Examinis Concilij Tridentini, per domin. D. Martinum Chemnicium scripti, opus integrum quatuor partes, in quibus praecipuorum capitum totius doctrinae papisticae, firma & solida refutatio, tum ex sacrae scripturae fontibus, tum ex orthodoxorum Patrum

발행: 1615년

분량: 347페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

Abstinetia

rientia.

Exempla alti uentr

Nos autem memores sumus eorum, quae Paulus scribit Cibtis non com mendat nos Deo;neque si edamus, meliores sumus, neque si non edam deteriores Item, Omnis cibus bonus.&c. Et quod Christus dicit: us ingreditur nos, non coinquinat hominem dcc. Et paulo post plurimquidem apud nos fuerunt summa bonitate conspicui, qui ad eam perue nere continentiam: ita seipsos castigarunt, ut etiam iis quae ad vita vi lilii ma sunt, strenue abstinere voluerint, nempe pane oleo, herbis tileguminibus, ventris necessitatem placarunt vii pura aqua. Et reiecta, ne usquidem apud ipsos cibus millus fuit. Abstinuerunt autem a nonnul lis mentis ad deteriora propensionem reuocantes. ccarnis Ial ciuian compescentes, tinentis oculum Da agis subtilem haberent S c. in ordine autem huius historiae praecipue obseruandum est, quod in gruentes superstitiosas opiniones ali aliis plenius e nervosius refutatunt Monachorum enim singularis bilinentia in magna tunc coeperaadm: ratione esse, sicut Theodoretus in itis patrum describit marcianum quendam, qui singulis diebus usque ad vesperam ieiunabat .in vesperi tantum panem, eumque ad mensuram, quartam scilicet partem libra sumebat Auitum vero sci ibit peririduum semper sine cibo in ansisse: Sabintim nee pane, nec obsonio sum . sed tantum farina aqua madefacta, quam semel in tota messem parabat, nec prius sumebat quam si in contraxissici Macedonium non pane nec leguminibus sum, sed horde madefacto: Simeonem vero totam temper hebdomadam ieiunum mansisse, o c. In illis ergo singularibus abstinentia exemplis Cyrillus hoc probat. sfatio sine ut carnis petulantia compescatur, ocinens ad spiritualia magis excitetur. Si vero in tali ciborum delectu constituatur pietas, sanctitas, d cultus Dei; hoc Cyrillus, sicut ostendimus, reprehendit ex loc

Theodoretus vero tantum opinioni necessitatis contradicit, ela libertatem defendit, eam que usque ad illa tempora seruatam sit is ostendit Explicans enim illud Pauli, Rom. I . mit quisque in suo sensu abundet inquit Non de diuinis decretis hoc dicit ibi enim alet illud: mali euangeli lauerit, anathema it S c d de solis cibis niuieuiusque sententia potestateuci dedit. Haec enim consuetudo in hodiernum vi diem mansi in Ecclesijs. Et hic quidem abstinentiam amplectitur, ille vero omnibu esculentis absque xllo scrupulo vescitur,ac nec hic illum iudicat nec illi alterum reprehendit. Et in Epito me diuinorum dogmatum, capite V . ἐγκρουιαὶ de abstinentia, ita scribit: Abstinentiam vino atque esu carnaum, reliquam ἐγκο λίτειαν continentiam, non similiterat i haeretici amplectitur L c. clesia. Issi enim , 'τ . lege cauent aut iubet, abi j tanqua abomi

nandis abstinere. Ecclesia vero Pa si τουτων νενου θετ . κεν nullate.

gem de illis condidit, vel nihil pernaodum legis de illis constitnit,n de illiu ἀ τα ρε prohibet seu interdicite rium sumptionem , seu parti

cipationem Et propterea ali quidem t3 μις δε ων ἴσα ν Abita raλα σι cibis suauibaas&iucundis, a verbo Dei permitis seu concessis, bere, secure,&absque dio scrupulo fruuntur ali vero abdinent. Nu

autem qui Iecte sapit, audacantem condemnat. Nam abstituini adsumptio sunt in potestate sera trita seu voluntatis cuiusque,&c. Et a legatis sentclijs Pauli, ROm. I . I. COr. Io. J I. Tim. .addit. Tantum a bii is

ut diuinus ille vir carnibus vesci prohiberet. Nam cit Christus ipse carne rasilicum discipulis suis manducauit, de conuiuis inum per tractatui

292쪽

DE IEIUNII ORIG. ET REIECTIONE.

Prima in

Arici de

tante. Il

rabuit. Haec Theodore tu . Et obteruetur, quod leges de delectu seu disrimine ciborum, cum opinione necessitatis. licet a multis rogari ci pari coepissent, tamen circa annum o. nondum m. in vel receptae vel robatae, sicut sententia haec ne odorei manifeste ostendit Et Cyrillusit, non suisse tunc tempus aliquod hisce rebus praescriptum, libr. 7.ontra Iulianum.

