Glossae sacrae Hesychii Graece

101쪽

κρισις.

δασυπους λαγωος. τυρουJ Sic οἱ os vertunt a'n Iob a a, Iq. γῆ,ον ὐρανοῦ, quod Olympiodor explieat κυκλον Es. O aa Sir a I. 6αοκχίαeJ Respicere videtur ad a Macc. 4, 22. δαμασκος fh hebr. p. et nη vid. Hieron ad Ezech. α7, 8. Eodem modo Philo Qu. rer diu haer. p. 48o. Origenes apud Hieron aliud tymon secutus explicat ματος φίλημια am et pen osculatus est it Cyrill et alii ad Genescio, a in Caten. Octat. p. 2OI. Utrumque conis iunxit Hieron libr. Nom hebr. Damascus, sanguinis potus, sive sanguinis osculum, vel sanguis sacci. δανειζει ' Respicit usum verbi apud του os, qui eri, vera tunt Mueἱ ν. s. 36 a6. ἐλεῶ κέ οινώω Ε κιχρῆν Ps. II , S. οικτίρμων Η κιχρων, in quibus locis de benescentia erga pauperes sermo est. δανι λJ tymologica illa est vocis explieatio ex , et in Unde et Iosephus Antiq. Libr. I, 8 explicat λοκριτον a Deo iudicatum. ἀν explicat κρίσιν Cyrillus Alex. Glaph ad Genes O 6. E OeJ P a Reg. 8 9. 1κο-ουeJ cs Levit. II, 6. Deut IA, II.

102쪽

δεηβων hebr. nam quod varie vertitur a το 4 ut δει βων, ωων, ηβων etc. in his lociS: Numer. 32, 3. 34. Ios. I 3, T. Num a1, 3O. ΕΩ is, a. M vero Chald est idem quod fuere vid. Hieron ad Escis et Procop. adas pag. 27. Deinde Basil. . ad eundem locum Est p. Ἀλ. δεηβων DΘαί ναος μυον κοδόμητα - ερα - νέυετα δε ρυσις αυτων. Sine dubio hinc sua hausit glossa. tor Philoni Lib. III. Leg. Allegor. p. 33. δέβων est idem quod δικασμος . et Hieronymus d Nom hebr. Diahon suffciens ad intellectum et Pa.

δει ατα DForte respicit ad Sapient. 7 M ubi ἐειματικην ταραχάς. δειεμ Apoc. r. I. μωαί--J Plane ita Luca in Actis IT, a quomodo et explicavit Lex Reg. M S. Paulum illo loco laudans.

ο μειJ Corrupta glossa esse videtur, et obscura vestigia sunt, quae indagarunt interpretes ad h. l. ex ebrilingua Sopingius coniicit δε aei. ος, quia Es 38, Io, hebr. ita vertunt OLO. Est etiam vox hebr. tri quae κο ρος vertitur a rom ut Ps. 8a D. Umie orte per incuriam legit se sine punctis et deinde fecit glosiam: δεμῶ ονδος Sed omnia incerta sunt.

103쪽

ἐχρῶντο. ἰσως δε in δερματίνοις χρησαιντο

ad h. LδηλωuJ Verisimile est glossam pertinere ad LXX in

terpr. qui illo verbo reddunt hebr. α' in Num. 27, t. κρίσω των δηλων, et dra: Deut 33 8. item n Q Hos 3, 4. ad quem locum resilexiste Hesychium Κusterus putat. vid ibi Theodoret. Etiam explicationes ex illis interpretibus expressae sunt qui ἐνυπνια et δηλα coniungunt Sam 28 6. Sic et ρασει et ἐνυπνια Dan. l. T. Et ad locum umerorum Scholion habet: το των δηλων, οἱ ἐρμηνευτα φωτισμου e, ἐκδεδωκασι caten Niceph. in Oct. T. I. p. 366 Levit. 8 8 'vi Aq. et Theod. vertunt φωτισμου e, pro quo οἰή δηλωσιν vid Monteialc ad Flex Orig. h. l. διαβηματα LVox των ο hebr. mus gressus Psas I g. Ps. IT, s. sed sensu tropico in his locis ponuntur pro vita et actionibus hominum, quo et sensu πορῶα dicuntur et περιπατηματοι hebr. D et περιπατῶν saepius. Itaque recte ebch. in Cat. Patr. ad s. IT, s. τα λαβ ματα expl. τας πραεeici. s. Iob. 3I, 4.

