Glossae sacrae Hesychii Graece

81쪽

ριφομντες αποβλέποντες. patef, quare hebraei dixerint rim quas plagam, quam inflixerit Deus ut fieret lepra. Molius Levit. 3,ao vertunt simpliciter λέπραν cf. Theodoret ad Deut. II, 8. χροιῶν vero nunc vel notare supersciem, vel de pravatam est vocem, et sorte scriptum fuisse η χώρα λε. πραe, Deus vel μω emae, diu credidi. Sod postea in ei di in Catenam r. Nicephori Theod ubi ad Levit i ,3. incertus interpres ita Iuρι τὸ δέρμα φησι το φλυπο πίπτον, ἔντοι χροι λιπρας. περ λαχοῦ ο ριν καλῶ. Hinc sorte fluxit glossa. Afit. 2O, notat discessum contra usum omnium fere scriptorum. Nam loca ex Herodoto ab Alberto laudata ambigua sunt, et commode accipi de adventu ut essectu profestionis possunt. Unde et Chrysost illam vocem explicat ἀποδημία et Glossae αφιεια profectio. Nia sorte in Hesychio legendum est αφοδορ, quam vocem mox explicat per μοχώρησιν. Iusta tamen idem ripοδος σφιξιe. αφορητον LSic ἀφόρητον βάροe ve σμῆ a Macc. 9, IC. quem locum respexisse Hesychium, colligi posse via detur ex illo ἀνυπομονητιν, quod commodius de is uidicitur, quam ἀβάςακτον, quod magis ad βαροe pertinet. Ergo utriqtie voci consuluit glossematibus.

ἀφωρισμένοe cs Rom. I. et ἀφορίου saepe proeligere, desinare Act. 13, 2. Gal. 3, 3.

82쪽

ment in Esaiae , . ubi ille: ερμηγένετοι γαρ ὀ ἀχQ, κατασχεσις Ibi vero iri est nomen proprium regis. SP iaci hebr. in aliquoties verteruut κατώχεσιν, in Num. 32, 5. Psalm 2, 8. Illa vox occurrit aliquoties apud τες ό. Sic enim verterunt hebr. rvrivras. 9, T. τὸ ἄχι το χλωρον πανυΕ hebr. vir quod eodem modo Verterunt Genes 4r, a. I 8. ἐν λάχοι quae loca sorte in mente habuit glossator. qui explicationem ponit in dandi casu. s. voc βουτομν. Casterum de gnificatione istius vocis optime egit Hodius Libr. II de text. orig. Verss. gri ubi tradit eam vocem plane esse Aegyptiacam, uti nomen m Genes 4 ca. 8. itidem ab Aegyptiis mutuatum ergo hoc Aegyptio Interpreti non visum fuisse graece transferre, quia Graecis Alexandrinis satis familiare fuerit posuit etiam eam vocem Chr. Schola in Catalogo vocabulorum Coptiacorum. vid. Repertorium lit orIehi P. Xim ieronymus ad Es I 0, 7. ita: Cum ab eruditis quaererem, quia

hic sermo; ειε χλωρὸν significaret, audivi ab Aegyptiis

hoc nomine lingua eorum omne quod in palude virens nascitur, appellari. Scholion addoc Genes. αχος ἐta σολεπτον se βοτανωδες φυταριον. ἀχλυοJ vid. Actor i 3 It ubi de Pauli caecitate ἐπιέπεσεν , αυτο αχλυς ει σκοτος.

