장음표시 사용
181쪽
Item Patres complures exhibent ευπάρεδρον vid. Suidas et Glossator Alberti p. ras qui hausere ex comment Oe-Cumeni ad h. l. εὐπερματον I x Hebr. Ia, I. ἔγκον ἀποθέμενοι πέντα.η, τῆν εὐπερματον ἀμαρτίαν. me eius vocis sensu antinuiores et recentiores interpretes dissentiunt Chrysostomus explicat: τῆ ευκόλως περιῖςαμένην ἐμῆς, incerto sensu. Theodoretus: υκ συνwαφώνην - πο-
να etc. Quae verba Theodoreti plane exhibent codices NSS. Coisi vid. Glossar. N. T. Alberti p. m. in Ath nas in Interpr. Parabol. Quaest. 33 ευπερματον gπε, νάριαρτιαν, προδη μόνιμον τάων κ ἔχει, ἀλἀ ταχέωe τρέπετα κω καταλυετα Salmasius de Foen trapez.
p. as 3 seqq. fuse de illius vocis origine disserens, ita denique explicat peccatum quo quis facile potes in turbas. molestias et pericula coniici, plane ut Theophylactus διξ ευκόλως τι et περιτάσεις ἐλπAπτει. Sed mihi ille sensus non placet, quippe valde vulgaris et ieiunus. Quid enim est vulgarius, quam peccatum esse periculosum. Puto igitur ex iis potius, quae de verbis περιιςάνω, περμασι et περματος emsterhusius tradidit ad plutum
Rristoph. p. 333 optimum sensum inici posse. Illo ergo
docet περ ιὶςάνα τινί, vel περὶ τινὰ et τὸν οχλον esse: inultitudinem hominum circa se colligere, et περιςάσος, turbae concursus amuentis ad aliquem spectandum vel audiendum. minc περιτάτους esse corona cinctos, quod et usurpetur de viris fama rerum gestarum claris, quos populus frequens adsectetur, cupidisque oculis admira-hundus hauriat. Sic Suidas in περματοι, et Harpocration. E contrario περιπάτους, desertos ab amicis et adiutoribus. minc ευπερδεατος ἁμαρτία erit pec Catuli, quod tot patronos, defensores et amatores habet, nempe propter eius illecebras iucundamque speciem, qua vulgo
pqmines decipiuntur. Nec hoc epitheton est urgendum, sed
182쪽
sed inest tantum aliquod peccati attributum ut si dicas rFIiehet dies augemein Uehatate, o bellebi Sinde. ευπρέπεια Forte huc pertinet locus epist. Iacobici,
ευρέων γαλιαριατι PHae duae glossae nituntur loco Psalmi 47, a. ἐνάρει τί αυτοῦ, ευ ο αγα R. πασης της vse sed in hoc loco sunt variae lectiones. Alii legebant ευριζων, vel ευ ιζων, quod illo modo, quo glossa, explicant. Atque ita censet legendum esse Wesselingius Probab Cap. a. p. 286. Qui ver ωλατυνων explicabant, legebant ευρίζων, ut in Caten Cord ad h. l. quasi ευρυνων vel ευρυζων Sic et verterunt Ambrosius, Augustinus etc. dilatans. Alii υρίζω γαλ. ut Eusebius ad h. l. quam Bosius in Praefat. ad LXX veram lectionem putat, non
tamen cum αγαλ. sed cum ορει ex Versu antecedente coniungendam, ut sensus hic sit Magnus es dominus in monte suo sancto bene fundato etc. Idem Bolius cum Uessea lingio l. c. existimat in Hesychio etiam scribendum ester ευρίζω γαλ . cuius lectionis veritas confirmatur sequente ἔχοντι, et maxime verbis Origenis ad h. l. unde sine dubio omnis glos, hausta est. Ibi dipit: μηποτε, μινε ριζων Ἀδιανοητον γαρ τοῦτο Ἀλλα ευρίψω σιωνει κα- λῆν ρίζαν ἔχοντι, καταλέ λως τω κλαδω. Consentit Suidas Plura vide apud Bos et Nesseling. l. c. Bielium in Thes Philol. Semlerum in epist ad Grisbach. p. 6. ita Corderium ad Caten Patrr. l. c. εωρο-ωςJ Vox occurrit Sap. Sal. 8, r. a Maec io IIIa, T 3 ευρωτιων J Iosuae 9 s. δουτος ξηρὸς κει υρωτιων, βεβρωμένος. Glossae in Octateuch ευρ σκωλ κοβρωτο
