장음표시 사용
292쪽
glossatyr, melius explicare videtii sensum, quam uletymologiam vocis urgent. Vide quae de hac voco suse disputat Albertus ad Glossar. T. p. 76. Suicerus in Thesauro Eccles et Bega, de Dieu, ricaeus ad illum
τρυς αγαπαιο μων σπιλάδες, συνευωχουμενοι etc. Unde
apparebit, glossam satis bonam esse, quippe quae ad seu- sum illius loci potius, quam ad etymologiam facta est, neque adeo audiendos esse eos, qui ill9 μεμιιασμιενοι corrigi volunt vid. Suiceri Thesaur in h. v. σπονδῶα l xod as 29. ad quem locum incertus interpr. iii Cat. octat T. I. p. 843 τὴ σπογὸροα ποτῆρια εισι πικροι, χοντα πυθμενια ὁ ων Uc tuo τον οἶνον εσιόν, τίν. s. Num 4, T. Nod 37, et alibi passim. τακτῆνJ Genes 43 II. Exod 3 sq. cant l, Ia ubi Aq. vertit σμυρνην. τα ινρe J Exod i 6 33 3 Reg. V, 3 Ep. ad Hebr. 9,q. ἡρJ τετραδραχμα scribi pro Vulg. τετραγρα/ιμοc vult a 'ge ad Philon. u. rer diu haer. p. 499. quia state eodem valore, quo siclus fuerit, ut e Matth i5ar liqueat, ubi stater duos hemiticlos aequaret, cum du.pliei pensioni lassiceret. tmesychiu σίκλοc. τετρα- δραχμον αττικον. Iosephus Antiq. lib. III. Cap. 8 ο σώιξαετὰ αττικας ἐρα- gθεοῦ. ymmachus
293쪽
etiam I Reg. 3, at pro σέκυς habet ατ .. Theodoret ad h. l. Quid autem fiet iis locis ubi hebr. pvise o vertunt δίδραχμ ον ut Genes. 23, s. Nimirum litange ad Phil. l. c. censet huc ideo factum esse, quod drach. ma Alexandrina suisset Attica duplo gravior. Fronto Ducaeus ad Basil M. Homil. p. s . aliter rem componit his verbis: Ex Budaeo constat lib. 4 de Acte, saterem fuisse argenteum pondere drachmarum quatuor, quem et hebraei scium vocabant: sed quoniam, ut idem Budaeus testatur Lib. 3. atticus aureus, qui stater a Graeci etiam appellatur pondere didrachmus erat ut autior est Pollux lib. a. inde forcasse arbitror factum esse, ut LXX pro siclo vel argenteo didrachmum dixerint, vel pro sta. here, licet argenteus state non duarum, sed quatuor eget drachmarum. cf. D ling. Observati P. III. n. 25. S. 9.ς-ei r Cor. 13, T i ἀγάπη πάντα her, coli. Petri η,8 ubi similis sententia haec est: ἡ ἀγάπη κοιλ ει πλῆρος ἀμαρτιων Explicationes priores sunt tropicae, caeterae propriae et meliores Suidas explicat καρτερῶ.nπομένει Theodoret. ἀνέχετα .
σέφα νος Ad Proverb. r. vel 4 9 ubi est έολανο χαρίτων, quam formulam mystice explicat gloslator. . Ita quoque Lex Cyr MS. Bielii et Glossar. S. in Pro
294쪽
4 εJ Versio Aquilae Genes 43 II. pro illo habet
θυμίαμα. συγκατάθεσις La corinth. 6 I6.
