장음표시 사용
191쪽
inter Graecas inscriptiones Proseremus, legitur πιλος παντος α ρου- nove Joet' ad mora conciliate mihi aemPer apud Omnes hominea gratiam. Atque id voluisse amuletorum auctores f. 494ὶ mihi quidem persuasum est cons Camisi. Leonard. Vee. ωρ. in extremo. - Quod Hebraeum denique Sp Verti vocem, hujus versionis praesidium habeo in psalmi et9, 3) verbis rari' Sp. 727. Utramque gemmam Capellus n. ibo et 1i3ὶ in aes incideridam curavit; ex quibu8 Prioris exemplar, quum gemmam limarn in museo Cassellano reperiissem, correxi, ulterum non nisi nil Capelli fidem exscriptum tradere potui. Quae quum rannm enudemque habeant inscriptionem, sacde intelligitur prioris ex gemmai Psa petitam lectionem omnino esse Praeserendam. Fieri etiam potuit, ut imprudenter Capellus unam eandemque gemmam his
192쪽
riSCRIPTIONES SEMITICAE. l. 727. 181
delineandam curaret. Obscuris autem verbis ad serri aliquot lucis a tertia gemma videtur, cujus ec Pon ab eodem Capello n. i 3οὶ editum, et in eodem museo R me correctiam, lectorum oculis hic subjicio:
Eundem enim haec, quae in superioribus est, inscriptionem Praebet, nisi quod in illis quaedam verba ab initio sunt addita. In iis aulem Semens quum Compareat in gyrum adactus, qui in hac tertia desideratur, inde colligi posse videtur priora verba ad serpentis siguram quodammodo spectare. Videbis igitur quanti intersit geminas conferre plures l. II 7), et cum imagine etiam compa. rare verha Φ. 53a . Tres autem illae inscriptiones hae sunt:
193쪽
182 LIBER III. CAPUT II. l. 727.
Ex quibus nunc vera lectio facile erui, simulatque errorum, qui in prioribus deprehenduntur inscriptionibus, causa Perspici potest, quae in confusione literarum B et Κ f. I93. 198. et o9. 7253 A et Λ 0. i 98. et o 3) et insueta literae v forma f. I98. stoi) quaerenda
est. Attamen de prioribus verbis, adeo obscuris, ne ullam qui dem conjecturam cepissem, nisi instituta illa trium gemmarum comparatione ad hanc, quae sequitur, interpret Blionem, quantumvis incerta ipsa sit, adductus
m tyropinquitas eius. Infinitos modos loco nominum esse linguae gnAri noli ignorant. Ι o Chaldaico illo vocabulo aut, quod idem atque Hebraeum Tim, Prosecto non cogitassem, nisi μγentia in gyrum adacti sigura et illa de eis, quae circularia sunt formae, Veterum doctrina poet)nd id me adduxissent. Nondum enim alibi observavi litera in Gim mel a Graecis cum mi permutatam esse; id quod hoc loco pronuntiationi tantum tribuo, ex Caph, quod proximes sequitur, Ux Or-
194쪽
tae. Verbis signum et appendere haud obscure amuleium denotatur, unde in alio etiam J. 749ὶ Vocabulum πη verti amuletum. 'Ediderunt hanc gemmam Capellus n. 47ὶ et Μonti auconius 728. tab. t 6 i , in qua Hercules Νcmeum suffocans leonem conspicitur. Atque haud scio an illius Iaborum ullus imaginibus tam frequenler, quam hic, sit celebratus. Xamque eBndem imaginem non solum in aliis gerrimis, sed in omni monit lentorum genere depreheH-dere licet Gori. n. 442. Chisset. 9o. Molinet. tab. 28. n. I i. Hildei
195쪽
similium Herculis imaginum ex Pausaniae I, IO, 2. I, II, 2. I, 26, 6. 9, 31,4) relatione Palet. 729. Causam cur tam frequens Horcules depicius fuerit quaerenti locus adeundus est Diodori I. 643 quo Herculem, tradit, is gloria insignem suisse, qui Iudos Olympiacos instituerit; quos posteri nominis simili iudine decepti ah Alcmenes filio conditos esse opinentur. Hujus rei documento adhuc esse, quod mulieres sua etiam aetate incantationea ab hoc deo mutuentur et amuleta quae matbi cireumligent; utpote qui magus fuerit ut sacras ceremonias tractarit. Quae longe aliena esse a more Herculis Alcmena editi. Quo quidem loco licet de Idaeo Hercule sermo sit, ad quem imago leonem suffocantis minime pertinet; Diodorus tamen ipse observavit, sua jam aetate utrumque Herculem confundi solitum esse, quapropter, quae de amuletis tradit, hoc loco silentio haud praetereunda duxi. Sed non desunt aliae eaeque certiores causae imaginis Herculeae in amuletis frequenter adhibitae. Herculas enim
