장음표시 사용
391쪽
88 .lL IB ER D, E s A TY R a tcitantium ' numerus confirmare Videtur . de
quo mentio fit in prima Satyra . quum scilicet spes lucri appareret , ' Princepsque liberalis excellentes poetas locupletaret Omnes ideo Satyras . Iuvenalis nbstri Hadriano Principe editas suisse , censet D v vellus, non postremas tantummodo , quod existimabat Claudius Salmatas Nam paratas illas ad editionem uno eodemque a tempore fuisse, illud argumento est, quod eas i poetabis terque recitaret , , magna frequentia I magnoque : . successis , . ut scribit Auctor Vitae. . nimirum continuis recitationibus, quas. an. te exsilium composueran; universas V Quumque diu a recitando abstinuisset , demum subi finem anni CXVILI. feriis fortasse autumnalibus , quas plerumque hujusmodi
exercitationibus Veteres dabant, videtur. rein
cita visse Prosecto: S tyras ultimas initio ducto . a XII L eo tempore scriptas fuisse nota illa apposita , sexagesimi anni a Consulatu . Fonteji satis docet : quod animavi vertit etiam Satriasius. Ingentes porro illa
terraemotus quos memorat poeta noster, Satyra o. i. speaabant postrema Trajani rem porari us monuit Justus Lipsius: finem pu.ta, anes Christiani CXIV. vel CXV. ut alii
392쪽
LATINA . . CAPuT V III. Syrationem colligunt. 'Fronto autem ille cuis jus platani & marmora assiduis recitantium poetarum Vocibus personabant , Henrico Dodvvello test Μ. Cornelius Fronto, ora.
tor celeberrimus , qui Hadriano praecipue, deinde Antonino Pio, & Μarco Philosopho Principibus A floruit, Μarci Luciique Antoninorum magister fuit : atque ciccirco ad tempora. Hadriano antiquiora: videtur comis mode referri non posse. Verum: quidem est, . Trajano imperante vixisse: Frontonem Catium , & ipsum oratorem ac senatorem.
Plinii junioris aequalem , cujus Ρlinius ipse in Epistolis: mentionem sicit . Sed quominus
eum esse credamuς de quo Juvenalis noster , temporum Trajani conditio obstat, quibus, Imperatore absente , & in longinquis regio-oibus : militante ψ : litterarum, studia Romae refrixerant. Certe, Trajano Principe, Μaritialis, quicum Juvenali amicitia summa inistercedebat, Urbem reliquit omnino, & Binhilim patriam suam petivit ; neque postea reversus est ta Nimirum . studiis poeticis jacentibus , . aera tarde. admodum procedebant turbana . vero i commoratio sumtuosa erat, &nimis magno stabat. Quapropter 'veri similius 'idetur j, et Μ. Cornelium Frontonem. Hadria.
393쪽
Hadriano. carissimum prima Satyrae. mem rari a Iuvenale: quod i & ingens recitan'tium numerus eo tempore, suadet, ac Imperatoris in eumdem Frontonem . favor.
Erat tum inquit Vetus Auctos Vitae nostri Poetae in deliciis aulae biseris, multia
fautores ejus quotidie .ptrovehebanturi . μ-
iis igitur Iuvenalis in suspicionem quas tempora fgurate, notasset . Nempe ' σκωριε - illa quibus Paridem pantomimum , i longe antea vita iunctum. Iuvenalis perstrinxerat, ut sunt qui rerum potiuntur suspiciosi tam. quam si in histrionem suum prolata fuissent.
