장음표시 사용
521쪽
nominantur, quandoque etiam leges. Sic oratio Divi Hadriani de petitione haereditatis, I. σfl rem. Q. de bar. pet. Senatusconsultum passim appellatur , t. item veniat. 2Ο. g. praeterea. 6. U muItis seqq. eod. tit. Jul. Capitol. hanc ipsam orationem Pertinacis legem, mox etiam Senatusconsultum nominat in Pertinace , cap. T. Legem sanie tulit , inquit , ut test menta priora non prius essent irrita , quam alia
perfecta essent, neve ob hoc Abus aliquando Decederet. Et paulo post : Addiditque SenaiMsconsul-
Iure ordinatae in persecta fuerint Quae legitimo modo fiunt, legitime quoque solvi de
bent , i. 3 s. de reg. jur. Hac ratione utitur I etiam Harm. s. tit. s. f. II. Ab hac tamen regula excipienda sunt ea testamenta , quae quamvis impersecta , jure tamen singulari valent , ut testamenta militum N parentum inter liberos. Testamentum factum iure militiae inter imperfecta numeratur , I. a. de injust. rvt. atque ideo etiam imperfectum quovis poseriore solvitur , L ejur. 34. f. I. de test.
mil. & tamen per id , quod jure militari secundo Ioco factum est rumpitur praecedens persectum , hoc est, factum jure communi,
d. I. 2. Ur d. I. I 4. g. ult. Sed nimirum hoc
ex eo est, quod testamentum militis jure privilegio pro persecto est, aut vim perfecti tentamenti habet e quod autem rumpitur posteriore iure communi non rite facto , mirum videri non debet , quia etiam post missionis annum irritum constituitur. Testamentum imperfectum factum a parente inter liberos & ipsum non minus ex privilegio valet, quam militis, ι. hae consultissima. 21. 6. I. c. de resam. Quare si pater, qui testamentum prius jure fecerat, postea aliud fecerit inter liberos , quamvis posterius hoc impersectum fuerit, tamen rumpitur prius. Illud enim favore liberorum Justinianus constituitur , ut tale testamentum non aliter rumpatur posseriore , quam si posterius modis omnibus persectum fuerit, & prius nominatim revocatum,
vea si eum in priore testamento persecto scripti essent extranei, in posteriore autem impersecto instituti sint, qui ab intestato venire possunt, dummodo non minus quam quinque testes instrvenerint , placet, infirmato priore
testamento, posteriorem hanc scripturam valere , non tamen tanquam testamentum , sed tanquam voluntatem ultimam intestati, d. I. hac consultissima. 23. g. 3. cuius voluntatis hic erit effectus , ut nulla quarta deducta ab haeredibus, priore testamento, quod infirmatum est, scriptis, ad haereditatem admittantur striditi posteriore , easque portiones per arbitrum familiae erciscundae singuli consequantur , quae cuique adscriptae sunt. Sed quid est , quod Jurisconsultus in d. I. 1. de injust. rvt. simpliciter scribit , prius testamentum per posterius imperfectum rumpi , si in eo scriptus est, qui ab intestato venire potest Nimirum in postsriore impersecto, in quo scripti , qui ab intestato rem habere possunt, omissa sit aliqua solemnitas , quae tantum jure civili praecise requiritur , non item iure praetorio , veluti si testes non subsci ipserint, si filius institutus aut
ex haeredatus non sit : nam etiam hac ratione testamentum impersectum recte dicitur. Atque ita appellatur in I. I a. f. I. coni. rab. qu niam inter caetera , quae tectamentum jure civili perficiunt, etiam haec requiruntur. Rumpi igitur eo casu testamentum prius dicimus, non iure civili , sed honorario , data secundum tabulas posteriores , quae modo septem testium signis signatae sunt, cum re & effectu
bonorum possessione, arg. d. i. o. g. I. con .
M. quem locum diligenter & accurate hie interpretatus est D. Bach oviuS. Τ a x T V s .
Si PrInceps litIs causa,vel in Testamen to imperfecto institutus fuerit.
g. Eademnatione expressis , non a Usurum se haereditatem ejus , qui litir ea a Principem ν ιiquerit baeredem : ne ae tabulas non ιegitime fa ctas , in quibus ipse ob eam causam haeres insit
rus erat, probaturum , neque ex nuda voce bare
dis nomen admissurum e neque ex nuIla scriptura,eui juris auctoritas desit , aliquid adepturum. Se- exodum bee divi Severus ex Antoninus saepissime
rescripserunt. Licet enim , inquiunt , legibus soluti smus, attamen legibus vivim M.
inst. Plin. Paneg. cap. 43. Non tu falsis , non eminiquis tabtilis advocaris.
Ob eam eausam ) Quod tabulae non essent Iegitime factae, ut recte Cujac. & Fabrot. qiaol non percepit Τh. nec Accurs. nam Princ CPsnee legitime factus probat, in quibus ipse litis causa haeres scriptus est. Legibui Drusi Princeps legibus civilibus Lo-Iutus est, L 3 t. de legib. I. 3. C. de testam. Dio. lib. s 3.
522쪽
attamen Iussus visimus Impp. i. a. C. N. de eond. in proe. dom. Aug. Scribimus quidem leges , sed sequimur. Plin. Paneg. cap. 6 s. itfe te legibus subjecissi. Vid. Ee I. 23. de teg. 3. I. A. C. de Iezib. d. I. 3. C. de testam.
