장음표시 사용
531쪽
Sονον σfateν Hebraeorum iure uterini pro
fratribus non habebantur. Mos. Maimonid. Aut agenter vincere γ Si tamen egerint, & nemine eos repellente obtinuerint, prodest eorum victoria proximis ab intestato,i. s.f. I. eod. COMMENTARIUS.
1 aut liberi de in misso agere possint
2 Cur placeat etiam parentibus querelam dari, σquibus quando detur 3 Contra rationem juris tam veteriri quam novi,
esse videri, quod statim post liberas ad que
relam admittantur parentes; quam difflevitatem pauci cernant.
4 An jure novissimo fratres una eum parentibus ad querelam admittendi, aut illis saltem prosit boruνn victoria 1 An fratres uterini hodie eum consanguineis eo eurrere debeant, aut his vincentibus tui quoque ad successionem ab intestato venire
6 An spurii in qi sione proposita pro turpibus personis habendi ron autem liberis tantum Querela in officiosi testamento primo competit liberis: & merito , quoniam prima eorum causa est in successione ab intestato : utpote quibus ratio naturalis, quasi lex quaedam tacita , Parentum haereditatem addicit, velut ad debitam successionem eos vocandos I. T. de I bon. damn . daturque Iiberis omnibus cujuscumque sexus aut gradus sint, de tam emancipatis , quam in potestate consti tutis, ι. . Metit. I. g. in pr. eoni. tab. item qui numquam in potestate fuerunt, s. ult. sup . de exbae. lib. tam adoptivis, quam ex nuptiis quesitis: servata tamen distinctione, t. pen. C. de adopt. In impubere arrogato ipeciale est , quod queri non potest , quia quartam habet ex conlii tutione D. Pii ι. 8. 6. si quir r4. boe tit. Datur& legitimatis per g. v. i . de bar. quae ab int. Noti. 8s. Datur non tantum liberis jam natis, verum etiam posthumis, & tam alienis, quam suis , I. s. in ρ . eod. seq. infln. ubi plura. Illud pene supervacuum monere, querelam
competere iis liberis dumtaxat, qui jus succedendi habent: nam qui non habent , cum iis neque legitima debeatur , de in ossicioso queri non possunt. Proinde liberi illegitimi, sive vulgo quaesiti , sive nati ex concubina patris , testamentum in ossiciosum non dicunt: de matris autem agere Pollunt, ι. se suspecta
29. f. I. eod. vid. Hart. Salic. Castr. in ι. pen.
C. ad feri. Ose. Ex privilegio est, quod de in- ossiciosso testamento militis nemo queri PoIT. XUIII. test , ι. Papinianus 6. si quis 4. r. si instituta i7.
f. 2. eod. l. s. I. testamentum 2 . C. eod. M.
Plerique in d. I. s. tradunt, hodie etiam militum testamenta querelae esse obnoxia, diiuusu servari. Autumn. ibid. Liberorum pa/entibus Post liberos secerit loco querela datur parentibus. Nam etf'irentibus non debetur filiorum haereditas pi ter votum parentum & naturalem erga fili
charitatem I turbato tamen ordine momita
tis non minus parentibus, quam liberis relinqui debet: ut bene & pie Papinianusi ι. nam etsi I s. hoe tis. Id autem hane habet sententiam: etsi naturae ordo parentumque Hsectio & votum hoc fit, ut Iiberi supervivari& succedant parentibus , atque idcirco dorfic parentibus , quos sola ratio miseratiori admittit, liberorum debeatur haereditas, stliberis parentum, quos admittit naturae fimul
di commune parentum votum , ut idem n pinianus scribit in L .f. r. unde lib. tamen tur
bato ordine mortalitatis , id est , si contiopi liberos prius ex hac vita evocari, & prηρ stera atque immatura morte abripi , viri, huc parentibus, rationem pietatis seu rationis exigere , ut ne parentes a lumquberorum suorum haereditate excludan quo porro intelligimus, contra officias phratis facere liberos, qui parentes suos pi sa ex haeredant aut praetereunt; atque o ς c utam parentibus quoque actionem, dζη ficioso dari. Datur autem parentibus ipomnibus sive masculis sive foeminis, seq. eod. I. eiam silium t . c. eod. qui m. 'ad successionem liberorum vel ligitimo jgi vel honorario venturi fuissent; de q*qxuςndum ex iis, quae de liberis dicta tu. - haeredati sunt parentes, an praeteriti dipi 'terest: nam haec in linea adscendentium Glateralium non differunt. Caeterum N tum habeat ex haeredatio aut praeteritist tumque sit testamentum ab expugnatio. γelogio hic quoque facienda est, ct νς'. 'ρ .i, item ex causis, ob quas Pa ςnx mi οδ ut praeteriri permisit Justinianus, rei λ .
inserenda, Nov. iis . e. . Causae autommodi admissae octo tantum, qu* os' merantur d. e. 4. gor. ur seqq:ciores hic causae sunt, quam in v ς-r dterea quod parentibus multa codςςqyta si liberos , quae a liberis in paren xςΤ ei. pinnam merentur. Illud dire cultatore e quod parentes statim post Whς 'ta bis iureiam admittimus, sive veteri * in. sonsideramus , sive novi Justini Π di
532쪽
DE IN OFFICIOS atque potior in querela , quam parentum
causa suisse videtur, arg. l. 4. C. de bon. qua lib. I. x. C. ad TertuII. I. ult. C. comm. de Dee.
prino. quib. non est perm. Dc. tesam. vers. si ve- ro. quibus locis ad successionem ab intestato demum post fatres patrem vocari legimus. Jam vero ratio iuris postulat omnino , ut quo quisque ordine ad successionem a lege vocatur, eodem ordine admittatur ad querelam, per quam res ad causam in restati redigitur I quo enim quisque potiore jure est in causa succen sonis, eo majorem ex haeredatus aut praeteritus patitur injuriam. Fac ergo , verbi causa, Titium, cum patrem & fratrem haberet, uir ue praeterito haeredem instituisse in bonis carensibus : quid tam absurdum est, quam sic dicamus , patrem solum queri de inofficioso G posse , exclusoque latre haereditatem consequi, β ad quam testamento non facto solus frater ve-ς nisset excluso patre d. pr. vers. si vero. Dp. G quib. non est perm. Dc. testam. Ego non dubi- to, quin a posterioribus Principibus istud coniax st. tutum sit, non animadvertendus , quae inder consecutura esset veteris juris perturbatio. Nam si de jure , quod ire Pand. relatum est, quaerat tur , filiustam . haeredem ab intestato habere
non poterat, sed Pater jure peculii bona, quae filii fuerant, alia autem quam castrensia &quasi castrensia non erant occupabat, l. 2. I.
