장음표시 사용
151쪽
spissum situm exercitationum sacrarum opus hic superstruxid canon, ubiuis qui explica-- re occurrentes in sacris noui foederis libris .
voces atque dictiones ex notione hebraearum veteris foederis vocum iubet; ut ex institiito demonstrauit CLAvDIVS SAL ΜΛ-s iv s in doctissimo suo de lingua tellanistica
Commentario , huncque sequente ei emfunere et ovi legio. Et poterunt innumera in modium adduci exempla, absurda quibus illius aperte foret applicatio. Sic namque V. g. graecum Vocabulum ορος, quod montem egnificat, denotare etiam deberet vaLIEm, et Vox βουνος, quae coissem fgnificat, vadem smul indicare, quoniam LXX. Iesa. XXVIII. I. 4. το quod Hebraeis valgis est, per eρος sunt interpretati, a. qeg.
II. I 6. autem per βουνος . Iilem vocabulum Ezech. VII. I S. per μι- tans, exposuerunt. hae vero , quaeso, datur inter hominem miaitantem atque Vallem Conuenientia ρ Aut num inde habebit -λετικος vallis quoque significationem pEadem ratione n P I. Sam. XXV. II. Per εινον, vinum, et Iob. XIV. I a. per tempus, vertunt. Quae vero. hic inter tria illa vocabula conuenientia ξ Anne vinum
et tempus iam denotabit Θ Apparet inde, meo quidem iudicio, aperte satis, . quam inepte ex vestione septuagintavirali Voci nαγωλιθσΘm solum generalem amplecten-
152쪽
l lectendi significatum vindicare GROTIusaboret. Quod vero apud profanos aeque scriptores illa in vinos recipere denotet, variis exemplis docuit doctissimus IACOBusELS NERVS m obseruationibus sacris, ad h. L
Cadaueribus, ut ne reuerteretur, detentum coruum fuisse, coniicit CIIRYSo-SΤΟΜ vs, homil. XXVI. in Genesin scribens :Iam autem operae pretium, ut dicatur causu, quare non redierit haec auis. Fortins auis sita, uti est immunda, cum desiissent aquae, incidit in cadauera hυminum et bruIorum, quibis, inuento sibi congruo cibo, insedit. Suspicatur idem etiam SVLPITIUS SE vEn v s in historia sacra, lib. I. cap. III. Nec aliter A v G v S T' I N v s in quasionibus in Genesin e uuaeritur, utrum corvin mortum fuerit, an aliquo modo vivere potuerit Z Si enim fuit terra, ubi requiesceret, Amiliter columba requiem inuenisset. Unde coniicitur, quod cadaueri potuit eorum in sidere, quodnmuraliter refugit columba. idem lib. X. contra Fausum Manichaeum, cap. XX. 9uod post dies quadraginta emissis corum non es reuer , aut aquis utique interceptin, aut aliquo supernatante eadauere iae , signi I S . - 'cas
153쪽
eat homines in immunditia cupiditatis teterrμ mos. Mirum vero, de coruo, rediiise eum, α. scripsisse IOSEPH v Μ, quod de columba priori Moses v. 9. refert.
Gratissimum vero pacis *mbolum, quan- ido secum attulit reuers, altera emissa a Noa- Cho Columba, v. II. Eleganter de eo AU-G v s T1N v s IH II. de doctrina christiana , cap. XUL Oleae ramusculo, quem rediens , ad arcam columba pertulit , significatur pax perpetua. Nam nouimin et olei lenem attactum non facile alieno humore corrumpi , et arborem ipsam frondere pereuniter. HIL, lRIVS item in Genesi Postquam diluuii cecidit tumor, unda r sedit, Ales paciferae folium portauit oliuae, Iam siccis reuolans pennis dedit omina ii
PRUDENT Ius m dipi cho et . Nuncia diluuii iam decrescentis ad arcam Ore columba refert ramum viridantis olivae ' Cortius enim ingluvie per foeda cadauera captus Haeserat, Ega datae reuehit noua gaudia pacis.