Eodem modo Prima situs Augustini discipulus, incan i . ad Roman. icit De ic iunio non est lex positi, ted quom ta nusquis i vel potest. ivult. Socrates vero Ecclesiasticae histoliae scriptor,prolixa narratione osternit , adhuc circa annum Domini o. o de tempore ieiuni j, le modo eu forma abstineatiae fuisse diuersas. cliberas obseruationes in Eccle- abidisse te dicit,licet illis tempol ibit iactaremur traditiones Apostcorum de ieiuni js, neminem tamen potuisse itendere scriptum aliquodandatum, sed Anostolos tales ritus&obseruationes cuiusque sentendi arbitrio liberas reliquisse. Vnde recocti me colligitur. quo loco ha uenda sint illa, quae sub Apostolorum nomen , titulo canonum: constitutionum scripta nutic ciccum seruntur, quaeque de legibus iciunio ruam scriptis vetustiorum patrum admixta sunt: Ecclesia cnim circa an iura o. illas leges non agnouit. Locus autem Socratis lib. s. c. r. schabet: Qui in eadem fide conten-ltiunt : ritibus seu ceremoniis inter se discrepant.Vt ieiunia ante Pascha ab alijs aliter obserinari inueniuntur. Nam qui Romae sunt tres septima-lnas, ante Pascha sabbato dominica exceptis ieiunant: Graeci vero Illy- trici, Alexandrini. aute sex septimanas ieiunium, quod ai:te Palcha fit. lieiunant. Quadragesimam appellantes. Praeterio sali septem septima-lnis ante sestum initiuinieiunandi faciunt. quamuis solos quindecimidie sex certis interuallis ieiunent, nihilominus tamen&ipsi tempus il-llud Quadragesimam vocant. Et mirandum eii, cuindenumero dieruml discrepent quomodo tamen omnes tempus illud Quadragesimam appetillent. Et ratione in appellationis ali aliam inλογ ascipii ex. - is, cogitata in reddunt. Nec de numero dierum solum discrepant, sed bab- eoora a. istinentiani ciborum non imilem seu eandem seruant Ali enim omnino ab animatis abstinent, alii inter animantia sol Os Asriis isti l

pisces coin edunt. Alii cum piscibus volucies etiam manducant, qui ac d laquis utraq sint orta Ali abaccis de ovis abstinent. Alii arido paue solo sciantur. Ali ne ullo quidem. Sunt . quicum ad horam nonam usque iciunaverint, indilicrcnter utuntur cibis. Et alia ratione apud alias gentes eiu natur, cuius rei infinitae sunt causae. Et quoniam de hac re nemo pO Nullum eae

soerspicuum est, quod Apostoli liberam pote itatem hac in re cuiusq; lententi 5 arbiti io permiserunt τῆ Me . Duelia viri a re es riet D ut quisque necine tu nec ex nece ilitate quod bonum sit ageret. Eadem foetomenus etiam repetit, lib. I cap. s. Prosperi vero sententiae de ieiunio ideo diligentius sunt obseruandae, eius enim tempore Leo Pontifex leges ieiuniorum cum opinione eccissitati sic meritorum, magna contentione urgere coepit, sicut supra quasdam ipsius sententias adicripsi in iis Prosper itaque contra opinionem O reris operati opposuit scripturae senteriam de veris ieiunii, inibus, idevita contemplativa, libo .c. 17. Acibis concestis se continere abstinentia nidem est sed carnalis N imperfecta. Ea aute spiritualis de perfecta censenda est abstine uia que abstinentem tam ab illecebris carnalium voluptatum, quam a peccatis omnibus facit alienum. cap. 22. Membra sua,

Abstinentia

vera

293쪽

1so EXAM DE CR CONC TRID PARS IV

quae sunt supra terram, mortificant, quando tu lens corpus continuatione castigant, quando i iitra necessarium modum perant appetitum certi, quod nec delicisque libet ii absq; delei piantur, Omiciunt, viles cibi plerians abstinentiae prosei petenter accipia Iur,impedirint. Vnde datur intelligi quωdillinentes escarum non naturas, sed concupiscentias damnens non solum aqualitate, sed etia na quantitate ciborum cupiine nihil aliud tu dent, quam ut appetit ris suos non expleant. Delicata ib- mant de cap. 23 Carierum si a quadrupedibus abstinentes, aunia. alijs auibus pretiosis, vel piscibus pertruantur, non mihi vidPro p r e re voluptates sed mutare, nec pro abstinentia, sed pro delicra de Tum nes ac viles carnes abij cere, quo delicatioribus possint sua riuorum explere cum non aliquarum carnium nobis, turael carnales concupiscentia fugiendae r spiritualis quorum ciborum sum, sed des derium suadeat co Verumtamen sc abstinere vel ieiunare debemus, ut non nos ieiuna vel abstinendi nece fluat subdamus, cum linea buunentiaqitem libet minem callio crina charitas sola perficiat, omnis abstinentia aut rdat sine adiunitione charitatis, aut pereat. vj a ergo abstinere aut icinare etiam haeretici possunt, corpora sua panis: aquae perceptione aurta ab-lcientes non pro magno ducamus, quando ab illis, quae pii quoque odam nanc