s. de castr. pec. Quod si filius de his bonis , quod ipsi permissum erat, testamentum secisset, id
testamentum querelae non erat obnoxium 3 atque id ius etiam Justinianus confirmavit, I.
vlt. c. hoc tit. Caeterum sustulit Nov. I s. cap. 4. in pr. ut verba illa , in quibus babens testandi licentiam , manifeste ostendunt. In successione autem filii emancipati pater manumissor praeserebatur defuncti fratribus , & omnino iure patris potior erat, ut mirum non sit, inquerela quoque fratribus praelatum suisse: quae
omnia a me copiosius tracta sunt sub f. ult. ins de leg. Vn. Decus. Mater ex Senatusconsulto Tertulliano ad legitimam haereditatem liberorum vocata fuit, ita tamen, ut fratreseon sanguinei matrem excluderent, s. 3. infri sen. Tertuli. Unde sequi videtur , eos etiam ad querelam ante matrem admitas fuisse. Ni-
hil tamen definio. Novissimo iure, postquam
placuit fratres defuncti una cum parentibus
admitti ad haereditatem , Nov. I I 8. cap. 1. dicendum videtur , etiam simul eos cum parentibus admitti ad querelam : aut si hoc minus Placet, dicam, fratres saltem admittendos parente repudiante , utique si turpis persona instituta sit: quidpe cum tunc ex sua persona frater querelam movere possit. Utve, illud TESTAΜENTO. 49 sextra controversiam positum esse debet, victoriam parentum fratribus quoque prodesse, cum nulla sit ratio , cur rescisso testamento,& re ad ea usam intestati deducta , fratres e eludantur. Et ita quoque sentiunt Ioan. Fabian. Ang. Baro & Mynsig. bie, licet aliud Vigilo &D. Tuldeno ad tit. de bared. qua abini. cap. 8. videatur, putantibus, hoc pacto
fraudem legi fieri: sed falso, cum maxime sit
ex sententia legis ut fratres una cum parentibus ab intestato succedant , d. Nov. II 8. capia2. Neque novum est, ut quis aliquid commodi propter tertium percipiat, quod per se ipse non habuisset , I. cum bareditate 3s . de acg.
haered. l. Io. f. MD. eant. tab. I. I. in M. qua res pign. dar. I. Io. quemadm. serv. am. I. s. f. a.
ad SC. Tertuli. Apud nos iis demum in locis parentes ad querelam admittuntur , ubi vocantur ad successionem : de quo sub d. tit. de
haer. quae ab int. add. D. Core n. observ. 1 O. n.
ἐμεοπατριοι I nam uterini ab actione de inofficioso contra testamentum fratris aut sororis penitus arcentur, I. fratres et . C. eod. Hodie Vero cum fratres uterini in successione concurrant cum fratribus consanguineis, cons
quens est, ut etiam in querela cum itidem concurrant, aut saltem vincentibus illis , simul ad successionem intestati veniant. Turpibui personis D. I. fratres 1 . c. hoc tit. ι. 3. C. Theod. eed. Itaque fratribus querela
datur , non simpliciter ut praeteritis, se ut pinsipostis turpi personae; atque adeo odio lcripti haeredis. Clim autem turpis persona definiatur a Constantino , qua veι turpitudinis , ποι infamis, vel levis nota maeula aspergitur , d. i.
fratret , quaesitum est de spuriis a num & illi
alium personarum numero habendi Spuriorum causam cum DD. comm . defendunt Gabriel Palaeot. tract. de nothis spuri sq. lib. c. s s. st hqr. Harim. Pistor. lib. I. quast. o. n. ac in seq. D. Tulden. hie, e. 3. quia , aiunt, ne
que iure infames sunt, neque ipsi quicquam
admiserunt, quod existimationem eorum laedat apud nos viros: Crimen autem paternum nullam maculam filio insigere posse, L crimen 26. de pom. nativitatem , qua vitio aut eulpa verti nemini potest , poena esse non debere e undecumque homines nascuntur , fl parentum vitia non sectentur,honestos esse. Augustin. eap. undecumque,ds.s 6. Caeterum ut haec vera sint, negari tamen
non potest , quin labes aliqua & macula spuriis adhaereat, non quidem ex facto sic nascev-tiums
533쪽
tium, ceu poena inusta r sed ex vitio ae desectu natalium contracta : unde eos opprobria per omnem vitam comitantur, quae nullo modo elui possunt , ut scribit Plutarch. lib. de ediae. lib. vixque est , ut defendi possit, eum, qui ex vulgivaga Venere di improbata gentibus omnibus conjunctione natus est , qui nec gentem, nec familiam, nec patrem habet, Iro integra & legali persona, ut loquuntur,abendum esse. Qua de re eleganter disserit
vir doctissimus Atara laeus lib. 2. de repub. c. 2. Iect. 13. Illud equidem minime concedo, quod Couar. 2. de θοU. 8. n. II. Card. Tui c. conel. s . n. IT. statuunt, meretricem, quae postea
nupsit, pro persona infami habendam non esse , propterea quod praecedens dedecus purgetur matrimonio. Non enim aboletur turpitudo , quae postea intermittitur , 43. g. ε. δε rit. nupt. utique manet adhuc litura prostitutae quondam pudicitiae ; at excluduntur a fratre , qui vel levis notae macula adsperguntur. Poenitentia quidem & vitae emendatio abolent delicti notam eo ram Deo : at non in huius saeculi tribunalibus, ι. 6 s. de sura. i. s. vi bon. rvt. Ut autem turpis persona instituta sit 3 non tamen statim frater ad querelam admittitur. Quid enim si ipse eadem turpitudine , qua haeres scriptus, laboret Nihil hic habet frater , quod haeredi objiciat, arg. ι. II.
c. boe tit. l. eum mulieν 47. JM. mat . Remo-Vet praeterea fratrem & ingratitudo ex tribus causis expressis Nov. 22. e. 47. easque causas
opponi ab haerede & probari sufficit, etiamsi a testatore objectae non fuerint. Nihil enim juri veteri in hoc derogatum est. Gudeli n. de
juris nov. Iib. 2. e. 8. UINN. Ast Spurios tamen haud intelligi in I. 27. C. boe tit. singulari dissertatione de levis notae macula demonstrari 1 nobis meminimus. HEIN.
