장음표시 사용
191쪽
18, C. PLINII NAT. HIS T. in remediis publicis suere , et in sacris V legationibusque 'μverbenae Certe utroque nomine ' idem significatur, hoc
est, gramen ex arce cum 'Τ sua terra eVialsum : ac semper
e legatis quum ad hostes clarigatumque mitterentur, ictest, res raptas clare repetitum, unus utique Verbetiarius
1 IV. iii.) Corona' quidem nulla fuit graminea nobilior, in majestate populi terrarum principis, praenilisque gloriae. Geminatae et aureae, Vallares, murales, ro
ga. Remedias inlineis Velomandis aris deo na, quos.PmPitiatos et placatos volebant, vel lustrandis ac Purgandia domibus. Cons. lib. XLV, GP. 9. D L.
33. Meris. Verrendae nimirum mensae Iovis. D L. x 4. Legation ιsque. Nam , ut ait Μareellus in Pandectis, Roman is rum legati, ne violarentur, herbam serehant, sicut Graecorum legati τα πορυκεῖα, nempe Caduceum : vel, ut alii legunt, α ἱκετερlec. D L. et S. Verbenin. Livio, Nevio, Servio. Tumebo verbenin non herbae privatum genus dicuntur, sed rami, virgae, frondo omnium sacrarum
arborum. ut lauri, olivae, myrti: quin etiam herbas ex puro loco decerptas, quibus sestis diebus arae coronantur. Virgil. Eel. VIII, 65 :. Verbenasque adole pingum, etc. . Verbenas quasi herbenas dictas volunt. illasque iacile aecendi, et flammam concipere Oh pinguitudinem. Gimi I D. i fi . Grte utroque m ina. Sagmini
ac verbenae. De verbena seu ver
henaea privatim Plinius, XXV, 59:. Haec est, ait, quam legat s serre ad hostes indicavimus. . Hunc nempe respiciebat locum. Hario. - Graecis it pota τά-i, vel περ στε - ρεω : Nostris vulgo, verivine. Est Verbena o seintilis s. Di n. angi I'. geo. Per . Verben. Ηahitat in ruderatis. ED. 7. Gramen eae arce. Unde urceri dicebatur, auCtore Festo, id est, ex arce velli. HLRD. 8. se er et D ti. Sio prius legebatur . VOAsiatius I . ac semper e legatis. a omnino recte tvult enim ex sequenti hos cum his conjungi : . e legatis unu . . Praecepit Pintianti . Gii N. -- sem ere legatis, etc. Feriales, cum eorum
Principe Patre patrato, a faciendo et Patrando dictos, quasi belli set
pacis auctores, signiscat. Fueruntii oratores quatuor, qui sancto legatorum ossicio, ad eos qui rapinis, .el injuriis hostili mente bellum
mmoverant, ac pacem violaverant, aut socios laeserant, res re
petitum mittebantur e ac nisi redditae fuissent, jacta vibrataque ita eorum fines hasta, bellum pium indieebant. NON. IV. r. Gι Ona. Vide quae diximus XVI, 3. Festus etymon Gradivi Martis quosdam lintere ait: u quia gramine sit ortus : quod
interpretantur, quia torona grata iis
192쪽
stratae, Civicae, triumphales, post hancia suere , Suiitque
cunctae in apno intervallo, magnaque disserentia. 'peteras omnes singuli, et duces ipsi, imperatoresque militibus imit aliquando collegiis' declero : siv.) decrevit in triumphis senatiis, cura belli solutus, et populus otiosus : graminea nunquam' nisi in desperatione suprema contigit, nulli itisi
ab universo exercitu servato decreta. Caetoras imperatores adedere, hanc solam miles imperatori. Eadem vocatur Ob
sidionalis . liberalis obsidione abominandoque exitio totis castrisia Quod si civicae honos uno aliquo ne vel humillimo
Cive servato, praeclarus sacerque habetur, qui l tandem existimari debet, unius virtute servatus universus exer
citus λ habatur haec viridi o gramine. decerpto inde tibi
Obsessos servasset aliquis : namque summum' apud antiquos Signum victoriae erat, herbam porrigere victos, hoc est, terra et altrice ipsa humo, et humatione etiam ce-
4. Namqtie summiam si tim vietomae erat Festus: α Herbam do.
quum ait Plautus, significat, victum me fateor, quod est antiquae et pastoralis vitae indicium : uam qui
tu Prato, cursu aut viribus conis tendehant . quum superati erant, ex eo solo, in quo certamen erat, decerptam herbam adversario tradebant. . Serv. in AEn. VIII, ad eum versum : . Et vitta comptos voluit praetendere ramos ar . hinc
est illud proverbium, herbiam do, id est, cedo victoriam' Quod Varro in antiquitatis libris povit : Quum in agonibus herbam se modum palmae dat aliquis ei, cum quo
contendere nou cupit, et latetur esse meliorem . . Hanu. ii ea in re militari maximae est honorationis. . II RD.
