장음표시 사용
111쪽
100 LIBER III. CAPUT II. L 663.
tiu tenet vir, allorum solo infixum. Inscriptum igitur vocabulum si quis nomen proprium Abibal, virumque, non Osiridum, sed regem aliquem repraesentare Statuerit; jam ille imagini hiatio sensum tribuere poterii: regem Abibal aimilem eaae Osiridi. uibus omnibus perpensis neminem fore arbitror, qui inchol manni scalal. p. 28. n. Iab) explicationem Praeferre maluerit, qua pro oculo toti florem baculo impositum in simili gemina Dcie xl. Stoach. n. 32 Iὶ agnoscere sibi visus est. 664. Essigies haec illius gemmae est, quam Rospous tab. 7. n. 3, edidit, quamque prae sero illi a Sintichlegrollis in ua fael. Moach. tab. I 4. n. 7ὶ publicaiae. Apud hunc enim plus sibi indulsisse atri liticem jam pridem observarunt viri docti. Atque antecedenti
112쪽
hanc addidi, quia pariter diversum ab imaginibus Scripturae genus esse videtur. Literae enim, quamvis Winckolmannus scatal. i 8. n. 77ὶ eas Aegyptiacas appellet, sorma omnino sunt Phoeniciae, Hehraeis ita reddendae 'Μ Π. Finalis tantum dubia videri potest, quia πιο I Phoenicio non adeo diissimilis est. Sed Phoeniciarum
literarum antiquissimas formas capila sua sensim aperuisse atquoin iis praesertim literam Reseli notandam osse, olim milu. undSchrint. II. 162. aeqv.ὶ docui. Νeque ullus inde verborum sensus oriretur, neque imaginibus in8criptionem respondere quisquam demonstrare posset, si ς legere mallet. Ab imagiuibus interpretandis libenter obstinuissem, quippe 665. hene gnarus Palaeographorum neutiquam esse de narthis disserere, ni si Winckolmanuus cattit. P. I 8. n. 77), Vir harum quidem rerum quam peritissimuS, hoc loco egregie Alucinatus esset. Haec enim ad gemmam nostram observavit: -Delix Osiris mitros, aJanten Inain uia halon termine par viae lete de hupe; au milieu d'euxesi uri vaso Pune somne elegante, Orno d'un ouVrage de treillage, dont les Bia Ses soni formeos par des petiles figures. It contient Ia Planie de Lotus. - . Au-demus dia vase H y a des caracti res
Εgyptiens si), ileux cancers et uri globo avec des alles. Sed rimis quaeso unquam Sibi Persuadere poterit in uno eodemque Ino iii mento Osirides geminos suisse essiclos Z Uuis in animalibus illis, quae globos vertunt, cancros ognoverit Z Quis literas inscriptas, modo non omnino imperitus fuerit, ex Phoenicium a Iphabeto Io
113쪽
102 LIBER III. CΛΡVT II. l. 665.
gere non poterit 3 Quis parvas figuras, in manibus illius, quae in
medio conspicitur, pro ansis accipiet, quum nullius amphora carisne superiori loco si ut apertae.
666. Mihi quidem imaginum, quae in gemma Conspiciuntur, Summa haec osse videtur: is Crator, qui sitimi meis est, fecunditatem ei fertilitat ni producit. In medio enim posita ligura, quamvis haud distincta Ail expressa, sacito tamen mulier agi Oscitur amahalius manibus infantos fovens. Atque hac ipsa forma secundita tem denotari ex numo discimus Faustinac Gkhel. VII. 78), aliarumque Augustarum, in quibus simili imagini claris literis adseri pium legitur FEcvs Di τλη . Datini dial. II. ρ. 78. Choulii relig.
AOm. P. I 44. Gram. V. 72. Nandirari. I. 29. 23 I. Monin I. t . 2o6. n. 4. Am. Maiua ad Fronton. tab. I. n. 83. Νeque rara sunt ejusdem rei symbola: quapropter Passerium miramur ea non agnovis8e, sed II. P. I 63. n. I 3 i) Pantheam deam explicasse, quae in gemma, quam Pagina, quae Aequitur exhibebit, compa rel. Omnia enim in ea concurrunt, rit eadem gignificetur res. Cornu copiae enim, quod dextra tenet mulier, Pariter atque ca- Iaihus in capito, sortilitatom designat, et insan8, quem laeva Amplectitur, secundit aliis est symbolum. Praeterea Ai reliquorum nul Ium, Prosecto laporis symbolum, interpretem de notata per eum
secunditate Aelian. N. A. et , Iet. Phile 58. p. 2OI. ao6. Plin. 8, 5,, 8ι. Philostr. imag. ρ. 74o ed. Moreαὶ admonere debebat. Sed conseras nunc velim, quae in gemma est, imaginem ipsam:
114쪽
Mediana igitur in Ilaspoi gemma 1iguram haud dubii sociandi- 667. lniis S mbolum declaramus. Accedit quod proegnanti mulieri similis est et caput soribus vol liugibus ornatum esse videtur. Si quidem non fructibus tantum, sed floribus ollam sortilitatem do. notavi Macrobius Satura. i7. L p. 23, 3 docuit. Lunam pariter Cr Centem, 'lucte super CBPul Picio e8i, huc speciare supra f. 27 demonstravimus. Xec desurit rationes, ex quihus globulum inter Lunae cornua positum s=. 668), Pro Solo habeamus. Aperia enim hujus astri symbola in scarabeis latent, qui ab ureoque Ialere pedibus pila volvit ut Plutarch. de Did. P. 355. Oem. Alem str. 5.