re talem eiuniorum Contra σιω

Hi end

pila huius

ciunt abstinemus, sed quando abstinentiam nost charitasque consummat. Ipsis vero catholicis Christiani , . qui siue tendo siue nolendo abstinere, omnia usui nostro concesta, iam rum actione percipiunt, non nos propter abstinentiam praseram forte plus virtutum habeant illi, unde nobis abstinentibus iurerantur. Qt circa i volumus abstinentiam nostram, ieiuniaque Pert cere .ao omnibus vitiis discedamus. Quia tunc nobis proderi corpora nostra, Vel certe corporum incentiva, rigore disti ictiori nentiae calligamus, si c*rnalibus desiderijs absoluti, anctis vititio reamus, o c.

. Ha obseruationes his coricae iucundae profecto&utiles sunt,motes, quo inodo pullulantibus superilitiosis opinionibus de ieiunisubinde testes aliquos veritatis excitarit, qui superstitiones repre runt&refutarunt, ac simul doctrinam&exercitia veri ieiunii ad kfundamenta scripture reducere conati fuerunt alii al& vehementius vel modestius. languidius ut ita in hitur perpetuum qua i certamen superstitionis et verae pietatis Q enim vel ex vulgo ei ex Patribus quidam inclinationen aliquami peruitiones facicbant, opposuit Deus alios, qui exorbitationes illa ligere. ad regiam Scripturae Canonicae viam reducere conati fut

Hactenus L. mirisque ad annum Domini so ostendimus,quo lieiuniorum in opinionibus necessitatis o meritorum, LaepiuSquii alie tentatae, semper ratem repressaeo refutatae fuerint Singuli illis temporii, semper fuerunt qui monitiata vera verbi Dei de se sententia , superstitionibus contradixerunt, cic libertatem Christ

294쪽

M E EIVNII ORIGINE ET RIPE CTI NE O

desenderunt. Ab hoc vero tempore extinctis Ecclesiae luminaribus cum ' ζηatis

vi inuenit,tur aliquis, qui libertati si veritatis patrocinium contra su σώINe tapetaritiosas leges suscipere vel posset vel auderet cumulatae illae,' per re maiiorum Pontilicum rescripta. per postra,ri per Monachorum conititutiones, stabilitae sunt ita ut maxima pars cultus in illis obseruationibus consumeretur quae& mandatis Dei praeserebantur,oc meritum gratiae cremi ilionis peccatorum, cum contumelia Christi sibi vendicabant, sicut ex scholastica Theologia. quae inde enata est, supra ostendimus. Sequentium igitur temporum litoriam ex Leonis sermonibus, dc ex illis, qui postea leges Ic constitutiones illas in decretis collegerunt breuiter per tringemus. Leo itaq; quem Magnum vocant, circa annum Domini So. lolennia Lea aedi/ i ieiunia quater in anno publice indixit de mandauit, ieiuniam italicet u quatuo Quadrage limi pentecostes, septimi mensis di decimi, de illorum enim e r. rum. temporum ieiuniis extant multi sermones Leonis. Et de ieiunio quidem septimi in ensis&decim non dii imulat, ex sinistra aemulatione Iudaicarainobseruationum, Zachariae s. illa sumpta ege. Dicit enim sermone quarto de ieiunio septimi mensis: Quando vos ad quadam qua in veteri Te ita mento in ii tui: fuerunt, cohortamur, non Iudaicae obseruantiae iugo vos subdimus, licet enim in temporibus conueniat, non tamen concordat in moribus sed haec elusio non soluit argumentum de abrogatione obseruationum veteris Testamenti Gal. .: Colosi a. Et Chrsostomus explicans locum Pauli Gal. . an uotat Paulum ideo dixisse in parte diei se . t ut ostenderet se arguere eos qui etiamsi non per omnia sed tantum in parte aliqua obseruationes veteris Telta menti conscientus inouo Testamento imponere volebant. Quadragesimae vero&Pentecoites ieiunia Leo dicit Apostolorum traditione de Paracleti magisterio in-ilituta. Sed hactenus liquido ostendimus, falsum hoc esse nisi quis Montanici Paracleti magiiterium c disciplinam, cui Leonis lues de ieiuniis non male conueniunt intelligat Leo autem ut suis persuaderet, legale hoe iugum suscipere tribuit eiunio recone illationem c propitiationem Dei culp rum redemptionem &peccatorum rem tilionem .sicut an iraecedentibus tales Leonis sententias adscripsimus. In illis vero mentibus ieiunarunt quarta feria&sexta sabbato vero ad vigilias conuenerunt. Hoc enim eo semper repetit. Quarta dc sexta seria eiu nemus, sabbato vero apud beatum Petrum pariter vigilemus. In hisce vero humanarum traditionum siue constitutionibustitiae obseruationibus, non inutile erit ostendere fuisse magnas diuersitates quae Laeo ius mutatae, variatae& cumulatae fuerunt,do nec tande in leges rigidit ilicias euaserunt. Apud Gratianum dist. 6. traditur antea ter in anno e iunia celebrata, postea vero facta inde quatuor temporum eiunia. Elibertinum concilium cap. 13. statuit singulis mensibus, excepto Iulio ScAugusto talia ieiunia celebranda Rabanus de institutione clericorum, lib. a. c. et . dicit, quatuor illis temporibus abbatis specialia ieiunia fuit se constituta in mense Martio primo sabbato, in Iunio secundo sabbato, in Septembri tertio sabbato, in Decembri quarto sabbato, ante quae abbata teria quarta sexta legitima ieiunia praecesserint. Addit aut , quod memorabile est causam, originem illorum ieiuniorum hanc fuisse, ociod Gelasius constituerit, illis diebus Ordinationes presbyterorum ocidiaconorum debere fieri. Cumque primum inordinationibus,exemplo, Apostolorum, Act. I 3.&I . propter preces ardentiores adhiberetur ieiu-jM maci postea tactum est inde opus opera tuac lex generalis, etiam cum non celebrarentur ordinationes Idem Rabanus c. 37. inter ieiunia dilatio 'ς

