장음표시 사용
301쪽
συνεπο αενον Prior explicatio respicere videtur ad I Reg. q. ου μι-Κυρει συνεχο νον σωζειν etc. non est prohibitunt, s. issetis Deo etc. hebr. ' vesim time tuna, prohibitis. Sic I Reg. ar, T. hebr. 'aera οἰοMειο c. q. γκεκλασμένος. Nos eodem tropo impotentem et ivvauidam dicimus: ringestarEn t. f. tamen lerem. 2O, 9 ubi ad sensum summae indignationis exprimendum est πιρ σοῦ γεχραενον ἐν τοῖa4ςεοα, et mox ad h. l. The doret adfert locum Actor. II, 6 ubi ipse pro vulg. παρωξυνετο exhibe συνίχετο, quod ita legebat in Cod suo sue memor loci similis Actor. 8, s. συγ-ειχετο τω πνευαατι. Deinde αρέωςῆν sorte pertinet ad Actor 28 I. δυσεντερία συνεχόαενον, quae tota phrasis, ut et alibi sit, lac voee explicatur. Unde et Kreblius in Lex. . . ad . συνεχω legendum censet ἀρρωςουντα.
συνοχη Hac voce interpretes sacri vertemn hebr. np'is et quae verba a prima notione coarctandi, deinde translata sunt ad notandam miseriam, calamitates et anxie tatem, non aliter atque Latinorum angustiae, Graecorumque Θλ ιc, ενοχωρια, Ἀγκα . Unde et συνοχη Depe cum illis permutatur vid. Aq. Psalm. 24, 17. Symm. P alm IC6, 39 ctis Llobi 3O, 3 Deinde Σορ, i. e. Ἀ-ras, vertunt oleres συνοχη, et Tum, συνα rem a ' π.
302쪽
vid. Orig. in Matth. p. 36. et in Ioh I92 Ilieron tribuislatio. in etiam scriptoribus . . usurpata vox sosensu. Luc. 2ι,2 . συνοχη μνων. a Cor. 2, 4. ἐκ ποδ ης βλήεως si συνοχη καρδίας, ad quem locum Glossar. M. T. συγ M. ταραχης. Zyμονίας. συντελάας J Exci Reg. 8, 3 ubi de filiis prophetae 6Hναν πω τῆς συντελειας, ubi caeteri interpretes πλεονε ελς Pertinebat enim malitia ad malum quaesum. Hinc hebr. est v I quaesus. συντελεβητροὶ Psalm 7, 9 ubi Symm απυτιώντω.
συντόμως J Actor 24 4 et alibi Forte ad βραχέων supplendum ἐτων, ut glossator explicaverit vocem iii Proverb. 13, 3. ὁ ωοι ποιησουσιν ἐν πλήτω ετη πολ α,gλκοι Eὸ ἀπολουντα συντομως, suco1yos avno3. συντριμααJ Locus Ieremiae 3 2 a. quem Albertus ad-Drr, et alia huius generis, ut 6 I4 8, i non videntur huc pertinere, quia dubium est, an de peccatis propriose dictis ibi sermo sit. Immo vero glossa hausta ex veteribus interpretibus, Theodoreto, vel Theophylacto. Ille ad verba Ierem. O. 9 ἐυρέθη υή ἐπι συντριμαατί σου ait: συντρiμμα τα ἁμαρτίαν καλει Hic in Commentar ad Rom. 3, 8. συντριμμα ημὶ ταλαπωρία quae sunt verba EL 30, 7. hi αμαρτία. Deinde notat vox peccatum ullis quoque locis, ut I aco a T. ubi est συντρια ta τοῦ λαοῦ et σγῆς πόλεως, manifeste de peccatis. f. Thren. 3, 48. et Psalm. 34I, 3 ubi iterum de peccatis dicitur, quippe quae sunt vulnera mentis, unde et peccatores h l. dicuntur συντετριμμένοι ἐν καρὸίαν.
303쪽
berg. in Animadverss. Ibi in hebr. est Urin, cui et in ii. teris simillimum est graecum θορυβος turba. σφαρωτήρ Respicitur ad eues q, 23. σφυρωτηρ Alex σφαιρωτηρ τοῦ ποιηματος ubi Schol explicat τἐ ωάντα λυποδ. Suid σφρυρωτῆρ σανδαλίου ονΔιον,νίον το λωρίον κάποδ ματος ubi vid. Κusterum. Plane aliter vox dicitur in Exodi Cap. 3 et 37. σχεδία DIta passim apud LXX a Parat et, I 6 3Εlar si sap. Salom. q. . 6. σχῆμια Videtur Glossa exhibere varias explicationes eius vocis in Ep. i ad Corinth. I. το σχηαο τοῦ κοσμτήτου παράγci vid. Eliu erus ad Philipp. 2 8. et Suiceri Thes.
