Io. Dieterici Winckleri ... Hypomnemata philologica et critica in diversa Scripturae sacrae tam Veteris quam Novi Testamenti loca. Accedit mantissa gemina similis argumenti dissertationes exhibens

발행: 1745년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

HYPOMNEM A TA

gmtalr, quoniam nimirum huic ad ducta , randum atque distinguendum istud adieeitauum additur. Exenalga autem quampluri-' .ma contra maliῆnam illam anon mi inte pretationem peti possitiat ex graecis ER ASM SCHMlo II concordantiis. Cons inprimis Luc. I. I S. I. 67. Act. X. 38. Rom. IX. I.

De trisagio hoc ita commentatur IlICII. Ρ R A EI'inci v s in si 'ntaginate Musico, . sart. L. mcmbr. L. cap. XV. Ter dicistir sanctus, Ut notetur distinctio personarum e sed semet duntaxat dicitur Dominus Deus Zohaoth, ut notetur diuinae essentiae unitin. Item, ter in singulari numero sanctus, et non sancti dicitur pluraliter, ut una ctiti in his triabus personis et una aeternita; et aequalitarintelligatur. R. SIMEON BEN IOHAI super. h. l. ita corrimentatur Sanctuu his est, Pater, functus his Flius, et sanctus hic est Spiritus sanctus. G Simili ratione, cum e regno Neapolitano eiicereiamr Iudaei, in Targum a Ionatha Vgielis filio, hymnus iste versus fuit Sanctus Pater, sanctus Filius, sanctus Spiritus sanctis. ,, Vid. de li trisagio diuinitus hominibus impertito NI CEPH o Rus IH cap. XLVI. qui com-

222쪽

PHILOL. ET CRITICA. eto

memorat, mille Theodosii imperatoris et Procli, archiepiscopi Constantinopolitani, tempore, cum ingens esset terrae motui' et uniuersa multitudo in campos secessisset, puerum quendam e populo in aera raptum, uab angelis cantari trisagium audiuille, idque vi in litaniis publicis adhiberetur, descendentem monuisse. Cons DAMASCEN vs de orthodoxa fide lib. IV cap. X. I P. GER-Ii A R D vs de tribus EAhim, cap. III. g. XIV. De nomine Zebaoth monet HIERONY-aius, illud, si nomini diuino attribuatur, transferri non debere, idque propter in Psterium et quod nec Spiritus sanctus, ne apostoli mutarint. Vid. Io. FORS TEδII 'di narium heti aeum, pag. 68I. S A L Ο Μ Ο-NI s G L A s S II philologia sacra, p. m. et singularis de eo habita IOACHIIII HIL MDEBRANDI disputatio.

AC T. XII. 8.

Ρaucis supra, cum circa Marc. m. 9.Pag. I 89. nonnulla monerem, obse Ualii, visum quibusdam esse Petrum apostolum negligere praeceptum Seruatoris Natth. X. Io. dum σανδαλια hic gestasse dicatur; simul, quae. sint iis regerenda, Commemorans. Iam alia obuemini alii, qui

223쪽

fieri nimirum potuerit , ut sandaliis usus Petrus fuerit, cum muliebre illa fuerint calceamentorum genus p Et negari quidem ne- ' quit, plerumque venire hocce nomine mu- . . lierum calceamenta; sed ec virorum sic pariter vocata suisse, testantur apud veteres . exempla. . Sic nimirum apud HERODO-ae v M in Euterpe Perseo tribuuntur sandalia Cons. ATHENAE VII lib. VIII. DIODO- ..ilv M siculum lib. V pag. 222. ΑΡΟ Lo-

Dostv M in bibliotheca, lib. I. pag. St. 'letisque LXX. interpretes, qui Iet XX. a. prophetae tribuunt sandalia. Additur et

IVLIUS POLLUX M onomastico, . Lib. X. 'cas. XL HADRIANVS TURNEBUS In aritiersariis, lib. XXLX cap. VIII. IACOBUS NI C o L A v s, Loensis, lib. I. miscet neorum epiph lndum, cap. IX et ISAACUS CASAM-Bo Nus ad Suetonii vitam Augusti, c. LXXIV. Vulgatam, quae h. l. σανδαλια per caligas teddidit, corrigit Io. GER HARDVS in Lycis theologicis, aduersarium ideo nactus

Altomnum, Postea ad pontificiorum facra transfugam, in libro: triumphus Mei in-

scripto, defensus vero Contra hunc a Io. . MICH. DILHERRO rem. I. dissertacuae pag. 46.seq. Pro vulgata Versione aliquot etiam argumentis pugnat CORNELIUS ALAPIDE, in commem. ad h. l. qui III ERONYbivri quoque et glossaria veterum hi Pro

224쪽

Pro σανδαλια σου Posuiste caligin tuα dicit, et ad IULII NIGRONI prouocat caliga librum. Eandem sententiam calculo etiam suo probant IO. SELDENVS de uxore herihraea, pag. IO3. et I O. TOBIAS ΜAIOR in commentario in acta apostolorum, pag. I focissimul ideo non opus suisse, ut Vulgatam corrigeret GER HARDUS, Censem.

