장음표시 사용
261쪽
Montani Eusebius lib. s. cap. IS. 45. notatis ipsorum nominibutur sed eorum Scripta ad notara tempora non peruenerunt .EXApuero consutationibus verba quaedam Eusebius lib. s. cap. 7. desse
i quibus ieiuniorum Montanicorum mentio sit , sed valde paucis Hic est. inquit, ino uitius ille doctor νηοῦ em τ; -ς, cqui dei leges tulit, seu potius qui ieiunia certis legibus determinauit, de vel ordinauit, hoc enim verba proprie sig:rilicant. Atque inde vel iam historici dicunt, ontanum secim leges de ieiunijs, quas priua Ecclesia reiecerit&damnarit quae vero di quales illa Monta
fuerint, nemo ferme certo explicat. Idq; inde factum est, quod erioribus plerique vel easdem , vel similes de ieiunijs leges ample quomodo igitur in Montano illud refutarent,quod ipsi amplecte Ita Epiphanius, qui ipse leges de temporibus ieiuniorum, de cdelectu amplecti iur nec Iecte recitat, nec refutat Montanilla
de ieiunijs sed assingit ipsis hanc opinionem. ἐχεα των ζηκγουιδ νοι hoc est, praecipiunt ab itinere a cibis, non disciplinae ghortantes, non maioris virtutis gratia, non prasmiorum d cor
gratia, sed quod ea, quae a Domino facta si ut abominabilia iudi Epiplianius. Sed ex vetustissimis nemo illam opinionem Mon buit acquia paulo ante opinio illa in Tatiano publice ii mitat. Montanus sine dubio dogmati suo de ieiuniis non blasphemam natam hanc, sed aliam pIaus biliorem speciem circumdedit, cum frigeret, se ex para ciet reuelatione ad meliorem persi Ecclesiae disciplinati dogmata sis proferre. Et ipse Epiphanaia
Montano hoc testimonium, quod totam Scripturam, vetus Testamentum receperit. Ergo non docuit cibos a Deo creatos abiles cso hoc est enim contra doctriuam noui Testamenti Theodorctus dicit, Montanum introduxisse νη ία, Δεινα sτη o, κλητ α , noua ieiunia praeter Eccles a linorem dc coitiem,sed quae aut qua Ita illa fuerint,iaon explicat.
e Quale vero fuezint Montiatai leges de ieiuni, inde aliquo religi potest quod apud Euscbium libro sexto .capite tertio. ἀ allisiae cum ad Asiaticas de Montani eri Orious scriberent. instoria cibiadis abstinentia abAttalo reprehensa epiliola illi inserueruque literas illas Irenaeo, qui di tempore ieiuni contra Victor tauit, perferendas tradiderunt, unde non oblatire coniicere licci ore eiu iiij, de discrimine seu delectu ciborum, Montanuuiis P. sed quia coniecturis in re tanta non est fidendum, age pro te item, qui rectissime intelleXit, omnium certissime te tiari quae 'uales fuerint Montani leges de ieiuni js, quas Ecclesia t cit&damnauit. Tertullianum enim ad Montani partes desecis .i contra Ecclesiam publicis scriptis defendisse constat. et Hieronymus testatur ipsum specialiter contra ccle 1iam itera enitisse volumen de ieiuni j quod in prioribus Tertullia nibus desideratum fuit, scd in Lutetiana editione additum iam ita consciis uua eit, ut multis crbis explicet, 'ua fuerint iges de eius ijs, quibus a gument' si Montanista leges tuas dcontra Eccletiam defenderint: Et i casum, ex quibus fundamenii in s Montani itar uva lages improbarito refutarit. Atque t
262쪽
DAE IEIUNII ORIGINE ET REIECTIONE. 1iol
stimonio, quod de hac controuersa certissimum atq; omni exceptione maius est, recte di manifeste agnoscernus, quae fuerint ontani leges de ieiuniis ab Ecclesia tunc reprobatae de damnatae. Apparebit etiam iude, qua fide Epiphanius Montani errorem de ieiuniis descripserit, quomosio sequens aetas ad leges illas ieiuniorum . in Montano ante damnatas, praetextu cadulteratione disciplinae relapsa sit. Atq; propter hanc cauiam singulare beneficium Dei esse judico, quod scriptum illud Tertulliani de ieiuniis denuo in lucem prodiit. Inde enim iudicare possumus, quales de unde sint traditiones illae de ieiuniis, quae apud plerosque etiam Patres iactantur. Sed praecipua capita ad hane controuersiam pertinentia ex libro illo Tertulliam describemus, di qui deni Plis Tertulliani verbis.
