장음표시 사용
101쪽
Inscriptiones, qvuo orientis fissure loqui
eiden ur. 656. Verba, quae Semitica vocamus f. 443), vel peculiaribus sermoniliteris, vel Graecis in gemmis sunt exarata. Illa quidem interpretaturi, modo characterum haud semel immulatorum gnari suerint, multo sacilius, quam haec intelligent. Etenim veluti omnia, quae alienis a sermone litoris sunt scripta Φ. II. I 76) majorem sinserunt obscuritalem, ita maxime Semitica Graecis roddita literis, tum Propter VBriam et mutatam ipscim verborum pronuntiationem f. 435. εequ. eam Praesertim, quae diversa introductis Masor tharum punctis exstitit 0. 437. 567), tum propter dubium interidum Graecarum literarum in lingua aliena Oiscium J. 347. 478 , tum denique Propter quorundam ex Serniticis etiam praetermissionem s=. 43o. 43i , explicatu saepe sunt dissicillima. Incipiamus igitur ah illis, quae Semitica Scinitico quoque charactere Aunt Scripta, quorumque expositionem eo magis gratam viris doctis foro arbitramur, quo minus adhuc ab aliis interpretibus sub examen illa vocata esse constat, et quo dignior observatu vel ipsa Characterum varietas est: addituri deinde l. 679 εequ.) majorem sane Semiticarum inscriptionum numerum, in quibus, quum Graecis Illeris solis exaratae sint, harum in lingua aliena usus l. 439. 44O. 44iὶ omnino nolus et perspectus esse debet.
102쪽
Sunt haec duo unius ejusdemque gemmae exemplaria tant. 657. opere inter So dissidentia, et, quod magis mirum, ab uno eodemque scriptore, Gorio, in Iueem prolata: primum in musis Florentino Π. 56. Tab. 23. n. I), alterum in Etruriae inscriptionibus I. ad P. Lxx. Tab. xi. n. I, Adeo negligenter in describendis monimentis plerumque versantur viri docti, ut inter Plura ab eis Vulgata ectypa, quodnam verius sit, incerti haereamus. Postmrius quidem, Gorius γ. xxxviii aeqv.ὶ ait, ex gemma ipsa se deserti'Sisse, unde Prius, quum inversum sit, ex imagine cera impressa exscriptum esse Polost. Gominam vero, idem scriptor sinmus. Flor. LI. P. 56ὶ Observat, rudi coeIatura et lineari antiquiis
sima Plin. 3I, 3. f. 6. p. 68i, ibique Hai duin. , quae ab Aegyptiis originem traxerit, scalptam, cujus imaginem fidelius a se alibi, allem nempe ex nostris exemPlaribus in inger. Eirrepra
103쪽
senlatam esse. Quae tamen Gorii Verba de artis tantum opere B cipienda esse videntur. Etenim Veras literarum larmas, quas neque ipse, neque artifex, quem ad delineaudam geminam adlu-huit, cognoverat, in eo, quod primo loco exhibuimus, exemplari longe accuratiores, ideoque intellectu faciliores esse animadver timus. Dilucide etiam in hoc oculi conspiciuntur, haculis impositi, quorum veras figuras in gemma ipsa conspici ex eo colligitur, quod oculorum hoc loco significationis tam Gorius, quam ille, qui imagines in aes incidit, Prorsus ignari, nihilominus ex
gemma DCuIOS exscripserunt. Atque eo etiam Primum exemplum ultero Praestat, quod literae sinistrorsum spe lant quo sane ordine et legi possunt et debent. Gemma igitur in annulo olim inci a ad obsignandum usurpata suisse videtur; unde cera impressa im- mago erat delineanda, nequaquam quae altero exemplo repraesentatur gemma ipsa f. et Io). Quae quum aperta sint, aut Plinio recentior gsinina nostra, aut falsum est, quod 33, 3, 6) ns.
firmat: Non gignat oriens arit Aegyptus, etiam nunc literis con tenta solis.
