Glossae sacrae Hesychii Graece

321쪽

sona: trinitatis, quam et dixerunt προσωπον et υ παρειν. Id patet etiam ex Suida, qui hanc significationem fusius ex incerto sonte explicat Theodoret. Diat. I. p. 8. Tom. IV. opp. τῆν ποτασιν, τὸ πρόσωπον υ τε Aιότη, - ταυτον G1μένει φαμὲν τοῖc των ριγων πατέρων οροιe ἀκολουθοῦντες. cf. Suiceri Thes et Baumgarten Evanget.' Glaubensielire . I. p. 43 I. . ποτώλα M. Plane ita, voce utuntur IV, ac sorte glossator ipsa loca, quae adducturus sum, in mente ha. huit. Exod a 3, at hebr. 2 ab eo, illi vertunt ra γαρ με ποτ' λητα σε, e qua versione Cl. Scharsen, her in animadvers. ad h. I. recte colligit legisse eos: es amnem H, Sed quod vir doctus et Symmachi versionem ad vulgatam lectionem factam praefert, et voce υποτέλε M vertit timeYe, revereri, in eo non possvnil ei assentiri. Lectionem των ό aptiorem esse ex omni orationis nexu patet. Dicitur ibi v. aO OEgo mitto nuntium, audi illum, pareas illi. Iam sequitur ex lectione vulgo,,non enim remittet tibi pectata tua. Qualis comis mendatio et qualis nexus Immo vero ex lectione των verte non enim te circumveniet, non Iasiet. Haec cois

haerent. Iam vero τὸ υποτέλε ου h. l. significare posse es paene debere circumvenire, fallere aliquem, non so- Ium ex Hesychii glossa patet, sed et manifestius ex loco Iob 13 8 et eius parallelisino. Uerba των, sunt: πό- σερον ἐναντὶ αυτοῦ κυρΔλφθέγγεο ὀόλον si ποτελει-la Nonne h. l. phrasis utraque synonyma est Et ver ho υπος εδου respondet idem illud det Rin quasi is imaginem s larvam, quae est altera facies h. e. dismutatione asium fallere, fraudulenter agere. Unde olymis piod in cat. ic ad h. l. Iobi bene explicat: ν λ σε αιαυτο ραδιουργοῦντεe, qui omnino est consulendus. Cona sentit alius interpres iniex Orig. qui habet ἄρα δυ-

322쪽

πιασμιος ως ταπεινωσις λὶ τῆ σωματος. υκή. μα οἰώ a Reg. 3, 4. I pares tI, 6. t A. νιγλακοφολων, ubi at interpr. συ μα it. Aqu. I Reg. I 3, 3 quod Theodoreti expl. φρουράν cf. Suidas, qui ipsum hunc locum adsere. μο - J Psalm ia9, 3. 47 6. τὶς υπος et sic adlisbi ex sensu hebr. i

με ἐπιήμης - φρονήσεως γυμναζω, κρου προς τῆν των κρειττονων συνέργeiae λυος ισέλγειαν πονοουμα etc. quae unde hauserit ille, dicere non possum Clemens Alex. Strom. III p. 469. habet υποπιέμ, ut et alii Codd. et patres a Millio, etstento et Clementis interpretibus recensiti. Unde Bielio apud Hesychium legendum videbatur ποπιέ ινιεν Sed Theophylactus ad loc. Pauli vindicat vocem υπωπιάζω distinguens ab ὐποπιέζω. caeterum, quoniam, iudice etiam Alberto, glossator iuexplicatione vocis πωπιασμος respicere videtur ad locum Pauli laudatum mihi in mentein venit, anno glossa Primitu

323쪽

υςεροβουλία μετανοια μεταριελος, ἡ ἐσχατηυσωπος. βοτάνη σμηχουθαι , primitus per compendium scribendi sic lecta fuerit: πιω-

ficientibus, non intelligeret, quo pertineret, correxit illo modo, quo nunc legitur. Quae si coniectura non valet, scriptorem ecclesiasticum sorte respexit, in quo erat illa vocis forma, aramrιαζομεν, ut ego reperi in Athanas p. . II p. 399. d. colon De variis vocis lectionibus vid. Potter ad clem. At Suom. Lib. III. p. 338. et Suicer in Thes. υτεροβουλία Proverb. I, 3. H υςεροβουλίαν, pro quo Theodot μεταμέλειαν. Quem locum sine dubio respicit Lexicon Cyrill MS. Bielio laudatum, ςερ μεταμέλειαν.