115쪽
-Solis Operum similitudinem huic animali esse. Atque scaraba OSolem ipsum ropraesentari Pignorius menaa I . y. 6 ) hac gemma docuit cui similem deinde Chtacitus n. 98ὶ, Monisauconius tab. 334ὶ Goi lacus n. 4bet) et Ebermar erus n. 422ὶ ediderunt. 668. Verum magis ait rom nostram II apollo sacere videtur, Cra-jus igitur verba i, ro) hic inserere juvat: -Scarahaeus quum Soholem procrearo Vuli, bovis simum nactus, globialum ejusdem cujus mundus figurae singit, quem ubi ab ortu ad occasum aversis pedibus volutavit; ipse rursum rat orbi pol similem figuram edat,
mo die apertam pilam in aquam conjicii: eum enim diem esse putat quo et Luna cum Sole congrediatur et mundi insuper sat generatio. Iaec ille. Sed praetereundus hoc loco minimo Ι'oc phrrius csi, qui sue abat. 4, 9. R. 327 et ειρ. G-b. 2, I. V. 94is Aegyptii ' in siit, si scarabaeum tanquam animatam Solis imagi.uem venerantur. Scarabaeus enim masculi tantum sexus quum sit, semen in simum emittit, atque id quum in globum redego.
116쪽
rit, posterioribus pedibus convolvit, non secus ac Sol coelum, et octo et viginti dierum circuitum admittit, qui Lunaria est eo . Aelian. d. nat. anim. Io, II . Unde in gemma nostra tum Sole et Luna tum scarabaeis etiam significari secunditatem sic satis patet. Quae quidem itidem alia gemma v. Cayeli. n. 242. Montistic. I b. III), omni quamVis inscriptione carente, aperte denotatur, quare hic eam subjiciendam duximus: Sed Ionge aliter de Scarabaeo in Aegyptiorum monimentis exstante sentit Κircherus. Primum enim illo Osiridem significari, de inde etiam Christianorum mysteria denotari s prodr. Copt. p. 263.u64ὶ, et hoc quidem ex Augustino, nobis PersVadere vuIt, quem scilicet haec scripsisse assirmat: -Bonus ille Acarabaeus meus, non ea tantum de caum, quod unigenitua, quod ipsemet sui auctor
117쪽
106 LIBER III. CAPUT II. Φ. 668.
mortalium speciem induerit, sed quod in hac faece nostra aeae volutarit, et ex ipsa nasci homo voluerit. Verum frustra equidem liaec apud Augustinum Verba quaesiVi, ct vix n me in Petrare Potui, ut hunc tam absurdam comparationem instituisse crederem. - - De illo autem . Solis cum Luna congreaau librum Scriptum ab
Aegyptiis vel in ipsis solcmnibus eorum processibus praelatum suisse Clemens Alexandrinus seir. 6. p. 633ὶ refert. Eorum cliam placita Herodotus si, D) sic exponit: ,, lem et Lunam deos munis
dum universum gubernare Statuunt, nutrientes et aragentes omnia tripartitis anni temporibus. Haec aulom, licet naturam inter se maxime Contrariam habeant, annum lamen conδendia optimo el- sicere : illorumque deorum naturam Plurimum Conserre ad gener
tionem Omnium. Ilem et illo recentior Plutarchus faeie Lunae p. 944ὶ ri Lunam' ait is amore Solia adsiduo revolvi, cum eo coire ac fecunditatem ab eo captare add. eund. de D. p. 367). Quam vulgatam deinde sententiam Macrob. somn. SciP. I, 9 vel Mohammedani a philosophis itidicisse videntur Herbelat. n. Di an . Quid Z quod in gemmis, quae haud dubie originis sunt Aegyptiaeae Hav. tab. I. n. i67. Dacf. Stoε h. n. 13. 35), eandem Solis inier Lunae cornua figuram , eum globo Praeterea alato duper imposito, incisam videmus quam in nostro monimento
Pariter ex recentiorum GraecO-Aegyptiorum philosophia damblichus 8, 3. p. 159) illa sic exponit: si rerum apparentium OPi-
118쪽
sicio praesunt duces, opifex quippe mens, qui et veritatis custos et sapientiae, quatenus ad generationem supienter descendit et in. cognitam rationem talentium Vim producit in lucem, lingua Aegyptiaca dicitur Amun: quatenus Vero perficit omnia . . VOcnnt eum Phtha, quem Graeci nominant Vulcanum. Idom Heraclides in Gal. vi c. mythol. p. 468ὶ docet, ignem sive calorem intelligens. Quibus Iamblichi ex verbis patet, illos sibi persuasisse, Amun et Phtha unum eundemque deum esse sco . GaI. ad P laephat. p. 64. 6 I) nominibus tantum diversis pro diversa ejus vi ac potestate appellatum. Iisdem deinde verbis Jamblichus verum Aegyptiaci nominis Amun etymon Prodit, quod idem est atque Hecataeus docuerat, quasi Latine dixeris producena in Iucem. Quibus fisus Jahlonskius spanth. L. p. 18 I. Creuare. myth. I. 5 26ὶ verba
finxit Coptica ΛΜOY-ΟΕΙΝ adesto iux), errore sane lapsus, quem Rossius quidem etym. Aeg. p. 9ὶ jam pridem detexit, sed nomen illud ab Hebraeo uri originem ducere pejus etiam statuit. Quodsi Jahlonskius ad Aegyptiaca verba ΜΟΥΕ, splendor, et EN,
dueere, quod litera 'Ν sola etiam Scribitur, respexisset, equidem sacilius ei adsensum praebuissem. Literam enim A ab initio vocum saepe Otiosam esse inter omnes linguae peritos constat f. 429.
