장음표시 사용
81쪽
tur Θ quippe cuius in eo praecipue consistit
utilitas, aequalitaS Vt conseruetur, quod ve- .ro fieri felicius non potest, quam si diuitiarum tollitur abusus, leges vero obseruantur fideliter. Quare, AELIANo teste Bb. XIV. cap. VII. ephori, praecipuus Graecos inter magistratus, vestimenta ciuium et iuuenum quotannis ut inspicerent, positum in more fuit, et attendere maximopere illi debuerunt, num decore omnia, id est, secundum leges, consecta essent, an vero superfluus quis ornatuS deprehenderetur. Ceteroquin
quitur, Graecorum reliqui, vestes saepius mutando. Quae quidem vestium mutati nes hoc loco absolute sunt accipiendae, respectu diuersi anni temporis, ita ut alia I e- 1te usi acstate, alii hyeme fuerint. Interim
ornatuS tamen Causa mutare maxime sole-hant vestimenta veteres. Alba namqUe gestabant Romani pariter ac Graeci, quae, si sordimenti quid contraxerant, fulloni tradebantur purganda additaque creta dealbanda, et priori splendori restituenda. Liquet hoc ex Epaminondae Delo apud AELiAN v M lib. V. cap. V. ea qui paupertate vivebat, ut uno tantum pallio gauderet, et, si dandum illud sulloniam in officinam erat, domi manere cogebathir, quoniam aliud non interea temporis ipsi pallium induere liceret. cons de fullonum apud Romanos fu
82쪽
IO. MI CII. DILHER Rus ita disseitatione de usu scriptorum secularium et antiquitatis , Altorei anno MDCXXXV. publice ventilata, et in Iomo I. ipsius dissertationum philo- 'logicarum, Norimbergae anno MDCL. II. in . coniunctarum edit, recusa. Causia Ue- σro haeC est,' cur saepius ita legamus in scriptoribus, vestes commemorari mutatorias. Si e. gr. occurrunt apud II OMERVM Oadig.
docet eiusmodi suille vestimenta, quae ob multitudinem mutari fuerint solita. Idem . mos nec orientalibus antiquissimis temporibus ignotus fuit. Vnde in priori, ad quem haec scribo, loco Gen. XLV. 22. Iosephus dicitur binas singulis fratribus dedisse vestia qum mutationes, Beniamino vero quinque. Et Romanos inter iste aeque mos inualuit; ProUti F L AVI v S V o P I S C v S in vita Probi, cap. V. triplices ipsi, cum bene res gessisset, dono suille datas tu illi imperatoris vestes, narrat. . Imo tanta erat in his vestimentis veterum luxuria, ut aliquot Centena, imo millena domi haberent; quemadmodum de Lucullo, quod roganti cuidam ducenta vestimenta dederit, memini, me legere rei tum. Salse inde M A R I I A I I s lib. H. epigri XLVL luxuriosiim quendam sic alloquitur: atque unam vestire tribum tua candida ' .
83쪽
et lib. V. epigr. LXXXI. Vndecies una surrexti, Zoile, coena, et mutata tibi sonthesis undecies. Reserendum ad hunc morem quoque est, quod commemoratur apud suΕ ΤΟΝ 'VM in vita Tiberii, cap. LVIIL, capitale fuisse sub Tiberio, circa Augusti simulacrum vestimenta mutasse. Et reserri eo sorte posset, quod in praecepto Seruatoris Matth. VI o. ae duabus vestibus, a discipulis iter facientibus non secum portandis, legimus, nisi ea potius reddenda eius esset ratio, quam
inculcaui in diri uisitionibus meis philologicis,
pag. 86. Haud tamen tollere altera alteram videtur. Maxime autem, quod obiter obseruo, Veteres mutabant vestes in re laeta, in sacris, itemque honoris habendi causa. In re laeta quod morem hunc seruauerint, ex PLAUTO patet Casin. IV. s. VIII. v. 2o.
sponsus ubi incedit candidatus , uti et ex Livio lib. XL V. cap. XX. ubi Rhodii legati, post victdriam de Perseo deportatam Romanorum, gratulatum misit Romam in candida primum apparuerunt veste, deinde vero, reiecti a senatu, eo quod decenterminus se in bello isto gesserant, sordidam silmserunt vestem. Honoris gratia idem
factum suisse, vel exinde constat, quod, qui
84쪽
consulatum petebant, mitiis ceteris, quibus utebantur, vestibus, candidis semper prodire solerent, populo honoris deserendi causa; unde candidatorum nomen sortiti hi filerunt. De mutatione vestium in sacris usitata consuli possitnt sv Earo Nivs in vita Augusti, cap. VIII. atque ΡΟ LYAENus lib. I. sir . rogem. cap. XXVII. ex. II. Ex quo explicat dum, quod de Iacobo legitur Gen. XXXV. 2. eum Bethelem, ut Deo sacra ibi faceret, profecturum inter alia suos vestes mutare iussisse; item quae habentur Exod. XIX. IO.Iq. ubi lauare vestes suas iubebantur Istaeliatae, Cum descensurum de monte Sinai esset' supremum Numen. Quod sane mandatum Israelitis ideo datum esse videtur, quoniam, cum in deserto essent, mutare vestes minus potuerint, cuius mutationis loco lauare vestes eos oportebat, ita quo ad Deum rite accedere possent.
STRA C. VII. 36. 37-Νon iam, quae de sepultura dici ad hunc
locum possent, Commemorabo, ne quanam varia ratione circa mortuorum C Dpora vel humanda, vel cremanda viae v
riae gentes fuerint. Euoluat, cui volupe est, uberius ea de re erudiri, veterum de
85쪽
luctu, funeribus, exicquiis, conteruandorum Cadauerum ratione et monumentis sepulchralibus scriptores, diligenter atque accurate recensitoS a beato I O A N. A L B E R T Os Annicio in hibliographia antiquaria, cup. XXIII. quibus addi poterunt LEONII ARDUS ΗΟFMANNvS in disserinione de s gulari Hebraeorum cura si Phendi 1 rtumGIenae anno M D C C X X V l. liabita, C Λ R OLVs POSSIEI II in evulgata de siepiatura Imbra orum dis Iertatione, Ut saliae anno MDCCXXVI. 8. Io. GEORG. ALI MAN-Nus in disquisitione philologico- critica de coiisuetudine Iudaeorunt, dimim Ios cantu tibicinum deponentium , in Tempe Helvetico tom. II. Pag. SC9. seqq. ObUia; IO. GEORG. ABICHI ivs in dissertatione de ritibus f pulchralibus, chrisianam sidem indicantibus, wittebergae anno MDCCXXXVI. Ventilata; et Io. NIC LAI, antiquitatum olim
in academia Tubingensi proseilbr, in libellade luctu Christianormn, seu de ritibus ad ρ- fulturam pertiuentibus, quem ex bibliothe-
. ca sua primum edidit SIGEBFRTUS II A- V E R C A M Ρ IV S, Lugduni . Batauorum anno, MDCCXXXIX. 8. nec non Io. FRILLS A V R M A N N V s in tractatu de iure circa δε-
pulchra, Bremae qui anno MDCc XXXVII 4. lucem vidit Paucis saltem hic de veterum gentilium in mortuos pietate ac religione dicam, iis respondente ossiciis, qualia
86쪽
postulat ita loco nostro biracides. Et plura quidem de ista occurrunt in historicoruna. voluminibus testimonia. Iusta, quae subit Pi ix IvM Iib. VI. epist. X. indignatio, Cum, decimo ab obitu Virginii Rufi anno magni huius viri reliquias neglectosque cineres
sine titulo, sine nomine conspiceret iacere, eiusdem religionis testis est. Non autem isatis erat, deiunctorum in honorem ut insi- 'gnes pyramides, magnifica mausolea et nobiliores obeliscos exstruerent, utque in memoriam eorum scenicos rite celebrarent lu- v dos, verum promerita etiam elogiorum re- 'censione eandem ad posteroS transmittere
allaborabant, amplissimisque praemiis viros summas ad decantandas illorum laudes inuti . tabant, uti Artemisia cumprimis id fecisse dicitur apud CELLiv Μ Iib. XII. noctium 'Atticarum , cap. XVIII. Conf. Ius Fli
laudationibus funebribus, siue parentalibin , Helmstadii anno MDCCV. et de orationiatus parentalibus, ibidem anno MDCCVIII.
euulgata commentatio, aC GEORG. LUD U I C l G Ο L D N E RI de antiquo parentandi ritu programma, Gerae anno MDCCXXI. editum. Quin et, coronas . floribus plexas mortuis impositas suisic,tradunt XENOPHONI lib. VI. de expeditione Cori, et LUCIANUS. iii dialogo de luctu. vid. CAROLUS PAὶ .sCHALivs in libro de coronis. Tumulos
87쪽
praeterea floribus conspersos, indicant f o- PHOCLES in electra, P Lua ARCHus in Nu- .ma, SVE TONIUS in Nerone , cap. LIII. Frondes enim et flores ad sepulchra sere- sbant, ac in funere eosdem spargebant. vii
spargendi flores dissertatio, wittebergae an no M D C X CΙ. habita. Plura qui de his et
specialiora cupit, adeat IO. SEBAST. ΜITTERNACHTIi dissertatioiaem de honoribis,
quos antiqui defunctis habuerunt, quae inter ipsus historicas dissereationes, Numburgi anno MDCLXUI. in forma omplicata od1- aras, nona est, pag. I 3 I. seqq. De incis erga defunctos, secundum legem naturae, sing
lari dissertatione, Tubingae anno huius ieculi primo publicae disquisitioni exposita,
egit b. ANDREAS ADAMUS HOC HsΤΕΤ- lTERus. De supersitiosi mortuorum apud Chinenses cultu duae legi merentur erudite concinnatae dissertationes, altera IO. FRANCISCI BVD DEI, Halae eodem anno
habita, et in ipsius analectis hisoriae philosophicae, pag. 26 l. seqq. recusa; altera GOTHLOB FRID. SELIGΜANNI, Lipsae anno MDCCIII. ventilata, ibidemque in eius eriercitationibuό academicis, paga Id 7. seqq. Te ecta.
88쪽
πληξα interpretantur HESYCHIUS et SVIDAS, Citati a CHRISTIANO STOCxio inclave linguae sanctae 1iou. tes. pag. 874. Iam vero ραsAe est virga, facillas; unde ραε- δουχοι lictores, qui fasces praeserebant lummis apud Romanos magistratibus. Deriuat adeo a ραβδος vocem hanc EUSΥATII IUS ad Homeri Iliad. μι. p. 9o6. Significat etiam crepidam ραπις, ideoque apud poetas primum est Merciirii epitheton Sed dubium est, ita num vocetur hic ethnicorum deus ab aureis crepidis, an a Virga aurea λ Dici enim utrumque potest. Ρω- interim notat percussonem, tali per , Elam instrumento. Et usurpatur illud qui- dem vel absolute et simpliciter, vel addito
numine; prouti v. g. apud PLUTARCHvΜ' in μν alget. Eraec. taen. II. 'operum, pag. 293. additur imοσηματα. Quando autem abs lute ponitur, plerumque visin caedere signi- ficat. Ind. POL Lux lib. IV. Onomas. cap. υα5VIDAs in hac voce; ED VARDvs LEI GH in critica sacra, voc. et Io. CASP. sv I CERVs in thesauro ecclesiastico, tom. IL. t. m. 9OO. Pq. Eadem ratione vertunt quo-
89쪽
que per bacillas caedere το in noui foederis locis, ubi illud occurrit, praeter no strum locum, Matth. XXVI. 67. Marc. XIV.
et Marc. XI V. Os. ραπιαμ ατα baridorum lictus reddit BEZA, quem, quoad nostrum in- lprimis Matthaei locum, resutat Ρ E P R V S F AB E R lib. I. agonis. cap. XIX. Et de eo sane apertum satis est, per alapaue in gere interpretandum το esse, quoniam C. pretiis ibi fit maxillarum mentio. In ceteris vero pariter, quod eodem sensu sit accipienda haecce vox, assirmari nullus dubitauerim.
curis philologicis et criticis, voLLpug. 387. et 964. Attendendus vero circa illam sunt linguae graecae pariter, ac ceterarum Vsus atque consuetudo. . Dantur scilicet variae transferendi voces, a speciali ad generalem ct communem significationem, rationes. lNotat V. g. μεταλλαω et μιεταλλευού eX Pri- ma impositione metalla in terrae visceribus i scrutari , sed de cuiusuis tamen rei scruta tione, quocunque tandem modo illud inat, Ustirpatur. . Sic Verbum συργω ex prima significatione illum designat amorem, inter parentes liberosque qui deprehenditur; sed cuiusuis tamen rei pariter amorem quoque lindicat. Est ergo eadem vociS ραπυ ζειν ratio, quod ex prima Ucilicet impositione per
90쪽
cussionem, virgiS vel crepidis peractam, signia 'ficet, dcinde vero ad quamlibet translatum fuerit percussionem, quocumque demum . 'modo, Vel a quocumque etiam subiccto illa peragatur. Protiti Vero in genere obseruant graecae linguae periti, non, a genore si ad eciem vocabulum transscrtur, 1ed. ad genus quando a specie tranSseruntur Vocabu-Ia,' emphasin tribuendam essu vocibus: fC ...de ραπιζειν idem quoque valet, cuius scili- cet specialis significatio, virgis ccedere, tranS- sertur quoque quamuiS ad percussionem. 'Dabimus eius rei exempla aliquot extantiora. Apud II h Ro D Ο Γ v M V. g. lib. VII. pag. 397. ραπιζειν est Magedis et loris caedere, quod ex matoriae subicctae clarum cst signi
rum illud phrasis Attica est, hoc indialecto . dicitur o
Sic μεταλ ω speciem notat, nempe metallorum in timis in terrae visceribus inuestigationem, quae sane non nisi inolestissima esse agnoscitur. lam si ad alias res transfertur iraeece vox, simul et eius vis ac emplaγss ad illos pariter tiansfertur, et, magna cum mole stia coniunctant esse rerum talium serutationein, indi-gitatur.