295쪽
συκοφάντες επηρεαζοντες. συλαγωγῶν ἀπογυμένων. λη- συγκριθῶμεν puto explicari locum Macci Io, Tr. ubi συγκριθω ν ἐαυτοις pro contextu notat armis internos certabimus, uter potior sit. Atque id bene explicatur per μοιῆoatit, quod eodem modo dici videtur, quo comparari latinis de gladiatoribus inter se pugnantibus, ut sensus sit eo arabisus nos inustem. Ita apud Homer Iliad. Oe 38s Agamemnon ad Achillem: φρ ευ--κς οσσον φερτερος ἀm σέθεν, τυγεν ἴσον
συνεγγιζοντα Suidas expl. διαφεροντωρ συνεγγ. Uterque male, ut opinor occasionem glossae dederunt οἱ Deut. a 3T. Num 3 , 4. et I acc. II, 34 in quibus locis τἀσυγκυροῦνται τῶν πολεων sunt, quae ad civitatem, s. urbem pertinent. Talia etiam sunt τα διαφέροντα , quae nostra intersunt, ad nos pertinent.
συγχυσις DConvenit glossa loco Genes. 7, 9 ubi Babel dicitur συγχυσις, propter ibi ortam confusonem et de pationem hominum. s. I Reg. 5 ii. IA, O ubi hebr.
συκοφάντεeJ is obstaret numerus pluralis, putaverim respiciis glossatore interpretem Psalmi I, 4. ταπεινώσει συκοφάντην. ab Theodorus: συκοφ λέγει τονσυλαγωγ J p. ad Coloss. I, 8 admem locum idem habet Glossar Alb. p. II a Theodoreti αποσυλῶν.
296쪽
συληψεται J Glossam correxerim Palmerius et Pti caeus ad Luc. I, 3ι pro vulg. γαψρον uel Putant enim respici ad Es. 7, 4. παρθένο ἐν γαςρ λή φετα CPricaeus vult συλλήψεται, quia et apud Lucam est σολλή, ν . Pro λῆψεται Cod Alexa habet εξει. inc forte
discrepantia illa orta inter Uulgatam novam et Versio. nem antiquam; nam illa lylatth. I, 23. oecce virgo in ut ro habebit, ' haec: in utero concipiet, vel accipiet. vi Loperis Sabatierii Praefat. συμβα ιαJ Symm Eecles 3, 19 ubi οι συνάντημα. συμβέβληται J Ex Sapient Salom. , 8 ubi adeo uir que vox est in membris parallelis. συμβιβάτω Hammondus ad Actor. 9, 2. Iegi vult συμβιβασατω ex Iud I 3,3 ubi ed. Ald et Compl. habent φωτισατω, quo sensu το φωτίζειν etiam in N. . usu patur. An ita συμβιβάσω διδαε α σε ex Exod Α, ais vid not. sequentem, et Ioh Damascen qui ad I corinth. a. συμβιβασα explicat: διδασκειν, et διορθωμ. f. Sub cerus in hec
συμβιβῶ σε DPsalm. I, Io συνετιῶ σε συμβιβωσε ἐν ἰδιυ ταυτη ἰ ποοευσν. q. ἐπι μανσωσεν ei φω- σω σε ἐν ὀδῶ etc. ymm ti οδέξω σοι ὀδἰ 'ν δευσre. Ex quibus non satis potest intelligi, utrum interpretes τὸ συμβιβοέων acceperint sensu proprio de monstratione itineris, an tropico de institutione et disciplina. Certe ad
priorem sensum respiciunt illa συμπορέυομαι σε vel potius σοι, ut opinor' Suidas ad eundem locum respiciens: συμβιβω. ιδαεω ἐπιτηρτω νοῆσα ποιησον. hebr. T Mef. Exod. 4, Ia ubi οἰή συμβιβασο σε ο μέλει λαλῆσα .
