Glossae sacrae Hesychii Graece

271쪽

Esaiae 22 4 23 T- πίτυρα LExstat vox in epist Ierem. v. 43. πλανος Ex alterutro loco Matth. 27, 3 adoli. v. 7. πλατειρας J Saepe hoc sensu vox occurrit apud σου o. Sed inprimis orta videtur glossa ex loco Marci 6, 3 ubi pro ἀγορας in Cod. Cantabr. legitur πλατουαο, et ibi Uulgatus etiam habet in plateis. In eadem re Lucas Actor. Is κατα τα πλατειας φέρειν του cpro quo Cod Basl. ἐν του πλατάαις. In Cantico 3, 2. κυκλώσω ἐν ν που ταις ἀγορα - ἐν ταῖς πλα τειρας. Porro etiam ρυ μα et πλατάω iunguntur Eri Lucae 4 al. s. 4tth. 6, a Plura disieruit de hac re Cel. Fischerua in Prolus. XI de Vit Lex. p. 8 seqq. πλήκτυJ cf. I Timoth. 3, 3 ubi opponitur ο ἐπι δε et ἄμα- Tit. I. ubi Theodor explicat τὸν uri κα- τα λογον ταὶς ἐπιτιλήσεσι χρώμενον Chrysost Hom. a. ad h. l. e υβρις' ἐνταυθα φησι. πυ1μμελ- Illo modo vulgo scribitur glossa. Sed censeo post ἐκμελὴς vel repetendam esse vocem πλημμαεολησει, more satis frequente in his glossariis vel novam glossam constituendam hanc πλημμελ σει ἡ συνωδα λέγ' ἀμαρτάνων. Noli enim dubito fontem huius glossae esse in Sirac I9 4. ἀμαρταν- et ψυχην αὐτῆ πλημμε- quamvis nihil praecipui habet explicatio illa. Biesta distiliquendum et legendum volebat:

συνφῖοι λεγων, α ιαρτανουν. Iudicent acutiores.

272쪽

ποδοκακη. a is τῶ ξυλε δεσμος, ἐν α οἱ κακουργοι

λυκευοντο . - P 4 πραιλ' πληροφορία vid. t Thessal. I, s. ubi Thesphyl. βε- βαωσιν explicati Et Hebr. 6, M. O 22 idem πληροσορίαν πδεω intelligit μιν τῆ ἀπηρτισμώνη - τε- λειρτάτην. πλήρωμαJ De numera integro, seu multitudine accipi. tur ROm. Is,as πληρωμα των ἐθνων. Ita sere bebr. Huen Genes. 8, 9 ubi οἰά vertunt πλῆθος Theophyl. Comment ad Ephes. I, 23. η ἐκκύλησία πληρωμα ἐς Xρις Detc. In altera explicatione respicere potuit ad Matth. 9, IS ubi το πληρωμιοι dicitur pannus, qui ad scutaram explendam assuitur, qui recte supplementum, s. additamentum dici potest. Vel ad Galat. 4 4 ubi est τὸ πλήρωμ τῆ χρόνου. πλόκιον I Cantic et s. ubi Schol. i λακόσμησίς σου. α δ ρης J Passim vox obvia apud LXX et Apoc. I, I . Suid ποδ. t e των πqδῶν, τιον In fine legendum esse κεκλωσμένον censet Salmasus ad vispisc. et Valesius Aldaliter Theodoretus Quaest ad Exod. 28, 3 l. vel 27. ed. Rom. p. I 66. d. Hal ait: ποZηρη προσηγόρευσεν, ο μωκρις α κρων ληκοντα των ποδων. ποδοκακ Hoc senili Schol ad Iob 13, 7 pro ἐν κω- λυματι των ό duod ipsum corruptum videtur pro κοιλ δματι. Nam et alia varia lectio habet κυκλώματι, quae duo verba alibi etiam confuderunt. Id. Gloss. Sacr. in Psalm. V. κυτος. habet ἐν ποδοκακς. q. v ευuxiar. Symm υνο ξυλο ειρκτῆὐτον, ὁοι μου. Et in Cat. Nice De Olympiodorus cum Polychronio ακριβως ἐφυλαξας

273쪽

ποικιλτικήν. πολυμιταρικὴν τέχνην.

