Glossae sacrae Hesychii Graece

151쪽

moth. 3, s. de quo vide adis μορφωσιν. Deinde quid μορφουβα in p. ad Gal. q, 9 aliud erit quam τελειωθῆναι, metaphora sumta ab infantibus, vel partu maturo et perfecto. Dicit enim Apostolus τεκνία μου, ἔς ποιὰλ ι νω.

ἐξειλατο DSaepe vox exstat apud LXX nisi forter spicitur ad Actor Ia, ii ubi pro vulgato ἐξειλετο alius ἐξεκκλMσίασε Vox των ο Levit. 8, 4. Num aO IO. I Reg. 2, 2I. I Paral. I 3, s. 28, I a Paral S, I ii I. D9. q, 6. Maec. 6, 9. 2, 3. ἐδεκλim Sine dubio legendum Τεκλειον, quia glossa pertinet ad Rom. 3, 7. ubi cotistanter ita legitur. A. Glossar Alberti pag. 98. ἐξεπέτασενJ Volunt viri docti respici ad Prov. 33, 36. ἐδεσίφρων ξεπέτασεν ἐαυτου κακίαν, i. e. palam facit. praebe fert. Neque tamen sensus patet ex hac glosa. Verbum enim tropicum explicandum erat verbo proprio. Sin legeretur ἐξεπέτασαν etc. bene convenirent loca Macc. 3, 9. , si . ἐξερευεηται Forte respicitur ad Exodi 8, 3. ευ ο ποταμος βατραχους. Suidas αερ ἐκφέρν ἐξενέγκς. Utrumque glossema non est sanum vid. Bielii hes Phil. ἐξερυησαν Bielius legendum censet ἐξερ υησαν ex Macc. 9 6. Suid ἐφερρυησαν. φαν ησαν. αμιβανετμὶ κω - των ἐν ποic φευγοντων. ἐξέσησεν LSaepe apud LXX occurrit, ut Iudic. d. s. a Reg. aa, Is Pricaeus putat respici ad Luc. 24 aa et vult legi ἐεέςησαν es ἐκς εγαγον. ἐξείλατο ε υσατο. ἐξεκκλησίασε συνηθροκτεν.επεσεν. αττωίφθη.εξεπετασεν. ηπλωσεν. ανεωξεν.

152쪽

Hξέταοις Sap. Sal. I, 9. Nempe βασανον est idem quod ἐξετοιων, inquirere. Unde βασάνοι torturae, quarum usus est in inquirendis criminibus cf. glossam se

quentem.

ἔλος ανηλωσας. Ali, Gloss. in Psalmos, addunt ex iisdem Hexaplis ἐταπεινούσαc. ἐξέτηξεν Psalm Ii9, 139. q. ἐYωλεσε. Symm. με- σι ησε notante Heracleota in Cat. Patr. Verbo λεπτυ- νει etiam in Psalm. 39, D explicant illud veteres inter

pretes.

ἐξετράπησαν I Timoth. I, 6 ubi vid. Alberti obser

vati.

ἐξεφυρθης J Ex Theodoret ad Ierem. 3, a. ε που χὶ ἐῖεφυρθηο, ubi ille μι γλ expli rati Et mox in eodem versu: - ἐμίανας την γῆν etc. Sic et Suidas. ἐξεφυσηςαJ Sic legendum est pro vitioso νεεφυς' Nempe glossatori l. repetiit vocem explicendam, quo d

153쪽

εθηπάτησεν. ἐξεπλανησεν.

alibi non facit, cum diversae unius eiusdemque vocis explicationes sequuntur. Prior explicatio pertinet ad Hag. I, 9. hebr. inflare , h. e. quas vento dissipare ασκορπ. Theodoretus ibi ex pl. --α. Altera ad Malach. r. 33 ubi e versone των ο patet, eos cum Syro legisse primam personam verbi riva, quae in textu hebr. est secunda. Vox hebr. vero notat contemnere, despicere. ἐειχυθησαν DIncertum est, quo pertineat glossa. Nam vox exstat apud LXX. Thren. 4, I. cui loco possit probabiliter applicari, et in epist. Iudaei. a. ad quem locum Hammondus statuit propter locum parallelum a Petr. 2, s legendum esse πλανηώησαν pro φαν contra dicente Clerico, qui huc reser locum Iudith. Is a. ubi μυ να pro fugere dicatur, et recte h. i. reddatur ἀφανι ooe , quia, qui fugiunt, se quasi e conspectu aliorum proripiant. s. Bielius in Thes phil. ἐξηγησατο Vide iterum ad Iob. 28, 27. an vero ad Ioann. I, 8 reserenda sit glossa. εξηγορGνJ Iob a 2,22 hebr. n. q. νομον Symm.

