장음표시 사용
231쪽
uaeritur circa locum hunc, quanam ra- . Necho, Aegypti rex, a Deo .iare Iustum se esse potuerit ammare, et quomodo Iosiam secuin conflicturum dehortatus, ex ore Dei dicatur id iisse Punt, qui finxisse id regem A egypti infide- .lem atque barbarum existimant. Sed videntur re stius sentire, qui omnino diuunum mandatum sestinandi contra hostes 1hos ad Euphratem consistentes, Medos atque Babylonios, accepisse illum asserunt, Pro-
quitatum Iudaicarum, cap. VL. Neque in- Iolens est iudicandum, barbaros ac vicinoS reges admonitos pariter per prophetas, Dei Viros, esse, uti v. g. Hasael Syrus crudelis 'que ac infidelis per Elisam commonefaetus esse legitur a. Reg. VIII. I 2. Cumque In hoc apis capite anfra v. as. IereΠfias Praecipue mortem Iosiae fleuiste dicatur, H V G O G o r I v s in inmotationibus ad b per ieremiam factam hanc esse Aegypti re vi l . . . Rutumat. Arguit etiam inse lix regis tosae casus, non fictum fuisse, 'quod Aemptiorum rex se accepisse iacta- . lnat, mandatum. Imo non obscure vitio Iosiae nostio loco vertitur, quod non aC- f
232쪽
quieuerit in verbis Nechonis ex ore Dei 1 ne dicendi ratione non usus sacerscriptor suisset, si mentitus mandatum diuunum Necho fuisset. Nec nisi iniuste den gabat innoxium transitum per fines suos Nechoni rex Iosias. Patet enim, iniustam esse denegationem talem, ex ludiC. XI. II. V de et IOSEPLvs I. c. id Iosiae factum im-Probat: Iosias, quando ait, verbis Aegaptii nihil mouebatur , sed perseuerabat in ea Ien , tentia , G per suavi ditionem v enti ducerei transitum denegaret, fato opinor ad hanc a rogantiam ducente hominem , ut occasionem aduersus eum inueniret. Quin et temeritas 'videtur Iosiae' indicari atque reprehendiplinisi a. Reg. XXIII. 29. obuia, qua vidisse eum Aegypti scilicet regem) dicitur. Te- merariae enim solent ista describi dimicationes, uti et occurrit et Reg. XIV. 8. II.
st Vertit haec ita SANT Es P AGNINus: μcit concham aeneam et basin eius aeneam exspeculis mulierum) conuenientium, quae conveniebant ad ostium tabernaculi ; vocem autem mulierum distineto literarum et cha- ractere minori reliquis vocibus tanquam a se additam inseruit. Inserunt contra eam
233쪽
Vulgatus et L UT HERVS tanquam ad teX-
tum pertinentem, quin glossam etiam adiecit L UT II E Rus, qua, quales ibi intelligi mulieres existimet, declarat. Non vero ea ratione, ac in nostris hodie bibliis legimus, hunc locum interpretatum esse megalar drum, ex duplici editione, tum veteriS testamenti, siue pentateuchi potius, quam anno MDXXUI. in sorma ooopartita Basileenses curarunt, tum prima plenaria b hliorum Wittebergae. anno eiusdem seculi XXXIV. fol. adomata editione obseruaz .
