Palaeographia critica auctore Vlrico Friderico Kopp Hasso Casselano. Pars prima quarta De difficultate interpretandi ea quae aut vitiose vel subobscure aut alienis a sermone literis sunt scripta. Volumen alterum

71쪽

60 LIBER III. CAPUT I. f. 634.

nec Sponius nec Montlauconius alligerunt. Aegyptiaca es8e Conjiciens ea sic expono:

Ianuas, cuatodi eaa Mercurii otela. Quae quidona eloculio Latino auri neutiquam placebit; sed accusativum illum cibaolutum, ut vocant, Vci pleonasmum, qui in Suffixo OY inest, non Coptica tantum lingua amat, sed Semitica etiam et Turcica GGen. panim. maj. ρ. 734 et 2O3 nota . Cο-

Psa januam significat et OY pluralem indicat numerum t. I94ὶ.MA pro ΑΡΕΘ scriptum esse nihil moror. Non enim Solum literae E substituere literam A familiare Aegγpitis fuit . 43i. 428. 57 I) sed R etiam ab iis, qui Graecis lileris solis Scriberent, omitti, saepe f. 43o. 588. a 92. 594. 6o9. 6i3ὶ monui. Graecum donique Mercurii nomen inter Aegrptiaca verba Iegi nemo mirabitur, qui de Hermanubidis nomine jam certior facius est f. 49 et . Nec magis mira litera P pro Κ posita, quarum literarum permulationis jam Lucianus de jud. vocaI. T. I. ρ. 63ὶ meminit, quaeque in ipsis Copitiarum scriptis haud rara est f. i82. 431 . Quoniam autem Γ quoque cum i commutatur . 579 , erunt fortasse qui donicum 'φυμης intelligere mallent, cluamvis ego it. Dissilired by Corale

72쪽

lud praetulerim. R denique Lalina in hoc nomine Romanorum in Aegypto imperium jam sapit, sub quo vel nomina Latina ipsa ab Aegyptiis recepta suisse Georgius p. et ostὶ observavit. Μercurium προπυλαωνὶ januarum custodem, ejusque fletas 635anto foros positas suisse, vel Pueri ex ΝePotin compertum habent, neque opus est lectores ad Sagittariiun de ianuis. c. 34. l. 3. P. 239 ublegare. Sed notare hoc loco Praestat Monti auconii errorem, qui de Mercurii caduceo in tabula Heliaca, quam Post Aleandrum denuo ediderat sau rel. i. fab. 32ὶ disserens p. 84) malorum

nit is seu Pomorum acervos conspici, quibus caduceus sit acclinatus, quam basin, quum fructibua rotundae formae ea Constet, Omnium ineptissimam esse. -- At vero luidibua, minime pomis, Constare acervos illos sacile Perspexisset vir doctus si meminisset

illius Mercurii culius, quo Iupides a transeuntihus ad ejus Statuam conjiciebantur Ilidori gi s. ορ. T. VII. P. 474. Maimon. de ido

73쪽

636. Exscriptam hauc ex Onyciuio inscriptionem Raspetis sn. 62,)inter Abraxca vel I, silidiana a Merendam osse censuit. Sed nihil in verbis ipsis inest, quo ista probari Diuio pos it. Inscriptio enim, ex duabus linguis composila, hoe modo explananda insemihi quidem videtur:

Priora verba Aegyptiaca proprie signifieant: mPone viscera. 'Atque simili dicendi inodo XΩ ΝPO proprio is con onere Oa pro is Silere' scribitur, unde XAPD, allentium, et celebre illud Charontis nomen. Pariter verbo UὶΕXMAliT, e u ΕΝ εustinerriel MMI riacerαὶ composito, denotatur misereri si Osai. - .

Haec nostrae Versionis est ratio. Si quis enim in verbis compone Diaecera ellipsin maris intelligere mallet, secundum illud Maronis - - - Sed motos Praeriat componere fluctus certe a Copticae linguae genio magis recedorol. Graccum explanatione non iudiget. Extremam autem Vocem μαριν, licet utrique linguae communis sit, Graecis tamen scripsi litoris, quum inflexam eam videroni. Similem in gemma inscriptionem Eontio

74쪽

svpra f. I 473 attigi: Verbosior in lapide oblongo exarata Cayl.

