Glossae sacrae Hesychii Graece

61쪽

ὐrao ος cf. Cor. 7, 22 ubi Theodoretus: με- λευθερον τον ουλων γεγεννημενον Theophylact. με- λε θερο λεγετ α δ απὸ δουλΗαc ἐλευθερωθεις. Unde sorto hausit Suidas απελευθ ελευθερουλάς. απευο νατο Legendum ἀπην νατο ex Psalm. 76, a. f. quae dicta sunt ad Glosis in Psalm. h. v. Ἀπεραντοις L Tim I q. quem locum et Minesius margini adseripserat vid. Suiceri hes. απερισπάςως J Schrevelliis adfert locum ex Cor. 7, 33 Recte. Naui quidam Veterum, ut et Chrysostomus, illud ευ προσεδρον τω Κυρ εινα απερ σπαςωc explicatit de α πραγμοσυν s.fuga curarum, et occupationum. Hinc illa glossemata Theodoret.&ηνεκωc. Caeterum mihi videtur auctor Glossae excerpsisse, vel ante oculos habuissOecumenium in Gomment ad h. l. qui hace habet μι ξέτλευ προσε3ρον, το αερω παραμέχον ν Πννεκως, ἀμ-

62쪽

τεωρμως, αφροντDως. Ergo haec adverbia ad solam vo-eem περισποιςως retulit, qui glossam excerptit. ἀπέσαξεν Respicit me dubio ad Genesi 24, 32. Mάπέσαε του καμα ς; sed non convenire satis explicationes quibusdam violabantur. Ergo 'ergerus et Abro- schius corrigi voluerunt: μρωσεν, ἀπήςρωσεν, renuente tamen Alberto. Verum Bielius defendit eam correctionem, quoniam in loco Genes pro ἀπέσαξεν incertus interpres habet πέπωσεν vid. Montesat C. in Append. Hex. Orig. ad h. Caeterum hebr. est na solvere, exuere, cui iterum illud απέτρωσεν non satis respondet. ἀπετίννυονὶ Genes ii . sed Alberti putat respici Psalm 69, . ex is ρπαδν, τοτε πετDνυον ubi Glossae N S. idem. ἀπευθανατέειν Da Macc. 6, 23.

63쪽

ἀπογονος. - δεγγονος, ἡ συγγενής.

αἰπο- α ξραν J Ita ribendum pro vulg. απηυραν censuerunt viri docti, tum ob literarum ordinem, tum quod ita quoque legitur in Lex Cyr. rem vid. Bielii Thes phil. Caeterum glossa convenit his locis: Exod I 2, 37. Alex. ed. 6 l. Num aO, a. etc. νρε' Forte respexit Psalm. 7, 26. μῆρε νογον Vt j πηγαγεν etc uuibus plane convenit glossema. άπηρεισατο 3 Esdr. a. IC. sve i. a. si 6, 8 vid. Q. Scharisuberg. Spec Animadu in Daniel. p. S. α ξρεατο LEX a Paralip. 3O, 24 vel 3 , T ubi permutatur cum simplici ἔδωMν hebr. oblularunt, dederunt.

α λατορ DGenes. 23. 7. Ἱακὼβ δὲ ανθρωπος σπλαςοe. hebr nn ira ὀ ἀληθινος vero est ἀπλουe, ἄμωμος, uti in illo loco liabo Cod Alex Procop. ad h. l. ἄπλαςoe, τουτ- ές ιι η ὁ ε ἔχων ἐπωλας ον η ἐπεισακτον κακόν Balilius: σν ἐκ φυσεω.ἀπλοτητι κεχρημένος. v. Interp. ad Iob. r. l. . ἀ πο νόμενοι Ex a Petr. 2, 24 τως ἀμαρτίαις ἀπογ. pro quibus est Rom. 6. a. ἀπεθάνομεν τη ἀμαρτία. Opponitur etiam ibi τῆ δα, συνη ς v. t ecumen ad h. lo. ἀποπενόμενοι, ἀντὶ τε ἀποθανόντερ unde fortasse glossa Excerpta est. ἀπόγονος I Paral ao, 6. πόγονο γιγάντων. svertain.

64쪽

ἀπογραφη descriptro census Luc. a. I. 2. Act. 6, 37.

