Glossae sacrae Hesychii Graece

71쪽

μῆτα.

ν pag. IIIa ubi ait: ρ ηλ, ο λέων ἡρμηνέυετου παρὰ ἐβραουe. Ibi tamen est tantum n Nit et Cap. ai, 8 ubi Theodot ἀρι λ. q. λέοντα Symm. λέωναν Eusebius: ἐρμην συεία φασὶ το ἀριηλ, λέων Θεοῦ ex hebr. God Ies 29, t. οἰά άριηλ, sed alibi Aquila et Symm vertunt λέοντο Θεου, ut a Reg. 3, O E quibus glossam illam ad Etymologiam tantum pertinere et ne persectam quidem esse patet. ἀριθμητὰ DBielius adsert locum Iobicis, eto ubi sunt τί iri, αρι θαητα hebr numerus annorum. Sed Sehullensius ibi adnotat, vocem addi si postponatur, paucitatem, si praeponatur, ut h. l. multitudinem indi care Unde potius vertit annos multos. Videtur ergo glossator secutus elle interpretem in Hexapl. rig. qui reddit ἐν ὀλίγω. odem tamen modo cap. I 6 aa. μηὐριθμητοι. Vulg. breves anni ubi το 'adu postponitur. ἀριωΘJ Alberto videbatur glossator respexisse ad vocem Nn N i. e. leaena ut Genes 49, 9 in Targ. Hieros Pergerus pro λέωνα legendum censebat λάχανα ex 4 Reg. 4, 39 ubi pro hebr nn οἰή ponunt, et incertus interpres p. Orig. ἀγριολάχανα. αρκοοJ einsus laudat Es49, I. τενάδεσιν οἰώ αρκος Κusterus vult ursam intelligi, quae alias αρκτο c. tiam Theodoretus αρκον nominat Tom. I. p. 34ι. II. II9a. Vide tamen, an o τενάων conveniat ursae.

ἁρματηλάτης La Macc. 9 4. Biel. ἀρμόζεται Proverb. I9, 4. ἁρμοδεσμοι J einsius putabat explicari hae glosia io cum Prov. 8, 3o. s. Bosii Protegom ad LXX.

72쪽

ίραονίας J Ne quis putet Hesychium respexisse ad

Ezech aῖ, et quem lociam Bielius adscripserat una cum explicatione Lexici Cyrili frem quod habet ἁρμονία ευφωνίας. Nam alia est ευψωνω alia συμφωνία praesertim in hac glossa nostra, in qua permutatur cum σν θήκαις et σποame. Notat enim nunc συμφωνίαpactum, conventionem: a συμφωνῶν pacisci cum aliquo, quis sensu est apud Matth ao a. Sed in Mech dicitur φων ἀρώμονίας i. e. ἀρμονικη Vox suavis, canora. Deinde etiam casus diversi sunti In glqssa vox ἀρμονίας ponitur in accusativo, ut e glossematibus patet, sed in Ezech genitivus exhibetur caeterum Κusterus apud Atherium auh. l. Hes attulit locum Eustath ad Hom. p. 268 ubi do. cet ἀρμονία etiam significare τας συνθημε. N μωνὰ Hebr. 4 Ia ἀρμων κω μυελων.

ἀρπῶμα, Hoc , 4 ubi hebr. v rapere. Sic Glossae in a Proph. τάδε DPro modio humenti Oeeurrit vox apud τῶὐόadis. s, io ubi hebr. 'um vertunt ἀρτάβαο. Ambiguum tamen est, an glossato ad hianc locum oculos intenderitet του ο explicare voluerit. Caeterum praeter Relandum et aliosi inprimis Hodius de text. orig. Verae LXX. Libyil pag. II 6 demonstrat mensuram fuisse Aegypt s. Alexandrinam; unde interpretes illos, qui Alexandrini sue. rint, sic vertisse. Idem docent Hieronymus ad tuo. Esaiae. Epiphan de Pond. et Mensur. Cap. 4 et Scholiastes ad Aristoph. Acharnefis. v. r. ex quo Suidas: χάρη μέ τρον vi περσικον, σπερ η ἀρτάβη παρ Αἰγυπτίοις. f. Polyaeni Stratag. 4, 3.3a e quo Hesych hausisse vitetur. ἄρσεων ' PLAEO, 3. ἀπεςησε ατ δεσεν τὸν νότον αγ- του vid. Glosi sacr. in Psianu

