ver
bis di voce substantiam capere , quam scripta non sunt, & ideo discerptis scripturi nihilominus permanere : cuius auctoritatem Senatus hujus provinciae in iudicando aliquza-do secutus est, decis. Cur. HolI. i. eamdemquo sententiam & Peckius probat M. i. de test. οη jug. cap. . Sed videamus , an non & hac testamenta in hoc, de quo quarimus, iure scrip eorum censenda snt, cum Paul. Castrens iη ιpen. C. de testam. n. 7. Vasq. lib. I. de' cis
ex inciscne aut deletione certo colligitur, tr statorcm noluisse testamentum amplius esci neque ratio patitur, ut destructo delamio strumento , .n quo tota vis probationis cyp sstit, dicamus, testamentum nihilomi r Ist bur suum retinere. Sciendum namque cρ stquam ex voluntate testatoris quae sched.
continebantur, in instrumentum collata sit asmul omnem illius vim in instrumentum col latam censeri: ac proinde, cessante iam pi 'cio schedulae, totam vim depostionis a iς 'instiumento dependere, adeo ut mortllo Ni ratore nihil amplius ad probationem uixi πη voluntatis desideretur, uti post Glossi
in I. bare I 2I. de testam . plerique tradideipy Sichard. in I. hae constitissima et t. f per
que obstat huic sententiae I. vir. de his επε testam .dei. quoniam textus ille procedit,qu R do ex pluribus unius testamenti instrum tam aeque principalibus unum sorte restator dele Vit aut incidit, non omnia , uti species sio ponitur , & in terminis respondet Cas r. Hi δερ. Et si autem protocollum Notarii integrum relictiim sit, ex eo tamen voluntas ultima con servata intelligi non debet : quoniam proto collum nihil ad testatorem , sed Notarius ex officio illud conficere tenetur fidei & colla tionis gratia, & quia instrumentum amitti po test.
512쪽
QUIgus ΜοDIs ΤΕsTAΜΕΗΤΑ INFIR ΜANTUR. 47ς test. Caeterum priorem sententiam & Senatus Sabaudiae probavit. Ant. Fab. C. suo detestam. deeifiat. Integris tabulis manentibus testamen tum rumpitur ob mutationem voluntatis , si testator aliud testamentum secerit; qui modus proponitur hoc g. & hanc rationem habet, quod unumquodque testamentum plenam utari- versi iuris successionem continet I ac proinde quicumque testamentum facit, censetur de omnibus bonis disponere , ut non magis duo
testamenta simul consistere possit, quam duo domini ejusdem rei in solidum constituti. Igitur cum ex pluribus testamentis unum tantum consistere possit, id valere debet ex voluntate
ipsius defuncti, quod novissimε factum est,
Per vulgata. Non obstat, quod sententia iudicis prima, non postrem , rata habetur. Non enim ut testantis voluntas ambulatoria est, ita& iudicis: sed iudex simul ac sententiam dixit, officio suo lanctus est ι & ideo iteram de eadem re pronantiandi potestatem non habet,Ljusex ς r. de re jud. Plane ut priores tabulae jure factae tollantur, oportet sequentes quoque jure ordinatas & persectas esse , de quo plenius sis. g. pen. ins eod. Superius rumpitur γ L. r. I. t. de injust. rvt.
res. & quidem ob hoe solum, quod aliud testamentum postea factum est, quod Justinianus significat, ι. sancimvi x . C. de testam. cum ait , lecundo testamento persecto, prius tollis ipso iure. Non est igitur necesse , ut posterio in re testamento mentio fiat prioris , nominatimve id revocetur, quod ipsius etiam rei natura satis demonstrat : ac proinde supervacua est notariorum clausula, quam posterioribus tabulis inserere solent , nimirum testatorem revocare , cassare , & annulla re testamenta antea a se facti. His autem consequens est, &codicillos , si qui facti fuerint, per posterius
testamentum everti, quamvis expresse revocati non sint: cum enim testamento facto codicilli ius ejus sequantur , eo infirmato, simul
concidant necesse est , ι. 3. 6. ult. I. ab intestat. s. de jur. eod. I. I. C. eod. tit. UINN. Hujus
iuris elegans ratio reddi potest ex ipsa natura testamenti. Testamentum olim erat lex. Hinc condebatur in comitiis calatis : hinc utendum erat verbis directis Se legi statoriis a baresesio , damnar ego , capito , sinito , exe. hinc ip- Ium vocabulum XII. tab. LEGARE, quasi
Iegem dieere Mur Drῖν. Quemadmodum itaque lex posterior tollit priorem : ι. ωt.Is de eonst. Prine. consequens vid batur : ut Se testamentum posterius sine nova revocatione rumperet
Prius. Et id erincipium, uti alia retinuere veteres Jcii, quum jam obsolevisset ritus testandi in comitiis , & testamenta iam formam mancipationis per aes & libram induissent.
HEIN. Quamobrem non recte Bach ovius scri- sbit, generalem clausulam, qua revocatur omnis praecedens dispositis , supervacuam quidem esse, quod attinet ad infirmationem prioris testamenti: cum id hoc ipso , quod aliud conditum est , evertatur I non autem quoad codicillos antea factos , quippe qui alias cum testamento consisterent. Hoc enim falsum ense, Se sublato priore testamento per cons quentiam etiam codicillos corruere , etiamsi nulla revocatio prioris voluntatis facta sit, ex locis modo allegatis perspicue patet. PlanEsi nullum testamentum , sed codicilli tantum antea facti proponantur, testamento postea facto , hujuscemoli clausula otiosa non erit, postquam placuit, codicillos , qui testamentum praecedunt , facto postea testamento vim suam non amittere, nisi alpareat, testatorema voluntate , quam in eodicillis expresserat, recessisse , f. t. ins de eodicili. Et fortassis hoc
etiam sensit Bach ovius. Sed quid si prius tentamentum contineat clausulam derogatoriam posterioris voluntatis Interpretes commvn. Icensent, prius testamentum habens talem clausulam per posterius quantumvis numeris omnibus absolutum non tolli; ac ne tunc quidem, quando posterius continet revocationem
generalem praecedentium omnium dispositionum; sed omnino ad infirmationem primi testamenti derogatorii necessarium esse, ut illius specialis mentio & expressa revocatio fiat in secundo , per L si quis in . de Iegat. . Gomegad . Tauri 3. num. s 2. Couar. de tes. p. 2. rubr. n. s. Vasq. de succeis res lib. I. g. I. num. 29. ex seqq. Clar. d. g. testamentum, q. 99. Manti c. de conj. Mit. voI. lib. I 2. tit. 8. Peck. t. de leotam. conjug. e. ro . Grass. g. testamentum, q. 8s.
