장음표시 사용
91쪽
92쪽
PΩΗXI pro ΗΝ - Ω Iegit. Unde non mirum fugisse eum Senisteritiae quoquo sensum, quem Semiticae linguae subsidio eruere
Sed praestat insculptam in gemmis imaginem ante omnia con- 649. templari, qua cynocephalum denotari modo dixi. Hunc enim Monisauconius II. tab. I 3οὶ ex suo in eo hac forma delinean. dum curavit: Atque disseruerunt de hoc animali Iianus 6, io , Plinius 6, 3O, 3b. 7, 4, 2. 8, 54, 8ψ et e recentioribus in primis AIpinus rer. Aeg. 4, 1 a. P. 24I . Pium ex Aegyptiorum opinione erat, cujus apud Hermopolitanos publicum etiam cultum memorat Stra. bo L. 17. p. m. 9393. Quandoquidem sibi Persuaserant homines, quendam illi eum Luna esse eonsensum Iamblich. I, 8. P. 323.
93쪽
82 LIBER III. CAPUT I. f. 649.
Lauri Lyd. mens. Maj. II. P. 242). Aegyptii certe, tradente Aora polline I. 14) Lunam orientem significare volentes cynocephaaliam stantem manuaque ad coelum tollentem deaeque quasi cori. gratulantem pingebant. Atque Plinius etiam s8, 54, 8έ HSimias ait se Luna cava tristes esse; novam exsultatione adorare. Con seras nunc velim in geminis illis cynocephalos omnes ad coelum manus tendentes eorumque unum in tabula Isiaca Pignor. fg. F. F. ad p. 4,), Lunam in capite gerentem:
94쪽
v. misset. I9. Gor L met. Gρer. Παγ. P. Ia) alium ad Lunam CP centem palmas tendentem. Unde minime pro Sole illud caput coronatum in gemma, quam e Capelli libro sumtam supra l. 648ὶ attulimus, sed pro coeli regina habemus. Adseripta imaginibus verba in pluribus gemmis eadem legun- 650. triv, quae, antequam interpretationem Pggrediamur, uno sub con- Spectu ponimus. Sunt enim haec:
Quibus inter se collatis vocalium commulati s perspicuae sunt, neque interpretum quenquam morari posse persuasuIn habemus. Contra ad Copticam Iinguam, cui permutationes illae praesertim sunt familiares, magis quam ad aliam eis ipsis adducimur. Ac. cedit, quod verba illa in omnibus gemmis cynocephalo, palmas ad coelum tendenti, adscripta sunt. Quidni igitur sic ea distingamus et interpretemur:
ρυ faciem quasi Lunam illi alloquerentur, de cujus adoratione n Cynoem phalis lacia modo diximus l. 649ὶ. Psa quidem proprie tu signifi-
95쪽
84 LIBER III. CAPUT I. f. 650.
cat et ianuam; sed os praecipua faciei para est, quare partem pro toto accipere licebat, quemadmodum in illo quoque Horatii 3at. 1, 8. 2Iὶ legimus
Si quis vero pertinaciter contenderit, ΙΤΩ verti non posse facies, sed omnino exponendum esse vel os, vel porta; haud video quid impediat, quo minus cava Luna dici porta pos8it, Vel , quum Pt na sit, Os suum implere Z Quod autem in aliis gemmis AMO, in alitis ΑΜΑ legimus hoc tiorum Copticam linguam prodit, qua istud verbum tum Mosit, tum etiam MAZ, effertur; et Aegyptiis peculiarem literam P quoniam Graeci addere non poterant; in duabus gemmis sa 'rotractum in locum illius videmus substi. tutum, Pariter atque idem supra Φ. I9o) jam observavimus. Extremam denique in quarto exemplo I pro qua in quinto etiam ΕΙ ostin saepe abundare aliis ex locis q. 429. 6o9. 6i7. 639ὶ comperitum habemus. Sed explicanda restat in tribus posterioribus exemplis vox ΗΝ sive ΕΙΝ, quam quo reseram ambigo. Videant alii utrum Per ΕΝ, educere, progredi explicari possit, ut imperativo modo dictum forsan sit: Progredere, imple faciem 1 Scrupulum
certe movit vocula illa, adeo Di in mentem veniret minime Copticam, Aed Graecam inscriptionem esse, forsan ἐν αιακυρορ, in Obacuro. Sed Lunae in obscuro minimo gratulantiar cynocephalii
Nihil igitur decerno, et dubia illa solvenda aliis relinquo; qui
96쪽
IXSCRIPTIO S AEGYPTIACAE. l. 650. 85
omnia diligenter a me praeparata esse videbunt quo facilius illud negotium suscipi posset. Αvem, qua Harpocrates in hac gemma v. On. recher . 651.