scribit igitur Tertullianus de ieiunio aduersus Phys eos, hoc est, sicuti Hieronymus dicit, contra Ecclesiam, se enim Montai ocabanti irituales, reliquos vero animales. Et in exordio dicit, se contra illos scribe se, qui paracteto Montani controuernam faciebant,et nouam eius prO-iphetiam recusabant. Qujd autem Ecclesia in Montani itarum legibus de ieiunio reprehenderit, ita exponi fertullianus Arguunt nos, inquit, quod ieiunia propria custodiamus, quod stationes plerunque in cistellam producamus,' 'iod etiam xerophasias observemus siccantes cibi m ab omni carne&omni virulentia , dc uidioribus quibusque pon is, ne i iii id vinositatis vel edamus vel polemus lauacri quoque abstinentiami congruentem arido victui seruemus. Novitatem igitur obiectant, de cultus illicito praescribant si humana praesumptio ett. haeresin judicandam: Si spiritualis inclictio est, Pseudoprophetiam pronuntiandam. Haec igituri tholicinii Montanorum ieiuniis reserente Tertulliano, reprehende
lnt Pollea exponit etiam, quae fuerit tunc doctrina b sententia Eccle-lD' hae de ieiunio. In Euangelio illos dies inquit ieiuniis determinatos pu- .. tant in quibus oblatus eii sponsus, scilicet in hebdomada ante pascha, di hos e me iam solos legitimos Christianorum abolitis legalibus vetuitatibus. Itaque die caetero indifferenter ieiunandum ex arbitrio, non ex im perio nouae disciplinae pro temporibus 5c causis cuiusque: sic dc Apostolos obseruaue, nullum aliud imponentes iugum certorum: in commune obeundo rumiciuniorum, di proinde nec stationum, quae de ipsae suos si abeant, quartae sertaei sextae , palliue tamen currant, non tu lege praecepti, neque ultra supremum diei, quando oc orationes fere hora nona concludant, cicc. Tertio, recitat etiam, quae argumen Fundamen a Nex quibus fundamentis, Ecclesia tunc Montanistis opposuerit,xe-lta ccus rophagias dicunt nouum a nectat ollacii nomen id proximum Ethni contra Moneae superltitioni , quales castimoniae Apim o Isidem 5 magnam a ranis . trem certorum educiorum exceptione purificant cum fides in Christo libera , ne Iudaicae quidem legi ab itinentiam quorundam ciborum debeat, semel in totum macellum ab Apostolo admissa , detestatore eorum, qui iubeant cibis abstinere a Deo conditis ocide nos Montanistas ita uia praenotat os Sic cum Galatis nos quoque percuti
aiunt, obseruatores dierum , mensium , o annorum. Ioculantur interea Esaiam pronuntiasse, non ab linentiam cibi, sed opera iustitiae Dominum elegi me. Et ipsum Dominum in Euangelio ad omnem cir- . ea victus scrupulositatem compendio respondi ue
263쪽
inon anica sunt ex traditione.
ipse Dominus manducaret liberet. vi'; in notationem: Ecce homo vorator potator Sici Apostolum dicere . quod esca nosDeo non com mendet, neq: abundante si edamus neq, deficientes si non edamus. His addunt superuacua nec adeo necessaria existimanta a dilati vel diminuti cibi ossicia praeponente Deo iustitiae opera. Diligendum est e De uinde proximum, in his enim duobus praeceptis totam legem pendere&Pro phetas, non in intestinorum nostrorum inanitate. His verbis Tertullia nus deicribit arguinentari fundamenta Ecclesiasticorum contra Montanista S.
Quarto texit Tertullianus Apologiam Montanici dogmatis, ubi opiniones ipsorum de ieiunio multis erbis describit. ' Oscapita tantum ipsius Tertulliani verbis excerpemus , reliqua in ipso Tertulliano, qui volet eget Assirmare igitur inquit, nos Montanistae debemus, quantum inanitas in te itinorum apud Deum valeat,iante omnia ostendendum, unde ratio ipsa processierit, hoc modo promerendi Deum, tunc enim a si scetur obseruationis nec cistas. Et disputa mandatum ieiunii misi quod Adamo in Paradiso datum fuit Non comedes de arbore scien
Atque ita Deum ostendi se cibum pro veneno deputandum, Mantidotum famem sumendam, per quam mortis causa purgetur. Item cum Deus ieiunium mandet,in animum conquassatum utique cibi angustiis sacrificium appellet, ergo interdicto cibo, &obseruato eo praece-hto. primordiale delictum expiatur. ut homo per eandem materiam causa satis Deo faciat, per quam ostenderat, hoc est per cibi interdictionem, atque ita salutem aemulo modo redaccenderet inedia sicut extinxerat asegina. Item primordiale delictum maioris abstinentiae operatione expiandum cst. Et introdii cens exempla Ilosis de Heliae addit: Tantae it circumscripti victus praerogativa, ut Deum praestet homini contubernalem parem pari, quia scilicet iuxta scripturam Deus non edit. Item Ieiuni- Iim, inquit aratum Deum nomini reconciliat, ut Samuel ostendit iii Masphar. Per inediam Niniue de exitio praedicatur liberata. Dicit etiam, ad exo randam iram Dei ad elimanda peccata, ad impetrandam tutelam Dei&gratiam, necessaria esse ieiunia. Item non modo periculorum uersionem, indelictorum obliterationem , sedi Sacramento Diali agnitio- hem ieiunia de Deo merentur, ut in Daniele Dicit etiam, Christum in deserto, cum quadraginta diebus ieiunaret, praestituis elegem de ieiuniis transgendis. Et exemplo de Propheta illo, cui Deus prohibuerat, nec O- mederet panem in Bethel, 3. Reg. 13. utitur ad stabiliendas Montani leges
De ciborum vero delectu ita disputationiani an Tertullianus. Exceptio inquit, quorundam eduliorum portionale ieiunium est divocat interdictionem cibi. Et xerophagia conatur probare ex Daniele, quodque David cinerem sicut panem ederit. Vini abstinentiam ab exemplo
Samuelis,Aaronis,&Nazaraeorum probat.
