Glossae sacrae Hesychii Graece

241쪽

μην fuerit nundi, ut in loco Ezechielis, quoniam liter Memo eandem antecedentem in voce 'di excidere lacile potuit. μετοικίας J Ex ultima explicatione intelligitur respici ad CReg. 8, 47. ubi est hebr. IV captivitas. Sic et μετοικεσία dicitur passim, et permutatur cum illo. f. 4Reg. 24, i 6 Iud ι8, 3O ubi alii μοικίας. Matth. I, II. a. IT. μὴ ρεποσκορ. J Ex Psalm. 26, 9 editi Ald et complut. pro quo in vulg textu est: μὴ ἐγκαταλίπνς με. The doretus utrumque coniunxit Alia lectio est ἀποφρήνο, quam Eusebius et Montesalc in Orig. Ηex tribuit Symmacho. s. Gloss. in Psalmos. Caeterum notat Theodoret ex eruditione gentili hanc vocem μοσκορακ a τοῖς o huc translatam esse, et quidem ex illo proverbio Ke κο- καe Aliter Scholiastes ad locum Psalmi vid. Pearson. far paraenet ad Grabit editi LXX interp. et Bielii les phil. P. I p. 96. qui multa congessit. μὴ παρου Forte ex Proverb. 3, 3. 4, 17. . μη ἐφικνιήμενοι Pa Cor i , 4. Sic et ad h. l. Alb. Glossar. N. T. p. 44. Mi καταλααβανομενοι. μηνωας J Ex oratione Manassae v. ia. Sic et glossae in

Cantica.

μὴ παραβλ9J Ex salin. 36, i. Glossae in s. expli- eant: μη μοιωθῆς Sed illud nostrum elegantius. Nam

242쪽

ομοιοπαθῶν est eodem modo, quo alter, assci vel se gerere, i. e. imitari alterum, quod Heraci in cat Patr. ad Psalmi vers. 6. expressi ι πραττειν ἐρεθίζου τα ομοια.

I inc Theodoretus ἀντου του παροξυνου eic μίμησιν τοὐν παρανομία συζωντων. odem auctore Symmachus habete μιν φιλονεικει. Theodot μη παρερεθίζου. Ex his patet, tum Glossatorem tum Theodoretum locum Psalmi intellexisse de David ali*m commonente, ne imitetur homines improbos. Similiter Commentar Heracleot in Cat. Patre a 4 h. l. quem vide. Sed secundum verba hebraea alius sensus est lite ne irascaris in homines improbos. nam satis cito poenas luent. Itaque Heraci ad vers. 6 Psalmi ubi recurrit vox etiam explicat, δακνου , μηδε

sed in Cod Alex est παραρυic. ιιηρυομένη ' Proverb. I, 3. μηρ. μα mi λίνον, quae est docta et sensu apta verso σωνί. In hebr. est et quod, ut ibi docet Schullensius, notat stilios tractare, exe cere aliquid. Ergo tractare lanam est dueere lacia. nae, quod signisiicat το μηρυρον. μὴ σειτανε J Ita cod. Ald et compl. Proverb. 3, a Vulg. τεκτηνη. μητι ἐγὼ DForte respexit ad Matth. 26, 2. μητι ἐγὼ ειμί l υριε Indicavit forte glossator non esse vertendum nonne, quod est afflamantis, sed num forte, quod est explorantis μητραλοίας Vox est in Timqth. , . quam vulgaminus bone vertunt matricidam. Nam separatim ibi nominantur νὶροφόνοι. Similiter Suidas μητραλοίαο.

243쪽

νοπτων τήν μητέρα - μητραλ ος γαυτος, pro quo forte legendum ὀ παυλος. Nam Paulus i. c. utitur forma posteriori. Nec antecedit apud Suidam auctor, ad quem illud αυτος referri possit; nis pertineat ad proxime antecedentem explicationem, o αυτος, scit o τυπτων etc. μῆ μερμο οἰ- Deuter za, 4. s. sq, I. Tob. 4, 3. Siracid. 38 IT. ιβιτος Vox occurrit Ierem. 22,I4. Sap. Sal. I 3. 4. μιχαίας Vox εραην elix non est glossema, sed indicat sequentes voces esse glossemata. Alibi legitur 'μηνέυε- σα . Respiciuntur nomina Michaeas, vel Michaea, ut Iudic. I 7 I. Ierem. 36, II. 3 Reg. 2a 8 hebr. veliinnva i. e. pavper humilis, iaci ubique μιχωας, v vel im, quae verba ταπεινουία vertunt Levit. 23, 39. Pselm. OS, I. μυοMJ Hanc glossam adscripsi, ut, quid ad eius emendationem in mentem venerit, declararem. Putavi igitur corrigendum: μνάα ίκετάα, ut respiceretur ad ea loca N. . ubi est: ποι βρω μνέαν τινος, ut Rom. I, 9 in quo ea mentio intelligitur, quae sit in precibus, ἐπὶ των προσευχων, quod alibi additur Ephes. I, I 6. I Thess. 1, a. Philem. q. μοι φi Colo T. 3, 3. Alb. Glossar. p. Is s. ad h. I. μο ην μέριψιν, μονιος Sic Psalm 79, 4. ιιονιὸς ἄγριος. bi Theodo- retus: τον κα ' ἐαυτον ῆιοιγοντα συν, Η ἐν προς τους