seq. Jac. Vervvey a t. test. cap. II. Quae sententia rationi iuris parum convenire videtur, arg. I. s. s. h. de jur. Coa. I. ult. in pr. delegat. 2. d. I. 22. de .legat. I. I. . de adim. Iegat. eum simit. Notatur a Cujac. I . obf. T. Anton. Merend. lib. . eant . ea . P. Ant. Faber eam numerat inter gravissimos errores , quos antiqui Glossatores invexerunt, decis IT. err. T. seqq. ex dee. s8.err. i. σ dee. seq. In foro tamen recepta ac praejudiciis supremorum tribunalium comprobata est, Guid. Pap. quaest. r 27. Papo n. lib. 2. tit. de testam . arres. q. Ur s. Ant. Fab. Cod. suo fit. de test. desin. s. Ur seq.Joan. a Sande lib. 4. tit. r. desu. so. Nec deest color, quo tegi possit Grol. 1. manis. cap. 26. Me inter st , extiterit aliquis haeres ex eo, Te. Quae sequuntur , continent ampliationem gooo a quam-
513쪽
quamdam regulae initio positae, nimirum, prius testamentum tolli per posterius , non tantum cum ex posteriore haeres extiterit , sed etiam eo destituto , I. I. I. 16. de injust. rvt. tes. I. s. de Iib. ur psb. Quod hanc rationem habet, quod aditio haereditatis ad substantiam aut perfectionem testamenti , quae sola hic requiritur , non pertinet 3 nec prioris testamenti sub Iatio pendet ab eventu aliquo , aut casu contingente post mortem testatoris, sed illud statim rivo adhuc testatore, ipso iure per po- serius rumpitur , ut proinde si posteriores tabulae jure ordinatae sint, ut ex iis haereditas adiri potuerit, etiamsi contingat, ex iis haereditatem non adiri, priores tamen tabulae utpote semel ruptae non restituantur. Pari ratio
ne , fi post humus priori testamento institutus, vel ex haeredatus sit, posteriore praeteritus , &mato post humo posterius rumpatur, nihilo magis restituetur prius: quod exemplum hie profert Bach oviuS. Si qtiis aut noluerit, σe. Enumeratio m dorum , quibus fit, ut haeres deficiat, & tes-s tamentum destituatur : Id fit in summa dupi citer , vel quia haeres scriptus non vult haeres esse , repudiatque haereditatem : vel quia haeres esse non potest ; quod contingit, si vel
decesserit vivo adhuc testatore , aut post mortem ejus , antequam haereditatem adiret, neque enim haereditas non adita ad instituti haeredes transmittitur , exceptis personis comprehensis , I. un. C. de his qui ant. v. rab. I. Mn. g. in novissimo s. C. de ead. tolt.) vel quia conditio , sub qua haeres institutus erat, defecit. Hinc autem apparet, prius testamentum non
eo minus rumpi per posterius , quod in priore haeres pure , in posteriore sub codditione
scriptus est , quamvis in uno eodemque testamento si ibjecta purae institutioni conditio nihil operetur , t. si te a T. g. r. de har. inst. Etenim tam solemne riteque per omnia factum habetur testamentum , quo haeres institutus est sub conditione , quam quo purὶ , f. hares s.fv. de har. inst. pendetque hoc totum a sola voluntate testatoris. Contractus vero puros per conditionales non resolvi, mirum non est , veluti si id, quod pure emi, rursus emam sub ecinditione : nam posteriore emptione
ideo nihil agitur , quia iam mihi quaesita est
actio ex emptione priore , ι. 7. in pr. de resci
m e bio paterfam. intestatus moritur Id est, exitum liuestati facit, res redit ad caulam intestati: ncmine enim haereditatem adeunte vis omnis testamenti solvitur , adeo ut nihil intersit , utrum aliquis testatus non sit, an hae-
De posteriore, in quo haeres certarei institutus.
3. Sed σ si priore testamento iure perfecto thsterius aeque jure fecerit; etiamsi ex renis rebM seo baeredem instituerit 3 superius testamentum fa, latum esse, divi Severus is Antoninati Au i reficripserunt: cujus constitutionis verba σ bis is uisus imus , quum aliud quoque praeteνea in ea et
stitutione expressum sit. Imperatores Sexem& Antoninus Aususti Cocceio Campano. Te stamentum secundo loco factum, licet in te certarum rerum haeres scriptus sit, perinde is re Valere , ac si rerum mentio facta non essen. lsed & teneri haeredem scriptum , ut contest lius rebus f bi datis, aut suppleta quarta eI lege Falcidia , haereditatem testituat his, qzi . priore testamento scripti fuerant, propter ist
serta fidei commissi verba , quibus ut alciti prius testamentum expressum est, dubitari praoportet. Et ruptum quidem testamentam i do et itur. N o T- eerris rebui Nam non minus recte illi' tuitur haeres ex re certa , puta ex fundo, qy ex parte haereditatis , i. I. S. . t. F. 6. ih 'Io. de hae . inst.
Ac si rerum mentio facta non .ssis Rei et immentio potestate juris detrahitur, qyy Contradictionem implicat, hetredem ecte
singularis. Itaque universa bona obtinebis, hi cohaeredem simpliciter aut ex parte ic ip pN acceperit: tunc enim legatarii loco est, i in M. de vulg. σpup. I. 13. C. de bar. vi tu valeret prius testamentum Haec digcum hoc eis cere nequeat, ut prius testN Meum in suo robore duret, & ita duo fiat Opinytestatoris testamenta , si accepta est, prioris testamenti in causam fideicommidi
codicillorum convertere testator volucrix a 3. de testam. misit. COMM ENT ARI Isa
514쪽
pertinere , uti nee superioris.