Ieiunia triu

Singulorurn mensum ie

ocinit adiitinguit, ut ieiulint dier,non p

295쪽

uallo omnium vigiliarum.

Missa circa

empti ve- pertinum in ciunt s. Nota de rerused secundum propriam voluntatem statio vero Lorum dierum vel temporum, ut quartae&sextae seriae tetur minis xlege praceptum juxta dictum: ciuno bis in sabbato id est uuati xt sabbati. Quaeso autem LMorem ut hanc rationem bene coiic expendat. Liarchardus, lib. a. ex Aurelianensi concilio citat constitutioitriduano ieiunio rogationum ante festum Ascensionis. EvMii gurii vero citat constitutioncm, ut Litania maior, a cunctis Christiangorio Magno describit, inadragen a ideo obseruanda in v sit lutio decianarum totius anni. Ex Aurelianensi concilio describit tu tionem de ieiuni ' vigiliarum infestiuitatibus sanctorum Noctiuitatibus mutati postea sunt in lana ieiunia' praecedentis diei mansit appellacio vigiliarunt. Et cacundo tradit, in Moguntinens synodo constitutum ut diebus icnim hora nona cum litaniis ad Missiarum solennia conuenirent duodecimo dicit, in Quadragesima non nona hora,sed post c spei

Cilicium manducandum. Gratianus de consecrat. distinc 'io. a. citat constitutione quod omnino singulis sabbatis si ieiunandum. Quam te rem diu a prolicia disputatione ad Casulanum refutat. Et 1 xta uniuersalis diis canon. F. Romanorum obse ationem, quod per uadra eia obalis ieiunabant, reprehendite improbat Grauanu vero de crat. distinctio. s. citat constitutionem Gregorii Senimat, ut diebus

toti Pro tribuit elum carnium distin sub Grestoriit:

e meritu ratianus.

adragesima pro hil

Gias circa annulli ro a tetur canon 6. in Armenia&in aliis locis, o uos quod canone illo tunc prohibebatur. Acceilit etiam vulti superstitio sicut Nicephorus libro 37.ca 32. hoc exemplum descri it cum Coris antanopoli in magna rerum inopia, Imperator Iustinianus Christianai bertate,in quadragesima iussimet carnes venales in foro pro Doni noni ea nec emebat nec edebat Paulus Diaconus addit, venditores carnium SVulso intersectos. - QPorro varia et mirabilia superstitiosaei prodi iosae abstinentiae illo

rum temporum exempla, siue facta extant, ae innia hue e e re non

est animus, superstitio enim semel admissia, in infinitas se vertit Ibrinas ut tanderra,vbi consistation inueniat, adeo, ut tres Ouadramesimae vii rotivmOm Montanistis antea publice damnatae sol si latuitium sibi vendicarint sicut Beda in historia Angelica celebrat Monachum quendam Ecbrethum, qui tres in anno uadracesimas cum suis

obseruarit, unam ante Pascha, alteram ante Pentecostem tertiam ante na-

Opiniones vero demeritis ieiunii, una cum constitutionibus seu legi-: in D e cumulatae sunt, scut supra annotauimus,deria hardum sentire, quod ieiunium sit satisfacti pro peccatis roouo ea quae commisimus condonenturin peccata remittantur. Item ieiunium obtinere veniam, promereri gratiam, &redimere aeterna supplicia Gratianus dist. 3. q. a.dicit ei uni vivetium,est dei ctorum auxilia pu inposterioribus illis seculis, singulorum vel temporum vel auctorum iu constitutiones leges de temporibus ieiuniorum c