MATTH. XIV. 6.

L A v I o I o s E Ρ Η o lib. XVIII. anti . Iudaicarum, cap. VIL et SV DA Uoc. nominatur Salome haecce saltatria Cula a B A S ILI o Seleuciensi vero Her . dias nuncupatur, orat. I 8. pag. 164. In regiis autem conuiuiis saltatrices eiu smodi adhiberi consueuisse, alio Iosephi, Tobiae filii, exemplo demonstrat IOSEPH Ps l. c. lib. XII. cap. IV. quemadmodum, graecis etiam in more idem fuisse positum, XENOPHON declarat in Symposio. De morte huius saltatricis narrat NICEPHostus in historia ecclesiastica, lib. I. cap. XX. eundum ei quoquam brumali tempore suisse et fluuium traiiciendum, qui cum glacie constriditas coagmentatusque i isset, pedibus eum transiisse, glacie autem rupta demersam statim fuisse capite tenus, et o . ius

225쪽

inferioribus corporis partibus lasciuientem molliusque se mouentem saltasse, non in terra, sed in undis, caput vero scelestum stigore et glacie concretum, deinde etiam

conuulneratum et a reliquo corpore non

ferro, sed glacie crustis resectum, in glacie . ipsa letalem saltationem exhibutile, spectaculoque eo omnibus praebito in memoriam ea, quae fecerat, spectantibus reuocasse. . Aliter mortem eiuS narrat GEO. CEDRE-Nus vivam eum terram absorpsisse tradens, in compend. hisoriarum, pag. I 8 edit. Paris narrationis tamen illius, mam exhibet NICEPHORus, mentionem BCit,

Battin adiiciens: alii ferunt, cum in glacie palustri luderet , rupta glacie ita in μ. fundum decidisse, ut caput abscissim supra glaciem exstaret. ,, Niti si liceret nobis duumvirorum horum fide et auctoritate, Ii heremus singulare iustitiae diuinae vindicatiuae exemplum, sceleribus poenam attem- Perantis. Neque enim - - - poena est iustior vlgu, I m necis artifices arte perire sua. Quod alia inseper in sacris tabulis commemorata exempla confirmant. At vero constat de NICEPHORO pariter ac CEDRE NO, quam sublestae ambo sint fidei scriptores, historias suas nugis , fabulis et

226쪽

PHILOL. ET CRITICA. arx

innumeris ineptiis replenteS, et ad mendacia toties confugere non dubitantes, qu ties e re ipsorum erat. Vid. Μ Α R T. CHEMNITIus in harmonia euangelisarum, cap. LXXIV. ZACH. LIPPE LovS in vitis sanctorum , ram. In pag. OO. et ΜICH.s6RΤsCHIus in dissertatione mortibias persecutorum Ioannis Baptique, Imae a

non tintum de came animalium, sed etiam de carnibus fructuum usurpatur apud PEDACIVM DIOSCO RIDE Μ, medicum caesareensem, Passim, uti et apud auctόrem tractatis de plantis, qui ARI-s ToΥELi solet tribui, M. L cap. V. prunum dicitur constare ex carne, Oile et grano, item cucumis ex came et grano; plerum- que tamen animalium de Carne occurrit. Synecdochice per synecdochen partis pro toto ponitur pro toto Corpore. Corpus enita non carne tantum, sed ossibus quoque, Cartilagine etc. Constat. Quaerit autem

Io. voRsΤavs in philologia sacra, para. L p. IV. p. Ioa. ista dicendi ratio num limbressisus si dicen Z prouti voluerunt BE

227쪽

' nec non TH ΟΜ As GAΥAxEnus in dis sertatione de noui instrumenti suo, quara inter opera eius critica, ab H E R Μ. w I π sio Traiecti ad Rhenum anno MDCXCVIIL sol. coniunctim edita, primo loco apparet. Sed errant sane hi. Non enim Hebraeis tantum propria figura est Synecdoche, sed cunctis gentibus recepta. Ex ΜETRODORo etiam, EURIPIDE, EPICURO atquci

ARRIANO, synecdochice ita pro toto cor- . Pore usurpari την σαρκα demonstrauit SEB PFoCHEN Ius in dissertatione de filo 'novi. te menti, in me erdiana collectione o uia, g. LVI. EX DIOGENE LAERTIO,

ARRIANO, ANTONINO, PQ LYBIO, THEMISTIO et PORPHYRio idem probat Io CONR. SCH ARZIus in lexico graeco noui

te menti, pag. Ia Io. not.': Addi his auctoribus possunt, exempla similia suppeditantes, LYCOPHRONEs in Cassandramq8. et AESCHYLUS contra Theba v. 628.

