장음표시 사용
501쪽
ex haeredationem tolli ius sui talis. Nam si hoc
verum est, concidit in totum doctrina hujus f. quandoquidem suis tantum haeredibus subiati tui potest. I. 2. in pr. boetis. Verum autem
esse, hisce argumentis probari videtur. Primum , si ex haeredati ne haeredes quidem sunt, Mee fili haeredes dici possimi : cum non entis nulla sit qualitas , atque ut in scholis ratiocinantur , ab est secundi adjecti, ad est tertιi adjecti valeat eo equentia negando. Haeredes autem non esse, testatur Iurisconsultus ι. I. g. pen. de suis in legit. Ratio enim juris mani seiata est, quia nec ex testamento nec lege eis defertur haereditas , ut plenius ostendimus in s.ctim autem T. ins de haer. quae ab int. Secundo inter suos haeredes mutari non potest, qui pro mortuo habetur ; at exhaeredatus habetur pro mortuo, I. I. g.sed σ si 1. de conjug. eum emane. lib. Postremo sui haeredis jus per ex haeredationem dicitur abscissum esse , ι. s. f. t. de lib. post. Ex contrario vero non tolli per ex haeredationem jus sui talis, duobus argumentis perspicue evincitur. Unum petitum est a definitione. Nam si sui haeredes sunt liberi Omnes defuncti, qui eo tempore , quo moritur, in potestate illius sunt , de primum in familia locum obtinent: non potest non filius ex- haeredatus eo tempore inter suos haeredes numerari, nisi dicamus, quod inauditum est,
ex haeredatione solutum fuisse jus patriae potestatis. Nec mihi objeceris, jus sui talis non ex eo solum aestimari, quod quis in potentate sit, & primum gradum in familia teneat;
verum etiam, & maxime ex causa successionis : ex haeredatum autem a successione excludi. Etenim quamdiu pater vivit; ex haereda tionis nulla vis est , eoque etiam numero, adhue in irritum redigi potest, destituto vel rencilla per querelam inofficiosi patris testamento , I. Alium I O. in pr. coni. rab. ut proinde jus filii sui haeredis per ex haeredationem lublatum fuisse dici non possit. Alterum argumentum sumitur ab effectis sui talis propriis. Primum ex eo , quod, ut hoc j. docetur, filio exhaeredato recte pater pupillaritet substituit. Suum autem haeredem esse oportet, cui ita substituatur, ι. 2. hoc tit. Secundo , quod clim tutor testamento dari non possit niti ei , quem quis in suis haeredibus, cum moritur, habuit,
ι. quo tutela T3. g. I. de reg. Iur. recte nihilominus detur ex haeredato , ι. 4. de tes. tui. Tertio , quod exhinedati filii persona obstet nopoli , quominus suus haeres fiat avo , re praeteritus quasi agnascendo rumpat avi testamentum , ι. 6. pr. de injust. rvt. test. I. I. unde
lib. Si enim per exhaeredationem Perimeretur1IT. XVI. ius sui talis, nepos protinus occuparet locum patris, atque in sui haeredis locum succedendo avi testamentum rumperet, non secus a is rumpit, cuius pater mortuus aut emancipatus est , g. 2. Dp. de exbar. lib. I. i 3. de injus.
rvt. Postremo a iure quoque suitatis procedit , quod filio , qui in potestate est, exhaeredato , ad transmittendam querelam nec bonorum possessio , nec aditio haereditatis necessaria est. Cur enim alioqui contra filius emancipatus nisi ista fecerit, non videtur litem praeparasse I. 7. de inus test. Neque vero adeo difficilis responsio est ad argumenta duo posteriora , quibus diximus probari videri , ex haeredatione jus sui haeredis plane extingui. Etenim quod Ulpian. ait d. I. I. g. sed π si s. de conjug. cum emane. ιib. Patrem
ex haeredatum pro mortuo haberi, verum quidem est , non autem simpliciter, sed quod ad illud edictum de quo agitur , attinet; ne scilicet pater emancipatus exhaeres faetiis impediat , quominus nepos in potestate retentus Seraeteritus bonorum possessionem contra ta-ulas solus petat, aut si concurrat patruus, partem bonorum dimidiam consequatur; cum si pater ex haeredatus non fuisset, ex edicto filio jungeretur. Eodem modo responderi potest
ad a. I. s. f. h. de lib. cr post. jus filii eo Ioco abscissum dici eomparative, respeetii sc. ejus, qui apud hostes est , cuius jura omnia in laia penso retinentur propter spem postlimim. Aut si magis placet emendatio Αnt. Fabri io. conj. m. pro illis verbis , filii jus, lege , illitujus : ut hoc reseratur ad nepotem , cujus sane jus per ex haeredationem patris penitus abscissum est in tantum , ut nec defuncto ante aditam haereditatem pater ad successionem avi admittatur , d. I. s. f. a. d. I. s. de injusi. rvt. s. I. T. unde I b. quae emendatio eo probabilior est , quia & sententiae IurisconluIti locus
sic restitutus melius convenit , & lectio loci mire variat, ut videre est apud Accur L Bart. Alciat. & in editione Robert. Stephani. Ma jorem difficultatem habet argumentum, quia primo propositum fuit: utique enim clim verum sit, ex haeredatum morienti patri haeredem
non existere , consequens est, nec suum esse, quo tempore pater moriatur: alioqui necessa
rio potestate iuris statim haeres existeret , &obstaret haeredi instituto , quominus ipse directo haeres esse & iure civili haereditatem Cernere posset, aeg. I. nit. de aeq. har. quod falsum esse patet ex d. l. s. in pri de injus. rvt. test. I. Alium xo. de Mn. pos . eoni. tab. Quamobrem sic omnino statuendum arbitror , vivo
adhuc Patre , cui testamentum mutare licet,
502쪽
exheredationem non impedire , quominus filius ex haeredatus adhuc inter suos haeredes habeatur : atque ideo nepotibus ex se natis obntare , quominus in locum ipsius & gradum ascendant. Sed & post mortem patris, quamdiu adhuc ab intestato succedere potest, pro suo interim haeberi, quoniam rescisso aut deserto Patris testamento su iis haeres nihilominus patri existit, perinde ac si nulla exhaeredatio intervenisset, d. I. Alium xo. eoni. tab. I. g. g. ren. de inof. testam. Verum enim vero exha redatio confirmata suerit adita ex testamento haereditate , hae consideratione exhaerodatus amplius pro suo haberi non potest , cum verum sit, eum patri suum haeredem non extitisse , nec existere posse , d. I. I. f. pen. de
Pupillare testamentum sequela pateres.