104쪽

Hic vocis usus est apud LXX, ad quos respicit glossator cf. Psalm 9, 23 ΕZech. II, 3. Os 4 9. ubi Theodoret explicat λογισμὰς το που ut et in Cap. S, 4. s.', a ubi Aquila et Symm. ἐπιτηψευματα, de qua Oce supra. Ini Proverb. I, 3I. hebr. num οἰώ ασέβειαν. Aq. βουλευματα Symm et Theod. διαρήλια. Vocem αμοιβολία variis modis torquent viri docti. Duo sunt modi, quibus intelligi vox posse mihi quidem videatur. sive glossator voluit indicare, verbum δὶαβήλια accipi in utramque partem de cogitationibus et consiliis bonis vel malis quae ratio etiam valet in eius usu apud LXX. Hinc et Heracleot in Comment ad Psalm S, II. διαβύλια, ait, τα προς το κακουργειν ἐνθυμ ματα, quo sensa vox est v. c. Hoc , a. ta vero legerim vel αμφιβολως, vel ἀμφιβολα ἐνθυμεματα. Sive glossator in mente ha- mit vocem λαβουλία ab διαβκλος, ancipitis conssit. Talia enim confundi ob sonum similem vel errore, vel consuruto, saepius animadvertimus ut integra glossa haec esset: διαβ α, αμφιβολία λαβύλια, ἐνθυμε λαλοτ caeterum Suidas habet: λαβύλιον, Ἀαλογισμο , et post haec ipsa verba Davidis ex Psalm 9 asserti tmesych. instarepetit λαβήλια τὰς δ αλογισμοῦς. λακενῆς J Ita οἰώ hebr. np,' p 'si h levit. 26, I 6. Ps. 24, 3. quem locum et Reinesius notavit ad marginem. Ps. O T. -Iob. 9, T. pro quo Theod. δωρεα et incertus Interpri in Hex Orig. ἀνωτεια andem VO-cem οἰ vertunt et μωτην Ps. 34, T. διακλωνJ Sumtum existimat Abresch. in Misceli. Obsem V q. p. 88 ex Thren. 4. 4. νήπια ιτησα ἄρτον, λακλῶν ἀκλιν αυτοῖe. Quicquid sit, glossa est inepta. quae in explicatione verbum ponit, quod eundem sero tropum habet. In loco Thren διακλειώ μιν signis.

nemo est, qui panem praebeat, vel porrigat. Tale quid

si posuisset, glossa utilis suisset

105쪽

διακριβῶν ακριβως σαφηνίζειν.

vis enta, ut videtur Proverb. 6, is vel de iactura, vel taede. s. a Reg. 6 8 ubi manifeste id e contextu intelligitur Genes 38, 29. Aquila monet se, alius, sorte Symm. λωρεσιν. Sunt tamen duo loca, ad quae pertinere glossa possit. Deut a4 I. pro βιβλίον ἀπο -- Symni &ακοπῆς limit, quae notio nunc satis convenit. Nam divortium est difesto, vel separatio. Deinde Iudic. s,. r. hebr. -ui in edit. Rom. vertitur ω λεξόδοια, in Alex Aldin Compl. - τας ακοπας. ante cedenti membro sunt διουρεσcte ἐουσῆν, quas forte dictiobes synonymicas existimavit, qui glossam excerpsit. λακριβουν a Maec a 28 quem locum Bielius adscripsit. λαλ Pro δια scriri potius ιιοι Sopingi plaeuiti Bochare in Hieron P. I. Lib. III. p. 88O et gustero. Nam hebr. est , N. Deut 34, s etc. Et Montefalc in Praptim ad Hex Orig. p. 44. asser multa exempla literaemii mutatae. Nisi Heinsit ratio plus valeat, qui credit aliquem Grammaticum invenisse in libris Chaldaeorum rei in quo esset, nota genitivi. Unde ειῶ fecit. δ αλεκροοJ Posteriori senis in m. T. oecurrI Act. 10. , 6 Cap. a , 46 uti λαλια pro dialecto diversa ho nitur Matth. 26, 73. διανεμη Albertus adfert Act. 4, 7. Sed ex hae glossa tamen nemo intellexerit λανεαεία illo loco est divulgari, in vulgus manare.

