Glossae sacrae Hesychii Graece

41쪽

ser phrases has Virro terra, apud Tettuli uvae vim gines, et charta vim apud Horatium et Martialem. Nange ad Philonis Lege alleg. Lib. I. p. 6a reponen dum censebat apud Hesychium ἐρυθρα γῆ, ut Hieron de

idem vid. Bielius in Thes phil. αλάκριτον DPossunt his explicari verba Apost Iacobi 3, T. Vid. in voce διακρισις Abrosch quoque laudat

ἀδίκου4J Forte glossa respexit ad Matth. 3, 4 q. ut mutigaretur illud quod Deus dicitur pati, ut sol splendeat

ἐκ δικωκe,si ἀδικους. ἀδόκιφιον LRom. I, 28 παρέδωκαν ές αδοκιρον νουν. αδολεσχει Forte legendum Πολέσχει μακρολόγει. e Sirae. , 4, aut 35. O. quibus iocis plane convenit glossema. Caeterum idem verbum in aliis locis Script. S. etiam dicitur bono sensu de continua meditatione et precatione, ut ex veteribus inprimis Didymus docuit ad Psilm. 6 4 in Cat. Patr. - cf. Pbavorin. αὀροὶ Sic apud Iob. 29, 9. hebr. times. Interpretes ap. Orig. οἰ άρχοντM. Ε 4 Reg. io, 6 αὀροι τῆc πολεως. hebr. φ', 'ra Es. 34, 7. ὁροὶ vertunt hebr. nim unior uri qui tropice dicuntur pro potentibus et magnis, ut in eodem loco κριοι in ταυροι.

43쪽

r ep. ad Timoth. 3, 3. et subintelligit Albertus. Sic e plicatio conveniet loco Pauli ad imoth et Tit. 3, T.

44쪽

M 'φελέουσα ἹJgo iuste corrigo ex Mi glossa: φata λίζειν ἀσχημως λαλῶν. et hoc quoque loco lego, αμρως pro ἀσήμως. Nempe glossa pertinet adas 20, a. sive a 4 γλωσσαν - Φελίζουσα μαθμοντο λαλειν ἀ- ρηνην in quo loco διέειν rion est smpliciteriaitariis

sed ad sensum potius male contra decorum segni opis ponitur enim Mαλῶ αρηνην. Hinc et Theodoretus ex. plicat: αἰ,τὸ βλασφημίας υνανι δειν προσφέρουσιν ex. qua interpretatione ψε R. v idem est quod βλασφη iaci κ. Dathius incondite ιoquentes. Consentit Eusebii Caes. ad loeum Es explicatio: - των πάλα τον Θεο, μη νούντων. μηδε ορθα λαλέντων ε Θνων Cyrillus Al ad s. a. i

ακαταμάχητον Lvid. Sap. 6 ao et utitur voce Symin Cantic. 8 6 ubi οι, δυσκαταγωνιτομακηδία Munherus laudat pcum ex Ies. 63,3 sed ibi πνευμα κηδίας echebri potius notat animum trissem. Forte huc maris pertinet locus ex Sap. Sirach. 29 6. ubi λογοι οἰκ-ας videntur esse λογοι βρεως. ἀκηλίδωτον PMaxime convenit Sap. Sal. 7, 26. vhi est ἔσοπτρον α κηλἁωτον, et conseratur ibi contextus it. cap. q. s. Similiter clemens Alex Paedam'. l. cap. a. In Phavor add. ἀκηρατον sed non satis aptus est locus e Provemb. 2s. 8 ubi ed. Vat. legit Aese M sed Alex. ἀκιδώτον ταευμα hoc est, uti demonstravit Bielius ad h. v. sagitta aeuta. Nam caeteri interpretes habent 3κ νημνον inde Suidas: κιδωτον, το ἔχον-- βας.

45쪽

α αδ Sic a Maec. I, 7. ubi iungitur voci θλίψις In

Phavor idem.