COMMENTARIUS,a an Frine per Romani legibus soluti fuerInt Erin universum , an tr quatenus sint Principes, qui absoluta Iura majestatis habent
Ea em oratione expresit Ipseque , inquit
de Pertinace loquens Capitolinus d. loc. cap. I. professus est , nullius se adiimrum haereditatem, quae aut adulatione alicullus dei esset , aut lite perplexa , ut legitimi haeredes nececessarii privarentur. Addiditque Senatulis consulto haec verba. Sanctius est , P. C. inopem
rempub. obtinere , quam ad diviriarum cumulum per discrimin m atque dedecorum vestia Fervenire. Procul dubio hac oratione lancti ibimus
senex senatui declarare voluit, se longe alia
ratione rem p. temperaturum, quam antecessor eius Commodus Princeps flagitiosissimus fecerat : quem credibile est extimplum tecutum fuisse sui simillimi Imperatoris Domitiani de quo Sueton. eap. m. se scribit : COU cabantur alienistima haereditates , vel exissente no , qui da ceret , audivisse se ex defuncto , cum Viveret, baeredem sibi esse C a1 em. Ex tat adversus huiuimodi improbitatem edictum Honoxii & Theodosii in I. nolumus. 2 O. C. de res. VΙΝN. Meretur hujus juris historia paulo ac- Curatius tractari. Primus Augustus flagitare solebat ab amicis hoc benevolentiae te flamonium , & eorum suprema judicia morosissima Pensitabat, neque dolore dissimulato, si parcius , aut citra honorem Verborum I neque
gaudio , si grate pieque quis se prPsequutus
fuisset. Suet. Aug. eap. 66. Hinc idem Suetonius cap. Ioi. refert, viginti proximis ante itum annis eum quatuordecies millies ex testamentis percepisse. Ne tamen captare videretur haereditates, aut parum honesta institutionis caussa subesset: nec ab ignotis admittebat haereditates , nec a parentibus , sed eas cum incremento liberis restituebat. Suet. cap. 66. Idem fere exemplum sectatus Tiberius. Tacit. Annal. II. 48. Primus Caligula haereditates avidissime captavit , testamenta , in quibus nulla sui mentio , rescidit , testatores paulo diutius superstites interemit , & testes, qui te Caesarem haeredem dictum , audivisse adseverarent , subornavit. Suet. cap. 38. Hinc imitati Nero, Tacit. lib. I s. ann. cap. 4 . Vitellius, Suet. cap. I 4. Domitianus, Suet. cap. I 2- Traianus exacte Augustum imitabatur , Plinia paneg. cap. I. nec non Hadriam Spartiania cap. I 8. & Antoninus Prius, Jul. Capit. cap. 8. Postea quum Commodus malum denuo Principem egerat , huic malo non tant limexemplo, sed & lege lata repugnavit Pertinaxia Jul. Capitol. Pertin. cap. 7. Ad quam legem respicere videtur Alexander. I. 3. C. de te Immo quum nec id sufficere refraenandae principium aviditati : Theodosus M. I. a. C. N. de res. σ eodicilι. omnes haereditates plane renpuit. Cons. Symmach. lib. 2. Epist. I 3. idemque edicto monuit Theodosus junior, ι. s. C. Theod. eod. Rem omnem accuratissima diligentia exposuit V. illustris Nic. Hier. Gund- lingius. Diff. de principe haerede, cap. 4. HEIN-αuin litis causa Principem Lex est, non debere cujusquam conditionem deteriorem fieri facto alieno , nec cuiquam objici duriorem
aut potentiorem adversarium , tot. titui. de alien . Jud. mut . ea. 8c tit. C. ne sic. patent. Huic
legi 1 e submisit Imp. Pertinax , professus hoc amplius , te non admissurum haereditatem, quae litis causa Principi delata esset , minus hic sbi permitens, quam cuiquam privato, ι. g. g. 3. de alie n. Jud. mut. ea. Quippe invidiosum esse existimavit , Principem litis causa, hoc est , in re controversa & perplexa haeredem institui, quo alii, nomine principis territi jus suum indesensum relinquant, ac nefas esse , calumniae facultatem ex Principali m
jestate capere, ι. pen. de bar. inst. Paul. s. sentis Ιχ. Plin. Panegrr. cap. 43. Non tuo is , non tu iniquis tabulis advocaris.
Neque tabulas non legitimὸ factas Lex est, haeredem justo testamento instituendum esse, neminemque posse ex tabulis non legitime factis haereditatem obtinere. Hanc legem etiam ad- verius se valere optimus Princeps voluit , atque in sua etiam persona tabulas non legitimε tactas improbavit. Secundum quod saepissime constitutum est, ex imperfecto testamento nec Imperatorem haereditatem vindicare posse , L3 . C. de test. Ait, in quibus ipse, ob eam causam. Nempe quod tabulae non essent legitime factae, ut re e Cujac. Quod non percepit Theoph. nec Accur s. nam Princeps nec legitime factas probat, in quibus ipse litis causa scriptus est.
Ait, neque ex nuda voce. Non quas Princeps haeres nuncupari non possit, aut haeres esse ἐκτους ἀγράφου , ut somniat Theoph. sed ex nuda voce , id est , ex nuda voluntate fine juris solemnibus. Neque ex nulla scriptura , cui juris auctoritas
desis Claesula generalis , legata quoque & fi
523쪽
dei commissa non legitimo testamento relicta complectens. Ex imperfecto testamento , ait Paulus I. 23. de legat. 3. legata vel fidei commissa Imperatorem vindicare inverecundum est. Huc etiam reserendum , quod idem Paul. . sent. s. & Ulp. I. 8. S. 2. de inus testam. scribunt , testamentum , in quo Imperator
haeres scriptus est , inofficiosum argui posse. Licet legibus DIuti simus Principes Romanos legibus solutos esse , scribit Dio. lib. s I. atque id ipse sic interpretatur, ut dicat, eos liberos
esse ab omni legum coactione, nec ulla scripta lege teneri. Apparetque ex eodem loco, quem admodum temporibus liberae reipub. aliquando usurpatum , ut populus aut senatus civem aliquem ob heroicam indolem ac singularem virtutem una aliqua lege solveret, puta , ut ante aetatem legitimam magistratum gerere , aut intra tempora constituta eumdem
repetere liceret, sicut de Pompeio, Africano, octavio , aliisque permultis factum legimus, ita Principem postea , clim civibus omnibus excellentior haberetur, legibus omnibus solutum fuisse, lege in eam rem semel expresse lata , quae lex regia in I. r. de eonst. Prine. lex imperii ἰn I. 3. C. de testam. appellantur. Quod etiam signifieare arbitror Ulp. tu I. Princeps. 3 i. de legib. Quamquam necesse non erat, hoc
caput legi regiae interere : quando quidem ex hoc ipso quod alio capite eiusdem legis populus jura majestatis omnia abdicative in Principem transtulit, d. l. I. de eo s. Prine. necensario sequitur, Principem legibus non obliga ri. Etenim Princeps , qui absoluta jura maiestatis habet, nihil supra se cernere potest, neque hominem neque legem , ut ait Alber. Gentilis in quaestionibus regiis. Deus , inquit Justinianus , leger ipsas Principi subjicit, eumque legem animatam misit homInibus. Nov. Ios.
c. 2. in M. Jam vero qui supra leges est , cui Ieges subjectae sunt , is necessario legibus est solutus, id est , legibus non tenetur 3 alioqui non illi leges , sed ille legibus subjicitur , &qui ipse lex est , in eum lex ferri non potest.