ποικιλτικἐν J Explicatur locus Iobi 38, 36 τὰ

Suidas omittit τέχνην vid interpretes in Cat. Nicotae ad h. l. πολιν 4 Sine dubio in monte habuit usum sacrum istius vocis. Sic enim passim OL hebr. γ' vertunt πόλιν, ut Iosis, 4. Eccles io, i6.4ή σοι πόλιe, pro quo Symm. γῆ. Hinc et licebit pugnam, quae videtur esse, inter Marcum et Lucam Evangelistas componere. Ille cap. s,aO ita ηρεατο κηρυσσειν ἐνὸν Δεκαπόλει, .sed hic Lucas in loco parallelo cap. 8, 39-ολην τῆ πόλιν. Igutu Marciandus etiam in notis ad Lysiae Orat. 6 pag. 443 loco Lucae laudato observat πόλιν non urbem proprie sic dictam modo, sed et totam regionem denotare, quae decem urbes comprehenderit. Idem sensisse latinus interis pres videtur, qui vertit per ηiversam civitatem es Sui- cerus in Thes. πολυτρόπωe inebr. I, . quem locum in eadem glossa adfert Lex Reg. MS auctore Alberto ad h. l. Eodem modo Theophylactus explicat: διαφόρω κ, πολυειξώς. πολυωρήσει. Psalm I 37, 3. heodoretus ibi ψυχαγωγίας οὐθαρσου.ἐμπλiσεις, ο δὲ, υμ χος στωc συυ - τῆς φυχῆς μου δυναμει πολῆς με, φησὶν, πικουρίαcκα προνοία γνὲιωσας. Alias symm lectiones attulit Montesalc in Hexapi Orig. ad h. l. s. Glossae in Psalm. ποντοβρόχους Εκ 3 ace. 6, 4. πορνιοκοπος Vel potius πορνοκοποe: Sic enim scripta vox logitur apud LXX Interpr quos spectat glossa

tor, ut Provorb. 23 al. Un quod caeteri vertunt συμ- βολοκόπος, i. e. commetator. Hinc Deuter a I, 2O συφ

274쪽

συμπόσιον.

ποσαπλῶ Psalm 6a r. Nam et glossae in re eodem mouis. Ibi vero οὐ pro Dd, quod Aq. ἐπεταθη, et Symm. μάρετα recte vertit, legerunt A ποσαπλως, vel ut Theod ποσαχως, me sensu. ' πρακτορες Iaso II vid. ouae dicta sunt in v. καλα

μώμενοι.

προ iadis Macc. 4, 28 αα των διαφ-ων. πρασιηJ Aresae in hortis. Aquila in Cantos, i 4 etsi πρα-- αρωαατος, areolae herbis aromaticis constae pro quo οἰή φιάλα . inc Marci K μ ανέπεσον προωσια πρασια notat: per ordine catervas singulas difmbuerunt hue et illae, idem quod συμπόσια συαπ. vers. 39, ad quem locum Tolosanus in Catena P. Possini in Mar- Cum p. 34 ita: συuetr. συμπόσια, τουτμι, τραπέ=ς tim φορους το αυτὸ δὲ δειλῶσι κώ- πρασιαί. καθὼς ἐν

πρόδροuae I Albertus legi vult πρόδρομο- Si enim bla

275쪽

mer. 3 al. προδρ ςαφυλῆς. προεθυμηθησαν Ilarat. 29 6 eis. In hebr eae 'ana dioiit obtulerunt. Sic et Bielii Lex Cyr. St. προέλ.-J Sic legendum pro προειλ το recte censertantii plius, et Iensius in Lucubr. Hes4, 2 . quibus adsentitur.Albertus ad h. l. Sine dubio enim respicitur ad Deuter. 7 6. σε προGλετο κυριος γνα αυτω λαον, vestiit

ut tu esse populus suus hebr. 'na. Itaque simul huius glossae usus est contra eos, qui in vocum προορ ν πρ Θεσις, ἐκMγχ praepositionibus inepte inhaerent, atque etymologiam nimis urgenti προ χειJ Symm. Eccles 1O IO. προέχει ο γοργευσά- αενος εις σοφίαν excellit ad sapientiam. Et alio loco He. Uch. ρύχει προαρο πρωτόVer κρ'ττον m. προεχο,οα Rom. 3, 9. Suidas addit: περβαλαυ-or vid. Abresida Diluc Thucyd. p. 48. προηγειτα Proverb. IT,IAE. ροησομα a Proverb. I, 3 ubi est proseram vobisve ba mea, sive ad vosus auar. προηχθη fallor, e Pro Verb. 6 8. την τρίφίαν, μη ασα προηχθη. μελίσση ob sapientiae cultum m gni aestimari solet. De qua vi του προάγεο-vid. HenriStephani Thes. προθεσις Lvoluntas. Hoc sensu aperte est a Macc. 3, 8.et sic Rom. Q Ii r κατ-λογῆν Βρου προθεν , tib ra

276쪽

m voluntas. Elgo ad alterutrum locum respiciens glossator recte explieat per προωρεσιν, quae vox apud

omnes scriptores significati voluntatem decretum, si mispliciter. Sic apud Polybium et Iosephum passim, et Di nys Malio. I, set VII, 34.

277쪽

προσκοπην σκάνδαλον.