Ultra fratres tr sorores, urc. Cognatos, qui sunt ultra fratrem , Ulpianus in ι. r. hoe tit. horeatur, ne se sumptibus inanibus vexent, eo quod in lite de inofficioso obtinere spem non habeant. Ex quo explicandum est , quod Justinianus hic simpliciter ait, eos nullo modo agere posse aut agentes vincere: item quod Dioclet. & Maxim. rescribunt, in I.fratris xi. c. eod. neminem eorum qui ex transversa linea veniunt, exceptis fratre & sorore , ad inofficiosi querelam admitti: nimirum non admitti , agere aut agentes vincere , suoque jure testamentum evertere non posse, si exceptio iis objiciatur non competentis querelae. Planit enim si egerint, & nemine sorte eos repellente obtinuerint, testamentum jure rescissum manet, remque Proximi ab intestato 'IT. XVIII.
auferunt, ι. s. s. r. eod. Similem superioribus quaestionem peperit constitutio Justiniani ,3 v. 118. c. I. ubi cum fratribus defuncti ad successionem admittit fratrum demortuorum filios : de hac autem quaestione idem quod de praecedentibus judicium esto. vi NN. Est hoc ex jure novo, invecto, ut videtur , postqua a portio legitima invecta est. Jure enim ad quo Sc alios agnatos cognatosque remoti osci, immo & amicos extraneos in officiosi quere iam instituisse, clarissime patet ex Valer. Mati
Qui alio jure veniunt, de inofficioso
2. Tam autem naturales liber; , quam sic mdum nosrae constitutionis dissonem adoptari, it/demum de inuriciose restamento agere pis ι, flnullo Hio jure ad defuncti bona venise passim. Nam qui ad haereditatem totam vel parum θη alis jure veniunt, de inofflcioso agere non pus νη
Psbumi quoque , qui nullo alio jure venire t fisunt , de in os ios agere possunt.
2. Naturales liberi Id est, iustis nuptii, qu siti: v. sv. de adopt. in ρμ. quibus exaequMi qui postea facti legitimi. μυ. 8ν. Matris N tem testamentum etiam spurii in ossiciosum di
Nostra conssisutioni, dii fa/m Adoptati si ascendente queri possunt, ab extranea peti' Da non possunt. Constitutio est l. ρ,. c
atio jure veniunt) Igitur impuberes dist gati queri non pollunt, quia quartam h bςὴ ex constitutione D. Pii, I. g. g. i s. boc tit sui nec emancipati praeteriti a patre, qρ lorum praeteritio patrem intestatum faciI 3μ habent contra tabb. sv. de reb. lib. quao 'causam querela dicitur ultimum adjut siv*'L Mit. C. de lib. prat. ει. θεια. TheopPsbumi, qui nullo alio iu/e in Ac pro ipsi non aliter quam si sint ex haeredati: nam
posthumi sui & quasi posthumi praeteriti, u
nascendo aut quasi agnascendo testament. οrumpunt: ex filio concepti post emancipatio nem bonorum possessores emciuntur,
exbib. lib. Caeteri post humi alieni aliud rom dium non habent, ι. 6. boc tis.
534쪽
COMMENTARI Us,r Auam rationem habeat, quod qui alio jare veαὶ re possunt , ad querelam non admittantur a Cur parenti manumisseri querela datur, eum contra tabulas petere posit 33 auando p bumis querela necessaria : in numidem adbue hodie Eeundum nostrae constitutionis divisionem γIntelligit constitutionem , quae extat in L pen. C. de adopt. cuius crebra in hisce libris mentio , s. a. sup . de adop. g. s. sv. de
exbar. lib. g. l. tit. prae. f. sed ea. I ins debar. quae ab int. Significat autem, ex sua constitutione eos dumtaxat liberos a patre naturali in adoptionem datos queri de inofficioso patris testamento posse , qui dati sunt personae uon extraneae, puta avo aut proavo materno. Illud saepe monuimus, perpetuum esse in jure nostro , ut cum liberi naturales opponuntur liberis adoptivis, per eos significentur liberi ex iustis nuptiis procreati, I. r. f. liberos. s. unde lib. I. r. f. a. de fuit ex legit. δερ. de adoptis in pr. 6. 2. U. de bar. qaa ab int. quamquam matris testamentum etiam naturales it
legitimi, adeoque spurii, in officiosum dicunt.
L sis pecta. 29. g. r. hoc tis.1 Atii ad haereditatem , t . alio iure veniunt,
de inofflcioso agere non possunt Hoc , credibile est , introductum esse , ut quoad fieri posset,
salvo iure ex haeredati aut praeterit existimationi testantium parceretur , quos querela, dum quaesito colore caecitatem mentis obtendit , revera nec humanε , nec pie fecisse arguit. Estque querela remedium cxtraordinarium ac subsidiarium; cujusmodi concedi non solet et , qui communi & ordinario auxilio munitus est , I. in ea ae. I s. de minorib. Proinde qui testamentum nullum, ruptum aut irritum dicere potest , inofficiosum non dicet; nisi forte justa causa sit dubitandi, an alio remedio aeque cautum sit agenti a tunc enim eligere licet, ι. 8. 6. si quis. I a. hoc tis. De. I 7. 9. 3. de dolo. &si quis , exempli gratia , nul- Ium dixerit, nec obtinuerit, non prohibetur Postea de inofficioso queri , i. eont a. I s. ex ibi Sichard. C. eod. Ρari ratione liberi emancipati praeteriti, quia jure honorario ad bono-xum possessionem contra tabulas admittuntur , de inofficioso agere non possunt , I. APOnaa. 23. eod. In summa de inofficioso ageretion potest, nisi qui omni alio auxilio tum civili tum praetorio destitutus est : quam ob causam querela in officiosi ultimum dicitur adju-
torium , L MI. vers. nam cum ultimum. C. de
Iib. prat. cceito εια. Theoph. Sed hic jam quaeret aliquis , cur igitur patri a filio emancipato praeterito querela datur in officiosi, cum bonorum filii possessionem eontra tabulas petere possit: tit. si a patr. quis man. In promptu res-