ἴσυποςJ vel potius σσωποe, ut constanter scribitur apud interpretes gr. . . ad quos h l. respici patet inprimis ex Suidae glossa: σσωπού βοτανη ρυπτα . Δαββ μαντιρο μ ε υσσώπω mi καθαριο σομα , ex Psalm5o 8. Hinc et Celsius Hierobot P. L p. 43 I. tradit ab Arabibus hyopum dici Saponariam, et Smema Daunis Sequuntur apud suidam verba Theodoreti ad h. Lυσσωπο ὐδεμίαν φεσιν αμαρτημάτων ειργάζετο et cf. Exod Ia, et Levit. q. et alibi, ubi de sacrificiis agitur. In his iocis intelligitur herba, qua aliquid abstergitur, vel aspergitur Oripenes ad Le it 4 4 ex pl. σμηκ- σικχ ἡ πόα διὰ Θερμοτητα. Alia υσσωπος se videtur In Evang. Ioh. 19, 9 ubi putant caulam fuisse longiorem, cui spongia Christo oblata suerit iuxa, pro quo caeter Evangelistae καλαμον. Accedit, quod Araba apud Iohannem vertit arundinem Syrus baculum. At tamen Celsius i. c. p. 44ῖ haec omnia nihil esse putat. Et veriorem censet eorum sententiam, qui in Iohanno

hy pum herbam intelligant, non ex hys p baculum, qui ibi suppleri debeat, sicut hyssopus apud Matth et ylarcum in Bocharti Hieroz. . l. p. 69a casaub. Exer- sitit Bazou. p. 567. Suicerus in Thes.

Dissiliae by

324쪽

υφAλατο DBielius ex Lex Cyr Br ubi eadem glossa, eorrigit 'φάλετο, quod pertinere censet ad Iobidi, i, vel aT 2O.υφορώμενοe Lamaccab. 7, 24. ἴωJAExod 9, 19. δου ἐγὼ ἴω etc. ubi ed. complut βρέχω. Forosis igitur hinc orta est glossa. φωλονγ1eJ Illo modo legendum pro Vulg. χ λητάριον, plures Hesychii Interpretes, ut Is Vossius, Salmasus est.

merito censuerunt. Indicatur enim involucrum membra- aeaceum. Exstat vox a Timoth. 4,l3. quem locum sorte in mente habuit glossator, ubi vulgo a veteribus de paenula s. veste explicatur. Interpres in Oecumenii Commenti ad h. l. μάτιον ἐνταυθα τινὲe δὲ τὸ γλωσσόκομον, ἔνθα τα βιβλία σκοτα, et mox γελάσαι σειον τῶν ἐνταυθα ἰρηκώτων φωλονην τὸν Auero ολο ου τὸ ἔνδυμα καλῶν, τIίδο β in imo vero illud mirum esse quod paenulam rem vilissimam Troade Romam deporis tari voluisse Paulus dicatur, et res ipsa docet, et adnotavit inprimis L F. inhardus V. C. in doctissima Exercitat de edition libr. apud veteres p. q. f. omnino Abherti Glossar. r. p. 64. et Suicerus in Thes

φομο menes o, 3 a. πεν πρόβατον φαιὸν cui opponitur διαλευκον Ergo μέλαν nunc dicitur sensu antiquiore, de omni colore, qui albo est obscurior Schol. ad locum cienes bene expl. ποικίλον περκόν. φακειJ xp etymol nominis proprii, quod occurrie Reg. I, I ex hebr. π aperuit.

