Stephanorum historia, vitas ipsorum ac libros complectens ..

471쪽

Iongo iam tempore e prelo typographico exierant, in lucem venire non permiserat, quod sium ejus dem argumenti libellum nondum editum expectaret, necnon Beureri Dis erat Graecar. liter. Ω Histor. Professor Friburgi Brisgoeae. Hoescti. not. ad Pliot. p. 38. J interpretationem Latinam, quam Beurerus ad ipsum cum literis ad nundinas Franco- fordienses miserat. Quum vero ad illas non venisset, Beureri literas inde missas accepit, sed sine interpretatione. Longar itaque morae perta sus, suam versionem, quam intra aliquot dies praestuerat excudila ; quam apud se per quinque menses Pressam, tandem cum illa. quae in manus demum venit Beu reri diu expectata ejusque conjecturis, additis ex Tatiano eclogis, edidit anno Is 9 a. Hic Prosecto annus cum magno Mnore pensavit, quicquid uno aut altero dum domo abfuit visum est otio magis quam labori datum Nec tamen eum Otiatum puto , siquando aut pauciora aut nil prelo subjecerit. Eodem anno 1 191 Historicos Graece &Latine cum indicibus emisit, Herodotum tribus

Friderici quarti consiliariis, Dionem Christiano quarto Daniae Regi, Appianum quinque mensium intervallo postea ejus sociuis Henrico Iulio Duci Bruns. qui Christiani R is sororem primogenitam duxerat, cujus Pater Iulius Academiam Juliam Helmestedianam primus instituit , Niphilinum ' sexto post Dionem mense Reubero electora-' Appian. Epist. I Xiph. Epist. ad lect.

472쪽

lis Palatinatus Cancellario nuncupatum. Herodotum autem reliquis posteriorem prodiisse conjicio, quod scribat in eo selibrum unumquemque in ematiis distinxisse, idemque nuper in Dione Appiano &Xiphilino praestitisse,ac in Diodori Siculi Polybiiq;

editione praestiturum. Huic editioni accesserunt de Persarum aegyptiorumque institutis ia legibus ex diversis Historicis excerpta. ' Notat praeterea se adeo a plagiarii nota abhorruisse , ut in Herodoteorum vocabulorum alphabeto Camerarii nomen i pilus interpretationibus addiderit ; & aliena suis admixta

quod vix est ingenui hominis nunquam in suo Thesauro dissimulaverit; ideoque suum quendam libellum Grammatices Institutionis Paralipomen aquam suam inscribere maluerit. In epistola Dioni praefixi Christianum IV DaniaeRegem laudat, qui 1 puero Germanicam δὶ Gallicam linguas didicerat,& vix oetennis poterat Latine loqui & scribere, virisque inter quos egregium locum tenebat Nicolaus Κaas Cancellarius 2 non doctrina minusquam probitate praestantibus semper Cingebatur. Stephanus, dum Dionem excudebat, ν alteri prelo commi serat Appianum & Xiphilinum , neque enim Dionem & Appianum voluit dissociare, sed, uti illum nundinis superioribus Francos dederat, sic hunc his dandum esse censuit. Herodotum M Thucydidem, quibus vix aliud quam quod sint Historici ambo, commune est, solemus conjungere ;

Herodot. ad lection. Studios. ' Id. ante Vocab. Herodot.

' Dio. Epist. ad te t. p. a. ' Appian. Epist. ad leci.

473쪽

multo magis Dionem & Appianum, quorum uterque res a Romanis & adversus Romanos Comm morat. Ita quum Dionem Pater Robertus edidisset, Appianum paucis post annis Patruus Car Ius Roberti auspiciis & ex ejus etiam ossicina in publicum emisit. ' Henricus illi editioni duas, quae deerant, historias Hispanicam & Annibalicam ex Italia allatas adjunxit, adeo ut totus Appianus familiae Stephanicae debeatur. ' Suas subjecit lucubrationes in bella Hispanica , Annibalica & Pa thica, inque conciones per totum librum sparsast In Hispanicis Coelium Secundum Curionem x Franciscum Beraldum, illum quidem huic Graecae

linguae cognitione inferiorem, haud tamen contemnendum interpretem: ' in reliquis Gelenium&Candidum inter se commisit,quorum hic illo multis annis prior at multo deterior interpres, alicubi tamen loci alicuius sensum melius assecutus est rCruserit etiam Xilandrique versiones examinavit; a Graeci exemplaris, unde translata sunt Illyrica, cum nondum nactus esset integrum , fragmentum tantum exhibuit. In Xiphilinum suum contulit notarum ' spicilegium, de quo vix cogitaverat post duos tam strenuos messores Frid. Sylburgium &Guil .Xilandrum,quorum posteriore sua fraudare laude noluit, quamvis aliquando ejus ex aemulati- one odium fuerit expertus,quod tamen odium Q i-