Unde Plinius in panegrr. cap. 6s. Lege , inquit, Prinripi nemo seripsit. Neque clim hoc dicimus, intelligimus solum cum D. Thoma g. 96. art. s. par. I. quem multi sequuntur , Principem
legibus solum esse quod vim coactivam , sed etiam quoad vim directivam. Quin ad hanc solam quaestio pertinet: cum si neges , secun-
dum vim dirigentem Prinei pem legibus soletum esse, statuas , Principem legibus oburia-gi, pamquam quae ipsi quoque latae sint. Alii
autem quaestio est de modo coercendi 8c puniendi non obedientes. Caeterum totum hoc pertinet ad leges civiles dumtaxat, non adleges naturae aut divinis, quibus cum omncs istmines subjiciantur , quatenus homines sinsunt , omnino efficitur , aut Reges homit: non esse , aut illos etiam his legibus tenen, Non pertinet etiam hoc axioma ad leges imperii sundamentales, maxime cum in eas quo que ipsi Principes regnum ineuntes jurare so leant. De quibus legibus Bodinus lib. i. orepub. e. 8. sic scribit : auantum ad legeι ιν perii attinet , eum sint cum ipsa majestate cin juncta, Princeps nee eas abrogare, nee iii Bragati potest. Cujusmodi inquit , lex Salica regni b ijM firmi fimum fundamentum.
Attamen legibus mioimus Etsi hoe ius principis est, si dignitatem spectes & imperii potestatem , ut legibus omnibus civilibus fit solutus; tamen o cium imperantis est, legiba Vivere , iisque parendo suo exemplo prrite illis , quibus solis latae sunt. Quod signi at
Paulus I. ex imperfecto. xo. de legat. 3. his Fit bis : Deeet enim tanta majestati , ear ferno ge , quibus Use solutus esse videtur. Et lap3χ xander l. 3. C. de testam. ctim ait, abit δ' proprium imperii esse , quam legIbus vivere '. N demque modo explicanda , I. digna vex.
de legib. & illud Plinii iri Panet r. ad n jε eap. 6 s. Legibus te subjetsi , quas nemo P scripsit. Item illa , Non esse Principem Uet , sed leges supra Prine pem. Nimirum priss
in laudib. Agesilai, cap. r. 6. x. Claudi ipse
his Versibus Principem huius officii com*'
ne facit eis commune juber si quid , eensesve teneta 'tPrimos jussa Itibi : tune observatior ae vi Fit populus, nee ferre negat, eum viderit i Auctorem parere IUI. Componitur orbis Regiι ad exemρlum t nee sis inflectere ρημέHumanos edicta valant, ut vita regem ἔν
524쪽
Dig. Lib. s. Tit. 2. C. Lib. Tu. 28. Continuatio , O argumentum tituli. Unde nomen inofficiosi: tum , quarum de bac quaestione cognitio. Eplicatur hic altera ratio infirmandi
re stamenti, cum icilicet non ipso jure , sed per sententiam judicis reicinia ditur , ex causa de in olficioso contra testamentum pronuntiantis : quod est illud adminiculum , quod superius dixi paulo post
nobis malii festum fore , In calce ιιι. de exba red. lib. Locus hic late patet, quamquam coa-
cisiis est Justinianus, ut palsim in hoc libello. Initio insteat ille causam introducendae de in officioso querelae, di quo colore proponatur : mox quibus ea competat, aut non com-
Perae , ostendit : lequuntur postremo nonnulla, quibus intervenientibus testamentum ino ficiosum argui; atque ex ea caula reicindi non Potest. Nobis , quibus propolitum est rem totam planam facere, licebit in explicando esse prolixiores. Memini etiam , nonnulla me recepisse interpretantem , f. ult. d. tit. de ex har. lib. quae in hoc tempus dilata , nunc exsolvenda sunt. De nomine inofficiosi hoc pii-mum monendi sumus , quamvis omne testamentum inofficiosum recte dicatur , in quo testator contra officium, quod alteri debebat, fecit, quem id modum lcimus, hominem in ot-ficiolum dici , qui officium praetermittit, aut contra officium , quod alter debet iacit; &ideo si, verbi causa , testλtor , cognatis tuis, aut personis de te bene merentibus, quibus ob id remunerationem debet, nihil in testamento suo reliquerit, huic etiam testamento appellatio ista conveniat : tamen per excellentiam ea demum testamenta inoificiosa dicta sunt , quibus officium in liberos , parentes , & fratres neglectum est, seu in quibus liberi , aut parentes , aut fratres , vel ex redati sunt immerito , vel immerito praeteriti.
Quocirca his etiam solis potestas per milia de inofficioso querendi , postulandique , ut si ODficium violatum ella constituerit, testamen tum rescindatur. Cognitionem huius quaesti nis ad centumviros perti nuisse constat ex Cic. n. r. ωρ. 38. de orat. Val. Max. lib. I. cap. T. ex g. l. Titia. 13. I. qui repudiantis. II. hoc t. uti & simplicis petitionis haereditatis , I. ult. in ρr. C. de pet. bae . quod tamen non usque
adeo perpetuum fuit, quin Partes aliquando, negotio ita serente, a praetore remissae suerint ad judicem pedaneum , ut liquet ex I. 8.pen. boe tit. ι. 3. f. si emancip. s. de bon. possconι. tab. UINN. Quae hic de nomine inofficios monet Auctor , plenius poterant exponi.
Dicitur haec Actio QUERELA , quia propin
qui non accusare & litigare , sed inter se conqueri dieebantur. Voss. Inst. orat. lib. I. cap. s.f. 2. In missum autem opponitur of ἰοθ, duod vocabulum ita accurate exponit Seneca de Benef. Iib. e. I 8. quod ut beneflcia sint alienorum ; ita offlcia eorum , quos necessitudo DF
auia plerumque parentes sine causa liberor suor
xbaredant , wι omittunt , inductum est , ut de inuocioso testamento agere possint Iibeνi , qui que runtur , aut inique Ie exbaeredator, aut iniquὸ pra- teritos; hoe colore , quasi non sana mentis Iuerint, cum resamentum ordinarent. Sed bee dicitur , non
quasi ver furiosus sit , sed rectὸ quidem testamentum fecerit , non autem ex offleio pietatis. Nam flverifuriosus sit , nullum testamentum est. N o T AE
mSise eausa Ex iustis causis permissa exhaeredatio , ι. 7. de bon. damn. quas causas ex arbitrariis certas secit & nominatim ad IA . complexus est Iustin. μυ. ix s. eap. 3. voluit autem . unam saltem ex his inseri testamento , eamque ab haerede probari; secus ac iure veteri, i. s.
baredant vel omittunt Illud ad parentes omnes & proprie at patrem pertinet, hoc ad matrem, cuius silentium pro exhaeredatione est, g. ult. sv. de exb. lib. & ita intellige l. 3. b. t. d. μυ. II s. e. I. Exhaeredatis igitur omnibus, a matre etiam praeteritis hoc remedium nece iasarium. Ex privilegio autem est, quod de inois. militis testamento nemo queri potest , ι. 8. f. q.
auasi non sana nuntiι L. v. i. eod. ac
525쪽
proinde quasi testamentum sacere non potu rint ι. II. 6 I. eod. Hoc colore seu titulo quaesto tegitur iniquitas exhaeredationis : & quidem ob hanc causam olim rescisso per quere-
Iam testamento nihil ex eo valebat, t. s. f.pen. . 28. eod. hodie autem quantum ad institutionis solummodo evertitur : legata & caetera capita salva manent, Nov. II F. P. I. in . autb. ex causa. C. de lib. pr t. COMMENTARI Us iax auibus IIberIr er quando querela necessarIa
Etiam ob ea as non nominatim expressas , Nov. I rs . e. 3. dummodo aeque graveι aut graviores, exbaredationem rem fleri.