Aliae sunt ἀπογραφα a Macc. I, r. nempe literarum monimenta'el narrationes historicae, in quibus de Ieremia traditur vers. 4 dicuntur Ἀραφῆ. Ergo ii locus a Pergero allatus huc non pertinet vid. Heinsit Exerciit. sacr. ad locum Lucae p. 39. et Suiceri Thes. ἀπόδεκτο Tim 2, 3. καλον - άποὸεκτην. une lacum et Reinesus margini adscripserat. ἀποκαθημένη ΓΕxplicat glossator vocem a τοι ο usurispatam de mulieribus e fluxu sanguinis impuris. Sic Levit aO, 8 dicitur γννη ἀποκαθημένη, et mox mentio sit τῆς πηγχc, et φυσεως τηλωματος αυΨηe. In Levit is,sa sic vertunt hebr. 'Ridi impuram, in eadem re Similiter Es. 64, 6. ἀποκαθημένη comparatur τοῖς ἀκαθάρτοια et Meclicaa, Io ἐν ἀκαθαρσίοuc ἀποκαθημνη. ἁ ποκάλωανιο J Alberto videtur respici ad titulum V ticiniorum Iohannis. ἀποκαραδοκία ΓΕ Rom. 8, 30. Explicasio verissima est.

Nam eadem est quae mox ἐλπις. f. Phil. I, C. ubi cum ἐλπίδι iungitur uti synonymum Minus acturate veteres interpretes. Oecumen explicat: η ἐπιτεταμένη - σφωὸρ προσδοκία, et Ioh Damascen eodem modo. Hesych.

καραδοκῶ προσδοκῆ Utitur eo verbo inprimis Aquila in vers. hebr. ,mn. vid. Psalm 38, T. et 36, 7 uti ex veteribus inprimis Polybius frequenter. ἀποκατάτασις J Ducere in viam potest glossa, in qua recte intelligamus vocem illam, quae legitur in Actis , ai. Ο ΠΙ σου, Jael ρανὸν μὲν δεξοιδα αχρι χρόνων ἀπο- πατριςασεως πάντι , ων ἐλάλησεν ὀ εἰή ete. i. e. cir

65쪽

flus regnabit, dum omnia, quae a pro fietis praedicta fuerunt, plane per entur . . absoldientur in his terris.

scit per praedicationeni vangelii, qua siet, ut tandem omnes ad eum convertantur. Nam haec est πελειωσις, perfectio absolutio, de qua et πληρου ex dicunt scriptores saeri Scholion Cod stlo'. ad loc. Actor expl. συμπληρώσεωe, ἐκβάσεωe. Nec aliter αποκαθιςανα Matth. II, 1 i. f. I Cor. Is as. αποκαραλαεα JAEx Colos δε, eto et recte explicavit glossator pro nexu orationis. Nam versa r. idem dicitur his verbis: ημα ἔντα ἐχθρους, νυν ia αποκατηλαξεν. i. e. φίλου ἐπο'σεν. αποκειται Sine dubio respexit 2 Tm 4, 8 αποκειτα μοι ὀ τῆς καιοσυν os εφανος. Alio modo Ebr. 9, T. αποκειτα Ggnis sors, conditio es hominum, ut semel moriantur. αποκλεισμα J Ierem. 29, 26. Manes, etc. ubi I ο ἀοτο αποκλεισμια H καταρρακτην utrumque pro carcere. Et scite καταρρακτην verterunt, quoniam tales catarrhaetae usurpabantur pro carceribus in Oriente. αποκνιζε DEHI Reg. 9, 24 ubi Lex Cyrill Brem. αλ-

κνιζε, αποκοπτε.

αποκρισααJ Sic a cor. I, 9 ἀποκριαρ του Θανάτου ἐσχ - καμεν, i. e. meri um quasi mortis damnavi, iudiciumniortis mihi i e apud animum pronuntiavi, hoc ost putabam mihi moriendum esse tantopere sum aspictus. Nam in vers. antee dixerat: καθ άπερβολὴ, ἐβαρηθημεν, Ma ἐξαπορημηνα κ μ τοῦ tu. Sic et Chrysost ad h. l. e plicat: ψηφον κρωιν, προσδοδίαν Theodore ψῆφον.