αxHUJ Ita vox commode verti potest Matth. Is I 6. An vos adhue stupidi estis vid. Suid. ἀκόλ σου LGlossa facta ex membris parallelis loci Prou ac, i ubi est: ἀκόλαρον οἶνος κω ἡβρωκὸν μήθη. α--οJ Ad ultimum glossema supplendum exintae, ut volunt Alb et Eusterus. Sic Levit. ,Π ἐά ἀμάρτη ἄκουσας, ubi Aquila ἐν ἀγνοία et saepe alibi. Sed in

Phavor est προωρετορ, quae fortasse vera lectio est. Nam paullo ante in Hesychio similis est glossa haee: ἀκωσιος ο sui Θελων. V Ἀκουσεις, παρά προαιρεσιν. ἀκρόδρυα Leuiusvis arboris fructus. Sic Cantic. 7, 33. παντα κρόερυα νέα, cuiusvis generis primi et recentes fructus Ita et Cyrill MSS. ἀκρόδρυα explic. παντος φυ-καρπρ ἐδώῆιμον. Suid ἀκρό)θυα. ενδρικοι καρποί. πάντες se των ὀρνδρων καρποί. ἀκροθίνιον Sic ἀκροθίνιοι Hebri T. 4 nec aliter Plia. vorin quamvis Oecumenius ad σκυλα et λάφυρα refert. v. Suiceri Thes. ἀκροτόμου J Alberto Κustero et Bielio videtur Hesy-ebius respexisse locum Iobi 28, 9 ἐν ἀκροτόμω ἐξέτεινε χειρα αυτοῦ, quae Schullensius vertit in glaberrimumst. DcΘω4mmitti manum suam. Alibi additur λίθος ut 3 Reg. 6, 7. s. πέτρα Deut 8 IS. caeterum non erat, quod viri quidam

46쪽

quidam docti sollieitarent ultima fossae verba eraιληρωτέμνοντι , cum sensus planus sit lapidi . in ob duritiem Mystidae negotium facessi. Hinc h. Reinesius in nota, marg. volebat scribi τι τέμνοντι, sine dubio ut sensus planior fieret. Illud τῆ additum etiam est in Phavor. ἀκυρῶσαι J Transferri glossa potest ad varia loca N. . ut Matth a 3 I6. Marc.I, 3. Gal. 3, T. ἀλάβα ον Huc portinent a Reg. at 33: Matth. 26, T. Marc. 24, 3. Suid eripi. μυοθη- λιθινος In ea. rili. S. Brem exponitur λίλο γ' η μυροθηη παρa - μνέχειν - ut docetitelluis apud Albortum. vid. Mathaei Lecti Mosq. UoL I. p. Io ubi Euthym. gab Caten ad Matth. 26. ἀλαβα εο ν Mum ei δος γ)τα μυροδόχη. Plura habet Suicerus in Thes. s. casaub. Exercit. Anubar. XIV, 6. Salmasius de Hellen. p. 48. 3- Perigpn ad Aelian XIl, I 8. αλαλαξατι Sopingius adfert locum psalmis r. λάεατ τρ fg uti passim alibi in Psalmis Deinde ἀνα4οῦ ρη εω ν etiam ex mente hebraeorum, pro quo ιο saepe, ροῦν , φωνὴν i. e. min. f. Genes. 39, II. 4 Reg. 9 aa. etc. α ηραὶ Ierem. IO, I 8 3O,Ia. ἀλειτ*J M. 33, 6 δε κως αφρο ι χωλος quae ipsa verba adscripsit Phavprin. Hunc locum et Reinesius

ad marg. Hes notavit.

47쪽

ἁλο- main haec posuerat ἀλωεια et δικρυοσορο eadem He-hraeis nUωτοχά δικαο ux Danieli, ra. v. Heinsi mer-mit. s. p. I 8. ἀλωμιοιe Ad Ierem II, 6 respexisse Hes coniicit Bie. sius. s. Theodoretus qui eodem modo intellexit. br. aevi in secitates. ἀλισγηθν J Sic legendum pro vulg. ἀλασγηθη συνετιά. non immerito censuit Heinsus. Nam respicitur Daniel. r 8 vid. Scharsenberg. Spec Animadu in Dan. p. T. ἀλισγημάτων LAd locum Actor. 33, 2C respici in promtu est. Ibi est: ἀπαε- των ἀλισγημάτων των ειδώλων.

Glossar Alb. explicat των μεταληψεων των μιαροφαγίας. Suidas ἁλ των μιασμάτων ἐκ μυσαρας τῶν ειδωλα θυ-

cie vid. Heinsit Exercitationes s. ad h. l. p. 3 . 1γορουμενον LGal. 4, 24 Chrys. et Theodor ad h. Lyxplicat ἐτέρω νούμενα. v. Alb Gloss. N. T. p. so. ita Lex hebr. de cuius vi et sensu prolixe Alberti ad h. l. Flesych. Graece sic scribitur in libro To-hiae a 3, 8 Ambo glossemata sunt ex Eusebii comment.1 Psalm. O4, i. a. Plura habet uicerus in Thes. f. Ructar Theodoreti a Garner ed. Tom. V. Opp. p. 73. et Cyrill Hier. Hist. Eccl. p. 33O M. Milles. ἀλουιος 4 Prior explicatio πολέωος, saepe locum lia. het apud του ο qui tim verterunt λοτρως, luas tim

peregrinos legerint vid. Psalm. 8, 3 -ο τοὐν αλοτρίων έλει σου του δουλ σου. Sic et Hebr. ιI, 34 verba illa: παρ- 'μβολῆς ἔκλιναν λοτρίων commode vertuntur exerci-

us horam fugarunt. Videtur enim in plerisque linguis

48쪽

HEST CHII.