73쪽

ἀσάριον DUtilis haec glossa est ad aliquot loca explicanda Nov. est ἀσσάριον occurrit Matth lo 29. quam . vis ibi ponitur pro pretio minimo et levissimo. Qua eadem ratio valet in locis Matth. 3, 26 coli. Luc. Ia 59. e quibus veteres quidam falso crediderunt κοδράντην essidem quod λεπτον, quod resellitur loco Marci ia,cla ubieit: λε πτὼ δυο ο ἐς κοδράντης, quae verba in mente habuisse videtur glossator. α ν α Videri possit glossator respexisse ad Genes. λ4a ubi de artificio Iacobi in coloribus ovium variandis dicitur: ἐγένετο τί μενέ προβατα λασημα του Λάβαν .τί δε επω μοι τὰ 1ακωβ. Quamvis enim ibi gera1μοι sint oves nullis maculis distinctae, vel ut alibi διάλευκοι , et ἐ τμημα maculis variis coloratae, tamen is, qui illam glossam fecit ad pulcritudinem quanda in videtur rem. retulisse. Unde explicavit αμορφοι, de ovibus simplicem colorem habentibus, et iusta Drμημα εἴμορφα quali pulcrae formosae, quia magis oculos vulgo delectant,

quae coloribus variis distinguuntur, quam quae uno et vulgari colore conspicua sunt. Accedit quq hacc πίσημα alibi dicuntur ποικιλα ulmenes. I, 8 et in aliis huius historiae partibus. Et vox quae in h. l. vertiis tu ἐπωημee in Zach. I, 8 est ποικίλoc. Iam vero He

74쪽

ιν ii 3 acc. 6, 7. Δανιηνῶς φῶς αν ταγεύ οισιν .sσιο DPost vocem κουκ cogitanda voc a pro more omissa nisi glossatorem hunc pro casu accusativo h huisse statuamus. Respexit hebr. mydri quod οἰή verterunt ἀσίδα rob. 39, 3. Ierem. 8, T. Theodoret ad i. Ierem. ἡ μὲν ἀσίδα, ορνίον δεῖ τινὲ δὲ φασὶ ἐν ἰκτῖνον ἔτι καλει oes. Caeterum observandum, idem verbum hebr. a τοῖ ο etiam verti ἐρώλον ut Ps. IU4, 37. et eodem modo ab Aquila Ierem. 8, T. et Iob. 39, 3. Quo spectare quidam interpretes putant glossam hanc: οἰσίδον. διωνα et pro eo legendum esse φολῶνα i. e. ἐρρυλῶνα. Bielius coniecerat: ασβαν. ρω&ον. ita videtur ita legendum ἀσίδα ἐρω&ὸν ex Iob. 39, I 3 ub Aquila vertit ἐρωδιὸν vid Olympiodor et Polychron ad h. l. in Caten. Nicetae, et ad Ierem. 8, 7. in Comment. Ghisteriitam λοις μὲν τὸν ἐρωδίον ἐκξέδωκεν 'Iu&κὸν δὲ ἔτι τένο ορνέου ἀσίδα. Innumeras sero virorum doctorum de loco Iobi sententias narrat Schullensius in Comment ubi vertit Tramn ruri penna pia, et lusum quendam ait inesse ad naturam ciconiae, cui pietas et amor maternus tribuatur. ἀσμένως J vid. - 2 4 . I, T. ἀσπιὸBκαe Tertia explicatio ν περιφερῆς κόσμος

optinae convenit loco Exod. 28, 33 ubi vocem mavtra vertunt Olci ἀσπiδίσκας i. e. simbrias aureas, quibus vestis extrema ora s. περιφερ ego cingenda erat. Sic Ps. 4s, q. eandem vocem vertunt κροσσούτους, quamvis h. l. totam vestem auro distinctam notare videtur vid. Braun. de est hebr. p. i6a et Schroeter de Vest mul hebr. p. 29. porro in Exod II verba zm Mimiae quae o o plane omittunt, vetus versio reddit iἀclusos auro et

75쪽

άς ους Ieses 38. 7. Wrωχους ἀτέγης σαγε eu ris Ad σου, quibus verbis ipsa explicatio nititur. απρος DResere potest ad Act. 7 zo ubi Moses diei tue ero τω Θεφ L e valde venusus. Ergo recte Hesych.

Suidas acidit εὐσυνετος, ευπρο-πος, καλος. Formam

loquendi, quae hebraica est, non assecuti sunt interpp. v et t. qui interpretantur ευαρετος τῆ εῆ, ' Θεο pilate, ut Oecumen ad h. l. Alia glossa: σῶον κάλἐκ πολιτικόν γ ἐπίχαριν, i κεχαριτωμμον, line dubio ad xod. I, 2. δουρες ε αυτ ἀςῶον. Nam eadem est Glossi in Octat. s. Suicerus in Thes eccles. ας'ρικτους a Petria, Iq.