Ionso est , hanc bonorum possessionem nonari patri tamquam patri , sed tamquam manumissori & patrono : nam emancipatus a parente in ea causa est, ut in contra tabulas bonorum possessione liberti exitum patiatur , ι. I. in pr. d. tit. Ut patronus igitur contra tabulas agit; ut pater, querela in officios. Et longh diversa est ista bonorum contra tabulas possenso ab ea , a qua excluduntur exhaeredati , &similes ex haeredatis , praeteriti , I. s. in ρ .coni. tab. quae ad parentes non pertinet, sed tantum ad liberos a patre praeteritos & maxime emancipatos , ι. r. er pass. d. tit. Considerandum quoque est, bonorum possessionem, quae ad exemplum patroni patri datur, non esse remedium ejusdem potestatis, nec aequε plenum , ac querela : cum querela totum tentamentum rescindat, bonorum autem ista possessio constitutae tantum partis plerumque detur, I. . si is par. quis man. Nocere autem parenti non debet, quod iura patronatus habeat, cum sit pater, uti disputat Iurisconsultus d. I. t. s. viri eod. & translatilium apud nostros est,
posse cum ordinario remedio concurrere extraordinarium, quoties hoc plenius est, atque expeditius. Planε qui de in officioso acturi erant, accipiebant quidem etiam bonorum possessionem , sed eam , quae litis ordinandae
gratia querentibus erat necessaria , ut iusto titulo niti , & haereditatem petere viderentur, I. s. g. uti. l. 7. I. g. in pr. hoc tit. Caeterum ea bonorum possessio sine re &ruffectu erat: nequeenim ideo scriptis haeredibus bonorum possessio auferebatur , I. a. C. eod. cuius rei etiam supra meminimus ad g. p . hujus tit. Posthumi quoque , qui nullo alio jure Constat, jure veteri liberos omnes ex haeredatos pari hac in re conditione suisse , ut nec iure civili, nec praetorio testamenta parentum turbarent , unamque tantum illis superfuisse querelam inofficiosi testamenti , t. 8. in pr. eoni. rab. Idque ita erat , sive causae ingratitudinis testamento adscriptae essent , sive non essent: sive constaret liberos ingratos non fuisse , sue constaret ne ingratos quidem esse potuisse: ideoque in infante quoque cx haeredato valebat
testamentum , necessariaque erat ex haeredato
in officiosi querula: quod jus a Justiniano quoque confirmatum, I. siquis. g. i. C. hoc tis. Post humo . non tantum ex haeredato , verum Rrr etiam
535쪽
etiam praeterito valebat ab initio testamentum: sed praeteritas alio iure veniebat, quia nativitate eius rumpebatur testamentum : exhaeredatus non rumpebat, sed ad rescidendum testamentum non ei minus quam caeteris liberis ex haeredatis querela opus erat. Hoc itidem ius
eonfirmavit Justinianust. omnimodo. 3 o. g. I. c. eod. ex boe nostro f. Pro exhaeredatione reputamus etiam eam praereritionem, quae a matre aut avo materno facta est , f. ult. sv. de exbar. Iib. Caeterum non perstitisse in eo iure Imperatorem , totumque hoc abrogasse, Nov. at s. e. 3. plerisque interpretum nostrorum visum fuit et qui nc ratiocinantur: si ex d a. v. testamentum ipso jure nullum est a cum liberi, in quos eadere potest ingratitudo, ex- haeredati sunt sine expressione iussae causae ingratiit udnis, multo magis ubi nulla esse potest ex haeredationis causa , ut in infante & posthumo, testamentum his exhaeredatis nullum erit, aut agnatione post humi rumpetur: ac proinde cum alio iure ex d. Nov. veniat , ad quere-Iam , non debent admitti. Mihi veris contra
videtur sententia ista constitutioni Justiniani plane adversari. Jubet quidem Justinianus, li- heros ex haeredari iustis de causis, easque adscribi 3 caeterum non ut testamentum ab initioeonstee, sed ut si contra factum fit, rescindatur , ne exhaeredatio noceat; caveatque nominatim , ne noceat solis liberis , non ut aliis ea prosit: quod futurum est , si testamentum non rescindi, sed nullum esse dicimus. Quamobrem statuimus etiam post d. Nov. dummodo liberi , quicumque erimi, rite sint ex haeredati secundum formam juris veteris, quantumvis nulla si causa exhaeredationis, aut non fit adscripta , ius antiquum manere , & querelam solam ex haeredatis dari , etiam posthumis & infantibus. Pluribus argumentis , quibus haec sententia stabilitur , usus sum ad pr.
De eo, cui testator aliquid reliquit.
3. Sed hae Ita accipienda sunt, si nibiI eis penitus a testatoribus testamento relictum es. Auoa nostra constitutio ad verecundiam naturae introduxis. Sin verὸ quantactimque pars bar editatis, vetres , eis fuerit relicta, de inofflcioso querela quieocente , id quod eis des usque ad qtiariam legitima partis repleatur τ licet non fuerit adjectum, boni viri arbitratu debere eam compleri. N O T AE . 3. Nostra constitutio ad verecundiam naturae
Ipsorum parentum gratiar nam cuius testa. mentum inofficiosum dicitur ejus opinio la-ditur & pudor sugillatur , dum insimulatur dementiae. Plin. s. Epist. r. constitutio est, L
Ruod deest repleatur Condictione ex d. I. Id. quae actio diversa est ab illa de inofficioso. Condictio illa perpetua est , atque ad haerede
transmittitur 3 querela finitur quinquennio, I. g. g. ult. σ t. seq. eod. I. 34. C. eod. nec transmittitur, nisi praeparata, I. 6. f. vlt. cunt. II. seqq. eod. illam excludit agnitio relisti, hanc non item.
Licet non fuerit adjectum Quod adjici oliα
ad excludendam querelam necessarium , I. I s. eod. I. a. C. Th. eod. Alioqui etiam ha res iam in ore parte institutus queri poterat, I. 3. c. eod. excepto quod fratribus cohaeredibus adjectis quartae petebat suppletioneme. Paul.