s. Libeνis autem suis testamentum nemo faceo potes , nisi sibi faciat; nam pupillare testamentum para in sequela est paleeni testamenti: Meo ut si patris tesamentum non valeat, nee silii
s. Nisi sibi Deiat D. I. 2. f. r. Immo nisi sibi prius faciat, deinde filio, nec con
verio modo a filii testamento incipiat, d. I. a. I. 6. σ ult. utique si ex intervallo diversisque
tabulis sibi pater haeredem seribat , & filio
substituat, quod facere potest, I. I s. g. I. I. o. S. I. eod. Caeterum si coniunctim, eodem tem-POre , ac contextu utrumque fiat, licet ordinem convertere , veluti si ita scribat, Si fllius m ur intra pubertatem deeesserit, Sejus barer esto: litis haeres esto , d. I. 3. Nec fl ii valuit Fae. ratio in I. It v. g. 2.ι- IT 8. de reg. iur. e. accessorium 42. in s. Puto timen hodie tabulas pupillares non infirmari , quamvis exheredatus querelam novi testamenti obtinuerit per μυ. Ir s. c. I. in .
x Patrem prius sibi debere testamentum faeere, deinde filio , nee conυerso modo is fili test mento incipere 3 nifl eonjunctim unoque textu utrumque flat.
a Patris testamento noa subsissente σ Alii nullum
stitutio pupillaris concidat, petita coni. tabis bonorum possessione non item 4 Iure novissimo etiam expugnato per querelam testamento statrii, salvam manere substitutionem pupillarem.
ΡΕrmissum quidem patri est, suo testamen ia
to persecto , alio tempore filio testamentum facere , L I s. f. I. hoe tu. aut sibi perscripturam, filio per emancipationem, vel contra , ι. patris Eo. eod. & vel instituto filio vel exhaeredato. Caeterum necessarium omnino
est, ut sibi quoque haeredem faciat, qui filio
vult facere, ι. a. s. I. eod. Incongruens enim
visum est, eum , qui ipse intestatus decedere cupit, filio suo haeredem testamento dare: tantumque concessum patri sibi testamentum facienti , simul filio impuberi prospicere. Ex quo efficitur , testamentum patris principale esse , filii aecessorium & paterni appendicem, ae proinde hoe sine illo non consistere , ex tritissima iuris regula , ι. ni biI dolo Ias. 6. I.
de reg. Jur. c. aecelsorium 42. eod. tit. Caeterum
hoc in paganis obtinet: militi enim ex privilegio indultum, ut soli filio haeredem facere
possit, tametsi sibi non fecerit , d. ι a. s. I. I. in fraudem i s. s. pen. de res. mii.
si tr sibi faciai Immo nisi sibi prius sa
eiat , deinde filio : nec converso modo a filii testamento incipiat, a. l. 2. g. prius 4. πf. ult. Quippe hic ordo naturae est , ut sit de praecedat aliquid principale , cui quid accedere volumus , quod per se solum subsistere nequit. Filii autem testamentum sequela est Seaccessio paterni, ita ex paternis tabulis pendens , ut sne illis non subsistat. Merito itaque uliani sententia rescripto Imperiali compro ata est , patrem prius sibi debere , deinde filio haeredem scribere , neque hunc ordinem
convertendum esse, incipiendumve a testamento filii , d. l. h. g. 4. Minimeque audiendus est Goveanus , qui lib. I. var. IMI. g. in d. g. . pro comprobata reponit improbata , motus ratione , qua Ulpianus mox utitur , quia constet , unum esse testamentum. Nam ista ratio
non evertit Juliani sententiam , ut Goveano videtur , sed confirmat. Objici quippe poterat , duo hic testamenta esse , unum patris, alterum filii, β. 2. Dp. eod. ac proinde parum referre , ab utro incipiatur. Cui obiectioni occurrit Ulpianus tacito significans , si revera duo diversa hie essent testamenta , facile se concessurum , nihil interesse , utrum prius posteriusve factum sit: sed quia unum dumtaxat revera testamentum est, quod duas quidem par-N a n tes
503쪽
res habebat, sed quarum illa , qua haeres instituitur filio , pendeat ex altera , qua haeres instituitur patri , rationem exigere , ut ea pars praecedat, quae principalis est , sequatur altera , quae ex priori dependet, & sine ea consistere non potest. Atque haec ita obtinent , si ex intervallo diversisque tabulis pater sibi haeredem scribat, & filio substituat. Si vero con-jumuim eodem tempore ac contextu utrumque fiat, placet substitutionem valere , licet ςonversa scriptura glii testamentum factum fuerit. Veluti si quis ita scripserit, Si flius
meus intra pubertatem decesserit , Sejus haerer esto. Filius Meres est, d. I. x. f. sed σsis. & merito, quia in conjunctionibus nullus ordo est, nec qui couam interest, utrum prius , utrum posteri us dicatur scribaturve , teste Alfeno, t. eum quidem I . de pecuI. leginae. I.fl ita 28. de bar. test. Ad hune modum haec explicant Zas. add. I. 2.
s. q. num. 8. Duar. In comm. ad hunc tit. c. I .
Vigi. hie , citans Iason. & DD. ultra monta nos. Angelus etiam communem hanc esse sententiam testatur.