325쪽

vertunt κοιλῶς a Sam 5, 8 similiter hebr. N vertitur κοιλα l Paral. 8, Ia eademque φάραγε salm. 39, I. cf. interpretes gr. ad Genes Io, 3 inmex Orig. φάσμα IobLao, 8 ubi Alex φάντασμα et Num IKgo D φάσματι al. D φαντάσματι. Sic et Marcii 49. pro φάντασμα in Cod Byzant est φάσμα. In caeteris explicationibus forte respicituras. 28 7. -- φάσμα,

φαυλωρια Ex Sophon. . . ubi sic vocatur urbs, uae alias prae se contemnit, ridet, et nihili putat. taque recte Theodoretus ad h. l. ἡ πασαν πόλιν ευτελῆ in σμικρὰ ηγουμένη. Eodem modo Esaiae si T. φαυλισμιο ponitur pro νειδισμοe, quae vox ibi est in mem. bro parallelo. φαυσις hebr. 'RNumenes. r. s. Exod af,6 33 8.

326쪽

φλῶσα Γοἰο Nehem. I 3, 22. Psalm I 8,I3 ubi Symm. συντηρησον. Sunt etiam illae voces in membris para. Ielis, ut Psalm. I, 3. φεισαν DGenes. 3. Videtur glossator, seu quisquis est, unde ille hausit, vocem illam derivasse a mos etruser pupilla. Ita in Lex Orig. p. 67. τόμα πυρος, quod Nangeus ad Phil. l. c. omnino corruptum censet pro κο- ρηe nisi sorte ille cogitavit de voce ero ignis caetexum et Hieron de om hebr. Phison os pupillae s. oris mutatio, ut Philo Leg. Alleg. Lib. I. p. 38. φεισω ἐρμώσόματος αλοίωσις Interpr. ignotus in Cat. Niceph. p. 67. φεισ'ων ρμ τομα κορης Aliter Ioseph. Antiq. Lib. I, I. Φεισων σημαιν' πλ'δ υ, τύνομα ἐπὶ τῆ 'Iνδικῆν φερο- μενοc ἐκδίδωσιν ἀότο πέλαγοe, si Ἐλήνων γαγγης τομενος. Aliter etiam Philo l. c. p. 56. ubi a φειδεο

derivat.

φιμοῦν Illud τοι μοι reserendum ad praecedentem, in Hesychio glossam: φιμοῖ δεσμένει. ἐμφραττει ἄγχει, ἐπιτομίζει. Forte respexit Apostolum Petrum et is prioris epist. φιριοῦν την ιο αφρο νων αγν-τίαν, quamvis vel sic nihil lucratur sensus loci. Illa vero φιμοῖ ἐμφραττει sine dubio sunt ex interpretibus Proverb. 26, O ubi Theq- dot ηα φιμω ριφρονα, φιμοῖ χολῆς , quae Symmachus

nes. 3, 34.

φλοιον LSapient. 3, II.

327쪽

φύκει J Ex Sapient. 3, 4. vid. Biel. Thec Phil.

Dissiliae by

328쪽

φνλ2κηJ Explicatio indicat vocem habere notion pm hebri linguae, in qua-φυλάττεινέ, dieitur, ut νόσαρι φυλάττειν Galatii, I 3. Matth. I9, o legem observare, in vita et actionibus. Quae phrasis apud Graecos vel res, ut et ipsa φυλακη νόμων alium sensum habet, ut do, cui Κrebsius Decreti Atheniens. p. 43O. 31. Ergo quia nec in V nec N. T. φυλακὴ illo sens exstat, sequitur vocem esse ex scriptore aliquo ecclesiastico, qui admudum hebraeae dictionis ita usurpaveriti φυλ σιειμ' Ipsa vox hebri 'nu, eiusdemque expli

σsν 'τοντα ποτηματι. Sic et Hierun et Augustinua in Psalm. 8a cadentes potio e φύραμοι JAEx ultima explicatione colligit Albertus In Glossar. N. T. p. VI. glossam pertinere ad Rom. H, I 6. Nelius ita dixisset prima explicatio vocis υμη est propria, altera pia sensum facta. σπέρμα enim notat posteros et hoc vult Paulus es, ἀπαρχη ἀγμα, κει το ιυραμια,

si Iudaeorum maiores sancti sunt, sunt etiam eorum Dinseri. Oecumen ad h. l. φυραμα καλει τὰ τοῦ γε νου ο' αὐτοῦ 'Aβραψιλπινευσαντας. cf. notas Foppi d h. l. φορθ-ν a Mace. 4, 6 l. φυρμοe Si huc pertinet locus Mech. , ποι'. σου σι φυρμον, glossator respexit tantia graecam versi nem, non hebraica verba, secundum quae sensus est hie De eatenam. Nisi ibi legendum ορμον. Illo tamen modi