Eniamsi ex certis rebus Alia am platio
praecedentis doctrinae ex Maeciano , ι. Aquis. 29. adsen. Treb. descripta, qua docemur, testamentum prius rumpi per id, quod secundo loco factum est , etiam tunc, clini in posterioribus tabulis haeres ex certis rebus, aut una aliqua re singulari, veluti fundo, in iatitutus est: idque essicitur certissima juris ratione. Nam non minus recte instituitur haeresen re certa , quam simpliciter , aut ex parte haereditatis , placetque hujusmodi institutionem valere perinde ac si rei mentio facta non
esset , ut si quis solus ita institutus sit 3 is omnium bonorum haereditatem consequatur, I. . . de bar. instit. I. eoba redi. 4 I. in An. de
Wu . . pup. Cum igitur tale testamentum jure consistat , necesse est , ut si lecundo testamento haeres certae rei scriptus fuerit , prius xumpatur juxta regulam.
Ac si rerum mentio facta non esset Si quis ex
re certa haeres institutus sit , valet institutio, non ut ea re haeres fiat 3 nam haeredem efferet singularis contradictionem implicat, cum haeres sine universitate bonorum intelligi non
possit: sed ut rei mentione potestate juris detracta perinde habeatur , quasi simpliciter h.
res scriptus esset; I. r. f. si ex fundo. Φ. ι. s.f. si duo. i 3. I. ro. de bar. inst. α proinde nisi cohaeredem habeat, universam haereditatem obtinebit , ι. eobaeredi. 4r. in Me de vulg. σpup. Vide, quae scripsimus sis. f. baredιιέ. s. LX f. π si plures. 8. svr. de bar. inst. Suppleta quarta ex lege Faleidia Id est , ex Senatusconsulto Pegasano, quo quartae ex fideicommisso haereditatis retentio aut suppletio , si minus relictum est , qui cassis hic pro-
Ponitur , permissa est : aut potius iuxta mentem Justiniani, ex Senatusconsulto Trebelliano 3 postquam Pegasianum abolitum, & vis eius omnis in Trebelliano transsata est, g. sed
quia . I. ins de Meleomm. haer. Familiare autem & perpetuum veteribus est, ut etiam eam' quartam , quae ex Senatusconsulto deducitur, quartam Falcidiae appellent , uti videre est in
ι. ratione. 3 o. f. tames. I. I. Mitia. 8 6. I. -- Cestris. 93. ad leg. Falc. l. mulier. 22. f. a. I. δε-
aucta. s 8. g. 3. ad sen. Treb. I. 2. in sin de jur.
rem nescio quid sibi velit Pacius , in margine lectorem monens, ne quartam Falcidiae hoc
loco pro quarta Trebelliani positam somniet. Quin illa potius somniculosi hominis monitio est. In analysi sua cautior fuit.
VINN. Ideo autem quaata haec vocari aliquando videtur Falcidia, quia SCta saepe
legum nomine veniunt earum , ad quas facta sunt. SCtum autem Pegasianum videtur factum
ad L. Falcidiam , & quartam quam illo a legatariis detrahi concesserat, ad fidei commissa protulisse. Recte Jac. Gothosredus ad . Pap.
Pon. e. I T. p. m a. Lua SCta ad Ieges sequuta, eaJCti lam legibus tribuere solent. Exemplum est in I. a . C. de nut. ubi tegi Iulia σ Papiae tribuitur a quod est ex Sciis Persieiano , Claudiana , & Calvi flans , ad illam legem factis, teste
Ulpiano Fragm. tit. I 6. 6. 3. HEIN. auibus ut valeret prius testamentum Propter hanc clausulam potissimum verba constitutionis Severi & Antonini iussu Justiniani hic inserta sunt. Certi iuris est , posse testatorem ab eo, quem haeredem instituit, fidei commissum
relinquere , eumque rogare , ut haereditatem alteri restituat; proinde etsi quis in re certa institutus est , quia valet institutio , etiam fidei commisium haereditatis utiliter ab eo relinquetur. Ut autem fideicommisium utiliter x relictum intelligatur, non praecise requirimus expression m verborum , quae fidei commissorum propria sunt, ut, peto, volo, rogo dei tua committo : sed plerumque etiamsi sine his verbis, admittitur ex sententia, & voluntate testatoris , I. ubi. I9. f. I. adsen. Trebell. Quod etiam accidit in proposito , cum testator posteriore testamento cavet, ut prius quoque tentamentum valeat : desunt enim hic verba fidei commilsi , sed optima ratione ex eo, quod cautum est , colligitur. Voluit testator , clina secundum testamentum ordinaret, prius nihilominus valere. Id inutiliter hactenus cavetur, 3 ut ad haeredes priore testamento scriptos directo haereditas perveniat, ne duo sine testamenta ejusdem testatoris .: sed ut manifesta
voluntas defuncti, quod per jus licet, conservaretur , verba directa istius clausulae ad causam fidei eommissi tracta sunt, & benigne se
accepta , quasi haeres posteriore testamento scriptus rogatus esset haereditatem restituere
his, qui scripti sunt in priore. Doctrina huius& superioris f. ut hoc in transitu moneam, adtestamenta militum non pertinet. Nam militi licet plura testamenta facere , sive simul , sive separatim : nec prius per posterius rumpitur, si hoc animo miles fuerit , ut utrumque valeret. Quamobrem si in posteriore testamento expresse caverit, ut prius quoque Valeat; per hoc e tacitur , ut duo sint testamenta , & tam prior, quam posterior voluntas valeat iure directae institutionis. Sed si posteriore tessa mento verbis precariis usus fidei haeredis com miserit, ut priores tabulae valerent ; in causam
515쪽
478 L, I S. II. sam fidei eommii si & codicillorum vim prioris testamenti intelligitur convertisse, ι. qu e.
De testamento irrito a & quibus modis siti irritum l
. AIἰo autem modo testamenta jure facta ia- Armantur, veluti eum is , qui feciι testamentum, capite diminutus sit e quod quibus modia accidat,
primo libera retulimus. COMMENTARIUS.