658. Insignis haec gemma maxime eo est, quod imΘgines symbo. la praebent Aegyptiaca, inscriptio autem tam literis, quam lin gua est Phoenicia. Quapropter eam observatu dignam liabituros esse viros doctos, praesertim Hragium nostrum, arbitramur, quandoquidem hic totus in eo orat, ut sin commentat. de invent. lite. rar. p. 2b. 36. 37ὶ demonstraret si natale Phoeniciarum literarum
104쪽
terus antiquar. Au at- ρ. I 49. aeqv.ὶ virorum doctorum animos advertit ad monimenta in Sicilia eique vicinis regionibus reperta, quorum imaginibus, quamvis Aegyptiacis, literae tamen Phoeniciae pariter atque in gemma nostra sunt additae. Quae quomodocunque fieri potuerint, equidem jam non disquirens, ut iidem tamen faciam eis, quae de imagine et inscriptione gemmae dixi,
has puto me debere nunc uberius explanare, quum unte me nemo, quod sciam, eas illustraverit. Ac primum I iteras esse Phoe. Dicias haud longa Probatione indiget, siquidem ad Semiticam meam Palaeographiam P. II. libri: Bild. u. Schr.ὶ lectores hac de re ablegare licet. Hebraeis characteribus in illarum locum subsiliniis inscriptio haec orit: hQmκ . Sola litera quarta duhia videri potest. In priori enim exemplari omnino obscura ejus sorima haec est. In altero clarior ῆ apparet, quam n legi, quamvis linea inferior non satis extensa sit. Eandem literam siquis vel esse contenderit, ideoque Jod legere maluerit, habebit parare Abihai, nomen Proprium haud ignotum, tum regis Beryliorum , cui Sanchoniailion opus suum dedicasse Euseb. I, 6, 9.
p. 3I), sertur, tum regis Tyriorum, Hiromi patris, cujus Dius et Μenander v. Ioseph. c. sisn. I, I 7 et I 8. Θ. II. p. 448) mentionem secerunt. Duoniam autem erunt qui quartam Iil eram mlegere malint, quia ejus formam attentius observatam ad hanc Propius quam ad Iod accedere adverterint; his quidem distinguenda
105쪽
94 LIBER BI. CAPUT II. Φ. 658.
verba esse 2κ, et ham sie satis patet. Quorum Vocabulorum prius Iκ non solum patrem denotat, Sed auctorem etiam et eum, a quo heneficia accipimus; posterius autem isa proprie quidem dominum significat, sed hoc loco intelligi Sol potest, qui int,n vocatus suerit. Hanc enim, sententlam non solum veterum linguarum harmonia, Sed inspecta etiam gemmae imago suadere videtur. Si quis vero negaverit voce Iκ aliud quidquam significari posse quam patrem; nos non fugit, ab AegVptiis patris etiam et demiurgi nomine Solem esse appellatum Giaeua ad Iambl.
Ab antiquissimis inde temporibus Solem populis omnium de rum fuisse summum utique constat st. 3o7. 3o9. 3II. aeqv. . Unde Phoenices teste Sanchoniathone v. Euseb. I, 7, IO. p. 34ὶ eum μονον ουρανου ΚYPION, Sua lingua λσπιιην si)zν , ) appellarunt: quod nomen, seriori Punica servatum, Romanis quoque
innotuisse s . io6. 573) Bocliartus seeom. p. 85H ex Plauto smen. I, 2, 67ὶ observavit. Addatur Servius, qui Aen. 1, 642, 729ὶ Belum eundem ac Solem fuisse scribit. Et sane qui a Josepho ant. 9, 6. L p. 489) Bal nuneupatur Tyriorum deus, idem ab Hieronvmo ad ineam et et 8 Sidoniorum dicitur. Aeschylus qui. dem ac Sophocles St-Ieium au Pera. 63 9 et machkiium de Caio Annio Cimbro ρ. II in illud nomen B λην offerunt; sed hoc e plurali, quem majestatis Vocant, natum, nempe haud dubio idem est atque illud; idemque quod Herodianus Βελιν sexibit, Disitirco by Corale
106쪽
IXSCRIPTIONES SEMITICAE. f. 659. 95
qui 8, 3, 19ὶ addit, Aquileienses hunc deuin Patrium interpretari Apollinem. Quare neminem fore credo, qui Borthaldi opinioni, qua nomen illud a Graeco βολην aro ducit GraeD. VI. 38i ,