329쪽

X. χα, φωήJ Prius membrum flori respicit ad Genes. I, 4. 3ο ειδεν ὀ Θεοῖ το φως τι κοιλον. De igne est Marci 14 34. Ultima vox 1 α sine dubio reserenda ad usum vocis hebraeum, quo vin φῶς promiscue dicitur de hilaritate felicitate. Unde iungitur φωρ et sei et opponi tu το σκότος, infelicitas, tripitia, miseria. Ita Iob i8. φως ἀσεβων σβεώησετα etc. quae Polychronius in Cat.

Nic. p. 3ao explicat: πατα η περι αυτον διαρρῶ. Quamvis autem in tanto numero locorum talium non

facile reperias, ad quem solum respexerit glossator, tamen ego putem respexisse ad Esth. 8, i 6. ἁοντες δε οἱ ἐν Σήσοιο εχαρησαν. οις δε 'Iουὁωοις ἐγένετο φως si ευφροσυνη. Manifeste enim ex hoc loco patet, quomodo interpres το φως explicare potuerit την χαρ . Nam insunt in eo duae causae, quibus adductus id credere poterat. Accedit quod voxευφροσ. in aliis locis semper cum χαρα iungitur . Escis, a Ierem. I S, 6. 6 8. Ioel 3, 6 Esth. 9, 8. 9. Incidi praeterea in locum non minus probabilem Iobi 29, 24. φω τῆ προσώπου μου ἀκ ἀπέπιπτεν , ubi manifeste de illari vultu sermo est.

Hinc Olympiodor expl. 1 λαροτης της ἐμῆς ψεως eis. cf. Ps 97, ii ubi in membris parati sunt e λ et ευφρο-

έω. ρJ Respexit sine dubio ad Apocal et i ii κέδφωτηρ αυτῆς i. sc πολεως ἱερουσαλ μ X vers. anteced.)δμοιος λίθω τιμιιωτάτω etc. Hinc opinio apocalyptica de porta hierosol coelestis crystallina. φωτισμος LLegerim καταυγάζων et τηλανγης. Videtur enim respicere glossator loca illa, ubi illud substantivum pro adiectivis ponitur, cuius rei exempla sunt apud σω ο . Sic Psalm. 26 l. κυριος φωτισμος μου h. e. καταυγάζων με. Eodem verbo explicat Theodoreti ad h. l. petr σου , φησὶ, φωτιζομενος, ' 'ν νοερω σου φωτι κατ

330쪽

1ebr. Chanaan, σαλος, h. e. motus eorum.

χαρα Frustra Guygetus elaboravit in illa voce ex graeca lingua derivanda, ut et postea vidi animadvertisse Albertum in Append. ad Gloss. N. T. p. ai I. mo est nomen hebraicum civitatis Mesopotamiae D i. e. ira, Lirascens. οἰή vertunt χαήφα variis in locis, ut EaecluzT, 3. χας α Compl. χαρά . in eodem modo diei poterit χαρα, sicut in eodem loco alii UIM alii σαβα. stribunt. Hieron de Nom hebr. Charran oramina, stra vel fodiens eos. Incertus interpr ad Genescia, . in Cati Niceph. p. 184 χαδ αν, ἐρρονένετο Ἀργίλον, κοψ ονγ etc. Philo explicat τρωγλη, et ρυκτὴ de Migr. Abrah. p. 4us et aut Ambros de Abram lib. I, a χαραδριοι J Obvia vox in Levit. Is I9 et Deuteron. 14, 8. Suidas ex Scholiaste Aristoph. eam describit usavem, cuius adspectus aegrotantes ab ictero sanet.

χερ τ04 Hebr. 3, 3. id Alru lossar, Nov. est P. 167.

라틴어 텍스트