장음표시 사용
401쪽
s3 Lia ER DE S A T Y st a Formosam nise quae de Tusca Graecula fri cta es em Sulmonens mera Cecropis P omnia Graece , cuum sit turpe magis nobis nescire Latine. Hoc sermone pavent, hoc iram , gaudia', curas , Hoc cuncta effundunt animi secreta. quid ultraPComcumbunt Graece. Doues tamen via puellis r ne etiam quam sextus-octogesmus annus
Pulsat, adhuc Graece Z non es hic sermo pudicus In vetula, quoties lascivum intervenit siluae, Zω U . modo sub , lodice relictis
Uteris in turba. - - Nec mirum, tantam ἱ νομανίαν eo tempore
mulierum animos amavisse ; quum Imperator ipse graecissaret, ut paullo ante dicebamus. Eodem poemate mulieres doctrinae atque eruditionis laudem captantes deridet salse Iuvenalis: qui mos pariter, eorumdem Hadriani temporum aperta satis nota est. Initio Satyrae septimae laudatur Hadrianus, tamquam litterarum fugientium stator &vindex. Et spes, oe ratio sudiorum in Caesare tantum .
. Solus enim trises hac tempesate Camaenas Respexit -
Ubi Scholiastes Uetus ineptissime scribit, Neronem his versibus ab Iuvenale palpari. Pu
402쪽
dendam hominis απιζομησία, i Sed postea in eadem Satyra idem Hadrianus, non aperte quidem, at obscurer ac figurate, sugillatur quod libertis atque histrionibus nimium faveret , iisque nimiam auctoritatem ac licenistiam tribueret: quae res a Principe intellecta, poetae nostro exsilium peperit, ut antea monuimus. Octava quoque Satyra V. Ia o. iterum commemorat Μarium Priscum, quem diximus repetundarum judicio damnatum imperante Trajano Caesare. Nonae Satyrae argumentum ipsum, sumtum a turpis-smis pathicorum libidinibus, oblique Hadrianum ipsum petere videtur: siquidem novimus, illum hac infamia laboravisse: cui enim non dictus Antinous , adolescens ille formosus , quem tam effuse Hadrianus amavit λ mortuum muliebriter flevit, relatumque inter deos templo & sacerdote honoravit 8 Eodem fortasse pertinent quae leguntur Satyra decima, substitutis, ut solet Iuvenalis , nominibus aliis e superiori aetate sumtis. Nullus, inquit v. 3o6. ephebum
Deformem saeva castravit in arce t rannuS . Nec praetextatum rapuit Nero loripedem , neu Strumosum , atque utero pariter, gibboque
403쪽
Jam Satyra decimatertia Calvinum amicum suum , sexagenarium , Fontejo Consule n tum fuisse narrat. Vixit autem L. Fonteis
jus Capito sub Nerone, habuitque collegam in consulatu C. Vipsanium . Hinc Iustus Lipsius Epistolic. Quaestionum lib. 4. Epistola et o. re Re colligit, pulcherrimam hanc Satyram elucubratam a Iuvenale secundo anno imperii Hadriani, V. C. DCCCLXXII.