154쪽
Dctum es dispensatione diuina, et quod co- .umba ismenit , et quod ore receptum ad ist- sum 'attulit. Ahoquin et arbor haec semper virens est: et verisimile est, quod cum aquae abierint, arbor haec adhuc sabuerit foliorum
Ios. XIV. IS. Παροραμοι haud leue commisit circa locum hunc Vulgata versio , ita eum quando vertit: nomen Ilebron ante vocatur
Liriath Arbe: Adam maximus ibi inter L mkim si tus est Vocem Adam, quae itidem pro appellativa haberi debet, tanquam proprium protoplasti nomen accepit, unde fabulosa ista ortum traxit traditio, ac si Adamus, humani generis caput, ibi sit sepulutUS. Prouocant ad haec verba, qui dictae sabulae assensum praebent, II IERONYMUS in Moreh. IX VII. et AI PII ONSUS TONSTAT VS, episcopus Abulensis, in Gen. XXIII. Alii tamen, ut CAESAR BARO N I v s in annalibus ad A. C. AXXIV. num. CXV. et IACOB vs TIRINVS rnIg. XIV. 13. non primum mortalium parem
155쪽
tem, sed alium quendam, nomine isto insi- gnitum, gigantem intelligunt. ApertuS vero error est, quando pro nomine proprio habetur hic vocabulum mN, cum sit intextu τα, n emphatico munitum, hoc autem Cum nominibus propriis virorum atque ominarum iuxta Grammaticorum ob1e uationes coniungi per naturam sitam nequeat. Vid. R. x IIic III in Mi AI DI. LIV. et Io. Bux TORFIus in thesauro lib. II. cap. V. pag. Sa. et S s. Appellativum est illud vocabulum hominem significans, neCAdamum, nec, ut Iudaei volunt, I brahamum, sed pro materia substrata illum, de quo sermo fuerat, et cui nomen erat Arba. Recte itaque interpretatio se habet L v TH
RI, quam margine adscripsi: Von sol em Mann Arba heis die Stari uriath Arba, disis, Arba Stai, quis vir Teuschen sagen rciri, i, Arn di. Idem etiam iudicium . iIO. ANDREAE QvENsTEDii in libro de isepultura veterum, cap. L ID. CII RISTIANI sI SINGII in exercit. histor. chrono geograph.
et philolog. pag. 36. aliorumque. Vnde etiam paraphrases Chaldaeus ad euitandam' vocis hebraicae homonymiam pro IN sub
in historia paradisi illa rata, pag. 296. seqq.
156쪽
M A s ii. in explicatione hisoriae Iosiae, ad h. l. inter Enacinos magnus fuisse scribatur, an, quia corporis mole in Ego gigantis genere excellaerit, au vero , quia senes eum fueris apud eam gentem principatus, non satis ex Lecta res est. Constat interim , qualia et quam absurda, occasione fabulandi et varia
fingendi ex hoc dicto tostiae, male de priamo gentis nostrae parente intellecto, sumta, de gigantea ipsius magnitudine somniauerint non Iudaei tantum quidam vani, sed ex Christianis quoque haud pauci, et nominati
et resutati a b. IO. BENEDICTO CARPZΟ-
vio, filio, cap. ILL disputationis bus, Lipsiae anno superioris seculi LX. ventilaxae, et in disputationibus eius academicis, IV. ISO. seqq. IOAN. PHILIPPO G oss in Gistertatione de quaesione: quania Adami satura fuerit Z Lipsae itidem anno MDCCXXVII. habita; . et Io. MARΚIO I. c. Fabulam autem ipsam de Adamo in urbe hac Κiriath Arba sepulto explosam pariter dederunt si XTINUS AB AMAM A in antibarbaro biblico, lib. IV pag. 38- Α V G ses Tus UARENIUS in decadibus Mosaicis, d
p iv s in dissertatione de sepulchro Adami, Wittebergae anno MDCCXVIII. euulgata, serit.
157쪽
. ρα I. qui in cadem disieitatione etiam alias abulosas de s epulchro Adami, in 'nonte Golgatha siue loco caluariae a nonnullis, ab aliis in insula Sarandii, quaesto, narrationes, nec non de ipso biS sepulto commemi: tum pro merito refellit.
A TOR. III. 26. Quando dicitur hoc loco Iesus ab apostolo πως του Θεου, sine censura dumittendus non est DAN. IIE IN S. VS, qui in Aristarcho sacro, pag. 672. reprehendit NONNvM, quod Dei filium vocarit του Θεου, rationem adducens hanc, quod seruum apud LXX. interpretes significet οπας. CVm Uero apertum nimis sit, quam quod negare aut ignorare IIE INSIVS pol rat, saepius in secris veteris aeque, ac noui . foederis tabulis τον προυιδα του Θεου appellari sanctissmum Seruatorem, concedit iulud quidem, sed ita tamen, Vt limitetur, nec ex ipsius mente, nisi ανευ λογωσεως, sue tanquam merUS homo consideratUS , eo nomine Seruator veniat. Quis vero hanCIIE INSII sententiasti, Nestorianam sentinam redolentem, pugnare cum ipsis diuinis eloquiis non videtp Aut quis, Ach IU. 3 o. ἄνευ dici ποώδα του Θεου Iesum
158쪽
concedit Z licet Caluinianorum ad palatum hoc utique seret. Eadem quoque ratione nostro in loco tribuitur ipu hoc nomen, nec unquam alias, nisi κεται siue ut Dei aeque, ac homini. Nullus quidem negauerim, etiam
designare τον παλι. Commemoratur V. g. apud DEMOSTHENEM πως αν λουθος, nec
non apud alios scriptores Graecos, quonim loca adducunt I A C. E L S N E R U S in obseruationibus sacris, tom. L pag. 2IO. et ALEX.3iost, s in istis in nouum foedus, pag. I96. Inde IVLIVS ΡOLLvx in onomasico, lib. IV. cap. VIII: vocantur serui ατ δες apud AttIcos, quamuis prouecta iam aetate. Latinos scriptorcs candem significationem tribuere vocabulo pueri, exempliS doCet Io. DOUGI AEVs in analectis sacris noui testimenti, sag. G. Immo Hebraei ipsi Mi. c. flfius et L e. semus , promiscue adhibent,
cis, vol. I. pag. IO68. Interim non seruum solum, sed et Mium vox haec indigitat, et hominis quidem non plebeii tantum, Verum magnatum quoque, imo deorum. Sic imperator Augustus dicitur πως Iulii Caesaris,
propter adoptionem, ab A Ρ Ρ i A M o de B. C. pag. 537. Alexandrum magnum item πα-
Δ του φιλωπου, Macedonum regis, appel-
159쪽
lat ARRIANus lis L et IV. de expeditione Alexandri Magni. LvCIANus quoque in dialogo. o i Herodotus inscribitur, rem III. operum, pag. 26s. Roxanem, Alexandri M. sponsam, παδα salutat. Nec dissimile licet
ex XENOΡHONTE petere exemplum, qui, quem modo παλι Vocaret, mox υιον dicit lib. I. Coropaeae pag. 6. apud quem etiam tum aUUS, . tum mater Cyrum semper hac voce Compellat; notante WOLFIo sic. est. pag. los 3. qui R A P H E LII notin Xenophoni. g. 38 o. uberius consulere iubet. ARRIA-Nus adeo lib. IL in Epictetum, cap. V. pag. 33. iuxta philosophiam Platon,
Haec sane si obseruasset M E I N S I v S, non assirmasset, quod in obscoeno sensu de masculis saltem scortis usurpetur haecce vox, grammaticos secutus, cum tamen, uti et noc loco, saepius analogiae usus deroget. Derivant nempe Graeci Grammatici το πως
a percutio, ac τον Σταδα notare euindicunt, qui huius di conditionis ut sunt serui) aut aetatis ut sunt pueri adultiores , est, ut possit percuti. Latini το puer deria uant a paveo, quod idem est ac ferire. Re
160쪽
Iao Rus Hispalensis, lib. XI. . ominum siue etyniologiarum cap. XI. a puritate puemm derivant, quia purus sit, nec turn lanuginem floremque genarum habens. Confetiam Io. LE MAIRE in notis ad Censori- . num de die natali, ad cap. XIV. pag. 9s. ' editionis Lugdunensis anno MDCXLII. in forma octopartita evulgatae.
ACTOR. V. 3. Constat de obuio hic verbos proprie notare illud mentiendo fallere ac decipere, et hoc sensu tam cum dativo, quam cum accusativo, . Construi ; quemadmodum exemplis ex profanis scriptoribus petitis varii demonstrarunt, quos laudavit D. w Ο L FIU s in caris phil. et crit. ad h. I. QuamlS enim negari nequeat, dari verba graeca, quae, pro diuersa lyntaxi et construetione, diuersam etiam admittant noti nem; Vti V. g. , Cum accusandi casia constructum, notat punio; dandi vcro, iunctum, iniuriam alicui ligatam ulciscors, nec
non α ais ades CUm accusatiuo denotat arceo,
propulse, cum dativo autem significat opem vel auxilium feror non tamon perpetuum