P. I 24. n. 18. et in ei. misceli. ρ. 16. Mons ue. Tab. I et I) vellitur, Sponius struthionem putat, Mont sauconius anserem, Schmidi ius de sacerdos. Aeg. ρ. 3Ο7. n. η Vulpansorem xx xαλοπικὰ . Et certe
vulpanseres Aegyptiis sacros fuisse Herodotus 2, 7 et i) Aelianus io, 16) et Hora pollo i, bo) testantur. Equidem careo Iibro GaIlico suuare nation. Jhiat. nat. T. V.ὶ quo GeosmJ hanc RVeni de. scripsisse dicitur; sed valde dubito quin in parva gemma nostra distingui illa possit. Praeterea Montsauconius praesidium habere videtur in Iuvenalis 6, 54οὶ an ere magno, victima Isidi praeben. da Graei . thea. 8. ρ. io st). Iii amuletis etiam haud inepte anser
97쪽
86 LIBER III. CAPUT I. f. 651.
adhiberi liolriit tanquaIn eustodia symbolum. Quod quidem non solum apud Romanos fuisse s Aelian. Ist, 33ὶ; Verum etiam npud Graecos, colligi potest ex Antipatri Sidonii verbis: Letαν δε Muων
λακώς Wλεδημονα χατος αγαλεια Leich. amulor. carm. 2Ο. Anthol. ed. Iacoba. II. 3 h. cet. 3 8ive Iegere, quod JacobSius 8Vasit, χαν δε ιι ν pvλuκας μελεδ γωνα τανσ αρορε ι Placent, sive ex aliorum emendatione collatoque praecedentis Proxime epigrammatis versu septimo is ταν δε δομυν φυλακας αελεδ ριιονα χαν αrορευσει. At vero sive anserem imagine expressum Esse dixeris sive vulpanserem, mirum semper vidcbitur deum aliquem istis vehi avibus: minime si struthionem, cujus Vera esse forma videtur, agnoscere malueris. Talem enim vectorem nemo adeo mirabitur, quippe qui non 8
Ium avium omnium sit maxima; sed quem Aegyptii etiam vecto. rem designasse Pausanias 9, 3i, i in testetur. Vidit enim in Am1icone signum Arsinoes, struthione vectae, cujus quidem avis Perisectam addidit descriptionem. Arsinoe autem quum Ptolemaei et soror fuerit et conjux; facile eo adducor ut struthionem credam ab Aeg)ptilis eodem sensu adhibitum fuisse, quo Bomani in nu- mos sive aquilam sive pavonem intulerunt Oatis. dial. 4. P. III. iet et . Monoe V. Tab. I 27. Beger. III. 143. Graeν. XII. II 72. Mus. maeardi P. 38. 77ὶ, addita Voce coNfECRATIO. Apud Aegyptios donique in honore fuisse struthionem ves ex eo palet, quod hujus Penna aequum et justum denotatum esse dicunt Horaρ. II. II o). At vero ut fieri solet in ejusmodi imaginibus explicandis sem-
98쪽
per dubii haeremus, verbis quae iis sunt addita non inteΙlectis. Ei enim quae in postiea inier stellam et lunam leguntur: ΚΡΑ- ΤΟ Θ adeo sunt obscura, ut ne lingua quidem, cui debentur, certa ratione erui possit; id quod ipse identidem hariolando ex. Perlus sum. Namque primum, Graecis literis scripta Graeca etia in verba, quamvis breviata, complecti arbitratus, similem sententiam atque illa in Iapidibus l. 374) est, ουδιις αΘανατος, hic quoque lex conieceram, nempe K Tιστος ΟΠ Αωνα toe et verti Posse: is neque optimus immortalis erit . Quo saepius enim in inscriptionibus Graecis quatuor literis ΚΡΑΤ nolari κρατ-oς Iegeram suasi algL Gr. p. 58. Oraini not. Gr. 3j); eo magis reliqua etiam breviola esse verba suspicatus minime curabam literam K a particula negante anie vocaIem abesse quum in codice Ale
οὐκ Drραπιο. Stella quoque et Luna commode pro immortalitatis symbolo accipere licebat . 248. 7OO . Attamen plura in Prudiebant quo minus in illa interpretatione acquiescerem. Primiam enim a linguae peritis Graecam dictionem probatum iri quum dissiderem, deinde quum et Harpocratis sive Solis et avis, 'tria vectus, imagines nilial commune cum illa sententia habere animadverterem; alias linguas consulendas eSse duxi. Inscriptione igitur iterum sub examen vocata subiit mentem 653.