106쪽

uuem et Bielius adscripsit, inprimis prior explicatio suadet quae praeclare convenit illi loco, in quo Deus quali mutata mente declarat se nolle in posterum unquam genus humanum perdere. Sed et posterior convenit. Nam in hebr. est 'di, quod οἰο vertunt ὁιανομεις, . e. cogis

avit apud sese, vel decrevit. εζλα - ΓΕ Εzech. 37, II. ubi est απολω

λεν ηἐλπὰ μῶν, απεφωνεκαμεν, quae sunt membra parallela; αφωνῶν vero est, explicante emiternuuoad locum Hesych prae lassitudine vocisque ima conten tione ad imias esse redactum tum etiam animam age rei effare. f. Ierem. 23, 4. et quae in comment. 1 neOdoreti ad h. l. notavit Schuletius. Suidas: απεφωνζεν, ἀντὶ του, σχατην - τελευτρα αν φωνην φηκε. Hincet utitur voce λα φωνῶν do Libr. de nom. ut p. 9S των δ αγωνι σαμένων εφώνησεν θεις, ατρωτος ' σωος ἐπανῆψε etc. f. Exod 3 , 49. De eodem verbo agit ossius de LXX Interpr. Cap. s. p. i. διαπονηθει. Sine dubio respicitur ad Act. 6, R Pπον id ἀρ,3 ο Παυλος Oecumen κινηθας - Qς

107쪽

αρταν Legendum esse απατα pro παρταν patetmprimis ex Suidae glossa: αρτησα . το ἐξαπατησα . Caeterum est vox των ό, quam non satis assecuti sunt, qui Numerorum 23, 9 verbum λυτη να verterunt, ut juisendatur immo vero, ut decipi post hebr. a , Lehloyne adeo se turque in hoc loco ita explicando, ut sensus pateat in Var. Sacr. Voll. II. p. 33 cf. Scharsen-berg. Ita Animadvers. ad h. l. Spec. s. p. is. Rectius aedit Coinpl. legit λαψευ doti et Philo do ita Mos. I id. I. ubi illum locum laudat, αψευοῆνα . Scholion quod Bosius exhibet ad h. l. αρτηθννα , τουτέον περ- τ' 'Hu, παροφηναν. f. caeteri interpretes ad locum Numer in Caten octat T. I. p. 33 - λασκεδασει DSaepe exstat vox ea gnificatione apud LXX. s. s. 8, O. 4. 7. et inprimis 44, 6. Nam in

prioribus est ταe κλας ασκεδασει, quod non potest Per λασκορπDei explicari. Nisi forte glossator verbum tantum usitatius ponere, non sensum exprimere voluit. Optime convenit loco Esi, II. τους αυτοῦ λα-

eum et istae Alberti p. 96 eodem modo. Oecumenius ex pl. χωρισμος. ακρiσιν sorte notat umeror. Ista αλ

108쪽

διατροχάδεe J Scite Albertus consert hebr. v xv revi fab. 3, i. quod quale canticum fuerit, ambigunt inter pretes certe convenit hebr. rum errare, et λατρα a quo graeca vox derivatur. In utroque loco sunt proces adversus inimicos persequentes, ut verti possit eammen fugae s. fugae aptum. Nisi sorte idem est, quod a Musicis dicitur iga, in Fuge, o modos vagosol

variantes.