3 Quamois exhaeredatio facta sit sine elogio , tamen testamentum adbiae ipso jure bodieque subuere , atque ad id rescindendum opus esse que
4 Praeteritionem matris σ avi materni etiam jure novis mo mim exbaredationis babere. Contrario obiter repulsa , addito dure patrio. 6 Utrum querela ipsa sit actio sive petitio, an remedium aliquod ab actione separatum an liberis a patre preteritis , legata , caetera e pila , praeter institutionem , benefleto novae legis conferventur a Cur querela in eolarem dementia veteres praetexuerint: er num idem adbue bodie
OVia plerumque Recte monet D. Pacius
in margine , particulam plerumque nonam cere verbum exbaeredant, sed verbum sine ea a ; ut hie sit sensus 3 cum parentes liberos suos exhaeredant vel omittunt, id eos plerumque facere sine causa : puta falsos instimulatos , novercalibus delini metuis , instigationibusque corruptos , 3. σ 6. Doc tit. Sine ea a Iiberos suos exhaeredant vel omittunt
Ait, sine causa, nam ex iustis & meritis causis ex haeredatio semper permissa fuit, I. T. de bon.
mn. Ait , ex redant vel omittunt, illud ad Parentes omnes & proprie ad patrem avum que paternum , hoc ad matrem & avum maternum pertinet : nec super acuo hic ex prensum, ut censet D. V vesemb. etsi enim matris praeteritio vim & effectum exhaeredationis ha- bet; non est tamen revera exhaeredati . f. Minsv. de exhar. lib. In patre ex haeredatio necessaria est , ut querelae locus sit , si enim pater filium , quem in potestate habet, praeterierit, testamentum ipso jure nullum est ; si emancipatum , datur praeterito bonorum possessio contra tabulas, sup. d. tit. in pr. σ g. 3. Ur s. Quin nec quaevis exhaeredatio querelae locum
facit ; sed ea demum , qua rite iacta est: vasecus facta, id est , non nominatim, non pinre , non a tota haereditate , pro praeteritiost: Censetur , I. 8. f. non quaevis. t. de bon. IUconi. tis. Matre autem sive praeterunte ii equovis modo exhaeredante , semper ad inise mandum testamentum querela opus est, cita& jure civili firmum sit, nec a pratore i ille gatur quippe qui inhaeredatione , cujui Idcem etiam praeteritio matris obtinet, notatu non putavit ad contra tabulas bonorum pol sessionem admittendo , d. I. 8. in pr. coni. is d. f. MIt. sv. de exbar. lib. Et igitur extare ἔ-tis omnibus , a matre etiam piaeteritis, hoc remedium necessarium est. Causae exhaereti-τionis jure antiquo certae legibus definitae nosterant, sed ab arbitrio pendebant judicum, qude in ossicioso cognoscebant, quorum ero merita ex haeredati perpendere, I. I. SI c
cipatus. s. coni. tab. Val. Max. lib. I. e. s. Jul tinianus ex arbitrariis eas certas secit, & ninminatim Nov. D s. e. 3. complexus est 3
quatuordecim : cumque antea etiam, simplici exhaeredatione facta , permissum esset hario instituto allegare & docere ingratitudi dem, idem Imp. primum hactenus mutavit, ut ορβaliter liceret haeredi ingratitudinis quailisto movere , quam si testator expresse adit cir ideo filium exhaeredare . quia suerit ipἴλ'β'
quidem satis ei visum, sed insuper voluit, in ratorem justam aliquam ingratitudinis c y sam , & saltem unam ex illis , quas ipse censet, testamento exprimere, imposito qρ' que haeredi onere elogium probandi, syi olim ita jus esset, ut Hisi haeres ultro probὸ tionem suscepisset , causam aliquam cςΠ mallegando , quo refert L Q. XL. Leod. ipsi liberi docere tenerentur, te N 'Π geros atque obsequentes semper fuisse , s
ta quaestio r. An nullas ob eausas, qοπN Vis pares aut maiores, quam quae d. V 'ς. I. expressae sunt, exhaeredatio permit epu'2. Utrum si ex haeredatio facta sit fine elogisti id est , sine causae expressione , testamen .Rex d. constitutione ipso jure nullum fit, δε jure adhuc subsistat, atque ad illud rescindeR dum querela etiamnum sit opus Prim N quaestionem quod attinet , quamvis sentes xj
COnnani lib. s. eomm. io. Uiglii ad g. ult. μ' de exbAEr. lib. aliorumque , qui eos sequunt. 3negantium , ob alias causas , licet aequὸ g δ' Ves aut graviores, exhaeredationem fieri p0Πς Verbis d. Nov. convenire videatur tam a
mihi persuadere non possum, eam suisse νζa
526쪽
DE IN OFFICIO Stem Iustiniani , quam illi esse eensent 3 &summa ratio suadet, ut contra sentiam. Ete nim si , verbi gratia , manus parenti filius ipse nos intulerit, secundum d. Nov. cast. s. g. r.