Nee filii quidem vialibit Nam , ut dictium
est , cum principalis causa non subsistit, ne ea quadem, quae sequelae & accessionis vicem obtinent , consistere possunt, ι. nihil dolo ras.
s. r. i. eum principales II 8. de reg. Iur. c. acceFforium 4a. eod. in s. Hinc fit, ut non tantum
ab initio pupillares tabulae non subsistant , si
patris testamentum ab initio nullum sit a ve-Tum etiam corruant, si patris testamentum, quod recte factum erat, postea infirmetur, puta aut rumpatur agnatione vel quasi agnatione sui haeredis , I. a. in pr. boc tit. aut in officiosum in totum pronuntietur , t. 8. sed nee s. in . de inoff. test. aut irritum fiat testatore capite minuto , aut non adita ex testamento haereditate, d. I. 2. 6. I. i. IO. g. 4. eod. Plane si
suus haeres testamento patris sit institutus , puta pupillus ipse, nihil amplius ad confirmationem testamenti desideratur, quam ut is mortuo patri fit superstes, licet se abstineat: nam vel nudae sui haeredis existentiae haec vis est, ut confirmet tabulas pupillares, I. m. boe tit. de quo plene scripsimus ad pr. bujus tit. Illud alicui mirum videatur , quod cum, rescisso per querelam testamento, substitutio pupillaris
concidat, eam tamen placet valere, cum printerito filio contra tabulas bonorum possessio petita est, ι. ex duob. 3 4. in M. σ ι. seq. eod. non enim minus sic testamentum rescinditur, reditque res ad causam intestati, quam ex causa inofficiosi, t. ut liberis I . C. de collat. Ergo
hoc ex eo et se puto , quod querelae in ossiciosi hic color praetexitur, quasi testator sanae men-
eis non suerit, clim testamentum ordinaret, ι. 2. I. I . de in . res. ut proinde , eo resti so perinde omnia haberi debeant, ac si test mentum nullum factum esset, aut ab eo sactum , qui testamenti factionem non habuit,
nihil ut ex eo testamento valeat, i. g. g. m. I. eum mater 28. d. tit. Hoc autem praetextu non petitur aut conceditur contra tabulas h norum possessio. Occurrit etiam, quod pt toria remedia non ultra operantur, quam pro tor voluit, I. in conventionaI. s a. de verb. obLCumque praetori hoc curae si, ut beneficii sui fines sic regat, ut quam potest minimum detrahat iuri civili, & omnino ne cui noceat, credibile est, ob hanc causam noluisse eum vim auxilii sui porrigi ad tabulas pupillares, ne, dum aliis opitulatur , utilitatem impugnet pupilli. Ad haec nec praetor ipse omninoro nullo habet testamentum , contra quodonorum possessionem pollicetur : nam si hoc septem testium signis signatum si, etiam striditis in eo haeredibus, dat bonorum possessionem secundum tabulas , scilicet si liberi praeteriti, quorum causa potior est , non petant, I. 2. M pr. seeund. tab. Ut adeo nihil mirum se, substitutionem pupillarem , quae edictum praetoris non ostendit, salvam manere. Qua de re vide quae superius disputavimus sub ricde exbar. lib. Hodie ex novella Justiniani I ge, etiamsi per querelam in ossiciosi testamentum patris expugnatum suerit, pupillaris su stitutio salva manebit, quemadmodum & leata caeteraque capita firma manent praeter imitutionem , Nov. ras. e. I. in se, unde aurb.
ex causa , C. de lib. prat. & ibi comm. DD Equidem scio, Dynum & Petrum a Bella peri. contendisse, ea tantum ex novella ista Iese reneisso testamento salva manere, quae instituti nem haeredis non desiderant, veluti legata, fidei commissa , libertates, tutorum dat Iones: secus adhue esse in iis , quae haeredis institutionem requirunt, ut pupillaris substitutio idque & Covarruviae probati in cap. M ut. f. s. num. 3. Caeterum mihi verba illa Novella, in alia capitula , non ob aliam causam videtur addidisse Jusinianus, quam ut omnia capita comprehenderet extra institutionem , ac licet
pupillatis substitutio & ipsa sit institutio, palam tamen est, illic per institutionem , quae irrita esse iubetur, intelligi institutionem pr1mam , qua scilicet pater sbi haeredem scripsi, non qua filio , quae tantum pars est & 1equela paterni testamenti: pertinet denique etiam ad utilitatem pupilli , ut salva maneat substitutio , ob quam causam & olim everso
per bonorum possessionem coni. tab. testa
504쪽
c. Vel singulis autem liberis, vel ei, quἱ eorum novissimus impubes morietur, substitui potest. Singulis quidem , si neminem eorum intesta tum decedere voluerit e novissimo, si jus legitimarum ba editatisse interum inter eos eustodiri velit. COMMENTARI Uς,1 an postquam mater una eum fratribus defiana; ad legitimam haereditatem vocata est , adbuc
. An non saltem , quo matre excludatur , die;
posit, fratres per fideicommissum mutuo subsit ut os esse
QR plures liberos impuberes habet, si ne
minem eorum intestatum decedere velit , potest singulis, quos voluerit substituere, aut ipsos invicem & reciproce,eique, qui novissime impubes mortuus fuerit, subiatituere alium aliquem , I. si pater 2 f. boc tit. Quod si uni tantum substituit, hic solus testatus decedet: caeteri intestati. Unde si postremo morituro tantum substituerit , ius legitimarum haereditatum inter fratres conservare
voluisse intelligitur; ι. vel singulia 37. eod. unde hie locus sumptus est. Intestatum decedere Nota , impuberes etiam dici intestatos decedere , etsi ipsi testamentum facere non possunt; sie ut vice versa testati decessisse dicuntur , eum pater eis testamentum fecit. Porro an proprie vox intestatus impuberibus , furiosis & similibus personis attribuatur , ita ut statuta de successione intestatorum loquentia ad eas quoque personas intelligi debeant pertinere, tractamus ins tit. I. ιib. 3. in pr. Ius legitimarum haereditatum Nam eum caeteris , nec pater testamentum secerit, nec ipsi sibi in aetate pupillari facere possint, necessario evenit, ut praemorientium fratrum impuberum haereditates ex lege xx. labb. ad superstites perveniant : quorum tandem omnium
Bona in ultimi defuncti haereditate reperta substitutus eius consequetur. Unde quaeritur, cum
hodie ex Nov. I I 8. eap. 2. mater defuncti una cum fratribus ad legitimam haereditatem vocetur , adeoque fratres consanguineos tantum, sue ἐμνπατριας excludat, utrum nihilominus
SUBSTITUTIONE. 467 adhue in casu proposito novissimo morienti
substitutus bona etiam caeterorum integra consequatur, an mater partem eoru inauserat, ea Dque dumtaxat partes serat substitates , quae morte fratrum ad impuberem pervenisset, n ulla facta substitutione Prius illud dicere non possumus , nisi fingamus, substitutionem novissimo factam ad omnes pertinere, singulosque invicem tacite substitutos, & postremum morientem praedefuncto. At hoc vetat hic ipse locus. Ait enim Imp. eum novissimo tantum substituitur, ius legitimarum haereditatum inter fratres integrum custodiri. Si vero mutua hie fingatur lubstitutio , priorum morientium superstites non legitimi haeredes, sed ex
testamento essent, omnesque decederent testati. Proinde dicendum , ut olim in casu proposito inter fratres, quippe qui soli a lege vocabantur , legitimae haereditates salvae manebant , ita hodie etiam matri, postquam e2 una cum defuncti fratribus admissa est, ius legitimae successionis integrum manere, atque ad substitutum eas dumtaxat partes pertinere, quae in haereditate ultimi defuncti reperiuntur.
