장음표시 사용
91쪽
dicitur communi. Multae inde phrases in sacris noui foederis tabulis leguntur, numquam quae occurrunt apud scriptores Atticos; ubi de POLI BIO quoque, quem Communi dialecto scripssse sua constat, idem
iat; in specie vero apud eundem do alapis inflictis aliquoties usurpatur το ραπιζειν, e. g. lom. IV. in dialogis meretriciis. Simile quid obseruatur etiam in noui testamenti luhris secris. Quando enim Matthaeus euangelista capite nostro U. Comm. 39. Verbo ραπιζειν Vtitur, idem Seruatoris mandatum allegans Liacas cap. VI. 29. vocabulum τυ-
usurpat. 4od quidem ex iure quoque Romano illustrari potest. Notum est de Romanis, illos alapa inflicta solitos filisse
seruos dimittere. vid. I. penult. et vis. C. de 'emanc. lib. n. LXXXI. Claudianus de IV. U. Honor. ED MUNDUS MERILLIVS in notis nomico- philologicis in passionem Iesu Christi, pag. I s. THOΜAS Μ ARESCHA Lus in obseruationibus in euangeliorum ver sones perantiquis dum, Gothicam scilicet et Anglo-Saxonicam, pag. 37. Quod hic almpa dicitur Romano iure, a Graecorum id Iureconsultis vocatur ; hoc Vero non Attice, sed communi dialecto alapam
significat. Cons. DANIEL HEINSIUS mari- Archo sacro, pag. 9 . SEB. PFOCHENIUS. ' de
92쪽
desiis noui te amenti, S. AC. ΡE I'R VS FΑ-BER Bb L. agonist. cap. XIX. et IACOBus i AC ius lib. V obseruationum et emendationum, cap. XIII. Quicquid ergo in comtrarium disserat THEODORUS BEZA, το quando in noui testamenti locis occurrit, alapam instigere, τα ραπιτμα Vero. a pam fgnificat. Adde IIUGONEM GR TIvΜ et LUDOVICUM DE DIE U ad Matth.
XXVI. 67. Conatur quidem hoc ex loco assertum suum confirmare Beza, urgens, quod ibidem a τω κολαφιζειν distinguaturri et decepit hoc quoque erudiatissimos viros. Sed obseruanda contra hos est distinctio colaphos inter atque alapactile scilicet pugno, manu haec explicata sue palma amigitur. Vid. praeter sv IDAΜ iam
nia euanget. passionis, lib. II. cap. II. pag. I96. Alia ratione calaphum ab alapa distinguere
fionibus ad S. Migittae reuelationes, a se amno seperioris seculi sexto editas, lib. I. clx illo dum collum percuti, alapa mavllam putat, testem citans LUDOLPHvΜ' Saxonem navita Chrisi, pari. II. cap. LX. Sed obstu-
93쪽
obscuro vixit ilicce testis seculo, quo lainde grraecae aeque ac latinae linguae proprietate haud constabat. Distinguunt etiam
utramque vocem CAIUS VETTIUS A FI LIN I S IU U E N C V S, poeta ex quarto seculo
christianus, in hῖsoria eis gelica rhytmice descripta , nec non CAELIUS SEDULIUS, quinti seculi scriptor et presbyter, in carmiane paschali; quorum ille: Tunc sanctain Christi faciem sputa in 'oba complent, Et palmae in malis, colaphique in vertice ciebri Insultant. Isic vero:
non denique passim Vel colaphis pulsare caput, vel caedere
GENEs. XXXVI. M. Quid per hic intelligatur, quos
AN A in deserto inuenisse dicitur, cumstatris sui asinos pasceret, varie determinare interpretes Conati sunt, aliis muria, aquas calidas assiius, aliis gi'antes subintelligentibus,MOS recenset IOAN. SAV2ERTus in triga
94쪽
Ei Horuin scripturae Horae iocorum, I IUlm- studii anno MDCLXXI. ventilata, et recusain pria stra theologico - philologica, pag. 29 I. seqq. LXX. interpreteS, Vt et AO ILA et S IIII ACHVS oblCuritate vocis videntur este territi ipsarnque ideo retinuisse vocem hebraeam. In hoc tamen discrepant, quod in singulari illi vertunt τον Ιαμειν, hi Vero in plurali τους Ιαριειν. Multa et varia etiam ipsos inter Ilebracos de hoc loco disputatum suis te, H iERO I a1 v S testatur Dr quaesionistis hebraicis in Genesis, plerosque tamen putare, addit, quod equarum greges ab asinis in deserto Ana hic, a Mose commem ratus, primus secerit ascendi, ut mustorum
