Glossae sacrae Hesychii Graece

221쪽

κνωδα et οἰωνίJειθω. Nam et pim dicitur de vocibus omino us avium inprimis. Bielius in Thes phil. ita legit glossemata: ἀκοῦσα φημην τινῶ, μαντευσα oes. κDμακτῆρες J Zech M. ubi aliquoties. κλίτεσι PE Psalm. 28, 3. quem locum ipsum citat Etymolog in V. κλῆτος. κλωνες PSap. Sal. q, s. Nam locus Iob I 8, 3. huc non pertinet.

κνηθόμενοι ΓΕ a Tim. 4, 3. s. Alb Glossar. p. 63. κυέων Ex ultimis verbis glossae patet respici ad

Amosi , iq. ραπολοὐ μην mus κνον συκαμινα. Ibi Aqui, la ἐρευνων Theodot. χαρακων Symm. χων, qua Variationes adfert Suidas in v. κνον, et Theodoretus ad 1. c. Suidas etiam τεμνων, παρα το κνω, τ Ηο τω, et I.ex Cyrili. S. Alb. κνίων τίλων αποκοπτων. Aliter Glossae SS. in Proph. a Bielio laudatae κνον συκαμινα, συλέγων, Δρυν, accommodate ad vocem e rua e colligere, ut notavit Cel Schleusnerus in Spici log. Lex. Biel. p. a. Quamvis etiam οἰό hebr. pho dissecare verterunt μοκνίζειν Levitici, Is ubi notio avellendi, ab-. scindendi necessaria est. Hinc et ignotus interpres ad h. l. in Caten. Octat explicat: ανακλασο, μαδίσει, λεπίσει. Caeterum, quod quidam viri docti illud λυπων mutari voluerunt in λεπτυνων, ideo factum est, quod ad locum prophetae accommodabant. Sed salvum est λυπων, ut et in aliis linguis vellicare et pungere dicitur pro angere; sed ea explicatio ad alium scriptorem ignotum pertinet, non ad prophetam, quem ultima potius verba explicant. Praeterea idem Hesych. νίω λυ rei, et Oiseq. λυπῆσα .

222쪽

κνώ .αJ Suidas expl. μον μικρον, θηρίον κυρεις μD- Θαλασσιον ποτε δὲ - το χερσωον. Oxiccurrit Sap Sal. II, Is κνώδαλα ευτελῆ. 6, ι. 7, 9. κοδράντηe J. Respicit glossa locum Matthaei , 6 et Marc. 12, 42. Suidas κοδρ τοπαν. ἡ πτὼ ta plane ut est in loco Marci . Quid sit r. παν explicavit Cel. Fi- scherus Prolus. 8 de vitiis Lex. p. 3. ex atth. 8, 34. ubi est παν λοφειλομενον, pro quo h. l. est τον χατον κοδράντην Cyrillus ad Matth. 26. in Catena Nic. ο κο- ὁραντη σημ νει το τέταρτον τοῦ μέτρου, οπε ο Λουκας

κρυνον Ex usu scriptorum sacr. . . Actor I I4.28. I I, 8. παν κοινον - ἀκ Θαρτον it. Rom. 4,Iq. ad quem Iocum eadem habet Glossar Alberti, et Theodoretus. In Apocal ai, 27 iungitur κοινον βδέλυγ . Apud rλ non occurrit vox illo sensu, nisi l Maccab. I, O θύειν υεια, κτηνη κοινά. Theodorus ad Psalm. 73, 6 in Cat. Patr. gr. βέ' πάντως το ἀκάθαρτον καλῶ, λα πολαχῆ. το κοινον.κοproti Forte in mente habuit glossator Rom. 3, 3. κοίταις in ἀσελγ ας. Hunc locum etiam adscripsit Rei-nesius ad marg. Hes et Potterus retulit ad illam glossam in notis ad Clement Alex. Strom. lib. IV. p. 628 ubi κοίτη notat pos concubitum.

223쪽

κοιτωνJ Sic passim οἱά ut Iudic Is, .ubi alii ταμιειεν, quem locum sine dubio Hesychius respexit in alia glossar ταμιειον κοιτωνα, vel certe ad illa loca, ubi pro ταμ.των ο alii habent κοιτωνα, ut a Reg. IO, 3. 3 Reg. , s. κουβιςης cs. Matth. II, Iz Ioli a I . Tolosanu cin Catena possini ad litarci Ir, 3. κολυβις ς καλῶ

κολπος Sic Actor. 27, 39. κομψοτερον DEv. Ioh. 4,sa. Alii βέλτερον legi volunt. κόνδυ Adscribam verba Hodii de text. orig. LXX In terpr. libr. II. p. II s. κονδυ quod legitur Genes 44, a. II. 6. ir in historia Iosephi et rursus apud Ec si, II et cyphum et poculum significat. Fuit poculi genus Pe sciam sed Aegyptiis quoque in usu vid. Athenai libr. XI, 7. Hinc ab Alexandrinis Geneseos et Esaiae interpreti, bus usurpatum suisse, vix quisquam dubitaveriti κλασονJ Ierem. I 4. I. AmOS', S. ηοπμωται J Ierem. 46, s.

