Glossae sacrae Hesychii Graece

193쪽

V. ευρωτιοῦν. Et plane trucidatum illa vocera L signifieari, ulmein si videtur in Exerciti. Sacri persuadere bri non possum. ἰττα Exod. 32, 8 pro τρο φο Sehol habet ετ', ευ rei J Iobi 29, 3 ad quem locum interpri in Nicetae Cat. p. 438 τατμιω, ἄνωθεν Ἀ-rων. ηυδοκησεν Psalm 67, T. q. ἐπεθυμησε. Alibi Hesych. υὀρκησαν. βάλοντο, μέλησαν ἐγάπησαν, quae glosi pertinere videtur ad Rom. IS, 26. η- ταν Luid Nehem. 33, 2O. Iud. 0, 4. GloK. ML

Oeta Aliter Philo Carpas ad cant. 4. qui explicat, τό

194쪽

Θαμβοe J Luc. 4, 36.4,9. In Actis iunguntur Θάναβος et ειτα τις Sed eodem sensu est apud LXX in.

Θιληrio Conserunt viri docti Ieg. ar 6 ubi hebe, - ο e vertunt θε τῆν qua Voce interpretes illi et ymon τοῦ ra voluiis, expressisse videntur. Nam alius in 'terpres reddit ἐγγατριμυθους, ut et in aliis locis vertitur. Caeterum satis aculeat ossius de Interpr. LXXxeor rigit In illo loco βε, τὴν incantatorem; et emundita mutat Hesychi glossam: λλπτης προερετικος, tu cantatur, qui 'raenuntiat vid. Var sacra p. 096. Dispi eet emendatio Alberto, qui nihil mutat in Hesychio, Quod si ad illum locum libri Regum glossa spectat, eo tamen legerim παρατηρητικο c. id II eodoret. Quaest. 33 ad i. c. 'ed iunt alia loca, quae lectionem ut rem commendant. Sic Malach. ira a L Mou ν θελητη quod

195쪽

uod est προαιρων vel προωρετικος hebr. 'dnaan. Fus tractarunt hunc locum interpretes Hesychii, sed ita ut fere satius it cuncta ignorare. Quid maxime sit veri simile, breviter tradam. Certum est Θεμάνesio hebr quod recte νότο explicatur Nam et sic et o vertunt Exod. 26, 36 aT,9 36, 2O. Numer 2 IO. 3. 29. O 6. Sed unde tandem alterum glossem ανατωλαῖ Duplex explicandi via se mihi obtulit. Primum notum est ex multis exemplis, in glossis etymologicis, qualis est haec nostra, explicari subinde et illa verba, quaecum eo, quod in initio positum erat, similitudinem quandam habent. Iam vero est vox eius generis pn p, quae notat ἀνατολη . Forsitan ergo glossator hanc simul in mente habuit. Deinde potest inesse sensus, qui dicitur mysticus ortus quidem ille eclocomabaz 3, 3. Θεοe ἐκ Θοαμα ξερο, quibus verbis veteres crediderunt praedici Iesum nasciturum ex Bethlehem, quae Hierosolymis ad austrum sta erat. Iam vero Iesus dicitur να- τοui ἐλυψους. v. Theodoret ad h. l. et Athanas Op. T. II. p. 34s e Colon Origenes tamen ad Genes as in C ten. Niceph. p. 3O et 3O8 explicat συντελέμενοι et συν

ΘεοτυτειοJ Sine dubio respicitur ad Rom. 3, 3o Pasii. v etiam explicat Glossar. . T. Alberti παρα Θεοῦ μεμι' σημένοι, quod probat ipse Albertus. Sed ego aliter sentio. Nam cum omnia adiectiva, quae sunt in illo loco, activam habeant significationem, et singula viis describant, qn erat, cur Apostolus hanc solam vocem exime ret Sensus ergo ex ordo Termonis aperte postulat, ut Θεοζυγεις sint, Dei osore , ut etiam explicat Lex Reg. ivlS ab Alberto laudatum, vel potius ipse Oecumenius, quo verba excerpta sunt: λοςυγροῖς ς τοῦ α ρ Θεοῦ υ-29μέ98 λέγει Aπο ολος ου,ἀρ αυτω τοῦτο προκειτα νυν,