De stationibus, quae in serum producantur, de solenni constitutio ne sue lege Montani quando, siue quibus diebus si ieiunanduin diseriis verbis dicit Illa carere Scripturae auctoritate, sed obseruari ex traditione de qua ita inquit A qi iocunq; institutore ista sint, siue spirituali sit u tantum fideli, certe Deo currunt, hoc est, inhonorem Dei fiunt, ergo non sunt a spiritu diaboli. 'Quod vero Ecclesiastici dicebant praeter ea solennia,quae vel Scriptu-lris, et traditionibus Maiorum constituta sunt, nilii obseruationis amplius adiiciendum ob illicitum innovationis: Ad haec Tertullianus l. respoi dct, ut ostendat, quae fuerint Ecclesiae erae pri initiua ieiunia,
264쪽
. DE IEiv NI ORIGI NE E T REIECTIONE. ii
s, quae postea e quomodo accellerint. Certe inquit, vo praeter Pascha, ργ ieiunantescitia illos dies, quibus oblatus eii sponsus. etiam stationum scilicet quartaei sexta feriae lenitieiunia scilic quia sine ciborum de lectu, di tantum usque ad horam nonam interponente scinterdum etiam . panes aqua victitantes, ut cuique visum est. Et respondetis quidem ex Larbitrio haec agi. non ex imperio Mouistis igitur graciam excedendo tra- Dd ὶ ἡ
dicionem maiorum . cum quae non sunt constituta,Obitis ot hoc vestro .
arcitia peritiittitis, cur non idem Paracleti, cilicet Montani imperioidatis' Certe inquit, Episcopi saepe uniuersae plebi mandare assolent ieiu- nia, ex aliqua solicitudinis Ecclesiasticae causa imminentium, siue Eccle-lsasticarum tentationum siue inundalium plagarum quare ergo non Pa ira clerus metr νοσροσνόην indicaret,in talem disciplinam mandaret ξ Adarguinem Eccle itasti eo tum ita respondes Paulus ad Galatas dis putat contra veteres legales solennitates Sed Montani disputationes . r. inon sunt vetera illa sed noua solennia, Ad locum . Titu*rh. .ita respon 'det Paulus damnat haereticos perpetuam ab itinentiam praecepturos, ad destruenda de despicienda opera Creatoris, quales fuerunt Marcion&Tatianus. Sed quantula, inquit apud nos est intei dictio ciborum i Duas au. in anno hebdomadas xerophagiarum, nec totas,e Aceptis scilicet sabba tata --ti seu Dominicis o Terimus Deo, abstinentes ab eis, quae non reiicimus, M.tifatii.
ted differimus Paulus vero accusat illos alligatore dc interdictores vi litus, ut non ex officio in honorem Dei,sed ex fastidio in conuitium Crea toris abstinebant. In fine Ethnicorum exempla introducit. Omnem, inquit, Et leommisi M : etiam ethnici agnoscunt, cuin stupet coelum, aret annus, nudi abstinentia. t pedalia denuntiantes, Magi itiatus purpuras ponunt, fasces retro auertunt. precem indigetant hostiam instaurant. Alibi vero annuo ritu saccis
velati, et cinere conspersi idolis suis inuidiam supplicem obiiciunt, balnea S tabernae in nonam visen clauduntur. Et ex xerophagiis Isidis de Cubeles dicit Montanica prodari. Si enim illi idolis hoc faciunt cur non potius nos Deo hoc taceremus cum&Iuda hodieinivsque adortum iteIlarum eiunia sua producant. In toto vero scripto, 5 praecipue in fine. illos qui Montani leges de je- Nota.
