장음표시 사용
171쪽
autem num litera in medio collocata, quae deorsum versae F est similis, otiam adjungenda sit, valde dubito. Qua quidem praetermissa legendum esse videtur:
quae super sυὶ aliquem extendatur, saepe dc notari auxilium, Judaeorum libri 1'. ii 9, 17 3. Gh. 7, 6, 18, 46ὶ testantur. 28, 3 i. 8, 22. I. Reg.
172쪽
In Magnete lapide Raspeias n. 216ὶ refert insculptos quatuor hos versus esse, et in Orbe formulam illam l. 58o aeqv. frequenter obviam ΑΒΛΑΝΑΘΑΝΑ A; imagine praetersa addita reprae.
Aeti Bri Canopum cum canis vel lupi capite, stantem quidem in hasi serpente ornata. Neque in exscribenda inscriptione illum erirnSse testor, qui ipse eclypon vidi gypso expressum Stugardiae inhibliotheca regia asservatum. Jam vero quantumvis imagines Aeagyptiacam linguam ab interprete adeundam esse POStulare videantur, satis tamen perspexi, nequaquam Verba inscripta hujus esse sermonis, sed Hebraea potius hunc in modum explananda:
173쪽
162 LIBER III. CAPUT II. f. 715.
Pturae cursiuae, ut vocant, specimen, quae in materia dura in. Cisa certe raro reperitur. Praetor literam L in primo verbo Anael reliquae Graecae sunt, et in nilem versu αλεσαν legendae. Quod
quidem nomen ut saepenumero corruptum fuit str39 et , ita in alia gemma v. Cayeia. n. stet) pari modo terminatur ut omnibus casibus inservire possit. In hoc quidem amuleto utrum PoMessor eo denotetur, an genius tutelaris, quem Alexandrum ipsum suisse constat f. 494), adhuc ambigo. Quodsi enim vocem Anael, Hebraeis scriptam literis, iri is propitius eato deus Λlexandro Verteris, hic amitaeti erit possessor: Ain Anael nomen proprium e Se statueris, uterque pro genio tutelari haberi potest. Anael enim, qui et mnies scribitur Hav. n. I9 et) prout literam κ esseri
174쪽
re unus Vel niter consueverat, angelus s=. 3oo. 3OI. 3o2ὶ erat, in. ter principes Michaelem, Gabrielem et Baphaelem comparens, et in aliis etiam amuletis invocatus Capeu. n. a. Irricheu. tab. 2ὶ. Ad adversam nunc gemmae faciem, explicatu longe dissicilio. 716rem, accessuri Primum contemplemur imaginem, quae sat ri esse videtur vel Panos D. Montin L 27 o. f. tab. I 76. n. I). Capite, quod laeva tenet, Lunam Plenam significari conjicio. Aenptiacis enim in gemmis imago cynocephali Lunam adoraniis quum frequenti Astina suerit l. 648. requ) Graeci cynocephali loco Pana ma giis sibi nolum substituisse videntur. Id quod clarius ex verbis in.
scriptis patebit. Licet enim Monisauconius II. p. 37οὶ hanc timscriptionem intelligi posse neget; nihilominus Hobraeae linguae
Ope eam, Si non totam, maxima tamen ex parte explicari posse censeo. Ita enim literas lego verbaque interpretor:
sit, an intelligendum potius nomen peregrinum, dubitandi adhuc Iocus est. Prodiderat enim Plutarchus sp. 37M M.Suu, Isidis suis Se cognomen, cujus elymon eruere studuit Jablonstaus Panth. II. x et 3. uac. I. I 33 . Neque Panos imago me moratur, quamvis Pignori mens. Diac. p. 22) addubitans quaerat is quid cognati uis Patii sti cum Isidoῖ Omnino enim talem fuisse tum ex antro
175쪽
colligitur, quod in Arcadia Lunae et Pani coimnuue erat Poris Phyr. ac antro c. 2 O. P. I9ὶ, tum numus docet Aegyptiacus Meganum. tiab. II f. mrduin. ad Plin. in fab. Guel. IV. ii et) capite insignitus Isidis, verbis autem inscriptus ΘΕOY ΠΛΝOC. Similo
ei, quod gemma nostra praebet, SVmbolum in Blio riuino conspi citur figura nimirum mulieris caput laureatum Neronis, uti BOI le) Ο mem. de Pacad. 26. p. 44Ο. 453. conis tamen. Ecthel. III. 429ὶ visum est, Venerandum dextra porrigenti8. In Gemma Bu leni a Gorio sinacri Dr. I. praes tab. Io. Mua. Flor. II. tab. I 6)edila, Baccha caput laureatum manu gestans adspicit, Cui inscriptio Καλλιμορρος addita. Mercurium quoque CAPut adspicientem, quod manu tenet, in alia gemma Mus. Mor. I. tab. 7o. n. 7) observamus. Sed praesertim uolatu digna gemma haec es, a Sponto recher h. p. I 24. miac. p. i6ὶ edita, et ab aliis Monoe. II. tab. III. n. II. Eberna er. P. 2a9ὶ repellia. Serpens caudam
176쪽
vorans circumdat Horum sive Solem leonino capite insignitum, ex Ioto emergentem, et caput Lunae sive Isidis ostendentem. Stipe riori loco septem incisae Aunt vocales, inferiori legitur ΟΤΙΗΛ, quod Hebraice ,στ, vertendum ornamentum, sive ut Simon sinonom. p. Iob in vult laus dei, et cum verbo adorare in gemmae nostrae inscriptione comparari Potest. Quod autem in Ουηλ Graeca litera Τ pro Hebraea 't posita est hoc prodere Aegyptum vide. tur, ubi usitatum erat pro Λ scribere Τ f. 43iὶ: extremae deni que literae Λ forma A supra l. 198) commemorata est.