66쪽

μολε rεται J Bielius adscripserat loca haec: Hebr. 4, 9. O. 26. . ,ολυεJ Recte docet Albertus respici ad Rom. q. rs. ad quom locum idem habent Glossae. Ibi est: μ λ σωβρωματί σου ἐκῶνον ἀ πολλ.υε πυά θιτο ἀπεθανεν, qua oppostione patet μολύα ido visu quod φονέυειν. Sed ne quis illud interscere proprie et physice intelligeret, cavit praeclare interpres, dum ἀς ἀπωλειαν adponeret. Similiter veteres Interpp. Theodoret. y μεταλη- ψει τεκτούνη τον θανατον. Quadis ἀπώλεια ista sit, tr dit Oecumenius μη ἐγκαλων σφοδρω ἐκειναν, ἐκβδενς αυτον τέλειον 'e πχεως. ἀποτε Hr, Oe J Alii viri docti legi volunt ἀποποπιrmoe. Sine dubio vox est e Levit i6 8 ubi hircus in desertum missus, is i dictus, vertitur τοι dista οπομπαῖος. Unde et Suidas: ποπο απ. o χίμαροe, ο τραγοc. Sed ipsa explicatio κεκαθαρμένος ex iis videtur orta esse, quae circa illum hircum miliarium fierent. Sic enim de eo praecipitur Mos: ξονει αυτον ζωντα ἐναντι κυριου τοῦ ἐξιλά- σα α ἐπ αυτοῦ ως ἀποςῶλα αυτον et την ἀποπομπην, ἀψλησα αυτ ον- ις την ἔρημιον etc. colitavers. τα Haec eum facta erant, hircus ille quasi dici poterat purgatus, vel expiatus, quia Israelitae, eo dimisso, expiati crede-hantur. Aquila vertit: τραγον ἀπολυοριένον auctore Τheodoret in Quaest ad h. l. sive ut est in aliis Codd. ἀπολελυμένον. Legit igitur ille hin iv hireus abiens, explicante appello Crit. Sacr. libr. V. O. - pro α- πρακτος, quod sensum non habet, portast leg ατρωτοe. cf. Io Phil. Heinii Dissert. Sacr. libr. II cap. 4. l. chamsenberg. Animadverss. in Montes. Fie X. orig. Spec. I. p. 88. et Dolingit Observati Sacr. P. I. bis i 8. απορουμενοι Ex a Cor. 4, 8. Hinc sensus elegans hic r

67쪽

egestate pressi, sed tamen non oppres, certe elegantior.

quam vulgaris ille dabitantes, sed non desperantes Them Oretus omnem sententiam sic explicat: ἐν ἀποροις πράγμασι πόρου.ἐυρωκομεν σωτηρMe. Oecumen de constri v. opia in bellis et persecutionibus intelligit. Nam ἐμπο ρῶ oti est plane ad inritas redigi egesatemone os imi. Hesych. ἐξαπορηθηνα ἐν ἀπορία γεγωου. Unde et Clirysost h. L ei τέλοe ἐκπίπτειν. αποσκορακισα nc Es. 66, s. sed ibi Gm ira, indigna. tio, idem quod antea it oti uec. αποσοβει ΓΕ Sirae. aa, aO ubi idem Glossae HS. ἀπόσπασμα DΕs. 46, 2o Thren. 4, T. οτο- J Cyr Lex. M s. addit etiam δωρα. Pro dollis etiam αποσολα dicuntur a Sam 4, 34 a Macc. 3, a. απο - ειν Alii corrigunt απο-οιιατίζειν, ut perci neat ad Luc. I l, 3. Φαρισωοι ρεαντ αποςοuατίζειν χρισον περι πλειογων, coeperunt responsa Chris elicerei. e. eum interrogare. Nam explicatio Hesychii hoc sibi vult petere ut aure illico et memoriter respondeat, vel disputet. Sed et alibi eo sensu occurrit vox. Itaque glossam sacram esse magis suspicari quam contendere licet. s. Suiceri TheLαπος οῦντες LRom. II, 9. ad quem locum idem chrysost Oecumen alii, quos nominat Sulcerus l. C.

68쪽

αποτομωe J Tit. I, 3. ἀποτοαω αυτους nεγχε severe, gra iter eos admoneas. Est proprie usurpatum de medicis, qui ποτέμνουσι secant et tirunt . i. e. severius trauctant vulnera vid Xenopli. Memor Soer Lib. I. cap. a.

44. Quam derivationem sorte respiciens Paulus postea dicit: να υτιαίνωσιν ἐν,ν risei. s. a Cor. ι 3. IC. Lodem modo Sap. Sal. 38 is ἀπητομος πολεμις si et apud Longinum de Subi Sect ar ἀπίτομος - . 'οφορμίσιαία Act. II, 3. Glossa inforta est apud Hesych postv μο-ούο:ου. Pertinet ad Marci ἡ, i. α εἴχα, ἐλθεν ais et, suscit, satis stete quamvis illam vocem multi non intellexerunt olim, et satis conrorte explicarunt, ut videra