297쪽
ειλέει σε. Sic et Es G, 33. Err 'se quod proprie est
νοῆσο ποιησer αυτον LXX Vertunt συμβιβασει αυτον. es. appelli Crit S. p. 339. et interpretes r. ad Exod. , Ia in Hex Orig. συι βολον DSopingius ad hanc glosism confert vocem των ο συμβολοκοπῶν Deut 2O, i. et Siraci d. 9; a pro quo Clemens Alex Paedag. II. p. or habet συμβολάς ποιei ἐν olis, quae sunt collationes, sisserae, quae da-hantur ad convivium, . l. σημgbν. Deinde angemad Philon. d ebrietate p. 39. putat post σχν Γον addendum esse συμβολη, et pro ορισμος legendum ερανοc. Neque mihi arrisit vox ορισμος Sed ego contuli locum Pr vel b. a 3 ao ubi graecus interpres hebraica ita circumscripsit: μηδε ἐκτῶν συμβολme, κρεων τε ἀγορασμοχ. Quae verba si modo in mente habuit glossator, mihi videbatur glossa ita corrigenda: συμβολον. σημῶον συμ- ηολη συMrόσιον. ἀγορασμο e. vid. Suicerus in hes. συμμίσγειν Macc. II, 12.
συμψηθῶο Reserunt glossam ad Ierem. II, 9 ubi tamen scribitur συμψηοεις Compl. συμφβῶς.συναλιζομενοςJ Primum adsentior Alberto, qui in Glos N. T. p. 6i putat illud vocabulum pro more sne Explicatione positum esse. Nam et repetitur συναλιοῶς, et caetera verba ad hoc, noti ad illud conformata sunt. Glossarium Alberti iti συναλιζ. συναθροιζομενος, πῆ συναν αυτο . Hae sunt glossae sacrae ex illis rari imis. qua veterum interpretum graec interpretationibus repugnant. Qui enim omnes ad Actori I, 4. quo glosa
298쪽
συνεί- nostra pertinet, το συναλιζείω reddunt eomedere eam aliquo; qui tamen sensus non potest satisfacere iis, qui omnem loci contextum considerant, ut taceam illud tum pro συναλίζων durius positum esse quamvis postea ro- per interpretem nonym ad Psalm Ig, 4. hebr dri,M comedam vertisse συναλ, ω Symm. συμφαγοιαι vid. vi συνδυαζειν. eque nos librorum aliquot lectio συναυάλψομενος turbare debet, quam raritas et ignoratio vocabuli συναλίζεία peperisse in proin tu est. Idem factum in Iosephi Beli. Iud IlI 0. ubi pro συναλ de εν alii συν. αυD Asu vid omnino,etstentus ad iocum Actorum, Boisus in et interpr. cum Beza collatione p. 34T. et Suicerus in hes ad h. v.
συνανοι σατε DGenes. SO,as. συνανοίσ τα ο α μου, quae repetuntur Xod. 13, 9. συνδεσμος J Si μονοιαν intelligas cons irationem per. tinebit glosa ad 4 Rog ii, is in ἐβόησε Συνὁεσμού, συνδεσμοe, quae heodoretus Tom. l. Opp. p. 49 I. ex pl. ἀποςασία υλτυραννὶς, vel ad Ierem. It 9 ubi pro illo Symm habet συνωφιοσία. Olympiodor in Commetar. Chis ter T. II p. 26 ex pl. συνφωνία παντων ἐπι τορον. Locum Pauli ad Coloss. 3. 4 nolim huc trahere, ubi συνδεσμος τῆ τελειότητος est compleau perfectionis, s omnivm 1rtutum. f. Rom. 13 9. συνδυα sti J Non dubito vocem desum tam esse ex verisione ιυνο in psalm Iol,4 μ μη συνZυασω in aliis libris scribitur συυδ ασι et συνδοιασω hebr. diri, comedam. vid. v. -αλι αενος Lex. Reg. S. συνδυασω συναυλι ω, quae explicatio in Cat. Patr. ad s. laudatum tribuitur ignoto in torpreti sub nost iiii Originis, in cuius Hexaptis tamen legitur συνα Locio. Caeterum ex his patet bonam esse glossam, quippe sensus magis quam etymologiae ratiornem habentem.
