Palaeographia critica auctore Vlrico Friderico Kopp Hasso Casselano. Pars prima quarta De difficultate interpretandi ea quae aut vitiose vel subobscure aut alienis a sermone literis sunt scripta. Volumen alterum

181쪽

170 LIBER III. CAPUT II. L 720.

haoc est ratio. Videbam modo Al, modo AIΝ, in gemmis exstaro: iam vero Hebraea vox, quae defectum sonat, etiam modo ν'κ, modo rκ scribitur, quapropter rRa commodo in defectu veriti,cilest. Unod reliquum est XSὶX obscurius videtur, quum proniora ri Graeci vocalem solam ponerent. Suspicatus igitur legendum et vertendum totum osse in defectu Dirium tuarum illo nempe aderit, quem gemmae imago exhibet. At vero, quod ab initio dixi, interpretalionem dare nolui. Notatu praeterea dignum est eandem formulam Alexandri Tralliani etiam aetate in usu suisse l. bo6); licet dubitari possit, an verum sensum ipso intellexerit. Ad hanc gemmam Cautus VI. tab. I9. n. I. P. 66ὶ haec ota serVat: ACette inscription eat ian Abrata. latiori certe sensu

182쪽

171 IXSCRIPTIONES SEMITICAE. 721.

.grotare δur une Pirere Ematite et dana Ie gout D 'lua general decea aortea de monumens: se nisi d' aut re ratasn yοur te metire acerae Place, que se symmetrie et te couρ d'Oeia convenable is innuia Dite pr&edente. At vero quod huic gemmac in ejus tabula sit. 3)respondet amuletum, quodque illo in Inenlo habuisse videtur, non nisi hieroglyphica signa exhibet. Fefellit nempe virum illustrum, quod gemmam nostram inversam inspiceret ea inque deor una verisam delineare curaret f. et OQ. Quoilsi eam invertisset, quemadmodum ego eam repracsentavi, minime signa hieroglypllica, sed veras literas, rudes tuas quidem, altamen Graecas, agnovisset.

alia gemma saρ. Germ. n. 43o), Sed Semel tantum, incisa sunt. Si vero quaesiveris, quid illis significetur literis; sententiam 722. ex eis elicere arduum sane factu erit. Sunt qui Copticam esse inscriptionem pulent, ut Te Water ad Iablanah. vusc. I. 4 et 3ὶ secutus Bonjourium J. 658), qui similem in gcinina inscriptionem videns saρ. Georg. in fragmento et'. I . P. 391 Coplico cana sic reddiderat:

Vides virum inter Copticae linguae peritos sua aetate facile principem majori etiam licentia usum osse, quam ego unquam mihi concc88crim. Atque ingenue fateor certi prorsus nihil me illis in

183쪽

172 LIBER III. CAPUT U. l. 722.

verbis videre, immo inter linguas fluctuare quarum alicujus ope ea tu,ssint expliciari. Sed quamvis virum illum Copticae linguae peritissimum ego, qui modicam ejus Cognitionem habetim, reproliendere non B im, magis lamen ex Semitica lingua petita haec placeret interpretatio:

rpat Lux Pergefacta

Quarum prima vox, quum praeter Iucem Solem ipsum disignet, Ioco τω ah IIebraeo auctore ideo forsan adhibita suerit, quod ah Aegyptis Solem saepe mri nomine appellari audiens et in Pa. trio sermone nomen Solis simile quacrens, in illud sorte inciderii, eodem modo, quo ΑNyptiacum ΦΡΗ cuin Hebraeo ms ab Hebraeis collatum esse supra s . 647ὶ Suspicatus suin. Voces enim sono, in diversis linguis, similes conferri ab hominibus solent f. II 6. 4, 8. 4743. Atque meae illorum Verborum, de Sole majorem vim accipiente, interpretationi majus forsan pondus adjicietur inscriptionibus in gemma, quae proxime Sequitur, incisis.