296쪽

scholastici enim Doctores illa omnia in suis summis complexi sunt. Et -ὶ quia supra peculiari loco Scholasticorum doctrinam de ieiunio expo- μ'

suci ut hoc loco eam cretere noli sit opus: Finem igitur iam faciam, &historicam hanc deiciunii coinmemorationem Cnesudam, remit mρ tens Lectorem ad ea, qua supra ex scholasticis, d aliis Pontificiis scriptoribus annotauimus Qupd Decretum Tridentinum dicit.dierum Festorum deuotam religiosam obseruationem iacere ad augendam pietatem non potest rectius explicari, quam si primo Oilendatur antithesis, inter paedagogicam seruitutem veteris, inter Chri .ianam libertatem noui Testamenti. quod ad annos. menses ta dies hoc ei . quod ad se ita aettinet. II. si primitiuae Ecclesiae obseruationes considerentur. III. Si ostendatur qui ab usus, quae superstitiosae opiniones in celebrationes festorum irrepserint. Ita cnim iuxta Ieremiam prctiosum a vili separari poterit. dc ostendi, quae se ita, de qua religione in nostris Ecclesiiisse ruentur.

ctrinaci di bifestu, aualu s.', in Meri Testamento, , qualosit

in nouo.

In veteri ig7tti Testamento Deus paedagogicas commone a stiones, signiticationes de bene licii si pro militonibus diuinis, de cultu Dei .de exerciliis pietatis, rede salute vitae aeternae per tempora annos menses de i 'dies ita distribuit, ut certis statutis temporibus populns ad auditum verbi, ad meditationem beneficiorum, pro millionum Dei. ad preces, i laudes,gratiarum actiones. d. publica exercitia cultus Deli pietatis conueniret. Ita lingulis d ebus,mane d vesperi adpetendam, celeb andam gubernationem, protectionem diuinam in quotidianis vitae huius ne Mane segotiis, ad petendam remistionem peccatorum , ac Spiritus sancti gra vemri.

tiam conue irius Ecc es assi ita habebantur. Deinde inter septimanae dies Sobatum. fisit sabbati restiuitas conti itura adcommonefactionem beneficiorum Dei in creatione d sui tentatione rerum, Exod ro inmemoriam admirandae liberationis ex scruitute gyptiaca, De ut. s. in stigmina sanctili cationis. EZech a . te ad significandum sabbatum interius seu spirituale.&aeternum, Hebr. . In mensibus constituit Neomenias, ut monerentur astrorum motu si vices temporia in tanquam peculiare opus Dei consi

derate ut i, per singulos menses benenciorum Dei. vitae suae rationem iubducerent. In principio: exitu anni instituit se iii uita es, ob recordationem: celebrationem beneficiorum populo in Ecere ita, politia cincon Oma, per totum annum a Deo praestitorum.

Addit certis temporibus anni alias solennitates, de illustrioribus Dei beneficiis, olim populo in eductione ex AEgypto in introductione in terram promissionis, in promi gatione legis inconstitutione Ecclesiae&o olitiae Isaeliticae praeilitis. Quae festiuitates simul erant signiscationes re commonefactiones promissionum de futuris beneficiis Mettiae, di de

vita aeterna. Et propter easdem frignificationesta commone iactiones, se-otimo semper quinquagesimo etiaui anno ieculiares institutae erant testiuitates Postea simili exemplo in memoria in illustriorum liberationum, sub Elther, ludith &Maccabaeis, alia etiam sella inlli tuta fuerunt. Et Deus sestiuitates a se institutas certisceremoniis circumscripsit, quo-

Pascha Penteco'.

297쪽

d vetus Im

amentumertinent. estorum

progatio. Devorabu- perpetui

a tu apud

modo a vespera in vesperam, cum cessatione ab operibus seruilibus et l per quot dies , quibus sacrificiis ocritibus eas vellet celebrari, additis lcomminationibus poenarum contra propha uatores. Quae plene explicare non est huius loci, tantum enim propter antithesin inter vetus Ocnouum Testamentum, quod ad festa attinet, haec breuiter hoc loco commemorata sunt.

Et Iudaei quidem contendunt, paedagogiam illam sestorum diuinitus inititutam, neces ario etiam nunc obseruandam, quia de sabbato Deus dicit, Exod. I. Pactum hoc est sempiternum inter meac filios arael, si-lgnurnq; perpetuum. Et de Paschate Exodi duodecimo: Cultu seu tatuto perpetuo celebrabitis, legitimum hoc tibi erit,ac tiliis tuis in aeternum. Ita de reliquis etiam festis Leuit is dicitur. Legitimum dc praeceptum sempiternum erit in generationibus veitris. Sed quia Ieremiae trigesimo-l primo praedicitur antiquatio seri abrogatio veteris pacti,ac inititutio noui: Et Moses ipse de alterius prophetae verbo vaticinatur, Deuteron. i. Lexigitur Proeliet usq; ad Ioannem, Matth. D. Imposita enim tuerunt legalia illa usq; ad tempus correctionis Hebraeor nono Et lex fuit paedagogus noster sq; ad Christum Postquam vero fides venit, dc Deus filium suum misit, non amplius sumus sub paedagogo, nec inseruitutelsub elementis mundi Galat. 3. ω . Fuerunt autem fella pars elementorum paedagogiae legis,de quibus Paulus diserte dicit. Galat. . Dies obser

uatis e menses octe inpora cannosiae tuo ne ultra laborauerim invobis. Et Col. 2. Nemo vos judicet in parte diei se taut neomeniae aut sata batorum quae sunt umbra futurorum, corpus autem Christi.

