장음표시 사용
101쪽
ui a verbo βυω, tego, obstruo, Impleso, de UcUnt, το αλφα Vero non priuatiue, sed cumulative accipiunt, ut multitudinem instrat; quemadmodum in voce αξυλος, quae' non designat ligno carens , sed ligno abundans. Asυσσον inde eadem ratione dici volunt, quasi valde coopertum. Sed nimis est coacta haecce derivatio. Quare reclius a vel βυσσος illud deritiari, ostendi, significans fundo carens, immensiam profunditatem habens. Lacet autem adicetiuum sit, substantiue tamen usurpatur saepiUS, et a I,XX. interpretibus Genes. I. a. pro hebraeota nn adhibetur, quod ma re commUniter significat, in specie tamen illam aquam, quae primo hexaemeri die a Deo creata te ram, velut indumentum, cooperiebat. Demari vero adhibetur ista vox, quoniam profundius illo χασμ α in mundo hocce non reperituri Metaphorice. deinde omne id αa σος quoque dieitur, quicquid vel inue- .fligari, ob nimiam profunditatem, vel exhauriri, ob maximam copiam atque abundantiam, nequit. Ita LV MANVS tom. III. op rum, pag. I 48. de rebus ac negotiis dissici lioribus et arduiS loquens, πραγματα αβυσσου Vocat, quod inexplicabilia quasi illa sint, si iis se quis immisceat, captumque eius longe superent. Cum qua loquendi rationa Dauid si ripe conuenit, Psilm. XXXVI. 7
102쪽
vocans, eo quod illa occulta nobis, prosunda ac pervestiganda siue explicanda minus
sint. TII EODORETVS Devin αβυσσον
αγαθων, ab Usim bonitatis, nominat, quoniam immensa atque inexhausta prorsus bonitas ipsus sit. IEt congruit cum hac denominatione illa quoque, quam sanctissimo
quod ipsus pariter erga mortalium, infausto lapsu infelicillimorum, genus amor, abyssi instar sundo carciatis et plane inextiausti, sit. Nec emphasi caret C M st v s o S i o M I scripturae sacrae tributa denominatio, quando αβυτσον ζητηματων, propter abstrusissima in illa. expressa mysteria, quaestionibus ansam quae dant quam plurimis, eam selutat. vid. quae pluribus hanc in rem disserit Io. CASP. Sui CE Rus in thesatiro ecclesiastico, tonL. LIV. IO.seqq. Satis inde clare patet, non obphyscam quandam localitatem, quasi sit in ima orbis Parte aUt terrae Centro Constitutum, sed ob conditionem et statum suum, secundum quem abiectissimum, horribilem maxime et' abominandum, ac profundum adeo, ut in
aeternum emergere exinde nequeant damna
103쪽
ad denotandum terribilem hunc statum ista VOX,.quoniam nimirum solent vel aspectu r- solo horribiles este terroremque incutere t voragine, immensae ac profitiadae. Falsa rvero est BELLAR MI NI traditio, quando fBh. IV. de Chrso, et lib. V. de purgatorio, in sima orbis parte, circa Centrum terrae, collo- icat infernum, quem olim pariter locum siub- terraneum iam appellauit AUGUSTINUS. iQuod et de CALVINO, BEZA, IUNIOr i Bur LINGERo, aliisque illius ecclesiae do- ictoribus, iudicandum, qui infernum pariter, spro loco quodam physico profundo ac subterraneo, habent. Maior vero adhuc est CORNELII A LAΡIDE amentia, quando in commentario ad Matth. VII. dimetiri inse num adeo non dubitauit, quaquauersum longitudinem, latitudinem ac profundinatem MDC. stadia seu CC. milliaria Italica 'eum capere contendens. Idem ferme cum illo sentit io. MENR. ALSTEDIVS uri simu-ma quaestionum de conscientia. Nos iis, quac scriptura sacra tradit, nitentes solum, lnec ultra illam sapientes, de existentia in- lserni, quo in aeternum reseruentur perei nibusque cruciatibus puniendi aliquando lpost ' . Quodsi iam XXX. stadia quatuor milliaria Italica, i
haec vero unuin Germanicum essiciunt, quinquaginta milliaria Germanica capere dicenda esset, ex illius mente, inferni longitudo, latitudo ac profunditas.