ΗΑctenus de primo modo infirmandi testa
menti ipso iure, quo scilicet infirmatur salvo statu testatoris , de rumpi in specie dicitur. Sequitur alter, quo infirmatur statu tesitatoris mutato e qua mutatione superveniente in usu iuris proprie dicitur irritum fieri, l. s. s. irritum. s. l. o. in . pr. de injust. rvt. test. Capite diminutus Nec interest , qualis capitis diminutio intervenerit : omnibus enim modi, , capitis diminutionis status hominis mutatur , fv. de ea. dem. lib. I. dc testamentum non est, nisi hominis liberi, civis Romani , & patrissam . quae tria duobus temtoribus in testatore requiruntur, testamenti tacti de
mortis, j. non tamen. 6. ις. eod. Si vero quid
postea supervenerit, quod statum & conditionem perlonae testatoris non mutet, veluti si post testamentum factum in furorem inciderit , aut bonis ei interdictum fuerit, aliud juris est , 8e testamentum ratum manet. De quo actum sv. tit. quib. non est perm. fac. tes. Et Irimum igitar irritum fit testamentum capitis iminutione maxima , quia per eam testator in servitutem redigitur , d. t. s. s. irritum. s. Excipitur tamen quod factum est ab eo , qui ab hostibus captus est ante captivitatem: qui P-pe quod iuris postliminii aut legis Corneliae
commento sustinetur , d. l. s. pen. t. 12. quites. De. g. iut. sv. quib. non est perm. De. test. ubi latius hoc explicatur. Secundo capitis diminutione media a puta si testator in insulam deportatus sit quoniam hoc modo a numero civium Romanorum tollitur , & ea omnia, quae iuris civilis sunt , amittit, g. r. Dp. quib. mod. jus pat. pol. DIv. I. sunt. quidam. I T. f. I. de poen. Quod autem Jurisconsultus d. l. c. f. ejus. 7. ait, testamentum ejus, qui deportatur , non statim irritum fieri, sed tunc demum , cum factum princeps comprObavit , id explicandum ex ι. 2. g. I. de poen. I. de interd. π releg. atque ad praelidem
TIT. XVII. referendum est, qui ius deportandi non habet:
pro conlut enim de praeseaus urbi habent,u. Postremo & minima eapitis diminutioae testatoris testamentum ejus irritum fit, putasi se adrogandum dederit, i. pen. g. a. de se
pus see. tab. f. non tamen. s. ins boc tit. 8r niam filiustam. nec facere testamentum , α
cum testamento decedere potest. An ι emancipatione filii iam. veterani testam a de bonis castrensibus factum irritum fiat, ipse negat Jurisconsultus, d. I. s. g. MD. alibra etatum est, f. denique. s. Dp. de mil. test. A que hic casus a testatore venit. Est SI alius, 2. venit ab haerede , quo de ipso supervenienti testamentum irritum fieri dicitur , scilicet ilex testamento nemo haeres extiterit: delicia enim haeredis etiam irritum dicitur fieri testa mentum , ι. I. de injust. rvt. irrit. Dct. t. ssium. 29. de bon. pus eom. tab. ty isses Ulp. tit. 23. g. 3. de recte quidem : nam i haeredis aditione atque existentia confistit romnis atque effectus testamenti. Caetermis lius hoc casu testamentum dicitur destitui, meseri, g. eum autem. I. Ur seqq. de ban ab int. I. s. s. de lib. σ post. i. iat. de re ι Nonnunquam etiam distinguitur hic calia testamento irrito facto , restricto scilicet iri ii vocabulo ad ea testamenta, quae istατ tur statu testatoris mutato I. r. ia' kl in Iegit. har. infri de har. quae ab int. videtur hic modus proprius esse hujus , 10 quo id sollim quaeritur , an idoneum fit πολ mentum ad deserendam haereditatem. Rὸ 'etiam hodie contingit, ut testamentum MN tuatur, postquam Justinianus aliis etiam pG lanis potestatem adeundi secit, Nom. I.
ratio, quod ejus novum invexerit benefici. Nin Ventarii. I. ult. f. . C. de jur. 4elib. QRψφenim inventarii rite eonfecti is sit 'haeres non teneatur ultra vires haeredis It . Inst. de hae . quaI. σ disser. no' quis repudiabit haereditatem, sine post kle adeundam. HEIN.
fiant, in ea , quae flatim ab initio μη Is f j irrita sint. Sed er ea , qua j- 'μ ita
516쪽
QUI sus. MODIS TE ITA MENTA INFIR ΜΑNTUR. modius erat, Angulas causas singulis appellat eni- ενι distinguis ideo quaedam non jure facta ducun- νων , quadam jure facta rumpi vel irrita fleri. N o T AE . r. me ea irrita Etiam irritum fieri testa mentum dicitur , si ex eo nemo haeres extit
On est novum in artibus & praesertim in
hae nostra disciplina , ut verba, quae visua generalia sunt , doctrinae & distinctionis causa contrahantur ad significandum certam speciem, quo magis singulae res sngulis verbis ad certam speciem traductis intelligantur 3 ut hie ostenditur exemplo rupti & irriti facti teta tamenti. Sic adoptio, cognatio, pactio, contractus , actio , dic. nomina sunt, quae per se peneralem fgnificationem habent; saepe tamen his certa species ex instituto loquentis denotatur 3 quod tunc maxime fit, cum junguntur nominibus cognatae sgnificationis. Et quae rumpuntur , irrita flant Rarissime
autem haec a nostris confunduntur, quam-uam tamen aliquando. Ita non attenta haeistinctione usuve speciali horum verborum, irritum testamentum fieri dicitur , cuius tabulae incisae aut inductae sunt, I. 3. eirea M. I. ulti de hia quae in test. deI. ι. in fraudem. I s. g. I. detest. mil. quo tamen casu restamentum propri Erumpi dicitur, si specialem verborum significationem spectamus. Ma ab initio non jure fiunt, irrita sint Tentamentum , quod ab initio non jure factum est , injustum nostri appellant, ut apparet ex inscriptione in I. i. tit. de injust. rv. irrisDa. tesi. Hoc recte quidem & irritum dici potest,
at ruptum nequaquam. Et notandum quoque quod ait, quae ab initio non jure fiunt, irrita esse , non irrita fieri: nam irrita esse ea recte dicimus quae numquam constiterunt 3 irrita fieri, ut & rumpi, ea demum, quae cum antea constarent , eversa sunt. Privationem enim lanificant: privatio autem , ut in scholis loquuntur , praebupponit habitum. Allegatur a nostris in eam ι. s. de injust. rvt. Singulas ea as. ώκας σν πασθος fluvia vi-νia , ut haec appellant iuris auctores , I. I. I.