Loeopoei Gai a 6 vid. Heinsit me iti ad h. l. et Suicerus inanes eccl. διαφορουντέ σε Ierem. 3O, 36--ἔσοντα ot Σφωρουντέ σε ei λαφόρημα, qui te rudibrio habent, erunt ipse rudibriunt. In ali, codd. est Ναφοβουντεe, et Ναφόβρομα. Proprie tamen hebr. p est di are, diripere. Sic et res vento dissipatae dicuntur ludibrium esse venti, quod adnotavit Κusterus ad h. l. S. R. Dathe vero veptit qui te conculcant, Es concusta un r.

109쪽

Ibi est: τοσουτα κρειττων γενόμενος των ἀγγέλων ο σω διαφορωτερον κεκληρονομηκεν νομα Deinde ut i ηλοτερον explicaret, sine dubio moverunt, quae in versu proxime antecedente de Christo dicuntur: ἐκάθισεν ἐνεεεια τῆς μεγαλωσυνης ἐν Μηλοχ. cf. Gloss. . . Alberti.

διαχειροτα DE sensu vox est in Actos, go. 6 ar. δι ψαλμα DOmnis haec glossa his ipsis verbis exscripta est ex Athanasii Commentar in Psalm 3. v. Collat. nova Patrum Graeo Tom. II p. 76. Nisi quod vox φυλὰοῦ non est in Athanasio, et in sine legitur ἐναλαγ . f. Theodoret Opp. T. V. p. 78. in Auctari a Gamerio edito caeterum glossa pertinet ad hebr. n, quod 1 Pseumis ubique et Habac. 3. οἰή vertunt λαψαλμοι, quo quid denotetur, variae sententiae sunt virorum doctorum. 1d. quae S. R. Dathius de illa voce ad Glassium p. sss docuit. Theodoretus in praefat. ad Psalmos, recensitis aliorum sententiis, explicat: 'ν του μέλους ἐναλοιγῆν, s. μεταβοώλ, u. Glossae MSt in Psalmos: οι ψαλμα μουσικη μέλους ροπὴ ἡ νοιας Paulo tamen aliter in Sto meo glossa Iegitur.' ' σσον J Sirac a8,Iq. quo sorte respexit.

ρωαν, quae integra phrasis h. l. explicatur indieatum, 'untiatum s. Mei uJ Genes 3 a T. ubi est Mei λε et 33, 2 ubi Aq. χευσεν Aptior locus est Luc. I S, I a Lei λεν αὐτοῖς

110쪽

ἀπλύτοις. . .

νον- μμ λυν eos saevitates. Sed et alibi apud LXX hei λεν legitur, ut a Parat axe 24. Ios. I 8 S. Iud. 9 43. I Mace. I, T. etc. διει J x Deut 3 a M. Mei τοι πτέρυγας de aquila 'las xyandente. διεκριθη Rom. 4, O de Abrahamo ου διεκρίθη ναπιςία. Oecumen et Clirysost. κ ἐνεδοίασεν, ὁλάα- φέβαλε . muc et pertinet ulla glossa: ὁιεκρίθη.Mεκβαὶην Psi valet coniectura Munlceri pro illo διεκβολην ligentis, glossa pertinebit ad Ierem. Ia Ia ἐπὶ πασα διεκβολην της ἐρημου ηλθον etc. ubi Theodoretus: την διεκβολiv, ait, τραπον ὀ Συρος ηρ νευσε. in hebr.

διελέγχω ενδ Cotelerius ad clement. Epist. I ad Corinth. emendat διελεγχθωμεν, ut respiciatur ad Ies. , 8. Nagnam veri militudinem habet emendatio. s. eOdoret ad h. l. ξιιλῶ J Bielius adscripsit locum Danielis cap. II, 39. dixi διελει ἐν δώροιe. λελέβου σκυλοι J Uerba ipsa sunt Psalm 68, a. ubi Symm λανέμει λαφυρα προυδα est latinorum praeda. Caeterum phrasis et iti aliis locis reperitur, ut Proverb. ILIO Et 9, 3. λέλθωμεν 4melnsus putat ad Luc. 2,rs Hesychium respexim Albertus etiam adsc ipsi Genes 4, 8 λέλθω με ἀὐτο πεδίον, quibus verbis carent codd. Hebraei Ad neutrum locum puto respexisie glossatorem, quia vox