183쪽
σεσηπως suidas: ευρ σαπere. ηφανισμένος. Alii apud Iosuam legunt θροὶ ast ευρωτιωντες καὶ βεβρωμενοι Quo pertinet glossa Hesych ευρωτιῶντες σαπεντεc. Quod ad Vocem η ανισμένοe attinet, notum est ἀφανίων diei defermibus arrodentibus, ut Matth. 6 IO. Caeterum ultima verba Reishius ita transponebat: is Ἀκη ξηρανθέντες τω tala. ευσημον cor. I4,9. Sic et Gioine Alb ad h. I. ευ rλαγχνον ΓΕ sensu vocest Ephes 4 32 et i Petr. s,8 quamvis incertum, num respexerities illa loca. Sed pro ετ λον recte Bielius correxit ευιλονιευσυναλακτως DProvect as, ita ευσχν MJ LRoin I 3,I3 I cor I 4, o Iahess. 4, 2. ευτο ς J Luc. 28, IO Act. 38 28. ευ ραπελίαJ phes , 4 ubi ipsa glossemata leguntur. Glossae Alb. p. 32. υτραπ. γελοιασμο . Similia habet Suidas, et Theodoretus ad illum locum. ευφρατηο J confudit glossator cum Euphrate Tigridem, qui hebr. ann. id Genes a Iq. Dan io, A. et ibi Mouteialc ad Hex Orig. Sine dubio ante oculos habuit a. cum Geneseos, in quo, si non attendit mentem, On- fusio facilis fu . . Acacius in Catenis Reg. MS auctore
184쪽
Μbnte aleonio in Hexaps ad senes. s. e. ita exhibet nota
dinem si glossator sequutus est, et cum hebraicis verbis contulit, cogebatur m NU Euphratem eundem esse, qui Ἐδδέκεχ. es Gothosted. Disteri ad PhiIostorg. Lib. Iin Cap. q. Quod addit ne dubio in mentem venit m vel ria piscis, sono quidem simile τω a'n. φυie J Esdr. 8, 3 ubi Esdra dicitur ο γραμματευς φυῆ ἐν τιν Μωυσεω νομον, cui loco convenit prima explicatio. - ώραος pertinere potest ad Sap. Sal. 8,do. πρuc δεηρο ευφυic etc. ευχρητος a Timoth. 4, 11 - γαρ κοι εἴχρητος ἰσδιακονειν. ta Theodoretus in hypothesi Epist ad Ephes. ubi laudat verba illa Pauli, diserte exhibet χρπφοe, pro iam M. Forte exinde fluxit Iosia. ἐφαλομενος DForte respexit ad Act. 39, I 6. ἐψαυλὶ ταJ Iob. 3i,ig. 4et, hebr. eRn. Ibi Aq. ωμφιψα Olympiodor. περεφρονησο . ἐφαυλ σεν Genes as 34. Num Is 3I. ubi hebr. n a
ἔφηλοe Ex Levit. ai, 9 ubi de morbo oculorum sermo; et ibi Schol. ηλος. Πλημα καταμελωνεινάδἰ ri ἐπ ακρου δέρματος Μιν, ἐπ αυτοῖς δεικνυμενον τωποις. Quae iisdem verbis leguntur in Cyrilli N. Lib. I a. de Adorat p. 4i6. i. Suidas.
185쪽
ἐφοδευδατωσαν l Deuti ,. 22. pro quo ibi mox in versu a 4 est: κατεσκοπευσα αυτήν.
ἐφρα=μJ Impedita, nec multi usus glossa cui expli- Candae magnam operam navarunt Heinsius et Albertus. Itaque quae huc maxilne pertinent, breviter tradum. Priora verba sumta sunt ex Psalm io8, 8. unde patet illa αντίληψι τηρ εφαλῆς non esse explicationem τοῦ ἐφρUA . Simili modo Psalm. 9, 9. dicitur ἐφρα=μ κρα- τουωσις της κεφαλῆς μου, ubi tamen Basl M. etiam habet si mrριρ. Sequentes explicationes hausta sunt ex veteribus, quamvis mysticae illae, nec ad etymologiam saetae, quippe ἐφρα, καρποφορειν, s. frugi serum notat, arma fructus tulit. Genes 41, 3 a. v. Origenis Commentata in Joh. p. 309 Tom. IV. Opp. ed. Ruaei. Similiter de voce κεφαλῆς Cyrili. l. in Deuteron p. 417. κεφαλὴν τ γραμματο ερον κατέθιτα ἀόνοος Hiiδα δηλωσιν. Hinc intelligi possit illud a1 άνοια. Sed videndum tamen est an non legendum δυναςεια, qua voce omnes interpretes ad Ps. 9. 8 κεφαλῆν explicant. Ipse Symmachus pro κεφαλῆς vertit αρχης. ἐφia βαρJ Haec glosi supra explicata est ad vocem βαρ. Theodoretus ἐφά expl. υφασρια ερατικον. Quaest. in Iudic. I S.