3. de tab. exhib. I. t. C. de edict. D. Hadr. toli. I. II. C. de probat.
c. Non tamen per omnia inutilia sunt ea testa-
menta , qua ab initio jure facta er e Itis dem nutionem irrita facta sunt. Nam fi septem testium signit signata sunt , potest seriptus haeres secundum
tabMIas testamenti bonorum possessionem agnose re : si modo defunctus , ex civis Romanus, ty sua potestatis mortis tempore fuerit. Nam si ideo irrutum sit testamentum , quia civitatem , veι etiam libertatem testatoν anum, aut quia in adopti nem se dedit , ly mortis tempore in adoptivi patri/ potestate sit, non potes scriptur bares secum dum tabulati bonorum possessionem petere.
s. Irrita facta sunt Sed neque in causa testamenti rupti semper obstat vitium , quo minus ex eo bonorum possessio peti possit, veluti si post humus praeteritus vivo testatore decesserit, I. in . de lib. . post. item si testator supremas tabulas incidit, ut priores supremas relinqueret, I. pen. f. 2. fee. tab. Sed &s filius praeteritus abstineat, voluntas ex aequo & bono sustinetur , t . bee tit. Non idem est , si testamentum non consistat propter inhabilitatem personae testatoris aut desectum solemnium , I. I. f. 8. feri tab. I. m. C. de testam.
Et sua potestatis In eo qui testamento facto se adrogandum dedit, non satis est ad obtinendam ex eo bonorum possessionem , quod postea sui iuris effectus decesserit, sed requiritur etiam nova aliqua voluntatis , a qua in alienam familiam transeundo recessisse videtur , confirmatio , d. ι. pen. g. 2. sec. tab. COMMENTARIUS. x Notatuν Triboniani negligentia. a Testamentum ruptum nativitate posthumi pra-
teriti , eodem ante patrem mortuo , vires reeipere.
3 Cancellatione , incisioneve posterioris testamenti restitui prius , cujus tabulae integra manserint. 4 Testamentum irritum factum maxima ετ m dia evisis diminutione testateris , eo restituto
convalescere etiam absque nova voluntati3 d
elaratione : secus si testator se adrogandum dederit , postea , sui jurii factus , decesserit. ΗIc locus declarationem continet f. qua ti. Meretur autem Tribonianus duplici nomine hic reprehendi : Primum quod quae rupti & irriti facti testamenti communia sunt, ita tradit, quas unius & nimirum irriti facti essent propria : deinde quia simpliciter scribit, testamenta per capitis diminutionem irrita sa-
517쪽
cta iure praetorio convalescere , si testator eivis Rom. & sui juris decesserit ; cum in quibusdam tantum hoc solum sufficiat, in quibusdam nova praeterea declaratione voluntatis
Opus sit, uti mox demonstrabitur. Per evitis diminiatioκem irrita facta Quae testamenta ab initio propter inhabilitatem personae testantis non coniistunt, ea ex post facto vires nullo iure capiunt, veluti si impubes, aut furiosus , aut filiustam . testamentum secerint , & deinde testamenti factionem habentes decesserint; hoc testamentum ne iure quidem raetorio substinetur , ut ex eo bonorum ponessio secundum tabulas peti polsit , ι. I. f. exigit. 8. see. tab. Idemque est, si testamentum
nullum sit ob desectum solemnium juris; puta quia pauciores quam septem testes adhibiti, aut ex septem adhibitis quidam non signaverint, ι. iE. C. de testam. De testamento autem
in quo filius , qui fuit in potestate , praeteritus est , non convenit, an quemadmodum id jure civili nullius momenti , ita quoque omnino nullum sit & maneat jure praetorio. Sed verius est, tale testamentum jure praetorio Omnino nullum non esse , scriptotque in eo haeredes, si praeteritus se bonis paternis abstinuit, Iosse accipere bonorum pollessionem secunum tabulas , arg. l. posthumus. I 2. in M. pr. L filo. i . de injust. rvt. t. si duobus. Iv. f. I. coni. tab. ι. x. in pr. sec. tab. . quod prolixe contra communem defendimus sis. tit. de ex-har. lib. Haec autem non sunt propria huius loci : quippe in quo agitur de testamentis, quae ab initio recte facta deinde infirmata sunt; quaeriturque , an postea, sublata causa infirmationis, jure aliquo convalescant. Imperator quidem hoc in una tantum specie proponit, quando testamentum irritum faetiim est, sive infirmatum ob id, quod testator capite mi. nutus sit; attamen ad aliam quoque speciem eadem quaestio pertinet , clim scilicet ruptum est , seu eversum, testatoris statu non mutato. Videamus ergo de rupto, & de eo prius : pol te a cognituri de altera specie, de qua hic agitur. Didicimus , testamentum rumpi duobus modis , agnatione sui haeredis , & mutatione, voluntatis. Fingamus igitur, posthumum praeteritum vivo patre decessisse ; quaeritur I antestamentum ruptum nativitate post humi , eo vita deinde ante patrem iuncto , vires recipiat Et respontum est , si testamentum signatum suerit, posse haeredem scriptum bonorum possessionem secundum tabulas accipere eo effectu , ut rem obtineat , licet scrupulositas juris refragetur , ι. posthumus. I a. de injust. rvt. Unde intelligimus , jure quidem TIT. XUII.