184쪽

Εjusdem gemmae exemplar Capellus n. 172. con . et 28ὶ qui- 723.

dem ediderat quoniam autem viderem artificem haud salis a* . curate in literis delineandis versalum esse, illud cum gemina ipsa, quae Cassessis asservatur, collatum, et Correctum hic denuo exhibui. Νamque Monlfauconius II. fab. I 73ὶ exemplar Auum lantummodo ex Capelliano Sumserat, quapropter neque est sallax. Certe in priori hujus gerrimae sacie verba eadem inseripta esse videbis, quae modo explicare studuimus. Imago rudi forma ψο-hum repraesentare videtur Solis, is inclinatis,' ut Macrobius tum. L 2 3ὶ de Assyriorum Sole reseri, radita, quae demitantur in terram simili igitur ratione, qua in gemma nostra globuη Ω repraesentatur. Quae in altera gemmae facie leguntur verba Copti. esse, ut Bonjourius censuerat, non magis PersVadere mihi POMSum, quam in antecedenti inscriptione licuit. Paulo aliter enim

185쪽

174 LIBER III. CAPUT II. l. 723.

atque in nostra inscriptione vir egregius tap. Georg. 39ij Iegerat: ΟΡ MEP ΦΕΡ ΓΑΡ ΚΑΡ ΦPI OYPIT M; hac vorsione subjun.

Cin: ,, mrus accingere, germina, disgregare, Obturare, ligare Sole tol in aeternum. Silentio praetereo quae contra hanc verisionem alii forsan objiciant, id tantum observans, Vocabulum Ου- ριet, quod maxime ad Copticam linguam nos adducere possit, timque in nostra inscriptione, neque in simili apud Copellum n. et 8ὶ Iegi: literam etiam Γ, quae a Veris Coplitarum verbis omnino Bhaesi, f. 4et 9ὶ sane debuisse dissuadere illud ex eorum lingua inier prolandi tentamen. Quare iterum ad Sciniticam linguam conversi gemmae nostrae vertis in Orbem 3Cripla MC explanare conamur:

a Provice benigne, illuccν festincta

ornas

attrahe, eselige,

186쪽

IXSCRIPTIONES SEMITICM. f. 723. 175

quibus tamen hic immorari nolumus, quum earum inscriptiones magis etiam corruptae eMe videantur. - - Ιmaxi utS explicandae negotium aliis relinquimus, quippe qui nihil Βgnoscamus, Practer serpentem caudam vorantem f. 7OI seqv. adscriptis septem vo. casibus f. et Io aeqv. quarum ultima Ω, una linea deficiento, oh.

scura est.

Monisauconius cx suo musco II. tab. I 53) hanc gemmam vulgavit arbitratus AGraecam esse inscriptionem, quae intelligi nequeat. Sane si Graeca verba esse omnino Alatuerimus: ri mo Hr quam erit, qui eam explicet. Vidit et Bellermatinus similem II. 37ὶ, qua in corruptae Hebraeorum linguae ope sic explicandam esse duxit:

187쪽

176 LIBER III. CAPUT II. l. 724.

audet: is Lux n tras gratia tuci da nobis uterum plenum; ut amuletum hoc adlubitum esse videretur ad secunditatem uteri ad iuvandam. Sed improbat libri censor smia. Lit. Zeit. 1818. II. O3) Gesenius istam versionem, haud sane injuria, quamvis meliorem interpretationem neque ipse substituerit. ΝOii enim videarunt viri illi egregii priorem inscriptionis partem formulam illamo consuetam ΑΒΛΑΝΑΘΑΝΑΛBA corruptis partim literis l. 58οὶ

exhibere, neque ad alteram Pertinere, neque latraque conjuncta sententiam cohaerentem essici Posse.