299쪽
σονάπετο Actor a . . vid. Alb Glossar. N. T. p. 8a. quod explicat συνηκολουθησε. Neistentus tamen adsere locum ex Apollodoro, qui habet eandem vocem.
συνελόχησε Macc. 4, 28. Glossema legi volunt θυν- Θρὸισε, ut est in Lex Cyr MS et Suida. συνεξεβρα θηJ Ita verisimile est a Macc. s. 8 legi pro συνεβραίη, quia glossa ad illum locum pertinere vid tur. Illo modo etiam Lex Cyr Hrem notante Bielio. Alii codd. ibi ἐξεβραοθη. συνέπεσεν Sic reposui glossam. Nam antea vulgo
delehdum censebat Albertus, quod eius emendatio esset sequens ἐςυγνασεν, quod perperam scriptum fuerit ἐτυγνίασεν Ita glossa pertinet ad Genes 4 s. 6. συνέπεσεν τοπροσωπον αυνοῦ, quae tota phrasis bene explicatur voce ἐςυγνασεν. Deinde hanc sequebatur in Hesychio alia glossa: συνεπέψη συνέβη ἔτυχε quae cum videretur respicere ad Actor I 6 aa. συνεπές, λοχλος κατ αυτωκ, nec tamen explicationes convenirent, merito suspicati sunt interpretes confusionem utriusque glossae ortam esse, quae ita emendaretur, ut voces συνέ χρ ἔτυχε referrentur ad vocem συνέπεσεν, cum et Suidas habeat: συνέπεσε συνέρη, et vox συνεπον crederetur posita esse ne explicatione, ut sit Nisi forte, ut mihi iumentem venit, primitus scriptum fuerit συνεπέ r. μα- ριψε , quae v' perverti potuit in alterutrum illarum ἐςυνασεν, vel ἐ-γγίασεν. Quae si coniectura valeat, de quo tamen ipse subdubito, in promtu est, bene explicari locum laudatum Actorum.
300쪽
συνετε. νοήσατε. συνετμεσα. ἀπωλεσα. συνετελέβησαν. πληρώθησαν. συνετιῶ σε σοφιω σε. συνευδοκοῦσι συγκοινωνουσι. συνεφυροντο συνεμολυνοντο.
συνεπιτιθεμένων LPsalm 3, 6. v. Glor in Ps. συνεταλη 3 ace S, 33. συνέταξεν Orig. Hex ad Levit. 24, 23. LXX συνμαεε. Αλος ἐνετάλατο, et eodem modo Numer. I, 9 3, 16. et alibi. συνετε Ps. 2, Io ad quem locum idem Glossae St. Glossa est Heracleotae comment ad Psalm 49, 23 in cati Patr. Cord ubi et Theodoretus expl. ἐπιμελως κατανοη-
συνετέλεσα Ierem. 6, II. συνετελέβησαν Ex Genes a I. συνεν ο ὐρανος etc.
coelum et terra absoluta, perfecta sunt. Ε πληροῦν ὁρ- πον absolvere opus, eleganter dicitur vid. Epist Enchir. cap. 4 et 3r Euseb. H. E. lib. 4, 4. Mρῆν τοι νη
συνετιο σε Psalm 3I, 8 ubi Theodoret γνῶσιν σοι Dei ὁησιν ἐνδησω vid dicta adis. συμβιβω σε. συνευδοκουσι trax Rom. I, 32. Bene vox explicatur per συγκοινωνειν, quod et alibi ut Eph s, ii Apoc. 8 q. de iis dicitur, qui in aliorum lacinorum societatem veniunt, adeoque illa probant Theodoret et ecumen. ἐπανῶν explicant. Et Theophylaei ad Ephesi c. τῆ συγκοινω- νῶν opponit το ἐλέγχειν. συνεψλυροντο LHOseae Α, q.