474쪽

lander literis paulo ante mortem ad Stephanum scriptis velut ejuravit.' Familia Fuggerana atqne praesertim Huldricus multa in Henricum contulerat beneficia, quae semper agnovit gratissimus. ' Marcum Fuggerum,dum Heidelbergae sorte in Electoris Palatini aula versabatur, inde a se insalutatum decessisse dolens, sui, cui tum defuerat, ossicii partem apud eum compensavit anno Is 93. dedicatione Isocratis Woolsit interpretatione donati, cui quasdam ex Gorgia &Aristide ejusdem cum Isocraticis argumenti Orationes a Guil. Cantero versas adjunxit. ' Septem in Isocratem diatribas suam esse symbolam voluit, octavam, cujus titulum tantum exhibuit, daturus, si licuisset; eum enim adeo in temporis anguilias mdegerunt proximae Francos nundinae, ut diatriba manserit septima , quae continet Harpocrationis in Isocratem observationes. 3 HarpocrationisLexicon edidit anno Iso 3 Aldus Manutius,qui postea Isocratea vocabula ex eo &Suida Isocratis editionibus a se postea excusis subjunxit, quum alioqui titulus libri totum Harpocrationem polliceatur. Nox t Henricus Suidam GHarpocrationis qui eo prior fuit, libro voces ad Isocratis aliorumque Oratorumlpctionem facientes descripsisse. Idem etiam probat Dia trib. p. 3. celeberrimo illi Isocrati nam tres ejus nominis fuerunt non minus falso ascribi Paraenesin ad Demonicum, quam in multis edit Isocrat. Epist. ad Fugg. : Ad lest. l Diatrib. VII. . tionibus

475쪽

tionibus Typographicis lutulenti Maximiani vetasus Cornelio Gallo ascripti sunt. Praeterea cepist. ad Lect. quoniam nonnulli malevolentia ex invidia prosecti eum prosequebantur, omnesque calumniandi occasiones captabant, specimen emendationum in octava Diatriba inedita promissarum dedit in duobus praecipue locis, quos alii pro deploratis habentes asterisco notaverunt. Excudit una cum Isocrate ejus vitam a Plutarcho, Philostrato, Halicarnasseo. & Suida descriptam, rerumque ac verborum indicem. Hieronymi Wooliti interpretationem quae, praeterquam ' aliquot li. quot libellorum, totius Isocratis sola est aliquam mereri laudem putavit, sibi tamen in nonnullis haud satisfacere fatetur. epist. ad lect Ejus argumenta Graeca L Latina, annotatiunculasque marginales singulis orationibus & epistolis praefixit,& ejusdem dissertationem addidit de Authoris vita ac scriptis, & de suae interpretationis ratione. Isocrati praemisit Woolfit quatuor praelationes, ex quibus, uti L eius dissertatione, doctissimi illus vitivita ac studiorum cursus magna ex parte potest aestimari. Animadvertit Isocratis qui de democratiis, oligarchiis, & monarchiis magno cum judicio dii seri lectionem etiam Regibus profuturam, si Per eorum occupationes liceret; ibique Henri IV

Lege Alb. Fabric. Bibl. Latin. εc UOT de Poet. Lat.p. II.' Quinam alii singulorum librotam interpretes fuerunt, lege in Ubisde vii. Istcrat.

476쪽

Galliarum Regis quem Alexandrum Gallicium nominat) sortem deplorat, qui etiamsi avita prOR- vitaque sceptra teneat, necesse habuit ι-ων ζῆν Epistol. Dedicat. J. Ex Noliti dissertat. excerpta de ejus vita.

I J II. Oporinus eodem tempore Isocratem Graece & Latine edidit, quum Noolfius Fuggeranae Bibliothecae praeesset.

Anno Is 94. Graeco-latinas Novi Testament1 concordantias edidit, quas sinE appendice quod olim Patris fuerat consilium 'abire ex sua ossicina non permisisset, nisi, quam sibi ad suppeditandum

his sumptibus aperuerat viam, literae quaedam interclusissent: at vero quod dilatum erat, sperav1t non omnino ablatum iri. Has inscripsit Mauritis Hassiae Landgravio, ' quem ob Psalmos carminum Latinorum vario genere ab ipso redditos laudat. Isocrat. Edit. Vascos. J Ad lector Epistol. Dedicat.

477쪽

Hoc anno posteriorem vulgavit Laertii uitia. nem Wollango Tundelino dicatam, cui Isaaci a fauboni notas Arnoldo Patri anno Is 83. Io. IMart. inscriptas, ' multo nunc auctiores adjecit; suas autem priori editioni praefixas, quod e talimperfectae, in aliud tempus, quo perfectas 2 It cognitas ederet, reservavit; paucas tamen tISchediasmatis suis nondum editis excerptas emea dationes proposuit. Latinam h regione sista exhibuit versionem ; adjecit Pythagoreorum ira menta, omnia quidem transtata, praeter qua NAnonymi, Ly sdis, & Pythagorearum, quae 2 is

hac & in priore editione Graece tantum habea tur suum insuper onm castigationibus ad iiii iudicium de Ambrosii interpretatione a Brogas 'Ven. ann. I 47s. Prid. Id. Aug. recogni Ili monuitque eum, cujus opera ad colligendum id dicem usus est, nece sse habuisse sequi Athnii judicio ac doctrina & Graecae linguae peritia caIta tis versionem. Laertio ob argumenti similitudia:a sociavit Hesychium Milesium, Illustrii cognossica eo, cum Hadriani Iunii interpretatione ejusque i suis annotationibus. Eodem tempore Romae cuz