iuniis uolebant re ei perdiacrito criminatur, quod temperantiam, humillitatem ciet linia oderint sulae comessationibus dediti, de omnia scri-lpturae dicta de crapula . ebrietate contra illos torquet, eodem prorsust modo, sicut Pontilicii nunc raciunt. Deus, inquit, cibi venter est, pulmotem Plum .a qualiculus altare sacerdos cocus. spiritus nidor, condimenta
lebarismata, dc victus prophetia. Item: apud te charitas in cacabis seruet, is des in culinis calet, spes in ferculis iacet,&c. acies inquit,non displi-lcet nobis, ne lienim ad pondus Deus carnem tribuit, sicut nec spiritum
ad mensuram facilius vero per angustam salutis ianuam introidit caro exilior di ita resuscitabitur caro leuior.
Haec ipsis Tertulliani verbis adscripsi. ne quis fingi aliquid criminetur.
Et Lector etiam non admonitus animaduertit, praecipua capita hiltoriae de ieiunio, iliae notationibus comprehendi clarius certius, quam in omnibus serme aliis historia is . primo emina mani senilimne hinc patet, falsam clara illam descriptionem si erroris Montani de ieiunio, quam Epiphaniu , icut supra notauimus Montano tribuit. Tertullianus enum Montani ita diserte hoc negat, occontrari uin prorsus profitetur, Montanulo scilicet irier dixisse quosdam cibos non perpetuo seu in niuei sum, sed Qtis tantum temporibus, noli quod cibos illos reiiciendos aut abominabilr judicarit, sicut Tacianus,
265쪽
se id sciplinae maioris virtutis 5c praemio ruin gratia. Et ex hac collire manifestum est veteres, praecipue Epiphanium descriptione res on accommodasse Mime illexi He iecundum praeconceptas suas niones. Qisa enim Epiphanius, sicut pol eaoltendemus leges deporibus ieiunii, o de ciborum prohibitione ipse probauit divisit nec potuit nec voluit Montani leses, sicut primitiua Ecclesia fecerater haereses rescrre, sed aliud ipsi tribuite attingit, quod Montant preme negat. Illud vero quod Montanus reuera sensit, quod a vetuclesia in ipso damnauit, Epiphanius tanquam verum laudat de probe ut collatio descriptionis Montanismi, quae extat apud Tertulliam Epiphanium, manifeste ostendit. Et haec certe non est bona fides, de set enim Epiphanius cieris Ecclesiae historiam quid illa in Montannanasset, bona lide describere non suas opiniones substituere. Et hiligenter obseruandum est, ut sciamus, quantum huiusmodi scripto tribuere debeamus dissequenti Ostendent quantum Ecclesiae nocuilli, qui iudicia veteris seu primitiua Ecclesiae non bona fide deseriunt, sed ad prae conceptas suas Opiniones inflexerunt. Inde enim saest, quod ii, qui postea Montanum strenue darn nabant. Montanici: sententiam amplecterentur c sequerentur sicut nox ostendemus. Se ciuido , ex hac etiam Tertulliani descriptione recte colligitur fuerit veteris seu primitiuae Ecclesiae, usq; ad Tertulliani temporas cnos ferme ducentos de ieiunio doctrina de sententia Apostolos se
docuisse esse ieiunandum . sed non imposuisse iugum, quod ad tel
attinet certorum c in commune e imperio seu mandato obeund cieiuniorum sed illud reliquisse Ecclesiaevi fidelium arbitrio. v pro roribus occausis vel Episcopi indicerent, vel priuati suscipe ient ei
non ex imperio, nec sub lege praecepti sed indisterente ex arbitrio. enim ver bis Tertullianus Ecclesiae sententiam Montanistis tunc optam describit, ostendit etiam primitivam Ecclesiam ieiunia non e tui Te indi rimine seu delectu ciborum. Imo interdictionem seu e tionem certorum eduliorum tempore ieiunii Ecclesiam tunc an haeresin damnasse, de libertatem ciborum quo ad conscientiam cte inpore ieiunii, magno Zelo defendisse. Hoc etiam vetus Ecelesia senter tradidit, sicut verba Tertulliani docent, suum quidem locuthuendum ne ieiunio, ted spirituales cultus, seu exercitia iustitiae :ctionis, longe ante serenda esse corporalibus ieiuniorum exercitu ipsum opus operatum ieiunii, seu At Tertullianus loquitur inanit intestinorum per se non esse cultum Dei. nisi scilicet ad pios vesnes in scriptura monstratos reseratur Libertatem igitur si necessitatis in ieiuniis eius Eccles Musurpauit & defendit