186쪽
tunt olo, de quo Exod. 28 ubi id Theodoret. Quaest. ad i. c. et Suidas. ἐφρυαεαν 1 DPsalmo et Gilossae in ps expl. ἐμεγαλοφρόνησαν Schol ad illum locum: περηφανευσαντο uti Athanasius ad h. l. Suid ἐταραχθησαν Aquila: ρυβηθησαν, et Symm. κυκῆ. auctore Theodoreto, sed secundum Origenis ex ἐθορυβησαν. in fine συνξηχθησαν posui pro vulg. συνηθησαν. Eo modo et H. Steph et Drusus legendum censebant, Vel συνοῆχησ- Simile quid habet rigenes p. Montesalcon. ἐμφανει δὲασημον ηχον των θορυβουντων et λεειe. Sed et Lint, quae primum συνηχθησαν commendent sive enim hoc po. sui ex Psalmi eiusdem versu a sed sine explicatione, ut fit in pluribus locis sive vocis hebr se notionem accuratius exprimere voluit, quae signis turmatim convenire. vid. Cappeti Crit. Sacr. p. 343. Eadem ratio est verbi Erisreyuit, quod οἰ o Ps. 43. vertunt ἐταραχθησαν . Aquila συνηχθησαν, quia omnis confluxus motum et strepitum efficit quamvis eandem vocem Symm alibi vertit συνπαχGν, ut Psalm 38 7. 8a 3. Denique similis quoad sensum locus psalm 46. io exhibet etiam συνηχθησαν. cf. Interpretes . l. in Cat. Patr. Corderii, qui omnes sere hanc notionem exprimunt. Denique Scholion Cod Mosq. iii Act Ap. ed Math. explicat αλογω ἐκινμησαν.
187쪽
εχανεν ἔνοιξεν. ἐχαράκωσεν. εκυκλωσεν ἐπολιορκησεν.
ἐχόμενοι τρίβου πλησίον, ἐγγυτατω.
ώφωτισενJ Reg. Ia, a. ubi hebr. rvin doluit. Hinc Iodae Theodorem explicat δ ὁ καλος Quaest. 9 ad 1. e. exapta Orig. ad Psalm 83 8 π 4. φωτίζων. . διδάσκων et ad Proverb. 4 4. inc et notio verbi ad MT traducta est Ephes3,9. φωτίσαι πανταe, quod Theodoret ex pl. διδάσκαν Clemens Alex. Strom. lib. V. p. 68q. φωτισμος η μαθητά κέκλητα, λαοὶ κεκρυμμένα φαγε-
ἐχαραμνJ Vox est ex Reg. 1, 33 sed glossema ex Theodoreto ad h. L qui pro illo legit ηρεαντο. ἐχομενοι τρίμου DPsalm I 39, 3 hebr. Alibi saepe
188쪽
ἐχρηματωχ1J ct Io,2 a Suid ex pl. χρησώμεδέξατο. ἐχωλμαν Ps. II, 4s. χοα απο των τρίβων αυτων. suid ἐξέκλιναν. μβουλὼν PVulgo Zabulon notare dicitur habitaculum
s. habιtans uti patet ex historia Genes O, O narrata, ubi tamen Cyrillus expl. ευόδωα καλευλογία in Cat. Octat. T. I. p. 37O. cc is, ex quo hausit glosator, derivavit vocem abii, pernoctare, et v fluxit. Hinc illa glose- naata Philo de Som p. 663. Ζαβουλων ὀὲ φωτος, ἐπει ὁ η φυσις Cρυσις vel χυ)ι. -υκτερίας νομας ετ . ρεουσης ὀὲγα απολmrουσης νυκτος ἐλαναγκηρο φως ἀνίσχει Theodoret. ad Es. 9, .eXpl. ρυσις νυκτερέας cs Baueri Glossar. Theodoret in v. ρυσις. Si scire vis, unde repetenda stilla vocis explicatio, cf. Iesi, r. et Cyrill Alex. l. c. P. as it Chrysostom ad Matth. , 4 in Cat. Patri tHieronym. Quaest hebr. in Gene1hi: Male et violcnter in libro nominum Zabulon fluxus noctis interpretatur. DβυνηJ Vox est των , utas et q. ubi Procopius τοπος θεν κατακοντίζον mi πωθουμενον Ierem. 6, 23. Iudith. I, s. hebr man quod Michae , 3 vertunt τα ξό-