inde noua contra naturam animalia nasce- Teinlr. Cons. R. SAL ΟΜΟN ION A I II AN
in piaraphrasi et feres it Rabba A LXAXILEx recentioribus inprimis huic explicationi
contradicit S A ai VEL BOCH Anaus in hie- Mico, pari. I. lib. II. cap. A XL cuius argumenta recenset CHRISTIANUS STOCΚIUS in nave linguae sanctae veteris te menti, VOC. Ipsi Vero non accedit, sed cum
Sota cap. I. g. XXIX. num. VIII. pag. 2IT. et, quem hic sequitur, AB EN ESRA, potius herbarum aliquam, nunc parum cognitam, . speciem innui censet, quia minimis obnoxia sit haec interpretatio dissicultatibus. Bo-
95쪽
8Osutauit A vGvSTvs PFEIFFERus in dubiis vexatis, centur. I. sic. LXV. Iis, qui, de aquis calidis sermonem hoc loco esse, auimmant, ex recentioribus addi positant FOD . TUNATUS SCACCHus in muroraeciis tribus t . Derorum elaeochrismatum, quod opus non
indoctum altera vice Amstelodami anno' MDCCI. sol. excusium suit, cap. XXVIL M. IO. SIMONIS, Gymnasii Halensis re flor, in arsano formarum nominum hebraeae linguae, isag. 39O. Quod ad rem attinet, obscuritati
in Disco podiglotio, alibi non occurrat, nec rin hebraea, nec in vicinis linguis, affundi i' lux non potest, neque certa anni illius in- iterpretatio. Videntur tamen ii vero sinit olimam eligere, qui mulos denotari et a Moseo indicari existimant, per admissionem siue asini ad equam, siue equi ad asinam Utroque scilicet modo mulum gigni, PLINI v Stestatur lib. VIII. hisoriae naturalis, cap. XLIV. progenitos. Narrat enim tanquam rem mirandam et insolitam Moses
DC. Stagnum autem vel aquas calidas inueniri, adeo non est inusitatum. BOCHAR-ΤΟ, nomen alias in sacris literis et apud ceteros scriptores hebraeos mulis tri bui solitum urgenti, bene opponit citato loco PFEiFFERus, quod duo dari queant. unius rei in una lin=a synonyma. Potuit namque nomen istud Σ Ω', tanquam pere- l
96쪽
grinum, animalibus hisce ab Horiis, quorum e prosapia Ana descendit, imponi Quod vero asinorum mentio hic non deprehendatur, studio sorte a Mose factum est, ne modum, quo suerint geniti muli, foedum scilicet, statim lector animaduertati Pnaecipuos, quinam huic sententiae faueant,
enumerat Ρ F E I F F E R U S sic. cit. IV. I 68. quibus ex recentioribus celeberrimus Wi tebergensis academiae. theologUS, CIIRI STOPH. HENR. ZE IBI CHIus in briaris exe-
gratas, ad h. l. addi poterit. Ab ipso Ana
tamen e generis equini et asinini consoci tione, προ ρεσεως dataque Opera primum, ceu a causa morali, productos non fuisse mu-los hos, putat laudatus ΡpEIFFERvS L c. et SEBAsT1ANVS fCIIMIDIVS in commis Vtario in Genesim pag. s8 I. sed ex illis αυτο- ριατως Congressis progenitos, ab Ana vero obseruatos este, censent. Cui sententiae nec
vocabuli Nx: repugnat significatio, quippe
quod, ut exempliS CHRISTIANVS STOC-κ1vs in citata sita claue vet. testam. pag. 6I I. probat, in genere inuenire notat, siue simpliciter, siue modificate et Certa ratione, siue res, quae inuenitur, antea exstiterit, siue minus.
97쪽
GENES. VI. 2. Veriis est, sed longe erronea, tam Iudaeorum, quam Christianorum, secutorum illos, quam plurimorum inprimis primitiuae ecclosiae doctorum opinio, e coelo delapsos angelos cum seminis rem habuisse Ex hebracis ampleri lianc sententiam sunt
tibus Iudaicis, lib. L. cap. IV. multi angeli Dei cum mulieribus congressi progesniem Irocrearunc hisolentem et Mucia roboris omne ius et in fas contemnesvrem. Sequitur eum etiam A M-nnosius in libro de Noa est arca, cap. IV. Prolixe eam autem sententiam resutarunt A v G v s TIN v s lib. XV. de riuitate Dei, cap. XXIII. Et T H E o D O R E T V s quas. XLVILin Genesin. Haeresin adeo pronunciauit CTe Ρ IIIL A S T Riv s de haeresibus, cap. CVIV.