a. C exiis. Firmat hoc Claudius Saturninus, qui librum de Coronis edidit, quem Tertullianus laudat lib. de Corona Milit. c. x :. Ipsae denique fores, inquit, ipsaelio tiae et arae. ipsi ministri et s
Cerdotes eorum coronantur. Habes omnium collegiorum sacerdotalium mirouas apud Claudium. . H nD. 3. Graminea nunquam nisi mdes eratione, etc. Festus : . Obsidionalis corona quae datur in P ratori ei, qui obsidione liberavit ab hosti Lus obsessos. Ea sit ex Minine viridi sere ex eo loco decerpto, in
quo erant inclusi. . . Inter obsidi nullain et civicam hoc interest. quod altera singularis signum salutis est, altera diversorum civium servato rum ' . Gramineae eomnae ei ligiem
193쪽
dere: quem mctem etiam nunc e durare apud Germa
i y. v.) Donatus' est ea L. Siccius Dentatus semel, quum civicas quatuordecim meruisset, depugnassetque CXX
praeliis semper victor. Τnnto rarius est servatorem Uma servatis donμrit Quidam imperatores et saepius donati sunt , veluti P. Decius 'Mus, tribunus militum , ab exercitia; altera ab his, qui in praesidio obsessi fuerunt, qu inta esset rius honoris auctoritas, consessus. religione e Siquidem donatus bovem album Marti immolavit, et centum fulvos, qui ei virtutis causa dati suerant simul ab obsessis. Hic Decius postea se consul, Imperioso' collega, pro Vi-α cIoria Ovovit . Data est et a senatu populoque romano,
S. Quem morem etiam nunc durare.
Et in Vaseonia hodieque. In Foris mulis veteribus, ea quae est ordino XIX , tradisoria da trais . hujusce moris vestigium servat P. 23 4, his verbis: . Vel herbam, vel t rinram visus suit tradidisse. a De his similibusque traditionis symbolis multa pererudite Ct . mcangius,
In Gloss. verbo Moestuum. HARD. V. I. Donatus est ea. et C. Prae
ter hos, quδs memorat auctor, data est et Q. Cincinnato a Minutio et toto exercitu; M. Valerio consuli, bello gesto contra Samnites; et Iulio Caesari tu expugnatione Mi
tylenarum. Rostratam primus a C
pit Marcus Varro bello piratico . donante Pompeio, deinde Agrippa bello Sicillo Augusto. Primus
Aul. Postum. Dictator ad laeum Regillum, castris hostium expugna tis auream dedit. Alex. ah Alex. XXII, ras. DAL. - Donatus. Videqqae diximus VII, 29. HARD. a. P. Deeius. Transeripsit hune loeum Matus verbo obsidionalis. Idem tradit etiam Livius. VII . pag. I 33 : . Legiones gramineam
coronam obsidionalem . . . Decio imponunt, altera Corona ejusdeiu
honoris index, a praesidio suo mi- posita est. His decoratus insignibus, bovem eximium Marti immolavit rcentum hoves militibus dono dedit. qui secum in expeditione suerant. . P. Decius ita ter is suit, de quo jam antea dictum est, XVI, 5. Ilitelligitur porro. ad Veserim pugna Samnitico bello. H D. 3. Imperioso. T. Manlio Torquato, L. Manlii Imperiosi dictatoris filio : eo qui silium, quod
injussu suo pugnarat, securi P Cussit. Consulatum ambo gessere
an . U. 4x4. De Imperiosi cogno. mine, quod a plebe primum inditum est, mox ab Ipso Manlio ad saevitiae ostetitationem adscitum,
vide Livium, IV, p. 76, et VII,
4. Pro mictoria demiat. Livius, VIII, p. 239 et I 4o, et Valericis Max. I, 7, n. 3. HARD
194쪽
Quae t pii adhuc solas, sest: ei quoa peculiare sola sita ItaVI. sese Praeter hos hi git ejus cors gi
195쪽
textatuim immolasse aliathirin lacudii posito: Scripsit et
196쪽