σχοίνισμα οἰ Deuteron. 32 9. σχοίνισμα τῆ κληρονομπις i. c. αερος, s. μερις quae vox est in antecedente membro
304쪽
membro eoque plane parallelo Eusebius adas. 32, I 6. Iaudans locum habet ἐρος Deinde Psalm ιC4, II. et passim alibi Cyrillus At in Zach. Il, T. σχοίνισμια, του . ι, μερίς. f. Comment Heraci ad Pras, s in Cat. Patr. In hebr. est a functulus, quod vocabulum videtur esse aegyptiacum, sicuti graecum σχοίνισμα ecaegyptismo positum est. Nempe Hieronymus ad Ioel 3, 8 notat in Nilo flumine, sive eius rivis solitas esse naves funibus trahi, certa habentes spatia, quae appellent funiculos. Hinc σχοίνι τμα s. o dicitur de me ra L portione. Aliter Anonymus ad Deuter. l. c. in Cat. Patr. T. III p. 869. σχοίνω γαρ ἐποίουν τας ιαμετρῆσεις αυτ της γῆς. στω διεμετρων - διεμερωχ χ γῆ τοῖς ιοῖς Ισραήλ. Ἀποῶν τῆς συνηθῶας ειρητα νυν το σχοίνισμα. Et plane 'imilis est σχοῖνος qua voce οἰά vertunt hebr. o Psalm. 339, 3. τρίβον μου subi σχοῖνον μου ἐξιχνίασας. Sic Herodot it 6 ο σχοῖνος, uέτρον Λἰγυπτιον. f. Strabo
XVIII, ii 36. et XI p. 788. t Synim Iob 38 s.
νίον μέτρου, hebr. sp, pro quo Aq. κανόνα οἰώ σπαρτίον. Suidas: σχοίνισμα μέτρου μέρος Albertus corrigi vult μέτρον μερος κλ ρουχέα - γῆ ὀεσποτεια nιον γαρτων κε)ιτημένων φαετριν ἐν γῆν υ οβάλειν, quae ultima verba sunt Theodoreu ad Psalm I . laudatum. cf. Glossi in Psalm. Iσῶμα PSic Moreh. I 4, a dei ea vere Iohannis σωμα, pro quo in loe parall. Marcus 6, 29. πτῶμα. id Luc. 17 3T coli blatta. 24, 8. Pro cadavere οἰή passim. σωρηὶον J Sap. Salom. 8, 23. σωρήχJ Ε ΕΩ , a. ἐφυτευσα αμπελον σωρic Alex. σωρῆχ pro quo Symm αμπελον ἐκλεκτῆν Vulg. electam. Sic et vetera Glossaria.
σωτηρίου DSine dubio respiciuntur loca των ό, ubi est Θυσία του σωτηρ- hebr. aer ei uni paciscum. id. Levit. Cap. 3. q. T. etc.