sed inferre passus sit , cum Helle prohibere posset; idemque finge de iniuria, f. 2. Patrem ipse non accusaverit , iuxta g. 3. sed accusationem instruxerit , iuverit pretio , consilio, probationibus. Insidiatus ipse patri non sit, S. 4. insidias autem , cum posset, non detexerit. Falsum testimonium ipse non dixerit, sec. 6. 8. at qui dicerent , lubornarit. Quid . si thorum fratris violare ausus sit Quid si lenocinio palam quaestum faciat &c. Quis haec . aut atrociora filium patrantem dignum neget, i qui fulmine seriatur ex haeredationis λ Αt, ini quis, odiosa est exhaeredatio , ac proinde inii terpretatione non est adiuvanda , L eum quidam. I s. de lib. σ post. ea'. odia. Is . de reg. jur. in s. Immo contra vel magis odiosum patrem cogi, ut impio & indigno filio bona sua relinquat. Equidem concedo, ubi de hypothesi queritur, de scriptura testamenti , de facto
ex haeredati, de voluntate ex haeredantis , cum similibus , exhaeredationem adjuvandam non esse : caeterum ubi θ Ἀκῶs de legis vi atque interpretatione disputatur , hoc semper legibus inesse ex mente eonditorum credi oportet, ut quia omnes casus , qui quandoque incidere Polssunt , comprehendere nequeunt , ad eas quoque res & caulas pertinea ut, quae quandoque similes erunt, I. ro. eum seqq. ι. ideo. 27. de legib. Neque hinc excipiuntur leges poenales : nam & illae utique leges sunt; & obvia
passim responsa Iurisconsultorum , etiam leges publicorum judiciorum ad hunc , quem
diximus modum , interpretantium , I. Ir. depan. I. I I. de testib. I. T. f. 1. de iuri . I. r. ad Ieg. Iul. m 6. f. I. Tuld. t. Iuri p. extemp. cap. I. pag. 2o2. ubi distinguit, utrum par& eadem sit ratio , an similis tandum, t. 3. de DX. Pomp. I. 1. g. 18. ty seqq. ad Tertuli. junct. ι. Mit. s. ult. qui pet. tui. s. 8. de I episer. υἰοι. I. I. de aleat. Dixeris , hoc admisso , Imperatorem non assequi seoptum suum , sed causas adhuc incertas manere , nec quatuordecim tantum , sed infinitas esse. Respondeo, ex his constitutionis verbis, ut mater istor nuruli liceat ex alia lege i Waritiarinis ea as opponere, γ isse qua in hujus eonstitvisionis serie eontinentur,
satis patet, quis Iustiniano scopus pro postus
fuerit. Horum enim verborum non alius sens sus, quam quod non Ileeat ex legibus antiquis causas opponere, quae in d. constitutione non continentur. At tales causae non sunt, quae vel
ς maiores sunt, vel pares expressia, sed levioress Tom. L
dumtaxat, aut dispares : quippe cum de simi- Iibus semper ut de expressis habendum : facit
huc e. r. f. 2. vers. sed quia natura. t. a. fud. tis. 2 . quae fuit prim. ea. bore. amist. Atque haec sententia etiam communis est, usuque apud omnes recepta DD. in autb. non licet. C. de lib. prat. Clar. f. testamentum. quassia
Gudelin. lib. a. de jur. noviss. eap. 8. Christin.
I 8. ubi notat, in his regionibus illud quoque
semper obtinuisse, ut filia minor 2 o. anni gnubens citra consensum patris aut matris ab eodem patre aut matre ob hanc causam exhaeredari possit: convenit art. as. cap. 1. statui. Zeland. In altera quaestione numero vincunt
qui ad validitatem testamenti negant sufficere ex haeredationem simplicem seu factim sine ea usae insertione , & ad hoc omnino requirunt qualificatam : quod si verum est , nullus usus querelae relinquitur in linea recta , praeterquam unico illo casu, cum exhaeredationi aurpraeteritioni additum est elogium : quae sententia fuit Joannis , relata a Glolsa in I. s. boetit. probata plerisque interpp. in autb. ex causa. C. de lib. prael. Clar. d. f. testam . qu sy. 4 ..
vissime late defensa a D. Bacho vio bie, Caete- rum ut pluribus haec sententia placeat , non desunt tamen , qui eam taxent, ut constitutioni Justiniani minime contentaneam : &sa ne non immerito, meo quidem judicio. Nam qui diligenter eam constitutionem evolet,
comperiet ex tenore, Imperatorem non agere
de iis , quae ad internam testamenti solemnitatem ritumque exhaeredationis pertinent, sed de causis , ob quas facta ex haeredatio iuste vel injuste facta intelligatur : at injustitia ex haeredationis non vitiat testamentum ipso jure. Et vide quaeso, quae isti sententiae sint consequentia. Efficitur ex ea, ut testamentum nullum sit, etiamsi praeteriti sint liberi emancipati; etiamst pretetiti sint liberi sine elogio , qui numquam in potestate fuerunt, ut posthumi exhaeredatinativitate rumpatur testamentum, & infantium atque adeo impuberum sere omnium ex- haeredatio nullius momenti sit : denique ut tantum non liberi matribus , parentes liberis sui haeredes fiant. Atque ita deletur bonorum possessio contra tabulas : deletur 6. in emane asM. item f. sed bae quidem. s. F f. est. Dp. de exhaν. lib. delentur maxima ex patretit. Pand. C. in Instit. de inus test. item I. ult. C. de lib. prat. Quis vero credat , tot capi
juris veteris a Justiniano tacite abrogata, qui
527쪽
numquam solet quicquam ex iure veteri mutare , nisi cum expressa mentione eius iuris, quod abrogare consti tuit, di commendatione novi Refragantur enim verba d. consitution 1. e. 3. citra fin. in cap. q. ubi cum jussisset Imperator, si ex haeredatio aut praeteritio facta esset cum elogio , idque elogium probassent haredes , firmum manere testamentum , sive, ut est in authentico , εν τη ιδια ἰχιι διαμένειν, τὴν ἰδιαν εχων ἰσχυ , subiicit, si hoc observatum non fuerit , testamentum irritum reddi atque everti et utitus enim verbis a εὐσθαι &ανατρε ει ras , quae de iis tantum praedicari consat, quae ab initio constiterunt i & quod notandum , everti non in totum , sed quoad iustitutionem dumtaxat, catera capita firma manere. Ergo in totum ab initio subsistit. At quo remedio evertetur Non alio haud dubie, quam querela in officiosi , quae una exhaeredatis supererat. Arguit hoc accurata illa causarum ingratitudinis , de quibus in querelae iudicio agitur , definitio , quae causam novae constitutioni dedit. Ad haec si dicimus , liberis omnibus sne eloquio ex haeredatis aut praeteritis , testamentum potestate d. constitutionis nullum esse , non liberis tantum consulimus , sed extraneis etiam defuncti legitimis haeredibus: quippe apud quos tum, liberis aut repudiantibus, aut ante parentem , aut priusquam haereditatem adierint, mortuis, haereditas de iuncti ab intestato perventura sit, exclusis scriptis haeredibus , qui alioqui ex testamento iisdem rebus intervenientibus venturi essent. Justinianus autem liberis dumtaxat prospicere voluit, ne his noceret ex haeredatio, non consulere aliis contra scriptos testamento haeredes. Postremo, ut ex dictis liquet, non suit ei propositum tollere in officiosi querelam , sed proniorem atque expeditiorem ei viam facere: utique potissimum rei afferre remedium , ne scilicet liberi ex haeredati aut praeteriti ob difficultatem probandi semper officiosos fuisse, parentum haereditate exciderent. Cum ergo duplicem effectum ex haeredatio iure veteri babeat i unum hunc , ut absolvat internam tentamenti paterni solemnitatem , ut nullum sit ob praeteritionem, ad quod sufficit rite saetam esse, etiamsi injusta sit: alterum ut exhaeredatum submoveat ab haereditate , ad quod insuper exigitur, ut facta si justis de causis r pota teriorem effectum tantum Justinianus restringere voluit , priori in suo statu relicto. Sive igitur nulla causa a testatore expressa sit, sive aliqua , quae tamem non sit ex iis , quae d. Nov.