ita interpretabatur Hadrianus: cujus histri nis nomen . βαγραφοs non prodidit. Se autem praecipue notatum Princeps dolebat, i quod honores litteratis viris mandasset rogatu hi- serionis. Tantum enim poterant. Eo tempore histriones in aula Principum ., quantum liberti. Propterea Iuvenalis exsilio mulctatus. Quum autem exsul esset scripsit Satyram XV. & praeterea XVI. si . tamen verus it. lius auctor est Iuvenalis; quod . negatum a plerisque testatur Uetus Interpres. Non ip tuit vero Satyram XU. conscribere ante annum CHRIsτI CXX. quum . in ea dicat , nuper Iunium Consulem fuisset qui sane
394쪽
LATINA . CapuT VIII. consulatum gessit anno CXIX. Haec poetae nostri postrema scripta fuerunt: quod facile colis ligitur ex verbis antiqui tradentis, .m intra brevissimum exsilii tempus angore ac taedio periisse. Id autem veri simillimum est; siquidem Iuvenalis valde senex urbe Roma excessit, atque in AEgyptum exsulatum abiit . Exsilium vero quum omnibus molestum accidit, tum praecipue seni: aetas enim illa prae ceteris mollius haberi & tractari postulat. Deinceps agere incipiemus de Saty
395쪽
Argumenta Saturarum Iuvenalis recenseta. Mis. . tae quaedam singulis paene n ris appositae . unde cognosci, possis , eas Domitiano occiso conscriptas fuisse I quarum notarum. plures, a Vulpis primum animadversae . Hadrianus: princeps philosophum agebat . Graeculi Hadriano regnante. Romam occupabam. Viri nobilissimi a Domitiano sublati . Dus percussores, de plebe media .i Graece loque a cacoethes Romae Hadriano Principe. Scholiasae Veteris nostri poetae error ineptissimus. H drianus , παδερα ες. Fontejus Capito , Consul sub Nerone. Hadrianus, Judaeis valde infensus . Poeta nosser, in senectute ultima
coactus militare, ειρωνικως militiam laud vit. Sobolia vetera in Juvenalem , eorum que pretium. Interpretes recentiores enum ratι , laudati. Opirma Iuvenalis editio Henninio procurata. Saνω-rum Jumnalis in varias linguas vernaculas.
EX s T A N T hoc nostro tempore D. Iunii Iuvenalis, egregii sane poetae, Sa tyrae sedecim. Hae porro in quinque libros
396쪽
tribuuntur: ut primus liber quinque priores Satyras comprehendat, sextam secundus, quae longissima est, tertius & quartus singuli ternas , postremus reliquas quatuor. Satyrae Iuvenalis unum & simplex argumentum singulae tractant. Prima, aetatis illius poetas perstringit, exponitque caussiam cur auctor
ad hoc scribendi genus animum appulerit. Altera, nequam homines insectatur qui pallio & barba tenus philosophabantur: speciem quamdam virtutis soris assumentes , domi vero & sine arbitris pleni flagitiorum. Tertia , urbis Romae incommoda enumerat . Quarta ineptias Domitiani describit, Senatum convocantis ut patrum conscriptorum sententias sciscitaretur , quomodo coquendus esset rhombus insigni magnitudine, apiscatore quodam Principi oblatus. Quinta
parasitos, eorumque miseriam, necnon avarorum divitum sordes graphice ob oculos ponit. Sexta, mulierum scelera & flagitia persequitur. Septima querelam continet de bonis artibus neglems, & ludibrio habitis. Octava discrimen verae ac falsae nobilitatis egregie ostendit. Nona pessimas quorumdam libidines abominatur. Decima sane aurea, di moribus valde utilis, quam σω su
397쪽
ς4 LIBER DE SATYRAmus explicaturi vota inania hominum fleridicula incessit, & quomodo precandum sit,
docet. Undecima, in luxum & decoctores conscripta est. Duodecima captatores hereriditatum , qui senibus orbis insidiabantur, acerbe traducit. Decimatertia docet, sceleratos homines divinam ultionem, poenasque peccatis debitas evadere non posse. Decimaquarta , quomodo educandi sint liberi praecipit, & quantum in hoc genere a parentibus peccetur, ostendit . Decimaquinta peregrinas religiones irridet. Postrema , com- moda militum & privilegia recenset , non sine quadam ironia. Haec simi argumenta Satyrarum Iuvenalis. Velim autem lectores meos animadvertere, notas quasdam paene