ρ τα, pro quo lustinus M. legit ζιβύνας, ii tradit Cap. pellus Crit S. p. 497. deinde a Paralip. 23 9. τας ααχού- ρας Reg. T, T. λογχην. Oe lis sensu est Es i 9 io. In Ebr est,' 'mi quod οἰή ποιοῦντες Oθον, quia legerunt vi quam sectio, ne reiicit Vitringa ad h. l. qui illud vertit rete cireuin-
189쪽
ηxi eludens Piscator exeipulum. Alii aliter. Caeterum δον suisse genus vini hordacei, apud Aegyptios usitati, plures veterum tradiderunt Herodot. lib. lI, 7. Diodorus Sic lib. I, 34. et V 26. ubi Gallis eum potum tribuit. vid noti Kesieling. Plinius XIV, a. et XXII, as. undem potum primum ab Aegyptiis consectum docet Schol. ad Aeschyli Suppl. v. 96o. Hinc Pro opius ad Es. I. c. p. 269 vocat τὸ νόθον οἶνον ου τὸν ἐξ ἀμπελου. usebius ad h. i. τὸ ωγυπτιααόν. τρειν Numer ai, s. Deuti a 34. de hominibus captis et superstitibus hebr. ' Ῥυ caeterum Albertus
putat e ch respexisse ad a Maec. II, 3 . βουλόμενος. τὰ κατάρατον λαβρογογρί . Oογόνος PSine dubio respicitur Symmachus, qui Geneso, a mn vertit μογόνοe, ubi οι habent. --J Nisi sorte legendum θωσcie, θοποιήσειe, e Psalm. 9, 9. s. 8q,6. ἐγειτο IGlossa videtur pertinere ad vers. LXX ut Exod.
ηει σοJ Forte ex Epist ad Philem. v. i8. Ibi Theodoret vocem explicat de furto ab Onesimo facto. ὀοκωσιςJ Eccles io, 8 ubi pro illo in sequenti membro est: οἰκία.
Zολ αου PL 76 6 ad quem Iocum Heracleot it, Caten Patr. τὸ ολέσχουν, ἀντὶ του, συνεχῶς ἐμελήμωα bi
190쪽
In psalm. III in membris parallelis permutantur ἀδο-Mσχησω et μελιτ au. f. Ps. Ii 8, 47.48 ubi ipsa glossae
verba secum invicem permutantur.
pe interpres pro ' legit Ore, et ipsam vocem retinuit. Proήθη vero in Alexandr est τοξον, ut et adnotat Olympiodor in Catena Nicetaei fas qui praeterea haec habet ae ηλιακα ακτῖνες et τῆν των νεφρον ἀρραωσιν προβάλουσα ποιουσι το τοξον, ὀ παρα το πολοῖ ἶρις να- λειτου. Hinc forte orta est glossa, si ἐπιουσα Proverb.47 I. ηλικία Ita Lucas a sa. Num vero ea notio conveniat loco Matth. 6, 27 in eo distantiunt interpretes. Abbertus quidem in Observati negati Alii plures etiam de aetate, is tempore vitae explicant, quia Christus h. l. de conservandae vitae cura loquatur. Mihi vero, ut obiter hoc dicam, melior explicatio videtur de satura primo propter vocem πῆχυe, quae profecto tantum staturae convenit. Deinde usque ad ersum 27 quidem te vitae conservandae cura dixerat Christus, sed inde ab hoc versu decuris anxiis vitandis in genere praecipit, et versus a bene proverbii Ioco positus esse potest, hoc sensu: Quid vos iuvant curae illae anxiae potestisne staturae vestrae vel unum cubitum addere, etiamsi id summis curis efficere studeatis Est exemplum, quod rem illustrat. Hinc et Ephes 4,ι3. discltu μέτρον λικμ, quamvis ibi tro. fee eLmuelit no . ad Origenis comment. p. 6O.