carentur. Et Cicero Ossic Lib. I, Ia tradit verbum si sta initio peregrinum denotasse. Unde alio loco Hesych. ξένοι πολέμιοι vid. Scaligerum ad Festum in Hosis. Sed haec obiter di sunto. Nam partim ex Hes partim ex Phavorino patet, glossatores non tant scriptorem sacrum quam Homerum spectasse, et quidem illud αλότριοο φύς. LA.ομένου DRespieit sine dubio loeum Ioh. 4, 4. πηγῆοδατος ἀλομέν eis Oii αώνιον, quam totam phrasin ex. plicare videtur glossator.

Θάλασσα. Genes. 34, 3. πάντες ιτοι συνεφώνησαν ἐπὶ τήν

cpθονον scripssse Hesychium φθορἀν, vel saltem eo rotamexisse Eusterus vult φθόρον est. Si quid corrigen-

cum fit, malim φόνον, vel ἔλθοραν, eum et alibi voces synonymicae in glossa poni soleant, ea eo loco, quire- hebr. η a P in quo vertendo interpretes respexerim ad fabulam suae aetatis de cornu Amaltheae formosissimae cuiusdam seminae, in quo eius reconditae essent opes. unde comparari omnia possent, seu quod tale esset, ut iis lud habenti omnia bona sponte contingerent vidi Palae. phati incredib. 46. Hinc cornu Amaltheae pro eornu en piae dictum, et pro symbolo felicitatis usurpat um est. Ergo, ala sensum expresserunt non voces hebraicas verterunt.

49쪽

ἀμαραντινον I Petr. 6, 4. cf. I, 4. ἀναυρGJ Sapient 4, 2 iοιμηθητοις PSapient. IT 4. ἀψΘυσού J Sopingius legendum censebat uosςοα sed salva lectio esse potest quam et Iosephus sequitur Lib. III, 6 in descriptione vestis sacerdot quamvis ex aExod. 28, 9 ααέθυςae legunt. ιαμοψούJ Respici ad Sapient. I, 9. Bielius existimat, ubi haec μιηδῶς uοιρος - της εμετέρας ἀγεροχίας. ἀαφία 93 Iob a a 6 et 38 0. Olympiodor ἰμάτιον,ἐΔῆτα et in altero loco G - αφίασιν explicat περι--sun inc ἀμφίασι erit σκέGr. Et Iob ag T. --

plicat περιβόλαιον το σκέπον. ἀμφιβολι ψJ Hoc uno verbo οἱ o reddunt hebraicam eircumlocutionem piseatoris Esai. I9 8 ubi vid. Procop. ἀπινλάκη αα JAEx vers. τῶν oman. 6, 4. παν παράπτωμα, tax παν ἀμπλακημα, d. Rom. Bosii. Sic et he dotionem vertisse Hieronymus tradit ad h. l. quamvis in vers iuxta Theodotionem Romae edita non instat et .

50쪽

ἀμφιτάποιο Sine dubio respicitur ad Provem. 7, 36. ibi Glossae SS. explicant: μαλωτοῖς άπηθιν, tapetistiirinque laneis. Iura collegit Bielius in hec Philol. ἀ- G1τοςJ Vox oceurrit Phil a 13 2Peu 3, 4. ἀμμάν J Hausta glosa sine dubio ex Basl M. ad Esaia XI pag. C63. sive e Procopio ad s. X I. p. m. Illo

habet: μιμουν ses νενεται, λαος μεθ' ημων. leronymus in Cap. 3. Nahumi Ammon interpretatur veI filius generis mei, vel populus noster. Ainc non dixerim cum Semalero in Notit Lex Heruch. p. 66 duplicem esse Interpretationem, λαο μεθ' ημων. Theodoret ad Daniel. I. 4 I. Ἀμμῶν τον ιον του ose, τημα r. Alberti olim' coniecerat, Hesych ante oculos habuisse locum Genes img8 ubi Lot filia natu minor ilium suum vocavr Ben- Ammi, cuius posteri ibidem dicuntur Bene. Ammon, οιοὶ