Quod igitur ad dicta Mosaica attinet, Burgensis erudite o stendit in lingua Hebraea dictiones quasdam signiticare perpetuitatem absolutam sine fine via ac, de quando particula P vel geminatur, vel iungitur praepositioni vel dictioni duando vero dictio taestv ves la ponitur

vel praecedente V tunc significare pcrpetuitatem, secundum conditionem rei, cui adiungitur, ut quando Scriptura dicit In aeternum verbum tuum permanet. Item Veritas Domini manet in aeternum. Ibi significat perpetuitatem aeternam sine fine. Quando vero dictio illa praedicatur de re, cuius duratio est periodica , c ambitu quodam temporis limitata, tunc significat perpetuitatem non absolutam, sed periodicam, sicut Latini vocant seculum seu aetateria alicuius rei. Ita Deuteron. is .de scruo qui anno septimo, non vula liber exire, dicitur Seruiet tibi in aeternum hoc est per totam suae vitae periodum, vel usq; ad annum Iubilaeum, et Reg. I. Samuel manebit in tabernaculo Domini usq; in seculum, hoc eit uso; ad annum so quod erat seculum ministerii Levitarum, Nume. . vel sicut Hanna ipsa declarat omnibus diebus vitae suae. Cum itaq; periodus durationis Nobseruationis ceremoniarum veteris Tellamenti aduentura el sae in carnem, in Scripturis limitata occircumscripta sit imanifestum est,

qualis perpetuitas intelligenda sit in dictis Ilosis scilicet usque ad Chri

stum, hoc enim ei seculum legis seu Molaicum, sicut ipsi Rabini dies no- uilii mos ei seculum nouillimum o futurum appellant tempus Messiae, Item: Duo millia inane duo millia lex,duo millia Menias. Utque intelligeretur. statuta illa Mos aica, nec perpetua esse,nec omnes homines o ligare, ideo additur Perpetua erunt inter filios Israel inhabitacula sic generationibus e tris. Quia vero de abrogatione Leviticorum festorum in nouo Testamento conitat, videndum iam eii. quid de quomodo sit abrogatum Ili veteri enim Testamento , in fellis populus conueniebat in coetum , sabbatis legebatur Moses, Acto .is. oc Prophetae, Lucis . Acto. M. fiebant me ces communes l

298쪽

i cattianc. rua retinentur in nouo

Testamentoninnes. Luc. r. Psalmi hymni gratiarum actiones celebrabantur, I Paralip .a, Et breuiter se stati lasanctificabantur, hoc en tempus illud insan- pietatis exercitia, seposuis impedi nitentis auocamelis negotio ruante culi, impendebatur. Hoc certe genus in nouo Tettonento non est ab--gatu in Nam&ad Christum opulus saepius conlieni ad audiendum verbum Dei. Et Apostoli cum suis conuenerunt in unum ad audiendum sermonem Dei, ad sum Eucharistiae N ad reliqua, qua ad λειτουργ:ας

hoc eii, ad publicum munus ministerii pertinent. A. cor. 3. 40. i. Corinth undecimo Ili coetu illo adminiit raruiri BapiisnNum, Actorum decimo, Factae fuerunt ibi obseruationes, deprecationes interpellationes.&gratiarum actiones I. Timoth. 2. de . Corinth. i . v si ibi fuerunt canticis P almis hymnis kbeiacdictionibus. I. Corinth i .&finis concio num in illis conuentibus ibi pulcre describitur,vtona Desinitituantur discant coarguantur, exhortationem c consolationem accipiant. In illis contie iri ibus contiuerunt etiam e distribuer uiri eleemosynas pro pauperibus. Aciorum secundo. r. Corinth. i 6. Hoc ccrte genus sanctificatio ius sabbati adeo non est abrogatum in nouo Testamento, ut potiolus Hebr. ro. dicat illam ε ι Mua mutuam congregationem non e Cie dclercnda. n, sed colendam ad mutuam exhortati Oncini prouocatione tu ad te: tendam confessionein spei.& charitatem tona opera. Et Matth. ita Chri uti huiusmodi conuentibus praesentiam suam & gratiam