196쪽
hominibus adjutor esse censebatur ideoque appellabatur Dio Chrys. or. L. P. 17ὶ quem serebant Liban. Parentia. in Iulian. c. 92ὶ hubique terrarum mariumque a male assiictila absentem etiam invocari, iisque ipsum ejus nomen subsidio jam esso. Quod idem in aliorum etiam Hercviem Idaeum quadrat, cui Pausania j, 8, a) reserente, aram jam Clymenus dedicaverat, Herculis ad jutoria cognomine ei imposito. Quare σ-ερ in lapidum litulis Donii inscr. tab. 7. n. 2. - ρ. 58ὶ in gemmis Vincte . catal. et 81ὶ atque praesertim in Thasiorum numis G neri ad OrPh. P. I 2. Beger. I. 413. G valdi π. tab. ρ. i. ad p. 327ὶ qui optimi in aere incisi sunt curanto Scitullaeo in uias. δε num. Thaa. Hal. l737 ,sivo Salatifer Antiquit. d'Herculan. VLI. P. 7 appellatur. Romae
enim III. non. April. Hercules victor colebatur tanquam εalutis dator vrerere ly-7ρ. Laurent. Lyduε men8. r. c. 44. P. 22O . Νumum etiam Constantinus M. eudendum curavit cum typo Heri
culis leonem suffocantis inscriptum HERCULI CONAERVATORI CAES.
Banduri num. II. ρ. III). Νοta praeterea sunt ejus cognomina et Custodis, et Παρα--ου Taldi v. p. 328. 33IJ, Praesertim autem αλεξικακου, id quod non marmora solum testantur Boi aril. IV. II 7. Monmauc. I. tab. I 3I. Murator. 62, 9); scd Plures etiam scriptores Gemma ad gent. Θ. P. I 6. Lactant. inat. 5, 3. HGV . mavorin. cet. . Quod quidem cognomen adeo usu invaluit, ut quotidiatio etiam sermoni exclamatio immisceretur 'Hνακλες ἀλεξικακε Lucian. in Fugitis. e. 32. T. 8. p. 33 u). Quid Z quod ad
197쪽
186 LIBER III. CAPUT U. l. 729.
domus extrinsecus adscribebatur Herculis nomen: Diogenes quum in aedibus cujusdam inscriptum legeret ὁ λινικος Πρακχνης ἔνθα
oingredietur aedium dominus 3 Germ. Alex. atroni. 7. R. 713 . De Planeta, qui Marti plerumque tribuitur, sed a quibusdam Herculis nomine insignitus est Iablonis. Panth. II. ia 9. Gumberlethae Sal. c. 4. P. I 29. Oerici in ind. ad Stan X. D. Mara) quo mi Hus Cogitemus, gemmae nostrae imago Prohibet, quae ex Amphitryoniadae laboribus unum satis clare nobis repraeSontat, qua imagine malorum deputiorem Isic denotari arbitror. 30. Atque adeo superstitiosa opinio erat de Hercule mala aver. runcanio; ut tradente Coustantino Caesarionsi de herbis L. 23 homines, nil herbam, quac leguminibus inflasia erat, depcllendam in testis appingere solerent Herculem leonem Busso antem, easque in angulis medioque arvi loco ponere. Illius imaginis persectam quoque deScriptionem, in remedio habemus quod ad dolores coli. cos adhiberi Alexander Trallianus L. IO. ed. IIenr. Petri P. 392ὶ tradit, hoc pacto conficiendum: is Herculem erectum a Ocantem leonem in lapidem medicum insculpito atque inclusum in annulo
aureo gestandum dato. Eienim medicinae peritum sese osten. derat Hercules quum inter homines Versar iur morbosque curaret Plutarch. in Erotie. p. 76 I. Maeb. stram. et ang. 3, II. P. II 2. ECk
198쪽
Adgis morborum averrunca piamina Portan3 Et portenta move, qualiena Aacra februa de utram mala praepetibua Protela obscaenα gagittis.