In decimaquarta, Romanorum superstitio notatur , qui quum patrias leges contemnerent, Iudaicum jus ediscebant, servabant, metuerbant, immo ab ipsa 'rεροπριε, ritu Iudaeorum celeberrimo, non abstinebant, facti nimirum apellae, ut Horatiano Vocabulo utar. Haec quoque Hadriani aevo mirum in modum conis veniunt. Videntur enim Quirites eo dementiae tunc processisse in adoptanda Iudaeorum religione , ut Hadrianus necessarium existimaret, ipsis Iudaeis edicere, ne amplius praeputia sibi amputarent: quod edictum gens illa aegerrime serens, adversus Romanos arma tulit . Id testatur Spartianus in Hadriano. Satyram decimamquintam
in aegypto ab exsule poeta compositam, si perius dicebamus: irridet enim Iuvenalis in eo poemate stolidas & absurdas AEgyptio
404쪽
rum religiones , ea narrat quorum ipse oculatus testis fuerat. Exsulavit porro &vitae finem attigit poeta noster Hadriano Principe , ut antea satis ostendimus. Denique Satyra decimas exta, quae postrema omnium est, militiae commodis & privilegiis
κατ ειρωνίαν enumerandis, non obscure significat, poetam per speciem honoris in AEgyptum ablegatum, ibi militavisse: poenamque hanc sibi inflictam a jocose Principe
pro maledicentia , ' lepide quodammodo extenuare ν atque in melius fingere voluisse . Haec est summa eorum quae, de Iuvenalis aetate suspicari cogitare potui, doctissimorum virorum indus hia. sollertia' praeeunte. Nunc de Commentariis eruditorum in Satyras Iuvenalis 'nonnulla commemorabo. Exstant primum Scholia vetera; in quibus multa utilia continentur , & locis obscurioribus, nostri poetae haud exigua lux interdum affertur: sed non pauca etiam in
reat , quicquid hoc lucubrationis est, Grammatico non admodum diligenti deberi, quiex- plenioribus antiquorum commentariis , deperditis jampridem ante nostram aetatem, id consarcinaverit Non - sunt igitur haec . . G a Scho,
405쪽
ioa LIBER DE S ATTRA' Scholia omnino contemnenda: Verum eaute
legenda, & judicio adhibito, ut mala .&sutilia internosci a rectis & gravibus , ac separari possint. Longissimo intervallo post,
plurimi recentiorum Iuvenalem interpretandum, notisque 3c commentariis illustrandum susceperunt . In quibus excellunt Ioanne. Britannicus Brixianus , Domitius Calderinus, Nicolaus Rigaltius , Petrus Pithoeus Iurisconsultus, Theodorus Pulmannus, Eilhardus Lubinus, Τheodorus Almeloventus, Contulerunt etiam ad hoc quasi convivium symbolas suas , quamquam aliud agentes, variis in voluminibus, viri laude litterarum celeberrimi, Gerardus Ioannes Vossius, octavius Ferrarius , qui ex hoc ipso loco unde litteras doceo , ante sexaginta annos Graecam Latinamque summa cum laude profitebatur, Claudius Salmasius, I sephus Scaliger, Nicolaus Heinsius, Ioannes Fridericus Gronovius , Ioannes Georgius Graevius, Isaacus Vossius, Ioannes Antonius Gonsalius de Salas, qui Satyrici etiam Ρetroniani αποατασμάποι uberi & egregio Commentario interpretatus est. Haec autem doctorum virorum . monumenta auro coni
adstimarula hi cedro digni labores , maxi
406쪽
mames partem collecti , , atque in unum quasi eorpus redacti sunt ab Henrico Christiano Henninio , Historiarum & Eloquentiae in Academia Duisburgensi olim publico docto. re editique Lugduni Batavorum anno. Custis TI Μ DCXCV. una cum Saty-tis Iuvenalis & Persit; ad quem scriptorem intelligendum, accuratissimos & numeris omnibus absolutos Isaaci Casauboni Commentarios in eodem Volumine apponi curavit: quos Iosephus Scaliger, Vir emunctae naris, haud immerito divinos appellabat. Omnium Mitionum Iuvenalis , quae ad hanc diem comparuerunt, praestantissima & copiosissima haec esse videtur . Non tamen ita loci mmnes obscuri & implexi, lumine perfusi sunt a magnis illis viris, ut nihil diligentiae atque industriae nostrae agendum supersit. Ego, quoque pusillus homo, infimique subsellii, spicas post messem reliquas legere instituam, operae pretium facturus.ι Gallico sermone Iuvenalem x verterunt Quercetanus, Μ ollesius, Tarteronus, Sil-Vecanus; soluta oratione alii, versibus alii. Μεοαφμπιν Aquinatis , poetae versibus Italicis hendecasyllabis οὶκοιορολήλοιν, dedit olim Georgius Summaripa , sed . impolitam & paene
407쪽
barbaram. Deinde longo post temporei elegantiorem concinnavit; Fridericus Nomius Aretinus . Postremo Camillus . Silvestrius Rhodiginus , anno hujus saeculi duodecimo luculentam Iuvenalis editionem protulit, cujus poetae Satyras omnes Italicis versibus interpretatus est: notasque apposuit singulari eruditione plenas, ex antiquis praecipue lapidibus depromtas'. 'Ut autem Uedum Canindide fatear , quod semper soleo 'Annotationes in suo genere. poeticae longe anteferendae mihi ,ridentur . Poterit enim ea multo elegantius & subtilius aui' ego fallor adornari P Iam de virtutibus &vitiis Satyrarum Iuvenalis Verba faciam . .