In altera Ilujus gemmac facie ορ. Gori. 46O. Orasset. Iob. Monoe. II. tab. I 6οὶ hominis i inago est volati, sinistra haculum teneniis, dextra pateram. Duem delineare pigebat quum dubitationem afferret Chimelius, qui p. I 3 in pro viro illo Iunonem vela
tam agnoscere sint visus esset. Inscriptionem vero gnosticam emeidem contendit, unde liqueat horum hominum cum Romanis com-
177쪽
166 LIBER III. CΛPUT II. Φ. 717.
mercium. - - Quod quidem illis suisse uti minime nego, 11oc ta. Inen eX gemma Perspectum neutiquam habeo. Inscriptionem scialicet non magis quam voliquas vir doctus intellexit, immo no legit quidem recte. Neque alius quisquam eam legere poterit, nisi imperfectas Illerarum f. etoo sormas agnoverit. Duarum ignoratio adeo turbavit Passerium, ut II. p. 266. n. 97ὶ κακος κουφος Αδω- ναι non Solum legeret, sed pejus etiam ficta illa verba mala len
18. Melius prosccto quam illi interpretes doctissimus Thorlaetus in opusc. acad. III. 23ὶ in antica imaginem sacerdotis agnovit, in Postica aulem inscriptionem nostram, primo quidem Verbo praetermisso, CD HI AΛΩNAI Iegii. Quum vero posteriori Hebraeo prius Graecum inepte additum essc observarit vereor ne salsus sit. Haud enim video, quid nos impediat, quo minus inter duas Bchraeas voces tertiam etiam Hebraeam esse dicamus. Impertactis igitur literarum siguris agnitis Iogore Iicet
Sed media illa vox duplicem admittit interpretationem Prout ui- mirum primam verteris. Quam si pro vulgari nomine Sabaoth ncceperis, nsae Participium erit Verbi, quod excubias agere, ve-culare, diligenter Obδervare, vortitur, et custodiendi hinc notionem quoque habere potest. Sententia igitur haec exire videbitur: Sabaoth euotodienδ, Vol vigilans, dominus meus. Sed maerae illud si
178쪽
δ αιιεις cum veteribus interpretibus sq. 98. 48oin vertere malueris; Senctus verborum esse poterit: Ad daemonas Potentes adtende diligenter mi domine, nempe ne noceant. Illa verbi riss obgervandi, attendendi notio primigenia suisse videtur. Philo enim, Sanctio. Diathonis interpros v. Euaeb. 2, 7, Io ρ. 33), Bd Verbum γνα- συυν Observat το- ἐστιν Ουρανου καὶ Oπιαι; quibus patet, Vocem illam Hebraeiis literis vix aliter reddi posse, quam rzzm 'Πx, licet non constet quid hisce verbis significare scriptor voluerit. Orationis enim nexus Velat, quominus de hominum genere cogitemus quorum nomen αν ροπος Platon in Crat. III. Bm. p. 26 et in haud scio iocone an serio ab oπωπε derivat. Cicero certe I M. I, 28. χὶ si videmus inquit is hominem ipsum quasi eontemPlatorem comti; cui addamus notissimum illud Ovidii mei. i, 8 I):
Os homini sublime dedia; coelumque tueri Iuriit et erectos ad sidera tollere vultus.
Egregii hi versus si tibi pariter atque mihi placent; noli Aristophanem νεφελ. I 93) illico legere l
179쪽
168 LIBER III. CAPUT II. f. 719.
I9. Inserui hanc gemmam haud quaquam ut eam explicarem, sedui aliis explicandi negotium facilius redderem, proponendo eis veram inscriptionis lectionem. Primus Gortaeus illam fm 137J in
lucem vocavit, ex cujus exemplari ceteri Omnes Salm . ann.elim. ρ. I73. Oct. n. 7. Ebernaver. 443. Monoe. u. tab. I 4b) Sundeprompserunt. Salmasius quidem si inscriptio inquit isAegyptia. ca est, ut omnea qui cum Iaujus dei Portentoδi vultu reperiun tur: sed harum nullam explicavit, ne hanc quidern, quam tamen libro suo inseruerat; ita ut non nisi verba inania nobis de disse videatur. Νec Montlauconius quidquam de gemma nostra
quod dicerei habuit, nisi γ. 359) septem stellis planetas signissicari. Bellernum nus quidem I. 36ὶ, Salinasti forsan auctoritate permotus, inscriptionem Coplice explicare conatus est; sed quam in1 liciter res ei Auccesserit ox hac ejus interpretatione, praesertim si cum gemmae literis cain comparaveris, et in verba ipsa inquisi-Veris, patebit: . Diuiti sed by Omlu
180쪽
Palmae ramuδ clam honor Christua. Ex quibus verbis hanc sententiam conjiciendo elicere conatur: haec gemma Praemium clandeatinum eat honoris Christi Jam vero quum in gemma nostra prima litera n Latina inter Graecas illico mihi suspecta erat, similia in aliis gemmis Vetritia requisivi, quo certior fieret lectio. Quae mox reperta hic, ut conserri Possint, singula exhibeo:
quis vero in nostra gemma in illud IO ter repetitum et pro tri. hus Ω positum offendat, sciat nequaquam id errori labrili tribuen. dum, sed IO ipsius Ω formam esse, cui similem in aliis eli Scriptis exstare Nov. op. disti. I. tab. I 6. M. Penuit.) eamque imperfectis literarum figuris, de quibus supra f. goo) dixi, esse adscribendain. Cur inter semiticas inscriptiones hanc reposuerim,