196쪽

δε εο, λακει uuae. Theophylact του Θεο, μισοῦντας, ii κέ υ πο Θεοῦ ισουμώους. θέριτον LApud τους exstat vox Θέριπον epdem sensu, quam et apud Hesychium legendam censuerunt viri do

cti sed Albertus nihil mutandum existimat, quia et Photius in Lex. S. Θήριτον et Θερχρον exhibeat. f. Genes. 24, 3. 38, i et ibi Muntesalcon in orig. exapi cantic. 5, 8 ubi alii καλυμμα. s. 3, a. ad quem lόcum Basilius M. p. 924 ἔοικα το θέριςρον ἐπ λημα ειν ηερινόν

Philo ad Canticor. l. l. Θεριτρον λέγει το λεγρόιενον μαω

σεούρους DForte respicitur ad a Mace. 4 I9. ἀπέτειλεν ἡ 'Iαθων Θεωρύο. Sed huic Ioco magis conveniat alia Hesych glossis: Θεωροὶ - φροντίδεντερ περὶ τῶ Θῶοι, et planius Suidas: si Ne Θυσίαν πεμπόμιενοι ἡ τας ἐορτάς. Talest enim iidem illi erant θεωροὶ quos Iason mittebat, in lihro Maccab. l. c. ΘηβαJ In ultima explicatione respicit hebr. Uri quod mybumo vertunt οἰή intentateucho saepissime. Θημονιαὶ Vel Θημ ωνια . Est vox των . Siccant. 7, 2. Θημωνιά ms, pro quo Symm. σωρο ΕXOdi 8, 4. LIob s a6 in Orig. Hex et 23, 3 a. Θι Sic Exod a g. s. de cistula s. navicula, qua Moses parrulus expositus est in aquam hebr. nam. Sed illi libri in soco Exodi etiam habent θηκη et Θηβη. Sui-M: Θύχα μωτιον ἐκ νβλου πλεκτον, ω κοψινωδεα Θίτειν v. Exod I9, 32 et coloss. I, ai. 3κη -ν μηδὲ γευσν μηθεψ'ro Unde vide, annon forte pro ιψα a legi pollit γευσαEM. Non enim patet, quid illud sibi νει

lit, cum sequatur απτεδα .

197쪽

Ioeo etiam illud M' apud Hesycn videtur ortum esse. Etiam Chrysost ad Ps. O , a 3. Μοοσης η ἐν τii Θρι-σει etc. verba ita explicat: την θεηλατον μησεν οργη , in Cat. Patr. Idem etiam cum Eusebio ad vers. 3O. expi ορ- γην Caeterum s. Cf. 3O pro θραυσις Symni habet αλ et . sic et incertus interpr. in Orig. Hex ad a Reg. 8, . Glossae m. in ps uti Hesychius. Suidas etiam Ioeum Psalmi commemorat: θραυσρος φ Θορῶ. 3ττα ἐν πο- μιω Θάνατος ἀρρωσία συντριβη. Miri. Δαβὶδ. ἐκοπασεν η θραυσις quae et Hesychius habet sub voce

ΘραυσμαJ Quare uri explicet, non facile est dictu. Hinc Heinsius censebat scribendum λέπρας M1γη. Nam Io verbum n quod de lepra usurpatur, vertunt ρ - σμα Lovit. I 3. Croius tamen in observati. . T. p. aTT. defendit vocem λυπη , quia IIam M 34. hebri rara δε-iore ossici, οἰή vertant Πρανί', pro quo Theodot.

198쪽

Ir Θ . Deinde rDrvi vertunt Exodi II, 33 ubi Aq. θραυσα α vid. Hex Orig. ad h. l. ησκοοJ Cum glos pertinere videretur ad Ioem Imeobici 26. εἴ τις δοκει θρησκοπιεινοι ἐν νun, sed h. l. vox notet religiosum, verum Christianum, haeserunt interpretes in illo ἐτεροδοξοe verum non est mutandum. Nam primo legitur in aliquot aliis Lexicis. Deinde notum est, vocem Θρῆσκοe in utramque partem diei, ut Zεισιδαιμων; quod inprimis de θρησκεια demonstravit Suicerus Thes. Eccles. Denique veteres quosdam propter illud δοκειν locum Iacobi de falsa s. speciosa pietate explicasse, patet ex Schol cod. Mo'. ad h. l. d. Moth. p. 88. ει τι ὀο-