pus quo ad cibos, quibus scilicet diebus, doquando sit telii
quibus cibis sit utendum Tertio colligitur etiam ex hac Tertullia ratione, quae obseruationes ieiuniorum receptae isitatae fuerint mitiua Ecclesia. Paschale scilicet ieiunium circa illos dies quandctus cs sponsus, quasi solenne e more maiorum receptum . sitim in Ecclesia fuisse. Quyd vero in illo etiam Paschali ieiuni od liberae fuerint obseruationes, antea ex Irenae Ostendimus. Et Lis an sibi volunt Tertulliani verba,ubi dicit Circa illos dies, qui bi usus ablatus est, ieiunari, hoc est quod iuxta Irenaei narrationem' ieiunarint, non tantum duos illos die J, quando per cruci xionensus liscipulis ablatus est, ct altero inses tactu quieuit,i plure dies ante Pascha. Deinde ostendit ocus ille Tertulliani, Ecclesiam praeter traditi
266쪽
ter arbi-uata fuisse. tunc ieitinare, et an uarta de exta Ierip Nicarum orationi aco inuenicbant. Suiolis imposita. sed passive concurriise hoc est non ex imperio disciplinae nec sub lege praeternina verbis Tertulliatius utitur. Addit etiam Tertullianus de mori- Ecclesia Catholica boc: Interdum etiam pane di aqua victitatum, ut luc vision erat ex arbitrio, non ex imperio Hec vero desieiunio quar feriae. Item . de ieiunio in pane aqua lux, noua fuisse in Ec-
cle ita Tertullianus bis vel biso
ut nouitiiser Acederia traditionem maiorum, dum, quae non sunt conitituta obitis Orro ottendit etiam, Ecclesiam circa nonam horai quando publica O- es concludebantur solitam ieiunia soluere. Haec omnia insequenti Patrum i ii oria habebant usum. Montani Quarto. ex . oc Tertulliani scripto recaed vere colligitur quam νο m ε . ieiuniorum Ecclesia in montano reprehenderita damnauerit te ei.
iii ad scilicet tempora ieiuniorum etiam tunc sitatorum eae imperior sub lege praecepti. opinione ieceri tatis obteruanda est edocuerit quod-liue lacu constitutione seu lege propria ieiunia, hoc eui certa solennia empora praescripserit&mandarit . quibus diebus, de quamdiu siti eiu-aandum : Tertullianus enim scribit, praeter usitata tunc ieiunia. duas inirino hebdomadas, cxceptis batis Dominicis ieiunandas a Montano fuisse praescriptas stationes citam ieianiorum inscium seu ciseram Deinde da innavit Ecclesiari hoc in Montano quod leges secit de pro T itis bibitione, vel cui Tertullianus loquitur, de exceptio ii di interdictio ne certorum edulior vin tempore ciuiiij. Arguunt, inquit, Montanistas, quod Xerophagias, hoc eit, aridii invictum observent siccantes cibum ab omni carne vinositate virulentiat humidioribus fructibus. cum lauacri ab itinentia. Et hisce obseruationibus Montanus nece di- Ἐς sit talem attribuit, cum Ecclesia econtra doceret , indicierenter eXa bitrio, ut cuique videretur, pro temporibus di causis cuiusque non ex imperio, nec ub lege praecepti talia obseruanda eue. Haec enim sunt Tertullia in verba. Quinto, illud etiam in Tertulliani narratione utiliter obseruari poter , cx quibus Scripturae fundamentis Ecclesia tunc leges Montanicas ac furarit. Nempe. llaia Apostoli PQ docuerunt de obse uarunt pro temporibus&causis cuiusque ieiunandum, nec ullum aliud lupum imposuerunt certorum ieiuniorum. Id o nec ea imperio nec sub lege praeceptimandanda esse ieiunia Paulum enim damnate temporum Obseruatores Cum vero Montanistae dicerent, legales seu Mosaica temporum Obser-u .itiones abrogata sese noua sucro posse institui, si modo Latintentione honoris cultus diuini Ecclesia tunc respondit Praeterea, quae inscriptura constituta, in Apostolica Ecclesia vittata fuerunt, nihil Ob-sseruationis adiicieminin:Nouitatem enim est illicita in qua ii ex humana traditione vel pr aeuumptione oriatur, haeresin esse iudicandam si vero iub praetextu reuelationis seu inspirationis diuina proponatur, Pseudoprophetiam pronuntiandam. De cibis uti fuerunt locis Scripturet Matth.