305쪽
ταρσοίτο βαθη cor. 2, O. τα βάθη του Θεου. Chrysost. explicat πορρητα, ut optaverim et in Hesychio scriptum esse pro αχωρητα vid. Gloss. Alberi. p. 2O. Eodem ID Odo interpr. gr. Daniel. I, 22. τί βαθέα cx αποκρυφοι.uid Cl. Scharsen berg. specim. Animadu in Dan. p. 26. ταβε λ Nomen proprium M. 7 6. ex a me his. ταμιῶον Glossa referre violatur varias interpreturre ei liones Iudic. I s. l. io ei τό ααιειον, ubi alius eἰς τόν κοινωνα. f. a Reg. 3, IO et 3 Reg. I, IS ibique caeteros interpretes. ταμιευεται Sine dubio explicatur locus Proverb. 29, II. Θυαον αυτου ἐκφερει αφρων, σοφὰρ δὲ ταιιιέυετα Λα- τοὶ μέρος i. e. quali bonus oeconomus est mentis suae, non emundit, sed recondit animum suum. Quam notionem bene exprimunt verba διοικῶ α , h. l. pro διοικειν, et ἀποκρυπτειν, quod dicitur de iis, quae taeemus, et tam muS, ut κρυπτειν Matth. 3, 44. id Lysiae Orat. 3 a. p. sc6. d. Taylor. Xenoph. Expedit Cyr. I. p. 268, Dionys Halic Ili 2I. τανυσας Iobii. 8. τανυσα του γρανἐν Polychron. ad h. l. τόν ὐρανόν διήτειυε, ubi simul similem sententiam exis io3. laudat, ubi est: ὀ ἐκτQνων - ρανόν ἰσάδέρριν. ταξαμενοι Actor 28, 23 ubi idom Glossar Alb. τα ρπλαJ oin I 3, i et ad quem locum Glossar Alberti explis
306쪽
etc. Theodoret τους πονους Theophyl. τλ κινδυνους. Oecumen. τας πληγάς. τί τραυματα Hinc suspicor sequentem apud Flesychium glossam τας τιλας. τί τραυματα male a nostra divulsam atque totam ita legendam esse: τά σιγματα. τί παθ το Inκ τας υτιλ. τί τρ. τεκτωνομενος Proverb. II, T. τεκτ τῶ ἀγαθά. τελειώσεις Ε Exod. 29,9. τελ τῶ χῶρας 'Aαρων, quae phrasis servit consecrationi ad munus indicandae. τελισκοαενος LDeuteron. 23, 38. quae verba non sunt in hebraeo textu, et videtur esse additamentum Graec. Interp. id Theodoret. v. in h. l. 28. τενεντώσεις LGlosa est ex veti interpr. Exodi I 3, 3 ubi Aquila τενοντ Symm. ἀποκτ. Theodot νωτρη et λυτρωσy.
307쪽
συνεχόμενον Prior explicatio respicere videtur ad I Reg. q. 6. δε ἔς τω Κυριι συνεχομενον σωζειν etc. nota est mohibitum, s. dissetis Deo etc. nebr. 'i' vo impedimentum, prohibitio. Sic I Reg. ai, T. hebr uva οἰο συνεχο- μενος. q. ἐγκεκλασμένος. Os eodem tropo impotentem et invalidam dicimus: eingeshranhi. f. tamen lerem. IO, 9 ubi ad sensum summae indignationis exprimendum est πυλσυνεχρμενον ἐν τοῖς οςέοις, et mox ad h. l. heodoret adfert locum Actor. 7, 6. ubi ipse pro vulg. παρωξυνετο exhibe συνέχετο, sive quod ita legebat in Cod. suo, sive memor loci similis Actor. 8, s. συνειχετο τί πνευματι. Deinde αρρωσου forte pertinet ad Actor 28 8 δυσεντερία συνεχόμενον, quae tota phrass, ut et alibi sit, hac voce explicatur. Unde et rebsius in Lex. . . a v. συνέχω legendum censet αρρω-ουντα.
α παντων α κρι λὶ την γνωσιν ἔχ- - μαρτυς των ἐριου λεγομένων. συνοχη Hac voce interpretes sacri verterunt hebr. np'XU et v quae verba a prima notione coarctariis, deinde translata sunt ad notandam miseriam, calamitates et anxietatem, non aliter atque Latinorum angustiae, Graecorumque Θλ ις, ενοχωρία, αναγκαs. Unde et συνοχη saepe cum illis permutatur vid. Aq. Psalm. 24, T. Symm . Psalm Iz6, 39. et ο ὐlobi 3O, 3 Deinde Σορ, i. e. Ἀ-ras, vertunt olere συνοχη et Tυθιοι, συνέχοντες a ' N. vid.
308쪽
vid. Orig, in Matth. p. 36. et in Ioh I92. Hieron tribuislatio. Hinc etiam scriptoribus . . usurpata vox sosensu. Luc. 2ι, as συνοχη μνών. a Cor. 2, 4. εὐπολης βλήεως - συνρχης καρδίας, ad quem locum Glossar. N. T. συνοχης ταραχει. Zyμονίας. συντελάας Jaci Reg. 8, 3 ubi de filiis prophetae δεέκλιναν πίσω τῆς συντελειας, ubi caeteri interpretes πλεονεείας Pertinebat enim malitia ad malum quaesum. Hinc hebr. est v quaesius. συντελείητωὶ AI . , ubi Symm. ἀπαρτιώντω.