mar. I. et 17ὶ vidit vocem ΑΜΟΥΝ explicatam esse rigloriam, eeLaitudinem,' hoc pariter ad splendoris notionem referri potest. ΙΙujus autem Amun symbolum globo illo alato, in summo 670.
119쪽
gominae nostrae loco collocato, denotari ex eo conjicio liuod in alio inoni inento supra l. 6oοὶ exhibito idem globus ipsi nomini uninserius est. Εjusdem sive του Plilha filiuin 1 uisse Solem in ca talogo regum deorum a Manethone consecto Chron. Alexandrin.
dem haud decernens uter prior exstiterit Sol an Vulcanus, issuntianten addit 1, 13ὶ Ainter Sacerdotes, qui Vulcanum primum regem dictitant, ignis inventorem. Haud absurde igitur conjece ris in geminae nostrae summo loco POSitum esse Amun, quem excipit lux Sive Sol, ex cujus cum Luna congressu filia nascitur, omnis in terra fecunditas et fertilit . Atque eodem sensu ab
Laurentio Lydo mense Maio l. 54. P. 246ὶ non solum , ἰφαιστος ρονιιιον πυρ Hmν SCribitur, Sed c. I 3. f. ρ. 244) etiam αση γε--σεως Σελην . Similiter Plutarchus de Isid. p. 368ὶ Lunae adtribuit τας γυνητιμας αρχας. Dignae Praeterea quae hoc loco conserantur sunt Firmici pro Constantini salute preces maxime illae, quibus Lunam invocat Mem. de tacad. dea inacr. 4 I. R. ID). Et erant, teste Irenaeo set, i 4. ρ. I 33ὶ, inter recentiores Graecos, qui exlu mine genesin derivarent deorum. Mosi quoque Solo prior Luxerat; atque ipsorum etiam Christianorum in doctrina Iac. γ. I, 17 is omne bonum proficisci αrro του πατρος των pariων legimuS. Duumque et Iumen et calor et omnia, docente Heraclito, ab igne asserantur, hunc ipsum inde ab antiquiissimis temporibus cultum
120쪽
esse haud miramur. Ita Romanorum regem Xumum, Plutarchus in Camillo p: 139ὶ refert, instituisse, ut innquam omnium rerum principium coleretur. Νam in universa rerum natura nihil majorem movendi vim possidere; materiae vero paries, calore defici. ente, otiosas ac veluti mortuas jacere, ignisque vim, tanquam animam desiderare. Ignem denique imaginem virtutis aeternae appellat. Atque huic Carthaginienaes etiam honores divinos tribuisse Miinteri et Creueteri testimoniis docet Orellius sad Sanehoniathon. P. I 8. n. 27 . Quae qui Perpenderit, sane videbit reconditum et altiorem Gin gemmae nostrae verbis 'κ Π, illius lucis, esse Sensum. Νec Solum in oriente usurpabatur illa si 1ilii Iucis appellatio, cui luci Chaldaeorum φως νοζρον f. 47o), ut puto, respondebBt; se i Graecorum etiam in sermone tum aurorae, tum diei Dii appellatio usitata orat. Certe de Memnone Eustathii sad Homer. a. i697ὶ Verba sunt: δοκει ὁ μιινων 'μυρας υιος εἰναι : atque in ipsius Μα
conspiciuntur ab utroque latere adstantes homines, vultu Persona obtecto, crucem ansatam Bltera manu tenentes, altera baculum, cui transversum superne impositum est liguum, hos conserns velim cum similibus quasi ianitoribus ad januam stantibus templicujusdam Aegγpliaci Lucra vorag. II. ρ. Io8. ed. I 72O et Montiaue. SunI. II. tab. I. ad ρ. 37 et post tab. I i), cujus frontispi-