lagen. Nota L v Υ Η E R I , qua de mulierubus haec verba explicauit, legi etiam apud O E D E R v Μ potest. Quod vero ad vocem N I, quam de speculis non Iudaei solum quamplurimi, sed et ex christianis interpretibus varii accipere non dubitarunt, attinet , rectius eam LuΥHERus et post hunc alii per aspectum sunt interpretata. Vid. quae nanc in rem o E D E R v s L c., disieruit, ad
uocans. Priorem interim de speculis se
234쪽
tentiam tuam ex recentioribus idcit summe reuerendus ZE IBI CHIus in bibL Megeticis ad h. I. cui adstipulatur sae ARCgius loco ibidem allegato. Iniuste autem supra commemoratum dies LVTI IERI versionem reiecit woLFGANGUS FRAN ZIus in tra Etam de interpretatione sacrarum siriptur rum, Iag. 4O. resutatuS ideo a SAL om G L A s s I o in philologia sacra, lib. IV. tra L LOV. V. p. m. II7o. et huius verba exhibente ANDR. DAN. H ABI CH Ilo R s Ti o ita disse
latione de millieribusZoheoth, Rostocliti an- .no MDCLXXXVIII. habita et ita thesauro theol. phil. recusa tom. I. pag. 3 I8. N. CDn- . ueniebant enim omnino ad ostium taberna ' ' :culi piae et religiosae mulieres in populo '. 'Israelitico. Vid. D Rusius et LYRA . I. Sam. IL 22. FRID. SPANHEMIVs in du-- hiis euangelicis, pari. L dub. XXI ILLIo. LIGI TFoo Tvs ii1 horis hebraicu et trimi icis, rem. I. Fcrum, pag. 6 I S. et SI XTINUS AB AMAM A in antibarbaro biblico, pag. 362. Eam etiam optime huc quadrare explicationem, licet in hebraeo textu vox mulierum non occUπast, docuerunt GLASSIVS et HABICII HORSI Ius locis allegatiS , recte contra FRANZIvM, quod isic Leuitarum pariter fiat in textu sacro me lio, nec contuitione eorum opus fuerit, monentes. Quae autem Contra istam o, iecerunt ΛNTONI vs IIvLs Ius in disertat. β, .
235쪽
subiunetis comment. de praerogatiua orae prisci, dissere. XVI. m. 863. et ΗERΜ. . GID. CLEMENs in dissereat. de labro aeneo a Mose in tabernaculi atrio coliscato, quam
Traiecti ad Rhenum anno MDCCXXV. in se a octuplicata edidit, cap. II. g. XIII. docte discussit nostramque stabilivit inte pretationem Antonim cum, verbi diuini minister Groninganus, in dissertations iams screptionum. biblicarum, quam Groni gae anno MDCCXXXIII. in f impressam
Cum orbe erudito communicauit, pagis. 79.ff.
IEREM. V. s. Homines legem excutientes redraesentat . hie figura bouis iugum e ingentis, Iemadmodum et phrasin hanc Chaldaeus 'araphrases, reddiciit: sed hi simul praeum ricati sunt a lege. Nec graecis scriptoribus illam dicendi rationem, secundum qUam pro lege sue praeceptis iugum haud raro
usurpatur, ignotam fuisse, loco ex LUCIANO depromto probat IACOBUS ELSNE- Rus in os eruationsim ad nouu- te amem tu Π, tom. I. pag. 6o. ubi philosophia rationem reddens inducitur, quare ad barbaros prius, quam Graecos peruenerit, quod il- .los
236쪽
PHILOL. ET CRITICA. aeti Ios nempe difficilius, quam hos imperata
ριενον τω ζυγω. Gme F Gutem siri, vi qui facim me subigi possent, et celerrime, is quia dem putabam, henum suscepturi, hisbditur quicoltam iugo esseret. A scriptoribus sacvis saepius lex in iecie Mosaica iugi sub met phora nobis sistitur, e. g. Act. VII. Ici. Gal. U. I. Nec Rabbini aliter loquuntur, non solum του n n , v iugi Iegis menti nem in pis e auora cap. m. num. V. faciem tes, sed et legis in D GUhorim fons s. col. 3. hunc in modum: ' Σπ ri Δ''m Unum
debet homo verbis legis, non δε ε ac minus iugo.
ouae varie sint de voce occurrente hie
Hosanna eruditorum sententiae, ena rarit, Praeter commentatores in euangelium Matthaei, scriptores a summo quondam n stro Io. CHRISTOPHORO WoLFIo ali gati in euris philologico et criticis, ad h. Lquibus adde ED VARD v Μ LEI GH in eritisssacra veteris testimenti, rad. - IO. CASP.
