Glossae sacrae Hesychii Graece

281쪽

nacibus, et disciplinam non admittentibus Rom. ii as. Unde Gloss. Alb ad h. s. πώρωσις ἀμαθία σκοτία Ephes 4 I9. ιυ την πωρωτι τῆς καρδ αυτων, ad quem Iocum Theodor πύρωσιν καρδ. V ἐσχάτχην ἀναλγησίαν ἐκάλεσε κω γα -τῆ σώματι ἐγγινομένα πωρωσεις δε- μίαν vid om ἔχουσιν etc. Et ecumenius ad Ephes. l. c. πωρωσιν explicat ἀναιβησίαν, quem ibi conser praeclares de hac re disserentem vid plura apud Sulcerum in Thes

ἡάβδιοῖ athenarius in Gloss. Sacr. ex Hes p. 33 scitotidier interpretem Ezech ar, apa ubi hebr. ri sagitta, venitur φάβδος Salmasius tamen legi vult οβελος. ράδαμνοις LIobia, I 6 ubi Symm. κλά)ος Ιφ 7. i ,3 a. vid in voce ὀρόδαμνος. φακά Ex Matth. , a a Nam Gloss. Alb ad h. l. o. dem modo, a vi ubi vid noti. Alb The'phylactus de ea voce ita: δρακἀ σημαινει ἀντὶ σοῦ σύ. σπερ ἔθος

νειν, et similia Chrysostomus. f. Vorstius de stylo N. DP 66. φάκ, J Forte respicit ad Ierem. 38, ii ubi sunt φάκνπαλέα. Vox ἰριάτια sive commate seiungenda, sive legendum ματω, vel Iματίων; εαμά Ab hebr. rem. Nomen est proprium in Matth. I, 18.et Ieremo , is , .

282쪽

ραμνος Mirati sunt quidam i Hesychium unum unisdemque rhamnum φυρον et δένδρον vocare. Itaque suspicor ante oculos fui me interpretes veteres Psalmi s7 Io.

Ibi Chrysostomus ακανΘωδες φυτον δράμνού. Rursus anonymus ράμνον η θῶα γραφη καλῶ την μεγάληνακάνθαν. η κρη δένδρα παραπλησία διοι το μέγεθοe vid. Gloss. in psalm. φαντὸν LIta οἰώ hebr. 'pa punctatum, maeulis distinctum vertunt. V Genes 3 Iz, 33. ε - έμβεται proverb. 7, ra. um D 'ταμδ1τωc Iaim. I. ριαιτοῦ scit. περιμ ex Ieremi 22, 4 ubi alii ευρυ- ut Theodoret ad h. l. Caeterum διαπνεόμενα sunt persatilia, i. e. aperta seMβοῦντοcJ Cantic. 4, is φρέαρ ὀαjος φοισντος etc. i. e. aqva cum flrmitu fluens. ρομιελεις Nomen propr. hebr. quod Glossator derivavit a d ' et in ireum eidit, ut et in Lex Orig. Exstat vox Reg. 35. Es. 7. υ ν Hoc sensu vox exstat a Maec. 3. s. Sed ob stat illud ἐπιτρέχοντε , pro quo si leperis ἐπιτρέχων, putem ad illum locum respicere glossam. Nam ibi est oi-ος φερόμενοιςυδην, equus citato tum irruens, quam sententiam bene explicat glossema notirum

283쪽

tors

verba ultima ulgo ita pervertuntur: σαβέκ. ἐν φυτῆσαβει βάτο e. Immo vero verba ex scriptore aliquo allata in his glossis ultimo loco poni solent. Nempe illasvht ex Genes. 22,I3 ubi σαβὲκ hebr. Ne dicitur βώος, rubus, de quo id Celsi Hierobot P. II p. 2w. et quae dicta sunt infra ad . σμίλαε. t. Steph. le Moyne in Var. Sacr. Vol. II. p. 7 . et seqq. ubi itidem docet sibi videri το σαβε notare virgultum ramis et aculeis perplexum, atque ideo asperum. Diodor ad i. Genes in Caten Niceph. p. 8a τριβεκ το σνομα τοῦ pur ἀναινο tias. Alii aliter, sed inepte, e etymologia explicanti, Explicatio vocis σαβαὶ nititur etymo hebr. quae vox etiam ut nomen proprium occurrit, ut Genec IO, 8 et I Reg. IO IO. σαι Θ Ihebr. mm qnae vertunt οἱ o modo κυρ.σα 3αω Θ, modo κυρ πατιων, ut Es. 3, 4. Amos 6, 4. vid. Theodoret ad L I, IO, 3. et Lib. U. Comp. ha