civili testamentum non restitui , sed tamea
Praetorem ex bono & aequo voluntatem tetitoris tueri. Additur in responto , hoc ipsum etiam confirmarum esse rei criptis Imperatorum : quae confirmatio ideo fortassis accessi, quia potestatem praetoris excedere videri poz rat , quod ex testamento intrinsecus vi 2M defenderet haeredi scripto bonorum pota nem cum re contra eos , qui alioqui rea uin testato auferrent. Plane si post humus poritus nascitur post mortem testatoris , licet iblico decedat, testamentum non restituitur, in omnino cum decedit patre iam mortuo : Machm suus haeres sit patri, statim patri ipso ja
re haeres existit, & moriens haereditatem labi jure quaestum transmittit ad quosvis haredes legitimos; ad cujusmodi speciem pertinet L
C. de post. bar. tes. Cujac. ad I. I. de lib. epsb. Fingamus rursus, testatorem testamea tum , quod secundo loco secerat, ac proisci quo prius ruptum erat, incidisse aut cancel lasse ν quaeritur , an restituatur prius, cui si
tabulae integrae manserunt Papinianus rei'
pondit, si id hoc animo a testatore factum it, ut priores tabulas lia premas relinqueret o luntatem quae defecerat recenti judicio redit re posse secundum tabulas priores boam possessionem peti , I. pen. f. 2.
inquies , an non sic testamentum citra vivo solemnitatem nuda voluntate constitat
Negat hoc Iurisconsultus d. loe. atque v. objectionem sic removet, ut dicat, nos q*δ hic de jure testamenti , sed de viribus e cly
rionis. Quo significat , recenti isto judicio β
simplici voluntate testatoris non constitui οφ Vum testamentum ι sed si scriptus priore icitu mento haeres agat & haereditatem vindicet, ci quet objiciatur exceptio mutatae voluntia iis posse eum hanc exceptionem elidere repli λ tione voluntatis reversae , si eonstet, test)N rem hoc animo posterius testamentstmdisse , ut prius iterum valere vellet.' Vsenim hic animus ab haerede scripto οφη Probandus est, per codicillos puta, apy litteras , quibus testator palam deesar νς ν se Velle priores tabulas valere , alioqM ςy'. x mquam quem utriusque voluntatis p 'tuerit , intestatum potius decedere νψ '
interpretabimur, d. l. pen. g. a. Unum
adhuc obstat, quod prius testamen xRNμφῖ- rumpi ipso iure, I. saneimui. a c μ' ὐ
Quomodo ergo agi poterit ex ς0 3 qmis, jure ruptum est Rei p. quod i plo JWV rrumpi dicitur , id dici certo rei pς μ 'gues niam rumpitur hoc solo quod M/μπε cst, etiamsi testator prius non revo* ςx
518쪽
Q Igus ΜοDIs TEsTAΜENTA INFII ANTUR. licet qqatenus posterius testamentum confideis ratur ut adhuc consistens & validum , prius ita sublatum intelligatur, ut nihil in eo scriptum valeat, ne quit quam ipso jure agere, aut Juid petere ex eo possit; non ideo tamen ab urdum videri debet, quod posteriore inciso
aut deleto ea men e , ut prius iterum valeat, rius quoque vires recipiat: quippe cujus --ulae integrae relictae sunt, re utique jam postremae : nam quod ius extinctum reviviscere negatur , id non obtinet, cum a re , quae, ut DD. nostri loquuntur , essentiam suam formalem & materialem retinuit, removetur impedimentum. D. Menoch. eonf. II s. lib. 2. Fachin. s. eost. 9 I. D. Tulden. eomm. bic, cap.
s. Jo. Decker. a. di . I. num. Io. Ac proinde putarem, testamentum hoc casu valere etiam iure civili. Jam tempus est , ut ad textum s. nostri accedamus, in quo tractat de convalen Centia testamentorum , quae per capitis diminutionem testatoris infirmata sunt, uno verbo irrita facta.
Si septem testium signit signara Hoc enim solum , semper tamen in danda bonorum pota sessione juxta tabulas praetor spectat, an testamentum septem testium civium Romanorum signis signatum sit, I. ρsbumus I 1. in pr. de injusf. rvt. Ulp. tit. 13. g. 3. in tit. 28. f. s. Ita enim obsignatum esse oportet, ut jure praetorio valeat, seu eo jure , quo obsignatio introducta est , s. h. sv. de test. ora. Si modo eivis Romanus in sua potestatis momtis tempore Nihil amplius exigit ad petendam bonorum possessionem ex eo testamento,quod Per capitis diminutionem irritum factum erat,
quam ut testator mortis temo ore civis Romanus & sui juris fuerit, omissa eleganti distinctione , quam nobis suppeditat Papinianus ι.
pera. g. . fee. tab. Etenim interest , an ei, de cujus integri capitis postea mortui testamento quaeritur , maxima mediave , an minima contigerit capitis diminutio. Si maxima aut media , verbi gratia si capite damnatus sit, &Princeps damnatum in integrum restituerit, quia nullum hic factum intervenit, ex quo colligi possit mutatio voluntatis testatoris, nihil causae est , cur ad convalescentiam testamenti plus desideremus , quam ut testator pristinum statum receperit, I. s. f. pen. de in-i f. rvt. Putarem etiam , testamentum damnati capitis indulgentia Principis postea restituti ita convalescere, ut non solum iure praetorio valeat, sed iure etiam civili propter
comparationem horum testamentorum cum
eorum testamentis , qui capti ab hostibus postliminio redeunt, aut ibi decedunt, quorum
testamen ra iure civili vires recipere benefici ci postliminii aut confirmatione legis Corneliae
constat , d. ι. s. f. pen. ni si quis putet, comparationem illam pertinere dumtaxat ad ipsam convalescentiam , non ad modum convalescendi. At vero si minima capitis diminutio intervenerit, puta si quis testamento facto se H rogandum dederit , non satis est ad restitutionem testamenti, obtinendamque ex eo bonorum possessionem quod postea sui juris effectus decesserit: sed praeterea requiritur, ut recenti aliqua voluntate testamentum confirm tum sit. Et merito : quoniam qui se dat in adrogationem , non obscurE a priori voluntate recedit, cum sciat, se una cum capite fortunas quoque suas in alienam familiam transsem re , ut disputat Papin. d. I. pen. g. v. sec. tab.
ex quo hoc explicandum quoque, & supplendum est , quod simpliciter item Paulus scrip
sit, testamentum valere, I. g. g. 3. de jur. eod. ita ferme & Bart. in d. l. 6. g. penia Myns. ScSchneid. He. Connan. s. comm. I. Et tempore mortis in adoptivi patris familia Supple, aut in serviline , aut conditione peregrinantis. Omnino enim praetor exigit, ut is, cuius bonorum possessio datur , utroque tempore ius testamenti faciendi habuerit, & cum facit testamentum , & cum moritur : intermedium autem tempus non curat, I. I. f. regit.