76쪽

Cerus mavult ita. -υνθμ9e Ad Rom. r, 3 i. Glossa sine dubio est κOecumento, qui totidem verbis explicat vocem ad h. l. quem ex Suid hausisse dicit uicerus in Thesασυνθετέα ΓΕ o. qui hebr. ita exprimunt, ut Ierem. 3 7 et v Esrael, a. In Psalm 36, 2 nu Aquila συνθεσία οἰώ οἴνοιμία. Ergo παραβασία est e dem quae αραβα e των τ νΘηκων. Sic Suidas in hae voce, ex quo etiam corrigendum esychium censebat

τω intelligitur locum illum respici. ἀσχολία DBielius adscripserat locum Sirac. O I. Utitur et syinna verbo variis in locis, ubi οἰο περισπασμὸe. Eccitas. 1, 3 2, 26 etc. Vox etiam Dἐελεχισμοὐτο .ste: Rens est. -- ως ως Lue. II, 13 -

77쪽

ὁμεις ἐν Γαλιλαῖα ἐν Ιουαυα. Ex vers. a. intelligi potest illud quod esych. addit θηρία συνάγοντη, nempe venationis causa. Theodoretus ad locum Hoseae Θαβύριον vocat νυος 1 - διιαφορου μεων. μή J Ex Sapient. 7, as ubi in altero membro est ἀπόρροια et v. D in re non dissimili ἀπαύγασμα dicitur, unde glossema illud sumtum est , Saepe enim ex membris parallelis excerptae sunt glossae. Sunt nempe millo loco synonymae hae quinque voces: ἀτμὶς ἀπόμ

φοια, ἀπαυγασμα, ἔσοπτρον, κων.

78쪽

α6 et 36. Iudith Iq, q. αυλακας J Si Glossator sub κοί ις τόποιο fissuras terrae, quos sulsos dicimus, intellexit, sine dubio respexit ad LXX Interpr. qui saepe ita vertunt hebr. chn Iob. 30, ita ubi Basl in Caten Nicotae p. 538. κοιλοιδα explicat. s. 63, ii Sirac. 7, 3. Illam vero glossatoris mentem suissole sequenti glossa suspicari liceat αυλαε το σχίουιοι του

αυαετηJ Iob. 38, 9, ποία ἡ ν αυλίδετα το pro quo alii σκ ηνοι ηρεμei cui tamen loco glossam hane non tam aptam censeo, quam sequentem αυλομου μένω. νδ ατρίφη. Nam in hebr. est PU. In hac glosia Alber to videtur Hesychius respexisse praecipue ad a Sam is,

79쪽

Iosa Tamen in φυπιυμ adhuc tropus inest, atque indueatur ignobilitas, ut sit turris Eser ignobilis L sordida. Theodoret ad locum Michae πύργον αρχμωμ προσαν, -- η την τῶν οo τόρων,σέβειαν. . αφατνωαβωJ Ninn. 6, 3. LevR.44, 9. Num I9 2.

9. Num 8, T. a.

αφεδρῶνεeJ Sic ἀφεδρὼν Matth. II 'T. 7, 9 de latrina, quae et sella a liaris dicitur et ὀ Θακο graece,

quae Disiligo by Ooste

80쪽

quae proprie sella est. Caeterae explicationes Hesych

pertinent ad ιυφημισμῖν, qui in omnibus linguis domi. natur, cum de talibus rebus sermo est. ἀναγκMa dic uti. tur uti Unigat vertit Iud 3. 4. et triam. 24 4 adfaciendum necessaria sua, quae et Graecis sunt exi χρειω. cf. Is Casaubon ad Theophrast Char. Cap. q. et te Moy ne in Not ad Barnabae Epist in Var sacr. pag. 8is et seqq. Huc reserri possit Coloss. a. 3. ἀφειδίαματος, s καρτερία smineat severam corporis tractationem ibi enim serm est de abstinentia a cibis quibusdam, ut corpus coerceas. Hinc Theodoretus ἀφειῆtas

άφenaeuro Bielius adscripsit locum Iob ag io. Nisi sorte ibi αφειχαντι facilius glossemate est intellectu. ἀφῶλsu LSic Matth a6, I coli. Marc. 34, T. Iohanὸnes in loco parali habet ά έκοψεν Videtur Hesyeli libros . . respicere, in quibus σέλεσις ἀμαρτων ponitur pro veniis peccatorum. quae Graece non αφεσις dicitur, sed συγγνωμη vel συγχώρησα.

ἀφ J In promtu est Hesych respicere loea illa eῶν ό

in quibus est cpη ἐπιας hebri nis uti Levitici et rosaepius. At is, significat plagam, ulcus s. vulatis. quod ni contusione. Sic permutatur cum n, percussio Es. 33, 4 ubi tamen male Aquila vertit εν ἀέλλοντα, iterum ex Etymologia vocis, quod δία melius si πόννgνα verterunt. Nempe ,notat sve ἄπτω- tangere. uti aepe verterunt, unde ista reddiderunt ἀφήν sve ferire, percutere, ut a Reg. is, S ubi οἰ-η νατο Ἀριος

το βασιλέα, καλὴ λελεπρωμobe, quo loco etiari