Io. Dieterici Winckleri ... Hypomnemata philologica et critica in diversa Scripturae sacrae tam Veteris quam Novi Testamenti loca. Accedit mantissa gemina similis argumenti dissertationes exhibens

발행: 1745년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

iensis in sacro Q hisbo , siue librigo de sens

sima trinitate; citante hos duos S v I C E R Ol. c. Impropriam esse verbi παζακαλεοὐ notionem s vi D A s in Disco suo scribit, quan do oro, rogo, obsiecro denotat. Haud accurate ergo iudicassent, illum si audiamus, qui in obsecrandi vel orandi significatione vocem hanc accipiunt; nec reine quoque Paulus scripsisse Rom. XII. 8. dicendus es.set, qui eadem ratione vocabulum istud ibi dem adhibet. Sed errat SUI DAS. VtUΠ-tur enim dicto modo optimi scriptores. graeci voce παρ αλειν. Et scribit ipsa

furia sacra, cap. XXXV. et dictioncrium CARPOCRATIONIS, ex dcccin rhetoribus graeciae conflatum, quorum VitaS PLUT A R C H U S tom. H. vitarum descriptas dedit Nec aduersatur ipsi aduocati ossicio notioliaecce, cum pars potius illius sit obsecrare, orare atque intercedere pro Cliente suo apud iudicem. Imo quoniam et aduocati est, Vt Consuletur et in rebus dubiis erigat Clientem, consolandi significatio optimo iure utrique voci competit; uri apud HEsYCHIvΜ per eXPlicatur ο παρα

182쪽

PHILOL. ET CRITICA. Is

Volunt auctores supra allegati, vocabuli huius, origine graeci, ad Iudaeos quando translatum illud fuit, mutatam significati nem atque Usilm esse, ab his vero accepisse euangelistas et apostolos, Iudaicoque illud adhibuille sensti , h. e. sensu aduocati. COmmunis haec est sententia eorum, qui pro ficta illa lingua Hellenistica decertant, indeque nec soannem euangelistam citato loco in consolaudi, sed aduocandi significatuvocem accepisse. illo contra, constandi nempe, sensu accepit illam hic

mie alias orientalis literaturae peritus, in horis suis hebraicis et tri dicis, ad h. I. ubi addit, vocem hanc, licet apud Iudaeos a

Vocatum notet, apud Ioannem tameo Coi

solatorem indicare, idque probat α) quia inter nomina Messae nomen quoque consolatoris, En D, occurrat, proptereaque dies Messae vulgatissime apud Rabbinos ducantur consuationis dies qua ratione verbaLUC. II. 2 s. etiam cXplicat de exspectatione aduentus Messiae, suturi Israelitici gentis consolatoris; β) ex contextu, quoniam nimirum Seruator de eiusmodi officio

Spiritus sancti loqui hic debuerit, quod

quadraret in praesentem discipulorum statum; hic vero talis suerit, ut, oratione se uatoris de mox instanti discessu suo contri-

183쪽

Bati, indiguerint maxime consistatore ἔhinc tanquam consolatorem quoque promitri illis a seruatore Spiritum sanctum putat. Interim resutare hanc sententiam conatuΓFRANCISCUS GΟΜARVS tom. I. operam, pag. 37O. Versionem τον παρακλητον Per

consolatorem prorsus reiiciens, et significa tionem aduocati cum DRUSIO UrgenS, MO-niam, licet frequens sit huius vocabuli apud Talmussistas usias, numquam id pro consiol tore, sed pro aduocato semper accipiatur. Laudat propterea GoΜARvΜ eundemquctsequitur Lunovi Cus DE DIE V. Sed a duci multo plures ex veteribus pariter aCrecentioribus possiant, qui una cum ERA-

landi hic significatum praeserunt. Vid. ex Veteribus o RIGENES M. II. de principiis, cap. VII. EPIΡlIAN Ius haeres LX CHRYsos ΥoMus homil. LXXV. in Ioannem , THEOPHI LAC Tvs in Dan. XIV. g. 774. CYRILLVS Hierosolymitanus cateches XVI. ΤHEODonvs Mopsuestenus in catena sua ad D. XIV. pag. 366. THEOPHANES homil. LVI. pag. 382. Ex recentioribus eandem sententiam suam secit ΥIIE D. BEZA in confessione, cap. IV. Sin. LII. at alteram explicationem in annotatio bus ad nou. test. et in versione' sita noui te menti, secutus est, cUiUS aeque ac patriim allegatorum verba leguntur

184쪽

- r.