Et noceti quod state ac recte dicitur, nouum Testamentum, in praecepto de lanctificatione sabbati, non genus quod morale est, sed speciem, ab rioua ceremo malis eit, abrogasse, quod scit. conuentus illi expreu mandato Dei inveteri Testamento ad certas circumstantias temporum deteriai nati ex alligati erant. quos cilicet die celebrandum essuli abbatum,

quibus mensib. uoto die mensis, per quot dies reliqua se sta e sent celebranda , quando inchoandari finienda, a vespera scilicet in vesperam, qua sed Hierosolymis tantii celebranda essent, quae alibi possent celebrari, quibus ritibus in celebratione sellorum cilci utendum, quodq, ab aliis operibus ita esset abii inendum . ut sabbato ne quidem liceret extra locum Progredi. Exod .a6. nisi per iter sabbati, nec ignem succendere, S 14.3s. Et harum circumstantiarum obteruatio,extra casum necessitatis e mandat Dei erat necessaria, pro conscienti j sim posva sub peccanor tali, poetiadain nationis. Illis igitur circumitantiae: necessariae

am esse, no

ant.

ationes conscienti j in nouo citamento abro Non ita aurem abrogata sunt illae circumuantiae, quasi in nouo Tenamento, absque tardine, mera lebeant ei se confusiiones in conuentibus eorum in ea Ecclesia ilicis. Paulus enim in huiusmodi circui nitanti js libertatem con 'u utdubiesci eiulatu ita a merit ut tamen velit in Ecclei allicis conuelitibus omnia lesiostu. ordine fieri,inita decenter ut serviant aedificationi,&sint incitamenta& retinacula pietatis, ae testimonia, quod Deus reuerauit in medio nostri. Non enim consutionis Peus eii, sed pacis, I. Corin. I . de Col. 2. Gaudeo videns vestrum Oidinem. Ita Christus in sabbati si in reliquis fe-iiis, ipse docuit,4 concionibus interfuit. Vt autem ostenderet se illaidlibere,o non ex nece ilitate facere, contra opinionem necessit Mis .de ab Dominum esse fabbati, facii in rabbatis sanaret,&discderet. Atque ideo etiam conuentu

labbato consistantes defen- ad docendum verbum , alij. pius diebus extra sabbatu celebrauit. Atq; labores qui in casti necellitati saccharitatis, in ipso sabbaco suscipiebatur non damnauit tantii illas

operas' veri

prohibuas.

299쪽

catio.

ibati quan

i tua.

Jominica.

et sue sese

EXAM DECRE CONC TRID PARS IV.

operas externas, quae ministerium & sarrctita cationem turbant&impediunt prohibita sciscostendit, cum Isarc. I i. docens in templo, non per mitteret, ut quisquam vas deportaret per templum, eo quod scriptum sit Domus mea domus orationis est. Ipse vero suo emplo osten lit, quomodo tempus conventuum Ecclesiacticorum ad sanctificationem esset conseiendum. Cum enim ipse docuisset, postea soluto conuentu priuatim discipulos examinabat,&rectius instituebat, Marc. .i Luc. I a concione digressus ad prandium, concionem repetit usum doctrinae ostendit d vera pictatis exercitia praemonstrat. Inde rectistime potest colligi qua libertate, deuotione , relisione Sabbatum in nouo Testamento sit sanctificandum. Lodem modo Apostoli primum tolerarunt infirmitatem fidei illorum qui sine superstitione Mosaicos dies obseruabant, Rom. r . Ibi addit, firmiores in ide iudicasse, post abrogationem veteris Testamenti omnes dies per se esse aequales, nec unum alio esse sanctiorem Ostender ut letiam Apostoli suo exemplo n nouo Testamento liberam se,uel ingulis diebus vel quocunque die commodum videretur ad tractandum verbum Sacramenta ac ad publica leu communia pietatis exercitia conuenire. Ita diei abbati docuerunt. Acst .a 6.17. bc s. Et quia infestis multitudo frequens c Hiem Clazi, Paulus hac occasione usurus ad pro an .itionem Euangeli j dicit, se velle diem Pentecostes agere Hierosolymis. Praeterea ut ostenderent CXercitia Ecclesiasticoria in conuelituit in nouo Te