Thomae Aldobrandini notis prodiit. ' Iohanta Arcerius Theodoretus scribit Theanus , Mutat Melissae epistolas Venetiis primum ab Aldo in

478쪽

tio, & postea ab Henrico Stephano cum Laertio editas fidelissimis Typographis & iisdem viris longe

doctissimis. Hoc praeterea anno ad prelum Stephanus revocavἱt Historias ex Memnone , Ctesia, Agatharchide Graece & Latine seorsim ex versione partim sua partim Laurentii Rhodomanni Marquardo Frehero dedicata. Accessere priori editioni cum aliis quibusdam duae Chionis epistolae; Graecoque volumini non enim Latino9 Appiani Iberica & Annibalica cum notis inserta sunt. Id . etiam animadvertendum censeo, quod Henricus Graeco non Latino Historiarum excerptarum νolumini idem, quod Platoni, Symbolum Typo- Iraphicum amxerit. Francsordii Typis Nechelimis excusas duas orationes Henricus Septemb. s. Ludolpho II. Caesari atque universiis Rom. Imper. Irdinibus Ralisbonae conventum habentibus obtuit, quarum altera Uberti Folietae de causis magialitudinis imperii Turcici libro respondet, alteraci expeditionem in Turcas fortiter persequendam hristianos hortatur. Ad calcem harum Oratinum habetur Henrici ad quendam ἀνώνυμ epistor, in qua mentio fit, quantum negotii et Lip itrii & Lipsiomomi facesserent ; quodque omnes

1 publicum illud suum responsum in quo nec ipso mus nec Lipsiocolax esse voluitὰ rem xi α

479쪽

Almeloν. p. 7 . vidi etiam eius librum de Lipsit Litiaitit dictuin minime inelegantem, quo magnam invidiam sibi eoici lavit. Nam quidam ex discipulis sorte Lipsit eum se ipto si phlacessivit ; de quo vide Epistolam ejus i 393. Basileae editam , istqua illum Lipsiomimum vocat; qui qualisque fuerit invia in Nondum potui ; de eo autem haec Casauboni verba intellivati puto Epist. i 82. Edit. Brunsy. se qui nuper tam mira ..ptima sene illemico Stephano blatinaiit, O Qua Belgas iiiiii

indignus, qui Stephano matulam pra bestet.

Hanc Epistolam dedit Framosordiae Is . pallidpost nundinas vernales. Hae duae orationes ab ipsi Authore Ottoni Henrico Landschalio donati sunt sequenti inscriptione. Henricus Stephanus . D. D. D. Ottoni Henrieo Land badio 2 Stetnaeb

& Francolarii eodem anno Germanico sermone iaς eXCusiae. Ea, quae penes me est, editio episto iam ad Rudolphum Impediatorem, & duo ad mili tes belli Anti-Turcici calimina adhortatoria pula gerit, I prodiit Francs ,rdii Wechelianis Type, quos fere Stephanicos esse putaveris, & a Ste' 'no forsan echelo vendit os. Quidam ' dicua, eum Gene vae omnia su a instrumenta ad an: Typographicam specta nita Choueto vellet disse : Alii vero i psum Vechelio Hanoviae libra

480쪽

ς excudenti venditasse; qnod deducunt ex librorum literarumque forma & nitore, qui longE major foret, si charta albedinem & tenuitatem Galli- cam referret. In libris certe ab Henrico Pariasiis & Genevae excusis plerumque observari solet chartae discrimen; illis enim nitida, tenuis, &firmas his subnigra, crassa, & bibula r Nec tamen

id semper obtinet, quin occurrat ' unus aut ' alter Genevae excusius, qui chartae nitore cum multis Lu

tetiae excusis certet. . . . '

Hoc anno Conrado Ritte Guso Isaacus Casau , bonus ' epistolam scripsit, unaque misit quendam ejus ingenii foetum, quem ille amissum putaverat. Rittetihusius enim eum de injuria sibi facta certiorem fecerat. Casaubonus, quamvis ad senis illius optimi Henrici Stephani Biblio- thecam nullus sibi esset aditus, tamen quum jus& fas violatum fuisse animadverteret, eo Ste- phano absente ausus est claustra revellere R omnia δὶφ, ut librum Ritteriuusii reperiret, eumque repertum mitteret. Multa dissicultate magno annorum spatio Xenophontem situm Leunclavius ab eo Stephano receperat; S i deterior Ritterstrusii fuerat conditio, nisi sues προσαδεν uti scribit de se Casaubonus audaci-

N T. Cathol. Expos. 1364. Alphab. Hebr. II66. Roberistus etiam Genevae excudit libros & chartae & typorum forma neutiquam ullis Lutetiae excussis inferiores. y Casaub- Epist. I 6.r Ninclov. p. 97. an