Sed dixerit adhuc aliquis , quidni hic fidei commissum inducimus , ut ipsi fratres , si non directo , saltem per fideicommissum invicem substituti videantur Ita enim Paulum in spe cie non dissimili respondim I. Nitia 8 . s h. de Iegat. a. Species huiusmodi est , de qua
consulitur a Testator certum landum legavit Titio & Maevio , fideique eorum ita comminsit, ut qui ex eis ultimus decessisset, eum fundum,
eum moreretur, restitueret Sempronio. R espon
det Jurisconsultus , in eo fidei commisso testatorem duos videri gradus substitutionum fecisse , unum , ut is, qui ex duobus prior moreretur , alteri restitueret, quod colligit ex verbis, qui ultimur deeesserit; alterum, ut novissimus restitueret Sempronio. Sed non est haec species similis nostrae. Recte Iurisconsultus in d. l. Titia 8 . s. h. ex eo , quod testator proponitur eum , qui ex duobus, quibus fundum legaverat, posterior moreretur , rogasse, ut eum iundum alii restitueret, colligit alte rum fideicommissum : non enim rogatus pro-
Ionitur de restituenda dumtaxat parte sua, ed de toto fundo, ac proinde etiam de parte collegatarii praemortui. Jam vero , quia hoc facere non potest , nec implere fideicomminsum expressum , nisi collegatarii quoque pars ad eum pervenerit, apparet, eam defuncti fuisse voluntatem, ut qui ex collegatariis prior
moreretur, superstiti partem suam restitueret. In casu vero nostro nihil est, quamobrem
praeter substitutionem novissimi aliam aut fi-' N a n a dei-
505쪽
466 LIB. II. dei commissum inducamus; non enim in universa haereditate, sed ultimi morientis tantum bonis substitutio iacta proponitur. Tnx TUS.
De substitutione nominatim aut generaliter facta.
. Substituitur autem impuberi aut nominatim , veluti , Titius haeres esto : aut generaliter, Mi Quisquis mihi haeres erit. sttiibus veν bis vocantur ex substitutione, impubere mortuo filio, illi, qui T seripti sunt haeνedes, Ur extiterunt, in pro qua parte baredes facti sunt. COMMENTARIUS, a Generali formuIa substitutionis follos illos πο- eatos in selIigi , qui baredes nominatim se Uti
a. Ex eadem formula foIos venire , qui patri ba-
3 Ejusdem formulae bune esse essectum , ut substituti easdem ex institutione partes consequantur , quaι in patris haereditate babuerunt.
SUbstitutio pupillaris vel specialiter & no
minatim concipitur , puta hoc modo, Eilius meus haeres esto. Si filius impubes decesserit. Titius bares esto. Vel generaliter , veluti , si . Pluribus haeredibus institutis , testator his verbis filio substituat : Auisquis νnihi haeres erit,
idem selio meo impuberi hares esto,ι. . I. 3 8. I. IO. Boe tit. l. Mit. C. eod. Ad quem modum vulgaris suhstitutio non recte conciperetur; nam haec formula, taui uis mihi bares non erit, &c. in infinitum producitur. Non est vero eadem
vis generalis & specialis substitutionis , ut in calce exeges eos hujus s. ostendemus,ctim cognita nobis erit potestas clausulae generalis si horum verborum, Auisquis mihi bares eris, &c. quam solam hic explicat Jiistinianus. Lui ur scripti sunt haeredes Ur extiterunt, typro qua parte Paucissimis verbis triplicem comprehendit effectum horum verborum, quis mihi bares erit. Primus hic est , quod his verbis vocati intelligantur illi soli, qui haerer des nominatim scripti sunt, non alii, qui forte per eos, qui scripti sunt, haeredes extiterunt. Itaque nec dominus, qui per seri um, nec pater , qui per filium haeres extitit , ex hac clausula ad haereditatem impuberis admittitur : quippe quibus non judicio defuncti, sed vi potestatis vel dominicae vel patriae haereditas obvenit, I. I. ι. 8. S. I. eod. Eadem-
que ratione nec haeredis haeres admittetur, LI. 8. g. r. licet alias haeredis appellatione etiam haeres haeredis contineatur , I. baerariιε s. ι. sciendum To. de verb. HAE . t. qui per μγ cessionem I94. de reg. jur. ι. MIt. C. de bar. iii f.
nec is, cui ex fidei commisso haereditas restituta est , ut recte docet D. Vigi. bie. Caeterum quod diximus, dominum non admitti, dintelligendum est , si hoc solo obtentu hariditatem pupilli ex substitutione ad se pertiat re contendat, quod patris bona iam apud se per servum quaesta habeat. Non enim inspicitur, apud quem patris haereditas si, sed quis a patre expresse & immediate ad haereditatem Vocatus. Ideoque , si servus quaesita domino ex institutione haereditate , antequam ex se si tutione adiret, a potestate eius exierit, donpoterit dominus ex substitutione impuberi haeres efficit sed servus vel ipse sibi haereditatem impuberis acquiret, s sorte manumissus suerit 3 vel sit alienatus, novo domino , cujus jussit adierit. At vero, si existente conditione
pupillaris substitutionis adhue in ejusdem domini potestate fit, nihil prohibet, quo misz3 iussit eius nunc item ex substitutione pupilli
haereditatem adeat, eamque novo hoc tuo facio acquirat domino a ut post Jo. Fab. 5ς,
r. sv. de bar. inst. Simili igitur modo, s 'liussam. emancipatus fuerit, ipse ex LAEN tione haeres fiet: si in potestate manserit, p- . trem haeredem faciet. Alter effectus subuitu tionis generaliter factae est , quod ex ea io , Veniant illi, qui patri haeredes extiterunt: pyst inde si haeres scriptus paternam haereditλim repudiaverit, nihil ei proderit ad haereditatompupilli consequendam , quod testamento p
tris haeres scriptus est : nam alias horum 'er borum , Aut vis mihi haeres erit, &c. Bulla Vis esset, cum a testatore jam ante haesως scripti sint, qui ea conditione sibili tuo id. i. 8. in M. pr. hoe tit. Tertius effectus νην quod generali formula substituti easdem ex tu stitutione partes consequuntur in bonis p. pilli , quas in ipsius patrisfam. haereditate ba buerunt, d. I. g. g. i. in M. Ut hic quoq*ς Iocus sit regulae traditae in s. a. praec. tit. ici λ torem eas videri in substitutione partes cuiqvς dedisse , quas in institutione expressit. In iustitutione nominatim facta, sVe speciali, cos verso fere modo haec se habent. Nam prim' necesse non est , ut is , qui nominatim sumi iturus pupilli haereditatem vindicat, harc patre scriptus sit. Deinde etsi haeres ex pὸ
506쪽
scriptus est , non eo tamen minus ex substitutione admittitur, quod patris haereditatem repudiavit , modo utramque nunc amplectatur, nisi sub ea conditione subsitutus sit : Si haereseris, d. i. 8. in pr. iunct. I. Io. g. 3. eod. ΡΟΩ tremo nominatim substituti , non haereditatis
partes , id est , quae singulis adscriptae sunt in institutione, sed viriles sive aequales habebunt, per ea , quae tradidimus sub. S. a. tit. prae. T E x T V s.