ἐξηλιασμένον PSuidas: ἐλλιασαένων etc. ex quo sne dubio corrigendus est Hesych ut glossa applicetur a sani ai, ιο συνῆγαγε τί μα των ἐξηλ ασαένων hebr. subpeti-sorum. Itaque sive aliter legerunt οἰο, sive per euphemismum dixerunt εηλ ασμένους, soli expositos. ἐλπατησεν a Cor. M, 3.

154쪽

ἐξ Da Plane assentiendum puto Alberto, qui cor rigi vult ἐξηχηται , quia summa veri similitudo est respicia i Thess. I,3 φ υνκων ἐξήχητα οἰογος. Atque in

eodem commate eius Synonymon ponitur ἐξεληλυθεν. εξιλασκε MLNumer 8, 9. I parat. 6, 49 Ezech. 6, 6a Gloss. IS. in psalm notante quidem Alberto ἐειλάσατο ἐξευμενδετα το exis ios, go. Sed in plagulis mus, quas ego habebam, non erat illa glossa. ἐειλασμα Psalm 48 7. λιο ει ιυ Θεις ἐξίλοι Πια αυτῆ, pro quo in seq. versu est: τιμή τῆς λυτρωσε--Sic Proverb. I 3 8. λυτρον, pro quo Aq. Symm et Theod- ἐείλασμα. Glos . in Psalm ἐείλ αντίλυτρον λακλητι- κον Albertus corrigit λακτητικο . s. ossius δα κον

ἐξιώσσεται I Saepe ita apud LXX interpr inprimis in Levitico. ἐξιτακένα/J Forte pro ἐξετακέναι ex Actor. 8 M. Sed et illud legerunt quidam Codices vid Keisten ad h. l. ἐεχαντο Act et 7. M i ἐθαύμαζον et vetaria. Si et Genes. 3, 34--ο αν Bielius in Thes Philol. resert huc 3 Esdr. 4, 23. ἐκπορευετα ῶς ἐεόμα ad expeditionem, pro quo sorte in Gio Cod lectum suerit ἐξοδλν. ἐξουδένώκασι Sic est in aliquo Cod. I Reg. 8, T. ubi οἱά εξουδενηκα- Vatic ἐξουθενάκ.

155쪽

tinent explicationes duae priores. In caeteris quo respexerit, incertum. Tamenor hebr utra plantavit eodem verbo graeco reddunt Num. 24, 6. Dan. la, s. ἐπαγωγας J cf. Sirac. O, 3 ad quem locum et pertinet sequens gloδε ἐπαγωγὴ . συμφοροι προρασμος ετοιτο μήτου κακως ἐπαγομνο ἐπανους Hoc sensu vocis uti Paulum I Cor. 4,s censebat Reinelius ad marg. Hesych. Recte. Nam ibi non tam de praemiis, quam de tu tela in genere sermo esse vi.

detur.

156쪽

λεαψ Ierem. 5o, 3 et alibi. Saepe tamen et apud Homerum obvia vox. s. Suidas. ω αναφορέ- Ex umer. 4 IO. δἐ πανηκε Proverb. 3, 38. Lex Cyrill Ms e l. υπό- ἐπαοιξοι J Saepe ita apud τους o, ut de magis Aegypti eis Exod. 7 et 8. ἐπαρμουσαν a Maec. I 3, T. μαρt/πίθες Zachar. 4, a. a. ubi infundibula notat. Aq. ἐπιρυτοψ Symm. ἐπιχυτῆρες Glos NS in i a Proph. ἐκχέουσμ τὸ ἔλωον, quae sunt verba Theodoreti ad h. l. Suidas αντλῆτι εc. ἐπαρχει J Sic Act a 3, 34 ta πρίαο ἐπαρχει. h. μῆσαι Ierem. 8 IT. de serpentibus, quae nulla imcantatione coerceri possunt, οῖς κ ἔτι ἐπασα. Dath. basiliseos incantari nescios. ἐπαταεαν J u sensu saepe οἰο. s. Ios. 8, 3. Io, 3 Iudie. 12, 4. C, que. 48. Reg. 7, ιι .Reg. 8, 28 29.

etc.

ρακλητοι πονων. Sed illuda bsq; suspectum Nisi iij

157쪽

ἐμεν-telligantur tales, qui nimis libere veritatem dicunt, adeoque saepe molesti sunt. ἐπέβρι σεν psalm 88 7. Glossa consarcinata viderer ex variis lectionibus Codicum Theodoreti ad h. l. Alius enim codex Symmacho tribuit προσφρησεν, alius επέβρισεν, alius ἐπεβαρησεν. id. Montesalta ad Orig. Hex

pla in h. l.