rum remedia ex Herculis delubro Petebantur. Salis igitur perspectum habemus fieri potuisse, ut illa Hercu- 731. lis leonem suffocaniis imago in gemmis inscia Ipta amuleti loco a superstitiosis hominibus oppenderetur. Sed nostrae gemmae an 8imilis unquam fuerit usus ex inscriptione certe non Iiquet. Cui quamvis Belle anniis 3, P. 9), salsam Passerti LI. 27 I. n. I 24)lectionem temere secutus, ut lucem afferret frustra laboraverit; go tamen Verborum Sonsum assecutus esse mihi videor. Νam solus illo character, crucis sorma pictus, dubius videri potest. Sed latent in eo literae T et I conjunctae. De quibus quasi conflatis literis uberius olim spataeo . crit. I. P. 1 38 aeqv. I73ὶ egi.
Νec rara sunt monimenta, quae illum characterem exhibeant minui. ant. miat. p. 34. Torremur. O. 8. n. II. V Ona illustr. P. 4. P. 4. VP. ωm u. Mil. ed. I 6 II. P. 57O. Acf. crud. Lises.
7 5. ρ. II9ὶ, ex quibus observes velim lapidem v. Reines ρ. 3i6ὶ, in quo verbum maleatati sic 'tali', exaratum est. Legendum itaque in gemma nostra ψWἈΛΩΝΑΙ, et substitulis literis Heabraeis mκ nua κ, Quae vertere licet non defexit se dominus nimus, quasi dixeris non declinarit pugnam. De tribus enim in me dio collocatiis sileris, quas Bellermannus, nugaci illi Passerio sidem
199쪽
188 LIBER III. CAPUT II. l. 731.
adhibens, pro tribus A accepit, ad gemmam, quae Prorime Sm initur, disserendi locus erit. Geminam hanc, in qua eadem Herculis imago est incisa, Caa
de Hercule leonem suffocante satis jam dicta sint, ad inscriptionem Protinus transientes Primum observamus tres in medio collo catas literas minime A, sed pariter atque illae in antecedenti gemma Κ esse. Hanc enim literam quantumvis, ut literae A simili gnoret, vertere volueris, hujus tamen sorinae ri nuIIa in reliquis utriusque gemmae vortas comparet. Tria igitur Kaρρa omnino sunt Iegenda, quae tamen cave ne ad Sibyllinum illud 'υια κ-nα --'α Fabr. bibl. Gr. I. I 81 reseras. Reddita enim Hebraeiis. Iiteris pπ sunt, quorum ternarius numerum istam, de qua Supra
200쪽
f. 267. 274) egimus, superstitionem redolet. Atque Judaei, quum literam p ter scribunt, voce3n imp ler repolitam Significatam Vo-Iunt Buxt. de abbrev. 184); id quod ex desajae loco 6, 3) peti. Fime videntur, quo remae p legitur. Imitati hoc
deinde Christiani sunt non solum αγιος αγιος αγιος κυμος σαβαω,
canentes murali glaεδ. ρ. 58 IJ, sed in amuleia etiam haec verba incidentes Morgenatem. comm. de num. Basili0. Illa autem tria Καρρα ad reliqua verba non Perii uero diversa in Miraque gemma inscriptio docet, et alia insuper a nasi eo n. boo descripta declarat, in qua scarabaeus sub globo radiato positus tria Κ sibi subjecta habet. Sunt lamen geminae, quibus tres alius formae characteres MOlinet. tab. et 8. n. I 2. Nav. n. 5687. IVilde. gemm.149ὶ quid signisiceni equidem adhuc ignoro. Quae in margine legitur inscriptio ob vitium lapidis non integra est: unde missa fructa Prima voce, quae Illeris ΕΩ terminatur, reliquas hoc modo
magni roboris violenter Orerim na.
Extrema vox Chaldaice zm ei iam scribitur. Locutione per Orientem usitata Dius roboris quid significetur linguae gnaros non sugit. Aser etiam Ille Μartianus Capella L. i. p. 2I in verbiis sequidam deus roboris inauditi Herculem aperie designat.