25. Quod quo clarius pateat aliae nobis adeundae sunt gemmaΘ, in quibus posterior inscriptionis Pars 8ola Iogitur, ut in hac, quae prout a Pocok Macr. or. I. tab. 65ὶ vulgata est accuratio rem literarum formam exhibet, quam in similibus inscriptionihus, tum nostra, tum aliis a Raspeo n. et 629ὶ exhibitis, obser Vamus, id quod haec earum collatio docebit :

188쪽

Iam vero facito perspicietur unde in reliquis exemplaribus diversa Iectio ab ea, quae in Pocokiana gemma est, oriri Potuerit. Literae enim B sorma haec angulata Κ in causa fuit ut saepe cum

litera K ab imperitis confunderetur 4. I98. 2oO. 727 . Unde qui ex gemmis verba illa exscripserunt alii ab initio sin n. i et uin Κpro B, alii in sino in n. 4 et 5ὶ B pro Κ Iegerint. Idem accidisse literae P verisimile est, quam hac larma r et l. 193. 194.2oη non agnitam et pro I in n. I et st) acceptam esse mihi perisvadeo f. et o7ὶ. Duumque Bel Iermunnus in n. a) extremam ILieram M legerit pro H, easdem literas interdum simillimas videri supra . 198. 2O3ὶ monui, et infra J. 747ὶ dilucide demonstraho.

Poco lana igitur inscriptione cum reliquis exemplarihus concilia-ia haud dubius verba sic distinguo et Semiticae linguae ope interipretor :

Prima vox Chaldaica pariter Bucri.) atque Arabica est. Socunda cognomen continens Lunae f. 283ὶ ab albitudine inditum in alia gemma mox f. 737ὶ produeenda etiam legitur. Imaginem f. 724)si consideraveris, cynocephalum agnosces, de cujus cum Luna cognatione supra f. 648. 649. 716) disseruimus.

189쪽

726. Exscripsit ex amuleio quodam Scaligerus Uuae. 573) has literas, quas inierpretaturus, Pluribus pro sigius habilis sic versit: is Fuga nomen dei affictorea omnes affigentes nos et Omma boni nostri.' Quem jure quidem reprehendens Satinasius sann. climact. 7 et) ipse tamen perperam addit ABDACAM scriptum esse pro Ab.ra Sax; et, qNod pejus eSt, negat Verba osse Hebraea, omnia Ae.g7pliaco sermoni loineti vindicaturus. Sunt autem, si quid video, lilinc in modum illa explicanda:

nomen

frmaria. ABD non semel pio vaκ in amuletis 685. 686. 756) legitur. Ac velim Salinasius non dixisset sejocularem esse hallucinationem SCaligori vertentis ΣAM nomen. Graecis enim literis hoc aliter vix scribi potuit, nisi quis sorte in vocalem offenderit et M Orethu-ruin Taeri desiderarii. Sed iste se parum profecisse sciat in hoc scribendi genere, Perpendatque Pro ΜasOrelliarum BPeseliitti a Samaritanis constanter Barasclxilli pronuntiatum 'esse. Sententiam congruere quoque observet cum iis in Hebraeorum libris, itiquibus praeter multa alia usum illius vocis illusivantia haec Ieaguntur: rarit mri 'ν kun μον. I S, i Ο) et mm cim i PN Iuba Ioel. 3, ue). Perlectis etiam eis, quae de nominum singuIari

190쪽

virtute veteres imaginati sunt s=. D, sequ. , et perspectis simili. hiis aliarum gemmarum inscriptionibus elucebit, illam elocutio. nem minime abhorrere ab amuletorum inscribendorum ratione.

ta occasione observare mihi liceat, aliarti gemmam, quam in mu-seo Cassellauo ipse vidi, pcrperam a Capello a 4 , melius quidem, nec tamen omnino recte, a Monisauconio stab. I 47) esse delinea-lam. In ea enim Praeter quaedam alia haec legi ΛOC MOI XA.

ΘΙΝΟΝ ΟΝOMA, cet. enim inler, et νιγεν R gem uia sane abest, licet Monllauconius id vel legere sibi visus sit, vel, ut integram sententiam redderet, suppleverit. Male etiam vir do.

eius pro penultimo verbo ρ. 359j in scriptum habet d κωμον, in Palaeographia Graeca autem j. I793 αλπιωηνον, quod quum nihili

se bene sentiret, ανεκφωνητον quidem substituit, repugnantibus tamen literis in gemma incisis. Sensus igitur illorum verborum Est is occultum et verum nomen. Ubi etiam δος ιιοι Βαριν Mont-fauconius vertit da mihi gratiam, equidem clarius vertisset velim redde me gratio/um, Vel amabilem. In alia enim gemma, quam