T. Ex eo autem solo non potest infirmari testamentum , quod postea testator id noluerit valere:
que adeo , ut tr si quir post factum prius testamentum , posterius facere coeperit, ty aut mortalἰ-tate praeventus , aut quia eum ejus rei maenituit, id non perfecerit , divi Pertinaeis oratione cautum
fit, ne alias tabula priorer jure factae irrita flant, ni equentes jure ordinata π perfecta fuerint: nam imperfectum testamentum sine dubio nullum est. N o T AE
7. Id noluerit valere Nisi post lapsum decennii a condito testamento voluntatem revocaverit , ad minimum coram tribus testibus, ι. 27. C. de testam. Usque adeo ) L. a. boe tit. I. I 8. de Ieg. 3. i. I. g. 2. e. de testam. Excipe imperfecta testamenta militum parentum inter liberos item nisi in posteriore testamento impersecto scripti, qui
ab intestato veniunt, d. I. 2. hoc tit. d. I. 2 I. S. I. cum auth. seqv. tr 9. 2. C. de testam.
519쪽
COMMENT A R. I us. I Nuda contraria voluntate testamentum rite faetum non infirmari, quamlumvis coram septem restibus declarata. 1 Redd tur hujus juris rat o. 3 Aa plus bἰe operetur revocatio eausata , quam
simplex γε Cur ne novi , quidem testamenti inceptio vim prioris corrumpendἰ habeat s Temperantia superioris doctrinae
ΗIc g. rectius in continenti subiectus suis.
set g. secundo aut tertio , quorum continet declarationem. Docuit ibi Imp. prius testamentum rumpi per posterius, quod iure pe sectum est. Unde etsi per se satis intelligitur,
neque nudam revocantis voluntatem ad infirmationem testamenti sufficere , neque adeo prius rumpi, etiamsi secundum fieri coeptumiit, nec absolutum ; latius tamen utrumque explicare voluit , & omnino latius adhuc a nobis explicandum est. diuod testator id noluerit valere Si quem pri ris voluntatis poeniteat, malitque nunc intestatus decedere; parata ei est expeditissima ratio , tabulas incidat, deleat, cancellet, signa revellat, I. I. g. pen. unde lib. maiorem enim vim facta habent, quam verba , integrisque tabulis relictis nuda contrariae voluntatis declaratio testamentum solemniter factum non infirmat, i. militis 36. f. de testam. mli. I. I sancimus 27. C. de testam. In tantum, ut etiamsi testator coram septem testibus dixerit, nolle se testamentum , quod secit, valere, nulla tamen magis illud infirmetur , ut ex recepta sententia tradunt Clar. g. testamentum , quas. yr. Gra T. f. testamentum, quaest. 8 . num. 2.Jac. Vervvey. art. tess. cap. I . Αnsti. Vigi. Myns. Schneid. hie. Et recte. Nam line tune quidem testamentum antea factum infirmatur, cum id aliud faciendum testator processit, quod tantum non consummavit I quanto mi nus infirmabitur sola revocatione verbali utique enim factum accedens ad voluntatem potentius operari debet simplici voluntatis declaratione. Hoc ipsum quoque manifeste probat I. sancimur a T. C. de testam. ubi Justinianus
sancit, ut demum post lapsum decennii, seu
eum a condito testamento decem anni effluxerint, revocatione voluntatis testamentum inis
firmetur. Neque hic mihi quis dixerit pertinere istam constitutionem ad eum casum, quo tribus tantum testibus revocatio munita est:
nam ex hoc ipso quod Justinianus exigit, ut
non pauciores, quam tres testes ad .revocationem adhibeantur, ut valida sit ad infirmationem testamenti post fluxum decennii, lata intelligitur , non aliud eum esse voluisse, isorte plures testes intervenerint, sive quin sit, sive septem: quo enim plures adhibentur, Nverius est non esse pauciores tribus adhibita Et sciendum est , Imperatorem illic abro taconstitutionem Honorii Se Theodosi, qua γtat in I. s. C. eod. de testam. qua cautum elpiue solo laptu decennii testamentum re oci
tum inteli i geretur , hoc est , si testator ni
conditum testamentum integros decem ans insupervixisset, quamvis nulla secuta esset cod traria voluntas. Hoc enim Justinianus harios nus mutavit, ut noluerit ex thlo lapsu decea nil testamentum evanescere, sed tunc, c ad lapsum tanti temporis expressa accedet reVocatior quam etiam revocationem stap ucioribus , quam tribus testibus muniri νο luit , cum alias ad probationem voluntati , quae testamentum non est , ordinarius tectivo in umerus sufficiat. Quotquot igitur te e lit itervenerint, adhue cursus decennii necesmφest ad substinendam verbalem testamenti st lemnis revocationem. Quaeritur autem mi Wiuris ratio. Nam iniquum videtur , ep* Idefuncti obtinere, quem ea habere
proinde eis concedamus , ex summii Τxione haeredes scriptos bona vindicari cur tamen non dicimus , eos repelli Τ'.μ ε .ceptione finitae defuncti voluntatis Rcis riculosum est, aequitatem praetexeso ς' expressam iuris auctoritatem 1 quod b Rbih hac ratione nititur, quod non vidς otis serio improbasse voluntatem sol c*y is, tamento comprehensam , qui nudς ς-φ ucavit, tabulis testamenti integri iς y- ά;e i,
enim testamentum omnino valero ' 'Iupoterat tabulas incidere, delere, pq Ru ictestamentum condere t quod clan ηψφαι raesumere licet, eum revocationise δ ut non fine ratione defendatur , ν' i , oportere vim esse testamenti, q*'qziui& in suo statu testator reliquit sillius declarationis contrariae, fac fl6.3. de rest. mil. Ex quo loco hi ita jus esse , cum quaeritur dς bluntate redum , legatarios autem rςV0ς ' .e, lo- exceptione doli mali rem Ovς L FIisci sententia vid. Ant. Fab. '' si opi- ita constitutis, videamus, R ''' & DD.nio Barioli in L si jure I his aurenti l quos allegant Se tequuntur uui inter qu. 9α. Vigi. Mynsig. Sch η' tu ceu δη
520쪽
QUIR Us ΜοDIs ΤΕsTAΜENTA INFIR ΜANTUR. 483do testamento usus est, utrum simpliciter dixerit , nolo testamentum a me Datim vaIere t an causam adjecerit de haec verba, quia volo dere dere intestatui. Nam etsi simplicem revocationem non sufficere fatentur , causatam tamen valere volunt, modo facta sit coram septem testibus. Quo jure etiam nos uti resert Grol. lib. 2. introd. cap. 2 . Verum nihil interesse, hac an illa formula testator utatur, aperte evincit d. I. militis 3 s. g. 3. de test. mil. Et vero si hoc ipso quod quis testamentum revocat, tacitἡ & per quamdam necessariam consequentiam tutelligitur velle decedere intestatus, causae illa adjecito quippe quae non impedit, quoniam aliud testimentum postea condatur facere non potest, ut maiorem vim revocatio habeat, quam si causa adjecta non erit. Et recte Manti c. lib. 2. de eos. tali. Nol. tit. I s. n. I s.