ἐπέθεντο Psalm. 9, 3. Lex. Reg. S. autore Alberito ἐπέθεντο ἐπανέ 3σαν Δαβίδ. Eodem modo Lex. Cyrili. S. et Suidas. ἔπειγε Siracid. II, 2α ἐπειλημμένη DGenes a S, 26. t alibi κρατειν eum ἐ- λαμβανε de permutatur, ut I Reg. I S, 7. οι, ἐκράτησε. edit. Complut ἐπελάβετο. Suidas ἀντιλαμβάπουσα.

158쪽

ἐπενεγκην Ad locum epistolae Iudae v. 0 respici ma gna cum veri specie putat Albertus. Ibi est: κ ἐτολμησε κομικ ἐπενεγκειν βλασφημίας, quod verti potest non poterat diutius ferre eius calumnias etc. Et haec notio indicatur vocula ἔτι. ἐπεσαεευJ Εὐτοχά ubi saepe ocpurrit ut Genesaa, g. Numer 22, at a Reg. 7, 3 in quibus locis est ἐ-σαεετή ινον αυτ. . Suidas explicat: πεφορτισεν Hesychius ergo intellexit vocem de ea iumenti instructione, quae sit imponendis ephippiis aliisque quae ad iugum, pertinent Iatteis. Suidas vero de oneribus astino impo. sitis. ἐπέσκαζεν Genes. 32, 3 r. ἐπεπατρυσανJ L Es. 29, 1 8. Zach. 34, II. ἐπέτειον Deuter. Is 18. Malach a, II. ubi vero verba hebr. alium

sensum praebent.

ἐπευκτη DForte ex Ierem. Io, Id ubi μέρα ἐπευκτὴ dies fausus et optabilis. Suidas addit ευχη αξια. ἐπευφεα σενJ Vox obvia Nehem. Ia, di ed Ald. 'Dr sokΕxait et, ii uti inprimis ex glossa Suidas patet, qui Apostolum ipsum appellat, atque insuper exinterprete incerto explicationem addit satis longam Eundem locum Pauli notaverat Th. Reinesius in margina Hesych.

159쪽

ἐπουσις LMangemad Philon. u. reri diu haer. p. IO. hanc glossam adplicare videtur loco vexato Petri a epist. 3,ao. προφητύα ὀμ επιλυσεωe, ut sit sensus prophetia non proprio quodam itinere vel via procedit, sed iter a Deoirigitur. Hinc et in sequenti versu prophetae dicuntur φερομενοι et prophetia ἀναγομένη, quae utraque vox proprie dicitur de viae itinerisque directione. Caeterum nec illud spernendum, quod ρIO Genes 4O, 8 permutant διασαφησιν et ἐπίλυ- Uulg. ibi interpretatis. ἐπίλυτος Iob. 2O, 26. ἔπηξεν a Sam zi, IO ubi al. ἔτραπτεν. ἐπηρθη Ps. 8, a vel Act 3 9. am in his locis dbverso sensu ponitur, illic tropico, laudari, hic proprio, tolli, Jerri. Neque ex glossemate potest intelligi, utrum potissimum respexerit auctor. ἐπηρκεσεν Iaim. Io in quo explicatio e ch. praestat vulgaribus. Sic et Suidas Sed incertum est, annon ad Homeri Scholiasten potius resplaiat, qui eandem glossam habet. ἐμίβα uJ Psalm io I. ubi permutatur cum dπερωα ad quae astenditur. ἐπιβατηο J Sic 4Reg. 9, 8. ἐπιβατης ἴππου. Et Ezech.

nautis et mari sermo est.

160쪽

βαρων, ut et Suidas Sed haec explicatio non explanat sensum, Mem tamen to docte, quamvis paululum ob. scure expresserunt verbo επιβρορον, quod dicitur de autumno maturis fructibus quasi onusto et praegravato. Hesych. βροετου βαρυνετο καρπω βρίθων γέμων,κομων l. καμνων υπο καρπων, ad quam glossam Albertus ex Apostol. Lex. S. Gr. lat. βριθω, onero, pro Irie de arboribus, quando fructibus onerantur. Sic etatinis autumnus auctore Festo dicitur ab augmento frugum. Iam vero hebr. D in h. l. Schultensus defendit notare autumnum et vertit in diebus autumilitatis meae, i. e. iuventutis s. virilis aetatis. Hinc Symm vertit a. περ ρμην ἐν ημέραις νεότητος - quae verba Olympiodorus ita explicat τουτέτιν, τε,σπερ τα ευκαρπα των

δένδρων κατεβαρύμην τοῖς ἀγαθοις se πάσης ὁ et Sed vid omnino Schullens ad h. l. ἐπιγον iJ Amos , I.