si, angelos miscuisse se cum seminis ante diluuium, et inde natos gigantes esse, quis asserat. Decepiste autem tale quid statuentes male sima huius loci interpretationem, ruilibet videt; circa quem tamen explicanum meliores interpretes ita Versantur, ut
98쪽
per mos Dei Sethi, per sttios hominum Caini
posteros intelligant. Prius, scribit CHRYSO S r o M U S homil. XXII. in Genesin, docuiamus vos, morem esse scripturae, ut homines
Hios Dei vocet. Et quia si a Setho originem trahebant , et ab eius silio , qui appesiatus es Enos - - ab illa posea nati vocati sunt filii Dei in diuinis scripturis, propterea, quod
eo usquc parentum et irtutem imitati sunt. Fi- hos autem Cain, et qui ex eo nati, et qui an te Seth geniti fuerimi, Mios hominum vocat. . GiganteS vero tam ante, quam post diluuiaum, ex generis nostri eiusdemque naturae parentibus progenitos fuisse,. ibidem com firmant testimoniis suis antiqui patres. V de ΛVGUSTINUS Ioc. cit. Verrini hoc, i quit, mouet quosdam, qu0d ex ilias, qui dicti sunt angeli Dei, et ex muneribus, quin iam uerunt, non quas homines generis no ri, sed ' glmites leginam esse natos: quasi vero corpo-
.ra hominum modum miserum longe excedem ria, quod etiam supra commemoraui, non emiam nostris temporibus nata sint. Nonne ante paucos annos, cum Romanae urbis, quod a
Gothis factum est, appropinquaret excidium, Romae fuit femina cum suo patre et sua ma-
Ire, quae corpore quodammodo giganteo longe ceteris praesemineret 8 Ad quam visendam. mirabilis flebat usque aque concursu. Et hoc erat maxime admirationi, quod ambo p omes em . nec salim tam longi homines F a eram
99쪽
erant, quum longi imos viaere consuevimus. Potura int ergo ggantes nasii, priin, quom
ii Dei, qui et angeli Dei dicti Itint, Aliabus hominum, hoc est, secundum . hominem vivem 'tium, miscerentur: Alii scilicet Seth flnobis Cain. Idem in quaestionibus super Genes. IV. sequeiatem in modum: de gigantibus, id est, nimium grandibus atque fortibus, puto nouesse mirandum, quod ex hominibus nasci potuerint: quia et post dilutum qoidam tales fuisse reperiuntur, non solum virorum, sed etiam jeminarum. De gigantibus interlin. eonamque reliquiis, ac de eiusmodi hominibus, qui prodigiosis viribus ad gigantum
naturam accedere videntur, singularis exstat liber Io. DE CAs SANIO, Monstroliensis, anno MDLXXXVII. Io. GOR ΟΡΙΟ BE-CANO Oppositus. Habemus et de Nephialis, gigantibus vulgo dictis, exercitationem elencliticam THOMAE BANGII, quae IA- :COBO BOVLDv Co est opposita. Interiiri conserti hic poterunt, quae de gigantibus eorundemque ossibus disseruerunt HER A1. CONRINGius de habitus corporum Germ vicorum causis ; C A S P. B A R T Hi v s ad CDu- ldianum, pag. 2oq. et lib. XL VIII. aduers
N v s in conturia illastrium quaesionum, δε-- cad. L. quaesi. UL Al ATTHAEUS HOS TUS,
professor Francosurianus, in inquisitione iubisoriam Dauidis et Goliathi, cap. II. seqq.
100쪽
ATHANASIUS MIRCHERus ita mundo suo ' i
RICUS KORNMANNus de miraculis vis rum; S I M Ο Ν Μ A I o L v S , Uultuariensis quondam episcopus, rem. I. dierum canis Iarium, cosequ. H. IOANNES ΡINCIERIUS,
medicus Marpurgensis, in otio Marpurgens, lib. IV. cap. XVIII. Io. ISAACIUS PONT Nus, medicus et historiographus Danus, in inditamento ad rerum Danicarum historiae lib. L. et STEPH. IO. STEPHANIVS, historiographus et profestar Soranus, in aes tione ad Saxonem Grammaticiem.
ΑPOCAL. IX. a. 'Vocabulum αβυσσος saepius praetereunt CUm SVIDA, qui usitatum quidem il- : ilud esse perhibent, significatum vero eius shaud dcterminant, Lexicographi Adhibuerunt illud interim scriptores Graeci passim, V. g. HERODOTvS M. III. hisor. pag. i 7α lA R R1A N v s in hisoria Indica, pag. s 2O. alii- . que. Dicitur etiam GraeciS πελαγος, pela- . igus, mare profundum, item χγασμια, histas. Adiectivum autem nomen est, Compositum 'ex αλφα priuatiuo et βυθος, furidum, Ir fundum s pro quo HERODOTus adhibi it . βiπισος, quod Ionibus receptum in. Sun