Locum vero Pauli ci. Timoth. Ecclesia tunc intellexit, non tantum de Marcio initis de Tatianis, qui cibosquosda in perpetuo ad despicienda opera Creatoris prohibebant, verum etiam de Moni nistis, qui certi temporibus cibos quo dam prohibebant, eae imperio disciplinae, e in ionorem Dei. Et ex Tertulliani respon1ione mauiscae patet, Montani - a tunc Prorsus caden ea certione, qua nunc Pontiaci viatur, Onato,
267쪽
eludere locum I. Tim q. de ciborumprctulliani verba ostendunt, id quod Lector dii
salutem Sexto,qua opiniones meriti Montanistae aliunde melius d certius, quam ex Tertulliano Ipossumus, quae obseruatio propterea utilis est ii fontibus profluxerint Pontificiorum phrases supieiuni j. Ita autem Tertullianus Montani dogmatclesiam defendens loquitur, ieiunii mi esse rationesse antidotum per quod purgetur causa mortis expietur, per cibi interdictionem Deo onnso airedaccendi, primordiale delic tam maioris abstinentiae operatione piari. Ieiunium Deum iratum homini reconciliare de exitio liberari ram Dei eXorare, peccata elimare impetrare tutela navi gratiam es iunia deDeo mereri periculorum auersionem, o delicto ruria obliterat nem,&carnem ieiuniis exhaustam facilius per angustam salutis ianuintroire. Quodq; David dixit Spiritum contribulatum esse facrifici Deo. Hoc Tertullianus de cibi angust ijs intelligit. Haec omnia sum Ttulliani lontanis antis verba. Et quia inde quaedam in aliorum etiam trum scripta postea irrepserunt, si Pontisci noluerint ad inittere vliuxta fidei analogiam commode in te pretemur, possumus hinc ostenre, ex qua Schola emanarint, cuius linguam imitentur, cum Scriptita non loquatur.
Postremo .est&hoc obseruandum, quibus scripturae locis Montani ad stabiliendas suas de ieiuni js leges abusi sunt Nempe de arbore, cuvsus Adamo in paradiso interdictus fuit. Item,Christum suo ieiunio pstituisse legem ieiuni j s. Et quae praeterea supra Tertulliani verbis commorata sunt. Obseruandum stri hoc quod ex ei uni j s&superi titii abstinenti j certorum borum apud Ethnicosi Iudaeos, Moritani per ια, 'c λιαι occasionem arripuerunt suorum ieiuniorum. Et qtmodo Ecclesia illud in uerterit, scilicet xerophagias nouum esse affecto mei nomen proximum ethnicae superstitioni. Item, quando Ponti rinos, qui superstitiosas ipsorum lege si opiniones de ieiunio non prolmus, criminantur tanquam patronos crapula ta ebrietatis, sciam ii C.
dem phisticam Montanistas contra Ecclesiam usurpasse, Mνης isti a specie leges suas palliasse. Respondemus autem yllud, quod Auistinus Vrbico respondit Aliud est corda grauare crapula&ebrietate
liud est modestia&temperantia custodita relaxare ieiunium , hoc crapulari ieiunium non sunt immediate contraria, ut cum, qui non ienat, necesse it inebriari. Prandia igitur, inquit Augustinus temper: tiam a voracitate: ebrio 1itate ventricolarum discernant ic. Haec de Montanistarum ieiuni j ex Tertulliano, qui circa annum rmini aro. ontani partes defendendas sibi simpsit, accuratius reten
ubiq; ipsius verbis,explicare volui. Hscenim Obleruatio ostendit,qua&vnde sumptae sint traditiones de ieiuniis, quas ex apocryphis scripsupra recensuimus. Multa etiam sequentium patrum dicta ex verat de Montanismo historia, recte diiudicari poterunt praecipue vero allinitas similitudo Pontificii ieiunii cum Montanismo ado calum quas ex hac historia deprehenditur: perspicitur.
268쪽
DE IEIVNII OR lG. ET REIECTIONE.
aliquor annos tibertas Euangelica in ieiuniuda a retenrafuerit, ex Origendi Et de usu sanguinu.