calculum suum adjicere velit. Dei Beleni saepe mentionem sa-ciunt lilatoriae Augustae scriptores p. 625. 86o. 866. Schreret.) et Ausonius eum memorat Oroselsor. 4, 9). Multi Practerea sunt lapidum tituli, in quibus Apollo Belinus sive Delemιs legitur Grmier. p. 36. 37. Murat. p. 23. 24. Neinea. 98. aeqv. Bertoli antiqv. Aquit. 86 aeqv. A Turre Dei. Ant. mon. P. 2 59. cel J. Babyloniorum enim , , cujus Hebraeorum libri et Plutarchus in Alexandri
vita ρ. 674) mentionem saciunt, idem fuisse videtur, qui apud Diodorum et , 8 et 9ὶ Πηλος dicitur; idemque etiam Assyriorum ille B λορ, in Abydeni libro v. Euoeb. 9, 4, 41. R. 4b6ὶ memoratus: quem quidem scriptorem addendum Censemus commentariis virorum doctorum in Virgilium si, 729). Magis dubito auCretensium Solis nomen αβελιον Hesych.) huc reserendum sit. In bilingui denique, quae Romae asservatur, inscriptione, Graeca
videtur, vix amem prius BAL M. Schr. II. p. 2573, quod Verbis,s, globuo, et bri, Proventus conflat, indeque deo Luno adscriptum est, quasi globo, ex quo omnes Pendeant Proventua s=. 27. 667. aeqv.ὶ. Ex alia inscriptione, i Psa quoque bilingui, Latina quidem et Aramea, patet, nomen quod in Latina AOL est, idem
107쪽
in Aramea redditum esse in P, Drex SOL Neque enim reges So- Iam terrarum domini cum Sole tanquam in coelo regnanti comparari solent l. 92. Plutarch. ad princimm indoct. ρ. 78οὶ: aedquum a Poetis tum in inscriptione etiam Μemnoni addita Sol βασιλευς Ἐλιος appellatur. Atque ex recentioribus II yesuus habet
Βελα ηλως κω -rri cπο Λακωνων. - - Verum charta non Aussico ret si omnia, quae de Nat jam 8cripta sunt, hic exponere veLIem. In quibus tamen salsum Philippum a Turre esse animadverto, qui Herodianum corrigere ausus, ab Heleno nomen Bm Iin derivare conaretur.
660. Cujus nominis origo licet omnem hominum memoriam excedat; primam tamen ejus radicem ,κ suisse conjicio quidquid contra disputaverint grammatici Simon. Onom. p. 628), quandoquiadem vocabulum fortia quum in Dominum, tum etiam in Solem valere potuit. Νeque fore quemquain crediderim, quin sentiat BD sinitatem inter nomina ,κ, ηλ ωρὶ , , Βαλ, Βηλ, Γολ, Sol, et Persicum G, modo verum nomen prodiderit Isidorus Gym. 14, I 2, 3. T. IV. P. 146. Neland. disa. P. II. ρ. 177): Prout enim mugis minusve anhelata primigenia vox hierit. Illius autem mihi, quo Sol cum Oculo componitur . 3ia. 578 , si quis memor suo-rit; Aegrpi iaca etiam vox BAΛ quo pacto oculum denotare possit, intelliget. Quibus omnibus perpensis haud miramur apud Photium legi haec Isidori Verba: δε Φοινικες μονον 'm, και Βηλ, και Βολο ην perus in Haryοcr. Io9 legit Πολαμη ἐπονομα υσι.
108쪽
Ouae ut recte intelliganius Servium audiamus, qui v. 73ιὶ - -s rios ait si Saturnum, quem eundem et Solein diCant, coluisse. - Unde et lingua Punica Baldeus dicatur. Sic Cuperus quidem haec Verba reddit. In meo aut in Servii exemplari lego: si Balilicitur deus; ot sint licci libri in quibus Baldeus scriptum rea Periatur, hoc verbum tamen utique dividendum est. Νcc placet doctissimi Cuperi annotatio, qua Baldeum cum Isidori Noλαδην componii. Hoc enim nomen, modo sana esset ejus scriptio, nihil aliud significaret quam lim ,I, Sol dominua quod idem in nomen Proprium abiit regis,. qui Pater suit et OD Merodach Bala. Ian. Duoniam autem illius nominis, quod Cuperus Βολαδγ' proseri, molior Scriptio Βολαλ;x csl, Ialere in arbitror in m. enim id om quod in κ ρc metuus vel fortia est. Neque orat quod Hamoverus in mon. Punic. p. 9. et Io) corrigere Pliolii verba vellei , rit pro illo, quod bene so habet, ΘολαΘην substituendum ex sei. Vocabulum igitur M, quo dominus coel' significetur, omnino origine Phoenicium est. Nec moror Herodianum grammaticum, qui in Partition. eu. Boiagonad. ρ. θ) iamia Θε nrvπυυς' scribit, si vo aperto ille errore lapsus movit, sive Phoenices in Aegy-yto commoratos intellexerit sconin et 83).