1 Ius vetus , π quatenus ab eo paulatim rictfisum constitutionibtis Iussiniani a Auctio portionis legitima , ty an ea que t parenter in fratres pertineat. An ut augeri σ minui legitima potest , σin totum tolli ,4 Si minus legitima relictum , qua actis . deest , petatur ex quibus νεθυι ea Ha l'
ferat a querela in Ooci . IN hoc loco explicando multum operast
sembecius potuit: alii, ut Vigo Mynl Ηρ leviter tantum eum perstrinxerunt. Diffcli φsane reddit crebra iuris mutatio. Veteres j, Π auctores putaverunt , testamentum , in q*φdebita legibus portio iis , qui queri postgyy relicta edet, pro in officioso aut contra ps talem facto habendum non esse. citeJνς id ab expugnatione immune esset, totam gitimam , id est , quartam integram Portionis ab intestato , ex judicio defui*ν eos habere voluerunt, sue in haereditate, vin Iegato aut sideicommisio , ι. π g. 8. h. t. Si minus relictum esset, qgWiis non denegabatur , nis iudicium defvhagnatione relicti aut quavis ratione compI bassent, d. I. g. g. condisioni. io. i. spari, ς' g. ult. t. nibit. I x. Flius. I. pen. f. 3- σι. ult. eod. Plane fi expresse in hoc aliquid ολ' eum suisset , ut in quartam haberetur, neq*ς id quartam aequaret, boni viri arbitratu replo ri poterat , I. si non mortis. 1 f. eod. Passi. lquoque lib. sent. s. seribit, filium eI mi nore parte institutum , cui fratres coh ο ς
536쪽
DE IN OFFICIOS dati sint , iure desiderare , ut portio debita
suppleatur citra in officiosi querelam , unde simul apparet , adjectis extraneis secus fuisse. De. ι. 3. C. boe. tit. Illud omnino certum est, quando testator nominatim cavisset, ut si minus relictum esset, suppletio ad modum quartae fieret, tunc cessante querela id ipsum boni viri arbitratu haeredem supplere debuisse, I. 4. C. Neod. eod. Illud igitur hie apprime notandum, olim ita ius fuisse , ut non tam ipsa ex haeredatio aut praeteritio querelae faceret locum , quam quartae sive legitimae portionis per ex haeredationem aut praeteritionem ademptio: atque hinc evenisse , ut & is , cui exhaeredato pars legitima relicta esset, a querela repelleretur, & is , qui ex minore parte, quam quae legitimam eonficeret , haeres institutus es1et, datis eohaeredibus , admitteretur ad querelam,
ut perspicue probat d. Iocus Pauli & Ulpiani quoque in d. t. 8. f. quarta. s. quod quia in principio omissum est , hie annotare libuit. videamus nunc , quatenus Justinianus ab hoc
iure recesserit ea constitutione , cuius hic meminit, & quae extat in I. omnimodo. I O. C. boetit. Is vetera iura intacta servari expresse voluit , id est , querelam in officiosi locum habere, cum nihil exhaeredatis aut praeteritis teneamento relictum est , g. r. d. I. omnimodo. σι. seq. At si ei , qui queri poterat , aliquid
relictum sit, vel in haereditate , vel in legato aut fideicommisso , id satis Imperatori visum est ad exeludendam querelam confirmandum- ue testamentum ι jubetque hoc casu id, quodeest , usque ad portionem legitimam suppleri , licet testamento adjectum non fuerit , ut boni viri arbitratus suppleretur, d. I. omnimo- M. in pr. quod etiam repetit ι. qua nuper. 3 I. er aliquot seqq. C. eod. & exprimit hoc f. Loquitur eteneraliter , profiteturque, se hoc constituisse, ut amputaret innumerabiles occasiones subvertendi ultimas hominum dispositiones, atque in eo remexisse ad verecundiam naturae. Ac proinde Mesembecio assentiendum non est , qui arbitratur , in una tamdi
specie , cum scilicet nominatim aliquid inguartam seu pro legitima relictum est, corre ioni constitutionis & suppletioni locum ense: sin autem sim diciter quid relictum sit, que
ri etiamnum ex haeredatis licere , nec d. conntitutionem refragari. Alia constitutione Im- Perator sancivit, ut et si quis relictum aut inter vivos sbi donatum , ut id ei in quartam imputaretur, post obitum defuncti agnoverit, aut retinuerit , non idcirco tamen impediretur actione expletoria id quod legitimae deest, Persequi a nisi agnoscens adjecerit, nullam sibio ΤΕsTAΜFNTO. 499
superesse de repletione quaestionem, ι. si quando. I s. g. 2. Ur I. C. eoE. Novissimo iure non tam debitae portionis per ex haeredationem ademptio, quam ipsa ex haeredatio per se querelam inducit : adeo ut quamvis quartam liberi aut parentes habeant, sitamen immerenter reperiantur ex haeredati , conqueri non prohibeantur. Nov. x r . e. I. . er s. De quo accuratius sub. g. tila. ἐU. eod.
Ad verecundiam natura Ne scilicet temere atque irreverenter liberi prosiliant ad impudinanda ae rescindenda testamenta parentum, quorum ut persona , ita & voluntas sancta iis esse debet: & in universum , ut aliorum quo inque pudori consuIatur, nee tam crebra sit occasio suprema hominum iudicia evertendi, tamquam impia atque inhumana , quaesito colore ac praetextu laturi , d. ι. omnimodo. in ρ . C. hoe tit. Nam is , cuius testamentum inofficiosum dicitur, dementiae videtur insimulari rejus certe opinio laeditur , & pudor suggillatur. Plin. s. ep. I. Igitur post introductam actionem ad supplementum , neque institutis in parte aliqua haereditatis, neque iis quibus exhaeredatis per legatum aut fidei commissum aliquid relictum esset, quantumvis miniis legitima portione , querela amplius competiti sed iis sollim , quibus nihil omnino relictum erat neque in haereditate , neque in re alia , d.
tet , si testator filio , quem in potestate habet
aut habuit, praeterito , quartam partem, Verbi causa , legaverit, prohiberi constitutione Iustiniani testamentum nullum dicere , aut
bonorum possessionem contra tabulas accipere: nam ad ea tantum patrum testamenta conntitutio pertinet, quibus fit i in potestate constituti aut emancipati legitime ex haeredati sunt, ut alio remedio attentari aut infirmari non possint , quam subsidiario querelae g. 2. prae. Ad quartam legitima partis Legitimam partem hic vocat totam illam portionem , quae iure legitimae successionis ex bonis defuncti liberis , parentibus , fratribus debetur. Plerumque tamen ipsa quarta , ad quam in proposito repletionem fieri vult, legitima dicitur , item debita portio & debitum bonorum
subsidium, t. 8. g. unde. II. boe tἰt. I. s. C. de inus don. Graecis τὸ νομιμυ μέρος. Atque ad- .
huc hodie quarta passim appellatur, nimirum quia iure antiquo quarta pars suit ejus, quam dixi , portionis , scilicet quae ad eum , qui
quaeritur , perventura fuisset, si pateriam. intestatus decessisset, I. 8. f. si guis mortis. 6. eod. Quo primum tempore aut qua lege modus huius portionis sic definitus sit, non liquet. JunR rr x K-
537쪽
tinianus quantitatem auxit in liberis , proque quarta su .γstituit qirariam , in liberis pluribus
quatuor etiam semissem , Nov. I 8. quod augmentum etiam ad parentum legitimam ratione trientis pertinere statuunt comm . DD. hic N in autb. nουIsima. C. hoc tit. Grass. g. Iegitima. quaest. s. & Magister apud Hermen. lib. s. tit. s. g. I . Nonnulli etiam ad fratres totum incrementum proportionaliter porrigunt a quos sequitur Fac hin. q. contris 28. quamquam neutrum horum aut inscriptioni tituli , aut praefationi constitutionis, aut rationi constituentis mentive convenit; neque temere almittenda videtur extensio , cum utique major sit ratio liberorum. Neque vero verbis generalibus , quibus clauditur cap. I. dict. Nov. I 8. comprehenduntur parentes & fratres , sed diversae liberorum personae designantur, videlicet filii, nepotes, pronepotes , po-s humi omnes, tum in paterna, tum in materna linea , adeoque in hac etiam liberi naturales , uti titulus aperte significat, & benε obse vavit Vaudus lib. I. var. quast. s o. Usias tamen ,3 augmentum admisit in parentibus. Porro haec constitutio Justiniani occasionem DD. dedit quaerendi, utrum quemadmodum legitima
augeri & minui lege civili potest , ita possit
di in totum tolli Vulgo sic censent, liberorum di parentum legitimam mutari tantum posse, tolli non item ; fratrum posse & tolli: Utunturque hoc argumento , quod liberis &parentibus legitima debeatur iure naturae, fratribus ex sola dispositione juris civilis. Myns.