Quomodo substitutio pupillaris finitur8
8. Mascula Uitu que ad quatuordecim an
αοι substitui potest : foemina usque ad duodeeImannos. Et si hoc tempus excesserint, substitutio
8. Evanescit substituti. Quamvis longuis
tempus comprehensum fuerit, ι. 4. eod. quod autem evanescit, nec ad causam fidei commil-
COMMENTARIUS. x Pupillarem substitutionem extingui anno qua rodecimo , aut duodecimo compleso , Iicet non superato
st Si longius tempus comprebensum fuerit, an post pubertatem Iubstitutio vaιeat jure Meleom
Uctum supra est , pupillarem substituti
nem introductam esse ex hac caula, quod cum liberi in ea aetate ellant, ut ipsi sibi testamentum facere non possent, utile atque ex te ipso rum visum fuerit, ut parentes eis facerent , Quamobrem cum ad eam aetatem
ervenerunt, qua jam ipsi testari possunt, cenxnte fine lubstitutionis, merito placuit, eam extingui : alias, quod iniquit simum est , civi Romano puberi testamenti factio auferretur, L ex facto. 43. hoc tit. Uyque ad quatuordecim annor, m. Male ut ienim anno quartodecimo, foeminae duobus annis maturi puberes fiunt, DP. qui b. mod. tui. sin. a qua aetate jam ipsi testamentum facere Pollant, I. s. qui res. Iac. Ait , usque ad qua-ruordecim annos, quibuS Verbis signi hcat, omne
spatium, quod est intra pubertatem , liberum esse patri ad sustituendum filio , finem autem hujus arbitrii esse pubertatem. Quapropter si verbi caula ita substituit: Si Aius meus SUBITI TUTIONE. 469
intra decimum annum decesserit , V e. pupillunque ad eos annos pervenerit, expirat substitu tio , licet postea decesserit intra annum decimum quartum , leg. si ita. et t. d. l. ex facto. ΑΙ- f. i. eod. At si in substituendo annos pubertatis egressus sit, finietur nihilominus substitutio pubertate , I. in pupillari. I 4. eod. Si boe tempus excesserint γ Liberi nimirum, quibus facta est substitutio, masculi annos quatuordecim , foeminae duodecim : neque enim Patitur contextus, ut ad parentes, qui substituerunt, haec referantur. Quod vero ait excese iserint, id verbum non puto praecise hic accipiendum esse, quasi non satis sit annum quartumdecimum aut duodecimum complesse, eoque non completo , sed superato demum extingui substitutionem e sed potius explicandum ex iis locis , ubi ex professo agitur de aetate , qua cives testamentum facere possunt. Atqui ex quo quis incipit testamentum facere posse , finem capere debet haec substitutio, utpote quae hoc uno fundamento nititur , quod
ii, quibus fit, sibi non possint haeredem sacere. Aliud tamen D. Vigilo visum. Evanescir) Etiamsi longius tempus comprehensum fuerit, d. I. i . hoc. xit. Sed longiore tempore comprehenso , an non saltem post
pubertatem substitutio valebit iure fidei commissi Finge ita factam , Si flius intra an nram vicesimum decesserit , Titius haeres e so. Ex hac substitutione constat , filio intra pubertatem deiuncto , directo jure succedi, post id tempus non item. Sed quaeritur , an non saltem , post pubertatem proficiat ad causam fidei commissi, ut perinde ex eo tempore haberi debeat, ac si filius post pubertatem intra annum Vic
smum moriens rogatus esset haereditatem patris substituto restituere Communis sententia est testibus Tas. e. s. de subsit . compend. COVar. In e. Rarnut. de resam. f. s. n. 2'. Jac. in I. pr cibus. g. C. hoe tit. n. xi. eiusmodi substitutionem pubertate ita finiri, ut nulla eius vis amplius supersit. Quae sententia mihi verissima videtur. Etenim incoveniens omnino est , ut
usta substitutio diverto iure pro diversitate temporis censeatur , scilicet ut valeat intra pubertatem directo , & bona tam patris quis mfilii , ex quibus una facta est haereditas , complectatur , post pubertatem iure fidei commissi , & sola patris bona contineat. Nec Jurtia consultus iis d. l. I . scribit , substitutionem impuberis , in qua longius pubertate tempus comprehensum est , post pubertatem ad fidei commissum trahi a sed pubertate finiri : quod Justinianus hic exprelsit verbo significantiis imo evanescere. Quod si ne ilIa quidem substitu- 3tios
507쪽
47o L I S. II. sio , quae demum a pubertate incipit, jure fidei commissi valet, multo minus ullo jure valere poterit , qua etiam aetas pupillaris comprehenditur : nam ut bene disputant Manti c.