104쪽
post seculi consummationem sint et spiriatus et homines damnati, certi sumus; ille vero ubi sit, et quomodo comparariis, de terminare nec postlimus, nec geἀimus quo
qui interrogatus quondam: ubi sit in se nus p se ignorare illud, professus est; quaerere, non: ubi sit Z sed: quo euitetur modo Θ ilibens, in ultisna in epistogam ad Romanos homilia. Quod vero locuS siue που ce tum et reale sit, extra dubitationis utique aleam est positum. Dicitur namque τοπος
βασανου. Luc. XVI. 28. Et licet Pontificii aeque ac Caluiniani, quando, in scriptura in sernum certo definiri ipsique imam terrae partem designari, contendunt, phrasin v gent, qua descendere in infernum impii dia. Cuntur, et quando absim ille vocatur, quasi sit immensa profunditas et aliquod maxime imum ; praesertimque locum Pauli urgent .
Ephcs IV. 9. ubi de Seruatoris ad inferos descensu, prouti de isto illud effatum cum nostratibus plerisque recte intelligoni, loquens apostolus hunc per inferiores terrae partes describit; reuera tamen praesidii i de lucrantur nihil. Quis enim hanc locutionem metaphoricam et tropicam esse non videt 3 aeque minus accipiendam proprie, ac quando manus, pedes, oculi tri Duuntur Deo. Ratio vero, cur tali utatur in descrubendo inserno metaphora apostolus, sacile F s . Patet.
105쪽
patet. Quoniam scilicet, insta nos quae dantur, contemta, horrida et ingrata nobis sunt; ita statum damnatorum similem seu longe mis rimum depingere quasi locutione ista voluit et ad captum nostrum se a Commodare Λpiritus 1 anctus. Eadem ne Pe ratione dicitur Deus habitare in excelsis, ad significandam eminentem, qua ille ga det, praestantiam; quoniam eXimia, grata, iucunda ac praestantissima habentur nobis, quae sunt supra nos, e. g. sidera, stellae, coeli. Nuin interim hoc που damnatomni lo-Cus sit creatus, an vero increatus p determinare minuS audet I O. G E R II x R D v s in locis
th olo /icis, sic. de Brfmvo; quae tamen quaestio nulla videtur laborare difficultate. Reale namque aliquid esse illud που, certum est. Tunc vero vel creatum elle debet, vel increatum. Iam praeter Deum cum incrcatum dici nihil queat, insernum dici ne- Cessario creatum oportet. Accedit, quod parariis a Deo dicatur ignis in sernalis. Matth.
uiniani volunt, absonum sane id est asse tum, poenam ante culpam statuens. Nos tam circa tempuS creati inferni, quam circa loeum, ' ubi sit, determinare, silente scri ι Ptura,
' De hae quaestione late deducta legi, praeter ceteros, Potest ERAs Mus 1 R ΛNci sci iii dem vnfuga, -
106쪽
plura, nihil poste, cum simioribus putamus.
Differre autem το που damnatum a τω που
beatorum, et extra hoc cile illud, aperte docemur Apocal. XXII. ls. ubi fora, esse dicuntur impii damnati, nec non Io. XIl. 3I. ubi form eiiciendus esse dicitur in mundi tu. dicio huius mundi princeps.
PsΑLM. XXXII. 9. Dissicillimus hic locus cst, et cons nictione sere carens, tot particulis iuuandus, quo sensu coinmodo gaudeat. Ad verbum ita verti deberet: Ne sitis tanquam equus et mulus iabsque intel gyntia, in freno et lupato vnx ud coni ring udum. ARI AS MONTA-Nus in versione interlineari reddit: in frem et lupato maxilum eius ad confringondum .epi omio; construens V V cum voce quia cum construere non poterat. ULdebatur enim plane inuerso totius rei est
s quis diceret: in freno et luparo maxilla eius, CUm Denum potius in maxilla sit, non maxilla in freno. Quid sibi velit Apivs NON TANVS, quilibet quidem videt, at cohstructionem desiderat. Vbi enim, quod supplet in frenc. ct lupato, verbum p Ubi alibi accusativus verbum praecedit Θ Genuina significatio vocis est orvamentum,
107쪽