II s. c. 3. continentur, aut ex iis quidem,
sed in cujus probatione haeres deficiat, utilia
ter & cum effectit exhaeredatus de inofficiose hodieque aget, & postulabit, ut tessamentum rescindatur , resque redigatur ad causam ill- stestati. Idemque erit, si liberi praeteriti fiat ab iiis scilicet parentibus , quorum praeteritio TV ex haeredatione est , ut matris N avi matem, licet causa adjecta non st: & falsum est, quuplerique pro vero nobis obtrudunt, pracia tionem maternam pro ex haeredatione am
non haberi, sed ex hac causa aeque nullum: st testamentum , ac si pater praeteriisset, papraeteritioni addita si causa ingratitudinis: si cessitatem quodammodo exhaeredandi coddarationem juris illic introducentes , ubi sodest se itas , it . de lib. ur postb. I. . . g. 2. μ' tab. Ita concludimus cum Fulsos. & Dor.
d. auth. ex causa. Villi. ad rube. hie. Duas. c. t ad hunc tit. Cui ac. ad Nov. I 8. Fac hin. 4.ε. Vasq. lib. 2. desiace. creat. g. 2 o. n. seqq. PereZ. ad Cod. de lib. prat. n. II. Gudil Iib. 2. de jur. nov. e. q. Atque ita in utra ς
Curia Hollandiae judicatum refert Neocta c. sv. sen. ss. contra quam Curia Pti
apud Sand. lib. 4. rit. Σ. def. a. Argumcyti, squae pro contraria sententia afferuntur, t
his, quae dicta sunt, nullo negotio occa potest : & sunt pleraque ex eorum quae Graeci ἀντιτρεφε.τα vocant , id e L in ipsos auctores retorqueri possiant. φρminimi pretii sunt, quae illi putant i RV imi, quale est, quod sexto loco adduci vin chovius, frustraneam aiens esse eam a tuos τ' in qua auctor non potest Recumbere, go frustra est , quod post humis aut in δῖοι vi ex haeredatis, f. a. in . Is quis 3 I. f. 'tit. item ex constituticine Justiniani l. - do. 3 o. C. eod. liberis omnibus estzs non addito , quia ingrati suerunt sinofficioso datur : quoniam numqvὸν ppossunt vincere Consderare debueradi, pq frustra esse, quod leges testamentum copvolunt, ut saltem iis casibus, quo smemoravi, incidentibus , voluntas p exitum habeat. Eiusdem ponderi ςst yy se, x Vm , quod Bachovius producit vice cstirii, nempe legitimam relinquendam ci ς' ris titulo institutionis. Ne sit relicta is ρα au propterea sequitur testamentum inp' ἰs nullum esse Sed de eo plura inscrtu ce regionibus passim necessiI-GN ς' Λ:- dorum liberorum , si haerede RQR ''ibolum tur , non agnoscimus : utpφ ς 'μφ iiii destantum haeredum propria est 3 q*- initiis nos non habemus , sed prx '. , Edati tantum, verum etiam patris p ' ς 'Λ, ent
ne habetur, exemplo mili xμιμ tuo,
528쪽
ipso iure valeat tessamentum , non quia tan- vindicetur haereditas. Qui dicit in officiosum, quam inofficiosum rescindi possit, & res ad eum Papinianus ait haereditatem petere, ι. 8. Causam intestati pronuntiatione judicis redigi. s. quoniam 8. boe tit. Scaevola petitionem hae Nam querelam inofficiosi modis omnibus reditatis exercere , l. qui de 2 o. eod. Paulus ι. Etiam nos retinemus , si inique & contra on eum qui 22. g. ult. eod. ait, per querelam in onficium pietatis exhaeredatio facta proponan- ficiosi evinci haereditatem. Ulpianus vindicaritur , vide Gudelin. i. a. de juν. noviss. cap. s. facultates , l. si instituta 1 . g. 3. eod. Tripho-Grol. I. a. manud. ad juri pr. Bal. e. i g. Chri- nius I. pea. in M. eoni. tab. filium exhaereda-- stiri. voI. . dee. 2 o. n. 8. Groen. de II. abrog. bie. tum ex causa querelae in officioso movendae a
Inductum est Verbum induceνe plurimum mitti ad petitionem haereditatis. Justinianus, , refertur ad ius non scriptum , aut ad id ius, haereditatis petitionem ex nomine de in oss- quod ex interpretatione prudentum profluxit, cioso constitui, i. si quir 34. C. eod. Unde quo-
I. a. s. s . de orig. jur. t. de quibus 3 v. de legib. que est , quod is , qui querelam moturus est, L. Gallus 19. de lib. in post. I. 2. de must. σ pv. agnoscere debet bonorum possessionem litis Inde existimare licet, querelam inofficiosi ordinandae gratia , ι. s. g. ult. ι. I. I. 8. in P . testamenti non lege aliqua scripta introduz- eod. ι. h. c. eod. Hoc enim non alio pertinet, tam esse , sed moribus, aut, quod probabi- quam ut is, qui ex eausa in officiosi haereditalius est , interpretatione consultorum. D. Cu- tem petit, haeres esse videatur : quamquam in iacius lib. a. obf. 11. ex lege Glicia eam dedu- suis haec possessio non est necessaria , d. t. 7.cit: sed hoc ideo probabile non est, quoniam uti nec aditio . I. r . de suis ex legit. de quo
nullis certis personis nominatim potestas ex- consule Vigi. in rubr. tr g. a. hoe tit. Duar. periundi hoc iudicio concessa fuit, L r. hoe eap. g. ad hune tit. Govean. I. var. lect. c. s. tit. a lege autem si foret, certae personae ex- Ua'. lib. 3. de suce. resoI. ad ι 2. C. eod. vaud.