T. de conj. ult. vol. tit. I. n. s. GOmeg. I. res T. n. 2. Christin. via. q. decis. I s. n. s. facilius
ad fidei comissum trahi totest post pubertatem
facta verbis directis in secundum casum iubstitutio , quam ea , quae annos pupillares simul complexa pubertatem certis annis excedit. Sed quoniam iidem DD. & cum his comm . interpretes non concedunt, quod nos pro vero& certo assumimus , nimirum , ne illam quidem substitutionem , quae a pubertate incipit hoc modo , Si mitis meus post quartumdecimum annum decesserit ; ad casum fideicommissi proficere , id nobis prius quam hinc abeamus Irobandum est. Non valere quasi fideicommis-um , argumento sit t. si servus legat. Io 8. g. si femur alienus. s. de Iegat. I. s. C. de test. man. quibus in locis servo alieno directa libertas frustra dari dicitur. Quod si favor Iibertatis verbum directum ad fideicommissum non trahit, nulla res omnino trahet. Et cur testatoris voluntatem , quae contra leges est, adjuve-mas , ut benigna interpretatione inducamus fidei commissum, de quo non apparet testatorem cogitasse Neque enim , ut quid valeat jure fideicommissi, sussicit, tale esse , quod jure fideicommissi valere posset, si testator voluisset , nisi & voluerit, ι. r. ι. II. f. I. de jur.
it. Sed quid opus est argumentis Papinianus
I. IT. eod. omnem dubitationem tollit, cum
sic icribit, Ve=bis eiGIibus substitutionem pos
uartumdecimum annum frustra fieri convenit, neque enim frustra fieri diceret, aut recte diceret , si post id tempus quasi fideicommissum
valeret , & verba di recta inflecterentur. Non obstat huie sententiae I. Scaevola. 76. ad Trebes.
quoniam quod Scaevola ibi respondet, id in casu illic proposito favore pupilli benigne receptum est, ut ipse s gnificat, & tamen simul
ex conjectura voluntatis paternae. Proponitur
enim substitutio facta in eodicillis : qui locus est obliquarum non directarum dispostionum. Proponitur pupillus , cui ita substitutio facta , in aetate pupillari decessisse : atque in hac specie respondet Jurisconsultus , benigna interpretatione placere, ut quod valere non pintest , ut testamentum pupilli , valeat saltem quasi codicillus ab intestato ; cumque ratio juris non patiatur , ut ex hae substitutione haeredem haseat directo , ut habeat saltem ex fideicommisso , postquam patri concessi- , le-TIT. XVI. gitimum filii haeredem fideleommisso obstrin. gere. Caeterum sustinebitur hoe fideicommi tum usque ad tempus pubertatis : cum vero pupillus adoleverit, evanescet , ne, est propter utilitatem impuberis introductum est, puberi iam facto obsit in libertate testini, a g. i. fl Diatim. να. f. x. iunct. I. ενοι sim
Bui. ad ι. eenturio. I s. eod. Duar. eomm. in Βαtit. c. I s. Vasq. I. I. desuec. progr. 6. I. n. Hi Ant. Fab. I s. eomm. I 2. tr 2 . Fachis. 4.
eontr. 44. add. Menoch. de praesumpt. pari. lsib. q. rom. I. praef. 34. ex ss. Ela quae no f. seqq. VINN. Nec tamen omnes. Nam sust, quibus contraria sententia videtur probλbi
lior : quia quicquid in fideicommissum legitime flecti potest, faeile flecti solet, f. t
Ins. quib. mod. test. inf. I. 2. C. eomm. delet ι. 69. pr. F. de leg. 2. ι. x s. c. de testam. Q attulit Vinnius , ad jus vetus pertinent, 'sico nondum tantum auctoritatis tribueretur fido'
commi Isis tacitis. Vinnii principia is se qvix admittuntur. HEIN. TEXTUS.
Quibus pupillariter non substituit
s. Extraneo vero , vel Uis puti i bitris i tituto ita substituere nemo potes , ut fi barra μ' terit, intra aliquod tempus deeesseris, fit haeres : sed hoc solum permissum est, su imp Meicommissum testatον Obliget aesi bartiis/tim ejus veι totam , veι pro parte restituere; μμ quale sit, suo loco trademul. N o T AE .
s. Hei mio puberi L. r. eod. ubi Papinis' scribit, verbis civilibus substitutionem ρομquartumdecimum annum frustra fieti Proinde talis substitutio ne iure quidem commissi valebit; nam quod frustra fit,lo genere valere intelligitur. η- potest Nemo scit. paganus : nam nild ei haec concessa sunt, L s. ι. 4r. g. . ις Vr mil. ι. II. b. t. I. g. C. eod. ut& alia, qu* hi paganis non obtinent, ι. a. f. I. b. t. i. as b. pen. de test. mil. Suo loco trademui si . hujus lib. tit. I COMMENTARI Us
508쪽
nem In easum pupillarem. a Apud Batavos ty plerosque alios Belgii popuIoapviIιarem fuistitutionem locum non babere 3 ex an locuι sit exemplari.
ae hoc g. traduntur, omnia consequentia sunt iis, quae relata sunt initio hujus
- tit. Nam si parentibus tantum permissum est, liberis impuberibus, & iis dumtaxat, quos in potestate habent, ita substituere, ut si haeredes extiterint, & intra pubertatem mo-xiantur, alius sit eis haeres I ex eo omnino e ficitur , neque parentes posse ita substituere Iiberis , quos in potestate non habent, nec si in potestate habeant, & puberes sint. Postremo nec omnino quemquam alium posse vel impuberi extraneo, vel puberi hoc modo subi situere, ut si haeres extiterit, & intra aliquod tempus vita decesserit, alius ei haeres sit : in tantum, ut nee iure fidei commissi talis substitutio valeat, ut modo probavimus , & hic Iocus insuper confirmat, cum dicat Justinianus, neminem posse extraneo aut filio puberi , in casum , quo haeredes suturi sunt, substituere: sed tantum permissiim esse testatori, ut haeredem institutum per fidei commissum obliget, die. Cur enim requireret expressum fideicommissum , si ipse directa substitutio in proposito iure fideicommissi defendatur , quod totidem verbis indicare poterat ut bene disputat D. Viglius hie , de Ant. Fab. I s. conj. I 2. contra DD. vulgo : quos sequuntur Gome E.& Mantic. ubi supra. Solis militibus conces-3 sum est, ut etiam liberis emancipatis , aliisve extraneis , qui haeredes extiterunt, directo substituant: sed hoc jus in his exercetur, quae a milite ad eum , cui substituit, pervenerunt, non quae aliunde, t. s. t. miles ita. 4 I. S. 4. detestam. milis. Ejusdem privilegii est , quod
miIes liberis suis etiam post pubertatem directo substituere potest , sive compendio sue expressa certa post pubertatem aetate 3 ut utraque substitutio intra pubertatem valeat iure
communi sive directo , I. centurio. I s. h. t.