ex Socino refert, distinctionem istam Barioli capti osam esse vulgaribus testatoribus, qui causam nestiunt dicere , quia intestatur decedere volo , arbitranturque, id necessario ex hoc ipso sequi, quod testamentum revocant. Sed non debebat vir alias incomparabilis hoc argumento moveri, ut statueret cum eod. Socino , Bald. Salic. in d. l. sancimus 27. C. de testam. & aliis, quos allegat, ad revocandum testamentum sufficere quamlibet simplicem voluntatis contrariae declarationem faetim eo-ram septem testibus ς quam sententiam abunde iam confutavimus. Unicum μradictae distinctionis firmamentum affertuψr. g. pen. si
rab. test. nuIι. ext. ex verbis , δει quia alia ratione voluntatem testatoν mutavit, voluitque in intestato decedere. Sed nemo opinor, tam infans
est , qui non videat, Iurisconsultum ibi loqui non de simplici mutatione voluntatis, sed quae declarata sit facto aliquo simili illis , quae
antea expresserat, incisioni, aut cancellat. ni, puta si testamentum induxerit, laceraverit , resignaverit, &e. Habemus huius sententiae defensores Ant. Fab. dee. 93. err. c. Ba-chov. in Treuit. τοι. 2. disp. 1 Ο. tbes. T. Ant. Merend. 3. contr. 4s. Plane ad infirmationem
testamenti nuncupativi patrem sufficere simplicem voluntatis revocationem factam coram legitimo testium numero , arg. ι. nihil . de rex. jur. cum Connan. s. eomm. 7. Wesemb. in hune g. Groen euv. de legib. ab M. Me.
Usque adeo Amplificatio. Dixerat modo, nuda voluntate testamentum infirmari non posse , id nunc usque adeo verum esse pronuntiat, ut nec cum voluntate revocandi concurrens novi testamenti incaeptio vim corrumpendi prioris habeat: sed ita demum superius testamentum rite factum tollatur, si in serius aeque iure persectum suer . Hic vero itidem ut in casu praecedenti aequum esse videri potest , ut saltem haeredibus ab intestato detur
exceptio adversus priore testamento scriptos haeredes, quos utique voluntate testatoris aliud testamentum facere aggressi mortuique antequam illud perficere, destitui constat, per ι .pen. g. t. sec. tab. Uerum obstat hic quoque legum auctoritas, I. x. I. II. de injust. rvt. I. si jure i8. de Iegat. 3. I. bae eonsultissima 2I. f. 3. C. de testam. σ bie text. Qui quod in proposito nec voluntatem defuncti ab intestato venientes hastent Ρonimus enim in secundo testamento , quod imperfectum est, scriptos esse extraneos. Quamobrem cum illis , quos postremo testator voluit, haereditatem ex imperfecto testamento obtinere non possint, ne convellantur jura omnia , quae de ordinandis testamentis tam diligenter constituta sunt, de quaevis voluntas vim testamenti habeat, quos
aliquando haeredibus ab intestato praetulit, eos etiam adhuc iisdem praeserri voluisse existimandus est atque in hunc eventum tabulas prio res integras reliquisse , ut si posteriores non consisterent, ex prioribus haereditas adiri ponsi. Atque hoc est, quod scribit Pomponius, d. ι. si jure i8. de legat. 3. credibile esse , testatorem ita demum a priore testamento velle recedi , si posterius valiturum st. Mortalitate ρ eaventur Hujusmodi testamentum imperfectum dicitur ratione voluntatis. Quippe duplex est impersectio testamenti; una ratione solemnium , puta si pauciores quam septem testes intervenerint, aut si testes non signaverint , subscripserintve , vel quid aliud, quod ad solemnitatem ordinationis pertinet,
omissum sit: altera , ratione voluntati , Velut si cum plura ordinare testator vellet, morte interceptus fuerit , aut in ipso actu testandi furore correptus, Is is qui 2 s. qui testina
I. s. CFeod. Bala. in I. bae consultissima EI. b. I. n. r. h. I. C. de testam. Sichard. ibid. n. 2. Quo loco uterque etiam notat, testamentum,
quod ratione voluntatis & dispositionis imperfectum est , nec inter liberos valere. Quod& Cujac. in d. I. x s. notavit ex Accursio: estiaque communis haec & recepta sententia. Ua'.
lib. 3. de Dee. creat. f. 2. Num. 62.
Divi Pertinacis oratione) Solebant olim Principes orationes in Senatu habere, aint scriptas ad Senatum mittere , in quarum. sententiam
Senatusconsulta concipiebatur 3 I. oratione I s. de ris. nuit. Tacit. lib. II. AnnaI. e. 2s. Orat o
ne Prineipis secuto patrum consulto , primi A dtii senatorum in urbe jus adepti sunt. Atque hae Principum orationes etiam Senatusconsulta