Lucilius in SatFra exilisti m huulimus Horidierni quidam rhapsodi notati . Callimachi
locus insegnis copiose explicatus. Franciscus musa Lucilii Sa rarum . Frat menta prae- elare illuseravit . Horarii intνυ quomodo. inter Sa ram Lucilii Iuυenalis media: si Juvenalis versus, Horatianis rotundiores . . Iulii Scaigeri Iudicium de Jumenale .exam : Maxum .' Latine loqui ,
408쪽
. bus interdum fignificat obscoene loqui. Sententiae Iumen iis laudatae . Cur Horatio , o non Juvenali , Sa rae Latinae priscipatum - tribuere oporteat . Verius Horatii duriores o quidem quam Iuvenalis sed μνω aptiocires. In Sa ra φράσιν subobscuram praesare 'apertae . . Horatius a Scaligeri censura de. sensus. Morbi animorum qua ratione curan odi. . Horatii urbanitas mira . Iuvenalis , poeta iracundus. ' Quae ingenia Horatio, quae. Juvenale delectentur . Certius judicium de Iuvenale . siuid. in hujus poetae lectione cavendum. μν es adeo obscurus , ' , vit multi. caussantur . Ainiqui 'scriptores . in primis. poetae , haud facile intelliguntur' nyra , . poema eruditum . abstrusum .' Eilhardi Ἀ- bini error de Iuvenale .
tyra scribenda, ejusque carminis, quasi pomoerium protulisse ingenue fatetur Iuvenalis noster rub , finem Satyrae sextae t ῬFin imus haec altum Satyra sumente cothurnum Scilicet, suem egrusi legemque priorum
Et lane Lucilius, qui prinius omnium RΟ-
409쪽
manam Satyram extra scenam excoluit , summus auctor apud veteres ; tametsi er
ditione admirabili, parique libelrate, unde acerbitas & sales, in hoc genere stilum exercuisset, nihilominus , tenuis uidelicet atque exilis, Romanis poetis eXemplum suit. Adhibuit enim - verba & loquendi modos . e trivio sumtos, quum saepe de rebus quotidianis & familiaribus dictu. rus esset. Si Horatio magno Critico fidem habemus, nulla porro caussa est cur non babeamus fuit Lucilius facetus.
. Emun Iae naris , durus componere versus r. Nam suis hoc vitiosus I in hora saepe ducentos, . Ut magnum , versus dictabat sans pede in uno.Quum sueret lutulentus , ero suod tollere
Garrulus, atque piger scribendi ferre laborem ;. Scribendi recta, e nam , ut multum , nil
Sunt haec verba poetae Venusini Sermonum libro I. Satyra 4. ex quibus colligimus , Lucilii scriptionem minus accuratam fuisse,&. paene ex. tempore fusam . Quae &acrimonia id efficiebat, ut omnem limae laborem, ac moram poeta ille servido copiosoque ingenio aspernaretur. Nihil propterea
410쪽
mirum si ejus versus incomposito pede plerumque currerent I strigosi, horridi , & salebris pleni essent : si sermo humilis , abjectus, inornatus, & solutae plebejorum hominum orationi quam proximus . Pulchra enim carmina, polita, alubre facta tempus requirunt , & curam poetae: contra, qui torrentes hibernos, S nivis e caelo casum innumeris versibus , temere ac subito fusis
imitantur, nihil persectum , nihil dignum
leChione, ac multo minus immortalitate procudere solent. Quod in his hodiernis ππις ε μουσοπαπα πις , qui veteres illos agyrtas circumsoraneos , & rhapsodos nobi reserunt, animadvertere possumus . Effutiunt in carmina , si modo appellanda sunt carmina, quae popello atque otiosis mulierculis placeant, stolidosque homines admiratione percellant, doms autem ludibrio snt, ut merentur. Quamobrem gloriae cupidi adolescentes meminisse debent, quid responderit Apollo Invidiae apud Callimachum, Hymno quem in ipsum Apollinem poeta ille composuit. Invidia scilicet Phoebi auriabus insusurraverat, se prolixi carminis au
'ores tantummodo mirari, despicere vero ac fi0ccisacere ου μέγα ποι Medi