Ita ergo certamine illo Ecclesie contra Montani ita superstitos leges de ieiuniis paulisper repressiae. libertas Euangeli j aliquandiu retenta aede fensa fuit. sicut ostendit locus Origenis, Hoinitiato. in Leuiticum, biostendit, quomodo vere humilietur anima, quodq; verum ieinium non conii statii prohibitione ciborum, quae sit libertas in obseruatione ieiuniorum. Verba Origenis haec sunt: Tu si vis ieiunare secundum Chri-itum &humiliare animam tuam.omne tibi tempus est aptum totius an-D4.imo totius vitae tuae dies habeto ad humiliandam animam tuam, si tamen didicisti a Domino, quia mitis est&humilis corde,vis tibi ostendam quale te oporteat ieiunare ieiuniu:n Ieiuna a malis artibus Mabitin ea malis sermonibus, contine te a malis cogitationibus tale iei uitium Deo placet: abstinere veto cibis, quos Duos creauit ad percipi Edum cum gratiarum actione idelibus,, hoc facere cum illis qui Dominum crucifi-ACrunt, acceptum esse non potest Deo Indignati sunt aliquando Pharisei Domino, cur discipuli eliis non ieiunarent, quibus ille respondit: Non possunt fili sponsi ei uitare quamdiu cum illis est potatus. Illi ergo icturient, qui perdididerunt sponsum. Nos habentes sposum nobiscum,tea nare non pomum iis . cque hoc tamen ideo dicimus, ut abstinentiae Claristianae fraena laxemus. Habemus enim quadragesimae dies ieiuni j sconsecratos, habemus quartam Ieraa in septimanae dies, quibus solen- Orige et A
rieiunamus. Est certe libertasCana per Omne te Inpus iciunan, non obseruantia su perititione, sedAirtute ccntinentiae,&c Scripsit autem Origenes circa annum Domini 2 o. Et tunc Iule super-ltiosis legibusi opinionibus Ecclesiam erua me libertate Euagelicam ieiuni js .ex loco illo etenis malii festum sillegibus. libere&sponte vel sepius vel strictius ieiuna cipiebant opinionem maioris perfectionis sicui Clius antecessor Origenis .stroma tuna de Ignostici sui, a sectione disputans,iliquit Nouit ipse ei mei libertate illi
florum dierum, qui vocantur Mercuri & Veneris, ic. Porro alle ratur alia lenteruia ex Origene lib. . in Iob. Quando ieinias carnes, nequc vinum neq; su inamus .abstitiamus nos, ut non erfluas escas. Sed illud scriptu non esse νη mo Origenis,Erasmus mul- Sargumentis Oiscrimen ita in o
t .Et ipse Origenes in cap. I s. postolus cum scitet non ciborum naturam esse in ausa,vi laedatur utens,aut iuuetur abstinens, sed opiniones, cpiaeq; in hisbbest ratio, dixit Esea non commedat nos Deo,neque enim si comedemus, abundabimus, neo; si non comederimus. aliquid deerit nobis. Et concludit contempta superstitione, in rebus itidiscrentibus, non acie dum esse discrimen in v i cibariorum. Illud Cro obse itiandum eis, quod Origenes Hom. 6 in Num scribit: Etiam nos qui ex genti uis vocati sumus, necessario iii bemur abstinere, sicut ab ism quae idolis immollitur. ita a sanguine &c licet enim decretum Apostolorum, Acto is . factum fuerat, ut esset temporarium, propter infirmitatem eorum qui ex Iudaismo comi ersi erant, tamen etiam ccsate ea causa, obseruatio illius decreti tanquam necessaria diu in Ecclema an Iit. Ita Di Dus martir apu Domini 6 a.dicit Nobis ne muto i fas est. Et Tertullianus in Apolori Vis s
269쪽
a caeteris irridenturynodo circa annuita
stinus quidem contra Faustum lib. 32. c. M .dicit: ab animalium sanguine abstinerent Christiani, vescerentur , ut cum Israelitis etiam gentes, protillum duos in se condetem aliquid communitere Iesa gentium talis ei Tecta eat, vi in ca nullus carquis iam hoc Christianus obseruat, ut turdos vel attingat, nil quarum sanguis effusus e ta Aut lepia ceruice percussus. nullo cruent vulnere oci:
adhuc tangeret ita forinidaea tamen in sexta uniuersi Canone qui cst 67.repetit eos qui cui ulcunque animalis languinem arre albcoria edunt Et qui haec fecerit clericus deponatur laitur. Item in libris p oenitenriar ijsiccxilia iis pccni .c qui vel sanguinem vel fit ioca inae ante erunt. Qui circa ann in Domini octingente lim tim obieruatio ter de iij sie. Quaedam vero hilto ita habent circa anni meranis ad dem conuersis iniunctum fuisse ne vel guinem comederent. Imo Armeni adhuc hodie obietinent. Adeo tenax trit humana super: titio veteritu. iam quando nulla amplius talis caula subest, propter recei'ta fuerunt quo Propter ruulias alias con