PHILOL. ET CRITICA. I 69

apud SUI CERvM in thesauro ectae susico, rom. II. Idem vero hic sui Cru us cum iis

facit, qui apud Rabbinos non pro consolatore, sed pro aduocato usurpari του παρακλητου Vocem contendunt. Sed resutauit hanc sententiam Io. CAMERO nyrothecis ad D. XIV. I 6. in contrarium monenS,

quod pro consolatore adllibeatur vocabulum in chaldaica paraphrasi Iob. XUI. 2O. Vsterius tamen hic progreditur, et

Vocem παρακλητον in commemorata chaldaica lingua pariter ac nostro Ioannis loco vult designare oratorem, interpretem, seu doctorem, qui concinne, eleganter et accommodate nimirum loquitur, ut soletur, ut doceat. Coniungit ergo et docendi et consolandi sisnificationem, quoniam Vtrumque sit Spiritus sancti ossicium, ut non Consoletur tantum, sed etiam doceat, nosque, quomodo sit orandum, aut quid agendum, instruat. Nec male quadrat hoc in praesentem discipulorum, cum promitterct iis Spiritum sanctum Seruator, hocque pariter eius ossicio indigerent illi, statum. Urgetvcro, id ut demonstret, CAMERO, quod oratorem ac interpretem talem seu doctorem significat vocabulum ; hocque inde probat, quod Iob. XXXIII. 23. pro hebraea voce in Targum usurpetur

185쪽

Mihi, si dicendum quod res est, omnes

hae variae variorum sententiae optime conciliari posse videntur, si omnes isti signis.

Callis, consolandi, cet. docendi, et aduocati quoque, coniungamus ac simul a Serua rore hic intelligi dicamus. Nec enim impedit , quominus ita sentiamus, aliquid. Pulcherrime potius ea omnia in pertana. ossicioque adtiocati conueniunt. Vid. scriptores a b. OLFIo loco supra iam citato allegati: Eodem tendunt ex veteribuS etiam A M M o Niv s in catena in D. XIV.p. 36 A U G U S ΥIN v S de sermonibis domini in monte, lib. I. M. tu Ioannem, trans. XCIV. ISI-Do Rus, Hispalensis, lib. VII. origin. cap. III. et GREGORIUS MagnuS ho- mil. a XX in euangelistas, quorum verba affert sv I CERUS I. c.

XLII.

I. REG. VI. 7. Quanam ratione fieri hoc potuerit, ut

nec malleum, nec securim, nec instrumentum ferreum in aediscatione templi usurpatum fuerit ρ quaerunt hoc loco inte pretes, et variae simi illius explanationes,

is sacrificiis veterum, cup. XV. pag. 3sa. sant qui Salomonem vermem ad secandos

186쪽

PHILOL. ET CRITICA. I I

capites adhibuille putant. Vid. VINCEN-Υ1vs Hy. AX. hisi natur. cap. CLXX et SIMO N M AI O LUS, Vultuariensis episcopus, rem. I. corrnm canicularium, colis v. ZIag. 9o. Vbi hunc in modum; Thamur dia cistir vermis Salomonis. Salomon enimc ι marmor Parium ad aedi cationem

templi e remotis partibus convehi iug sset, conscius prohibitionis legis , quae vetuit uia. toris aedificandi sopides ferro incidi, qua ς suis experimenitim in vermibus, quod ars humana vestiuit. Nam pullum Struthio-

.uis in vitreo vase reclusit, quem cum Urd rei Struthio et habere nequiret, naturalia ter agnitam artem attentans ad d serium cucurrit, rediensque vermiculum tulit,

cuius sionguini' vitrum livivit, et confractumes, sicque foetum eripuit. unod videns Salomon hoc experimento, eo rim genere vermi in incisione durissimi marmoris vlus es. M Hactenus MAIO LUS I. c. Deinde vero eo oqu. XIII. postquam hanc opinionem rccensis erat pag. 332. s. haec

addit: sed mea quidem sententia istas al-

pendis marmoribus, priusquam aedisecio futuerentur, cenaeo , mulseis et sicuribus,

atque aliis ferreis in frumentis issea , scut

sta ei adaequata fuisse: at cum in tem-llum pyrtraherentur locarenturque suis i eis, ibi niI Derit malleorum visum auto ditum; sed cum componeretur ut labricia H late