obf. 43. ur 6. Obsem. 4 . Gail. a. obf. m. Cova r. in A. decretal. p. 2. cap. z. q. s. num.
mum in subtile est, quod quaestionem proponunt de ipsa legitima : si quidem quod legitima proprie & formaliter dicitur, nempe certa illa & definita quantitas , clim sit ex jure civili , eodem jure quoque tolli potest , id est,
sanciri, ut nomine legitimae non amplius talis portio , sed alia veniat : ideoque potius de iure succedendi in universum quaerendum fuerat. Quod etiam ipsos senssse exissimo , sue, quod res ipsa ostendit, cum legitimam ajunt humanis legibus tolli non posse , id sc capiendum est, quatenus in legitima insunt alimenta necessaria. Nam utique quod supra est, tolli potest, non repugnante natura. Deinde male in proposito parentes liberis exaequant.
Tota igitur disputatio & quaestio huc redi an lege civili effici possit, ut ne liberi parentibus , parentes liberis, fratres fratribus succedant ; idque duobus modis intelligi potest: primo, an effici possit, ut non succedant d&nino id est, etsi quis ex his personis intestata decesserit: secundo , an posito, quod ab inῖο
lato succedant, a succelsione ista excludi pot- sunt per exhaeredationem , aut praeteritionem In utroque autem alia liberorum, alia pλsed tum & fratrum ratio est. Et ad primum quo attinet, perspicue palam est , liberis naturi lege parentum deberi haereditatem. Ratiora turalis, inquit Paulus Jurisconsultus , lex quadam tacita liberis parentum baria maddicit, velut ad debitam successionem eoido , ι. 7. de bon. damnat. Cui smile est, qd Plutarchus in libello elegantissimo de probi amore scriptum reliquit, liberos haeredita tem ut sbi debitam , άς , expectast Sanguini honorem reliquis, ait Val. MaIim de Q. Hortenso , qui filiam sibi minus post batam haeredem scripserat , I. s. c. F. Papi nianus in I. r. in sin. unde lib. scribit, liberi parentum haereditatem deberi proter narur μmul in parentum commune votum ; id est, lip ς' ros sequi haereditatem partim ob praecisum bitum naturale , partim ex conjectura Iale , qua parentes creduntur id velle ,
beris quam optimὶ prospectum st: nitani creduntur parentes liberis , ut corpo in ζ λrtibus , non tantum de necessariis,e his, quae ad vitam suavius honim transigendam pertinent, quam uberrim ' luisse prospectum. Quae clim ita sint, lis in vilis efficere non potest , ut liberi is di simpliciter a successione parentum 's'
dantur. Caeterum non est iniquum , ut hic buatur aliquid rationi civili & studio famili' rum conservandarum , ac proptcrea alii λii ipotiore conditione in successione censeasty να masculi foeminis , agnati libetis emasci ξ- tis , & liberis in successione matris asyςῖς nantur , dum ne liberi fraudentur necessat η
limentis , quae praecise natura debentur Tentes vero, quos ad bona liberorum turae & liberorum conmune votum, M'. Tmo miserationis admittit, d. I. . in P Γb' ι. I s. in pr. de in . te s. sacilius e stypossunt. Nam & ante Senatusconsulture T tullianum mater non admittebatur, Ss' id Senatusconsultum eam excludebant frax ς consanguinei, & parentibus omnibus aliqua η do fratres praelati, non consanguinei laoxum Verum etiam uterni , I. 4. C. de bon. ενη μ' l. 2. C. ad Senat e. Tertuli. Et apud no, io parte Hollandiae australi , altero parente mos tuo , parens superstes excluditur a successionς liberorum a cognatis per defunctum parco
em , juxta illud , quod vulgo dici solet,
538쪽
DE IN OFFICIO Soterna paternis , materna maternis. Similiter &fratres removeri a successione possunt, admissis aliis , sicut pater olim non tantum ut manumissor, ted etiam ut pater, in successione filii emancipati fratribus praelatus fuit , qua de re uberius agemus ins lib. I. titul. I. σfeqq. De altero sic censeo, posse tale jus constitui, ut parentes & fratres , quamvis ad successionem ab intestato vocentui, impune praeteriri aut summoveri possint , neque necesse esse , his aliquid pro legitima aut in alimenta relinquere , nisi lex aliqua humana id jubeat: quippe cum haec non sic parentibus,& fratribus uti liberis, debeatur; sed tantlim ratione officii re commendatione pietatis. Neque verum est, quod post DD. vulg. Myns. 6. observ. 64. aia serit, parentum legitimam ita causam habere radicatam in jure naturali, ut lege humana tolli nequeat. Liberorum vero legitima civili Iege in totum tolli nequit , hoc est , ius civile em cere non potin , ut liceat parentibus liberos suos sine iusta causa a tota sua succensione repellere , ad quam lex naturalis quasi debitam , & quidem praecise ratione alimen
torum , COS Vocat, arg. d. I. T. de bon. damn.