tamen legendum videtur ευσεβie, ut placet athenaride Gloss. Sacr. p. 39. ut duplex sensus innuatur. θριαμβευσαa J Coloss. I, 6 ἐδειγματισεν αυτου, ιαμ βευσα etc. ubi Oecumen. ἐνειησε - κατ αυτοῦ Θρίαμβον νοητον ἐπετέλεσεν. Idem habet Lex Cyrili. S. sed addit: 'Hτευσας παραδειγματωaee. vid. Suicerus in Thes. Θρ βοι J Sic Luc. 22, 44. ἐγένετο ὀλο ὁρωe αυτοῦ ω σέ θρομβοι τιμιατοe. Sunt tamen, qui muram comparationem inesse putent, ut non sanguinem, sed sudorem talem sudasset, cuius guttae fuerint similes guttis sanguis nis, quae ob naturalem illius crassitiem solent esse cramo-

Θωμαel Prior explicatio pendet ab hebr. num abyssus

Altera

199쪽

Alterum est ipsum cognomen Thomae, quod et additur Ioh. Ir,46. Θωμαρ, ο λεγόμενοe Διδυαος, ab hebr. tamn

geminus.

M J Resp. ad hebr. o quod et Symm retinuit et e titu Psalm 6 , ut trim Ιαω. Diodorus sic Lib. I,

et explicant Procopius et Basilius ad loca Esaiae. Ἱακωβος DPrima explicatio nominis vera, cuius caussa narratur Genes. 23, 26. quia j χειρ αυτοῦ ἐπειλημuένη τῆς πτέρνης 'Hσαυ, sue ut Hoseas ta 3 exprimit, quia Iacob ἐν τοῦ κοιλία ἐπτέρνισε τον δελφόν Caeterum eodem modo Philo libr. de nom. mutat. p. 9O ὐμDIακω πτερνώς ς. t similiter Cyrili Alex et alii. Altera explicatio, πόνος, orta est in dubio ex alia derivatione forte ab Im dolor, quae vox et πόνος vertitur Εs. 63, 4. Genes. 34, as vetera respiciunt ad Marc. 3, T. ubi tamen legitur Βοανεργές. 'Iακωβος αλφαιου Respiciuntur haec loca Marc. 2, 14 Matth. is, 3. Luc. 6, i 6. Sed Bielius, cuius verba Albertus ex Biblioth. rem affert, demonstrat, auctorem fossae confudisse Iacobum Alphaei filium cum ludaThaddaeον

200쪽

ς σαν οἰκουμενην τοι σορια τὴν πορειαν. Thaddaeo Datre illius, es in locis Matthaei et Maro

distinguuntur cf. Chrysost ad Matth. Ita ex quo nuxae glossa videtur.

με 3J tymologica explicatio nominis Iasub, filii

Esaiae vid. Es. 7, 3. a divi reverti. Sic et vocatur filius aliquis Isascharici Paral , a. etc. Sosia ipsa est ex Proiseopio ad Es. I. c. p. IO. ΣτραJ Eodem modo ἰατρεια dicuntur Exodi 23, 39. Ἱρουα Priorem explicationem ex sententiaraeinsigi octator hausit ex interprete quodam, qui vocem moverterat υπ- , quoniam ea vox etiam ad animum e cogitationes transferatur ut multis demonstravit Schul

tens ad Iobi η,I3 ubi οἰο vertunt φοβοe et Cod. Compl. Βιπληεια Alii non male corrigunt ρυα, poples. Nisi tamen forte legendum est ψυχη frigora, vel ψύχος. uae idea satis convenit loco Iobi, in quo sequunturaec φρίκη μοι συνiντησε. -- Genuari poplites notat vox DReg. 38 al. ἈμωαJ Vox τμος salva eri quamvis rellius euius verba multa adfert Albertus, scribi voluit τυποe. Nam glossator vult indicare, in loco Psalmi 9 8 quem respicit, intelligi terram Idumaeam, non Idumaeos, quo niam antea incolae nominantur. Sequuntur verba ipsa Davidis. Quod vero explicat την ἐκ πουσαν οἰκουμένην, hausit sine dubio e vetere glosario. Nam sic vetera Lexica, quae appellat Albertus: μυιπια, ἐά λειπουσα, et qui. dem, ut Alberto videtur ab ad nn inuqα- ο vertunt.