ἀπρόσιτος DHanc glossam respicere ad I im. 6, 6. variis causis motus credo. Ibi haec sunt φῶς οικῶν ἀπρόσιτον, ἔν ειδεν ήδεις ἀνθρώπων, ε δειν μνατος. Salva sunt omnia apud Hesyehium, si locum ipsum Paullante oculos habeas. Primum illud ἀπάνθρωπος pertinet sine dubio ad illa verba Pauli si ei δεν Eeῖς ἀνθ ρωπων. Nisi cum verbo antecedenti iungere et legere velis μηγοροθου. Deinde illud μοχθηρον uel ad illa Pauli ra ὀ aei δυνατω. Ipse enim Paulus quasi explicat ulterius et per partes, qualis sit lux illa ἀπρόσιτος, et Glossator has ipsas Pauli explicationes ad usum suum transtulit. Salvum etiam scriώχθις, quamquam uterpretes ad

69쪽

Hesych varie corrigere voluerunt. Nam infra Hesych.

negat se videre quomodo μοχ ρον ag pertinere possit. ad oeem ἀπροσιτορ, causa est, quod locum Pauli nouinspexit, nec cum glossis contulit. f. Suiceri Thecάπρόσκο τον LParvi usus glossa, si modo ad Actor asI6. respicit, ubi est: ἀπρόσκοπον συνειδησιν χον, i. e. conscientiam rcctam, sive vitae bene actae habere. Ergo si respexis et hunc locum glossator, certe magi perspicue et desinite explicasset. Nam, qualis sit συνάὁ σις ἀσκανδάλιτος, non minus explicari debet. ἀκφω Mira explicatio et sere inepta, uti interpretes ad h. l. Η sych sutas docuerunt. Fons eius est in a Reg. I, 4. unde Suidas ipsa verba adfert, ubi hebr. H'n 'ie

apud τοῦ ο vertuntur ἀφφὼ s. μφω a caeteris etiam κρύφιου ut Theodoretus tradit , quod quidam hebraice nescientes, explicarunt πατηρ, quasi esset ab di vel ab ipύς. - Alteram explicationem διπλασία χάρις Heli sus Protegom ad Aristarch. S. p. 6o docet petitam esse ex eiusdem cap. versui ubi Elisaeus duas Spiritus S. gratiae istius, quam Elias consecutus esset, partes sibi petit, quae ibi διπλῆ ἡ dicitur. minc putasse quosdam ἀφφου s. o pinsignificare duplicem gratiam. inee sequens apud Hesych explicationis portentum suxit: ἀπφυς ο πατήρ. ' πνευματος γει δίττ' ἐνέργεια. Sio et Athanasius ex hoc loco probat Divinitatem Spir. San dii, quia Deus geminus vocetur, et Vpώ dicit esse am-ho vid. Glasi . Phil sacr. p. si T. ed recent Gaiaher demto Nov. Instr. cap. 3. Suicer Thes Eccles et Bielii Thes phil. ωκιτα LIIam 4, 22. ἀπώση τοJ Rom. II, I. a. Act. T, T. et saepe apud τὰς Thren a T. 3, T. et Psalm. 7, 73. quem locum Psalmi

70쪽

Relaesus margini uesych. adscripserat. Forte tamen glosator ante oculos habuit locum Iudic. 6, 3 ubi οἰό ἐειρρσεν, sed Cod Oxon. Ald et Compl. μω ατο. Idem habet Theodot Psalm. 33, 3. pro quo Aquila ἀπαρήει απύ θησαν Ps. 88. ἀπωσμα Ion a s Thren 3 sq. Arauer ades, ubi Bielius Thes phil. P. I. p. a Io monet ἀπωσμα scribe dum, adprobante Alberto. Sic habet Theodoretus. αργυρωνητοe J Ex τοῖς . vid. Iudith di Io et Gonesi IT. a. 3. 3. T. ubi iungitur vocibus μι ω'ος, οἰκογε-m , quibus opponitur et planius vers. 27. οἰ οἰκογενῶς -τοῦ Μ οἰ ἀργυρωνητοι ἐξ ἀλογενῶν ἐθνῶν. ἄρδην J Sic est Malach. 4, 6. In Ebr. est e ri vid. Suid. in h. v. et Hesych. in κατου κράτος. ἀρετη LRespici videtur ad et Petr. 3, 3 ubi in eodem versu mentio fit rite Θειας δυνάμεωe. Reinesius in mamgine ita: scilicet et lenistice, non graece. Est eniri theologica et hellenistica, non graeca vocis interpretatio. Siciab. , a Zach. 6. I g. a Petr 3 i Petr 2 9.vid. Heinsius Proteg. Aristarch. S.

spha J Bielius adfert Iob. t , is ubi est: δεθρα της

καρδtac μου. quae quomodo huc pertineant, non satis liquet Plane alium sensum ex hebraeis verbis dat Schubtensus in Comment ad h. l.

ἀμμ Glossa hausta ex Basil. M. Comment in Escis,