ornatus, Vid. Exod. XXXIII. q. quam retinuit etiam Cha eis interpres, qui vertit: in camo et freno ornatus eorum est vel consistit ad con ingendum quoque. Syrus quid pro quo reddidit, vertens: quos freno domant a pueritia eorum. Graeci: in freno et camo maxistas eorum, quam versionem A thiops sequitur. Arabs, ne quid omisisse Videatur, et ora et maxillas coniunxit: DNon trahuntur frenis, quae in oribus eorum. Sic reprime maxilim illorum) qui non accedunt ad te.. Procul autem abeunt haeC 'omnia a textu. Quare simplicissima et ad literam proxime accedens videtur salutanda expositio Chaldaica, ita sensum exprimens :Ne sitis Aut equus et mulus, cui non est in-DEMEL Lupatum et fi enum es ornamcn- .rum eius, quo constringitur, ne appropinquent ad te. , R. ΚΙΜCIII et Psalm. CIII. s. occurrens την reddit per os, quia frenum, item saturatio conuenire ori putat. Sed aduersatur hoc Chaldaeo interpreti, nec Cum locis parallelis conciliatur. IO. BUXTOREIVS in Lexico quidem reddidit per os; in Concordantiis autem retinuit significationem
108쪽
EXOD. IX. IS. Ι6. Interpretariis locum hunc ita est sANTEs
P A G NIN U S : nunc enim missurus summanum meam, et percutiam te et populum tuum peste, et succideris e terea; et profecto ob id constitui te, ut o enderem tibi potentiam meam, Ut qui narret nomen meum in uniuersesa terra. Sicut luc in futuro vertit: missiινα sum manum meam, percutia , succia ris; ita similem in modum L XX interpretes, Vulgata, Tigurini M Lua HERus. Reclius vero reddidit versio Iunio-Tremediana verba ista in praeterito: modo extendi manum meam, percusssisn etiam te uti hactenus pecus tuorum percussi, Coll. Comm. 3. et
populum tuum peste uis, sis fustes succisus de
terra. Veruntamen propterea feci, ut restares, ut o endam in te virtutem meam etc. Probatur vel ideo maxime haec interpretatio , quoniam bina occurrunt in hebraeo textu verba, extendere et percutere, quorum alterum in praeterito positum comparet, alterum vero in formatione futuri legitur, Cuius tamen posterioris significatio in praeterito est capienda, Cum, pro prae- . terito quandoque futurum poni, constet, uti exemplis docuit SALOM. GLASsIVS inphia
109쪽
p. m. 894. I . Confirmat etiam interpreta tionem hanc ipsa historia. Cum enim pestis, in numerum quintae plagae redactae, sub initium capitis statim fiat mentio, exinde de illa, tanquam de re praeterita, Mosen. hic loqui, probatur. Et verbis ergo, et rei ipsi accommodatillima cile deprehenditur versio Iunio- Tremelliana. chiod porro
P AGNINVS reddidit: ob id consitui te, Lu-T H E R V S : darasu habe ira diis et v euot, I Nivs iterum, licet Caluinianis si cris addictus, transtulit: feci, ut restares, prouti iam olim LXX. interpretes reddiderunt conseruatus es. Commode tamen, quae in hebraeo textu legitur, vox MI
reddi potest simpliciter : feci te fure, aut
erexi te scit. manu mea aduersus ingruentes Ilagas. Vnde diuus etiam Paulus aposto-us locum hiauc Rom. IX. 17. citanS, graeca voce εξηγειρα erexi Vtitur, quam postea
excitaui BEZare Vertit, PAREUS autem
mem. ad sum locum pessime per irritare sertiicaciam alicuius interpretari ausus est, contra quam e licationem vide disserentem ABRAHAM Val. CALO VI v M ita bibi si si istis ad dictum locum. Cum IVNI Oeandem amplectuntur interpretationem ex reformatae ecclesiae doctoribus PIsCATOR,
onis Gadicae, Hagae anno MDCCU. iii
forma octuplicata gallico idiomate evulgato, alib
110쪽
aliique, quos pariter ac ex Pontificiis et nostratibus nonnullos nominat pracstantistimus quondam noster W o L F i v s in curis philol gicis et criticis, vol. II. pag. Ι9O. AN.
MAΤΤΗ. II. 13. Guemadmodum uberrima est Graecorum lingua, vocabulis rodundans, ita sit sula etiam appellare nominibus distinctis ipsis datur, eitismodi quamuis non semper obseruetur distinctio. Liceat huius rei in
emplum variaS considerare voces, quibus variaS puerorum aetates distinguere Graeci
ad Homeri Iliad. Θ. pag. 727. notanS re-Cens natum infantem dici 2 illum, quamdiu ab uberibus matris aut nutricis Pendeat, παλον salutari, 3 eundem, sari quando atque ambulare incipit, πωδαριον vocari, q) antequam scholas stequente Σταδιηκον, et s) cum iam scholas adcat dia. scereque incipiat, dici. intamquam autem ita distifimantur a Graecis aetatis puerilis interualla, permutantur tamen saepius illa secum in licem, vi v. g. παλον idem, quod designet, nempe insantem re-CCnS natUm. Sic namque οι l .XX. Mosen . recens natum το dicunt, Exod. '.