Cum per Σcclesie certa me contra Montani sciet ijs rei tuta citabilita esset, ecepta fuit priisetc prodigiosis haereticorum disputa Domini aso. Manichaei inter caeteros nrunt Ab Omnibus animantium carnibus ab sanendsaltem sumenda, nec alimonia lactis tendam . qui mala: bc immundae sint ut quae dia oolus operetur inali, vel quae coinmixtione gentis tenebrarum siniquit Augustinus contra Fausti m lib. 6. c. s. 5 lib. 3 o. cciiis carnibus fugerit diuina substantia, reserente bus Vinum etiam non bibum, dicentes sedeme. qui nebrarum, Augustinus ibidem. Vtque ostenderent clesia catholica, quo lasa ticulum incarnationis C Diunium in ire indixerunt tuis ieiunii ipsa die Dominica, tinx Dominica non in vera carne sed inspectro natum, lire: urrexisisceasio Ira chari ad eam opinionem de delapsi, quod viderunt, 'gelica quosdam sanec aliquandomon autem tam nil et a carnibus& vino ab itinere. Vt igitur fortiori ra. nentiam illani urgerent. dixerunt caina inundata at opiniopers xero electis suis ue ut perfectiores suos non tri ani tomi nium,ouorum Iacticiniorum de vini interdicet, M. I
tanquam imperiectioribus secundum veniarn illaei sicut scribit Auguli inus contra Fatutum lib. 3 o. c. arthi, en 'volcea Monachis. Praeci ne Carthusiens bustanc
270쪽
opponit Manicheis, non sum carni uin sed luxum in culpa eme, videntur Manichaei fundamentum sit opinionis inde extruxi me si caro vinum causa sunt vitiosarum cupiditatum in vescentibus sicut non pauci scripserunt consequens ergo erit, illa per Hellesim in unda, dc commixtione gentis tenebrarum inquinata. Postea sub annum Domini 3so. Pris illiano quodam in Hispaniis&Gallijsea de haeresis renovata fuit carnes scilicet eue immulidas, bc execrandas atq; ideo ab esu earum abstinendum. Illud vero Manichaeorum delirium multi tultis volumi tribus resutarunt. Et in publicis etiam synodis opinio illa damnata fuit. In Ancyra naenim synodo circa annui Domini; o S. Can. I . Manichaeis Opso latus est ut qui in cicio a carnibus ab itinere volunt habeant hanc pote itatem, sed ita ne illas tanquam immundas contemnant. led corraingant. EO vero qui carnes pollutas diabominandas existimarent, ita ut nec Olera cum carinibus cocia uitare ve- in deponendos esse. Idem Canon poli ea contra Priscillianillas epcti 'Oletano primo Canon. 2 i. in Braccarensi. Canon r. Et 'ea in de te natio: em Maicicheorum ieiunium diciDCminicae ominabile iudicauit. Et post exortam Manicheorum haresin illud sine
bio scriptum est quod gnati Epiliolae ad Philippenses postea a sutum
est. Eu in scilicet esse rei.ιαίνον qui dominica dicieiunat,ea scillae topinione, sicut Manichaei. Porro circa annum Domini ro Eustathius Sebastiae in Armenia Episcopus a carnium esu ab itinendum docuit ii quod cum Manichaeis eas immundas: abona inadas iudicaret sed alia opinione desipecie . tuae qualis suetit ex historiis ottendendum cit. Socrates lib. 2. cap. 33. dicit.Euita-thium multa praeter ritus Eccletiae te litasse. Et inter caetera recente hoc. βρω ἰτων πνου - ιγι a cibis abstinendum docuit, ταύω 'Ner , Drauis praescripta seu constituta quidem ieiunia aversanda, Dominicis vero diebus ieiunandum docuit Sozonienti vero lib. 3. cap. . clarius explicat, qua Opinione specie fuitat hius hoc secerit. Armenis,inquit,aubor fuit monasticae disciplina: γο- bauileiae seu accuratae vitae, Eσματων et , ' ζηαπεχασα ,κ rλιτείας Ἀζιούς.&.e titis et pus autorem,tuit: introduxit accuratain, exactam exquisitam seu coli sum-iplinam, quibus cibis si tendum . . quibus abstinendum. Dicit auteni S OZOmenus, Eustathium prae nimis exquisita dis ei plina ad ablui das Obseruationes delapsum. Et addit, quosdam ex lectatoribus i-sius accusari quod Dominicis diebus ieiunarint. Adiicit hoc. Euila hium in Synodo Gangrenti e declarasse, bc αε ραοhi cari κα τη πιτα εο ιι ιηπωc quod non contuinaciae aut arrogantiae, sed religio uexercitationis erga Deum gratia, illa nitituisset&introduxisset. Haec exsozomen ipsius cibis quae plana sunt,describere volui, nam interpres An eius sententia in illam non fideliter reddidit. Et in actis Concilii Gangiensis dicitur.Luilathium docuisse.carnaum cibos illicitos esse: Sed Soaomenus clarius opinionem illius exponit. Prisci ia
an sideretur auten ordo historiae de iuniis: Cum enim Manichaeo- dogma de prohibitione ciborum, propter cyalsam blaspitem iam , iam esset omnibus, statim superstitio cogitauit, ii hac non succellit,ggrediendum est via. uitati ius igitur prirnum Monachis suis prae- ut ex qui lita indisciplina,quit, cibis uti postent, di a quibus ab itinere