προσβDητον Llarem. I in προσήλυτος hebri 'a ubique vid in V. et αρ- προσηνὲς Proverb. 23, 26. προς κοτρα 4 Leg. λακτ ρον Exstat hoc proverbium Astor. 9, s. multis etiam aliis scriptoribus usurpatum, quos magno numero laudat Albertus ad h. l. is adde Iulian Orat. 8.προσκοαμα Rom. 4, 3 ad quem locum idem hahent lollae Alb. Suidas etiam addit σκανδαλὸν ex eodem loco. Sed et passim vox eo sensu apud Interpr. QT exstat. Sic Theodot Mech I4 3. προσκομμα vertit, ubi οἰ ὁ κολασιγπροσκοπην Dis cori 6, 3 ubi Theodoret. πρόφα ιν προσκμνειν Videtur glossator in mente habuisse locum Iohannis in Evang. II, .lo ubi si tropum tollas. Vox notat peccare Deinde pro προβλέπειν rectissime Trisserus in Obs crit p. 89 legendum censet παραβλέπειν, i. e. non recte videre, quod est antecedens τοῦ προ κοπτειν. Nam in illo loco est: a προσκόπτο οτι το φατοῦ κοσui τήτου βλέπei. λιμι- y a Macc. 7, 36. προςιμα της περηφανίας,

278쪽

in Psalmos

πωτων.

sui a vitae meae. In hebr. est vestium, quae ocularpatur de ratione vitae. Sequitur certe glosia. tor sententiam veterum interpretum. Nam Theodoret.

279쪽

ρευσαν. et iterum: ἀνομία πτέρνης λέλεκτα η τῆς ὁλκαθ' iv τό πέραντα βίον διαγνοριεν, παρεκτροπῆ, ηγουν ἀπάτη Sic et Bas L M. Hom. ad locum Psalnii. Aliter recentiores, qui 2pviutahi esse homiὰes insidiarios, imnsos ab apv supplantavit, unde notio infriandi. πτερνισι ἰν Psalm. O. o. in graec. I, O. hebr. dipv. heodoret.didi. l. δολον τῆν πτέρναν ωνομασεν ἐκ μεταφοραῖ τἄν- πτον τὰς συνθέοντας ποtiei rLπτειν μηχανομένων. Et commentar Heracleot in Cat. patrum G r. ita δόλον, πιπτέρναν ονομασε. AALOe πτερνισμον ἐπιβουλ v. x quo loco cum s lota illa depromta sine dubio sit, putavi potius ἐπιβουλην, quam ἐπίβωλον ut vulgo legendum in textu. Cuius opinionis et fidem feeerunt Glossae S. in Psalmos. Caeterum causa signt-ficationis est in eo quod pu ne φυλαξα τῆν πτέρναν hebraei dixerunt pro in diari. Si Psalm. 33 7 ubi Symm. παρατηρρον τοι χνη. ἡ τερυγιαJ X usu των O. Numer I S, 36. etc. Exod 28. a6. quales apud alio scriptores πτέρυγες dicuntur cf. Biel in Thes. πτερωτοῖς Proverb. , volacribus hebr. 3 Adia nolo hebraismo vid. Glassii Phil. S. p. 93 ed recent. πτιλος Levit al, I9. πτιλῖς τους φθαλμους Vatio.

ωυκα σι Respicitur ad Psalm. 17, 27 συς σαβε ορ- ei ἐν τοι πυκα σιν Sed nihilo magis intelligimus versonem τῶν ecula glossa, quae sine respectu ad verba hebri

280쪽

hebri Acta est in hebr. est alligate victimam lan diva

funibus, quam vocem me dubio aliter o legerunt, ut et caeteri interpretes. q. ἐν πιμελέσιν Vid. An Onym. in Cat patr. Schol ad h. l. σκιαδεσιν. Ψαλυπτουσιν, κοσμοῦσιν. s. Gloras in Psalm Theodoret. πεπυκνωμένοι

plane ut Suidas explicat, qui ipsa verba Davidis adserti Origenes ita πυκαζοντα τα ερουβιμ φησι, τοι ἐπισκιάζοντα τὸ Δατηριον πυκάων γαρ τὸ σκέπειν. πυργοβάρειο Psalm Ial, T vid. v. ραρπυργοe. πυρ eiis Thuribulum, ignitabulum. Vox passim exstat

In vers. των o ut Numer I 6 Levit Issicia. rvρῶον των ανθράκων. Suidas πυρ Θυμαιτήριον. πυρφόροe J Docte uti opinor, ita vertit interpres Ob, diae vers. 8. hebr. 'o πυροφόρος, vel ut et in Cod Alex. πυρφόρος Symm. διασωζόμενον. q. Theod. καταλελειμ- μνον, notante Theodoret ad h. l. Nam nititur verso

sine dubio proverbi graeco: uta πυρφόρος διεσωθέ, vel ιναπελειφθη, de clade universali dicto, ut explicatur in Excerpi ex Moschop. VS in Agapetum, in Fabricii Bibl. Gr Uol. XII. ιδεμ et Zenob. Centi V, 34. rugenem dictionis docent Diogenian centur. Il, Is et Suidas in h. v. f. Celeb. Fischeri Prolus de Uers. r. V. T. lit hebri magistris, p. I. et Brettingeri Proteg. ad T. III. LXX Inti πυρωσις Plane ita a Pere. 4, II. μηχεν ειθε του ἐνυμιν πυρώσει πρὸ πειρασμὸν Et πυροῦ pro πειραζειν Iudith 8, 3. Glossa vero ipsa orta videtur ex heodo-xeto, qui ad verba Psalmi I 6 4. πυρωσας με, haec habet: πυρωσιν τῆν ἀιρ-- όνομάω. cf. Zach. 3 3, 9.