cogitatio, verba Hebraeae sorsan linguae auxilio intelligi posse. Sic nimirum mp, quod ad verbum sonat is Clamat jejunium sive
99쪽
Annuntiat famem. Et sane avis illa clamare videtur, Solque sive Harpocrates quum retrorsum spectet et animal, quo vellitur, quum lente progrediatur, malae famis exspectationem denotare Poterant, siquidem ex Solis cursu de anni sertilitate veteres esse auguratos, verisimile erat 654. At vero experimentiis, quae hactenuS egeram, nondum Contentus, Copticam etiam linguam adii, qua
Sub pedibus theaaurua significat. Quoniam enim comportum habemus quam saepissimo in literae Ο figura olim punctum insertum fuisse l. 24. I93. I98.2 IIJ, extremum verbum, suppleto P, AZO f. I9 et) legero licebat.
Quumque Barpocrate et sortissimis struthionis pedibus Solis cur sus denotari sane potuit; nemo negabit, sub eo omnem fertilita tem , fruguinque thesaurum, Positum eSse, sive ex Solis cursu pendere. 655. Atque ex variis gemmae nostrae explicandae conaminibus Satis elucet frustra me hoc quidem Ioco, quamvis minime socordem, certitudinem quaesiisse. Id quod ingenuo lateri haud dubitavi, licet non defuturos esse conjicerem, Pingui istos quidem ingenio praeditos, qui illo exemplo arrepto demonstraturi sint, reliquas omnes interpretationes pariter eme incertas, Pessimo fiane argu- mentandi modo, quo a Parte ad totum absurda sit conclusio. Alii
100쪽
89 INSCRIPTIO S AEGYPTIACAE. 6 655.
item qui literas QATOYAO interpretandi conatuum meorum nullin approbandum esse censuerint, citius profecto rejicient, pu-io, quae Sponius I . I 27 ad hanc gemmam Commentus est epia conlineri ait sedes caraci gres lantastiques des heretiques Basilidi aci GnOltiques, qui meloient impunement les mygiares de la Relia oon Chretianne aveo Ies superstilioris des Payens. Nonne Perabsurda sunt, quae vir ceteroquin doctus hic de Basilidianis et gnoticis, de salsa religione, et de mysteriis Christianorum Observavit Z Ubinam ea detexit Z nurn sorte in ansere aut struthione 3 an in stella et Luna 7 Verba enim inscripta neque intellexit, neque ullam eis intelligendis operam impendit. Atque simili ratione equidem omnes sero ejusmodi gominarum inlei proles deprehendi vel laboris diligentius in eas inquirendi impatientes et Pertaesos,
vel spectri illius gnostici terxoro Ddeo inascinatos, ut Aemper Somniarent, vigilarent nunquam. Alioquin hoc sollem vidissent, nihil omnino esse absurdius, quam judicare Velle de iis, quorum ne SenSus quidem PerceFus emet.