λευκον

224쪽

κορος DEx usu των ό, qui hebr. Eri et u sic vertunt passim, ut Levit. 27. Num II 3 Reg. 4, 22 5, 11. κόρυθα Sapient. , 9. Idem in alia glossa explicat το, περιβολαον σέφανον. κοσμῆσαι J Bielius adscripserat locum Sirac sint ibi est κοσμι προσφορῶν, cui loco quodammodo convenit τῶπῆσαι eo stituere, adornare etiam latini dicunt. Et sic κοσμον τοι λαμπαδας Matth as, T. Putem potius respici ag Eccles. 7, 4. τί δυνησεται κοσμῆσμ ον ιν εος διαπέψν αυτον quis eum potest Asere, erigere, quem Deus evertit δκόσαο J Ita οι vertunt hebr. HIN exercitum Genesis,

κραμοι J Ita Cantic. 7, 2 όμφαλός σε κρατῆ τορευτὸς, μ' ἔρρήμενος κραμα vinum aqua mixtum.

226쪽

κυβον τετραγωνον.

quo sine dubio legerunt x Ἀτί re. Hoc certe suspicatus est Trommius in Concord melius quam oehlerus in Observati crit ad salmos vid. Repertor lit orienti

αυβερνη εις Prior explicatio sine dubi pertius ad Cor. ia,28 ubi interpres ille, cuius est glossa putavit αυβερνήσει esse muneris genus, quod in epistolis ad e teras ecclosas subinde scribendis versaretur. Prica v tamen ad a. l. corrigi; προν ἐπιςῆρι , ut est in Glossar. Alb. Sed ego putem Hesychi lectionem salvam osse Caeteroquin enim vox φρονησεις esset superflua. Haec altera explicatio pertinet ad usum των ο qui ea Voce ver tunt hebr. nditari, i. e. conflua prudentia, ut Proverb. M. 13. quod Prov. Ia, s vertitur ἐννοηματα.

κυβον lobi 8, 38 ubi Olympiod κύβος εουν ἐκ τετραγώνου ἰς οευ ληγορν.κυῆοιμων Εx Iobi 38. s. Aliae glossae, quas comis memorat Albertus, addunt βροντῆς, rectius. Nam in hebr. est v, - Symm. ψοφον βροντῆρ. t Olympi dorus ad locum Iobi: κυδοιμον βροντῆν καλα. κυμάτιοι J Sine dubio glossa pertinet ad LXX. qui ita

vertunt hebr. ' Exod as, A. in labrica mensae sacrae, et in structura arcae sacrae Exod 37. ed Alex ubi aliut interpres χειλωαα Samarit. τέφανον. v. Cat in octat. Τ. I. p. 943. Ergo notatur ora L margo elatior circa mensam vel arcam, quasi labia, ταχει M, quae Bielius in Thes male vertit litora. Nam per metaphoram ταχει μαλάσσης ita dicuntur, ut et h. l. κυμάτια.

227쪽

ηυπτον. ταπεινήμενον.

λα-ς επιδι των. κυ προσα Cantic et, s. v μπελοι ασπρίζουσα ex Cod. Vaticupro quo οἰή habent κυπρίοσιν, ut est in versu 3 ubi Theodoret explicat ενθησαν. Suidas habet κυπριοι σι ubi Κusterus Hesychii lectionem praeseren, dam putat. Caeterum dicitur et κυπρισμος incant. T, I a. pro ἄνθησις. traieronym. Homi l. a. in Cant. Uva rens Cyprus anellatur, et species quaedam virgulti e quae Cyprus dicitur etc. f. Hueti nota n Orig. Comment. p. 79- κυπτῖν J Baruch I, 8 κυπτον σου ἰδενουν, quo sorte respicitur. Sic et Psalm 34,Iq. pro ἐταπονουμην incer tus interpros in Hex Orig. habet ἐκυφην.κυρίας J Sine dubio ex Esuo, Io κυριορ ἔρχετ' μετῆκυρία etc.

κυτορ Pertinere glossa mihi videtur ad vers. gr. Danielis , 8. 7. um arbor describitur: τὀ κυτο αυτλάς πασαν γῆν. hebr. m Q pectus eius, quam vocem benebisensum verterunt κυτορ, truncus, moles arboris. Dein- do hic sensus nititur significatione vocis em apud' braeos, quae servit magnitudini describendae sic Dan. 8, s. in P est idem quod in versa nina Dp. Vulg. cornu insegne Iosephus μέγιςον κέρας. Eodem sere modo num-vir asyectus, i. e. proceruidicitur a Sam a 3, a I. ubi οἰ ζάνδρα ορατον, ut iidem Vertunt Parat, II, 3. hebr. - N,φro quo appellus Crit. Sacr. IV, 4. p. 687. Iegi vult idem illud; et h. l. d. Compl. habet ευμ κ . In caeteris respici videtur ad Psalm 64, T. συνταρασσώοναυτο της Θαλάσσης, ubi Origenes κυτο φησιν ἀντὶ τά