187쪽

tate labor Duaretur, is vermiculus in usu πις fuerit. at

Exo D. XXI. 2I. 22. 23. In lege hac de muliere petcussa o NKELOS

Vulgata, SANTES PAGNINVS, HVGOGRoΥius et alii hebraeam vocem pdN mortem interpretantur, hunc in modum :s non fuerit mors, ac paulo post: et se fu

ris mors. Verum, si dicencium, quod res est, minus accurate. Vox enim DdN hoc loco noxam in genere significat, siue mors fuerit, siue laeso tantum aut ademtio membri alicuius, e. g. oculi, dentiS, manuS aut pedis, uti ex comm. 23. 24. 2 . constat. Quare optime et accurate vertit /iuus Lu-Υ Η E R v s noster ein Schade. Nec commode aliter aut supra dicta ratione accipi vocabulum p N potest hocce loco. Qu9dsi Cuius mortem significaret, satis filisset dicere:

reddet animam pro anima. Iam vero additur: reddet oculum pro oculo, dentem y odente, manum pro mauu , pedem pro pede etc. Vnde laim late hic usurpari vocem istam patet, ut etiam priuationem aut mutilationem huius vel illius membri includat. Num Ue- iro ad solam matrem cum Lua HERO , I L tu, PAULO FAGIO aliisque noxa haec si trestrin-

188쪽

PHILOL. ET CRITICA.

restriiagenda, dubitauerim. Cum enim ab-sblute in textu dicatur: si fuerit noxa, et mox: si non fuerit noxas tam ad matrem, quam infantem reserri debere videtur. Semetiunt ita et, ut puto, rectiuS LYRANVS,

Υi v s. Video hanc etiam summe reuere do ZE IBI CHIo arridere opinionem in

blicis exegeticis , ad h. L

IEs A. XIII. 2I. Quando daemonibus hoc loco se ce

surum esse prouincias Deus minatur , obseruandum, quod sedes quasi et o .dinaria habitacula daemonum credita vel ribus fuerint deserta. Ipsam scripturam sacram a desertis, quae frequentius incolant, locis, noliuina imponere ipsis, bene monet PETRus ZORNIus in bibliotheca antiquaris- exegetica, pag. s I s. seq. nec videre se Profitetur b. Io. CHRIST. WOLFIVS in curis philologicis et criticis, voL I. pag. za 3. id cri non credi queat. Certe, qui Coris sulere diabolos voluerunt, pergere in solutudinem solitos suisse, veterum auctorum loca satis multa docent. Resere v. g. de

Mithrobarzanς mago illud Luci Asus ia

189쪽

LI Jomauth. mg. I 6O. Barbarus item ille, qui arcana de daemonibus Cleombroto narrat apud ΡLV i ARCH v xi de oraci deflet. qal. in eremiS συν ταις νυμιφαιις , και δαιμοσι degebat. Notari etiam eiusdem moris cultores a diuo Iesaia vate cap. LXV. q. existimat , locum hunc ita explicans, SCHINDLERVS in lexico pentagistra, col. IIs4. Confirma illud vel ex eo pomro, qu ad deserta pariter homines, daemonibus agitati, petere consueuerint, uti 1 vi 1ANvS docet In fragment. pag. 288. Cons IAC. ELSNE Rus ita obseruationibus sacris, tom. I. pag. 2I7. et SP ENCERUS

lib. III. differt. VIII. cap. III. pag. 06 I. ' Verba autem sanetissimi seruatoris Matth. XlI. 43. illuc plane non speetire volunt

'GODO FR. OLEARIVS in obseruationibus ad Matthaeum, pet. 4O7. et THEOΡHILUS AMEL Ius, siue qui sub hoc nomine latet, PETRUS ZORNIUS in do Erret

pellen des neven Testamenis, tom. II. p. l49. quamuis milii non inepta videatur contraria sententia, uti nec b. WOLFIo loco nam citiato.

XLV.

190쪽

PHILOL. ET CRITICA. . I7s

MΑΤΤΗ. I. 25. LVC. II. 7. 'Est communis haec natura nominum ex

praeterito medio Compositorum, Vt,aCccntus quando ponitur in antepenultima, significatione gaudeant passiua, activa vero, si in penultima accentus collocatur. Obuium in duobus hisce locis vocabulum πνωτοτοκος Praecipuum potest esse istius canonis exemplum. Vid. Eu STAT HIus ad Homerum Iliad. γ. pag. 623. et lug. 6q2. nec nou μ. pag. qo7. de eo ubi disputat num hoc duntaxat criterium seu nota incompositis Cum nomine valeat, an vero in compositis etiam cum particulis 3 uti V. g. os a plaολος , quod ex particula αμφι et Verbo πολλου Componitur, differt ab πολος. hae autem deprehenduntur apud auctores eiusmodi compositorum exempla practer composita cum nominibus. Conc

Sulloge vocabulorum siue spiritu, siue sono et

accentus locatione florentium, vulgo quae PHILO XENO, grammatico Alcxandrino,

aut CYRILLO tribuitur, et in KC. P.ULAEIexico ad finem legitur, nec non, qui ad calcem eiusdem lexici deprehendiciar graece ConscriptUS ai MMIANi de similibis et Umwntibus vocibus liber, graeca exponens vocabula, quae videntur eue synonyma, at

reuera

SEARCH

MENU NAVIGATION