ἀωρία ΓΕ psalmo ri 9, 47. ubi eodem modo Glossae. Ebr. quod aliis in locis vertunt οἰώ σκοτος, ut Ioia2a, II. a Reg. T, s. 7

83쪽

Occurrit βδεός Luc. i6 6. mite Ebrai- eo da caeterum illum locum desumtum esse ex Epiphan libr. de pond. et mens ubi ait: βαδον να ξες δεντηκοντα, censebat Heinsitas. Iosephus vero Antiq. VIII, a. ait βατον habere a sextarios vid Montosalc. In Hex Origrada Reg. 3, ii et Theodoret ad h. l. βαθ ὁὶν J Sine dubio respexit loca τῶν ubi diri vertunt αδδω, ut Dan. lo. s. ad quem locum Theodoretus: βαδδεια ἐν ν R.αδι φωνῶ τα βυσσιν σηριωνευμ, et mox explicat ἔνδυμα βυσσινον. In altero loco a 16 spud Theod scribitur βοῶδὶμ ubi expl. βυσσίνην βῆτα.bi sunt vesta linteae ari, linum, uti οὐ vertunt Exod. 28, M. Glossae aliae mellae eodem modo explicant.

Ita Graeci Genes. 28 I9. . sic βα, τῶν φοινει- Ioh. ia, 3. Unde et u himum glossema quidam legi maluerunt si βαιον. t symm ad Cantic T 8 αναβησο α oes ἐπι του φοίνικι κρα-ν θω τῶν ψεων αυτοῦ et Symm. βουών. Nempe εις ψοιαος sunt rami palmae. f. Suicerus in Thes. v. aibv. Ut intelligatur huius glossae origo, coniungenda alia est Hesych glossa: S.. βαψ. ερατικον ἔνδυιια. σο δὲ βο- μικρον λέγετου. in patet respici ad iciam. I, 8 ubi eli in risis i. e. Ephod linteum. 24 ἐφου βαλQuare autem Gl ollator legerit αρ, et deinde hoc explicet μικρὸν duas sere causas existimo fuisse. Primum 1 flari

84쪽

HE SYCHII. 49 βαρακιονῖσιν ακανΘως σκολο νι. βαρεῖα χειρ. P κι φόνος. βαμολο amos υιὸς κρεριοισασο υδατα. βαρια fieri potuit, ut versonem Theodotionis ante oculos haberet qui legit βαρ-D-την μικρον, ut et Cod. Alex et Ald. vid. Hieronym in Comment ad Zachar. Cap. a. Praeteream odius Lib. I. p. at T. ait βαρ lectum fuisse in omnihus libris eti et quod dit Hom. habeat, id editoribus tribuendum esse Aquila etiam, qui ἐπομμα ἐξαίρετο vertit, legit a cum Resch. Sed unde explicatio μικρὰν Mihi visus est Glossator primum verba Ebraica inspexisse et ibi legisse in deinde ad illam

Theodotionis versionem se converten errore oculorum

in verba illa incidisse, quae illico sequuntur ἐφου βαρ,

nempe , ἐπιδυο μικρον Existimavit ergo graecum interpretem 'tin's vertita ἐπιδυτην μικρῆν Unde sequeόatur 'a s. βάρ h. l. significare ικρον Ac in Aquilae versone facilior etiam hic error fuit ei, qui non exacte callebat linguam ebraicam. Hic enim habet: ἐπέδεδυμα ἐξουρετον, Α διπλοῖδα μικραν. ou rn modo postea vidi rem explicasse eistentum et Albertum ad h. v. φου BQ. Reines ad marg. Chald 's fructum. Idem contulerat Martinus in Elymol vid. Semlerus in Notit Lex Hesych. p. TO. βαρακινῆσιν Glossa pertinet ad lud , 7. ubi vocem hebr. manu οἰ vertunt θαρκηνὶμ quae deinde ab imperito flexa est in αρακιννσιν, vel ut alii malunt βαρακηνίσιν. . Explicationes bene se habent. Aquila ἐνται τρωγακάνθαιc Symm Φριβολοιe vi Celsus in Hierobot qui vertit rosam Diuessem. vid. Pearsonii Praef. paraenet in Bretting. d. Vet. est gr.

βαρεῖα χει Fusterus censet fortasse respici ad Iob.