284쪽

ret sabul. p. 303. TIIV. Opp. ubi multa Dei nomina eriplicantur it comment Heraci ad Ps. 23 T in Cat. Pare. gr. et Montefalc iniex Orig. ad Psalm 83, 3. modo autem κυρ παντοκρατωρ, ut praeter multa loca inprimis Zachar. 8.σαδδαει hebr. -zech. I, 24 ώς φωνήν Θεοῦ σαδδδ, quae verba ex hebr. expressa, quamvis I non habent. tamen leguntur in aliis codd. et apud Theodoretum, quis mul ad h. l. notat Aq. et Symm illud σαδδω vertisse ἰκανοῦ. Sed habent in Zech lG, s. ubi eodem modo Symm et Theodoti κανοῦ. f. Iobior a et Glossar. N. T. Alberi. p. 3 S. σαραβαρα Ita ον Daniel. 3, 2o 28 hebr. ,2'u. . priori tamen loco distinguuntur a περικνημίσι quos ideo Hieronymus ealeeos vertit et Theodoretus ad h. l. ait: σαραβαρο ἐς περσικων περιβολαώων με. cum Hesychio facit versio Cod Chisan quae habet ποδήματα, et eadem vers. q. σαραβαρα Deinde He ch. σκελέου.

et plura de illis in notis Hudsoni ad Ioseph Antiq. Hi, r.e quibus patebit Grotii refelli rationem, qui cum Abenesta et aliis Iudaeis silantesia intelligi putat. s. praetereaces Seharsenberiin Spec Animadu ad Danielem p. s. σαρριφi J Bielius putat salso derivatam esse vocem ab

Irm exuberavit, et intelligentia. Contra Martianaeus ad Hieron de Nom hebr. . II p. 93 confusam censet cum altera, cui saepe iungitur, o rex Cherubim. ano Vertunt scientiae aut cognitionis multitudo, illo derivante a va cognovit, et avi multus. Et simili modo Veteres explicarunt Didymus ad Ps. 7, io τοαερ Ἀρμηνευε- τω πλ Θυσμὰ γνωσεως, quae sunt ipsa verba glosae. cf. Theodoret ad Ezech IO, r. Clemens Alex. Strom. V. p. 667. ἐθέλει θε το νομα των Xερουμ ιι δηλοῦν ἐπίγνωσιν πολην. Philo libr. II de vita Mos. p. so vertit:

- das

285쪽

das iitramque etymologiam coniunxit in v. Σεραφίμοῦ Eusebius ad Psalm lG3, 4. ερουβὶμ ex pl. ἐμιπι ριοντε νἐ torpηςoes. Vide tamen quomodo idem Seraphim de stribat in Commoni ad Esaiam cap. 6 a. Sed piget his ineptiis diutius immorari. σαυρα Exstat vox Levit. D 3O. σβεννυται Prov. O 8.

QM- Ephes. 6. 6. et ibi Theodoret.

286쪽

ανη μια - του σημωνειν ἐφ' υμλ. um i N. σημανῶτε του σάλπιγξι, pro quo ni Cod. σαλπιειτε. Et Num et 3 al. hebr. pin Theod. σάλπιγξ Symm σημειρv. Hic usus loquendi docere potest, quid saniori sensu sit σάὶπιγε et σαλπίζειν in i Cor is, set ne Deuta tubam inflantem credamus vid. einsu Exerciti. Sacr. p. 7 T. f. etiam Matth. 6, 2 et ibi Chrysost. σητοβρωτα Iacob S, a. δίτια τητοβρωτα Exstat et

σίκερα hebr. - quod οἱ illo 'do expresserunt Es. s. l. a. cap. 24 9 Cap. 23, T. 29, 9 ete atqus usurpavit Lucas in Evang. 3, s. de potu inebriante, qui tamen a vino diserte distinguitur Lexit. io, . um 6, 3. et ab ipso Luca. Et Aquila ad Es. s. vertit μέθυσμα. Caeterum lectio glqssae nostrae vulgata locum habere Iotest, quamvis ad sensum taciliorem mutata ab Heinsio. Iam verba πριν πρμα - ἐξ ἀμπέλου Ea leguntur icviter transposita apud Theophylactum ad Lucae L c. Sensus est potus hic non ex vite et uvis exprimitur, sed aliunde conficitur et miscetur. . Theodoret ad M. S. κυρωρσίκερα τὰ ἐκ φοινδεων νομά τοι πόαae. Et Eusebius ad h. l. qcat ποτον δεδοDο νον Hieronymus in Epist. p.