quaecumque suerant in periculi sede, quamvis ignobiles ignotaeque, honorem nobilem saciebant: quod latere apud nos minus quidem miror, cernens negligi ea quoque, qxiae ad valetudinem conservandam, cruciatusque corpbris prinpulsandos , et mortem arcendam pertinent. Sed quis non mores jure castiget λ Addidere vivendi pretia delicite' luxus. lue. Nunquam suit cupido vitae maior, nec minor cura. Aliorum hanc operae esse credimus : ne mandato' quidem snostro alios id agero, medicis lue provisum esse pro nobis. Ipsi fruimur voluptatibus, et squo nillil equidem l robrosius duces vivimus aliena fiducia. Ιinino vero plerisque ultro etiam irrisui sumus ista commentantes, atque Divoli operis arguimur : magi io'. quanquam immensi laboris, solatio, sperni cum rerum natura : quam certe non defuisse nobis docebimus, et invisis quoque herbis inseruis remedia :quippe quum medicinas dederit etiam aculeatis. Haec enim proxime restant ex his, quas priori libro ' nominavimus, in quibus ipsis providentiam naturae satis mirari amplo
hemus. MSS. et priores : Pretia. Mulio melius. . Addidere pretia vivendi . . id est, auxere, Plura reddidere, secere, ut majus oPeraeesset vivere : quippe quum per eas mollius commodiusque agi vulgo putetur. Inde illa, quam statim notat. cupido vitae. Pristia Hirendi blandimenta vitae. Plinius junior lib. I, epist. I a : . Sed tam longa, tam iniqua valetudine conflictabatur, ut haec tanta pretia vivendi
mortis rationibus vincerentur. . GRON. - Addidere. Vitam secere rariorem deliciae, quum valetudo Prius Parvo constaret, Obviis uni cuique morbo medicamentis, vel ex hortorum proventu. Il ABD.
a. Ne mandato. Majores, jiiquit. nostri regebant ip i valetudinea
s Us, et suae operae curam eam esse
ducebant, voluptatibus Parcentes :nune in libidines nos ingurgitamus, quid de corporibu nostri fiat securi, omni ea providentia medicis delegata. Ita recte Gronovius : cui MSS. Beta. et Coiberi. ac Citim.
3. Magno. Quis enim idem pati, quod natura rerum, gravate ferat '
et Al. ante Hard. ma a... latia. ED. 4. Quas priori tigro. Proxime suis periori. IILRD. 5. Satis admirari a decinire noravit sic prius) Vossian. satia mirari; ut c. Ia : . Ut non sit mirari satis ingeni uin ejus. . Gno .
197쪽
3 ctique non est. Dederat, quas diximus', molles cibisque gratas. Unxerat remedia in floribus, visuque ipso animos invitaverat, etiam deliciis auxilia permiscens. Excogitavit' aliquas aspectu hispidas, tactu truces, ut tantum nori vocem ipsius fingentis illas, rationemque reddentis exau- , dire videamur, ne se depascat avida quadrupes, ne procaces manus rapiant, ne neglecta veStigia obterant, Doinsidens ales infringat : his muniendo aculeis, telisques armando, remediis' ut tuta ac salva sint. Ita hoc quoque, quod in iis odimus, hominum causa excogitatum eSt., VIII. vis.) Clara in primis aculeatarum Erynge' est, sive eryngion, contra serpentes ' et venenata omnia ria Scens. Adversus ictus morsusque' radix ejus bibitur drachmae pondere in vino: aut si plerumque tales injurias comitatur et 'ris, ex aqua. Illinitur plagis, peculiariter em x contra chersydros ac ranas. Omnibus vero contra toxica et aconita efficaciorem Heraclides medicus, in jure anseris decoctam, arbitratur. Apollodorus adversus toxica cuni rana decoquit, caeteri in aqua. Ipsa dura, fruticosa. spinosis. liis, caule geniculato, cubitali, et majore aliquanto , alia albicans, aliq nigra, radice odorata, et sativa quidem est. Sed et sponte nascitur in asperis et saxosis :et in Jittoribus maris, durior, nigriorque, solio apti.