Quod vero Aegyptiaca symbola in imagine deprehendi dixi, Gihoc sanct cx virga illa sive haculo crucio, cui oculus est imposiius, colligi potest. Hanc enim notam vero Aegyptiacam eSSe, PIN-ribus veterum scriptis edocemur. Primus Plutarctius duobus Io
109쪽
cis de Isid. '. 3I4 f et 37 i) scribit AAegyptii regem et dominum
Osirin oculo et Ac miro pictis exprimunt. VorbosioreA reliqui sunt. Macrobius enirn Saturn. I, 2 i. mcd.ὶ si OSirin inquit, si Aegyptii, ut Solem esse asserani, quotiens hiero a phicis suis litoris exprimere volunt, insculpunt ace frum inquo eo speciem Oculi exprimunt, et hoc signo Osirin monstrant; significantes hunc deum Solem osse, regalique potestato sublimem cuncia despicere: quia
Solem Jovis oculum appellat antiquitas J. 578ὶ. Addamus huic Cvrilluin, qui c. Iulian. IX. P. 3οοὶ, P tquam de serpentis in D eum adacti duplici significatione f. 7oi) aliisque Aegyptiorum symbolis disseruerat, Aaenigmatum urtifices inquit sein lemplis et Oheliscis literas inciden leg Ille vis nostris noli utebantur, sed nitis siguris rerum naturos e rinantes abstruSum qu nudum Scientiam Supientioribus ingerebant. Nam ituum deum, Sive SupremRm et omnia exuperantem illam naturam Significare volunt, Pingunt oeulum, Cui rectδm Dirgam Subdunt, ut eadem opera intelligatur ejus omnia intuendi vis atqtie adeo regalis majestas. Seeptrum euini regni S mbolum iere Semper est, et erecta virga significat naturam divinam inflecti nullo modo posse, sed quodammodo re- . ctarn Semper eme, et Omnia veluti sustentare ac firmare.
662. Quem Cyrilli locum utique legere debebant theologi, pii, quotquot apud PoIum laudatos video, 1rustra tentaverunt interii retari illa deremiae I, IIJ verba: si virgam vigilantem video. Quum enim nullam trigilantem virgam nossent, Vocem 'RP, quRB. il
110쪽
ulique vigilan3 sonat, vertere maluerunt Amygdalum, quamvis quae sequuntur ante stilentis vocis sensum dilucide commonstrent.
Repelit enim doliova v. ist) illud verbum, quod Alexandrini γγρο-
ρειν bene vertunt, quodquo eum dehova nune conjunctum nequaquam Amygdali notionem habere potest. Νum huc etiam reforentiae illae virgae iant, quae teste Artapano in templis religiose colebantur, nequo affirmaro, neque negare ausim. Refert enim v. Euseb. 9, 4, 27. P. 43οὶ in singulis Aegyptiorum templis virgam conSecratam, eandemque omnino, qua Isidem ipsam, religione cullam esse. Ita et Phoenices, Sanchonia thon ase. Eu b. i, 6, 9. ιν. 33ὶ assirmat, virgas consecrasse malo enirn Viger ὐαβδους atatuas ligneaa veri ilin et maximo religionis cultu progec tos esse. Quas quamvis ah Aegyptiis et Phoenicibus loco deorum cullos suisse paleat, earum tamen qualis figura fuerit scriptor illi nobis non prodiderunt. Sed ad Cyrdii interpretationem firmandam omnino illo antiquior addendus est Diodorus, qui 3, 4ὶ in Aogvptiorum hieroglyphicis signiis explicandis occupatus haec docot: Oculus justitiae servator et Cusios totius corporis. Quibuscum conseras licet quae de Osiridiis nominis signisicatione idem
scriptor I, II in disserit, et quae de Sole, oculo ipso, supra f. 578ὶ
commentati fili mu8. Aliarum hi gemma nostra figurarun , quae voluCrm esse VLdentur, explicationem in medio relinquo: hoc iamen animadverti velim geminum conspici cum oculo batulum, alterum quem ma.