244쪽

μυκτηρ- ίλκς κοινωνίαν αποπεφόμενοe. Locus cyrilli Alex est admos 4, 8, ubi pro μονιὸ exhibet ονοe, dum illum Psalmi locum laudat vid. Gloss. in I salm. μονομνοι J Saepe hac voce οἰο utuntur, Reg. Cap. s. 6. I 3. 4. vid. Suicerus in Thes; ιορφωσιν LVulgo glossa refertur ad Rom. 2, 2o. In

quo quidem loco cum omnis contextus doceat μόρφωσιν γνώσεως dici de persere et vera cognitione, et tamen glossemata illa, σχημιατισμος εικών, notionem potius umbrae et sme imaginis habere videantur, unde contrarius plane sensus oritur, sequitur glossatorem certos quo

dam interpretes ante oculos habuicte, qui illum locum de salsa et impersit a cognitione explicarent. Ita v. C. Theophylact ad n l. roἐe Es μόρφωσιν ἐνόησαν, τήν ἐπίπλαςον-ἰκόνα της γνώσεως. ου η αληθῆ γαρ φησι γνῶσιν - vσέβειαν ἔχεις, ἰλ' ἐπίπλατόν τινα κω ἐπικεχρωσμένην Sed est etiam alius locus a Timoth. q. ubi itidem ex nexu sermonis patet μόρφωσιν τῆc ευσεβάαβ in malam partem dici de salsa, ficta, adeoque imperfecta pietate, qualis est umbrae ad absolutam imaginem ratio. Itaque et hunc glossa respicere potest, in quo explicando magis etiam consentiunt veteres. h. st Hom. VIII.

Gregor. Nyss. p. ad Eustath. p. 62. et supra v. ἐξεικο.

μοττώση l Leg. υτώσει. Nam est ex Hoseae 6, 3 ubi et in antecedenti membro est ἰασετ s. vid. Hieronym ad h. l. Et sc quoque apud Suidam scribendum est pro με. τώσειεν Apud Hesycli post μωλυ est μωτώcra. ἐαγε ΠΗ, Σχ0deui lante.

245쪽

μυκτηρJ Saepe obvia vox των ό vid. Canti BA. Ecla, sta Prov. 3O, 33 etc. μυκτηρ Proverb. Ir, a. Is A. ubi Symm. ἐκ- μυρμηκι ν DFortasse respexit ad Levitida,eta ubi sunt μυρμηκιωντεc Vulg. papulas habentes. Eundem locum inotaverat h. Reinesius ad marginem. μυσαρα, J Leg. μυσαρον, ἐυπαρον, ακ ex Levitia8,23. μυσορ vid a Macc. 6, 9 et Symm ad Levit. I 8, T. quam versionem Montefalconium non recte Aquilae tribuere, docuit et Scharsenber in Specim. I. Animadv. P, O. μυςie J Ex Sap. Sal. 8, 4. quod patet ex genere foeminino glossematis. Ibi est sermo de νυμφν, et haec dicitur suisse μυςι τη τε Θεοῦ ἐπιτημηe Sic et Bielii Lex.

μυ-rae seu J Ex a Petr i 9. cf. Suidas, et Suicerus in Thesmvαβ J Uerba quae explicantur sunt ex Psalm ω, 8. vel iC8, 9 μωάβ λέβηe sie ἐλπίὁοe i. ἡ In hebri est 'mo ι lavacri mei. Unde nulla vertit: λ e τὰ