Iost eam aetatem ex privilegio militis iure fi-eicommissi , t. precibus. 8. C. εοd. & bona dumtaxat patris contineat cum fructibus inventis in haereditate , d. I. rs. id est, ut recte Govean. Sc Bus. ibid. Perer. ad tit. C. de imp. ex aI. subst. n. 27. π χ8. cum fructibus pendentibus , & maturis tempore mortis ipsius militis. Nam hi fructus augent haereditatem, L. P. ad ι. Fale. ac per consequens in fidei commissariam haereditatis restitutionem venire potest : neque ad hos fructiis pertinet ι. in fideicommissaria. I . to pr. ad sen. Treb. idque etiam UESTITUTIONE. 4 Ierebrius placuit; licet Ant. Fab. d. Ioe. Duaria
d. comm. c. 2 3. Hotom. I. amicab. I T. Don.
in d. t. precibus. 8. contendant, hujusmodi substitutiones a milite faetas etiam post pubertatem valere jure directo. UIN M. Nec male hi interpretes, ex mea quidem sententia. Favent enim illis l. s. Is de resam. milit. & I. I s. 12b. t. Ubi substitutus dicitur evere bona patri Sia Capi autem dicuntur ea , quae jure directo va-Ient , uti legata per vindicationem. Ulpian. tis. 24. g. a. sed. Ita sere Merili. O . lib. s. p. s. ub L& argumenta ab aliis in contra rium adlata eleganter diluit. HEl N. Porro de fidei commissaria substitutione tractatur in M. hujus lib. t. 13. Apud Batavos & Zelendos a substitutioni pupillari locum non esse, utpote quae originem trahit a sngulari illa Romanorum in liberos potestate , quae nobis incognita , tradit D. Grol. Iib. I. manud. ad Batam Iur. c. s. π Iib. 2. e. Is . in syn. & secundum
eum judicatum est. De caetero quoque Belgio exeipienda tamen Frisia item refert D. Gu- del. lib. a. de jur. novus e. s. sub. M. Nam e fi nos quoque potestatem in liberos nostros h hemus , non talem tamen habemus , qualem Romani, quae etiam ad bona liberorum propria se extendat: atque inauditum est , tantam nunc esse patriam potestatem, ut Pater filio haeredem dare queat, qui succedit in universa filii bona , non solum quae a patre ipso , sed etiam quae aliunde accepit , atque adeo dare etiam exhaeredato: sed utimur substitutione fidei comis missaria. Iidem quoque tradunt, pari ratione mores hodiernos nee quasi pupillarem substitutionem agnoscere , inauditumque esse , patrem filio mente capto ea substitutione, quam
ad exemplum pupillaris Iustinianus induxit,
testamentum facere 3 eique dare haeredem , Grol. & Gudelin. tibi Dp. Groenev . delegia
ab . He. Caeterum hoc non obstante nuper Curia Hollandiae hujusmodi testamentum rescindere noluit , eo quod, ut allegabatur, exemplaris substitutio neque libera sit, nec avi pa triae potestatis , ut superius illa pendeat , sed in sola humanitate fundata sit: idemque matri & avo materno hic concessum , quod patri , nec patri minus circa liberos emancipatos , quam in potestate constitutos , vid. stip.
g. I. eod. Quamquam mores nostri totum hoe
aversari videntur , dare alii , quantumvis filio , haeredem : & admissa exempIari substitutione in liberis mente captis, ex ratione conntitutioni Justiniani eadem porrigenda erit etiam ad liberos impuberes , etiam fi sanae mentis sint, per ea, quae d. g. I. num. I. Curiam tamen Pro testamento Pronuntiasse, pos
509쪽
4ra L I A. II.tea intellexi. Sed & gentis nostrae simplicitati conveniens esse multi existimant , ut substitutiones directis verbis in secundum casum factae , puta si haeredi instituto , & in casum , si haeres erit, & intra certum tempus decesserit, alius directo substituatur , valeant jure fidei I IT. A V ucommissi, quasi tactae In 'eodicillis , arg. I.
Scavola. 7s. ad Sen. TrebeII. & exemplo substitutionum militarium, I. centurio. x s. F. jun αι. precibus. 8. C. boc tit. Gudelin. lib. a. de jur. novis. cap. s. Cyprian. cens. Best. bic. Groe- nev v. tradi. de legib. abrog. eod.
QNIBUS MODIS TESTAMENTA INFIRMANTUR.
. . Dig. hib. 28. ID. 3. Ratio ordinis. Eπpo x sunt ea omnia, quae ad consti
tutionem testamenti necessaria diximus initio tractatus de testamentis ordinandis. Sunt autem haec tria : ut persona testantis talis sit , quae testamenti factionem habeat; ut testamentum fiat adhibitis solemnitatibus tum communibus, & externis , videlicet praesentibus septem testibus idoneis, &c. tum internis & quorumdam- testatorum propriis , scilicet ut pater testaturus liberos , quos in potestate habet, haeredes instituat, aut nominatim exhaeredet. His rebus aut una earum deficientibus, testamentum ab initio nullum est , I. i. de injust. rvt. ir . Dct. test. Ubi autem haec omnia concur runt , habemus id, quod hactenus quaesitum est , iustum sive jure factum testamentum, ι. Φ.eui test. De. Quia vero non satis est ad deserendam ex testamento haereditatem , id ab initio iustum esse , nisi & tale ad extremum perse-Veret, recte atque ordine Imperator facit, quod prius nobis proponat modos , quibus testamenta rite facta infirmantur , quam pro grediatur ad disputationem de acquirenda vel omittenda haereditate. Tax T Usa
Quibus modis Testamenta infirmentur.
Testamentum iure factum usque eo valet , donec rumpatur irritumve flat. N o T AE. Donee rumpatur irriιumve flat Rumpi 8e irritum fleri privationem significant, & ideo pro-rie non nisi de iis , quae iure subsistunt, prae-icantur, I. s. boe tit . de injus. rupto, erc. privatio enim, ut in scholis dicitur, praesupponit habitum. Quae vero testamenta non jure facta sunt, iniusta & nulla dicuntur , veluti ubi solemnia desunt, aut filius in potestate Praeteritus est , I. I. ι. 3. S. 6. I. s. s. I. e.d. COMMENTARI Us.