Pressae essent, quibus haec actio competeret. 2. quast. 24. Don. is. eam. cap. I. Interpretes
Ad haec si lex aliqua de hoe iudicio lata esset, comm . & cum his Sichard. in rubr. c. hoc tit. nihil opus fuerat, colorem aliunde quaerere, isti m. 3. existimandi, querelam esse iudicium cujus praetextu testamentum quasi ab homine praeparatorium , quo aditus patefiat ad judi- non canae mentis factum everteretur e quippe elum universale seu petitionem haereditatis, quod tunc vigore , & auctoritate solius legis seue actio ad exhiben)um praeparatoria est rei rescindi oportuerat. Color autem iste dubium vindicationis r atque ita duo sic esse iudicia, non est quin inventus atque excogitatus sit ab quorum alterum, scilicet querela, Praecede iis, a quibus alia id genus commenta & fic- bat, alterum, petitio haereὸitatis , sequatur: tiones omnes manarunt, hoc est, a Iuriscon- quod falsum est Nam ipse titulus in officiosi sultis. Denique si lege aliqua hoe iudicium causa est , ex qua vindicatur haereditas , ι. 3. Constitutum esset: procul dubio mentionem C. de pet. bar. neque duo hic iudicia sunt, sed illius legis secisset Valer. Max. ιib. I. eap. 7. unum , quo de testamentum impugnatur , &ViNN. Adde , quae eam in rem disputavimus simul petitur haereditas ι scut per actionem
iri Antiq. Rom. Iib. 2. b. t. f. s. p. sso. edit. nov. usucapionis rescissoriam & usucapio rescindi
Nam in priore sequuti eramus sententiam petitur .& simul res vindieatur: de quo sub s. Summi Cui acii. HEtu. s. ins de actionib. Plane etsi querela quoque in de i iUFriose agere possint Pro eodem Iu- petitio haereditatis est , in multis tamen cit Dristonsulti jicunt, agere , queri de in officio- fert a petitione haereditatis simplici, de qua
se , arguere, accusare , dicere in officiosum; post tIt. de tuos test . in Pand. π C. generalis quae legentibus passim in tit. huius argumen- titulus datur , quae hic congerere nimis lonti occurrunt, ut & nomina querelae, actio- gum foret. Duo sollim argumenta refellam, nis , accusationis: nullo ramen nomine fre- quibus effici videtur , querelam inofficiosi haequentius hoc iudicium designatur , quam que- reditatis petitionem non esse. Primum tales relae. Estne ergo querela M ipsa actio, an re- est. Petitio haereditatis datur sollim adversus medium aliquod ab actione separatum , sive eum, qui cum haeres non sit, pro haerede pro- imploratio tantum officii iudicis nobilis, ut ve possetare possidet, nunquam adversus hae-Ioquuntur , eo pertinens, ut testamentum ren redem , eumve, qui pro haerede st, bonorum cindatur , quo rescita demum agi & haeredi- scilicet possessionem aut fideicommissarium,tas peti possit Non , quod dubitemus an I. s. eum seqq. de bar. At querela datur adver- firmare, quot tot Iocis manifeste traditum est, sus haeretim scriptum contra fidei commissa- querelam ipsam actionem di Petitionem, Per- rium , I. I. C. boe tit. contra praeteritum , qui
529쪽
accipit bonorum possessionem contra tabb. I. pen. cons. tab. Respondeo, scriptum testamento in officioso haeredem, haeredem non esse, utique cum eo agi, tamquam qui haeres non
si , utpote scriptus ab eo, qui testamenti factionem non habuisse judicatur , I. qui repudiantis II. f. i. hoc tit. & proinde eum teneri , qui pro haerede aut pro posse re possideret, ut diserte rescriptum est de eo , cui ex testamento in officioso restituta est haeredigas, ι. I. C. et d. Alterum est hujusmodi. Omnis petitio haereditatis aut ex testamento stoportet , aut ab intestato, l. i. Ur 3. de bar. Pet. querela autem in officios ex neutra causa est: non ex testamento , quia datur iis , qui testamento exclusi sunt: non ab intestato, quia quamdiu testamentum extat , causae intestati non est locus, i. quamdiu 3 s. de aeq. har. Sed patet ex responsione ad obiectionem piaecedentem , querelam inofficiosi esse petitionem quamdam haereditatis ab intestato , quia sraetenditur color dementiae testatoris; uti & revera si judex contra testamentum pronuntiaverit , res ad causam intestati redit, retroque vel sus perinde omnia habentur , ac s haereditas numquam adita suisset I. I. exm qui et r. 6. 2. hoe tit. Stet igitur haec sententia,
querelam etiam ipsam esse actionem, & nimirum speciem quamdam petitionis haereditatis, qua vindicatur haereditas tamquam ab intestato deleta ex causa in officiosi testamenti; cum qua sententia sere vi ipsa convenit, quod Jo. Fab. & alii hic notant, polle querelam cum petitione haereditatis cumulari. Obiter addo, di per modum contradictionis seu exceptionis querelam induci posse , veluti s exhaeredatus sit in possessione haereditatis,& haeres scriptus haereditatem petat, i. 8. f. sis itur M. eod. adeoque liberum etiam esse exhaeredato , simplici petitione hareditatis experiri, deque titulo excipienti reponere , se queri de in officioso, atque ita querelam inducere per modum explicationis. Paul. q. sent. s. Aut in quὸ se exhaeredatos , aut iniquὸ pratem-νοι Rursus haec duo conjungit, ex haeredare&praeterire , ut paulo ante & Marcell. l. 3. eod. nimirum quia non ex haeredatis solum , sed etiam praetetitis de inofficioso agere licet; praeteritis scilicet ab iis parentibus, quorum praeteritio vim ex haeredationis habet. Et igitur
horum alterum , ex redator , nemo est , qui non videat ad patrem referri, alterum , pra- teritos, ad matrem & avum maternum. Quod ideo iterum hic moneo , ut appareat, nullam esse causam , cur interpp. vulgo ex eo , quo aut h. ex causa, C. de lib. prat. generaliter α
indefinite ab Irnerio concepta est hoc me di
Ex causa exbaredationis vel praeteritionis irrit, es testamentum , quantum ad insitutionem; ω:Dra namque 'ma manent, collegerint , id jaad praeteritionem quoque Paternam pertineri, ut quamvis tale testamentum ab initio nullaest, etiam jure novo , tamen hoc iure dumtaxat nullum esse quoad institutionem , ni quoad caetera capita, puta legata , libertara, dationem tutorum : atque hactenus etiam iaproposto ius vetus mutatum , I. I. I. Aia ivde injus. rupt. cum similib. Etenim animad tr-tere debuerant, Justinianum in Nov. D s. c. l. unde di eia auib. sumpta est, non aliter loqui, quam hoc ipso loco. Sancit enim, non licere patri vel matri liberos suos ex haeredes sacere aut praeterire, nisi forsan Probabuntur ingrati , dic. quae praedicata propriis subjecta attribuenda sunt, ut ex haeredes facere non liceat patri , matri non liceat praeterire ; quemadmodum hoc Ioco alterum Proprie ad patrem, alterum ad matrem referri constat. Liquet hoc