33, T. ubi Is ειδε η χειρ μου βαρεῖα ex ἐπὶ σοί. Certe non valde discrepat explicatio Olympi bd. πο-τένει οτιπληγην ἐπαγάγω σοι, βαρυνων κατα cra την ἐμην χειρα. βαρθολομαοe J Exabr. I flius et He busemdit, et tim aqua. Glos T. FlS in Matth. O, 3 habent ιο κρεμα- σας υδατα. Sic et apud Hesycii legendum videtur

85쪽

so GLOSSAE SACRAR

τους o, quamvis non facile dixerim, qualem locum respexerit potissimum. Nempe, o hebr. nviam velim N vera tunt modo τοῖχος et πολεις ut Εs. 3, 33 et 34. I 3 modo me ut a Paral. 36, 9 et Thren a s atque adeo πυρτοβαρεις salin. ar, T. In Amosita, . eandem vocem Aq. vertit βάρειο Theod. οἰκησere. Comment Heracl. ad ps in cat Patr. βάριe πας πυργος Hieron. epist i . Usque hodie domus ex omni parte conclusae, et in modum aedificatae turrium aut moenium publicorum, βαρεις appellantur. Theodoti in Dan. 8, 2.

βαρπυργος Corruptam hanc glossam missis aliorum sententiis, quae magno numero ab Alberto recensentur, ita corrigendam puto, ut post Ualhenarium Animadv. ad Ammon. I, ita p. s. et alios Albertus censuit Asta. ρις πυργος πορθμειον περιάματο&ν, vel περια uso ρο, aedes quae circur 'possint. Huic explicationi favet etiam auctor Periphrasis in Cat. Patr. ad Psalm Ia I, T. πυρτοβαρις καλe τας ρογγυλοι.οἰκη dic, aedes rotundas. Deinde hebr. 'ru' οἰώ etiam vertunt σμφοδα Ierem. IT. II. ubi Hieronymus notat LXX interpr. Aquilam et Symmach. βαρεις vertere, vel turritas domos.

βαρυκαρὶαι J Ex Psalm. q. q. quem locum et Reinesius margini adscripserat vid. Euseb. Caes. ad h. L Ps. βασα αἰσχυi LGlosa excerpta videtur ex Theodo. reto, qui ad psalm 67, 3 habet: ε βασαν Ἀρμηνευο -- την αἰσχρον 'λοι eodemane modo Athanas. T. Itopp.

86쪽

confusio hebr. vocum nitria et a Jllam et I vertunt eu σχυνην ut Mich. T IO. Haec erat regio Palaestinae multas quercus ferens. inc glossam omnem velim sic constitui, vel certe intelligi βασα. ωχυνν βασαν. ἐδυυe. Nam το ρυ collective poni posse, quis fiescit 3 cf. ach. II, a. ubi sunt ὀρυε.τῆς βασανίτιZoe et Iesba, 13 vid Kesseling. Probab. Cap. 3a et Basil. M. in Esaiae a. p. 443- βασανι ie J cf. Matth. I 8 34. βασιλέυei J Non temere suspicatus est Albertus eum Pricaeo, ad locum Matth. 2, 2. respici. Voluit enim sortasse glossator in icare βασιλευρον non esse eo loco idem quod βασύ .ἴνου quia Archelaus non erat Rex proprie sic dictus, sed Tetrarcha, i. e. dominus provin. ciae Iudaicae, Ἀρχων vid Elmerus ad h. l. βὶελυροὶ βδελυκτοὶ legendum esse, persuadet mihi locus, ad quem pertinet siue dubio glossa, quia ex eodem ultima explicatio depromta est. Is legitur a Maccas, af τουe ἐξουδενημένους κω β λυκτους ἔπιZε. f. Proverb. aT, IS et Ep. ad Tit. I, 6. yὁελυσσετου Ex Psalm S, T. ἄνδρα υματων - δό-ι.ιο βοελυσσετο κυριος. losae in Ps. βδέλυσσετο. μποςρεύφετοι , quae excerpta videtur ex variis Interpp.

allius loci. Nam quod ibi ol, habent βθελυσσετου, alius interpres ignotiis vertit: ἀποπεφετω. In Plata. Is si 163 utrumque ut synonymo ponitur. βεβα αυJ Tria sunt loca . T. ad quorum unum vel alterum sorte respexit glosiator Rom. , i 6. Hebr. 6, 9 a Petr. I, IC. μένουσαν i. e. Franster durantem, ut sacvnν non in uno loco N. T. fgnificat:

87쪽

βέβηλον Pes Theodoret adci Reg. a , . Tom. I. Opp. p. 388 quem etiam locum suspicor finitem esse huius glossae in . . iunguntur βηλοι et ἀνοσιοι et πορνοι. cf. Tim. ,9. Hebr. la, ita Quae in fine glossae ponuntur' si αβ γηλον, cave putes explicationem sternam esset fere contraria. Adiecti potius sunt simpliciter et sine explicatione, more glossatorum, quae facile ex prioribus suppleri possunt, id quae de huiusmodi glossis disputavit B. Ernesti de usu Glossar. p. T. Canon Octavo.

Sic et Suicer in Thes Eccles in v. βω- βεελφεγὼρ J Tradit glossa, non quid secundum et'

mologiam vox notet, sed praecavet, ne qui eam pro

nomine proprio hominis habeati tymologiam, si quis hane desideret docet Philo, qui libr. de Consus lingua. tum p; 4 3 explicat: δερματινον ογκον et alio modo Libr. de mutat Nom. p. 9s. αγωτέρω ς αα ὀέρματος a diva superne, ns os, et stipellis. Caeterum respicitur ad τοῦ δ qui illud nomen graece retinent, ut Numer. Is tiΗos in t O. - Origenes Homit XX ad umer Tom. II. Opp. p. 348 ait: seelphegor idoli nomen est, quod apud Midianitas praecipue a mulieribus colitur. Eusebius caes ad Escis, a. βεελφεγωρ, το των ωαβιτων δω- λον Plura habet Elym M. βοοκ DRespicit graecos interpp. Ezech. I4 ubi vemba hebr. planin D Theodot vertit: e θος τοῦ βεOκ. sed Symmachus: λ δεος ακτινος ςρα τῆς Aquila in Q. δος πορροίας νατραπης Scholion anonymum: το βε. κ άπα Diu, rutam. f. Montesalo ad Hexapl. Orig. in loco ΕZech. βελίαρ Veri simile est glosiam pertinere ad scor. 6. Is ubi est: τίς συμφωνησις ριςω προ Βελίαλ, pro quo in aliis Codd. . . βελία legitur quod et recepit Millius vid Keisten ad h. l. Eodem modo Clemens Alex. Stro

88쪽

Strom. III p. 330. M. Potti et Basil M. de Baptismo Lib. I Tom L Opp. p. 639. ρακων vero θιαβολον significat, ut saepe est in Apocal loli utrao, 3 ubi illud explicatur διάβολος et σατανῶς vid. Drus adaph. 4, T. et . a Cor. l. c. Syrus quoque habet Salauas Cyrill Al. in umeros p. 4o9. ρ ραναον - ἀποσκτης, τοῦτ λιά, τανοῖς. s. Suicerus in Thes 30J Ex hebr. 'M Syr. ' puteus φρέαρ. s. Genesas,

mρσαβεέ Quia Bathsaba, non Bersaba suit mater Sa. Iomonis, hebr miornu a Sam. II, 3. et a 24. Reg. 1, 2 . einsius putabat glossatorem temere confudisse cum murra I. Sed L in illis locis non 'ertunt Uu, ut Symm et Theod et Alex Cod verum potius mρσαβεέ. Unde fons est glossae. Sic et in Psalm so a.

UκοeJ Videtur glossator τὰ ό in mente habuisse otquidem locum Ierem. ι9, t. ubi 'p vertitur 3αος, et idem verbum hebr. 3 Reg. 4, 3. .άμνος, qui locus των. ό in Vulg. editi omissus legitur in cod. Alex. id et Compluti

boum et Sophon. I, T. βολ εο Forte respexit ad Psalm. 4, a. ubi Ebr. diem vertunt βολβες, quanquam illud proprie de frictogιadio dicitur, cuius os quasi apertum est: nam gladio ostribuunt, unde s, Interpr ad h. l. in catena Patr.

βολιμα inquit, καλῶ τἀδ 1. Pro iaculo et missili po- utur Nehem. 637. mi est hebr. nis quod alibi

vertitur,

89쪽

54 GLOSSA SACRAE

βολι.J Sic Zach. 9, 34 hebr se sagitta et Exod. 0, 3. βολβι κατατορευθησεταὶ quae eadem verba stat in Εp. ad Hebr. ia, aO. ex illo loco. - Psalm. 34, 2 a. ubi Aquila λογχα . βο ρ eLObscurissima gloha sinulis obscurae versi iii των ο in Proverb. 27, is ad quam sine dubio alludit glosa. tor. In hebr. sunt longe alia In graecis haec: βορέας Drρος ινεμος. νόματι δἐ ἐπιδέε--α1ειτα . Nempe legerunt pro res potius ista boreas. Sequentia praem 'mur, sic: H ς' Alia glossa Hesychii simi- is haec est: βορρῆe, os Uμπια παγωὸης in σκλ - ος, ἔς τροπολογουιαενος σκωος GH πο .μπτος λέγετ ὸς σημαίνει τον διαιρολον, περ δε των ἀσεβου ἐπιδέξιοe. Sunita haec sunt sine dubio ex graeco theologo quodam, qui allegorias quaesivit in loco Proverbiorum vid Basil. in Esci 4 p. 67. s. 699- βουκολεαJ Bielius censebat legei,dum βουκοLae ex aeg. 14 32 ελαβεν ο λαος ποίμνια κρου βουκόλια.

90쪽

βυσσινον πορφυρῶν.

disputarunt, addo Symmachum ad Esaiae 3, 3. hebr. v I vertisse βραθυ, notante Eusebio ad h. l. OL ibi κυρπαρι τσος Plura congessit de hac voce Bielius in Thes. phil. βραχεις Sic in Psalm i , Ia Iob. 3 I. vers. Aq. βραχυ r Sam i 4 43. βραχυ μέλιτοe, ubi edit compl. μικρον μελιτού. t Laepe iii N. T. Ioh. 6, T. Luc. aa 68. Aest. 3, 34. T, 8 Hebr. 2 T. βρίθει Non dubitavi βαρυνe reponere pro vulg. θαμ υνει, ex auctoritate Abreschii in Misceli. Obs V, 3 p. 82. et ange ad Philon. de Plant Noe. p. 33o. Videtur glossa pertinere ad Sap. Sal. 0, is ubi in membris parablelis permutantur φαρυνει et poei. Resychius etiam βριθοσυνη βάροe. et επιβρίθων ἐπιβαρων. βρομορ ὀσμη i. e. δυσωδία ut Ies. 34, 3. IV ἐσμ v. SymmJυσωδίαν habet. Sed huc pertinet 'b. 6, 7. βροῦ

ριο οροῦ τα σιτά μου, ω περ σμν λεοντορ, ubi explicatur per σμην et Ioel et, O ubi permutatur cum σαπρία et dicitur de foetore, quem locustae mortuae exhalaturixae sint Theodoret. βρῶμον ἐν μετο τον θάνατον δυσωδιαν ἐκαλεσεν. Alii in h. l. monente Trommio in Comcord gr. legerunt . βρυο αυτ. Hesych. βρυλερ, ιμβρωτον PSic est Iob. 33, eto. παν δὲ βρωτὸν Grου. Et Genes. I 4. i. pro βρώματα in aliis legitur βρωτα. βυσσινονὶ Vox haec saepe occurrit in Vers. Alex uiet βυσσος inprimis in Exodi as quac tamen a porphyra distinguitu Proverb. 3ι aa. κ τε βυσσου μου πορφυρας ἐαυτ ἐνδυματα, ut et Lucae 6, 9. πλήσιο ἐνεὸιδυσκετ,