6. Quas disimus. Lib. XX. Η aD. qnod caerulea capita gignit, statim
7. Mev. Gr. S. Al. Duia c. ED. mori deprehens6m est; eodem, 8. Remediis. Ut ad remedia ser- vel prope tantum admoto, tanqua navarentur. II n D. moribundas jactari, contremiscere, VIII. r. Ciam in primis aculeain supinas everti. DALEC. - Contria.
tamm erynga est. Sic Oribasii inter- Nicandr. ia Ther. p. 47 6o, a IPres, XI, P. 197. Post Dioscor. id χρυrros Pariter commendat. Ulii III, 24 1-τω. Schol. p. 3o et , βοταvnete. Diximus de eo superiore Et p. 39 :
198쪽
IX. viii.) Ex his candidam nostri' centum Capita vo- icant. Omnes ejusdem essectus, caule et radice in cibos Graecorum receptis utroque modo, Sive coquere libeat, sive cruda vesci. Portentosum est, quod de ea traditur: radicem ejus alterutrius sexus similitudinem reserre, raram
inventu : sed si viris contigerit mas, amabiles fieri. Ob hoc et Phaonem ' Lesbium dilectum a Sappho. Multae ' circa
hoc non Magorum solum vanitates, sed etiam Pythagoricorum. Sed in medico' usu praeter supra dicta auxiliatur innationibus, torminibus cordis vitiis, stomacho, jocineri, praecordiis in aqua mulsa, lieni in posca. Item ex mulsa , renibus, stranguriae, opisthotonicis spasmis lumbis, hydropicis, comitialibus', mulierum mensibus, sive subsi-
Diosc. l. c. Quod vero in litioribus
maris nasci dicitur, eryngium marinum est, a Clusio depictum, P. 159. et a Dodonaeo, P. 7 8. HARI . - risio aμι. Verius solio scolymi: sorte Plinius legit salvis pro σκολυμου ut jam observavit Dale. eam pius. Est Eryngium maritimum, C. Bauh. BR'. IX. r. Ex hu eandidum nostricentiam evita voeant. Appellationis causa videtur esse, quod in illius vertice coacta in glo m capitella. murteato spiculorum vallo, stellae modo radiantur: quorum colos inpubertate viridis, adultae caeruleus, flaceraeenti candidus conspieitur. Radix ei pollicaris est, intus alba, soris nigra, sed odorata , quam hodie Gallia saccharo vel
melle condit, eryngiatum vocans,
Indice Pliniano, . De centum G.
Ium. . Cons. quae dicta sunt cap. 56 super. lib. ED. a. Et Phaonem. Palaephatus de inered. Hist. P. 66 et meος ὁ Φου, ἐφ' ἁ τλ ἔρωτα αὐτῆc ἡ πολλάκις ἀσμα ἐποιησε. . Hie ille
Phaon est . in cujus amorem saepe Sappho Carmen cecinit. . Prius Lesbium eum esse monuerat Sappho Lesbia, seu Mitylenaea, meretrix
fuit, de qua .raian. Var. Ηist. XII, x9. Eresiam iacit Athenaeus, XIII, p. 596. HARP. 3. Multae. Si otium ut vanitates
eas plane nosse, libellum consule.
qui salso minantiam KDiani inseriis bitur, p. 37. HARD. 4. Sed in medio usu, me. Tradithaee pariter Diosc. II, 24. Η no. 5. Toministis. De suo eryngio silvestri haec pariter Di
7. Comitiaturus. Idem Dioscor.
199쪽
dant, sive abundent', vulvaruntque omnibus vitiis. Extrahit infixa corpori cum inelle. Strumas, Parotidas, panos, T cedentes ab ossibus carnes, sanat cum axungia salsa, et cerato: item fracturas. Crapulam praesui apta arcet, alvum
sistit. Aliqui e nostris sub solstitio colligi eam jussere. Ex aqua caelesti imponi omnibus cervicis vitiis. Oculorum quoque albugines sanare adalligatam tradiderunt. i X. ix. Sunt qui et acanon' eryngio adscribant, spinosam brevenique ac latam herbam, spinisque latioribus. Hanc impositam , Sanguinem mire sistere., XI. Alii eryngen salso eamdem putaverunt esse et gly-cyrrhiZam', quare subjungi eam protinus resert. Et ipsa sine dubio inter aculeatas est, soliis echinatis . pinguibus, tactuque gummosis, fruticosa, hi num cubitorum altitu
dine, flore hyacinthi, fructu pilularum platani magnitu-
8. Soe sialsidant, aloe abundent. Sie vires oppositas ciendi menstrua, sanguiItemque sistendi , Dioscor. quibusdam herbis attribuit, ut adianto, IV. 336. HARD .X. r. Sunt qui et a non. Aeaia non advectam e Creta describit
Anguinara, P. VIII, p. 389, sed
isqval. gen. I 8Oo Pers. Cynamee . Iura. , auctore Sprengelio. ED. XI. r. GlFeyrrhiram. Vel a r dicis gustu, qui subdulcis et odoratus est, vel quod echinatus spinosusqire gluc Hiizae Ductus sit
insto erungit. DALEC. a. Foliis Midnatu. Hanc ipsam esse
glycyrrhiram, quae a Dioscoride describitur, III. 37. omnia eo se reuit liquido ei ustabit. Unde suinspicatur Saracenus iv Notis ad Dioseoridem aliique post eum , Ut Dalmam pius primum, ac deindo Salmasius, in Praes. p. 9o, legisse Plinium raptim cursimque apti ascriptorem graecum, unde haec hausit, ' quum folia echinata dicit, quae lentisci similia dixisse oportuit. Sic enim
I A D. - Glyeyrrhira glabra Lirin. Liquiritia o itinatis Μconch. Habitat in Europa meridionali. Gen. I 727 Pers. Laguminos non G. echinata , ut ex prava Plinii interpretatione, ad id tempus iri tolleetum est : et haec tamen in Italia quoque Provenit. Cf. Spreng. I, P. 84. Eu.
200쪽
illius. Pr tantissiti. is Cilicia, secunda Gntos radice ciuici, et Maec tantuin tu usu. Capitur ea Vei filii iii oeci sit, longa ceu illum : es loris buxei' ii lior, qualia ni gra, pi, seu lenia, qti iii quae fragilis. Usus in subditis Bbeo.
ctae ad tertias, Ciacro ad mellis crassitudinem, aliquando et tu sinu quo genere et vulneribus imponitur, et salicium vitiis omnisiis. Item' voci' utilissimo succO: sizut spissatus , est, linguae subdito : item uioraci jocinori. Hac ' diximus
si tua inemque sedant. Ob ut quidam ad ipson appa liveroe in , et hydropicis' dedere , he sitirent. Ideo et conina an ducata stomatice' est, et ii ulceribus Oris inspersa saepe, et
Gma , ceu visi, coloris buxeι. Meliori uo Hyra sic lih. ante Hard. editi). De radice glucyrrhietae loquitur. MS4. vitiam. Sed quomodo coloris buxei dicitur in genere. et tamen melior nigra Dici, corides Lege: . Longa ceu vitium. Coibys buxei melior quam nigra, sitaeque lenta, quam quae fragilis. .
Noti. IISS. et Malecampio, Plinius videtur,ubdita hic substantive dixisse. Pro liis quae linguae sui,duntur, et linctu diluuntur,. liquescunt, et in fauces arteriasque immittuntur, qualia Graeci ecligmata, Latini linctus api ellant. Nos longe secus verbum istud accipimus. Subdita iti. te reta inur medicamenta ea quae moni lana exeepta semiuis subjiciuntur, ut Celsus ait; V, a I, hoc est. naturalibus seminarum apponuntur : πεσσους Graeci et προσθετα nuncupant. Nam quod ad fauces attinet. quibus linguae sub lita gly-cyrrhira Prodest, id mox Plinius
quoque Prodet tu id hic indicare
iterum superfluum ideirco fuerit. H. 5. Decoctae. Gr. et Al . decocta. Eo. 6. It- voeti Diosc. III, 7
arteriae scabritias emcax verum oportet, ut linguae subditus eli
. Item thoraci, etc. Diosc. l. e. post Theophr. Hist. IX, I 3. Η.8. me diximus. Lib. XI. Ir9. Marcell. Em P. c. xvir, P. 6 2. Glycyrrhi Eae surculum Parvum sub lingua habeto, et salivam quae creverit transglutito, quo iacto neque sities, neque os tibi inar ficet. . it. c. ao, P. I 48; Columella
similiter, I, 35 : . Et quia famem sitimque sedat glycyri hieta, ob hoc
vocata est. iste etiam Diosc. I . cit. Hxn D.
9. Stomatice. Subintellige αμtc hoc rit, compositio ad vitia
oris accommodata. Sic Diosc. l. c. Στομαtino, διαμασσοεMvov, Coti . manducatum prodest oris assectibus. H. - Ius Vrsa. Sunt qui sic in-