228쪽

λάγανα ειδος πλυραουνταρίου. οὐ πυρωδη, ωττοσε - λα ra regu J vox πεσῶν non videtur sana esse, quae corrigi forte potest ex loco illo, quo pertinet glossa,

De ipse voce vid. Clericus ad Hesiodi Scut Herc. eraliadus ad Salmas Ius Att. et Rom. 6, 7. Bosi Exerciti ad h. l. et Hemsterhus ad plutum Aristoph. Iogr. κωφευσα J Saepe obvia vocapud τὰς et κωφευσαι Iob l3, 5 λαM Ita Iudic. 3, 22. λαβρον DPsalm Io3 s. pro φλεγον Aquila habet λά- μνον. f. Prov. 28, 3. Iob 38, 3. λωγαναJ Ita οἰο vertunt hebr. 'p' i. e. placenta ex simit e sarina et oleo mixta. I id. LXod. 29. Lovit a 4.

229쪽

Paral a 3 29. 46, 3 ubi est λατανον τηγάνου. a Reg. 6.

I9. Suidas: λαγανα πλακουνταρια, ast καπυρωδη eis.

in qua glossa etiam asser locum ex a Reg. 6. Ultima Hesychii verba diversimode correxerunt viri docti. Albertus vult ἀρτιβρεχk ἐλω vel δετος βραχῶς ἐλωον. Lex Cyr MS. ἐλωοβρεχηc ἄρτος Mange ad Philon. lib. Quisq. viri studet p. 469 vult αρτοι βραχέντες ἐλαίω. Paral. 6, 3. I vertunt ἀρτοκοπικος αρτος. λακωνικο e. cfas. 3, 2 a. ubi sunt tiαφανῆ λακωνικα de vestibus pellucidiis fluxis vid Vitringa ad h. l. λάμια LIta Symm. Εs. 34, 4. λαμίου, ubi οἰώ ονοκέν- αυρος vid. Bochari Ueroz T. II. lib. VI cap. Io in

fine.

λαμπήνηJ Vox των ο propria, uti et Grabius censet in Epist ad Millium p. 8. Occurrit a Reg. 6 s. ad quem Iocum Theodoret. λαμπηνη - ἐςι AZoc ἀρμαμάδες, ῶσπερ αυ- Ἀπηνη. Eodem modo Procopius. Ibi Aq.

vid. Biel in Thes philol. et Suicer in Thes ecci qui inprimis ultima verba glossae ita legit: 1 ρωθίον περιφανεe z4ςι ἄρμα σκεπαςον. Eadem ab aliis varie tentata et correcta sunt. Sed nihil censeo mutandum in Hesychio, modo legatur ii αβ is περ κεφ ἐσιν, currus, qui ex virgulis vel capis plexum testii habet circa caput vehentis. inc et dicitur σκεποιμον, ut opponatur cur. mi aperto undique.

230쪽

λεηMe λαξευτηριωJ Ex Psalm. 3, T. ἐν παλέκει, λαξευτ. κατέρραξαν αὐτην. Recte Heinsio videbatur glossema indigere explicatione. Hinc legendum censebat λιθ τό κου σὰηρ οξυτάτω τεμνοντι. Mihi tamen facilior emendatio videtur haec: λαον οευτατω τέμνοντι. Nam cum antea glossam posuisset λαεευτηριον λιθοτομον σμὶηριον, nunc in eadem voce omisit substantivum σιδήρ. quod supplendum est. Sic et Glossae in Psalmos omis runt: λαξευτηρει λιθοτομω. De Urumento ex pl. Theodoretus et Suidas Eusebius ad h. l. λαεευτήριον λέγεται το των λιθοεοων οργανον, οῖ τοῦ λίθους δι

τέμνουσι.

λαπις ης Ex Siracid a G. λατρευτὸν Levit a 3 as. ἔργον λατρευτὸν ποιησητε. Ibi assius habebat δουλευτόν. λεανα ri psalm II, 46. ubi utrumque est in membris parallelis. f. a Reg. 22, 3 ubi pro λέανα edit. complut habet λεανω. λιβηδών J Veri millimum mihi videtur respici ad hebr. in nra, quod est nomen loci Hoseae , is ubi οἱά Ne ora κον Πν. Verba haec sunt: aDei στορέυε ε et Γάλγαλαχ i αναβανετε et τον οικον 'LLν. Iam vero hue duae urbes erant, in quibus idolis sacrificabatur. Unde Israelitae prohibentur illuc proscisci. Ita et aliam glostam: Γαλαλα πολιο DΘα ἔθυον, supra vidimus ad hunc locum pertinere, vel etiam ad alia loca, ubi de Galgala idem dicitur. Puto igitur vocem λεβηδων ortam esse ex illis verbis hebr. Unde ortum sit illud additamentum τωκΛευιτων, non facile est dictu.