237쪽
svi CERVM in thesauro ecclesia co, voc. -αιπα ΜATTH. FLACI vhi in clavo seripturae sicrae, pari. I. pag. 97. GERH AR-DvM IO. VOS SI ubi in harmonia pia tu, lib. I. cap. IV. Io. MICH. DILHERRUM in electis, lib. II. cap. XX. et Cheuraeana, rom. H.
g. 79. se . Scribitur quidem et Cum gemino et cum simplici ν; sed praeserenda est scriptio posterior, quoniam ea scilicet cum
hebraeo magis. Conuenit. PleriSque, uti re- monuit beatus wOLFIVS, elliptica arria det interpretatio datiumque casus Cum Hosanna coniunctus; cuius primus fuit BEZAautor, hunc deinde sequentibus Io. MAI. DONAI o in comment. ad h. I. et GEORGIO PASoRE in lexico minori, aliisque
Cum vero sormula haec acclamandi sit hebraica, viade, nisi ex illius gentis indolevsuque, erit explicanda Θ Occurrunt tamen apud profanos etiam scriptores passim et lipticae eiusmodi ac votivae acclamationis exempla, praesertim in historia Augusta. Sic V. g. apud L A M P R I D I v Μ in vitaxandri Seueri acclamabatur Alexandro: Ἀ-mni imperatori s patri patriae s sontifici maximos scit. salutem optamuS, aut Precamur. Eadem ratione apud EVAGRI vhi lib. u. his. eccles cap. XVII. acclamatur: Leoni m- ,
stimenti, quae in Bllae disserta iuva Eo
238쪽
silo noui testam. a IACOBO RII EN FER DIOLeouardiae prinio huius seculi anno in forma quadripartita evulgata, recusa leguntur, verbum substantivum oti supplet hunc in modum: H amaeso, s accidat, contii gat, eueniat, IEIO HVGO Vero G R O T I V S pro principio hymni alicuius h het verba haec: per quod principium totus significetur hymnus, sensum acclamationis populi .esse huncce iubet: hunc Θmnum , qui incipit: Hosianna Mis mutas canimus. an honorem nostri Mosae, Alii Dauidis. A N - GELvs CANINIus de nominibus noui test. seregrinis vocativum praeseri, Ut preces populi dicantur esse ad Messiam directae: sese Na, quaeso, Ad Dauidi vel accusativum e iam . ut preces sint ad Deum pro Messia fia-1ae: Serua sinum Dauidiss Placet etiam
haec CANINII explicatio CAESARI BA
RONIo in annalibus ecclesiasticis ad A. C
XXXIV. num. C. nec non FRANCISCO LUCAE et IACOBO IAN SENIO in com
ment. ad h. I. sed resutauit CANINII se tentiam CORNELIVO A LAPIDE in comment. ad h. I,
239쪽
Quam vana et absona sit Io. PETR. ERICI opinio, quando nomen Mosis a μοσχος, vitulin, in renato e musterio princiario philologico derivare non dubitauit, supra g. 3. demonstraui, cum de eiusdem Caiani nomen ab ακοανος deducendi conatu diacerem, variisque demonstrarem aliis exemplis, quam parum feliciter ex graeca lingua ceteras omnes per miras saepe transformatationes originem ducere, iusseriti id saltem hoc loco moneo, multis ipsissimum fuisse visum non Mosen, Vti praeter Io.
in demonstratione euangelica, propos IH cap. II pag. S3. a. IO. SCHvLZivs in rum sparsione ad loca quaedam in re Iiure ria controuersa, pag. 292. Et ANDR. DA-.CER Ius in vita P thagorae, gallice Lut tiae Parisiorum anno MDCCVI. in Iaedita, existimarunt. Ex Aegyptiorum autem lingua Mosis nomen dea cendum esse voluerunt PHILO in vita Mosis, lib. L.
240쪽
7 aliique, Aegyptios ex eo, quod Contigerat, Mosi in flumen delapso imposuisse ap-
pellationem hanc censenteS, cum aquam ς illi vocent, υσης ex aqua seruatos. Sed suerunt contra, qui non pro Iegyptiar co, Uel una Hebraeo, nomen hoc reclius - haberi contenderunt, supra a me loco mato Vs indicati. . Nescio tamen, num, quod de . matre MosiS, Ilon Pharaonis filia; laomeu Mos impqnente, hi obuerrimi extra omnem si dubitationis alcam positum. Certe ΠΟ- ster locus, si accurate consideretur, Contrarium stabilire, Pharaonisque sitae nomi: minis impositionem vindicare videtur , ' qua in re mecum sentire video stimine re