συντομως Actor 24 4 et alibi Forte ad βραχέων supplendum ἐτων, ut glossator explicaverit vocem in Proverb. 13, 3. Δαιοι ποιησουσιν ἐν πλουτω ετη πολ.α,ίοικοι ινοι πολουντα συντομως pauco pos annos. συντριμααJ Locus Ieremiae 3, 22. quem Albertus adscri, et alia huius generis, ut 6 I4 8, I non videntur huc pertinere, quia dubium est, an de peccatis proprie sic dictis ibi sermo sit. Immo vero glossa hausta ex veteribus interpretibus, Theodoreto, vel Theophylacto. Ille ad verba Ierem. O. 9 ἐυρέθη υρέ ω συντρίμματί σου ait: συντριμμα ταν ἀμαρτω καλει Hic in commentar ad Rom. 3, 8. συντριμμα M ταλαπωρία quae sunt verba Es. 9, T. 4 αμαρτία. Deinde notat vox peccatum in ullis quoque locis, ut I Macc. a, ubi est συντρια αβοτοῦ λαοῦ et τῆς πόλσως manifeste de peccatis. f. Thren. 3, .l8. et Psalm. 4I, 3 ubi iterum de peccatis dicitur, quippe quae sunt vulnera mentis, unde et peccatores h. l. dicuntur συντετριμμένοι ἐν καρδίαν. συριγγος Daniel. 3, s. T. O. II.
309쪽
οίον τὰ λωρίον του dποφήματος ubi vid. Xusterum. Plane aliter vox dicitur H Exodi Cap. 3 et 37. Ita passim apud LXX a Paral. 2. I 6 3Εlar. Si 78. Sap. Salom. q, s. 6. σχῆμα Videtur Glossa exhibere varias explicationes eius vocis in Ep. i ad Corinth. 7 gr. το σχῆαὐτοῦ κοσμτήτου παράγει vid. Elmerus ad Philipp. I, 8 et Suiceri Thes.
σχοίνισμα Dolo Deuteron. I, 9 σχοίνισμα τῆς κληρονομΔς i. e. usρος, s. μερ/ς, quae vox est in antecedente membro
310쪽
et. τἀmembro eoque plane parallelo Eusebius adas a IS
audans locum habet μέροe. Deinde Psalm ιC4, II. et passim alibi Cyrillus Al in Lach. II, T. σχοίνισμα, τουτωμερ . f. Comment Heraci ad Pras, s in Cat. Patr. In hebr. est an fumeulus, quod vocabulum videtur esse aegyptiaciam, sicuti graecum σχοίνισμα ecaegyptismo positum est. Nempe Hieronymus ad Ioel 3, 8 notat in Nilo fumine, sive eius rivis solitas esse naves funibus trahi, certa habentes spatia, quae appellent fumculos. Hinc σχοινισρια s. an dicitur de me ra s. portione. Aliter nonymus ad Deuter. l. c. in Cat. Patr. . III. p. 869. σχοίνα γάρ μοειν τα ιαμετρησας αυτοῦ τῆς τM. στω ὁιεμετρων - διεμιερων η γῆ τοῖς ιοῖ 'Iσραηλ. Ἀπο ἔν τῆς συνηθῶας ειρητα νυν το σχοίνισμα. Et plane 'imilis est σχολ/οις qua voce οἰά vertunt hebr. νI' Psalm. 339, 3 τρίβον μη - τήν σχοῖνο, μου ἐξιχνίασας. Sic Herodot it 6 ο σχοῖνος, μέτρον Λἰγυπτιον. f. Strabo XVIII, ii 36. et XI p. 788. Et Synam Iob 38 s. σχομνίον μέτρου, hebr. v pro quo Aq. κανονα οἰώ σπαρτδεν. Suidas: σχοίνισμα μέτρου μέρος Albertus corrigi vult μέτρον μέρος κλ, ρουχία ἡ της δεσποτάα ns γαρτων κεκτημένω μἐτριν τη, γῆν υποβαλλειν, quae ultima verba sunt Theodoreti ad Psalm IO4. laudatum. cf. Glossi in Psalm. σωμαJ Sic Matth. I 4, a. de cadavere Iohannis σωμα, pro quo in loco parall. Marcus 6, 29. πτωμα. id Luc.
Sic et vetera Glossaria. σωτηπίου Sine dubio respiciuntur loca των ό, ubi est Θυσά του σωτηρ- hebr. obet sacrifeium paci um. id. Levit. Cap. 3. 4. T. etc.