Donte rumpatur irrisumve flat Ratio in fi
mandi testamenti non una est : nam aesententia iudicis rescinditur , si querela instituta in officiosum pronuntiatum fuerit, de quo tit. seq. Sc a praetore data bonorum possessione contra tabulas , fit. de bon. ρ . σαο tab. de citra factum judicis aut pratoris infirmatur sola potestate juris : idque iterum tu bus , iisque discretis modis , quorum alierorumpi dicitur , altero irritum feri. De testamento rupto disputatur usque ad s. 4. inde de irrito, adjectis in calce aliquot declarationibus. Quia vero Justinianus rem totam non plene explicat, nolr operam dabimus, ut quicquid hujus rei est , penitus percipi possit ex nostra in singulos hujus tit. 66. explicatione. De bonorum possessione contra tabulas , qua& ipsa jure praetorio testamentum rescinditur, demum dicemus in secunda specie acquisitionis per universitatem, inse. lib. I. tit. II. TEx TUS.
Quando testamentum dicatur rumpi. Primum de adoptione.
x. Itur autem testamentum , cum in est
dem flatu manente testatore imus testamenti Davitiarur. Si quiι enim post factum isamentum adoptaverit sibi filium per Imperatorem eum , qtas sui juris aut per praetorem , secundum nostram constitutionem, eum , qui in potestate parentis fuerit , testamentum ejus rumpituν quasi adgnarisue fui .aredis.
510쪽
Cm in eodem flatu manente testatore ΤΟ-ties rumpi testamentum dicitur, quoties evertitur manente testatore in eodem statu : cum vero statum mutat, id est capite
minuitur , non rumpi, sed irritum fieri testamentum proprie dicitur, s. . ins eod. Apparet igitur, in eodem flatu hic dici oppositive respectu ejus modi, quo testamentum infirmatur ob id , quod testator in eodem statu non mansit: quare expungenda est a paraphrasi Theophili negatio , & pro μ μωγανυς, le
modo de in duobus regiis codicibus legi testatur Fabrotus. Porro ut testatoris statu non mutato testamentum infirmetur , uno verbo ut rumpatur , bifariam contingit, agnatione mi haeredis , & mutatione voluntatis : ille modus hoc g. alter sequenti, uno uterque exemplo declaratur.
. adrogaverit 3 est enim periphrasis adrogationis , quae species adoptionis est , per quam interveniente Principis auctoritate eum in filium adsciscimus, qui sui juris est. Stante repub.
Populum auctorem fieri necessie erat, ut anno latum est , lib. I. tit. de advi. Secundum nostram eonstitutionem γ L. pen. C. de adop. vide sup . f. a. eod. qua disponit, ut si fili ui extraneae personae in adoptionem daretur , iura patris naturalis integra servarentur, si vero persona non extranea , puta avus, ne-Porem ex filia aut filio emancipato in adoptionem acciperet, solvi ius patris naturalis, i ει transire adoptatum in potestatem & fami- Iiam huius patris adoptivi. Significat igitur, hoc easu per adoptionem testamentum rum-Pi, quasi agnatione sui haeredis, illo non item; cum olim distincte quavis adoptione, sicuti adrogatione , rumperetur; I. 8. de injust. rupi. rest. Caeterum hi ita Yumpunt, si praeteriti sint: nam si qui haeres antea institutus erat , postea a testators adrogetur, vel adoptetur , potest dici , ei satisfactum esse , ι. si qair i 8. eod. t. I. Mia 23. g. r . de lib. ty posthum. Quid si ex- haecedatus sit 3 Et Ulpianus Marcelli de Papiniani sententiam probat , ut ex haeredatio extracteo scripta ei postea adoptato non noceat, , noceat autem filio emancipato, qui postea ad' rogatus sit , ι. 8. 6. si quis T. σ seq. eoni. tab. . a. l. 23. in ρν. de lib. σρsb. credo , quia in , Persona extranei ex haeredatio inepta di nulla. est , de quo consule Vigi. Auasi agnatione sui bare dis L. verum s. de
injust. rvt. multoque certius sui haeredis agnatione vera & naturali, clim scilicet post testamentum factum testatori filius ex uxore naiacitur, I. 3. f. I. de injust. rvt. Similiter si nepos, qui tempore testamenti facti suus haeres avo non erat, patre remoto, in locum sui haeredis vivo avo successerit, quasi agnascendo testamentum avi, quo praeteritus est, rum it, i. psbumorum i 3. d. tit. quae species sorte ic ideo non repetuntur, quia alibi propositae sunt, S. I. tr 2. fv. de exbar. Iib. Huc etiam pertinent Iiberi naturales suscepti ex concubina , & post factum testamentum legitimati , sive in sequenti matrimonio, sive cuis riae oblatione , sive per rescriptum Principis. Nam cum hi etiam iura suorum haeredum consequantur , f. t. ins de bar. qua ab int. Nov. 89. e. 8. tr s. necesse est , ut & ipsi a patre praeteriti testamentum rumpant quasi agnatione. TEXTUS . . '
E. Posteriore quoque testamento, quod iure pe fectiam est , superius rumpitur : nec interes , ex titerit aliquis haeres ex eo , an non. Hoc enim solum spectatur , an aliquo easu exsere potuerit. Ideoque si quis aut noluerit baeres esse, aut vivo testatore , aut post mortem ejus , antequam bareis ditatem adiret, decesserit, aut eonditione , sub
qua barei institutus est , defectui sit i i- biι easibus paterfam. intestatus moritur. Nam in priuatessam nium non valet ruptum a posteriore , mposterius aeque nullas virer habet , cum ex eo nemo haeres emiserit. NOTAE,
2. Superius rumpitur Etiamsi nominatim
non revocetui, I. I. ι. 2. eod. I. 27. C. de testam,
Ea quippe voluntas rata esse debet, quae novissima , I. 4. de adim. Ieg. sic etiam leges posteriores & pacta novissima derogant prioribus. Rumpitur quoque testamentum corruptis tabulis, puta deletis, incisis, cancellatis,
Aut conditione defectus Etenim tam solem ne riteque per omnia factum testamentum habetur , quo haeres institutus est sub conditione , quam quo pure , f. 9. Dp. de bar. inst.
COMMENTARIUS. 1 mis est' sectus ineisionis testamenti , deletionis scriptura , eancellationis , lyc.