246쪽

incertum est caeterum explicationes sunt mysticae, quarum similem habet Hesychius Presb. ad Psalm io8. in Caten Patr. v. Apti τα ὁ ἐλπstoc αυτο καλῶ, τουτέσι, Θερμωνοντας ει ναύω πυροῦντας την ' αυτον ἐλπaα etc. Nam tropus hebraeus ille alium sensum liabet, quem bene expressit Theodoretus ad h. l. Idem Hesych. δια τοῦ μωαβ, inquit, α ἔθνη ρανίττετα. μωφι σετου DProverb. 9, T. μωμητἀ J Deuteron. 32, s. βωυ Suid μωυ τὸ υδωρ παρ' Αἰγυπτίοιe ἐξ is NMωυσῆe. Idem dicit de hac voce Clemens Aledi Strom. I. p. ia Iosephus Antiq. XI 0 de voce μου, et Philo de Mos p. 83. Tom. II opp. Mωσῆν λέγει ι το ἐκ τοῦ υὁατος αυτον λελέβω το γάρ Eoo μως νομάζουσι Αἰγυπτιοι Alio loco derivatis naen ut est Exod II, io. cum ait: αεταληφθῶς γὰρ Μωσῆς καλειτου λῆμμα tam ronym Moses, sumtus ex aqua, sive assumtio. ναβαν hebr. Q nomen viri et montis, qui vulgo N ho. Vocem οἰώ vertunt ναβοῖν Escis, a Numeror. 32, 4a ubi Cod Ald ναβὼν ἐγκαθισμὸν etiam veteres explicarunt Hieronymus Origenes, Basilius, sine dubio ex hebr. Q resedit, mansit. Unde et Bielius voluit legi ναβίδ', ut I Reg. I9, 8 et 2O I.

νάβλα J Sic ναβλη apud τίς L cf. I Reg. O, 3 ubi pro νάβλα alii νάβλα.

247쪽

μενοι.

νιφθαλειμJ Falsa est explicatio, ut ex Genes. 3O, 8. patet, ubi causa nominis haec redditur: συνανεςραφηνα δελ etc. luctata sum, ab Ans luctari vel torqueri. Rectius Glossar Alberti p. 9. νεφΘαλἀμ. συνανέςρ .ψαο με. Ergo ille derivavit arans πλατυνειν, uti vertiis tur Deut ii, i 6 sive Cyrillum exscripsit ad Genes. 3O. qui eodem modo explicat it Theodoret ad Ess, ta

248쪽

νεωκορος si Actor. 39, 33. dicitur urbs Ephesus uno κορο τη 'Αρτ ιιιδο. Aedilua Dianae Glossar Alberti

Sed ibi tropice dictum. νηκτὰ Sapienti Sal. 9 8. xi ei υγῶαν J Hausura formulam ridetur ex Genes. 4a, as ubi pro in ed. Compl. habet μά. xii ps DForte ex a Timoth. , s. συ νῆφε ἐν πασι. νοσκνJ Puto glossam pertinere ad I Timoth. 6 4 ubi est νοσων περὶ 1τη rei mi λογοποιάαe . Haec omnis phrasis bene explicatur per ασιαύειν. Nam, νοσουν non per se sed per adiuncta hoc significare potest.

249쪽

των φίλων τινας. - ἀνάπαυσις.

νυμφαγωγος LGlossatorem του, ante oculos habuisse, patere videtur inprimis ex Iudic. I 4, O ubi pro νυμφα- τωγω Cod. Vatic habet G των φΩων αυτοῦ. f. Genes. a6, 26. νωε vidi Genes. 29. et ad h. l. chrysost et Theo. dor in Cat. Niceph qui idem habet. Sic et Philo libr. II. leug. Alleg. p. Ca. Plura vide in Sulceri Thes eccl. et Glossar Alberti in N. T. p. s. νωθροκαρδιοc proverb. t 2 8.εsu uJ Ita τοι Ξενίζοντα sunt quae vulgari linguae vel moribus et opinioni pus non conveniunt, ut Actor. IT, O g εν οντα τινα Καφερρος ei τας de κοα ήμων, ubi Bosius minus recte supplet δρυμόνια. Sed illa glossa huc non pertinet vid. Harpocrat Lex in h. v. - εαι J Actor. ιλ 6 vel I 8. - ξένος kSic sine dubio legenda est glossa. Nam verba homorica, quae vulgo novam glossam incipiunt: ξεινος δ' ἔτο ἐμος πατρmbe, vel ponenda sunt post ἐπιξενήαενος, pro exemplo, ut fieri solet, vel temere translata ex alio loco εεινορ φίλορ. Caeterum ξένος pro ξενοδοχω est in Epith ad Rom. 16,23. quem luctan nisi Hesy inius, Suidas

250쪽

Sisidas tamen respexit in glossa hae: εένος, stulaba

me, Αποτολοe ἀσπαζετα υριας ξένος δεῖ ἰλο m . Apud Paulum tamen legitur ἀσπαζ μ. Γάιος ὐεένος μου. Etiam hanc glosium apud Suidam coniungendam censeo eum antecedente, quae nunc separatim legitur. εὐλινον καρπον DLegendum ξυλίνου καρποῦ, si respexit ad Levit. 27, 3α vel a Macc. IO,IO. Caeteroquin enim ad alium locum ignotum glossa pertinebit, in quo suit

οὀυμοςJ Utrumque coniungitur in Ierem. 3 , s. OsΗαοJ tymol nominis ala abraeim, qui idem a Reg. Is, I dicitur Azarias. μόνια roseae a s 9 ubi hebr nnius linum, et Luc. 24, 1 a Iob. 2O S. 6. vid. Suiceri Thuc