Sicera hebraeo sermone omnis potio nuncupatur, quae inebriare potest, sive illa, quae frumento conficitur, sive pomorum succo, aut cum savi decoquuntur in dulcem et barbaram potionem, aut palmarum fructus eX coquuntur in liquorem coctisque rugibus aqua pinguior col0'ratur. vici Basl M. Hom. T. I. p. 493. σίκημα Phebr. ndi cuius mystica explicatio exhibetur in illicosia LXX siaterpp. vertunt Σίκι Genes 48,aa.

287쪽

σινιο Psalm. 9 6 Io7, T. Fuit metropolis famariae, quam postea Νeapolin dic tam Hieronymus tradit in tradit. hebr. Unde illa Hes xi νέα πολις, siti scribi vult angent. c. Nεα ολις. s. Procop. ad Deuter ii in Caten Niceph. Octat T. I. p. 479. Quod vertitur χ αναβωνουσα, al-kenarius in Glosiis S ex Hes p. 33. derivat ab d v, quod in Hiphil notet το αγαβανει quasi scriptum fueritnc' Un. cons Bonsterius ad Euseb. Onomast. p. 43 ubi ait Sichem significare altius elevatum. Sed Mange ad Philon. de migrat Abr. p. 4TI. pro ναβαινουσα reponit αναπαυσις. Nam sic est in Lex. gr. nom. hebr. apud Hierou. σίκημα. νάπαυσιe. Alii aliter verterunt. Ignotus interpres in Cat. Niceph ad locum Genes verba σίκιμα ἐξωρετον vertit: μερίδα πλειονα. Hinc suspicatus sum interpretem aliquem sensu mystico illa verba transtulisse ad maiorem partem gentium, ad ecclesiam Christia. nam prae Iudaeis adductarum. Hinc deinde fluxisse

glossam: ἐε ἐθνων ἐκκλησία. Quam quidem suspicionem confirmavit etiam similis explicatio Basilii M. ad PL59 ubi ille ait: σίκιμα τὸ ἐξαίρετον χωρίον τῆ Ιωσiφπαρα τῶ 'Iακωβ δεδομένον τοπος της δια κης τῶ μόνω δοκήση τω Ισραηλ δεδωρῆ m. Et Eusebius ad h. L eadem fere fusius demonstrat Hieronymus porro, in evangelio Iohannis, inquit, Sichem dieitrer Sichar, tibi nune celesia fabricata est. Denique Iosephus tradit, Alexandri Macedonis tempore Saramitas metropolin habuisio Sicimam πόD κειμέν' προς τῆ Γαρίον ρει in

νιλωα, Glossa ipsa est ex Εv. Ioh. 9 7. v. Alberti Glossar. N. T. p. 9.σιμικίνδια J Exstat vox Actor. 9, 2 ub vid. heo. phylact. Oecumenius, et ex recentioribus Lud de Dieu, essienius, Vitringa de Synag. Vet. p. 29. Ex quibus patebit, non solum Lucam, sed plures etiam profanos scriptores illo vocabulo usos, adeoque, qui potissimum locus respiciatur, incertum esse. f. Schol cod. Mo'. in Actor ed Math. p. 333. et apud Mil ad h. L

288쪽

-ρδεαι, secutus sorte Chrysostomum in Homu. 82. Hi Matth et Theophylactum ad Lucae locum. f. uiceri Thes in h. V. σισοκοῦραJ Haec glossa varia variorum emendationes experta est, e quibus illas modo adseram, quae maxima veri militudine se commendant. Albertus probat tionem Casauboni, qui ita legendam censuit Miro' πη- φοι ποία φασηλDas. Contra Clericus in commenti an Levit aq, 7. ita σ---μο φασηλίτων, - ira Phaselitarum. Quam emendationem defendit