ex eo , quod d. Nov. e. s. aperte profitetes,
hoc solum sbi pro postum esse , ut iniuria nex haredationis & praeteritionis a liberis auct-tat. Jam vero iniuria ea proprie est, qua id ex haeredatione vel ea praeteritione inni, quae vim ex haeredationis habet , I. 8. in m it. i. q. vem quod si fuisset , circa med. c. μlib. ετ prat. Praeteritis a patre cum e flectus' inserebatur injuria 3 quippe qui lcmmer nullum dicebant : exhaeredatis N a Ua tre praeteritis inserebatur: quae etsi vindicaba
tur judicio de inofficioso , tamen si legiri πὸ
portio quovis titulo relicta suerat, quantum vis liberis obsequentissimis , injuria illa νὴ nebat. Cui rei occurrere voluit Justis laso a atque ea de causa constituit , ut non si fice rei in posterum ad excludendam querelam, lς gitimam quolibet titulo relictam esse: sed ne cesse esset, liheros vel haeredes institui vel tr haeredari. Caeterum quia illata per ex haereo tionem aut praeteritionem iniuria satis ιγ tur rescissa institutione , sufficere etiam ei sum fuit, institutionem soIam rescindi, ιλι vis caeteris capitibus, chm olim querela Um nia rescinderet. Nihil hoc pertinet ad psy teritionem paternam , ex qua causa tessam h tum aut ab initio nullum est, aut rumpi gy gnatione sui haeredis , aut per bonorum pol
sessionem contra tabulas evertitur, nequc λψeam produci sine insigne liberorum laevos ς potest. Atque hanc sententiam Aroni & p ς risque veterum probatam fuisse , testatur J '
530쪽
Sunt, qui interesse existimant, utrum praeteritio ignoranter a patre facta si , an scienter: illo casu tamen testamentum corruere, nitii adjecta sit clausula codicillaris; hoc autem C: ve posteriore casu legata & fideicommissa fir-: ma manere : quae sententia a praejudiciis curiarum supremae iurisdictionis robur accepit, i Ant. Fab. C. suo de lib. in post. desin. r. Christin. voI. . dec. s. & probatur D. Tuldeno in comm. bic, e. r. Caeterum vide, quae sup. n. s. me colore quasi non fame mentis fuerint L. 2.1 ι. s. f. I. I. ratia i 3. eod. ac proinde quasi testamenti factionem non habuerint, ι. qui repu- uiantis i T. f. i. eod. Unde etiam est, quod cum Contra testamentum pronuntiatum est et, nihil ex eo testamento valebat, I. 8. f. pen. d. I. Tiaria II. l. eum mater 28. eod. Quaesitus autem
hic color fuit, ne sani hominis testamentum impugnari videretur contra auctoritatem legis duodecim tabb. quae liberam unde quaque potestatem testandi patrifam. concedit, ι. bis Ito. de verb. sign. Maxime autem liberis hoc colore iniquitatem ex haeredationis tegere convenit ob verecundiam. Bariolus in d. ι.
Titia I 3. putat, colorem istum dementiae jam non amplius praetexi posse , quia demens videri non potest, qui hilum ex justa caula ex- haeredat: praesupponit enim , non aliter que relae locum esse. Sed ut ita sit, quid si talium sit elogium quod praesumitur , si ab haerede non probetur. Numquid faIsam caulam obicere filio immere oti contra officium pietatis
tae suriosi hominis esse videtur Plane di
um hodie est , colorem istum furoris tantum praetendi ad rescindendam institutioncm, quod testamenti principale est, clim caetera capita tamquam a sano homine facta beneficio novae legis conserventur , d. aut b. ex causa. Ita contr. Bart. Viglius & Myns. hic dil- putant. ViNN. Quam ipte Vinnius fateatur, quaestum suisse hunc colorem , ne lani hominis testamentum contra auctoritatem legis XII. Τab. impugnari videretur : consequens omni no esse videtur , ut is color hodie esset. Olim licebat parentibus impune liberos Si praeterire , & ex haeredes scribere : nullaque prodita erat actio, qua liberi testamenta paterna im- Pugnarent , quamvis iniquissime essent haereditate exclusi. Id quum durum videreturciis , callide reperere modum iuvandi iniue exhaeredatos. Quum enim furiosorum tel- amenta non valerent, impugnabant tabulas, Τ EsTAΜΕNTO. 49ι tam inhumani parentis , tanquam ab hornine
emotae mentis factas : eam autem dementiam
colligi posse existimabant ex filii morigeri e haeredatione vel praeteritione. Si itaque colore illo opus fuit, quia nulla actio legibus prodita erat: hodie sane eo non erit opus, postquam haec querela legibus probata est. HEIN. Non quasi vere furiosus sit) Cujus testamentum inofficiosum arguitur, quas demens, non vere demens dicitur, ι. 2. I. s. f. I. hoc tit. nam qui filium immerentem ex haeredat , patrem
qui praeterit, prope a surioso abesse fingitur, eo quod non sentiat, sbi se esse injuriam, clim liberis aut Parentibus injuriam facit. Quod
Vero testamentum a vere demente factum est,
id in officiosum accusari non potest, quia nullum est , factum quippe ab eo , qui testamenti factionem non habet: ac proinde hoc non
attento , recta succeditur ab intestato. Non ex offleio pietatis Καὶ atreης της ψύMas
τε ἀνιερον , &c. Ipsorumque deserens naturam exuit nomen patris, &c. quod prope a surore abest. T g x T V s.
r. Non autem liberis tantum permissum est, i flamentum parentum inof iciosum accusare , v rum etiam liberorum parentibus. Soror autem es frater turpibus personis scriptis haeredibus, eae saeris constitutionibus praelati sunt. Non ergo contra omnes haeredes agere possunt. Ultra fratres igitur sorores e nati nullo modo aut agere possunt , aut agentes vincere. No T AE
r. Inos Scissum aecusare Pro eodem dicunt
nostri, agere , queri de in officioso , arguere, accusare , dicere in officiosum. Una autem eademque actione & rescindi testamentum petitur , & vindicatur haereditas tamquam ab intestato , ι. 8. 6.8. I. 2Ο. I. 2I. s. ult. I. 2 T. g. . eod. Cui ac . par. C. eod.
Etiam parentibus L. 3. eod. quippe quibus turbato ordine mortalitatis, non minus, quam liberis pie relinqui debet, i. 2 s. eod. I. I. f. l. si tab. test. Datur autem querela non patri solum, sed etiam matri, d. i. q. ι. I . in seq. eod. nec interest , ex haeredati sint, an praeteriti, dummodo iniuste. Nam ex justa caula, una
illarum octo, quae enumerantur Nov. II s. cap. . cum effectu ex haeredari possunt, modo ex-