장음표시 사용
171쪽
MARC. V. 38. Haud leue si ut detrimentum, quod sae
pius attulit rei, et hermeneuticae in-- Primis, sacrae graecarum litterarum igno rantia. Exemplum huius rei dedit quoque BEZA, Vocabulum quod hoc loco legitur in luctu ac tristitia ab euangeli. 1la usurpatum, dum ab usu aliorum Graeciae scriptorum putavit alienum, hincque de - mendo locum istum habuit suspectum, le-. g e proindu ολολυζειν, iubens. Minime
vero ad tale quid audendum animum adue tisset Bh ZA, si vocem hancce recte intelle, xisset. Deriuatur ea scilicet a Voce αλαλη, dorice αλαλα, excitandi vocula, uti CHRIS TIA N V S S T O C xiv s in claue linguaestim e noui testamenti, p. m. 67. docet, qua milites pugnam inituri, vel inita ea VIebantUr,. spe victoriae, per eam se mutuo, ad str nne et animose agendum, excitanteS. Confirmatur id ipsa scriptorum graeeorum auctoritate. Quam in rem V1d. A R R I A N U SBL VII. de rebus Alexand=ri Magni, p. 6 6. et lib. I. Eag. I S. AI. nec non de rebas Dindicis, pag. s 7. ΑΡΡIAN sis , lib. IV. de bellis ciuitibus , pag. 93s. Ρ Ο L I B I v s, lib. XV.
cap. 976. FLAVIUS IOSEPHUS, lib. V antlyuit. Dd. cap. IX. pag. s. et PHILOSTRA -
172쪽
Τ US , Iib. In cap. XL pag. 6o. Etiam, post pugnam feliciter peractam et vi floriam partam, eiust nodi clamorem excitabant milites, hostes ut in fuga persequerentur; de quo Vid. ARRIANus, lib. I. de rebus Al xandri magni, pag. I S. et A PPI AN US locicit. lib. V pag. Il7O. Proprie ergo αλαλα- , nihil aliud significat, quam .=nVisis missar clamare: alutis Venim usurpatur illud. vocabulum etiam de remigantium clamore, . dum altor scilicet alterum ad laborem incutabat, qui clamor alias dicitur κελευσμα Vid. ARRIANus, de rebus sex. M. lib. VI. p. 3 8 3. et de rebus Indicis, pag. 567. Acerbi ergo nihil est, quod proprium quasi huic verbo dicendum, cum allatae hactenus significationes laetantium potius fuerint.
Sed contrario etiam sensu, nempe de eiulantibus ac lamentantibus, adhibetur illud, tum hoc nostro loco, tum et apud . profanos alios auctores, quorum loca in medium asserunt scriptσres a b. wOLFIovol. I. curarum, pag. 46O. allegati. Ex quo Contra BEZAM Constat', non iubilandi solum, sed et eiulandi, notionem habere αλαλαζειν. Quare etiam Cum κλαιω, fleo, coniungitur. Iam vero cum Iac. VI. I. insensu tristi atque lamentandi ολολυζειν usu petur, quo de vocabulo scriptores bene multos laudat wo LPius in Curis suis ad
173쪽
um iocum , crrorem a scribis in nostro ijMarci loco commisitim esse, aptus BEZA, i. Pro, αλαλαθινί ibi legi ολολυζειν, voluit. '' . Cum quo ferme consentit ED VARDVS sLEi Gai in crit;ca Hora noui testamenti, p. 3 I. Iq. s. et 226. E. Prouti autem hoc iopUS non est, talem commissum a scribis r. . errorem Vt hic statuamus, ita nec necesse rest, Ucriptoribus pure graecis ut oppona- i mus dilium euangelistam Marcum, et, quasi inon cum . illis, sed L XX. interpretibus i. saltem locutus fuerit, eiulandi sensum v er- ibo αλαλαζειν tribuens, aderamus, quod jsecere GKOTIUS et LuDov. DE DIE V ad h. L nec non Io. MICH. DILHERRUS in
. . ' disputatione de phrasiologia noui testamen- l. Ii, anno M D C X X X V. .habita, et recu- isa tom. f. disputationum acutaemicarum, a pag. 299. seqq. 3. X. Pharissimos enim scri- .ptores eodem modo locutos fuisse, demom ii strarunt, quos wo LPivat citasse supra i
. i. Quod ad verbum ολολυζειν autem. attinet, in specie contra n E Z A M bbseruat in breu, i. bus suis ad IV. Gangelistas et Acta Apostmlo 'tim notis , ad h. I. C A S A U B O N S , secum dum propriam suam notionem de eo Cla- tmore usurpari illud, 'quem mactata vici, ima, tollere solitae suerint seminae, cum
sacris interessent, Diis supplicantes atque i i
174쪽
Irecante4. Vocet id EvSi AiHIVs, ad Iomeri Iliad. pag. 643. qui praeterea vocabulum hoc primo generale suille,.quamuiS mulierum clamorum designans, postea vero euasisse specialius obseruat, declamore supradlato, siue de precibus intemplis,. post maelatas victimas, decantatis adhibitum. Numquam ergo, aut aaris sime elegantius graece loquentes nisi in re laeta usos illo suisse, CASAvuo NVS ea propter autumat, lino a veteribus irrisbs fuisse LXX. narrat, quod ab ο ρεβ αι di- ninguere nesciuissciat hocque Iesa. X, 2. Lll. s. LIII. 6. Ierem. XLVI. zo. 3I. et in locis aliis quam plurimis delamentationibus adhibuerint. Vid. pluri-hus ScriPtores, a b. VOLFIo ad Iacobi Ac. cit. nominati, et ED VARDUS LEIGII, lota est. pag. 226. a. Verum enimuero frustra α Δολπιας LXX. interpreteS accusarunt
hi viri dodii. Testatur namque EUSTA THIus, ad Homer. Oddisi . γ. pag. Ιq76. scriptores, qui post Homerum verbum istud usurpaverint, de rebus tristioribus et fletu id adhibuisse, licet non ita, sed de re laeta usus eo Homerus fuerit. Iciem diserte quoque ad Od C. X pag. I93 a. ait, quod recentiorum sit, usurpare in threnis atque lamentationibus hoc verbum, Cui et Conso
me est, quod ad Iliad. pag. 643. dicit, ubi exemplum Cc auctore, quem non nO-
175쪽
minat, celi vero SoΡlIOCLEs in Hectra, vers. 7st.) assert, . iuuenis ubi mortuus deploratur, et Verbum adhibetur συνολολυζειν. Nec erat, accurate si velimus rem diiudica- .
re, prorsus absque luctu clamor ille mulie- ' rum, quo api id victimas in supplicationibus ac precibus templa re nabant. Hinc EV-
re. Similiter et apud AEsCHYLVM inchoepi orIs v. 3 84. ολολυγμος est eiulatus et planctus, ob aliquem interfectum. Imo Ilo-M E R v S ipse βατραχομυομαχια V. IOD. in re tristi describenda verbo ολολυζειν Vtitur; si modo huius carminis II OMERUS ipse auctor salutandus, cum alias Pigretem, Artemisiae, quae erat Mausoli coniux ,.sratrem, pro auctore istius eruditi habeant. Eodem modo legimus illud quoque adhibitum
apud LvCIANvat, in somnio, tom. I. op stum , pag. q. A P P IA N v M, de bellis Punicis, .
pag. 7o. Glib 'ILL de bellis ciuilibus, p. 9o8. Quam significationem de ολολυζον pariter,
ac αλαλαύειν agnoscunt H E s Y C H I U S . et s v 1D A s, in sitis lexicis, nec non C v RI L . LI ac PHILOXEΝII glossaria graeco- latina, et latino- graeca. Quare non est, quod . hic obvertant contra sentientes, nouum esse
ac inusitatum, si uni eidemque voci tribuantur significationes oppositae, et quasi Contradictoriae. . Accidit enim idem in aliis quo
176쪽
quoque linguis. Eadem ratione υμνος, is tam proprie cautionem denotans, apud ANACREONTEM de lamentationibus usurpatur, W Obseruat EUSTAT HIVS, ad
Iliad. v. mg. 928. Quare et υμνεω, quod proprie carminibus laudo significat, de famosis saepe carminibus adhibetur, quibus . non laudamur, verum diffamamur. Vid. PLATO lib. I. de re publica , sub initium , et
AEsCHYLus tragoed. V quae dicitur contra Thebas, v. 7. COM HENR. STEPH Α-N vs in annotationibus in Ashylum, p. 68o. seq. et ΑTmus, ad Iliad. pag. 63 Plura graeca Vocabula, oppositas quae habent notiones, exhibet THOMAS GAT Α-x Ellus in dian ibe contra PDehenium, Fug. 23. seqq. Hebraeas Voces, huc pertia. nenteS, recenset ED VARDvS LEI GH ia. critica sacravet. test. passim, e. g. VOX 'n', 'Id etc. De latinis Conf. THEOD. BACxsΡANIVS in Miscellaneis, p. 13 s.ff. ubi circa vocem 'NUri contra C Η ΑΜ IERIvΜ disputat, qui negat, illam et peccatum ipsum, et sacrificium pro peccato, significare. Quam in rem idem etiam in notis philologiso - theologicis ad varia et diuersa scripturae loca, pari. II. pag. 837. et L EI GH IVS Iota est. Iag. 64. b. relegi poterum inhie seri 'pomno
177쪽
Satis amplam dedit eruditis hac de stella
distereiadi occasioiaem praesens Matthaei, euangelistae locus, quoS pro more suo, i. e. Cum cura, recenset desideratissimus io. CHRISTO PII. R OLFIVS in curu suis ad . h. L Nos saltem CARYso STO MI menti nem facimus et THEOΡIIvLACTI, qui stellam hanc suille censent τινα αρρατον
νην, angelicam quandam virtutem, quaesiib stellae figura magis apparuerit. NU- la autem est, quae a textu sacro abire et .m stella angelum nos facere iubeat, Catisa.
Angelorum ministerio si uti hic Deo placuillet, absque sideris figura facile id potui se set; nec siderum corpora assumsisse angelos, lalibi legimus. Multo minus probatur, quod de Spiritu sancto scribit auctor operis de mirabilibus scripturae , Lib. III. cap. IV. falso
AUGUSTINO tom. X. XIII. attributi. Vid. MARCI FRID. EN DELINI contempluri
pissicae, Sect. III. cap. X. Inter diuersas de ratione, qua ex apparitione huius stellae colligere magi potuerint, regem Iudaeorum esse natum, sententias a FIERΜ. AB ELS-wi CH de magis, sella duce Bethlehe- smum profectis, Wittebergae MDCCXVI. se habita l
178쪽
habita, p. recelasitaS, eam optimam, et veterum pariter ac recentiorum sitffragiis . bene multis comprobatam este, iudicat bea-LUS II OLFIVS l. c. p. 3 o. quae appariti
nem stellae cum singulari Dei reuelatione, quocunque demum modo illa facta fuerit, coniunctam fuisse, affirmat. Vaticinia de ista stella olim exstitisse, putat ORI GENES ho Mil. XVI. in Nimet. quibus eruditi magi itineri se accinxerint. Quod vero perquam simile nonnullis visum filii, nec dubium, quin saneti patriarchae eorumque filii in ..1eholis sitis similia multa vaticinia olim pro- posuerint, quae in gentilium deinde manus peruenerint. Meminit huius stellae C H A L Ci Dius, philosophus Platonicus, quem sub finem IV. seculi christianum nonnulli, alii gentilem suisse perhibent, in commm- tario super Timaeum Platonis: Stella illa, inquit, non fuit morbus aut mortem de melans, sed descensum Dei venerabilis ad
humanae conseruationis rerumque morta
m gratiam: quam sellam cum nocturno, itinere suspexissent chaldaeorum profecto . Dpientes viri et consideratione rerum coeu- .sium fatis exercitati, quaesisse dicunturo recentem ortum Dei. De disparitione huius stellae fabulosum est, quod GREGO-nius Turonensis et ex eodem IO. BE
LETH, Theologus Parisinus, in rationali diuinorum officiorum, cap. LXXILL scribit,
179쪽
illam tandem in puteum quendam Bethlehem recidisse et in fundo putei illius potuisse tantum videri ab iis, qui virgines
erant. Cons. IA C. HERRENS CHMIDIVS
in os lologia theologico -philologica, p. 272. Alias de stella magorum quaestiones habet
IOANN. XIV. I 6. Rabbini, Talmudistae atque Targumistae
quomodo vocem παρακλητος usurpent, docet IO. D R V s IV S in praeteritis, ad h. Lubi varia ex iis loca adducit, et inter alia ad Lexicon Baal - Aruch prouocat. Cons. et
in commentariis ad h. l. Alia notione gavidere vocem hanc apud Rabbinos atque Taumussistas, quam aeud Graecos, interpreteS scriptorum Rabbinicorum volunt. Sed salsam esse hoc assertum, patebit ex dicendis. Graecum origine esse illud vocabulum,
fitentur omnes, a παρανακλεω deriuarum. Hoc vero quemadmodum a Me ιν, vocare,
descendit, ita plerumque aduocare notat,
ie*ectu quasi ad locum vel personam habu
180쪽
to. Absolute autem positum το παρακα- λειν notat etiam causae patronum aduocare apud A E s C H IN v Μ in oratione contra Ctesia εphontem, pag. 3o3. Quare facile apparet, Vnde graecis παρακλητος dicatur aduocatin,
coram tribunali qui clienti adstat, iura eius defendit, ipsique, quid ad defendendam 'suam causam est dicendum, suggerit: Saepe ita occurrit vox haec apud DEMOSTHENEM aliosque scriptores graecos, ni in Glossariis Lexicisque videre est. Et oppinnitur quidem hoc significatu τω κοιτνηγορων. qui pro actore aduersus reum agit. Συνηγο-l3 ρος autem ille dicitur, qui pro reo agit eius' demque partem defendit. Bene proinde Spiritus sanctus noster salutatur παρακλητος et aduersus diabolum, i qui Apoc. XII. IO. κατ γορος; noster audit, nos defendens. Cons de ceteris Vocabuli παρακαλεοὐ et ΠΟ-tionibus Io. LAsΡ. s VICE Rus ita thesau' ecclesiastico, tom. II. EDv ARDVS LEI GH in
ρ eritica sacra nou. tes. aliique scriptores a b. l . woLpio indicati vol. I. pag. 9 3. seq. Plerique hoc Ioannis loco per aduoc
3, tum illud vertunt, e. g. BEZA, PISCATOR, ERAS MUS SCHΜIDIVI, MATTH. FLA-l CIUS, VICTOR IN vs STRIGELIus, aliique; i, uti ex veteribus TERTULLIANUS, cap. LX.