sebamento noncsse alligata adccrtos dies, ipsi quotidie perseuerarunt indocti in Apostolorum, incommui icatione fractione panis,&preca-ltionibus,ri Act. s. Non cessabant omni die docere, de in templo eue in domibus. Ita Paulus I. Cor. s. ostendit, Pascha Iudaicum ita esse abrotatum aut illud, cuius com oneractionis , lignificationis gratia vetus Palclia celebrabatur, quotidie nobis in nouo Testamento sit cogitand mPI agendum. Nam 5 Pascha, inquit, nos citi a pro nobis immolatus est Curillus: lItaq; festum celebremus nouin fermento malitiae octiequitiae, sed in azy mis sinceritatis d. veritatis. Cum vero postea seucio apostoli liberas illas obseruationes sabbatii Mosaiciet aliorum festorum, tanquam ex lege, opinione necessitatis ita urgerent, ut conscientias non obseruantium iudicarent Paulus dicit. non esse obseruandos dies, mensi s caninos, sed standum in ea libertate, aual Christus nos liberauit, ne rursus iugo scruitutis implicemur Cal. .&s. Nec permitic dum esse, ut aliquis nos iudicet in sabbatis vel festis. Col. r. Et tunc,atq; ca Occasione contra opinionem necessitatis .in publicum testimonium abrogationis festorum Mosaicorum, d libertatis noui Testa menti cum ordinis gratia dies aliquis ad conuentus Ecclesiasticos libere esset eligendus, noluerulit Apostolis inpliciter sabbati diem retinere,scii prima sabbatorum conuenerunt ad frangendum panem, o ad audien-ldum verbum, Aci zo. Et prima sabbatorum conferebant cleernosvitas, quae pars erat actionum in conuentibus Ecelesiasticis, . Cor. 16. Qujaenim prima sabbatorum Christus a morte resurrexerat, Marci 6. Obmemoriam igitur resurrectionis qua Christus in gloriam regni notu Testamenti intrauit, visa fuit illa dic scommodior ad conuentus Ecclesia sticos in nouo Testamento. Et haec videtur dies illa ei se qua Apocal p. i. κυ Πακῆ lvocatur Dominica, quam appellationem tota polica vetuitas retinuit de usurpauit. Nec tamen Apostoli vel lege aliqua, vel praecepto se ius diei obseruationem, opinione necessitatis conscienti j in nouo Te istamento legii tur imposui me sed libera fuit obseruatio, ordinis gratia: Si enim ab elemctis, sus diuinitus in veteri Te stamento institutaec manda

ta fuerui, liberati sumus. quomodo hominu decretis teneremura Ol. 2.

300쪽

Nam e in alio casu dicit Paulus Praeceptum Domini non habe, considium autem do. Quid vero Apostolica Ecclesia in conuentibus Ecclesia ilicis cgerit, paulo ante monit ratis locis ottendimus. Atq; lixe sunt, quae in scriptura noui Testamenti ad sesia pertinctia tradita sunt v xta quam normam. ut deuota&religio a festorum celebratio. ad augendam Pietatem. Icili tua fur, nemo improbat,sed omnes pi optant.

Vt tota res de libertate 3 vera obseruatione se ortam in nouo Telta mento eo tiat planio Mantithesis eo rectius pollit intelligi breuem adiiciemus annotationem, de Fellis, o eorum obseruatione in pomitiua Ecclesia, post tempora Apostolorum. Et ordine notabimus, quae 5cquam pauca primitiua illa Ecclesia sesta habuerit, 'uomodo ea celebrarit. Primo igitur costat vetustii rimam Ecelesam post Apostoloninatem Dominis POra Dominica die conuentus Ecclesiasticos celebrasse. Dionysius enim die in pri- Corint tuus apud Eusebium lib. . cap. 23. inquit: τί uερον κυριακ aEς

' γα ηαερον A Hodie sacrum diem Dominicum celebraui

mus. Tertullianus libro de idololatria inter solennitates Chri si ianorum primo loco nominat diem Dominicum.&dici ci Christianis Octauo quo Octauiuoue die festum seu solennitatem esse. Et in Apologetico exercitia Chri di .stianorum, in congregationib. illis filia coetum , t ad Deum quasi maim fles Coiuius ad diuinarum iterarum vocibus pascimus, spem erigimus, fiduciam sigimus,disciplina iraptorum inculcationi b. densanius. Ibidem etiam exhortatione tiones, dicensura diuina,si uisita deliquerit, ut a coniunctione rete c-tur. Modicam, nusquisque tipe in pro pauper a precationibutibi.

m memoratio: dem sanctis

gia secanda,i Usuetit ostendii at diem il

ueniunt in unum,i primo leguntur scripta Prophetica cc Apo tolica. II. Praeses habet orationem monitoriam,&eXhortationem, Ut bona, quae lecta sunt,imitentur. III aditus omnis consurgit ad preces. IV. Celebratur communio Eucharistiae. v. Conseruntur eleelmosynae est ρεσιν cuiusq; in subsidium pauperum, pupillorum aegrotantium, e Xullum. cc. Et rationem. quare illo poti initidie in Cetum coierunt, Iulli- o ius hanc reddit, quia dic Solis Deus mundum crearit, Christus eodem die a mortuis relurrexerit. Ignatius ad Magnesios hanc rationem arseri, quod quidam sub prosellione Christiana adhuc Iudaismum, qui abroga - tus esse debebat ii animo habuerint. Non amplius itaque Iudaicum sabbatum, inquit, celebremus. sed res φιλή δις or c. r τί κυνα

diem, resurrectione insignerum, in qua mors deuicta eperditionis negant,&c Pro e resurrecstionen Christi uediem sumpserunt. Et ouo mi Chri tum

imat, se itum celebret Dominica remam regina est omnium diei cxorta est iu Christo quem fili j tur qui Iladai sint abros a tione inristiani loco bbati Dominicum diam. Innati

tiani tunc cel tuai, lius Iudaici modi a micambre

SEARCH

MENU NAVIGATION