Gominae hujus in dactyliotheca Stoschiana n. 9Iὶ editae an. 637licam omisi, quoniam Sola Harpocratis in Iolo sedentis figura, quae trita et vulgaris est, ea conlinetur, silern ruin autem, quae imagini additae esse videntur, ductus haud distingui possunt. Abra sax, quod Schlichlegrollius p. 69ὶ in iis legi affrinni, equidem detegere nequeo. Inscriptionem autem in Postica, quam vides, Graecam putans illo OCIΡ MilΝΙΙ ΦΡΗ logit, licet in primo ver-ho nullum sit P, et in secundo Pro altero II legatur I. Sed Pejus etiam ex ΦPII, quod Pro verbo quodam myriteo habet, et ex MΗXI menae collegit, dies sestos vel Sacros in ameselis notatos esset Quae quidem omnia quam salvi Sini, neminem fugere potest, modo aliquam saltem linguae Copticae notitiam habeat. Li. lera enim G, quam, neScio quo jure, P legit, non nisi Copli.

75쪽

64638. LIBER III. CAPUT I. f. 637.

cam G denotare potest; ac, modo Veram literarum figuram ille nobis dederit, verba Coptica haud dubium hunc sensum praebent:

Damnum aufer quotidie Sol.

Tab. 17. n. 433); intellexit nemo. Primum nomen x-υιιις Κiri cherus mala sido syllaba addita PI Moritisρι legit, ut Christi no Inen extorqueat, siquidem in literis numerum Ialore dicit 128o eundem qui in Murmu1 -Vides igitur, addit, quam impie har-haris hujusmodi nominibus divini Christi nomen haeretico . magi profanent. Quid vero si magi lati, inscriptionis auctores, ex orco reduem obloquerentur, se nunquam Christianos fuisse, ideo que perperam haereticorum nomine appellari, Κircherum au-

76쪽

- INSCRIPTIONES AEGYPTIACAE. N 638. 65

tem, Christianum, non solum calumniatorem, sed inserendo Itateras in gemma minime exstantes manifesto etiam salsarium esse Τ- - Alterum Verbum et Rischorus et ceteri, ipse etiam Bellermannus III, i6ὶ, sono decepti pro nomine Anubidis acceperunt, non videntes verbi terminationem minime esse eandem. Unus Mont-sauconius p. 36 i) hac observata, in Graecam linguam incidens, Vertit: iamnuntia Anubidi. Id quod vix Placere posse arbitror, nisi quis sorte numen numini donum dare vel votum sacere sibi persuadere velit. Si vero Aeg*ptiacam esse inscriptionem mecum conjeceris; verbis rite distinctis sententia haec erit:

onubia non contra me. Sive is ne mihi aia contraritis. Litera exirema I s xa me, mi

hi, vel meus denotatur. particula negativa est, quae Verbo quidem postponitur, cujus tamen ellipsis hic aperta est.

Ex Aegypto a se allatam hanc gemmam Ροcοkeus I. I b. 639.65ὶ in aes incidendam curavit. Verbis, quae inscripta sunt, intelligendis quum operam darem, illo, quod ab initio versus quarti

77쪽

legitur, ΕΠΟΙΣΕ ἐποι=;σεὶ primum eo adducebar, ut totam in scriptionem Graecam esse Pularem. Verum mox intellexi, plurimas voces nullo modo ad hanc linguam, sed ad Copticam potius ac inodari posse. Omnibus tandem perspectis invenire milia viissus sum ex ambabus linguis Sententiam, quae in gemma lateat, esse compositam; id quod nemo quidem mirabitur, qui attente

perlegerit quae de linguae vulgaris in Aegypto conditione supra Φ. 169. 182. 362. 367ὶ disserui. Jam Vero adestole interpretes sa gacissimi corruptaeque cujusvis linguae et depravatae scribendi rationis quam peritissimi l serte opem. Me enim omnibus illis verbis explicandis neutiquam parem esse haud inlicior. Sed quo niam vel somnia interdum Vera eVadunt, ne quae somniavi qui dem tacebo. Ah Aegyptio enim auctore Graeca quoque Verba scripta esse quum Priora Coptica doceant, barbarae hujus inscriptio nis hanc interpretalionem concinnavi:

Sothi

ac me magnam formam praegnantium.

fecit

78쪽

Coptica verba a vulgaribus non nisi ratione solis Graecis literis ea scribendi differunt. De inserta ante BOXOY litora O mox f. 641ὶ disserendi locus erit. Fluvii nominis scriptio inconstans apud ipsos Aegyptios erat, qui et IMO, et ΙΕΡΟ, et ΕIGO scriberent. Quin Hebraeos etiam, qui ab Aeg3ptiis hoc nomen acceperunt, me scripsisse constat. Literam denique I in vocum fine saepe abundare pluribus locis si . 429. 6I7) observavimus.

Quibus audacior haec interpretatio, quam ut approbari Possit, Videatur, hi in marmore v. Paelaudi Gr. anagl. interPr. P. II magis eliam corruptum εm Iogant velim. Plura Aane exstantistiusmodi licentiarum exempla probi sermonis normam improbi sime transgredientium. IBI haud dubius pro νηι accepi, non solum ex secquentissima literarum B et Φ permutatione Plutarch. quaest. Gr. P. 292. ML nacta. ad ingcr. Herod. P. θοὶ, quam Coptitis maxime familiarem fuisse supra f. 429 observavi; sed quod donice etiam ιδυ pro Nuseriptum esse Schrevelius quidem se vidisse assirmavit. Advertas praeterea Velim, adverbium hic eliam ad sententiae finem f=. 6o I. 6o93 rejectum. Haud fore arbitror quhmquam qui ignoret, sidus, quod a 640. Graecis a mροκυνος Vel σειριος Eratoath. cataster. 33. v. Gαἰ. P. I 28 ,

79쪽

68 LIBER III. CAPUT I. l. 640.

ab Homero sti. 22, 29ὶ κυν ιονος, et a Romanis Canicula apapessatur, idem ab Aegyptiis ΣωSis dictum suisse Plutarch. de Did. p. 359. de δοlert. anim. 974. mrv. I, 3. PO Phyr. de antro. c. 24. p. et et . Quod quidem tanti Veteros saciebant, ut signis quibus. dam in hujus sideris ortu perspectis conjicerent et statuerent, quae toto anno Peragenda essent stior . I, 3. Creuet. Smb. I. 367ὶ;

- - Det in totum regnaret Sirius annum.

Suriequitur rapido contenta Canicum cursu Qua nullum terris violentiva adsenti aδtrum. Hanc qui Surgentem, Primo quum redditur Ortu, Montis ab excelso veculantur vertice Tauri, Proventua frugum varios, et tempora dicunt; Ouaeque t aletudo Teniat. Pariter a Pontico Heraclide Cicero dioin. I. 57ὶ acceperat se Ceos ortum Caniculao diligenter quotannis solere servare, Conjecturamque Capere, Salubrisne, an pestilens vianus suturus sit. Quam

Caniculae vim in terrestria nec Plinius 28, 29, 69ὶ ignoravit. Omnium voro maxime Aegyptiis intererat sidus illud observare, quippe cujus sub ortum . 598 f) Sole in Leonem inirante f. 6o6. 647 , ut HermoIaus docet, Nilus augeretur. Quae eadem Timaeus apud Plinium I, 9. 1οὶ et qui hunc sequitur Solinus se. 32. p. 59 tradunt. Eodemque reserendi sunt Tibulli versus I. Heg. 7, 2iὶ Diqiligis by Corale

80쪽

Oualia et, arentes cum indit Sirius agros Fertilia aestina Nilus abundat aqua,

et Lucani sio, et et I) hi:

- - - - Νima neque auscitat undaa, Ante cania radios. - -

Quod autem inseriptionis nostrae auctor Sollitii cupit formam induere praegnantiam, hoc apprime convenit cum Plutarchi opinione dicam, an errore, quippe qui de Did. p. 376ὶ persuasum haheret, ovocem Aegyptiacam Sothin notare grauiditatem sive feturam κυζσιH. Gemmae hujus adversam tantum faciem hic inserui, quum 64l. in aversa non nisi hae vocales AmΕΩΗΑΩA additae sint imagini, quam eandem in Hadriani numis Ec hel. Viave tab. 6. n. II. . Diuitigod by Cooste