singulis appositas ab auctore, ex quibus dignosci possit, haec omnia ποώνεκα ποι post imo perium Domitiani conscripta & divulgata fuisse . Prima enim Satyri mentio fit de Μario Prisco repetundarum damnato, qui caussam dixit atque in exsilium actus est Trajano
Imperatore III. Consule . Μemorantur e iam frequentes poetarum recitationes in do-
mo Frontonis: quod in Hadriani Principis tempora perbelle convenit. Deinde, sub fi
398쪽
nem Satyrae profitetur poeta, se dicere velle de vitiis hominum mortuorum: quod viventes jocis mordacibus appetere, valde periculosum esset. Quicquid igitur adversus D mitianum , & ejus aulicos legitur in Satyris Iuvenalis, accipiendum est tamquam scriptum
in eos imperio jam & vita functos. Altera Satyra, qua falsi philosophi traducuntur, ostendit non obscure , plurimos qui philosophiam profiterentur, iis temporibus Romam confluxisse : Hadrianus videlicet ipse philosophum agebat, & philosophorum convictu &colloquiis mirum in modum delectabatur quod ut alios auctores missos faciamus colligere possumus ex Dissertationibus A riani Nicomediensis in Epictetum . Eo autem avidius philosophi tempestate illa Romam convolabant, quod non ita multo ante , Domitiani edicto Urbe ejecti fuerant rqua de re adhuc exstat brevis quaedam Satyra Sulpiciae matronae Romanae . Satyraetiam tertia Iuvenalis nostri conqueritur de ingenti Graeculorum multitudine quae urbem Romam occupabat. Non possum ferre , inquit Umbricius quidam , Roma in aliud oppidum migraturus, quem loquentem Iuvenalis, inducit ; Non posmm serre cuirites
399쪽
LIBER DE sa TY a Graecam urbem. Huic autem generi hominum praecipue Hadriani aula patebat: siquidem Hadrianus eruditionem, dicendi studium , poeticen , philosophiam, omnes denique Graecorum artes affectabat. Finis porro Satyrae quartae caesum Domitianum apertissime significat. Versus ipsos afferam: Atque utinam his potius nugis tota illa dedisset Tempora saevitiae , claras quibus absulit urbiIlluseresque animas impune, vindice nullo . Sed periit posequam credonibus use timendus
Caeperat e hoc nocuit Lamiarum caede madenti.
Ait poeta , nobilissimos viros Domitiani crudelitate sublatos festa ; puta Cerealem Salvidienum, Acilium Glabrionem, Domitium lfilium , AElium Lamiam, Salvium, Salustium, Lucanum, non illum nobilem historicum, aut illum celebrem poetam, qui pertinent ad superiorem aetatem, sed alios) Flavium praeterea Sabinum, & sexcentos, quOS enumerare instituti praesentis non est. Ιmpune autem caedes hasce perpetravit Domitianus, nobilium nemine tantas sui ordinis injurias ulciscente. Postquam vero in Ce
dones , nimirum plebejos homines & vilissima capita, impetum facere coepit, statim exstitisse dicit poeta, ex eadem infima classe
400쪽
se, qui a taeterrimo. Principe scelerum poenas exigerent. Percutares enim Domitiani obscuro loco nati erant; i videlicet Clodianus Cornicularius, Μaximus Parthenii libertus a cubiculo , Stephanus procurator Domitillae. Ab his consessius est septem vulneribus ; teste Suetonio Tranquillo in ejus Vita, cap. I7. Henricus Dodvvellus, vir
apprime doctus, & in historia diligens, ut
superius dixi, observavit, Satyra sexta memorari terraemotus ingentes , qui Trajani temporibus auditi suerunt Ibi enim de muliere garrula & curiosa ita Iuvenalis v. 4o6. Insantem Regi Armenio, Pariboque cometen Prima videte famam , rumoresque ilia recentes
Excipit ad portas o quosdam facit isse Niphaten
In populos, magnoque illic cuncta aris teneri Diluvio e nutare urbes , subsidere terras, Quocumque in trivio,cuicumque es obvia narrat. Addo ego, notari esse temporum Hadrianicorum, pruritum illum & cacoethes Graece loquendi qui ea tempestate non virorum tantummodo , sed mulierum etiam ingenia occupaverat. Eadem enim Satyra 6. U. I 84. haec leguntur: