Glossae sacrae Hesychii Graece

발행: 1785년

분량: 379페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

οἰκεῖοι Priori sensu i imoth s 8. Unes, consanguinei vid. Theodoret ad h. i. Posteriori Ephesis, i 9. ἐώκειοι του Θεοῦ. οἴκημα LSic Actor IT, T. f. Vers. 6.οικογενης LEx usu τωιό, qui sic vertunt hebr. nra o Geues II, 3. Ierem. 2,I4. Eccles a T. ubi permutantur δουλοι et οἰκογενerc. ουικτειρημοι J Ierem. I, 3 ubi plane sic explicat Theo.

doretus.

οἰνα- J Vox Symm Cantici, F τῶν ἀμπέλων ξ οἰ- ινθη pro quo οἰή ἀμπέλοι κυπροσιν. οπινJIta οἰό vertunt hebr. mu variis in locis Num. 28, 3. Ruth a, T lud. 6, 0 etc. Hodius de textu orig. V. T. p. II 3. legi vult οἰφὶ quo modo Aegyptii pronuntiaverint vocem hebr. et tradit apud hodiernos Coptitas inter nomina mensurarum retineri etiam nomen ULPhilo libr. de Congr. quaec erud gratia p. 34 scribit Suidas οἰφί. Da. Sic Procop. ad Levit. 6. οἶφι - χοῖνις εν ἐς μήτρον, δύω εεςων - ποτηριορis, in Cat. Niceph. Octat T. I. p. 99 οἰωνισάμην LGenes. 3O, ab

252쪽

οωνοβροτους P a Mace. 9, 3. ολιο ,ασι Ierem. 38, 22 vel Dan. II, 34. ολκιον Sic ολκια ludith ls, 3. ολοκαυτωμα DFrequens apud LXX interpr. Vox pro qua etiam legitur λοκαρπωμα, ut Levit. 6, 4. Ita etiam . l. legi volebat Sopingius, sed non est necesse. Cyrillus ad Levit. I, 3. λικαυτωμα expl. λοκληρον αφλιέ

ρωσιν.

ολόkληρου Forte respexit ad Iahessal S, O ολοκλ.ύμων το πνευμα τηρηθOy. ἔλυρα Exstat vox Exodi 9, 33. Ezech. 4, 9. ubi Aq. et Symin ζέαν vel λαν vertunt. ὀμειρόμενοι J Sine dubio ex x Thessal et 8 ubi sic legitur in quibusdam Codd. pro vulg. μειρομενοι. Ita quo que Glossarium Alberti p. 46. quid Hesychio post Oει- ρομενοι inserendum putat ἐπιθυμουντες uti et Theophylactus vocem illam explicat. Sed non est necesse: Nam et caetera participia in epist ad Thessal. l. c. possunt et debent resolvi in tempora finita. Videtur ergo etiam glossator, quisquis fuerit, idem facere voluisse. Sed in eo erravit, uod tertiam personam posuit. Debebat po- nere: μειρομιεθα, ἐπιθυμουμεν, ex nexu illius orationis. Sic in versum oτουντερ est idem quod τοῦμεν. Quodsi vero glossam corrigendam putemus, ego sic cor ε

253쪽

rigam ὀμειρόμενοι. μειρόμιενοι ἐπιθυμουντεο, ut illiad exprimat variam lectionem, qui mos,1t Hesychio usitatissimus vid ἐβόλοντο. ὀμιλει uJ o sensu Actor 2Ο l . Luc. 24 26. Actor.

a4, 26. Et Genes a4, 63 pro μιλῆσαι Symm habet λαλῆσα .ἰuιλει Aquila in psalm. O3, 33. I ibi αλογν. Symm. διαλεξιe, notante Heracleota in Cut Patr. ad h. l. ὀναίμην Sine dubio ex epist ad Plii lem. ao Totaphrasis supra explicata est ad, ἐγώ σουάνωμην. ὀνοκένταυροι Glossa haec pertinet ad Esaiae r 3, 3M atque excerpta est ex Basilii M. Commentar ad h. l. et Procopio. Quibus si in his veterum interpretum explicationibus recensendis fides habenda est, emendari exinde poterint Hexapta Origenis vel ipsi Interpretes LXX.

Nam h l. quaedam confusio est interpretum. Nempe ενοκένταυροι vertunt οἰώ hebr. -κ, π, , et 'na Sed neutrum horum verborum Aquila vertit τριχίωνες, si credas Hexaptis. Sedis 3 a I. hebr. Δ'- οι vertunt δωμόνιοι, Aquila τριχιωντα , et Esaiae 34, 4 idem 'o v. Aquila vertit τριχιῶν quod οἰή plane aliter Theodoretus ad EGai, 9 ubi occurrit mons Seir, inquit: ἐπειδη δασυς iv, ιἀρ νομοί ' τουτέτι τετριχωμένοc. Porro hebr. α vertunt Aq. Symm et heodot σω ν vel σιῶν, autem Θηρία. Denique in vers. 2 hebr. n N Aquila, Symm et Theod vertunt letu, et o ό όνο- κενταυροι ad quem locum Procopius haec οἱ λοιποὶ των ἐργιννευτων αντι τοῦ ὀνοκένταυροι, iri ἐξέδωκαν.

254쪽

M nisest itaque est interpretationum veterum confusio in his locis, quamvis illa ex auctoritate Patrum illorum vix plane emetidanda. Tangit illam etiam Fronto Ducaeus in Noti ad Basil lit. ὀξυe LGl ossemata ταχυς et φρόνιμο indicare mihrvidentur, non illam solam vocem, sed integras phrases remspexisse glossatorem, cum illa scribere Ita huc pertinebit Amos a is uυς τοῖd ποσω, qui est idem ταχυς. Deinde Sap. Sal. 8, Ia uue, ἐν κρωει, vel Proverb. 22, 28.eευ ἐν τοῖ ἔργοι αυτοῦ, quidni sit idem ο φρονιμοc. Nam quod dici potest de sensu tropico τὰ όευνειν, pr dentem reddere, vel de analogia linguae latinae, quae Voces acutus, acumen pro sapientia et pructantia usurpati id plane abhorrere videtur ab nostro loco. ι ότονοο Merito creditur glossa respicere Deuter. 2, 24 μι μονος ειτοe, ubi Anonym incat Niceph. T. L p. 638 vocem μι θ explicat σπασμὸe των ἐν λά

cum σκγην ἐν ἀμι ελωνι et Theodoretus ad cap. 24,ao. ait: τὐοπωροφυλάκιον προσκουρο ἐς σκηνη. Eusebius: me φρουρῶν των ἐν τοῖο ἀμπέλοις καρπων - σκηνοι --

255쪽

κτυλιοι.

Ορμίσκοι J Cantic. I. O. ad quem locum Theodoret. πειρίδέρωον ἐς τουτο - ειδος κοσμου νον τράχηλον καλωπίζοντος Cantic. 7, i. et alibi. Sic inprimis Genes 38, i 8. Pro ραισκον incertus interpres habet τὸν ἐπιτραχμιον, quod Cel Scharsenbergin Animadvers. ad h. l. corruptum suspicatur ex περιτραχηλιον Cyrili Alex ad Genes. p. 194. κοσμημά τι των περ τ' ὀέρ ιν vid caten Niceph. in Octat T. I. p. 4 οροδαμνοι J Forte ante oculos habet locum latini o, II τοὶ δένδρα μεγαλα συν ροΘαμνοις, H κλῶνες αγροῦ ex Iect Cod Ald et Compl. Uulgo αδαμνοις. Aquila h. l. vertit χειμυας ἐκ cuius auctori rate fortasse nititur sequens glossa apud Hesychium ορόZαμνος το αυτα, muta πο ταμος. Unde non est necesse cum Alberto confusiόneni τὰ φόδα uo statuere ορτυγομητρα Exod I 6, 3. Ps. IOA 39 etc. -ωο i Thessal a Io.

256쪽

ubi in sequentibus idem exprinutu verbis bis μισα id ἀνησει DNempe antecedens proxime glossa est: μανίει. κἀῖm ὐκ επιτρέπει Iic patet, quo pertineat illud: ταχυτα Iosuae ain. 9 ὐκ ανησει το αμαρτήματα μαν, non rem litet. Hinc dicitur αφε e των ἀμαρτ. apud scriptores sacros. ς απορρυησεται JAEx Psalm 3, 3 hebr. hra', non a cissent, non destuent. Glossema variis modis corrigi voluerulit iri duc V. Pricaeus ad h. l. κατακει τα , aut

κατατακησεται Bernardus καταπεσῶται, cui lavent

glossae in Psalmos, quae explicant μοπεσοται, ut et Suidas.

257쪽

ἀκέσμέν J LReg. 6, 19 ubi nihil est in hebr. η λευκη LGlossa orta videtur ex Levitici 3 IO. I9. Nam in versu a et alibi commemoratur Θριε λευκῆ, quod synonymon putavit glossator σω, ἐλi λευκε. Sed tamendisserunt. Nam haec dicitur rixi, n- tumor albus, verum θρὶξ λευκη , 'N. eapillas albus, quae in versu odistinguuntur. Albedo enim capillorum sequebatur illum

tumorem album.

258쪽

Eius nominis sati sacerdos Esaiae 8. tibi eodem modo explicat Procopius pag. 126 deinde propheta Ierem. 26. ἡ φοιβ σεσε Ita sine dubio legendum pro φοιβησα σου. am illud est Deuteron. 34 r. in Cod Alex quod deest in vulgato textu σων ο Eam et legit Theodoretus ad h. l. ubi ait: λ μ ὲν τλου φοιβήσετε, ἀο μαντειασαέβαλε' Φοῖβον γα τον ψευδομαντι ἐκαλκν τον Πυθιον Cyrillus: το φλοιβῆ θα καθαίρειν ἐς κα καθωρεοαν ἐπὶ νεκρῆάχ', Αλ ω Bielius Iegendum censet ει υπευ- ex Genes a7, 36. cui loco satis conveniunt glossemata.

ὀφιομάχοις Forte legendum φιρμαχης , quae vox.xstat Levit ii,aa. Sic et Suidas.b φλα Ex sacris literis, ubi ba est nomen muri a Pa. ral a et 33 οἰο πὸλ vel potius turris non procul ab templo Hieros ut Nehem. 3, 26 ubi οἰοοφαλ, et vers. a T. I λά.όκεια sic videtur vox post in Siracid 33 6 vel 36, Sm ro Q χειαν, equus admissariua. οχύρωσεν Passim apud τους vox occurriti cs a Paral. I , C. Maec. 9, 2. a 38. 33 lo et alibi.

259쪽

παγος ψυχος.

sar Alberti in N. T. τα κερδη. Ad illum locum Suidas respexit: ψωνια κέρδη χαρωματα ὀ Απλολος τὰ γαρ έψωνια τῆς σαρκος θάνατος. Sine dubio Suidas m moriter adscribens locum Pauli, commutavit τῆς σαρκος cum τῆς ἀμαρτ. quae in illo Capite saepe ab ipso Paulo permutantur. Oecumenius ad h. l. οθια ηαρπος, ψωρεά. ἐψώνιον λέγεται η βασιλικη δωρεά.ὐωυ' Respieit sine dubio ad Exodiri, 4 ubi est: ἐγώ εἰμ4 SIM. Εs44,I3 ο ὐν Κυριε, et eodem modo cap. 32. a 7 ubi compl. Κυριε Θεός. Quidni vero hunc modum Ioa uendi transseramus ad Rom. 9, 3 ubi Christus dicitur ζών ἐπι παντων Θελ etc. ut post παντων comma ponatur hoc sensu e quibus natus est christus, Deus supremus, Deus celebrandus in aeternum. Miror hanc glossam non in mentem enisse iis qui tu in loco expilicando labbrabant. κατετῆ οἰώ Genesior, o τῆ παγετε - νυκτος. Ierem. 36, 3O Baruch I, 9 Sirae. 3, IS. παγος DUtraque o coniungitur passim, ut Zacharia 4 6 ubi alii παγετος canti trium puer vers. O. Exod. 36, 4. παύου Vox orta videtur ex hebr. , quod in Psalm i 0 II vertunt λοον τίμιον. in ex το πίου lactum τοπά . laim. II9, IAT ad quem locum Theodoret τω λοων τι αειν τοπάζω Iosephus Antiq. Lib. u.6.4 ποιον vocat, ubi vide sus disserentem Have

260쪽

παλαθη Exstat vox apud του o. a Reg. 2O, T. παλαθην συκων. cap. 6 a. et alibi. παλωα scr. παλαοι Sine dubio enim explicat τοῦ ο, quibus παλωα dicuntur de frumento vetere . . frugibus veteribus, quibus vesci debebant Iudaei anno remistionis. Vid. Levit as, 2. φάγρο παλουά Deinde Aciuila ad Hoseae , . pro πέμματα ponit παλαά. Pry ποσιν sorte legendum βρωσιν. παντοκρατωρ LIta sita hebr. n Na n m vertunt sere in

omnibus locis Absolute sic dicitur Deus in N. T. a Cor. 6, 18 et in Apocalypsi saepius. παραβοανονταcJ Forte ex Psalm Il9, I9. παραβουλευσαμεν eJ Ita et Bengelius in Apparatu eon- set Hesych. legi ne, sed falso, ii videtur. Potius παραβο χευσ. Nam praecedit apud Hes vox παραβολή Cae terum glossa pertinet ad Philipp. 2, 3O. παραβουλευσ. τρψυχν. Oecumen ad h. l. eu κίνδυνον υ ιψεν ἐαυτον. quo glossa Lexici Mathae Mosti ad eundem locum Pauli orta est . 78. παραγει Cor. 7, 3 I. ubi Theophyl. παραγει ἀντὶ τοῦ παρόρχεται H δι-λυετα . ic glossae fons esse vi,

SEARCH

MENU NAVIGATION