Repleatur Qua vero actione repletio ejus quod deest petetur , utrum actione ex testamento , an qua alia, puta petitione haereditatis aut iudicio familiae erciscundat, aut Potius -- condictione ex lege Justiniani Et siquidem filium ponimus exhaeredatum , adscripto legato , certum est actionem familiae erciscundae aut petitionem haereditatis hic competere non
Posse. Probabiliter autem defendi potest , agi Posse ex testamento , & quod deest tamquam legatum peti , maxime si testator id suppleri iusserit: quamquam , etsi nihil dixerit, idem Probari potest; quasi id potius voluerit, quam
testamentum rescindi. At si institutus sit filius, quod ad excludendam querelam hodie necessarium esse docebimus , S. ultim. ins eod. hics ex parte aliqua haereditatis institutus sit, poterit & petitione haereditatis & judicio familiae erciscundae nomine supplementi experiri, uia scilicet pro parte haeres est : sin institutust in re certa , quod eodem loco ostendemus nunc sufficere ad excludendam querclam , hic non videtur locus esse judicio petitionis haereditatis aut familiae erciscundae , sed tantum actioni ex testamento : quoniam qui certae rei haeres scriptus est , dato cohaerede, legatarii TEsTAΜENTO. so Iloco habetur, I. I 3. Cod. de bar. inst. Caeterum dubitationis omnis tollendae causa , tutius fortassis erit admittere condictionem ex lege. Quod etiam crebrius placuit. Uulgo condictionem hanc actionem ad supplementum Vocant, notantque triplicem inter eam& querelam de inofficioso differentiam. Prima est, quod querela taciturnitate quinquennii ab adita haereditate computandi extinguitur , ι. 8. s. tili. ex ι. seq. boe fit. ι. rs. t. st quis. 4 4. Lpen. g. 2. C. eod. Haec actio sive condictio ex lege, ut favorabilis , perpetua est, id est, durat annos triginta I qui terminus est actionum omnium in personam , I. I. C. de prasc. 3 o. ann. dee. 3. Cur. Holland. Altera quod querela
quippe quae instar est actionis injuriarium,
I. 8. in prine. boe sit. excepto casu d. I. st quis. 34. C. eod. in haeredem non transmittitur nisi praeparata 3 actio haec etiam non praeparata transeat. Tertia , quod qui agnoscit , quod sibi testamentum relictum est , querelae renuntiasse intelligitur, I. Io. f. IE. I. I. in princ. eod. non autem huic actioni ad supplemen .m, I. si quando. 3 s. g. 1. C. eod. Piimam dii iurentiam non admisit Bartolus, sed reliqui omnes admiserunt, testibus Uigi. Myns. & welemb. bic , Gad. lib. 2. obf. I 2 o. TEx Tu s .
Si tutor, cui nihil a patre relictum Jupilli nomine legatum acceperit.
. Si tutor nomine pupilIi , e us tutelam g rebat , ex testamento patrii sui legatum ace erit, eum nihil erat ipsi iurori relictum a patre suo; nihilominus poteriι nomine suo de inofflcioso patrii
N o T AE. 4. Si tutor , σα legatum acceperit Repellitur ab in officiosi querela , qui exhaeredatus legatum ex testamento percepit , aut petenti ad- Vocationem praebuit. Agnovisse enim judicium
defuncti videtur, I. 8. 6. IO. ι. IO. 6. I. I. 12. I. ult. eod. ι. 8. f. i. c. eod. Tutorem autem
necessitas officii excusare debet, qui id totum alii administravit , d. I. io. S. I. i. 22. de bitqua ut indign. TEx TUS.
Si de inofficioso nomine pupilli
. agens succubuerit. s. Sed si e contrario , pupilli nomise , eui nIbit relictum furrat , de inoocios egerit , in su
539쪽
peratus est i ipse tutor , quod sibi in testamenta eo
r. Sed si ὸ eontrario Qui voluntatem de lancti sive suo sive alieno nomine dicit in onficiosam , legatum sibi relictum perdit: im-Iugnavit enim iudicium defuncti , I. s. g. I .
. t. Sed necessitas officii di fides tutoris hic etiam excusat L 3 o. g. r. eod. Qui negat testamentum patris iure factum esse , non intelligitur judicium impugnare, & ideo retinet defuncti voluntatem , ι. 24- de bir qua ut ind.
a uecta agnationis in oppugnatἰonis judiei; d functi.
a me e=cta ad eor non pertinent, qui ex necem rate offleti alieno nomine agnoscunt aut impugnant. 3 Collatio juris veteris vi , atque in hae parte disserentιa.
i iudicium defuncti agnoscit, puta, quod
sibi datum eli, percipiendo , hoc ipio
- testamentum comprobare intelligitur,& querelae renuntiare , ι.ε. b. si conditionι io. I. Io. f. I. I. 22. ι. si ponar A I. I. I.Pen. 9. 3. T 4. ι. uit. boetit. ι. g. 6. I. C. eod. ι. s. in princia de bis qua ut indiga. Atque ex contrario , qui voluntatem defuncti impugnat ut in Oinciosam , is legatum sibi relictum perait, di in fit eo vindicatur , quasi Indigno ablatum, d. l. 8.f. meminisse i . Nec interest , utrum quis nomine proprio judicium agnoverit, inofficiosumve dixerit, an alieno , dumm9do id lac rit sponte , nec ulla necelsitate officii cogente , veluti si advocationem praebuerit, d. ι. ult. in princ. Cui non obstat, quod filius Patroni, qui advocationem acculatori liberti praestitit, non repellitur a bonorum possessione liberti; i. qui eum I . 6.F patroni p. de bon. liberi. Nam ius bonorum possessionis liberti, quod patrono & liberis ejus ex edicto competit, non aliis ter patronus aut liberi ejus amittunt, quam si ipsi libertum accusaverint. Quod intelligitur ex ratione, qua Jurisconsultus dicto loco uti
tur; neque enim , inquit, adoreatus accusat. Legatum vero amittit advocatus exhaerodati, non
quia accusare testamentum intelligitur , sed quia accusationem opera juvando intelligitur improbare judicium de iuncti , quod iacis esse visum est ad amissionem legati advocato relicti ab eo quem furoris arguit. Cur vero non
smiliter placeat, eum , qui legatum acta ilinon admitti ad arguendum testamentum salsum , aut non jure factum , & qui non junsactum contendit, nec obtinuit, non repella tur ab eo quod meruit I. s. in pr. U S. I. ἁbiι quae ut indin. Hanc rationem reddit Papia. i. st testamentum 14. eod. tit. quoniam qui testamentum jure factum negat, de jure dis
tat , non impugnat aut accusat judiciue Vi NN. sed haec recte intelligenda. Aut rei mentum jure factum negat , de jure disputat, nscilicet ea sint observata soleminia , quR juexigit non autem impugnat Iudicium , eo colo re , quod testator fuerit emotae mentis, adeo que nec ulla injuria adficit defunctum, queae admodum ille , qui in officiosi instituit quere iam. HEIN. Quod si quis ex necessitate off- sit, ea quae diximus, fecerit nomine aliesto, exculatus est. Exemplum hoc s. propositς in tutore: sed ad omnes hoc pertinet, qui ciossicio alios defendere, aut agentes conssio Supera sua juvare tenentur ; ac proinde edassi ad advocatum , qui clientis causam agerς ῖο