Sed denotat etiam totum hominem, siue totam humanam naturam prouti exemplis hoc confirmant scriptores a b. . 'M OLFio in curis suis phil. et crit. voL L. g. zsa. allegati, quibus adde Io. DRU- si v M in obseruationibus sacris, lib. VI L.

ctatu, belgico idiomate sub tit. De Tabe Mesel Godi onder de M schen etsi editum.

228쪽

PHILOL. ET CRITICA. ar

pag. 22. ' Nostro loco pro natura humana, quatenus per peccatum corrupta est, accipitur. Licet enim, quod affirmat PHIL. PIC IN ELLVS in luminibus resimis,

ad h. L nonnunquam illa indicentur sanguinei, gens,familia, V. g. ROM. IX. 3. 8. XI. I 4. I. Corinth. X. I 8. Phil. III. 3. Hebr. XII. p. hoc loco tamen ista minus 'applicari potest interpretatio. Inprimis ve- ro familiare est diuo Paulo apostolo, per την σαρκα istam denotare hominis ad m, las actiones aeque ac omissionem boni procliuitatem, quae sanelitati ac iustitiae prumaeuae successis, quamque peccatum dicere lemus originale. Inde saepius occum runt ipsius in epistolis phrases: ει ιι εν

xatur prudentia camis, Rom. VIII. 6. 7. desiderium camis, Gal. V. I 6. operanis, Gal. V. I9. Vid. pluribus ΜAΤΥΗ. FLAcius in claue scripturae sacra, VOC.

caro. ΙΟ. 'CAS P. SUI CERUS in thesauro

ecclesiastiis, tom. II. sub eadem voce, et ,

' Nolo, ne euadam iusto longior, hie alios com memorare synecdoches genera, v. g. quando elis' iam pro membro genitali tam virili quam muli hri, usurpatur de qua vid. Io. DRUSI 2II. III. quas. hebri cap. IV. et D AN. FEssa - LIus lib. H. aduerssacri cap. VIII.

229쪽

VORSI Ivo ιυc. cit. Italigentissime varias

Vocum σαρξ et αιμα , seorsim positarum, in sacris literis significationes exposuit sum

BAvERus, academicae Giessensis theolo gus ac philologus CeleberrimuS, in Commentatione philologica Halae olim an . no MDCCXXIX. ΜELADIO opposita dei phrasi mu3 foederis caro et sanguis, cap. L. sequente simul capite significatum vocum illarum coniunctarum rectissime euolueris.

mou. test. pag. F3 i. itemque Celeberrimi in academia Vpsaliensi hodie theologi, GEOR-Git wALL INI, filii, habita in eadem anno MDCCX V. historiam is i interspiaritum et adumbram dissertatio, cap. L. S. I. Bene etiam, errare illos monet iam . laudatus s C H w A R Z IU S sic. cit. pag. I 2II.

. not. qui Per αιμια nostro loco stirpem Eustriorem, per σαργα stirpem uncti m et contemtam signm opinentur.

230쪽

IO. I. I4. Quando ad locum Matthaei praecedentem

varias vocis σαρκος in medium attuli significationes, nec obscura illa est, secum dum quam fragilitaue ac in mitas humanae naturae ista indicatur, de quo Vid. SAL. GL Assii philologia sacra, lib. V. tract. L. cap. XI. p. m. I 767. LUDO UICUS CAΡEL- Lus in specilegio ad Marrh. XVI. THEOD. . BEZA item et Io. LIGIIT FO OTVS ad eun- . dein locum. Talem Vero carnem pure vopicam Christo attribuero, periculosum nimis videtur S E B A S T. S C H M I D I o in comnientario in epist. ad fleb= acos, pag. s' p. eo deueniatur, ut quando hoc Ioannis loco dicitur verbum caro factum sit, . etiam Ca nem mere tropicam seruatori ibi iure trubucre posse videantur Sociniani. Pluribus hac de re inprimis conferri meretur I O. Ρ H I L. STORMI commentatio theologica de vocum camis et spiritus, cum de ipse Christo diacuntur, genuino sensu et usu, Vimae a no MDCCVI. in A. euulaata, ubi sectionen a huius dicti Ioannei statim in initio I gitur explicatio.

SEARCH

MENU NAVIGATION