Deylingius Part. II. Observati XIV. p. m. Nunirum vox mia legitur in La Levitici, ad quem Athanas in Interpr. Paris p. 399. de ita a μιν την

γ μή in ἡμπινυσαν et caetera, quae similia sunt Athanasianis vocem illam Alexandrinam esse contendit Io croius in observ. ad M. T. cap 33. viduis libr. Il de text. orig. verss. LXX adnothi Phaselitas fuisse civitatem Ciliciae ad mare unde illam vocem fgelle civitate Alexandrinorum donari potuisse.

πειτα σιτοβολωκας, quomodo , ad sensum.vertunt, nam in hebraeis sunt alia vecta caeterum in sunt

σιτοδ α Nehem. 9 Is hebriis . Ibi al. Πτοδοσία, vel ut videtur, σιτοδοχώ. Eadem varietas est etiam

in codd. Theodoreti ad Genes T. L Opp. p. Oa.

289쪽

displicet Sopingi βαθεια νυε.

σκοτομηνία DAq. Iob. 3, 6 ubi οἰώ σκοτος Forte pro σελήνηe scribendum ασέληνο ex s. io a. ubi οἰ -σκοτομηνιν, et alius interpr. in Plex Orig. εω ἀσελήνω νυκτὶ, ut et Scholia in Psalmos a Mathaei edita in lecti Mosq. p st. σκύλου Τ Ira Lucae 7 6. sed in h. l. passive accipi vide. tur. Ergo sive logendum σκαπι ex Lucae 8 49. sve ἐνοχλου, uti Tollius emendat. s. Suicerus in Thes..iιίλαεJ Integra glossa legitur paucis verbis mutatis et miliis apud Cyrillum Alex in comment ad Nahumi I, O ubi hebr. nu Id , ad 4 4 vertunt tύς σμίλαξ περιπλεκοαDη. s. Theodoretus ad h. l. et adins 46, 4. Verum

290쪽

Uerum an recte illi verterint alia quaestio est. Uen. Dathius verba illa hebr. vertit pro ebrietate sua tem lenti erunt a Uti pol re. Sine dubio IV confuderunt verbum N perplexum esse, quod fieri potuit, quoniam Praecedebati rad n diuinae pessimae, quae tamen ipsa verba aliter verterunt vid. Dathi notas erit ad locum Nahumi similiter confuderunt utramque 'cem Ierem. Α6, 14 ubi hebr. ira ad Syrus τοι ἐν τι κυκλω σου vertunt ri σμίλακά σου, quali legissent i M'. Hanc voteem alibi retinuerunt et verterunt σαβεκ de qua vid iuv. σαβα et Celsi Hierobot Part. IL p. 2C9. σόδομα LGlossa inepta, ex variis iisque sere remotioribus radicibus bebr. orta. πιρωσιο an πυρωσic legendumst, fusius disputavit Alberti ad Glosar. N. T. p. 49. quae repetere esset, chartam perdere. Addam illud, eodem iure legi posse πωρωσις quae vox explicat mentis illum statum, quo fuisse Sodomitas tradit Philo libr. de consuci ingu p. 4C9. dum est vocat τους ἐτειρωμένους σοφίαν σκολουο ιανοιαν vid supra in v. πωρωσις Caeterum

glossa ipsa excepta voce abasis sumtu ex Procopio ad Es i 3 p. II. yel Bata M. ad h. l. T. L p. C87. cf. Philo de ebrietate p. 389. Deinde ignotus interpres ad

Genes 34. in Catena Niceph. p. 94. σοξομα τυφλωσις. cit'ρησι e. In illis μω r σιωπῆ secutus est etymol. hebr. to flere. μοειμα ex hebr. v smilem este ἔκκM MAlbertus refert ad hebr. meel pro quo οἰο passim εκκλDeiri θεμέλιορ, ex hebr. I m. σόορJ x hebr. v Tyrus, quod εἰά plerumque reddunt. Σορ, ut EZech. 46 a. ubi id Theodoret et Hieronymus in Explanat Psalm. 44. In aliis locis vox helix vertitur υρος Mecb. 8, a. 29, 18 2O.

라틴어 텍스트