blice impositum, arg. d. l. s. f. advocat
de bis qua ut indign. Sive igitur tutor , c ipse exhaeredatus esset a patre, legatum Nerit aut perceperit ex testamento nomia: FP illi, cuius tutelam gerit, sive e conirn ερο
pilli exhaeredati nomine de inoffeto: F i& victus sit, neque hoc casu , quod at tu tinet testamentum improbasse, neque illo basse intelligitur, sed haec fecisse ex nece , a te officii & fide , quae excusata esse debet proinde illo casu non prohiberi suo Possi ii de in officioso agere licie casu legatum Mi
lictum petere , I. adversus 3 o. g. I. b. ' .rorem 22. de bis quae ut indign. Similis smon ς sus est in I. quadam C. de adin. tat. post'
autem quod ante diximus , agnitiosi j. νς desuncti hanc vim esse , ut querela amitxὸν hoc etiam pertinet ad petitionem reliq*i tenor iuris antiqui novis subinde cool nibus mutatus est. Quod miror nemiος' iterpretum hoc loco annotasse. olim qu seique in re iudicio defuncti agnito Ramittebatur, & jus petendi reliqui, pstylum in haeredis institutione , sed etiam
gaxo, sive id tamquam sibi legatum exl xl xus peteret, sive relictum alii, illius nomi' peteret defenderetve , sibi relictum δ' xio acciperet, aut etiam aliquid caperet tis causa : nec referebat, per te ς λῖς ς λ: . pςr alium , per textus supra allegat. c0'tionibus Iustiniani nihil quidem mutὸtR
institutione haeredis , sed si is, qvhq Ost, haeredem seriptum pro haerςdς
540쪽
DE IN OFFICIO Sirit, puta res haereditarias ab haerede emendo, Conducendove, aut solvendo quod defuncto debuit: cujus generis item est , si quid conditionis implendae causa ab haerede acceperit; c quibus omnibus iactis haeres scriptus pro haerede agnoscitur , t. 8. s. si conditioni io. ι. APonas 1 I. S. I. boe tis. quere Iam & ius petendi , quod sibi relictum, aut quod reliquum est, Perinde amittit, ut jure antiquo. In legato vero prioribus Justimani constitutionibus jus Metus hactenus immutatum , ut quicumque alias queri potuissent, hoc ipso excludantur, quod legatum illis relictum sit, quamvis illud
non agnoverint: caeterum accepto eo , quod
relictum est , ad lupplementum ejus, quod legitimae deest , agere possunt , ι. omnimodo o. umseqq. C. eod. Itaque jam non agnitio legati , sed ipsum legatum querelam excludebat. Novissimo autem jure ad excludendos a que rela liberos & parentes iterum agnitio legati
desiderati coepit, si nihi I iis titulo institutio- nis relictum esset, salva tamen , si quid debitae portioni deesset, actione ad supplemen-ς tum, Nov. II s. cap. s. D. Tulden. bis , cap.
t s. ur s. Ut igitur semel complectar omnem juris veteris & novi in hac parte differentiam, triplex discrimen observetur. Primum hoc est. Olim si minus legitima relictum ellet, licebat repudiato legato agere de inolaciolo et hodie non licet, sed legato admisso, agitur ad suppletionem. Secundum est. Olim agnitici legati etiam rei minimae excludebat non tantum querelam, sed omnem etiam petitionem reliqui : hodie ita querelam excludit, ut salva maneat ejus , quod legitimae deest, petitio; nisi agnoscens profiteatur, te reIicto contentum , de reliquo quaestionem remittere, i. si
quando 2 s. g. pen. ετ vit. C. eod. Potiremum est. Olim qui rogatus erat legatum aἱ teri restituere , non Prohibebatur eo agnito & restituto de inofficioso queri: hodie quiescente querela , id onus subducitur , proinde quasi admodum legitimae nec restituere jussus sit, L
1 v. in M. hoe tit. iunct. L quoniam Iris C. eodis Quod si quis in eo, quod alteri Mictum erat, voluntatem defuncti approbasset, puta advocationem praestando aut alis modis , placebat olim cessare querelam , quasi judicio defuncti etiam in institutione comprobato: quippe qua
sublata, ut tunc ius erat , caetera quoque C Or-mebant , ι. pen. f. 3. I. ult. in pri ur 9. I- boc, tiri iunct. ι. s. de testia tus. ι. eam quam I . C.
de Meicomm. Verum commutata est ratio ju- ' riS , posteaquam placuit, reicisso quoad institutionem testamento , legata posse consistere a Mib. ex ea . C. de lib. prat. Hoc enim jure ΤEsTΑΜENTO. s οὐ posito , dicendum omnino videtur, sola legati, quod alii relictum est, agnitione non comprobari institutionem haeredis , arg. I. Io. C.
de prob. ac proinde non prohiberi eum , qui in alieno legato iudicium agnovit de inoffieioso suo nomine queri,ut bene disputat Don
c. Igitur quartam quis debet basere, ut dei of tofo agere non p01it, 'e jure haereditario, sive jure legata vel fideicommisi, vel si mortis camsa ei quarta donata fuerit, viel inter vivos in iis
tantummodo eapbus, quorum mentisnem nosra
facit constitutio , vel aliis modis , qui in nostris constitutionibus continentur. Auod autem de etiamta diximus , ita intelligendum es , ut sive unuι fuerit, sive plures, quibus agere de in fletofo te- flamento permittitur, una quarta eis dari posit, ut ea pro rata eia dissνibuatur , id est , pro viriuportione quarta. N OTAE.c. Auartam quis debet babere Id est, portionem legitimam , quae olim erat quarta debitae ab intestato portionis, ι. 8. f. 8. eod. Justini nus quantitatem auxit, substituto pro quarta triente 3 in liberis pluribus , quam quatuor, semisse , Nov. x8. qua constitutione re parentum quoque legitimam ad trientem auctam cem et Magister apud Harmen. lib. s. eis. s. f.
I . Theodorus Diaconus auctam καἰ ἐπι αδ δε-
φ ν, argum . eap. t. d. Nov. 18.
Sive jure legati, ere. Novissimo autem iure, uc iustamentum ab omni impugnatione tutum sit necesse est , ut boni liberi & parentes
honorentur titulo haeredis, Novell. II s. c. 36. s. Unde vulgo aiunt, Iegitimam titulo institutionis esse relinquendam , in qua sententia & Grτci ad I. g. b. t. Sufficit autem vel in articula aliqua assis vel etiam in re certa in-itutos esse , & si quid ad portionem legitimam deerit , id querela cessante condicetur actione suppletoria , d. f. s. Iis tansummodo ea tis γ Cuiac. huc trahit
duos calus, I. pen. s. r. C. de eotiat. led ex vitiosa, ut Bachovio videtur, collectione. Constitutio est L 3 o. C. hoe tit. In nostris constitutionibus Non extant. Et sorte nostris irreptilium est, fac. I. IT. C. decollat. junct. t. s. C. boc tit. quarum altera LeOnIS, altera Zenonis est.
Pro virili portione quarta Hodie tertia , aut dimidia pro numero liberorum, Nov. 18. Igi